What do you think?
Rate this book
Δώδεκα #1
Μύθος
TO NA EPΩTEYTEIΣ TON KAΘHΓHTH ΣOY EINAI OΠΩΣΔHΠOTE KΛIΣE, AΛΛA KAI ΠΩΣ MΠOPEIΣ NA TO AΠOΦYΓEIΣ OTAN TO BΛEMMA TOY EINAI TOΣO ΣOΦO KAI ΔIAΠEPAΣTIKO; H ΔAΦNH ΔHMHTPIAΔH, ΔEYTEPOETHΣ ΦOITHTPIA ΣTHN AMEPIKH, ΘA EPΩTEYTEI ME THN ΠPΩTH MATIA TON ENTYΠΩΣIAKO KAΘHΓHTH ΦOIBO KPIΣTIAN. AΓNOΩNTAΣ TA ΣHMAΔIA THΣ ΛOΓIKHΣ KAI AKOΛOYΘΩNTAΣ TO ENΣTIKTO THΣ, ΘA ΔEΣEI TH ZΩH THΣ ME TO EΠIKINΔYNO ΠEΠPΩMENO TOY. TO ΠEΠPΩMENO KAI TH BAPIA EYΘYNH NA ANHKEIΣ ΣTON MYΣTHPIΩΔH KYKΛO TΩN ΔΩΔEKA. MEΣA AΠO TIΣ ΣEΛIΔEΣ TOY MYΘOY, ΞEΔIΠΛΩNETAI MIA ΣYΓXPONH EPΩTIKH IΣTOPIA KENTHMENH ME THN EΛΛHNIKH MYΘOΛOΓIA, AΓΩNIA KAI ΔYNATA ΣYNAIΣΘHMATA.
551 pages, Paperback
First published January 1, 2012
4 people are currently reading
120 people want to read
About the author
Βίβιαν Φόρτη
5 books24 followersEnglish: Vivian Fortis
Γεννήθηκα τον Απρίλιο του 1969. Μεγάλωσα στο Λουτράκι.Υπέροχο μέρος για να μεγαλώνει κανείς. Έφυγα στην κατάλληλη ηλικία, στα 18. Σπούδασα Γαλλική Φιλολογία και στα 35, ενώ ζούσαμε στην Αθήνα έκανα το μεταπτυχιακό μου στη Θεσσαλονίκη. Ποτέ δεν μετάνιωσα για αυτή μου την επιλογή παρά την ταλαιπωρία του πήγαινε - έλα. Η γνώση που έλαβα τότε ήταν από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου. Είμαι υποψήφια διδάκτωρ στο Καποδιστριακό και έχω την τιμή η επιβλέπουσα καθηγήτρια μου να είναι η επίκουρη καθηγήτρια Μαρίζα Φουντοπούλου. Άρχισα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο τον Ιούλιο του 2009. Διάβασα πολύ, πάρα πολύ ελληνική μυθολογία πριν τολμήσω να αγγίξω το πολύπαθο αυτό θέμα. Το βιβλίο μου θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις "ΔΙΟΠΤΡΑ", στις 11 Ιουνίου 2012. Εξακολουθώ να γράφω καθημερινά.
Γεννήθηκα τον Απρίλιο του 1969. Μεγάλωσα στο Λουτράκι.Υπέροχο μέρος για να μεγαλώνει κανείς. Έφυγα στην κατάλληλη ηλικία, στα 18. Σπούδασα Γαλλική Φιλολογία και στα 35, ενώ ζούσαμε στην Αθήνα έκανα το μεταπτυχιακό μου στη Θεσσαλονίκη. Ποτέ δεν μετάνιωσα για αυτή μου την επιλογή παρά την ταλαιπωρία του πήγαινε - έλα. Η γνώση που έλαβα τότε ήταν από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου. Είμαι υποψήφια διδάκτωρ στο Καποδιστριακό και έχω την τιμή η επιβλέπουσα καθηγήτρια μου να είναι η επίκουρη καθηγήτρια Μαρίζα Φουντοπούλου. Άρχισα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο τον Ιούλιο του 2009. Διάβασα πολύ, πάρα πολύ ελληνική μυθολογία πριν τολμήσω να αγγίξω το πολύπαθο αυτό θέμα. Το βιβλίο μου θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις "ΔΙΟΠΤΡΑ", στις 11 Ιουνίου 2012. Εξακολουθώ να γράφω καθημερινά.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 33 reviews
Read
August 2, 2019Το αφήνω λίγο πριν τη μέση και παρακάτω εξηγώ γιατί.
Εκτιμω πολύ το γεγονός πως το βιβλιο δεν περιλαμβάνει ανουσιες σκέψεις. Δεν βαρεθηκα ούτε μια στιγμή. Η γραφή είναι όπως ακριβώς μου αρέσει και η ιστορία ερεε γρήγορα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούσα να παραβλεψω οσα με ενόχλησαν:
- Η Δάφνη μένει άφωνη με το που αντικρίζει τον καθηγητή. Ο καθηγητής ισχυρίζεται πως προσπαθούσε να συγκρατηθεί, κι όμως δεν το είδα πουθενά αυτό. Συνεχώς την κυνηγούσε. Και ξαφνικά Στην 50 σελίδα η Δάφνη μιλάει για έρωτα και στην 130 για αγάπη. Υπερβολικά ανώριμο.
-Ο Φοίβος ισχυρίζεται πως δεν έχει νιώσει ξανά έτσι. Μα εγώ δεν είδα πουθενά έρωτα και αγάπη, αφού στην ουσία δεν προλάβαμε να τους δούμε να έρχονται κοντά. Μια που γνωρίστηκαν, μια που ερωτεύτηκαν, μια που αγαπήθηκαν.
- Δεν περνάνε ούτε τρεις εβδομάδες γνωριμίας και πέφτει
-Η Δάφνη ήταν μια μέτρια μαθήτρια κι όμως ξέρει οοολη την Ελληνική μυθολογία (το δέχομαι γιατί το δικαιολόγησε σωστά). Αλλά ποιος μέτριος μαθητής μιλάει αρχαία και ξέρει πότε εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του Καβάφη που μάλιστα είχε 200 αντίτυπα; Επίσης, Ποιος νέος ακούει το όνομα Προμηθέας και σκέφτεται "προ-μανθανω, δλδ..."
Αυτά ήταν αρκετά για να με απογοητεύσουν. Το σχήμα καθηγητής μαθήτρια είναι από τα αγαπημένα μου, οπότε περίμενα να δω μια ομαλή ανάπτυξη σχέσης. Να έρθει όμορφα ο έρωτας, όχι να τον πιέσουμε.
Πραγματικά λυπήθηκα 😭
Εκτιμω πολύ το γεγονός πως το βιβλιο δεν περιλαμβάνει ανουσιες σκέψεις. Δεν βαρεθηκα ούτε μια στιγμή. Η γραφή είναι όπως ακριβώς μου αρέσει και η ιστορία ερεε γρήγορα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούσα να παραβλεψω οσα με ενόχλησαν:
- Η Δάφνη μένει άφωνη με το που αντικρίζει τον καθηγητή. Ο καθηγητής ισχυρίζεται πως προσπαθούσε να συγκρατηθεί, κι όμως δεν το είδα πουθενά αυτό. Συνεχώς την κυνηγούσε. Και ξαφνικά Στην 50 σελίδα η Δάφνη μιλάει για έρωτα και στην 130 για αγάπη. Υπερβολικά ανώριμο.
