What do you think?
Rate this book
Το παιδί της αγάπης
Έτσι απλά, τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό κι ύστερα τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια δυο χρονών παιδάκι. Έτσι απλά, τον έφεραν στην Αθήνα στα τέσσερά του κι ύστερα τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, τώρα τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα, δώδεκα χρονών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται, μα την αλήθεια! Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για βαλίτσα, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί. Η αληθινή ιστορία του Στέλιου και της μοναδικής μητέρας που γνώρισε ποτέ.
370 pages, Paperback
Published January 1, 2008
4 people are currently reading
99 people want to read
About the author
Μαρία Τζιρίτα
18 books139 followersΗ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967.
Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ.
Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, κοινωνικό μυθιστόρημα, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ, μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ, επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα και ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, βασισμένο σε αληθινή βιωματική εμπειρία. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα ΙΟΛΗ, κοινωνικού περιεχομένου. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 230.000 αντίτυπα.
Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ.
Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, κοινωνικό μυθιστόρημα, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ, μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ, επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα και ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, βασισμένο σε αληθινή βιωματική εμπειρία. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα ΙΟΛΗ, κοινωνικού περιεχομένου. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 230.000 αντίτυπα.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
July 22, 2014
Η Μαρίνα, κοινωνική λειτουργός, και ο Στέλιος, το παιδί της
αγάπης. Καρπός ενός ανήθικου στιγμιαίου έρωτα μεταξύ μιας καθυστερημένης νοητικά κοπέλας και του θείου της, σε ένα χωριό της Κέρκυρας. Ο Στέλις μεγαλώνει στο ίδρυμα και η Μαρίνα τον αγκαλιάζει με ολοένα μεγαλύτερη αγάπη, φτάνοντάς την στο σημείο να παραμελήσει το ίδιο της το παιδί. Ο Στέλιος πηγαινοέρχεται στο ίδρυμα
(πότε αναγκάζεται να το πάρει πίσω η οικογένειά του όταν το ίδρυμα
κλείνει-μένουν μόνο τα κεντρικά στην Αθήνα ανοιχτά- και πότε το επιστρέφουν η οικογένεια που το υιοθέτησε από τα κεντρικά στην Αθήνα, μιας και απογόητευσε τη θετή του μητέρα, μη εκπληρώνοντας τις δικές της ελπίδες και προσδοκίες). Παρακολουθούμε λοιπόν τη ζωή του Στέλιου από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση. Καταντά εσωστρεφής, μονόχνωτος και "κλειστός", νιώθοντας προδομένος από τη Μαρίνα, τη μόνη μητέρα που γνώρισε ποτέ που κι αυτή υπάλληλος ήταν κι υπάκουε σε εντολές οπότε δεν μπορούσε να μην τον δώσει πίσω. Το παιδί καταφεύει στην καλλιτεχνία και γίνεται αγγειοπλάστης. Τα μυαλά του παίρνουν αέρα και παρατάει τη δουλειά του για να κάνει δικό του μαγαζί με τις πλάτες του εραστή
του. Κι όλα πλέον ακολουθούν τον κατήφορο.
Παράλληλα παρακολουθούμε και τη ζωή της Μαρίνας και τις σχέσεις της με το γιο της και τον δεύτερο άντρα στη ζωή της που την πολιορκεί στενά αλλά αυτή στον κόσμο της. Βαρέθηκε ο άνθρωπος κι έφυγε για Θεσσαλονίκη. Κι όσο απομακρύνεται η Μαρίνα από τον Στέλιο τόσο το παιδί πέφτει τυχαία συνέχεια μπροστά της! Και μαζί τους αλλάζει και ο γιος της
Μαρίνας που ακολουθεί κι αυτός το δικό του δρόμο, σχετικά ευκολότερο από του Στέλιου.
