«Zwarte Sylvester» is het onthutsende verhaal over de raadselachtige moordlust die in ons allen schuilt, maar nog meer is het een ode aan de veelal ondergewaardeerde vader.Het leven van alleenstaande vader Rufus Opperman neemt een dramatische wending als blijkt dat zijn tienerzoon Sylvester ongeneeslijk ziek is. Wanneer Rufus zijn zoon vraagt wat zijn laatste wens in dit leven is, antwoordt Sylvester ‘Pap, ik wil de geschiedenisboeken ingaan als Zwarte Sylvester, de allergrootste seriemoordenaar van Amsterdam en omstreken.’ Rufus doet er alles aan om deze wens van Sylvester in vervulling te laten gaan. Maar hoe ver gaat vaderliefde precies en wat als die liefde te ver gaat?«Zwarte Sylvester» is de karakteristieke en eigenzinnige nieuwe Worthy, over een ontspoorde generatie die alles voor faam en relevantie lijkt over te hebben, en de grenzeloze drang naar onsterfelijkheid.
James Worthy (1980) is schrijver en columnist voor onder meer Revu en &C. Eerder publiceerde hij de romans James Worthy, Zwarte Sylvester en In de buik van de wolf en de columnbundel Mottenballen voor de ziel. Zijn boek Liverpool werd lovend onthaald en bekroond met de Nico Scheepmaker Beker 2023.
Nooit een boek dat ik zelf op zou pakken, maar uiteindelijk gelezen op aanraden van mijn lieve broer.
Mijn verwachtingen van mannelijke, Nederlandse schrijvers zijn niet erg hoog. Over het algemeen is hun werk een combinatie van de volgende dingen: seks, drugs, vreemdgaan, mannen die Maarten heten, vrouwonvriendelijke uitspraken, racisme en het normaliseren van dingen die alles behalve normaal zijn. Oh, en niet te vergeten, een "rijk" vocabulaire dat zegt: ik ben een kakker uit Amsterdam. (Ik heb het zojuist opgezocht en de auteur komt inderdaad uit Amsterdam, hoezee)
Dit boek voldeed kort gezegd aan mijn verwachtingen. Waarschijnlijk is dit gewoon totaal niet mijn genre. Daarentegen heb ik wel erg genoten van het einde en ik kan me goed voorstellen waarom mijn broer dit boek erg leuk vond.
Funny for a short while, but the humour gets really quickly overdone. The story does not pretend to be something it is not, which I appreciate. It is a silly adventure of a child that wants to reach the history books by being evil. That's it. Don't expect too much depth on the characters or depth in general. There are some laughs to be gained in this book, but the concept could have been explored better if you had more time to understand why and how the protagonist / antagonist is like the way he is.
Een soort cultfilm maar dan in boekvorm. In het begin vernieuwend, aan het eind vooral ontzettend grof. Ik kon volgen waarom het hoofdpersonage zo over vrouwen dacht en sprak, maar waarom ieder ander mannelijk personage dat ook moest doen, geen flauw benul.
Idee van het boek is leuk, maar komt niet uit de verf. Clichématig, voorspelbaar en makkelijk. Alsof de auteur zich liet inspireren door American Psycho, de film en niet het boek.
Sadisme en absurditeit gaan hand in hand in de teksten die Worthy weer erg snedig weet te formuleren. Nog nooit eerder - zijn debuutroman daargelaten - heb ik zo vaak gelachen tijdens het lezen van een boek.
Zijn grof getinte grappen zijn wederom weergaloos op papier gezet. Wat dat betreft heb ik me zeer goed geamuseerd met dit verhaal. Toch is de uitdieping van de personages en met name de eentonigheid van deze personages wat het boek vaak wel voorspelbaar maakt. Dit geeft aan het eind een ietwat onverzadigd gevoel.
Als je zwarte humor niet schroomt is dit beslist een boek voor jou. Worthy schrijft heel typerend en heeft het zwartgallige stijltje eigengemaakt. Ook de vele verwijzingen naar muziek, films en met name seriemoordenaars waardeer ik. Dankzij hem heb ik de band Built To Spill eindelijk een kans gegeven. Ik ben fan.
Ik heb dit in twee dagen uitgelezen. Een vlot geschreven boek en voor mij een echte pageturner. Sylvester is 17 en gaat dood in 40 niezen door een hersentumor. Hij besluit dan maar de grootste seriemoordenaar ooit te worden. Wat volgt is een wilde vreemde reis om dit doel te bereiken. Dit boek is duidelijk geïnspireerd door ander psychopatische werken fictief en non-fictief. Ik hou er van en dit boek is een mooie, Nederlandse toevoeging aan dat genre. Verder heeft Worthy een goed gevoel voor humor en maakt hij rake en humoristische observaties van verschillende mensen. Omdat hij de slachtoffers van Sylvester objectiviseert maakt hij dit tot een goede psychopaten roman en een erg fijn boek. Enige minpunt is dat sommige van deze observaties wel erg gekunsteld aanvoelen. Niemand is zo ad rem.