-Ο Φοίβος ισχυρίζεται πως δεν έχει νιώσει ξανά έτσι. Μα εγώ δεν είδα πουθενά έρωτα και αγάπη, αφού στην ουσία δεν προλάβαμε να τους δούμε να έρχονται κοντά. Μια που γνωρίστηκαν, μια που ερωτεύτηκαν, μια που αγαπήθηκαν.
- Δεν περνάνε ούτε τρεις εβδομάδες γνωριμίας και πέφτει
-Η Δάφνη ήταν μια μέτρια μαθήτρια κι όμως ξέρει οοολη την Ελληνική μυθολογία (το δέχομαι γιατί το δικαιολόγησε σωστά). Αλλά ποιος μέτριος μαθητής μιλάει αρχαία και ξέρει πότε εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του Καβάφη που μάλιστα είχε 200 αντίτυπα; Επίσης, Ποιος νέος ακούει το όνομα Προμηθέας και σκέφτεται "προ-μανθανω, δλδ..."
Αυτά ήταν αρκετά για να με απογοητεύσουν. Το σχήμα καθηγητής μαθήτρια είναι από τα αγαπημένα μου, οπότε περίμενα να δω μια ομαλή ανάπτυξη σχέσης. Να έρθει όμορφα ο έρωτας, όχι να τον πιέσουμε.
Πραγματικά λυπήθηκα 😭
May 4, 2018
Να ξεκινήσω γράφοντας ότι διαβάζω αρκετή εφηβική φαντασία και, όταν είναι καλογραμμένη, την απολαμβάνω πολύ. Επίσης, μπορώ να εκτιμήσω ένα καλό ρομάντζο, κι ας είμαι μια κυνική μπάσταρδη χωρίς ψυχή, που σκοτώνει τον ρομαντισμό. Αλλά μπορώ. Ως εκ τούτου, τα παρακάτω δεν έχουν καμία σχέση με το είδος, μόνο με το περιεχόμενο του βιβλίου. Ακολουθούν spoilers, διαβάστε με δική σας ευθύνη.
Η ιδέα, αν και κάπως λιακοπουλική (οι ολύμπιοι θεοί που δεν είναι θεοί, αλλά εξωγήινοι), είναι καλή. Σίγουρα καλύτερη απ' όσο ακούγεται. Και η ιδέα αυτών των άλλων πλασμάτων στη σύγχρονη εποχή είναι επίσης καλή. Ωστόσο, το μυθιστόρημα δεν εκμεταλλεύεται επαρκώς αυτήν την ιδέα και καταλήγει σε αναμάσημα των χειρότερων tropes του Twilight, τα οποία ήταν ήδη κακά όταν τα έκανε το Twilight και σε καμία περίπτωση δεν μεταμορφώθηκαν σε καλά επειδή μεταφέρθηκαν στην ελληνική πραγματικότητα.
Μη αληθοφανής γυναικείος χαρακτήρας; Έχουμε. Η Δάφνη είναι πανέξυπνη, πανέμορφη, έχει "μη τυπικό τρόπο σκέψης για γυναίκα", όπως της λένε όλοι, γιατί προφανώς οι υπόλοιπες γυναίκες από κάποιο καλούπι βγαίνουμε, είναι φυσικά παρθένα, ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά όλη την αρχαιοελληνική μυθολογία και ιστορία, απαγγέλει τραγωδίες και Καβάφη επειδή μπορεί, πετάει και κάτι αρχαία ενώ στο σχολείο ήταν χάλια μαθήτρια γιατί βαριόταν (μην τη νομίσουμε και για φυτό - εγώ, πάντως, που αρχαία έγραψα 19.7, με σχεδόν τέλειο άγνωστο κείμενο, δεν συνεννοούμαι σε αρχαία ελληνικά στην καθημερινότητά μου για την πλάκα μου), είναι από ζάμπλουτη οικογένεια ανθρωπιστών, αλλά καθόλου ψώνιο ή κακομαθημένη, κτλ κτλ. Γενικά είναι τόσο τέλεια που πραγματικά σε κάνει να θες να την κοπανήσεις σαν να μην υπάρχει αύριο.
Creepy stalker αντρικός χαρακτήρας; Κι απ' αυτό έχουμε. Ο Φοίβος (διακριτικό, didn't see that coming, απορώ πού το κατάλαβε η Δάφνη - θα είναι μάλλον αυτή η φοβερή και ανεπανάληπτη συνδυαστική της ικανότητα) επεμβαίνει στη ζωή της Δάφνης και τη σώζει από ενοχλητικούς μνηστήρες, την πρήζει για το αλκοόλ (τη μία μπίρα που ήπιε) που καταναλώνει, μαθαίνουμε αργότερα ότι την παρακολουθούσε, εννοείται πως διαβάζει τη σκέψη της, την έχει ερωτευτεί παράφορα με το που την είδε κτλ κτλ. Και είναι και καθηγητής της και υπερφυσικό πλάσμα που ερωτεύεται θνητή. Να συνεχίσω ή φτάνει τόσο;
Παράφορος έρωτας με την πρώτη ματιά; Εννοείται πως έχουμε. Η Δάφνη ερωτεύεται τον Φοίβο τρελά, μετά από δύο (2!) φορές που τον έχει δει στη διάλεξη στο πανεπιστήμιο. Ο Φοίβος τα ίδια. Η Δάφνη πέφτει στα πατώματα όταν ο Φοίβος την εγκαταλείπει (!) γιατί "κάτι τρέχει με την οικογένειά του", μετά από δηλώσεις αιώνιας αγάπης μεταξύ τους. Ενώ γνωρίζονται κάτι σαν 2 βδομάδες. Ο Φοίβος δεν της κάθεται για να μην της κάνει κακό σωματικά (πού το έχω ξαναδεί αυτό, για να δούμε... α, ναι, στο Twilight... ΚΑΙ αυτό). O Φοίβος της κάνει πρόταση γάμου. Η Δάφνη, στα 19 της, δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς αυτόν και δέχεται. Ο Φοίβος γνωρίζει την οικογένειά της εκβιαστικά και με το έτσι θέλω. Ο Φοίβος αποφασίζει να της κάτσει και ΦΥΣΙΚΑ η Δάφνη μένει έγκυος και ΦΥΣΙΚΑ στα 19 της κι ενώ πριν πέντε λεπτά φοβόταν τη δέσμευση θέλει να κρατήσει το παιδί και ΦΥΣΙΚΑ το παιδί μπορεί να τη σκοτώσει ή να την κάνει αθάνατη. Αν όλα αυτά σας ακούγονται γνώριμα... είναι επειδή είναι γνώριμα. Απ' το Twilight. Το οποίο, παιδιά, δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση για άλλους συγγραφείς. Δηλαδή, ειλικρινά.
