Οι τρεις υποσχέσεις που έδωσε στον πατέρα της ήταν αυτό που κράτησε η Μυρτάλη και ρίζωσαν σαν γερό δέντρο στην καρδιά της. Η μοίρα της επέλεξε να έρθει στον κόσμο στις 20 Ιουλίου του 1974 στην Αμμόχωστο, την ημέρα της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο. Οι βομβαρδισμοί και η μυρωδιά του θανάτου ήταν αυτά που υποδέχτηκαν τον ερχομό της. Τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν έγιναν η αιτία να αφυπνιστεί αργότερα το χάρισμα της συγγραφής που κουβαλούσε μέσα της και σύντομα να γίνει η αγαπημένη συγγραφέας του αναγνωστικού κοινού.
Η Μυρτάλη τα έχει πλέον όλα. Φήμη, δόξα, πλούτη, έρωτα. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει, μέχρι που οι παρασκηνιακές κινήσεις κάποιων ανθρώπων που αγάπησε την οδηγούν στον όλεθρο και την απόγνωση. Η ίδια βρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ έναν εφιάλτη, που ως τότε πίστευε ότι μόνο η συγγραφική της πένα μπορούσε να εμπνευστεί. Οι τρεις υποσχέσεις, όμως, όρκος ιερός, είναι εκείνες που της δίνουν τη δύναμη να παλέψει. Γιατί το Βαρώσι είναι εκεί και την περιμένει…
Γεννήθηκε στις Σέρρες στις 24 Ιουλίου 1957, όπου ολοκλήρωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευσή στο Πρώτο Θηλέων Σερρών. Αμέσως μετά την αποφοίτησή της, μετακόμισε στην Αθήνα προκειμένου να φοιτήσει στην Σχολή Αεροσυνοδών A.S.T. και προσελήφθη αμέσως από την Ολυμπιακή Αεροπορία. Παράλληλα με την δουλειά της ως αεροσυνοδός, συνεργάστηκε και σαν δημοσιογράφος στο κοσμικό περιοδικό Discomoda, όπου αρθρογραφούσε σε διάφορα θέματα. Στην μια της σελίδα, με τίτλο "Οι περιπέτειες της Εύας", έγραφε χρονογραφήματα με τα συμβάντα της εποχής και μια άλλη με τίτλο "Οι μεγαλύτερες disco του κόσμου", είχε συνεντεύξεις από μουσικούς παραρωγούς (Deejays), επώνυμους και θαμώνες. Τα ταξίδια που έκανε μέσα από την δουλειά της, την ενέπνευσαν αργότερα στη συγγραφή των βιβλίων της.
Το 1997 συνεργάστηκε με τις εκδόσεις Λιβάνη από όπου εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο, ενώ το 2005 γράφει το πρώτο της παιδικό παραμύθι. Από το 2009 συνεργάζεται με τις εκδόσεις Ψυχογιός. Για το βιβλίο της "Μην πυροβολείτε τη νύφη" πήρε το πρώτο βραβείο αναγνωστικού κοινού στην Κύπρο και ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα, ενώ το βιβλίο της "Τα δάκρυα του Θεού" εκδόθηκε στη Βραζιλία και την Τσεχία. Για το βιβλίο της "Το φιλί του δράκου" ήταν υποψήφια για τα βραβεία "Γυναίκα της χρονιάς 2007" του περιοδικού "Life & Style" στην κατηγορία Συγγραφέας. Στις 31 Ιανουαρίου 2011 βραβεύτηκε στην γενέτειρά της, τις Σέρρες, για την προσφορά της στα γράμματα και είναι ξανά προτεινόμενη στα βραβεία "Γυναίκα της χρονιάς 2011" στην κατηγορία Συγγραφέας για το βιβλίο "Το Σταυροδρόμι των ψυχών". Παράλληλα γράφει σενάρια, στίχους και ασχολείται καλλιτεχνικά με την ζωγραφική με την δημιουργία πινάκων κολάζ.
