Αν δεν έχετε χρόνο να διαβάσετε αυτό το βιβλίο... Αν δεν έχετε χώρο γι αυτό στη βιβιοθήκη σας... Ε, τότε αυτό το βιβλίο είναι ιδανικό για την περίπτωσή σας!
Αν ο χώρος και ο χρόνος είναι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, τότε με το νόμισμα αυτό μπορείτε να εκ-πληρώσετε όλα τα όνειρά σας.
Ο τόμος περιέχει τις εξής ιστορίες:
1. Κιθ Λόμερ - Η χρονοπαγίδα 2. Γκάρι Κίλγουορθ - Ας πάμε στο Γολγοθά 3. Τζον Γουίνταμ - Οι χρονοβλεψίες του Πώλυ 4. Ρέι Μπράντμπερι - Η ευωδία της Σαρσαπαρίλα 5. Φρέντρικ Μπράουν - Κανένα παράδοξο 6. Γουίλιαμ Νόλαν - Ο χρόνος και το Τέξας 7. Χάρι Χάρισον - Διώκτης της αμαρτίας 8. Κρις Νέβιλ - Το δάσος του Ζιλ
Ο Γιώργος Μπαλάνος ήταν Έλληνας συγγραφέας, εκδότης, μεταφραστής και ερευνητής στα πεδία της επιστημονικής φαντασίας, του υπερφυσικού και της μαγείας. Κατά γενική ομολογία ο πρώτος και ο σημαντικότερος συγγραφέας του χώρου του Αγνώστου στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1944 στην Αθήνα (Πλάκα) και μεγάλωσε στο Παγκράτι. Πέρασε από κάμποσες ανώτερες και ανώτατες σχολές, χωρίς ουσιαστικά να τελειώσει καμία (Σιβιτανίδειος, Πάντειος) γιατί καμία δεν τη βρήκε αρκετά ενδιαφέρουσα), δεν χρησιμοποίησε την υποτροφία φυσικής από το Ίδρυμα Φουλμπράιτ, εργάστηκε για μερικά χρόνια ως φωτογράφος, πήρε κατά λάθος ένα δίπλωμα αγγλικής κι εργάστηκε για λίγα χρόνια ως καθηγητής ξένων γλωσσών, πριν τα εγκαταλείψει όλα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την έρευνα και το γράψιμο. Συγγραφέας–παρουσιαστής στην τηλεοπτική σειρά (1995) “Τα Αινίγματα της Ελλάδας”. Διεθνές βραβείο μετάφρασης έργων Επιστημονικής Φαντασίας “Κarel” (1984) από την World Science Fiction Association. (Το Όσκαρ αυτού του χώρου).
Τα έργα του: Εκατοντάδες άρθρα και διηγήματα σε περιοδικά κι εφημερίδες. Δεκάδες συνεντεύξεις σε τηλεόραση κι εφημερίδες. Πολλές διαλέξεις σε συλλόγους, σεμινάρια κ.λπ. Συγγραφέας πολλών (και από τα σημαντικότερα) βιβλίων Έρευνας του Αγνώστου, πολλά από τα οποία έχουν γίνει μπεστ-σέλερ, αλλά και αρκετών άλλων υπό έκδοση.
Συγγραφέας αρκετών βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού, αλλά και άλλων υπό έκδοση. Μεταφραστής περισσότερων από εκατό (100) βιβλίων έρευνας του αγνώστου, επιστημονικής και ηρωικής φαντασίας, τρόμου κ.λπ., αλλά και αρκετών άλλων υπό έκδοση.
Αρκετά καλά διηγήματα, αλλά η εμμονή τους στο χιούμορ και το απρόοπτο τέλος/χρονικό παράδοξο φανερώνει την ηλικία τους. Με τα σημερινά δεδομένα (και για έναν έμπειρο αναγνώστη του είδους), το θέμα έχει εξαντληθεί προ πολλού.
- Κηθ Λώμερ (Keith Laumer) - Η Χρονοπαγίδα (Τime Trap, 1970) Νουβέλα που πιάνει το μισό βιβλίο. Σε γραφή χάνει, αλλά έχει πολλές φοβερές εικόνες και ιδέες και θα γινόταν πολύ ωραία ταινία.
- Γκάρυ Κίλγουορθ (Garry Kilworth) - Ας πάμε στο Γολγοθά (Let's Go to Golgotha!, 1975) Ποια θα μπορούσε να είναι η σκοτεινή πλευρά μιας θρησκευτικής εκδρομής στο χρόνο για να δεις τη Σταύρωση;...