Κακούς τύπους χωρίς ανάπτυξη χαρακτήρα που κυνηγάνε την πρωταγωνίστρια για να βλάψουν τον γκόμενό της; Τσεκ, έχουμε. Δυναμική αδερφή του πρωταγωνιστή που λειτουργεί ως από μηχανής θεός; Αμέ, πώς δεν έχουμε. "Δικαστήριο" από τους υπόλοιπους του είδους του επειδή ο Φοίβος τους εξέθεσε σε θνητή; Ε, τι φανταστήκατε, ότι εδώ θα κάναμε την έκπληξη; Σαφώς και έχουμε. Θα μπορούσα να συνεχίσω με όλα τα γνώριμα πράγματα, αλλά νομίζω είναι παραπάνω από σαφείς οι επιρροές της συγγραφέως.
Τώρα, τη γραφή τη βρήκα άτσαλη. Κοπέλα 19 χρονών που σκέφτεται ότι ο άλλος "με κοιτούσε ανερυθρίαστος"... εντάξει, τι να πω. Γενικά, τόσο ο διάλογος όσο και η αφήγηση έχουν άτυχες στιγμές, υπάρχει άπειρο infodump, και μια αίσθηση μεγαλύτερου ανθρώπου που προσπαθεί να εκφραστεί σαν εικοσάρης αλλά δεν τα καταφέρνει καθόλου καλά. Η επιμέλεια σώζει σημαντικά την κατάσταση, ωστόσο, και ανυψώνει το κείμενο. Και έχει πέσει έρευνα για τα μυθολογικά στοιχεία, το εκτιμώ πολύ αυτό.
Για να κλείσω, όμως, να πω πως δεν με άφησε ικανοποιημένη και δεν με βλέπω να διαβάζω τη συνέχεια.
Η ιδέα, αν και κάπως λιακοπουλική (οι ολύμπιοι θεοί που δεν είναι θεοί, αλλά εξωγήινοι), είναι καλή. Σίγουρα καλύτερη απ' όσο ακούγεται. Και η ιδέα αυτών των άλλων πλασμάτων στη σύγχρονη εποχή είναι επίσης καλή. Ωστόσο, το μυθιστόρημα δεν εκμεταλλεύεται επαρκώς αυτήν την ιδέα και καταλήγει σε αναμάσημα των χειρότερων tropes του Twilight, τα οποία ήταν ήδη κακά όταν τα έκανε το Twilight και σε καμία περίπτωση δεν μεταμορφώθηκαν σε καλά επειδή μεταφέρθηκαν στην ελληνική πραγματικότητα.
Μη αληθοφανής γυναικείος χαρακτήρας; Έχουμε. Η Δάφνη είναι πανέξυπνη, πανέμορφη, έχει "μη τυπικό τρόπο σκέψης για γυναίκα", όπως της λένε όλοι, γιατί προφανώς οι υπόλοιπες γυναίκες από κάποιο καλούπι βγαίνουμε, είναι φυσικά παρθένα, ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά όλη την αρχαιοελληνική μυθολογία και ιστορία, απαγγέλει τραγωδίες και Καβάφη επειδή μπορεί, πετάει και κάτι αρχαία ενώ στο σχολείο ήταν χάλια μαθήτρια γιατί βαριόταν (μην τη νομίσουμε και για φυτό - εγώ, πάντως, που αρχαία έγραψα 19.7, με σχεδόν τέλειο άγνωστο κείμενο, δεν συνεννοούμαι σε αρχαία ελληνικά στην καθημερινότητά μου για την πλάκα μου), είναι από ζάμπλουτη οικογένεια ανθρωπιστών, αλλά καθόλου ψώνιο ή κακομαθημένη, κτλ κτλ. Γενικά είναι τόσο τέλεια που πραγματικά σε κάνει να θες να την κοπανήσεις σαν να μην υπάρχει αύριο.
Creepy stalker αντρικός χαρακτήρας; Κι απ' αυτό έχουμε. Ο Φοίβος (διακριτικό, didn't see that coming, απορώ πού το κατάλαβε η Δάφνη - θα είναι μάλλον αυτή η φοβερή και ανεπανάληπτη συνδυαστική της ικανότητα) επεμβαίνει στη ζωή της Δάφνης και τη σώζει από ενοχλητικούς μνηστήρες, την πρήζει για το αλκοόλ (τη μία μπίρα που ήπιε) που καταναλώνει, μαθαίνουμε αργότερα ότι την παρακολουθούσε, εννοείται πως διαβάζει τη σκέψη της, την έχει ερωτευτεί παράφορα με το που την είδε κτλ κτλ. Και είναι και καθηγητής της και υπερφυσικό πλάσμα που ερωτεύεται θνητή. Να συνεχίσω ή φτάνει τόσο;
Παράφορος έρωτας με την πρώτη ματιά; Εννοείται πως έχουμε. Η Δάφνη ερωτεύεται τον Φοίβο τρελά, μετά από δύο (2!) φορές που τον έχει δει στη διάλεξη στο πανεπιστήμιο. Ο Φοίβος τα ίδια. Η Δάφνη πέφτει στα πατώματα όταν ο Φοίβος την εγκαταλείπει (!) γιατί "κάτι τρέχει με την οικογένειά του", μετά από δηλώσεις αιώνιας αγάπης μεταξύ τους. Ενώ γνωρίζονται κάτι σαν 2 βδομάδες. Ο Φοίβος δεν της κάθεται για να μην της κάνει κακό σωματικά (πού το έχω ξαναδεί αυτό, για να δούμε... α, ναι, στο Twilight... ΚΑΙ αυτό). O Φοίβος της κάνει πρόταση γάμου. Η Δάφνη, στα 19 της, δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς αυτόν και δέχεται. Ο Φοίβος γνωρίζει την οικογένειά της εκβιαστικά και με το έτσι θέλω. Ο Φοίβος αποφασίζει να της κάτσει και ΦΥΣΙΚΑ η Δάφνη μένει έγκυος και ΦΥΣΙΚΑ στα 19 της κι ενώ πριν πέντε λεπτά φοβόταν τη δέσμευση θέλει να κρατήσει το παιδί και ΦΥΣΙΚΑ το παιδί μπορεί να τη σκοτώσει ή να την κάνει αθάνατη. Αν όλα αυτά σας ακούγονται γνώριμα... είναι επειδή είναι γνώριμα. Απ' το Twilight. Το οποίο, παιδιά, δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση για άλλους συγγραφείς. Δηλαδή, ειλικρινά.
Κακούς τύπους χωρίς ανάπτυξη χαρακτήρα που κυνηγάνε την πρωταγωνίστρια για να βλάψουν τον γκόμενό της; Τσεκ, έχουμε. Δυναμική αδερφή του πρωταγωνιστή που λειτουργεί ως από μηχανής θεός; Αμέ, πώς δεν έχουμε. "Δικαστήριο" από τους υπόλοιπους του είδους του επειδή ο Φοίβος τους εξέθεσε σε θνητή; Ε, τι φανταστήκατε, ότι εδώ θα κάναμε την έκπληξη; Σαφώς και έχουμε. Θα μπορούσα να συνεχίσω με όλα τα γνώριμα πράγματα, αλλά νομίζω είναι παραπάνω από σαφείς οι επιρροές της συγγραφέως.