Αγαπητή μου Χρυσηίδα, ξέρεις ότι σε ακολουθώ πιστά όλα αυτά τα χρονιά, δεν με απογοήτευσες ποτέ. Πως θα μπορούσες άλλωστε; Οι ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ είναι αυτό που λεμέ κινηματογραφικό βιβλίο, με εξαιρετική πλοκή, που δεν σ' αφήνει να τ' αφήσεις. Συνέχισε να μας κανείς να βλέπουμε τις ιστορίες που γράφεις σαν να είναι σινεμά. Συνέχισε να μας ταξιδεύεις, δίνοντας μας τόσο γενναιόδωρα κομμάτια της ψυχής σου. Σ'ευχαριστώ.
Άλλο ένα εξαιρετικό βιβλίο της κ. Δημουίδου! Με καθήλωσε από τις πρώτες σελίδες, με ταξίδεψε μαζί με την Μυρτάλη στην Κύπρο, τι πέρασε και αυτό το κορίτσι! Με κρατούσε συνεχώς σε αγωνία μέχρι το τέλος με πολύ κλάμα! Πολλά συγχαρητήρια!
Πάντα μου άρεσαν τα βιβλία με πρωτοπροσωπη αφήγηση και το συγκεκριμένο δεν αποτελεί εξαίρεση. Πρόκειται για μια όμορφη ιστορία για τη ζωή της συγγραφέως Μυρταλης Μπαλάντα που ξεριζωνεται από την Κύπρο το 1974 και μετακομίζει, όντας παιδί ακόμα, με την οικογένεια της στην Ελλάδα. Ο θάνατος του πατέρα της που τη συγκλόνισε, οι αποτυχημένες σχέσεις, ο καταχραστης σύζυγος, οι κρίσεις πανικού, ο αληθινός έρωτας, η μητρότητα όλα διαμορφώνουν τον χαρακτήρα της, βοηθώντας τη να γίνεται καλύτερος άνθρωπος, αν και εγωίστρια, ώρες ώρες, αρκεί, όμως, που στο τέλος συνειδητοποιει τι πηγε στραβά και προσπαθεί να το φτιάξει. Ομολογώ πως από τα μισά σχεδόν του βιβλίου χάνεται το αρχικό ενδιαφέρον του αναγνώστη και η ιστορία αρχίζει να κάνει κοιλιά, ωστόσο το κατατάσσω στα καλά της Δημουλιδου.
Ένα βιβλίο όπως ακριβώς κ τα υπόλοιπα της κυρίας Δημουλίδου που όλοι αγαπήσαμε. Ευχάριστο, με ενδιαφέρουσα πλοκή, ωραία δομημένο χωρίς όμως να είναι συνάμα και κάτι το ιδιαίτερο. Παρόλα αυτά είναι ιδανικό για να περάσεις ευχάριστα το Σαββατοκύριακο σου. Ωραία η αναφορά στα ιστορικά γεγονότα της Κύπρου. "Ο άνθρωπος που έχει πραγματική παιδεία και ηθική ούτε που θα το σκεφτεί και καμιά δυσκολία ή στρίμωγμα δε θα τον κάνει να παρανομήσει." (σελίδα 359)
Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα.Καλή πλοκή που δεν σ΄αφήνει αδιάφορη με αναφορές σε δυσάρεστα γεγονότα της Κύπρο και την εξέλιξη στην ζωή της ηρωίδας.Σαφώς καλύτερο από τα τελευταία της βιβλία,αλλά και πάλι δεν με απογείωσε όπως με τα πρώτα της.