Η αφήγηση προχωράει γρήγορα, δεν κουράζει. Ταυτίστηκα με τον
Στέλιο, αγωνιώ για το τι θα γίνει αυτή η περιπλανώμενη ψυχή, αυτό το ματωμένο σπουργιτάκι. Δίνεται πολύ καλά και ανατριχιαστικά αληθινά η οικογενειακή κατάσταση του Στέλιου και το περιβάλλον στο οποίο συνελήφθη και κατόπιν εκδιώχθηκε. Η οικογένεια, με το φόβο της αντίδρασης του κόσμου, μια μάνα που προσπαθεί να κρατήσει το όνομα καθαρό στην τοπική κοινωνία αλλά δεν τα καταφέρνει. Δυστυχώς οι χαρακτήρες δεν με τράβηξαν και τόσο πολύ. Μόνο ο Στέλιος. Τους θεώρησα ρηχούς κι εύκολους. Χωρίς πολλά αίτια κι αιτιατά. Δεν έζησα τις αγωνίες τους και δεν κατανόησα τους προβληματισμούς τους. Αν και είμαι
ανοιχτός σε όλες τις πιθανότητες της ζωής ως προς την πλοκή στα μυθιστορήματα θεώρησα μη αναγκαίο έως ακραίο να ανακατευτεί η ομοφυλοφιλία στο όλο στόρυ. Μα ένας άντρας που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του σαν τον Στέλιο, που γνωρίζει μόνος του τη σεξουαλικότητά του και κλίνει προς τις γυναίκες έστω και για στιγμιαίες συνευρέσεις γνωρίζει τον γιο της οικογένειας που τον είχε υιοθετήσει και αφήνεται να ζήσει κάτι μαζί του χωρίς να τονίζεται έντονα ότι το κάνει για
να ανοίξει δική του επιχείρηση με τα λεφτά του εραστή του;Αλλά αφήνει να παρεισφρήσουν και συναισθήματα; Γκουχ γκουχ...
Σε περιπτώσεις σαν τον Στέλιο ο άνθρωπος ή θα καταστραφεί ή θα αποτινάξει τον τίτλο του άμοιρου ορφανού και θα κάνει μια ζωή αξιοπρεπέστατη, που θα τρίβουν τα μάτια τους όλοι. Δυστυχώς
εδώ ο Στέλιος καταστρέφεται. Η ιστορία που μας αφηγείται η συγγραφέας με όμορφες περιγραφές τοπίων και ωραίες διακυμάνσεις από τη συγκίνηση ως το γέλιο είναι γραμμένη από γυναικείο χέρι και δοσμένη με συναισθημτισμό, άλλωστε η συγγραφέας άκουσε αυτήν την ιστορία, την επηρέασε κι έκατσε να τη μοιραστεί μαζί μας. Και στο τέλος η Μαρίνα καταφέρνει να δει την πραγματικότητα της ζωής της, να στραφεί στο δικό της περιβάλλον και να καταφέρει να κλείσει τους λογαριασμούς με το δικό
της παρελθόν.
Ένα καλό αλλά "ελαφρύ", "χαλαρό" βιβλίο.
αγάπης. Καρπός ενός ανήθικου στιγμιαίου έρωτα μεταξύ μιας καθυστερημένης νοητικά κοπέλας και του θείου της, σε ένα χωριό της Κέρκυρας. Ο Στέλις μεγαλώνει στο ίδρυμα και η Μαρίνα τον αγκαλιάζει με ολοένα μεγαλύτερη αγάπη, φτάνοντάς την στο σημείο να παραμελήσει το ίδιο της το παιδί. Ο Στέλιος πηγαινοέρχεται στο ίδρυμα
(πότε αναγκάζεται να το πάρει πίσω η οικογένειά του όταν το ίδρυμα
κλείνει-μένουν μόνο τα κεντρικά στην Αθήνα ανοιχτά- και πότε το επιστρέφουν η οικογένεια που το υιοθέτησε από τα κεντρικά στην Αθήνα, μιας και απογόητευσε τη θετή του μητέρα, μη εκπληρώνοντας τις δικές της ελπίδες και προσδοκίες). Παρακολουθούμε λοιπόν τη ζωή του Στέλιου από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση. Καταντά εσωστρεφής, μονόχνωτος και "κλειστός", νιώθοντας προδομένος από τη Μαρίνα, τη μόνη μητέρα που γνώρισε ποτέ που κι αυτή υπάλληλος ήταν κι υπάκουε σε εντολές οπότε δεν μπορούσε να μην τον δώσει πίσω. Το παιδί καταφεύει στην καλλιτεχνία και γίνεται αγγειοπλάστης. Τα μυαλά του παίρνουν αέρα και παρατάει τη δουλειά του για να κάνει δικό του μαγαζί με τις πλάτες του εραστή
του. Κι όλα πλέον ακολουθούν τον κατήφορο.