Τώρα, τη γραφή τη βρήκα άτσαλη. Κοπέλα 19 χρονών που σκέφτεται ότι ο άλλος "με κοιτούσε ανερυθρίαστος"... εντάξει, τι να πω. Γενικά, τόσο ο διάλογος όσο και η αφήγηση έχουν άτυχες στιγμές, υπάρχει άπειρο infodump, και μια αίσθηση μεγαλύτερου ανθρώπου που προσπαθεί να εκφραστεί σαν εικοσάρης αλλά δεν τα καταφέρνει καθόλου καλά. Η επιμέλεια σώζει σημαντικά την κατάσταση, ωστόσο, και ανυψώνει το κείμενο. Και έχει πέσει έρευνα για τα μυθολογικά στοιχεία, το εκτιμώ πολύ αυτό.
Για να κλείσω, όμως, να πω πως δεν με άφησε ικανοποιημένη και δεν με βλέπω να διαβάζω τη συνέχεια.
Read
August 31, 2018"Για κάθε άνθρωπο υπάρχει ένα μέρος μαγικό. Άλλοτε είναι ερμητήριο, άλλοτε σφύζει από κόσμο και ζωή, άλλοτε το μοιράζεται με τους αγαπημένους του και άλλοτε θέλει να βρίσκεται εκεί μόνος του. Αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι το γεγονόες ότι, σε ολόκληρο τον κόσμο, αυτό είναι το προσωπικό του μέρος.
(...)
Το δικό μου μέρος είναι η λίμνη της Βουλιαγμένης, με το αρχαίο ιερό της Ήρας και το φάρο που δεσπόζει πάνω από τη λίμνη. Είναι ένα μέρος πραγματικά μαγευτικό, μυστηριακό, περίεργο.
(...)
Το χειμώνα το τοπίο γινόταν απόκοσμο, απειλητικό, καθώς ήταν μια περιοχή που την έπλητταν πάρα πολύ οι άνεμοι.
Τα βράχια πάνω από το ναό υψώνονταν απειλητικά και σκοτεινά, σαν να έκρυβαν μυστικά, και στο βάθος ο φάρος στεφάνωνε τον πιο ψηλό βράχο. Οι φάροι γενικότερα έχουν γύρω τους μια αλλιώτικη αύρα, καθώς βρίσκονται πάντα πάνω σε βράχια στην άκρη απόκρημνων κόλπων. Όμως ο συγκεκριμένος ήταν ακόμα πιο μυστηριακός. Αν ανέβαινε κανείς ως εκεί πάνω, ακολουθώντας ένα δύσβατο μονοπάτι, έφτανε σε ένα μικρό πλάτωμα. Όπως κοιτούσε κανείς το φάρο, δεξιά ανοιγόταν η απεραντοσύνη της θάλασσας, που έφτανε ως τις Αλκυονίδες Νήσους, και αριστερά, στεφανωμένος από απόκρημνα βράχια, ξαπλωνόταν ο Κορινθιακός κόλπο".
Ο "Μύθος" της Βίβιαν Φόρτη είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο, κάτι που φαίνεται από τις πρώτες σελίδες. Έχει καλή ροή, σωστή δομή και ρυθμό. Θα μπορούσα να πω ότι είναι ευκολοδιάβαστο, όπως συνηθίζουν να λένε οι αναγνώστες για τα βιβλία που διαβάζονται γρήγορα, αλλά νομίζω ότι θα το αδικούσα, αφού ακόμα και στα πιο "ανάλαφρα" μέρη του καθοδηγεί με τρόπο τον αναγνώστη προς την τελική ευθεία.
Μου άρεσε η φρεσκάδα της Δάφνης, αλλά και ο τρόπος που σκεφτόταν. Από όσο γνωρίζω (και από την εμπειρία μου στην εκπαίδευση), δεν είναι όλοι οι έφηβοι ίδιοι. Γενικά το Young Adult (η νεανική λογοτεχνία ακόμα και με στοιχεία φαντασίας) είναι ένα αρκετά δύσκολο και "πληγωμένο" είδος. Οι συγγραφείς συχνά νομίζουν ότι οι έφηβοι πρέπει να είναι κάπως. Συχνά, βλέπουμε χαρακτήρες που βρίζουν όλη την ώρα ή φέρονται σπασμωδικά για να αποδείξουν ότι είναι έφηβοι. Στον "Μύθο" δεν ένιωσα έτσι. Η Δάφνη έχει στιγμές σοβαρότητας, αλλά και τη φρεσκάδα μια πιτσιρίκας που ερωτεύεται έναν μεγαλύτερό της και τα χάνει.
Πέρα από αυτό, μου άρεσε ιδιαίτερα το πώς χειρίστηκε η συγγραφέας το θέμα της μυθολογίας και πώς την ενσωμάτωσε στο κείμενο, αλλά και όλη η ιδέα της Υπερβορείας που φαντάζει ιδιαίτερα γοητευτική. Δεν είναι εύκολο να γράψεις ένα βιβλίο που να απευθύνεται σε εφήβους, να έχει ποιότητα, ψυχαγωγικό χαρακτήρα αλλά και να τους φέρνει σε επαφή με κομμάτια της μυθολογίας, άγνωστα ή ξεχασμένα, αντί για τις γνωστές συνταγές που κυκλοφορούν.
Κάποια στιγμή θα διαβάσω και τα επόμενα βιβλία της τριλογίας. Είμαι περίεργη να δω τι άλλες ιδέες έχει η συγγραφέας.
(...)
Το δικό μου μέρος είναι η λίμνη της Βουλιαγμένης, με το αρχαίο ιερό της Ήρας και το φάρο που δεσπόζει πάνω από τη λίμνη. Είναι ένα μέρος πραγματικά μαγευτικό, μυστηριακό, περίεργο.
(...)
Το χειμώνα το τοπίο γινόταν απόκοσμο, απειλητικό, καθώς ήταν μια περιοχή που την έπλητταν πάρα πολύ οι άνεμοι.
Τα βράχια πάνω από το ναό υψώνονταν απειλητικά και σκοτεινά, σαν να έκρυβαν μυστικά, και στο βάθος ο φάρος στεφάνωνε τον πιο ψηλό βράχο. Οι φάροι γενικότερα έχουν γύρω τους μια αλλιώτικη αύρα, καθώς βρίσκονται πάντα πάνω σε βράχια στην άκρη απόκρημνων κόλπων. Όμως ο συγκεκριμένος ήταν ακόμα πιο μυστηριακός. Αν ανέβαινε κανείς ως εκεί πάνω, ακολουθώντας ένα δύσβατο μονοπάτι, έφτανε σε ένα μικρό πλάτωμα. Όπως κοιτούσε κανείς το φάρο, δεξιά ανοιγόταν η απεραντοσύνη της θάλασσας, που έφτανε ως τις Αλκυονίδες Νήσους, και αριστερά, στεφανωμένος από απόκρημνα βράχια, ξαπλωνόταν ο Κορινθιακός κόλπο".
