De ooggetuige gaat over Manon Jonker, een slechtziende vrouw van 22, die het slachtoffer wordt van een roofoverval bij een juwelier in haar woonplaats, waarbij drie overvallers haar onder schot houden en de juwelier vermoorden. Doordat overvallers denken dat Jonker blind is laten ze haar leven, als via het journaal bekend wordt dat ze slechtziend is, gaan de overvallers achter haar aan. De gebeurtenissen zetten ook haar persoonlijke relaties op scherp en haar zus Bibi met wie Manon samenwoont, onthult een afschuwelijk geheim uit hun jeugd.
Simone van der Vlugt is an acclaimed Dutch author, well known for her young adult novels. The reunion was her debut novel for adults, it sold over 200,000 copies and was translated into German, French and English.
Spannend...van de eerste tot de laatste bladzijde zat ik in het verhaal en bleef ik geboeid! Het einde van het verhaal vond ik te 'afgeraffeld', te typisch 'Nederlands', jammer...er had veel meer ingezeten...misschien het niveau van de schrijfster?
Een slechtziende jonge vrouw, Manon, is getuige van een dodelijke overval. Als de daders na verloop van tijd vernemen dat zij niet blind is, maar nog beperkt zicht heeft, breken er angstige tijden aan voor Manon.
De uitkomst was voor mij niet verassend, wat jammer was. Maar dat heb je met korte verhalen waar een auteur vaak minder goed de diepte in kan gaan en minder karakters kan aanbieden. Verder was de schrijfstijl zeer prettig en heb ik het in één ruk uitgelezen.
Ik was op zoek naar even een makkelijk en niet te interessant boekje om tijdens mijn examens te lezen. Zo kwam ik bij De Ooggetuige van Simone van der Vlugt uit. Het was al heel lang geleden dat ik voor het laatst iets van haar had gelezen.
Ik heb veel plezier gehad met de vele ongeloofwaardig overkomende gesprekken die in het boekje werden gevoerd. De schrijfstijl kwam houterig op me over. Soms vroeg ik me af of het sarcastisch bedoeld was of dat ze echt dacht dat mensen zo met elkaar praten.
Het verhaal zelf was veel te veel op een paar pagina's waardoor uiteindelijk helemaal niets goed uit de verf kwam.
Had het bijna een extra ster gegeven omdat ik echt gelachen heb (hoewel dat vast niet de bedoeling was), maar toch maar niet. 1 ster is het enige wat ik ermee kan...
Niet een bijster inspirerend boek. Wel een fijn boek om te lezen als je erg moe bent en wil gaan slapen. Het is fijn geschreven. De spanningsboog is aanwezig, maar zonder een verassend effect. Het meest boeiende aan het boek was dat je je verplaatst in iemand die slechtziend is.
Voorspelbaar, vol clichés, slecht geschreven, en zelfs niet spannend (en dat voor de week van het spannende boek). Tsja, misschien moet je ook niet teveel verwachten van gratis boeken.
Ik las De Ooggetuige tussen door en vond het wel een vermakelijk boekje. Ik houd erg van de schrijfstijl van Simone van der Vlugt maar dan met name de historische romans en jeugdromans. De thrillers vind ik te simplistisch. Dat komt overigens grotendeels ook doordat ik in het verleden zoveel thrillers heb gelezen ik er eigenlijk ook wel klaar mee was. Zo nu en dan een thriller vind ik wel leuk en omdat dit zo'n dun boekje was dacht ik, die lees ik tussendoor. Het gegeven in het verhaal is niet nieuw. Een (bijna) blinde vrouw (nee, niet Tjarda.) is aanwezig bij een gewapende overval en nu zittende daders achter haar aan. Er zijn meerdere boeken met hetzelfde thema, maar toch leest dit boekje wel fris. Het verhaal leent zich goed voor een kort boekje zoals dit, al vind ik het einde, en dan met name de dader, wat ver gezocht. Verder is het voor iedereen behapbaar, prima voor op vakantie, en is het vermakelijk. 3 sterren. Meer ook niet.
De ooggetuige is meer een mini roman met wat spanning i.p.v. een spannend verhaal, wel prettig geschreven. De slechtziendheid van Manon is goed beschreven, hier en daar lag de nadruk daar meer op dan op het pakken van de daders/opbouwen van spanning. Het jeugdgeheim van de zus van Manon voelde ook als 'o oke was dit het'. Het einde voelde wat snel, maar ik heb lekker gelezen.
Ik vond dit boek super! Ik kreeg het bij een paar boeken die ik kocht om op vakantie te lezen en besloot dit boekje ook maar mee te nemen. Het was heel klein en licht, dus dat was geen probleem. Ik vond het onwijs jammer dat ik het zo snel uit had, van mij had het nog wel een stuk langer mogen zijn, aangezien ik het echt leuk vond om te lezen. Dit boek zou ik zeker aanraden als je van spannende thrillers houdt, waar het geheim niet wordt verklapt tot het uiterste einde!
Geloofwaardige thriller met een goed plot en sterke personageinleving, vooral in hoe het leven voor Manon moet zijn (met haar beperking). Helaas is het wel voorspelbaar, zelfs de rode draad. Het einde ging dan ook erg snel terwijl het grote potentie had en dus veel heftiger had gekund voor een thriller.