Παράλληλα παρακολουθούμε και τη ζωή της Μαρίνας και τις σχέσεις της με το γιο της και τον δεύτερο άντρα στη ζωή της που την πολιορκεί στενά αλλά αυτή στον κόσμο της. Βαρέθηκε ο άνθρωπος κι έφυγε για Θεσσαλονίκη. Κι όσο απομακρύνεται η Μαρίνα από τον Στέλιο τόσο το παιδί πέφτει τυχαία συνέχεια μπροστά της! Και μαζί τους αλλάζει και ο γιος της
Μαρίνας που ακολουθεί κι αυτός το δικό του δρόμο, σχετικά ευκολότερο από του Στέλιου.
Η αφήγηση προχωράει γρήγορα, δεν κουράζει. Ταυτίστηκα με τον
Στέλιο, αγωνιώ για το τι θα γίνει αυτή η περιπλανώμενη ψυχή, αυτό το ματωμένο σπουργιτάκι. Δίνεται πολύ καλά και ανατριχιαστικά αληθινά η οικογενειακή κατάσταση του Στέλιου και το περιβάλλον στο οποίο συνελήφθη και κατόπιν εκδιώχθηκε. Η οικογένεια, με το φόβο της αντίδρασης του κόσμου, μια μάνα που προσπαθεί να κρατήσει το όνομα καθαρό στην τοπική κοινωνία αλλά δεν τα καταφέρνει. Δυστυχώς οι χαρακτήρες δεν με τράβηξαν και τόσο πολύ. Μόνο ο Στέλιος. Τους θεώρησα ρηχούς κι εύκολους. Χωρίς πολλά αίτια κι αιτιατά. Δεν έζησα τις αγωνίες τους και δεν κατανόησα τους προβληματισμούς τους. Αν και είμαι
ανοιχτός σε όλες τις πιθανότητες της ζωής ως προς την πλοκή στα μυθιστορήματα θεώρησα μη αναγκαίο έως ακραίο να ανακατευτεί η ομοφυλοφιλία στο όλο στόρυ. Μα ένας άντρας που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του σαν τον Στέλιο, που γνωρίζει μόνος του τη σεξουαλικότητά του και κλίνει προς τις γυναίκες έστω και για στιγμιαίες συνευρέσεις γνωρίζει τον γιο της οικογένειας που τον είχε υιοθετήσει και αφήνεται να ζήσει κάτι μαζί του χωρίς να τονίζεται έντονα ότι το κάνει για
να ανοίξει δική του επιχείρηση με τα λεφτά του εραστή του;Αλλά αφήνει να παρεισφρήσουν και συναισθήματα; Γκουχ γκουχ...