Ένα ακόμη καταπληκτικό βιβλίο από μια υπέροχη συγγραφέα με εξαιρετική πλοκή που σε ταξιδεύει. Με συγκίνησε, με άγγιξε, ένιωσα να ζω την κάθε σκηνή, την κάθε μέρα, τον πόνο, την αγωνία και την δυστυχία που βίωσαν οι Κύπριοι τις αιματοβαμμένες εκείνες ημέρες. Μέσα από μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση παρακολουθούμε την ζωή της Μυρτάλης Μπαλάντα – Σοφοκλέους. Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1974 στην Αμμόχωστο, την ημέρα της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο. Η οικογένειά της αναγκάζεται να εγκαταλείψει την αγαπημένη τους Κύπρο και να καταφύγει στην Ελλάδα. Από το μηδέν, προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια της ζωής τους και να κάνουν μια νέα αρχή.
Αρκετά χρόνια αργότερα, μια απώλεια θα λυγίσει την Μυρτάλη και ένας έρωτας θα της σπάσει τα φτερά. Τα γεγονότα όμως αυτά θα σταθούν ο λόγος και η αφορμή για να ξεκινήσει το γράψιμο. Η συγγραφή γίνεται το καταφύγιό της και όχι μόνο. Την οδηγεί σε μια αναπάντεχη δόξα και η Μυρτάλη γίνεται μια από τις καλύτερες και πιο καταξιωμένες συγγραφείς.
Η μοίρα όμως θέλοντας ακόμα να την δοκιμάσει και να παίξει μαζί της, της στέλνει φουρτούνες, θύελλες και ανεμοστρόβιλους που την οδηγούν σιγά – σιγά στην καταστροφή. Η Μυρτάλη όμως είναι αγωνίστρια και δεν καταθέτει αμαχητί τα όπλα. Αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια της και να υπερπηδήσει τα εμπόδια. Ένας υπέροχος άνθρωπος μπαίνει αναπάντεχα στην ζωή της και το μόνο που θέλει από εκείνη είναι να την βοηθήσει και να την κάνει ευτυχισμένη. Εκείνη όμως έχει αλλάξει. Οι καταστάσεις την ανάγκασαν να γίνει μια άλλη. Πιο σκληρή, πιο απρόσιτη, πιο δύσπιστη με τους ανθρώπους. Θα καταφέρει να αποφύγει το λάθος που πάει να κάνει; Άραγε θα αρπάξει την ευκαιρία που της δίνει η ζωή για να γίνει ευτυχισμένη; Θα καταφέρει τελικά να εκπληρώσει τις τρεις υποσχέσεις που είχε δώσει στον πατέρα της;
* …στις πραγματικές φιλίες ο χρόνος και η απόσταση δεν παίζουν κανένα ρόλο. Ο φίλος είναι πάντα κοντά σου, όσο μακριά κι αν βρίσκεται, όσο καιρό κι αν έχεις να τον δεις. Γιατί οι ψυχές των ανθρώπων που αγαπιούνται πραγματικά γίνονται ένα και δε χωρίζουν ποτέ. -----------> σελίδα 138
**Η καρδιά είναι σαν φωτογραφική μηχανή. Σαν φυλακίσει μέσα της την εικόνα που αγάπησε, κανένας χρόνος δεν μπορεί να την κιτρινίσει όπως στο χαρτί. Τουλάχιστον όσο χτυπά. Γιατί η εικόνα θα έχει αίμα και χτύπο από το δικό της αίμα και θα παραμείνει ζωντανή να τη συντροφεύει μέχρι το τέλος…-----> σελίδα 152
***Την ευτυχία μας εμείς την ορίζουμε και όχι οι άλλοι. Από μας εξαρτάται πώς θα διαχειριστούμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται, αν θα τις αρπάξουμε ή θα τις πετάξουμε. Ακόμα κι αν κάποιοι προσπαθήσουν, σαν δε θέλουμε εμείς, δε θα μας δοθεί τίποτα. ------------> σελίδα 538
Ίσως είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία της κυρίας Δημουλιδου.