Volgens mij is dit de eerste thriller die ik ooit gelezen heb. Het genre trok me nooit zo maar verrassend genoeg beviel dit boek me wel. Ik heb het in 1 middagje uit gelezen, het is natuurlijk ook een dun boekje. Maar ik betrapte mezelf er wel op dat ik het lastig vond om het boek weg te leggen, ik zat echt helemaal in het verhaal. Toch moet ik zeggen dat ik de opbouw heel goed vond maar het einde een beetje teleurstellend. Ik sluit me aan bij een eerdere review die ik hier heb gelezen dat het einde nogal “afgeraffeld” voelde. Al met al vond ik het een goed boek en ben ik nu nog meer benieuwd geraakt naar het genre thrillers.
Bij dit verhaal had ik wel een paar keer een moment dat ik zelf dacht, ik zou het niet zo gedaan hebben Manon! Maar het einde was niet teleurstellend. Hier was ik wel bang voor. Manon en Bibi zussen voor het leven!
Normaliter lees ik alleen de historische (jeugd)romans die door Simone van der Vlugt zijn geschreven. Thrillers trekken mij niet heel erg maar ik besloot om toch maar een gokje te wagen aangezien het zo'n dun boekje is.
Ik moet zeggen dat ik erg teleurgesteld ben. De manier waarop dit verhaal is geschreven ben ik niet gewend van mijn favoriete Nederlandstalige auteur. Bovendien kwam ik in mijn kopie van 'De Ooggetuige' veel fouten tegen. Woorden waren gewoonweg aan elkaar geschreven zonder spatie ertussen. Nu weet ik niet wat de situatie tijdens het schrijven van dit boek is geweest maar ik krijg het idee dat het in zeer hoge snelheid is afgemaakt. Jammer, want Simone is normaal een uitstekende schrijfster.
Wel heb ik veel geleerd van een wereld die voor mij onbekend is. Je kunt duidelijk merken dat Simone veel tijd in research heeft gestoken.
Al met al een leuk boekje maar zeer voorspelbaar en met, naar mijn idee, weinig spanning.
Ik houd het liever op de historische (jeugd)romans.
In De ooggetuige speelt het zichtvermogen een belangrijke rol. Een jonge slechtziende vrouw is getuige van een overval met dodelijke afloop. Hoe goed heeft zij de daders kunnen zien? Wat doen de daders als ze vernemen dat zij niet blind is maar slechtziend? Op magistrale wijze weet Van der Vlugt een indringende spanning op te bouwen die zich tot in je diepste beenmerg nestelt.
Een ijzersterke thriller met goede plotwendingen. Manon is getuige van een overval op een juwelier. Maar aangezien de overvallers denken dat ze blind is, laten ze haar in leven. Manon is niet blind, maar wel zeer slechtziend. Ze kan de politie dus niet zo goed van dienst zijn als dat ze zelf zou willen. De overvallers vertrouwen het niet en bedreigen haar.
Het verhaal geeft heel goed weer hoe het is om te leven met slechtziendheid. De angst die ze voelt omdat ze bedreigd wordt, wordt ook nog eens vergroot omdat ze haar omgeving niet helemaal kan zien. Niet alleen ziet ze wazig, maar er ontbreken ook stukken, waardoor ze erg kan schrikken als er iemand plots naast haar staat. Het boekje is dun, maar heerlijk om zo even tussendoor te lezen.
My first attempt at the Dutch literary thriller. This novella is a gift you get this month in the Netherlands when you spend €12,50 on Dutch books, this is the present for the yearly month of the the thriller novel.
It did take me some time to read it, not due its length simply due to its writing. The writing was poorish and failed to entertain. The story was somewhat predictable. A visualy handicapped girl walks in a jewelshop heist and survives because the robbers think she is blind. When they find out she is not. there is trouble ahead. Nothing too exciting and a ending that was bound to happen.
De ooggetuige is niet het beste werk van Van der Vlugt. Er zitten rare zinnen in voor een ik-perspectief (en helemaal voor een slechtziende): Een beetje wezenloos kijk ik haar aan, herinner me dan ons uitje van vanmiddag. Alsof wezenloos kijken een bewuste daad kan zijn. Daar tegenover staan soms fijne recalcitrante zinnen die iets meer inhoud geven aan het karakter van Manon: 'Praten is zo'n overschatte manier om dingen te verwerken. Persoonlijk geloof ik meer in de kracht van verdringing.Dat eigenzinnige van Manon is het best gelukt in deze misdaadnovelle die soms iets te uitleggerig is over blindheid. Over dat karakter had ik wel meer willen lezen.
De negatieve reacties die ik bij sommige reviews van dit boek lees vind ik overdreven. Ik zie niet precies wat er literair aan deze thriller is, maar ik vind literair sowieso een vage term. Wel is het een goed verhaal en zeker niet voorspelbaar. Daarnaast vond ik het interessant om te lezen hoe een persoon met zeer beperkt zicht het leven ervaart.
Het enige minpunt vond ik de vertelstijl. Ik ben geen fan van verhalen die in de tegenwoordige tijd geschreven zijn. Desondanks zou ik dit boek zeker aanraden als fijn tussendoortje.
A quick read in between~ I rather liked it - it wasn't edge-of-your-seat exciting, but it didn't need to be. (Though I was kind of worried about the dog, but that's probably just me.) You could tell the author had done her research to know what the world must be like for someone who can barely see, but seeing as how that was a big part of the plot, I didn't mind that at all.
I must say I hadn't realized the main character was supposed to be my age (22), she felt much older than that. Maybe a side-effect of what she was going through, but still.