Σε περιπτώσεις σαν τον Στέλιο ο άνθρωπος ή θα καταστραφεί ή θα αποτινάξει τον τίτλο του άμοιρου ορφανού και θα κάνει μια ζωή αξιοπρεπέστατη, που θα τρίβουν τα μάτια τους όλοι. Δυστυχώς
εδώ ο Στέλιος καταστρέφεται. Η ιστορία που μας αφηγείται η συγγραφέας με όμορφες περιγραφές τοπίων και ωραίες διακυμάνσεις από τη συγκίνηση ως το γέλιο είναι γραμμένη από γυναικείο χέρι και δοσμένη με συναισθημτισμό, άλλωστε η συγγραφέας άκουσε αυτήν την ιστορία, την επηρέασε κι έκατσε να τη μοιραστεί μαζί μας. Και στο τέλος η Μαρίνα καταφέρνει να δει την πραγματικότητα της ζωής της, να στραφεί στο δικό της περιβάλλον και να καταφέρει να κλείσει τους λογαριασμούς με το δικό
της παρελθόν.
Ένα καλό αλλά "ελαφρύ", "χαλαρό" βιβλίο.
February 12, 2018
Όλοι μου μιλούσαν για αυτό το βιβλίο!
Τους καθήλωσε, τους συγκίνησε, τους ταξίδεψε σε μέρη και σε βάθη μακρινά, αυτά της συνείδησης...
Είχαν δίκιο. Το διάβασα σε μια ημέρα! Ακριβώς! Δεν μπόρεσα να το αφήσω από τα χέρια μου κ η ιστορία του Στέλιου με στιγμάτισε. Περισσότερο σκεφτόμουν έπειτα, όλα εκείνα τα παιδιά που μένουν κ μεγαλώνουν στα ιδρύματα, όλα εκείνα τα αγγελούδια που ζητούν, απαιτούν, δικαιούνται αγάπη κ όμως δεν τη βρίσκουν πουθενα.
Σκεφτόμουν πόσο εύκολα, εμείς, όσοι είχαμε απλά την τύχη να μεγαλώσουμε μέσα σε οικογένειες, κρίνουμε τους άλλους, τους ανένταχτους, τους επαναστάτες, τους περιθωριακούς. Με πόσο "ελαφρά τη καρδία" απορρίπτουμε κ θεωρούμε τους εαυτούς μας τέλειους.
Το θέμα του βιβλίου, τόσο άμεσο, οικείο κ τόσο καθημερινό, μας βάζει μπροστά στην αδιαφορία μας και την πεποίθηση μας οτι όλα αυτά γίνονται πέρα και έξω από εμάς.
www.vivliakaioneira.blogspot.com
Τους καθήλωσε, τους συγκίνησε, τους ταξίδεψε σε μέρη και σε βάθη μακρινά, αυτά της συνείδησης...
Είχαν δίκιο. Το διάβασα σε μια ημέρα! Ακριβώς! Δεν μπόρεσα να το αφήσω από τα χέρια μου κ η ιστορία του Στέλιου με στιγμάτισε. Περισσότερο σκεφτόμουν έπειτα, όλα εκείνα τα παιδιά που μένουν κ μεγαλώνουν στα ιδρύματα, όλα εκείνα τα αγγελούδια που ζητούν, απαιτούν, δικαιούνται αγάπη κ όμως δεν τη βρίσκουν πουθενα.
Σκεφτόμουν πόσο εύκολα, εμείς, όσοι είχαμε απλά την τύχη να μεγαλώσουμε μέσα σε οικογένειες, κρίνουμε τους άλλους, τους ανένταχτους, τους επαναστάτες, τους περιθωριακούς. Με πόσο "ελαφρά τη καρδία" απορρίπτουμε κ θεωρούμε τους εαυτούς μας τέλειους.
Το θέμα του βιβλίου, τόσο άμεσο, οικείο κ τόσο καθημερινό, μας βάζει μπροστά στην αδιαφορία μας και την πεποίθηση μας οτι όλα αυτά γίνονται πέρα και έξω από εμάς.
www.vivliakaioneira.blogspot.com
June 20, 2017
Ενδιαφέρον θέμα που μου άφησε πολλή πίκρα στο τέλος! Πόσο δυστυχισμένοι έζησαν κάποιοι άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν από κανέναν... Ως προς την αφήγηση, είναι αρκετά απλή και δίνει περισσότερη έμφαση στο ίδιο το θέμα. Από τη μέση και μετά θα προτιμούσα τα γεγονότα να προχωρούν γρηγορότερα.