- Τζων Γουίνταμ (John Wyndham) - Οι Χρονοβλεψίες του Πώλυ (Pawley's Peepholes, 1951) Κι εδώ τουρίστες από το μέλλον, αλλά ανάγωγοι που έρχονται να δουν εμάς στο τώρα. Πώς θα τους ξεφορτωθούμε; Παλιομοδίτικο, αλλά όχι κακό. Ο αγγλικός τίτλος παραπέμπει σε κάποιου είδους άσεμνο θέαμα.
- Ρέυ Μπράντμπερυ (Ray Bradbury) - Η ευωδιά της Σαρσαπαρίλα (A Scent of Sarsaparilla, 1953) Γενικά ο Μπράντμπερυ δεν είναι του γούστου μου, αλλά καταλαβαίνω γιατί αυτή εδώ η ιστορία αγγίζει τους οπαδούς του. Λίγες σελίδες για το πώς μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν με τη νοσταλγία κι όχι με μηχανικά μέσα.
- Φρέντρικ Μπράουν (Fredric Brown) - Κανένα Παράδοξο (Paradox Lost, 1943) Ο αυθεντικός τίτλος είναι λογοπαίγνιο πάνω στη φράση "Χαμένος Παράδεισος". Ένας άνθρωπος πέφτει μέσα σε τρύπα στο χρόνο και μαθαίνει πώς εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι: μα, φυσικά, χάρη στους ασθενείς ενός φρενοκομείου, για τους οποίους δεν ισχύουν οι φυσικοί νόμοι, εφόσον είναι ανίκανοι να τους αποδεχτούν. Αστείο, αλλά δεν έχει την ίδια χάρη με τα πολύ σύντομα κείμενα του ίδιου συγγραφέα.
- Ουίλιαμ Νόλαν (William Nolan) - Ο Χρόνος και το Τέξας (Of Time and Texas, 1956) Υπάρχουν πολλά διηγήματα που προτείνουν τη λήψη πόρων από το παρελθόν για να καλυφθούν οι τωρινές ανάγκες, ακόμα και τον εποικισμό του παρελθόντος. Στα μισά τέτοια διηγήματα, κάτι πάει στραβά. Στο συγκεκριμένο, ο ανθολόγος φοβάται ότι δε θα το "πιάσουμε" και μας ξεφουρνίζει από τον πρόλογο ακριβώς τι θα πάει στραβά. Αλλιώς θα ήταν συμπαθητική ιστορία, αλλά όχι και τίποτα αξιομνημόνευτο.
- Χάρρυ Χάρρισον (Harry Harrison) - Διώκτης της Αμαρτίας (The Fairly Civil Service [ή A Civil Service Servant], 1967) Δυο τύποι κυνηγιούνται, υπόνοιες για μαφία ή κάτι τέτοιο, στο τέλος (φυσικά) η αλήθεια έχει σχέση μ' ένα ταξίδι στο χρόνο κι ένα ψιλοπαράδοξο ακόμα. Λίγο παρωχημένο κι αυτό και με τις συνήθεις πολιτικές εμμονές του συγγραφέα, αλλά και τη συνήθη συγγραφική του δεινότητα.
- Κρις Νέβιλ (Kris Neville) - Το Δάσος του Ζιλ (The Forest of Zil, 1967) Δύσκολο να το περιγράψει κανείς ή να συνοψίσει την πλοκή του χωρίς να την αποκαλύψει. Θα πω μόνο ότι είναι πραγματικά ανατριχιαστικό, χωρίς αίματα και θανάτους.
Τρίτος τόμος αυτής της εκπληκτικής σειράς που γαλούχησε με τα καλύτερα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας τη γενιά που "ανδρώθηκε" αναγνωστικά στη δεκαετία του '90 (πάνω κάτω...)
1. Κιθ Λόμερ - Η χρονοπαγίδα ⭐⭐⭐⭐ Μια ξέφρενη περιπέτεια δια χειρός Λόμερ, κρατάει καλά παρά τα χρόνια της και παρά το μέγεθός της, χώρεσε σε ανθολογία διηγημάτων. Κυνηγημένος από ένα τέρας, ο ήρωας ταξιδεύει σε διαδοχικούς χωροχρονικούς βρόχους.
2. Γκάρι Κίλγουορθ - Ας πάμε στο Γολγοθά ⭐⭐⭐⭐⭐ Και όχι απλώς ας πάμε, ας πάμε τότε να φωνάξουμε και εμείς "άρον, άρον!". Χρονοτουρισμός με πικρά σπαρταριστό plot twist.
