Ruisend gruis

by Willem Frederik Hermans

Een hoogleraar in de mineralogie wordt door zijn collega's belasterd.

Genres: Literature, Dutch Literature

109 pages, Paperback

First published September 1, 1995

About the author

Willem Frederik Hermans is one of the greatest post-war Dutch authors. Before devoting his entire life to writing, Hermans had been teaching Physical Geography at the University of Groningen for many years. He had already started writing and publishing in magazines at a young age. His polemic and provocative style led to a court case as early as 1952. His caustic pieces were compiled in Mandarijnen op zwavelzuur (Mandarines in Sulphuric Acid, 1963), which was reprinted with additions a number of times. It is Hermans’s belief that in order to survive people have to create their own reality. It is inevitable that all these experiences of reality will collide. Language is essential to create order out of chaos and plays an important role in this process. In his essays on Wittgenstein, Hermans studied this problem in depth. In his novels and stories Hermans places his characters in a world of certainty for themselves but equivocal for the reader. It is in this field of tension that the intrigue in De tranen der acacia’s (Acacia’s Tears, 1949) and in De donkere kamer van Damocles (The Darkroom of Damocles, 1958) develops. Although stories such as Moedwil en misverstand (Malice and Misunderstanding) and Paranoia have a surrealistic tendency, Hermans’ novels The Darkroom Of Damocles, Nooit meer slapen (Beyond Sleep), Uit talloos veel miljoenen (From Countless Millions) are more realistic or satirical and everything in his rich oeuvre is subordinate to the author’s pessimistic philosophy.

Reviews

[TvdW · Rating 4 out of 5]

"De door schrijver dezes aanvaarde werkelijkheid ziet er als volgt uit:"
Aan de ene kant zou het mooi en terecht zijn geweest als Hermans met zijn laatste werk ook tevens beste afleverde om (wederom) ieders ongelijk te bewijzen en zich op het eind stiekem toch boven de andere van de Grote Drie te verheven. Deze melancholische, ogenschijnlijk absurde, on(be)grijpbare novelle waarin hij wederom afrekent met zijn Groningse collega's en eigenlijk het hele universitaire systeem, vormt echter een veel passender slotstuk juist omdat het veelal als mislukking gezien wordt. Wat minder goed uit de verf komt is dat hij tussen de verhaallijn door eigenlijk ook nog een aantal andere zaken met de nodige rancune wil aanpakken zoals links Nederland in de vorm van Wim Kok en, naar mijn inschattting althans, de Verenigde Staten om de een of andere reden. De novelle is echt goed wanneer Hermans zijn lievelingsthema's als de mislukking en miscommunicatie behandelt. Zijn biograaf Otterspeer legt zijn dagboekaantekeningen uit die tijd naast de tekst waardoor de wat ondoorgrondelijkere stukken zoals de bizarre handplanten wat beter te plaatsen zijn. Is de insteek welicht geweest om in een boek over miscommunicatie expres op verwarrende wijze met de lezer te communiceren zodat enkel mensen die bekend zijn met Hermans andere werk en zelfs zijn persoonlijke aantekeningen de puzzel kunnen oplossen? Het feit dat je het boek zo kán lezen, is voldoende om je als Hermansliefhebber toch het gevoel te geven dat je op een soort van laatste meesterwerkje getrakteerd bent.

[Ramon Groenendijk · Rating 4 out of 5]

Totaal absurde vertelling waarin Hermans de wetenschappelijke wereld en vooral de universiteit van Groningen er flink van langs geeft. Handplanten, wezen uit het Oostblok verpakt in plastic en niet te vergeten het sandwichhuis, zijn waanzinnige producten van Hermans geest.

2025: Na herlezing een ster meer. Vernuftig hoe Hermans het totale faillissement van de Groningse wetenschappelijke wereld verbeeldt in hun onkunde de absurde problemen in deze novelle op te lossen. En mooi, het beeld van de door handplanten bedekte Lievestro zelf verwelkt. Volgens Ottespeer: een typisch Hermans-verhaal, 'waarin alle pogingen tot het leggen van contact falen, elke onderneming tot het aanbrengen van orde in de chaos ontaardt, en uiteindelijk alle hoofdpersonen hun dood vinden.’

[Milan Damen · Rating 4 out of 5]

Aangenaam verrast door dit bizar boekje. Erg moeten lachen om de serieuze maar goofy vertelwijze die me deed denken aan een soort gure geflipte terry pratchett. ga nu zeker meer wf hermans checken

[Floris Leest · Rating 2 out of 5]

Bizar boek. Wellicht leuk als diehard Hermans fan. Of als je stoned bent. Of als je een naam hebt waar planten goed in groeien.

Klik hier voor een videorecensie van Ruisend gruis op mijn Youtube-kanaal.