February 24, 2019
Η ιστορία ενδιαφέρουσα αλλά η γραφή της συγγραφέως απλοϊκή έως αδιάφορη.
September 9, 2020
Συγκλονιστικό βιβλίο Μας δείχνει πόσο πολύ η αγάπη που εισπράττουμε ως παιδιά επειρεαζει ολόκληρη τη ζωή μας
January 10, 2021
Προσωπικά... η κ.Τζιριτα ειναι απο τις αγαπημένες μου των εκδοσεων Ψυχογιός! Το συγκεκριμένο βιβλίο το λατρεψα... καθως ειναι αληθινη ιστορια... και με πονεσε η ιστορια του αγοριου! Το συνιστώ !! Και απευθύνομαι σε οσους αγαπουν τις αληθινες ιστοριες... μα και στους υπόλοιπους!
December 28, 2012
Βλέπουμε την ελληνική κοινωνία στην επαρχία με τους στιγματισμούς και τις δεισιδαιμονίες της. Μόνο που το θύμα είναι ένα αθώο παιδί, που τα βιώματα του τον κάνουν να πιστεύει ότι δεν αξίζει τίποτα, μιας και δεν έχει μάθει ν’ αγαπάει...Μια αληθινή συγκλονιστική ιστορία!!!!
August 26, 2012
Μια αληθινή ιστορία που με έκανε να κλάψω διαβάζοντάς την. Είναι το μοναδικό βιβλίο που μου προκάλεσε αυτή την αντίδραση. Καθόλου κουραστικό με γρήγορη πλοκή!
May 7, 2022
Σε ένα χωριό της Κέρκυρας, στις 26 Νοεμβρίου του 1970 και κάτω από περίεργες συνθήκες και καταστάσεις, έρχεται στον κόσμο ένα πανέμορφο αγοράκι. Ένα παιδάκι όμως που δεν ήταν επιθυμητό από κανέναν, ένα πλασματάκι που ήρθε στον κόσμο δίχως ίχνος αγάπης στις αποσκευές του. Δεν θα γνωρίσει το μητρικό χάδι, την μητρική αγκαλιά, ένα ζεστό φιλί, ένα χαμόγελο, ένα γλυκό νανούρισμα.
Χωρίς τύψεις, ενοχές ή δεύτερες σκέψεις, το παιδί το άφησαν στο ορφανοτροφείο. Το πέταξαν λες και ήταν ρούχο πολυφορεμένο και φθαρμένο και δεν τους άρεσε πια. Έτσι απλά. Δυο χρονών, το παιδί, ο μικρός Στέλιος, λες και ήταν αποσκευή, το επέστρεψαν στη φυσική του οικογένεια. Στα τέσσερά του τον πήγαν στην Αθήνα σε ορφανοτροφείο, στα δέκα του σε ανάδοχη οικογένεια και στα δώδεκα «η αποσκευή» επέστρεψε ξανά στο ίδρυμα. Έτσι απλά!
Μέσα σε δώδεκα χρόνια αυτό το αθώο πλάσμα έζησε τόσα άσχημα πράγματα και συναισθήματα όσα δεν ζει ένας άνθρωπος σε ολόκληρη τη ζωή του. Γιατί; Είναι το χειρότερο συναίσθημα να νιώθεις παρείσακτος παντού, ότι δεν ανήκεις πουθενά, δεν χωράς πουθενά, ότι είσαι ένας ανεπιθύμητος.