3. Τζον Γουίνταμ - Οι χρονοβλεψίες του Πώλυ ⭐⭐⭐⭐ Μια πόλη κατακλύζεται από χρονοτουρίστες, οι οποίοι αν και χωρίς υλική υπόσταση δεν παύουν να αποτελούν ενόχληση. Χαριτωμένο αν και λίγο κατάλοιπο παλαιότερων εποχών
4. Ρέι Μπράντμπερι - Η ευωδία της Σαρσαπαρίλα ⭐⭐⭐⭐⭐ Σοφίτα, φως παλιότερων ημερών και πέρασμα στο επέκεινα ή στο πρελθόν(;) δια χειρός Μπράντμπερι. Ίσως από τα καλύτερά του.
5. Φρέντρικ Μπράουν - Κανένα παράδοξο ⭐⭐⭐⭐⭐ Ο Σόρτι βαριέται στο μάθημα, αλλά σύντομα γιατρεύεται από τη βαρεμάρα του ευρισκόμενος σε θέση να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης των δεινοσαύρων... με ένα twist. Πολύ καλογραμμένο και με χιούμορ, από τον αγαπημένο F. Brown.
6. Γουίλιαμ Νόλαν - Ο χρόνος και το Τέξας ⭐⭐⭐⭐⭐ Διαβάστε τον πρόλογο ΜΕΤΑ το διήγημα, αλλιώς εσείς χάνετε. Δε λέω τίποτε άλλο.
7. Χάρι Χάρισον - Διώκτης της αμαρτίας ⭐⭐⭐⭐⭐ Ξεκινά σαν αστυνομική καταδίωξη για να αναδειχθεί σε κάτι πολύ καλύτερο (πάλι, δε θα πω περισσότερα). Για όσους δεν ξέρουν τον Χάρι Χάρισον (ούτε, έστω από την πολύ μέτρια ταινία Soylent Green, που βασίζεται σε διήγημά του) θα πω, κρίμα ΠΟΛΥ κρίμα.
8. Κρις Νέβιλ - Το δάσος του Ζιλ ⭐⭐⭐⭐ Όμορφη (και βαθιά) ιστορία πάνω στο παράδοξο (πάλι, βάζω φερμουάρ)
Δυστυχώς, το πρώτο διήγημα (που πιάνει το μισό βιβλιο) ήταν κουραστικό και με έκανε να βαρεθώ με τις επαναλήψεις του. Πάντως, όπως πρέπει να γίνεται σε τέτοιου είδους διηγήματα, το χιούμορ κυριαρχούσε. Από εκεί και πέρα, τα περισσότερα διηγήματα ήταν πάνω του μετρίου, χωρίς να διαβάσω το νόημα της ζωής και χωρίς να καταφέρουν να με συναρπάσει με το περιεχόμενο τους
Κηθ Λώμερ - Η Χρονοπαγίδα Γκαρρυ Κίλγουορθ - Ας πάμε στο Γολγοθά Τζων Γουίλιαμ - Οι Χρονοβλεψίες του Πώλυ Ρέυ Μπράντμπερυ - Η Ευωδία της Σαρλοπαρίλα Φρέντερικ Μπράουν- Κανένα Παράδοξο Ουίλιαμ Νόλαν - Ο Χρόνος και το Τέξας Χάρου Χάρισον - Διώκτης της Αμαρτίας Κρις Νέβιλ - Το Δάσος του Ζιλ
Sci-fi / fantasy anthology series, #3 (theme: time travel)
Let's go to Golgotha by Garry Kilworth: A humorous (though not too much) take on the crucifixion, a popular time-tourism destination, with a twist ending. 4/5
Pawley's Peepholes by John Wyndham: Another humorous story on the annoying aspect of being a time tourist's sightseeing choice. 3.5/5
Time Trap by Keith Laumer: Despite this being a short story collection, this one is pretty huge and I don't remember much about it. I did remember the last two lines if that says anything.
A Scent of Sarsaparilla by Ray Bradbury: Cheesy and melodramatic, this is the single best time travel story I've ever read, one of the 2-3 best short stories I've read generally, and half the reason this anthology gets a 5* rating. 5/5
Paradox Lost by Fredrik Brown: Sci-fi author has the time of his life ridiculing time travel paradoxes in a story involving dinosaur hunting with slings. 4.2/5
Of Time and Texas by William Nolan: Yet again, time travel gone wrong in a very short, comical story. 3.7/5
"?" by Harry Harrison: I tried, but I didn't manage to find the original english title of this story. It's got a kind of detective/crime/western feel and a vengeful priest (?) hunting a criminal through time. 3.8/5
The Forest of Zil by Kris Neville: Not exactly a time travel story, the forest of Zil has a certain vague, ominous quality that may strike awe into some readers, as a group of astronauts land on a planet covered completely by a massive forest. One of these pieces that spell doom without having to say much. 4.8/5