Ο "Μύθος" της Βίβιαν Φόρτη είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο, κάτι που φαίνεται από τις πρώτες σελίδες. Έχει καλή ροή, σωστή δομή και ρυθμό. Θα μπορούσα να πω ότι είναι ευκολοδιάβαστο, όπως συνηθίζουν να λένε οι αναγνώστες για τα βιβλία που διαβάζονται γρήγορα, αλλά νομίζω ότι θα το αδικούσα, αφού ακόμα και στα πιο "ανάλαφρα" μέρη του καθοδηγεί με τρόπο τον αναγνώστη προς την τελική ευθεία.
Μου άρεσε η φρεσκάδα της Δάφνης, αλλά και ο τρόπος που σκεφτόταν. Από όσο γνωρίζω (και από την εμπειρία μου στην εκπαίδευση), δεν είναι όλοι οι έφηβοι ίδιοι. Γενικά το Young Adult (η νεανική λογοτεχνία ακόμα και με στοιχεία φαντασίας) είναι ένα αρκετά δύσκολο και "πληγωμένο" είδος. Οι συγγραφείς συχνά νομίζουν ότι οι έφηβοι πρέπει να είναι κάπως. Συχνά, βλέπουμε χαρακτήρες που βρίζουν όλη την ώρα ή φέρονται σπασμωδικά για να αποδείξουν ότι είναι έφηβοι. Στον "Μύθο" δεν ένιωσα έτσι. Η Δάφνη έχει στιγμές σοβαρότητας, αλλά και τη φρεσκάδα μια πιτσιρίκας που ερωτεύεται έναν μεγαλύτερό της και τα χάνει.
Πέρα από αυτό, μου άρεσε ιδιαίτερα το πώς χειρίστηκε η συγγραφέας το θέμα της μυθολογίας και πώς την ενσωμάτωσε στο κείμενο, αλλά και όλη η ιδέα της Υπερβορείας που φαντάζει ιδιαίτερα γοητευτική. Δεν είναι εύκολο να γράψεις ένα βιβλίο που να απευθύνεται σε εφήβους, να έχει ποιότητα, ψυχαγωγικό χαρακτήρα αλλά και να τους φέρνει σε επαφή με κομμάτια της μυθολογίας, άγνωστα ή ξεχασμένα, αντί για τις γνωστές συνταγές που κυκλοφορούν.
Κάποια στιγμή θα διαβάσω και τα επόμενα βιβλία της τριλογίας. Είμαι περίεργη να δω τι άλλες ιδέες έχει η συγγραφέας.
June 18, 2015
Εξαιρετικό!!!!
Οι ξένοι συγγραφείς θα έπρεπε να σας φοβούνται κα Φορτη....
Το συστήνω ανεπιφύλακτα.....
Οι ξένοι συγγραφείς θα έπρεπε να σας φοβούνται κα Φορτη....
Το συστήνω ανεπιφύλακτα.....
December 27, 2017
Χρωστάω και δημοσίως μια συγνώμη στη Βίβιαν Φόρτη: κάποιος, κάπου, κάποτε, μου είχε πει ότι το βιβλίο δεν είναι καλό κι εγώ αφελώς τον είχα πιστέψει. Το διήγημά της στην ανθολογία του Will o' Wisps Ιστορίες της γιαγιάς Ιτιάς : αφηγήσεις θρύλων της ελληνικής υπαίθρου μου άρεσε πολύ και με έφερε στα συγκαλά μου: ποτέ μην υιοθετείς την άποψη κάποιου άλλου - ειδικά αν πρόκειται για βιβλίο, διάβασε και βγάλε μόνος σου τα συμπεράσματά σου.
Αυτό σημαίνει ότι ο Μύθος είναι τέλειος; Όχι. Αλλά σίγουρα δεν είναι το δυάστερο που περίμενα. Από τον λίγο χρόνο που τη γνωρίζω, κατάφερα να διακρίνω την ίδια την Βίβαν πίσω από την ηρωίδα της, τη Δάφνη: ένα μαχητικό, κομψό κορίτσι από οικογένεια, που δε σηκώνει και πολλά-πολλά. Η ίδια η ιστορία είναι τυπική του είδους που υπηρετεί: φοιτήτρια ερωτεύεται καθηγητή, που είναι κάτι παραπάνω από θνητός. Η ματιά στον κόσμο της ελληνικής μυθολογίας (και η χρήση αυτου στην πλοκή και την κοσμοπλασία) είναι αναζωογονητική κι ενδιαφέρουσα κι η γλώσσα απλή και ξεκάθαρη, ταιριαστή με την ιδιοσυγκρασία της Δάφνης.
Ωστόσο και με κάθε ειλικρίνεια, το κείμενο είναι young adult, πάει να πει not my cup of tea. Δε μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω τις αρετές του. Και θα διαβάσω και τα άλλα δύο βιβλία της σειράς, για να δω πώς θα τελειώσει όλο αυτό.
Αυτό σημαίνει ότι ο Μύθος είναι τέλειος; Όχι. Αλλά σίγουρα δεν είναι το δυάστερο που περίμενα. Από τον λίγο χρόνο που τη γνωρίζω, κατάφερα να διακρίνω την ίδια την Βίβαν πίσω από την ηρωίδα της, τη Δάφνη: ένα μαχητικό, κομψό κορίτσι από οικογένεια, που δε σηκώνει και πολλά-πολλά. Η ίδια η ιστορία είναι τυπική του είδους που υπηρετεί: φοιτήτρια ερωτεύεται καθηγητή, που είναι κάτι παραπάνω από θνητός. Η ματιά στον κόσμο της ελληνικής μυθολογίας (και η χρήση αυτου στην πλοκή και την κοσμοπλασία) είναι αναζωογονητική κι ενδιαφέρουσα κι η γλώσσα απλή και ξεκάθαρη, ταιριαστή με την ιδιοσυγκρασία της Δάφνης.
Ωστόσο και με κάθε ειλικρίνεια, το κείμενο είναι young adult, πάει να πει not my cup of tea. Δε μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω τις αρετές του. Και θα διαβάσω και τα άλλα δύο βιβλία της σειράς, για να δω πώς θα τελειώσει όλο αυτό.
November 11, 2024
Αγαπώ την λογοτεχνία του φανταστικού, κάτι που για όσους είστε τακτικοί αναγνώστες, δεν είναι μυστικό. Μπορεί ορισμένοι να θεωρούν τα βιβλία αυτού του είδους εύπεπτα, ίσως και ανυπόστατα ωστόσο, δεν συμφωνώ. Με το να απορρίπτει κανείς πράγματα απλά και μόνο επειδή δεν μπορεί να τα δει, θεωρώ ότι περιορίζει τον ίδιο του τον νου και κατά συνέπεια, θα έπρεπε να απορρίψει και έννοιες με τις οποίες γαλουχούμαστε από κούνια, όπως είναι για παράδειγμα η ίδια μας η θρησκεία. Από την στιγμή που έχουμε πίστη σε έναν θεό που δεν συναντήσαμε ποτέ, πως μπορούμε να μην πιστεύουμε σε άλλες δυνάμεις που όχι μόνο μπορεί να υπάρχουν αλλά, να μας ξεπερνούν; Μήπως τελικά αυτό που μας τρομάζει, είναι η ίδια μας η άγνοια και η αδυναμία μας να την κατανοήσουμε, πόσο μάλλον, να την καταπολεμήσουμε ψάχνοντας και διεκδικώντας απαντήσεις; Και η αλήθεια είναι πως παρά που αρκετοί Έλληνες συγγραφείς έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια σε επαφή με την φανταστική λογοτεχνία στη χώρα μας, πάντα δίσταζα να διαβάσω τις δουλειές τους, θεωρώντας ότι παρασύρονται από ένα ελληνιστικό στοιχείο που δεν ταιριάζει με αυτά που επιχειρούν να αφηγηθούν. Όμως ο "Μύθος" της πρωτοεμφανιζόμενης Βίβιαν Φόρτη, σε προκαλεί απλά και μόνο βλέποντας το μαγευτικό του εξώφυλλο.