Αχτίδα φωτός, ελπίδας και αγάπης η Μαρίνα. Γνώρισε τον Στέλιο, όταν μωρό τον πρωτοέφεραν στο ορφανοτροφείο της Κέρκυρας. Εκείνη δούλευε εκεί και από την πρώτη στιγμή τον αγάπησε σαν να ήταν δικό της παιδί. Έκανε τα πάντα για εκείνον όλα τα χρόνια που ακολούθησαν σαν πραγματική μάνα. Μάνα δεν είναι αυτή που γεννάει ένα παιδί, αλλά αυτή που το μεγαλώνει, το ανασταίνει. Αυτή που σκουπίζει τα δάκρυα όταν το παιδί της κλαίει ή πονάει. Εκείνη που κρατά το χέρι για να μην πέσει. Αυτή που ανοίγει την καρδιά της και προσφέρει ανιδιοτελώς όλη της την αγάπη. Το χρυσό πάπλωμα, το αποκούμπι, το στήριγμα, το απάγκιο λιμάνι για να αράξεις όταν το καράβι της ζωής σου έχει υποστεί ζημιές, ο βωμός για να αποθέσεις τον πόνο σου, η ζεστή αγκαλιά, το γιατρικό για τα πάντα.
Όλα αυτά ήταν η Μαρίνα για τον Στέλιο. Η μοναδική μάνα που γνώρισε, ο μοναδικός άνθρωπος που αγάπησε και τον αγάπησε όσο κανείς άλλος. Η αγάπη της όμως δεν ήταν ικανή για να σώσει την σακατεμένη του ψυχή από τους δαίμονες που την περιτριγύριζαν. Και η μοίρα δεν είχε χορτάσει το παιχνίδι της μαζί του και του φύλαγε για το τέλος το χειρότερο…
«Το παιδί της αγάπης» είναι ένα βιβλίο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Μια ιστορία που σου ματώνει την καρδιά και μιλά για την δύναμη της αληθινής αγάπης και για το μεγαλείο της ψυχής. Ένα βιβλίο που θα αγγίξει και την δική σας ψυχή, θα δοκιμάσει τα συναισθήματά σας, θα σας προβληματίσει και σίγουρα δεν θα αφήσει τα μάτια σας στεγνά.
Θερμά συγχαρητήρια κ.Τζιρίτα!!!
Χωρίς τύψεις, ενοχές ή δεύτερες σκέψεις, το παιδί το άφησαν στο ορφανοτροφείο. Το πέταξαν λες και ήταν ρούχο πολυφορεμένο και φθαρμένο και δεν τους άρεσε πια. Έτσι απλά. Δυο χρονών, το παιδί, ο μικρός Στέλιος, λες και ήταν αποσκευή, το επέστρεψαν στη φυσική του οικογένεια. Στα τέσσερά του τον πήγαν στην Αθήνα σε ορφανοτροφείο, στα δέκα του σε ανάδοχη οικογένεια και στα δώδεκα «η αποσκευή» επέστρεψε ξανά στο ίδρυμα. Έτσι απλά!
Μέσα σε δώδεκα χρόνια αυτό το αθώο πλάσμα έζησε τόσα άσχημα πράγματα και συναισθήματα όσα δεν ζει ένας άνθρωπος σε ολόκληρη τη ζωή του. Γιατί; Είναι το χειρότερο συναίσθημα να νιώθεις παρείσακτος παντού, ότι δεν ανήκεις πουθενά, δεν χωράς πουθενά, ότι είσαι ένας ανεπιθύμητος.
Αχτίδα φωτός, ελπίδας και αγάπης η Μαρίνα. Γνώρισε τον Στέλιο, όταν μωρό τον πρωτοέφεραν στο ορφανοτροφείο της Κέρκυρας. Εκείνη δούλευε εκεί και από την πρώτη στιγμή τον αγάπησε σαν να ήταν δικό της παιδί. Έκανε τα πάντα για εκείνον όλα τα χρόνια που ακολούθησαν σαν πραγματική μάνα. Μάνα δεν είναι αυτή που γεννάει ένα παιδί, αλλά αυτή που το μεγαλώνει, το ανασταίνει. Αυτή που σκουπίζει τα δάκρυα όταν το παιδί της κλαίει ή πονάει. Εκείνη που κρατά το χέρι για να μην πέσει. Αυτή που ανοίγει την καρδιά της και προσφέρει ανιδιοτελώς όλη της την αγάπη. Το χρυσό πάπλωμα, το αποκούμπι, το στήριγμα, το απάγκιο λιμάνι για να αράξεις όταν το καράβι της ζωής σου έχει υποστεί ζημιές, ο βωμός για να αποθέσεις τον πόνο σου, η ζεστή αγκαλιά, το γιατρικό για τα πάντα.