Als Sylvester te horen krijgt dat hij een hersentumor heeft en nog maar 40 niezen verwijderd is van de dood ontpopt hij zich tot 'Het monster van Mokum'. Gisteren vond ik dit boek bij de kringloop en heb het vandaag in één keer uitgelezen. In tijden niet zo hard gelachen om een boek. Veel feitjes over seriemoordenaars, een vleugje American Psycho maar vooral virtuoze zinnen en absurdistische humor
Het boek is als een slechte B film, die toch blijft hangen met een goed gevoel. Achter in het boek las ik dan ook dat het vanuit een strip is ontstaan, en dat verklaarde ook wel de "B" kwaliteit.
In een keer uitgelezen, wat ik normaliter nooit heb, en al helemaal niet met Nederlandse boeken.
Een boek wat me lang bij zou blijven, zwarte humor heeft, sociopatische liefde die vele niet zullen begrijpen en een alleenstaande vader met onvoorwaardelijke liefde voor zijn zoon. Maar verwacht geen kwalitatief hoogstandje
Goed uitgangspunt (17 jarige heeft nog 40 niezen te leven) culmineert in (glijdt af tot) puberale sex/moord/gore fantasie.
Citaten: Tumor. Het klinkt als een Fransman die twee extra biertjes wil bestellen in een Engelse pub.
Het zaadzwaard is een zwaard van andermans bevroren zaad. Het smelt na gebruik en laat ook nog eens het DNA van andere mensen op het slachtoffer achter. Het is het beste wapen ooit, althans, dat denkt Sylvester.
Niet geheel mijn smaak, iets te vulgair/puberaal wat mij betreft (had soms wat weg van een minder hoogdravende en/of zeer banale Pfeijffer), maar dit las enorm snel en soepel. Als een hele slechte (maar stiekem goede) B-slasher film.
Het plot heeft veel weg van een slechte actiefilm zoals hit em up. Bruut geweld, bloed, moord, doodslag en ruwe seks. De hoofdstukindeling met de 40x niezen vond ik leuk gevonden en Worthy’s woordkeuze en metaforen maakten het tot absurdistisch maar luchtig geheel.
Eigenlijk een boek geschreven als een film, en dan een over de top cult-film. Ik vond het vermakelijk, af en toe schokkend maar wel snel en goed geschreven.
Absurd, dramatisch verhaal van een stervende 17-jarige die onsterfelijk wil worden als de grootste seriemoordenaar ooit. Vlot geschreven, zo onmogelijk en rauw dat humoristisch is.
Ontzettend, ontzettend grof, maar ik heb hem wel in één ruk uitgelezen en best vaak hardop moeten lachen. Het heeft iets absurdistisch, zonder echt te overdrijven.
Zwarte Sylvester was niet echt mijn ding. De taal vond ik nogal overdreven en vaak miste het diepgang, waardoor ik niet goed in het verhaal kwam. Het boek leest op zich wel makkelijk, maar de stijl sprak me gewoon niet zo aan
Wanneer Sylvester op zijn zeventiende te horen krijgt dat hij een hersentumor heeft, realiseert hij zich dat hij een menselijk Srebrenica is geworden. ‘Een tumor,’ reageert zijn vader, ‘dat klinkt als twee Fransen die in een Engelse pub nog een biertje bestellen’. Maar Sylvester wil niet lijdzaam ten onder gaan. Hij wil een laatste statement maken en met 28 slachtoffers de grootste seriemoordenaar van Amsterdam worden. James Worthy debuteerde vorig jaar met de stijf van de adrenaline staande roman James Worthy, wat al genoeg zegt natuurlijk. Het boek ging zo snoeihard dat het menig keer de bocht uit vloog en daardoor half mislukte. Zwarte Sylvester is van hetzelfde laken een pak, maar met fijnere wol. De metaforen ontsporen veel minder, de seksuele escapades maken vaker plaats voor macabere humor, en nog steeds is er die onderhuidse romantiek. Want ook al is Sylvester een Breivik light, het enige wat hij wil is geliefd worden, vooral door zijn vader dan, zijn trouwe bondgenoot die steeds meer medeplichtig wordt en de vraag oproept of er dan geen grenzen zijn aan de liefde voor een kind.
Bij momenten zeer grappig ook al valt het verhaal tegen door enigszins voorspelbare wendingen. De cadans van het boek is niet echt schitterend waardoor je je door het eerste deel van het boek moet sleuren om dan in een stroomversnelling terecht te komen en uiteindelijk bij een voorspelbaar slot je jezelf moet afvragen of dit boek het waard was gelezen te worden. Het antwoord is ja, als je van de grappige maar soms wel platte humor houdt van James Worthy, nee echter als je op zoek bent naar een goed en origineel verhaal.
De fantasie is goed van James Worthy, maar gaat mij vaak te ver als het over moord en doodslag ging en vooral tot in detail. Dat wil ik niet weten! Ook heb ik niet zo lekker kunnen lachen als om zijn eerste boek dus ja, viel toch een beetje tegen. Aan de andere kant toegegeven, het is wel een origineel verhaal.
Na dit boek fiets je nooit meer over de Parnassusweg, zonder te denken aan "het monster van Mokum!" Hilarisch verhaal, top tempo, lekker verongelijkt, maar ook doorspekt met waardevolle hints en tips voor de ware liefhebbers van seriemoordenaars.