Η Δάφνη είναι μια 19χρονη ελληνοπούλα, με καταγωγή από το πανέμορφο και πλούσιο σε ιστορία Ναύπλιο, που σπουδάζει Κοινωνικές Επιστήμες στην Αμερική. Έχει ανατραφεί με τις παραδοσιακές αρχές των οικογενειών της χώρας μας, έχοντας παράλληλα γαλουχηθεί με τους μύθους της αρχαίας μας ιστορίας που συντροφεύουν την εξέλιξή μας μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγει το μάθημα της Μυθολογίας, όχι μόνο γιατί έχει πλεονέκτημα λόγω της καταγωγής της αλλά, γιατί βαθιά μέσα της υπάρχει ριζωμένη η αγάπη για όλα αυτά που η ίδια αντιπροσωπεύει καθώς και για τα μυστικά που κρύβει τα οποία στην πραγματικότητα, είναι περισσότερα απ' όσα μπορεί να φανταστεί και ακόμα πιο πολλά, απ' όσα μπορεί να χωρέσει ο κοινός νους. Τα μυστικά όμως αυτά δεν πρόκειται να μείνουν για πολύ ακόμα κρυφά, όχι από την ίδια τουλάχιστον και όχι από την στιγμή που θα ερωτευτεί κεραυνοβόλα τον Φοίβο, τον καθηγητή της στο προαναφερόμενο μάθημα για τον οποίο, από την πρώτη στιγμή που τον αντικρίζει δεν αισθάνεται απλά μια ακαταμάχητη έλξη αλλά, μια μυστηριακή δύναμη που τους ενώνει και που όσο κι αν θέλει να παλέψει, δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά του.
Εκεί ακριβώς είναι που ξεκινάνε τα προβλήματα για τους δύο πρωταγωνιστές του "Μύθου". Ο Φοίβος, κάθε άλλο παρά ένας κοινός θνητός είναι, κάτι που η Δάφνη δεν αργεί να αισθανθεί και πολύ σύντομα, να διαπιστώσει με πάσα βεβαιότητα. Ο καλός είναι ένας από εκείνους που εμείς αποκαλούμε, 12 Θεούς του Ολύμπου όμως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά απ' όσο μάθαμε πίσω από τα σχολικά θρανία ή από τις αφηγήσεις των γονιών μας. Η καταγωγή της οικογένειάς του και η πορεία τους πάνω στη γη είναι πολύ πιο περίπλοκη απ' όσο αναλογιστήκαμε ποτέ όμως η Δάφνη δεν ανήκει στον μέσο όρο. Χαρακτηρίζεται από μια ευφυΐα και μια οξυδέρκεια, στοιχεία που της επιτρέπουν όχι μόνο να κατανοήσει τις πληροφορίες που λαμβάνει από τον ίδιο τον Φοίβο αλλά, να τις επεξεργαστεί συνδυαστικά και με τέτοιον τρόπο που την βοηθούν να καταλήγει στα σωστά συμπεράσματα, ακόμα και όταν εκείνος προσπαθεί να της κρύψει την αλήθεια, όχι γιατί δεν την εμπιστεύεται αλλά, γιατί η συγκεκριμένη γνώση κρύβει κινδύνους για την ίδια τους τη ζωή και την ύπαρξη, κινδύνους που ξεπερνάνε τους όρους της αξιοπρέπειας και της τιμής της οικογένειας.
Οφείλω πριν συνεχίσω, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυρία Φόρτη που με το μυθιστόρημά της αυτό όχι μόνο με ταξίδεψε αλλά, με καθήλωσε σε σημείο που να μην μπορώ να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου, έχοντας μόνιμα ένα χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μου και καρδιοχτυπώντας για το τι θα συμβεί σε κάθε επόμενη σελίδα. Πραγματικά, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό προσόν για κάθε συγγραφέα να μπορεί να μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη, πράγμα που στην προκειμένη περίπτωση συμβαίνει με περισσή ευκολία. Η συγγραφέας παντρεύει τους μύθους που γαλούχησαν τον λαό μας και τις αρχέγονες δοξασίες μας με την δικιά της πραγματικότητα, η οποία μπορεί να εξελίσσεται σε ένα φανταστικό παροντικό σύμπαν ωστόσο, μοιάζει τόσο ρεαλιστικό, τόσο σωστό και ισορροπημένο. Όχι μόνο σου συστήνει γοητευτικούς μύθους που ίσως να μην είχες ακούσει ποτέ, προκαλώντας σε να ψάξεις να μάθεις ακόμα περισσότερα γύρω από αυτούς αλλά, ψάχνει να βρει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την αρχική τους πλάση. Για κάθε έναν σαν εμένα που πιστεύει ότι κάθε μύθος, κάθε παραμύθι, κάθε μη αποδεδειγμένη ιστορικά αφήγηση έγινε ποτέ στα χρονικά, κρύβει μέσα της έστω και μικρά ψήγματα μιας συγκαλυμμένης αλήθειας που περιμένει όσους έχουν εκλεκτό, ανοιχτό και αγνό πνεύμα να τους ανακαλύψει, ο "Μύθος" δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο παρά ένα γοητευτικό μυστήριο.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να σταθώ στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές της οι οποίοι είναι γοητευτικοί από κάθε άποψη. Ακόμα και η απολλώνια ομορφιά του Φοίβου, ωχριά μπροστά στην ομορφιά και το μεγαλείο της βασανισμένης του ψυχής, που είναι γεμάτη όμορφα συναισθήματα και παθιασμένη αγάπη που περίμενε το κατάλληλο πρόσωπο ώστε να μπορέσει να βγει προς τα έξω και να εκφραστεί. Ακόμα και ο θυμός του κατευθύνεται από τα καλοκάγαθα αυτά συναισθήματα με αποτέλεσμα, να μην μπορούμε να νιώσουμε στιγμή θυμό απέναντί του παρά ένα αίσθημα προστατευτικότητας και απέραντης αγάπης. Η Δάφνη από την άλλη, είναι το προσωπικό μου alter ego. Ευαίσθητη και εύθραυστη αλλά παράλληλα, με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό και ένα πάθος που την καθοδηγεί τυφλά να υπερασπιστεί όσα αγαπά, ακόμα και όταν η μάχη μοιάζει μάταιη και είναι άνιση. Μα πάνω απ' όλα, είναι ένα πλάσμα αγνό και γεμάτο αγάπη, ένα πλάσμα ανιδιοτελές, με ήθος, που είναι έτοιμο να προσφέρει τα πάντα και το μόνο που η ίδια επιζητεί διακαώς, είναι η γνώση και η αξιοποίησή της, όχι για κάποιο υλικό όφελος αλλά, για την εξύψωση της ψυχής και του πνεύματός της, για όλα εκείνα που μπορούν να της δώσουν μια ευκαιρία να ζήσει έναν άπιστο έρωτα.