Όλα αυτά ήταν η Μαρίνα για τον Στέλιο. Η μοναδική μάνα που γνώρισε, ο μοναδικός άνθρωπος που αγάπησε και τον αγάπησε όσο κανείς άλλος. Η αγάπη της όμως δεν ήταν ικανή για να σώσει την σακατεμένη του ψυχή από τους δαίμονες που την περιτριγύριζαν. Και η μοίρα δεν είχε χορτάσει το παιχνίδι της μαζί του και του φύλαγε για το τέλος το χειρότερο…
«Το παιδί της αγάπης» είναι ένα βιβλίο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Μια ιστορία που σου ματώνει την καρδιά και μιλά για την δύναμη της αληθινής αγάπης και για το μεγαλείο της ψυχής. Ένα βιβλίο που θα αγγίξει και την δική σας ψυχή, θα δοκιμάσει τα συναισθήματά σας, θα σας προβληματίσει και σίγουρα δεν θα αφήσει τα μάτια σας στεγνά.
Θερμά συγχαρητήρια κ.Τζιρίτα!!!
July 19, 2021
Μια ιστορία που μου άγγιξε την καρδιά! Όλα αρχίζουν όταν ενα μωρό γεννιέται σε μια επαρχιακή περιοχή κάτω από περίεργες συνθήκες. Από την στιγμή λοιπόν εκείνη ήταν ανεπιθύμητο. Μεταφέρθηκε στο ίδρυμα,όπου εκεί γνώρισε την μοναδική του "μητέρα", μια γυναίκα που δούλευε στο ίδρυμα και είχε και αυτή την δική της οικογένεια. Δυστυχώς όμως αναγκαστηκε να μεταφερθεί ξανά στην βιολογική του οικογένεια έπειτα στο ίδρυμα,μετά σε ανάδοχη οικογένεια,όπου κατέληξε και πάλι στο ίδρυμα. Πώς όμως θα μπορέσει ένα παιδί που έζησε με τις συνθήκες που έζησε ο Στέλιος να επιζήσει σε μια τόσο σκληρή κοινωνία όπως η δική μας; Θα μπορέσει η Μαρινα να τον βοηθήσει να γιατρέψει τις πληγές του παρελθόντος;
~Ενα βιβλίο που βρήκα τυχαία στο κομοδίνο μου και δεν το θυμόμουν καν κατάφερε να με συνεπάρει από τις πρώτες κιόλας σελίδες του! Μια τόσο γλυκιά και συγκινητική ιστορία!
~Ενα βιβλίο που βρήκα τυχαία στο κομοδίνο μου και δεν το θυμόμουν καν κατάφερε να με συνεπάρει από τις πρώτες κιόλας σελίδες του! Μια τόσο γλυκιά και συγκινητική ιστορία!
March 27, 2024
Το "Το παιδί της αγάπης" της Μαρίας Τζιρίτα είναι το αγαπημένο μου βιβλίο που διάβασα πίσω το 2013 σε ηλικία 11-12 χρονών! Από τότε το διαβάζω και το ξανά διαβάζω. Αυτό το βιβλίο σε ταξιδεύει σε έναν κόσμο συναισθημάτων και κοινωνικών θεμάτων που δεν έχεις ξαναζήσει. Η ιστορία της Σοφίας με άγγιξε βαθιά και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου!