[Marijn Woudstra · Rating 2 out of 5]

Tja, wel goed geschreven, verder een beetje raar. Het gaat nergens heen, alleen uiteraard weer negatief over de universiteit van Groningen. Kan naar de weggeefkast.

[Julia]

Ik vind dat 'Heerlijk Hermans' een erkend genre in de literatuur moet worden

[Birgit Coppieters · Rating 5 out of 5]

W.F.Hermans... jij genie!

[Jorg · Rating 5 out of 5]

Hilarisch boek

[Samuel · Rating 5 out of 5]

Heerlijk, fataal absurdisme waarbij niets een einde, antwoord of oplossing kent

[Wijnand · Rating 3 out of 5]

Absurdistische roman over een vader en een dochter die op banale wijze overwoekerd worden. Natuurlijk ontbreken de cynische ondertoon over de universiteit en andere maatschappelijke ergernissen van de auteur niet. Vooral de beschrijving van professor’s tomatensoepkleurige colbert op pagina 42 is hilarisch. Het wordt almaar gekker naarmate het verhaal vordert, het kan kennelijk allemaal in het academische Groningen. Met de verwikkelingen rondom de handplant werd het mij wat te gortig. Ruisend gruis dient als een onbedoelde voorbode van andersoortig geologisch geweld waar het Noorden tegenwoordig mee kampt.

[Wendy · Rating 3 out of 5]

First of all, dear friends: after this review I left the building to set up an account on StoryGraph (@ rauvolfia). See ya there!

Droogkomisch, zwartgallig en maatschappijkritisch, met uiteraard een unieke, zonderlinge en wat oudere hoogleraar in iets geologisch als hoofdpersoon: helemaal Hermans. Helaas ook met duidelijk racistische taal (begin jaren 90), waar ik me aan stoorde.

Het aburdisme wist Hermans in deze novelle helaas minder goed te balanceren - naar ik denk geheel bewust. Tegen het einde vliegt hij met dit verhaal voor mij te ver de bocht uit.

[Ema · Rating 2 out of 5]

Compleet surrealistisch boekje. Wel leuk geschreven, maar het raakt me niet echt. Daarvoor is het net iets te zot.

[Kas Molenaar · Rating 4 out of 5]

Vrij absurd, redelijk duister, maar een zeer aangenaam boek.

[Jelle Rijntjes · Rating 2 out of 5]

I didn't know Hermans used LSD.

[Huub · Rating 4 out of 5]

Absurd verhaal,leest lekker weg. Thema's als geologie, kinnesinne in de academische wereld en Groningen zijn ook weer aanwezig.

[Kyara Hutjens · Rating 4 out of 5]

vaag op een goeie manier

[Arne · Rating 3 out of 5]

Mwah

[Paul Van Bueren · Rating 4 out of 5]

Heerlijk absurdistisch verhaal.

[Isis Gouw · Rating 2 out of 5]

Absurd. Niet doorheen te komen!

[Miranda · Rating 4 out of 5]

Doet me denken aan L'écume de jour.

[Floris · Rating 3 out of 5]

🥦🚬

[Jelt · Rating 2 out of 5]

Ik heb betere dingen van hem gelezen, dit was het niet voor mij.

[Ivan · Rating 4 out of 5]

Hermans zou Goodreads helemaal niet zien zitten. Hier laat ik het dan maar bij. Gewoon een fantastische vertelling waar je kan van snoepen op een avond in je relax.

[Laurens Monster · Rating 1 out of 5]

nothing here. could have been mulisch that wrote this.

[Blanchot]

Extraordinary book. Hilarious. Loved it, but poor Groningen… "Het wordt allemaal veroorzaakt doordat de aardgaswinning de bodem heeft verzwakt, gelooft u mij maar." (p.70)

[Joeri · Rating 3 out of 5]

Gelezen voor m'n lijst, ooit. In m'n herinnering geen hoogvlieger, maar misschien is dat omdat het verhaal behoorlijk vreemd is. Of bedoelde Hermans het juist zo?

[Dion · Rating 2 out of 5]

ik vond het een leuk boek, moeilijk om door heen te komen, maar uiteindelijk begreep ik het wel. Moeilijk taalgebruik en in het verhaal is moeilijk een verband te halen. Verder een goed boek. Het thema is duidelijk. het is eigenlijk een verhaal wat nooit echt gebeurt maar de tijd waar in het is geschreven is wel heel mooi, alles wordt ook heel exac beschreven. Mooi boek dus!! zeker een aanrader, ook ivm het aantal bladzijdes

[Maurits de Bruijn · Rating 3 out of 5]

Absurdistisch, geen typische Hermans. Soms wat flauw.

[Sander Van de vijver]

Read long time ago, still think about it a lot. Also love the cover.

[Aletta Klanke · Rating 4 out of 5]

Heel hard gelachen en erg verbaasd geweest. Leuk boek, niet te moeilijk, goede vakantieliteratuur.