Η ελληνική μυθολογία συναντά μια εκδοχή της πραγματικής ιστορίας πίσω από τον μύθο, σε ένα παρόν σύγχρονο και ωστόσο, διαποτισμένο από τον σκοτεινό μυστικισμό και την καλά κρυμμένη, αρχαία γνώση ενός παρελθόντος που δεν μπορούμε καν να αγγίξουμε. Ναι, ο "Μύθος" είναι μια δυνατή ιστο��ία αγάπης όμως, δεν είναι μόνο αυτό και αυτός είναι ο λόγος που το εν λόγω βιβλίο είναι τόσο σημαντικό, τόσο ξεχωριστό. Είναι αυτό που είναι και δεν χρειάζεται ούτε να προσποιηθεί, ούτε να αποδείξει κάτι. Με καυστικό και έξυπνο χιούμορ, με μια τρυφερότητα που σπανίζει και αισθήματα που μοιάζουν στις μέρες μας πιο θολά από ποτέ, ο "Μύθος" είναι ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του δεν ψάχνουν απλώς την αγάπη αλλά, μια πιο βαθιά κι επικίνδυνη γνώση που μπορεί να τους επιτρέψει να είναι μαζί. Δεν υπάρχει εγωισμός, μόνο ανιδιοτέλεια και ειλικρίνεια. Δεν υπάρχουν ανούσια πάθη αλλά, μια ακαταμάχητη ανάγκη που μπορεί να παλέψει ενάντια σε Θεούς και Τιτάνες, ενάντια σε νόμους που οδηγούν στο θάνατο και τελικά, ενάντια σε μια ολόκληρη ιστορία αιώνων που θέλει να καταδικάσει τ�� μέλλον το ίδιο αδυσώπυτα όπως το παρελθόν. Κι εμείς καρδιοχτυπάμε και αγωνιούμε κάθε λεπτό, συγκινούμαστε και φοβόμαστε γι' αυτά που θα έρθουν ωστόσο, φτάνουμε σε ένα ανατρεπτικό τέλος που το μόνο που καταφέρνει είναι να μας κάνει να διψάμε για λίγο ακόμα.
Η Δάφνη είναι μια 19χρονη ελληνοπούλα, με καταγωγή από το πανέμορφο και πλούσιο σε ιστορία Ναύπλιο, που σπουδάζει Κοινωνικές Επιστήμες στην Αμερική. Έχει ανατραφεί με τις παραδοσιακές αρχές των οικογενειών της χώρας μας, έχοντας παράλληλα γαλουχηθεί με τους μύθους της αρχαίας μας ιστορίας που συντροφεύουν την εξέλιξή μας μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγει το μάθημα της Μυθολογίας, όχι μόνο γιατί έχει πλεονέκτημα λόγω της καταγωγής της αλλά, γιατί βαθιά μέσα της υπάρχει ριζωμένη η αγάπη για όλα αυτά που η ίδια αντιπροσωπεύει καθώς και για τα μυστικά που κρύβει τα οποία στην πραγματικότητα, είναι περισσότερα απ' όσα μπορεί να φανταστεί και ακόμα πιο πολλά, απ' όσα μπορεί να χωρέσει ο κοινός νους. Τα μυστικά όμως αυτά δεν πρόκειται να μείνουν για πολύ ακόμα κρυφά, όχι από την ίδια τουλάχιστον και όχι από την στιγμή που θα ερωτευτεί κεραυνοβόλα τον Φοίβο, τον καθηγητή της στο προαναφερόμενο μάθημα για τον οποίο, από την πρώτη στιγμή που τον αντικρίζει δεν αισθάνεται απλά μια ακαταμάχητη έλξη αλλά, μια μυστηριακή δύναμη που τους ενώνει και που όσο κι αν θέλει να παλέψει, δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά του.
Εκεί ακριβώς είναι που ξεκινάνε τα προβλήματα για τους δύο πρωταγωνιστές του "Μύθου". Ο Φοίβος, κάθε άλλο παρά ένας κοινός θνητός είναι, κάτι που η Δάφνη δεν αργεί να αισθανθεί και πολύ σύντομα, να διαπιστώσει με πάσα βεβαιότητα. Ο καλός είναι ένας από εκείνους που εμείς αποκαλούμε, 12 Θεούς του Ολύμπου όμως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά απ' όσο μάθαμε πίσω από τα σχολικά θρανία ή από τις αφηγήσεις των γονιών μας. Η καταγωγή της οικογένειάς του και η πορεία τους πάνω στη γη είναι πολύ πιο περίπλοκη απ' όσο αναλογιστήκαμε ποτέ όμως η Δάφνη δεν ανήκει στον μέσο όρο. Χαρακτηρίζεται από μια ευφυΐα και μια οξυδέρκεια, στοιχεία που της επιτρέπουν όχι μόνο να κατανοήσει τις πληροφορίες που λαμβάνει από τον ίδιο τον Φοίβο αλλά, να τις επεξεργαστεί συνδυαστικά και με τέτοιον τρόπο που την βοηθούν να καταλήγει στα σωστά συμπεράσματα, ακόμα και όταν εκείνος προσπαθεί να της κρύψει την αλήθεια, όχι γιατί δεν την εμπιστεύεται αλλά, γιατί η συγκεκριμένη γνώση κρύβει κινδύνους για την ίδια τους τη ζωή και την ύπαρξη, κινδύνους που ξεπερνάνε τους όρους της αξιοπρέπειας και της τιμής της οικογένειας.