Η αφήγηση της Τζιρίτας είναι τόσο ζωντανή και ειλικρινής που νιώθεις ότι βρίσκεσαι δίπλα στη Σοφία, να βιώνεις μαζί της κάθε στιγμή της ζωής της. Και τα κοινωνικά θέματα που αναδεικνύει; Απλά σου ανοίγουν τα μάτια! Η έλλειψη αποδοχής, η ανάγκη για αγάπη, η αυτοανακάλυψη... Όλα αυτά τα θέματα σε βάζουν σε σκέψεις και σε κάνουν να αναρωτιέσαι πολλά.
Σοβαρά, αν δεν το έχεις διαβάσει ακόμα, πρέπει να το κάνεις αμέσως! Θα σε συναρπάσει και θα σε αφήσει με πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα στο μυαλό σου!
Η αφήγηση της Τζιρίτας είναι τόσο ζωντανή και ειλικρινής που νιώθεις ότι βρίσκεσαι δίπλα στη Σοφία, να βιώνεις μαζί της κάθε στιγμή της ζωής της. Και τα κοινωνικά θέματα που αναδεικνύει; Απλά σου ανοίγουν τα μάτια! Η έλλειψη αποδοχής, η ανάγκη για αγάπη, η αυτοανακάλυψη... Όλα αυτά τα θέματα σε βάζουν σε σκέψεις και σε κάνουν να αναρωτιέσαι πολλά.
Σοβαρά, αν δεν το έχεις διαβάσει ακόμα, πρέπει να το κάνεις αμέσως! Θα σε συναρπάσει και θα σε αφήσει με πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα στο μυαλό σου!
September 8, 2025
Ξεχωριστή ιστορία, αλλά θα ήθελα να εστιάζει περισσότερο στον ψυχισμό του παιδιού. Στην ουσία πρωταγωνίστρια είναι η Μαρίνα, η γυναίκα που εργάζεται στο ίδρυμα και δένεται με το παιδί. Τα γεγονότα παρουσιάζονται λίγο επιφανειακά, σαν απλή εξιστόρηση, ενώ θα μπορούσαν εύκολα να αποκτήσουν περισσότερο βάθος. Παρ' όλα αυτά, διαβάζεται ευχάριστα, έχει πολύ ενδιαφέρον, σε αρκετά σημεία αγγίζει τους αναγνώστες και σίγουρα περνάει αρκετά σημαντικά μηνύματα.
March 31, 2025
Συγκινητική ιστορία. Μου άρεσε πολύ που έδινε έμφαση στα ελαττώματα της Μαρίνας και τους Στέλιου γιατί μου έδειξε ότι και ένας μη ιδανικός χαρακτήρας μπορεί να γίνει ο καλύτερος πρωταγωνιστής. Η γραφή της συγγραφέως δεν μου αρέσει, αλλά τα βιβλία της έχουν κάτι το ξεχωριστό. Ίσως η αναφορά σε κοινωνικά ζητήματα.
April 10, 2019
Υπέροχο βιβλίο!!!
August 24, 2020
Ωραίος τρόπος γραφής!!!! Απλώς πρέπει κάποιος να το διαβάσει γρήγορα για να καταλάβει πόση συγκίνηση αφήνει!!!!
February 10, 2022
Από τα αγαπημένα μου βιβλία!!!
Want to read
January 25, 2014Ένα υπέροχο βιβλίο που πραγματικά αγγίζει την ψυχή.. δεν κουράζεσαι να το διαβάζεις επανειλημμένα μιας και κάθε φορά κάνεις και μια καινούργια συνειδητοποίηση για το βάναυσο πρόσωπο του ανθρώπου και την απίστευτα σκληρή βιοπάλη. Αξίζει να διαβαστεί..<3
December 18, 2013
Ό,τι πιο όμορφο έχω διαβάσει μέχρι στιγμής! Με έκανε και έκλαψα!
November 18, 2015
Μια μοναδική και αληθινή ιστορία που με έκανε να συγκινηθώ πολύ!!!
June 20, 2022
Πολυ ωραίο βιβλίο.
Read
April 30, 2019Πολύ καλό!
Displaying 1 - 21 of 21 reviews