Με μία ευχάριστη περιγραφική καθόλου κουραστική γραφή, θα σάς κάνει να ζήσετε και εσείς από πολύ κοντά την ιστορία αυτή. Μέχρι το τέλος η αγωνία θα σάς καθηλώσει και θα σάς συγκινήσει αφού η ιστορία αυτή διαδραματιζεται στην Κύπρο και στην τουρκική εισβολή.Το θέμα της κατοχής της Κύπρου, πιστεύω πως πονάει ακόμα και δυστυχώς θα συνεχίσει να πονάει... Ζωντανές περιγραφές που σε ταξιδεύουν, και ήρωες που θα ήθελες να χτυπήσεις για να "ξυπνήσουν"!. Αυτο που μου άρεσε περισσότερο είναι οτι το διαβάζεις και περνάνε από μπροστά σου σκηνές σαν να το παρακολουθείς σε ταινία
Με συγκίνησε με αγγιξε με εκανε καί δάκρυσα...το αγκάλιασα και αυτο δεν με άφηνε...ενα βιβλιο γραμμενο για τα κατεχόμενα της Κύπρου τόσο εντονα ρεαλιστικό..δεν εχει ξανα τύχει να διαβασω βιβλιο το οποιο να διαδραματίζεται εκεινη τη περιοδο ..αραγε οι κύπριοι ειναι περήφανοι γι αυτο που διαβασαν? Όσοι το διαβασαν δηλαδη..δύσκολο άνθρωπος να εγκαταλείπέι τη " μαμα πατριδα " του ακομα και αν ειναι θεμα επιβίωσης!!!!ιερο το χωμα που μας γεννα !!! Ιερο το αιμα που κυλά στις φλεβες μας ..
Στην πραγματικότητα είναι 3,5 αστέρια. Μετά το "Κελάρι της ντροπής" είχα μεγάλες προσδοκίες για το βιβλίο αυτό και δεν έμεινα απολύτως ευχαριστημένη. Ήταν μια συγκινητική ιστορία, με ένα σίγουρα προβλέψιμο τέλος. Δεν λέω, ήταν ευχάριστη παρέα αλλά περίμενα περισσότερα.
Μου αρεσε πολυ αυτο το βιβλιο.Χωρις πολλες υπερβολες η Μυρταλη προσπαθει να βρει το εαυτο της..Η συγγραφη τη βοηθα αρκετα..Υπατχει μεσα ��ης και το τραυμα απο το χαμο του πατερα.
Eyxaristo vivlio. Apo ena simeio kai meta den to afisa katw kai to diavasa monoroufi. Vevaia na simeiwsw oti sthn selida 525 h protash "i was looking for you many years" einai lathos.. H swsth ekfrash einai " i have been looking for you for many years" exw diavasei polla vivlia ths kyrias Dimoulidou ola omorfa alla akolouthoun to idio motivo. H hrwida pou apo thn ftwxeia h thn eksathliwsh ftanei kai ginetai eytyxismenh kai plousia afou perasei ta xilia myria vasana..eyxaristithika poli perissotero thn monaksia tou lukou.. Na allaksei ligo to thema twn vivliwn ths opws kai ekane h hrwida ths h myrtalh..
Εντάξει το βιβλίο δεν υπάρχει!!!σε 2 μέρες το τελείωσα δεν μπορούσα να το αφήσω αν δεν διάβαζα τι θα γινόταν...με άφησε άφωνη όπως κάθε βιβλίο αυτή της αγαπητής συγγραφέας!!!ενα μεγάλο μπράβο για αυτή την υπέροχη ιστορία που μας χάρισε!!!
Η πρώτη μου γνωριμία πριν από πολλά χρόνια με την συγγραφέα και ομολογώ πως με κέρδισε! Η ιστορία ενδιαφέρουσα και αγάπησα πολύ την Μυρτάλη! Στο τέλος λίγο μου τα χάλασε, ένιωσα πως γράφτηκε βιαστικά!
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, στρωμένη όμορφα μέσα στα ιστορικά γεγονότα της Κύπρου. Το διάβασα χωρίς ανάσα μέσα σε μια ημέρα!! Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.