Οφείλω πριν συνεχίσω, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυρία Φόρτη που με το μυθιστόρημά της αυτό όχι μόνο με ταξίδεψε αλλά, με καθήλωσε σε σημείο που να μην μπορώ να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου, έχοντας μόνιμα ένα χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μου και καρδιοχτυπώντας για το τι θα συμβεί σε κάθε επόμενη σελίδα. Πραγματικά, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό προσόν για κάθε συγγραφέα να μπορεί να μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη, πράγμα που στην προκειμένη περίπτωση συμβαίνει με περισσή ευκολία. Η συγγραφέας παντρεύει τους μύθους που γαλούχησαν τον λαό μας και τις αρχέγονες δοξασίες μας με την δικιά της πραγματικότητα, η οποία μπορεί να εξελίσσεται σε ένα φανταστικό παροντικό σύμπαν ωστόσο, μοιάζει τόσο ρεαλιστικό, τόσο σωστό και ισορροπημένο. Όχι μόνο σου συστήνει γοητευτικούς μύθους που ίσως να μην είχες ακούσει ποτέ, προκαλώντας σε να ψάξεις να μάθεις ακόμα περισσότερα γύρω από αυτούς αλλά, ψάχνει να βρει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την αρχική τους πλάση. Για κάθε έναν σαν εμένα που πιστεύει ότι κάθε μύθος, κάθε παραμύθι, κάθε μη αποδεδειγμένη ιστορικά αφήγηση έγινε ποτέ στα χρονικά, κρύβει μέσα της έστω και μικρά ψήγματα μιας συγκαλυμμένης αλήθειας που περιμένει όσους έχουν εκλεκτό, ανοιχτό και αγνό πνεύμα να τους ανακαλύψει, ο "Μύθος" δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο παρά ένα γοητευτικό μυστήριο.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να σταθώ στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές της οι οποίοι είναι γοητευτικοί από κάθε άποψη. Ακόμα και η απολλώνια ομορφιά του Φοίβου, ωχριά μπροστά στην ομορφιά και το μεγαλείο της βασανισμένης του ψυχής, που είναι γεμάτη όμορφα συναισθήματα και παθιασμένη αγάπη που περίμενε το κατάλληλο πρόσωπο ώστε να μπορέσει να βγει προς τα έξω και να εκφραστεί. Ακόμα και ο θυμός του κατευθύνεται από τα καλοκάγαθα αυτά συναισθήματα με αποτέλεσμα, να μην μπορούμε να νιώσουμε στιγμή θυμό απέναντί του παρά ένα αίσθημα προστατευτικότητας και απέραντης αγάπης. Η Δάφνη από την άλλη, είναι το προσωπικό μου alter ego. Ευαίσθητη και εύθραυστη αλλά παράλληλα, με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό και ένα πάθος που την καθοδηγεί τυφλά να υπερασπιστεί όσα αγαπά, ακόμα και όταν η μάχη μοιάζει μάταιη και είναι άνιση. Μα πάνω απ' όλα, είναι ένα πλάσμα αγνό και γεμάτο αγάπη, ένα πλάσμα ανιδιοτελές, με ήθος, που είναι έτοιμο να προσφέρει τα πάντα και το μόνο που η ίδια επιζητεί διακαώς, είναι η γνώση και η αξιοποίησή της, όχι για κάποιο υλικό όφελος αλλά, για την εξύψωση της ψυχής και του πνεύματός της, για όλα εκείνα που μπορούν να της δώσουν μια ευκαιρία να ζήσει έναν άπιστο έρωτα.
Η ελληνική μυθολογία συναντά μια εκδοχή της πραγματικής ιστορίας πίσω από τον μύθο, σε ένα παρόν σύγχρονο και ωστόσο, διαποτισμένο από τον σκοτεινό μυστικισμό και την καλά κρυμμένη, αρχαία γνώση ενός παρελθόντος που δεν μπορούμε καν να αγγίξουμε. Ναι, ο "Μύθος" είναι μια δυνατή ιστο��ία αγάπης όμως, δεν είναι μόνο αυτό και αυτός είναι ο λόγος που το εν λόγω βιβλίο είναι τόσο σημαντικό, τόσο ξεχωριστό. Είναι αυτό που είναι και δεν χρειάζεται ούτε να προσποιηθεί, ούτε να αποδείξει κάτι. Με καυστικό και έξυπνο χιούμορ, με μια τρυφερότητα που σπανίζει και αισθήματα που μοιάζουν στις μέρες μας πιο θολά από ποτέ, ο "Μύθος" είναι ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του δεν ψάχνουν απλώς την αγάπη αλλά, μια πιο βαθιά κι επικίνδυνη γνώση που μπορεί να τους επιτρέψει να είναι μαζί. Δεν υπάρχει εγωισμός, μόνο ανιδιοτέλεια και ειλικρίνεια. Δεν υπάρχουν ανούσια πάθη αλλά, μια ακαταμάχητη ανάγκη που μπορεί να παλέψει ενάντια σε Θεούς και Τιτάνες, ενάντια σε νόμους που οδηγούν στο θάνατο και τελικά, ενάντια σε μια ολόκληρη ιστορία αιώνων που θέλει να καταδικάσει τ�� μέλλον το ίδιο αδυσώπυτα όπως το παρελθόν. Κι εμείς καρδιοχτυπάμε και αγωνιούμε κάθε λεπτό, συγκινούμαστε και φοβόμαστε γι' αυτά που θα έρθουν ωστόσο, φτάνουμε σε ένα ανατρεπτικό τέλος που το μόνο που καταφέρνει είναι να μας κάνει να διψάμε για λίγο ακόμα.
July 13, 2013
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αδυναμία στη φανταστική λογοτεχνία και διαβάζουν αποκλειστικά βιβλία αυτού του είδους. Εγώ δεν είμαι ανάμεσα σε αυτούς. Διαβάζω βέβαια όλων των ειδών τα αναγνώσματα, αλλά αν πρέπει να διαλέξω, η φανταστική λογοτεχνία δεν είναι προτεραιότητά μου. Πρώτα όμως και πάνω από όλα αυτό που με ενδιαφέρει είναι το βιβλίο που κρατάω να είναι καλογραμμένο. Όταν κάτι είναι καλογραμμένο θα καταφέρει να μου κρατήσει το ενδιαφέρον ανεξαρτήτως υπόθεσης. Και ο «Μύθος» είναι κάτι παραπάνω από καλογραμμένος.
Ομολογώ όμως ότι αυτό που μου τράβηξε το ενδιαφέρον είναι η υπόθεση. Ελληνίδα φοιτήτρια που σπουδάζει στην Αμερική γνωρίζει και ερωτεύεται τον εντυπωσιακό καθηγητή της. Η ρομαντική πλευρά της καρδιά μου, που φροντίζω να είναι καταχωνιασμένη, ενθουσιάστηκε!!!!! Έχω αδυναμία σε τέτοιου τύπου σχέσεις και ιδιαιτέρως όταν είναι τοποθετημένες στο πανεπιστήμιο. Φυσικά και ήξερα ότι επρόκειτο για φανταστική λογοτεχνία, αναφέρεται άλλωστε και στο υπέροχο εξώφυλλό του. Όμως αυτό δεν με σταμάτησε και σίγουρα δεν το μετάνιωσα.
Το διάβασα σε μία μέρα, όπως τα περισσότερα βιβλία που μου αρέσουν από την πρώτη στιγμή. Η ερωτική χημεία των δύο πρωταγωνιστών είναι έκδηλη από την αρχή και ενώ υποψιάζεσαι το μεγάλο μυστικό που κρύβει ο καθηγητής Φοίβος Κρίστιαν, δεν μπορείς να είσαι και σίγουρος. Αν και σου δίνει όλα τα στοιχεία για να οδηγηθείς στο σωστό συμπέρασμα, θέλεις και πρέπει να το «ακούσεις» μόνος σου. Ακριβώς όπως η Δάφνη, η πρωταγωνίστρια. Οι περιγραφές των συναισθημάτων είναι τόσο γλαφυρές, που νομίζεις ότι και η δική σου ανάσα θα κοπεί όταν ο Φοίβος πλησιάζει τη Δάφνη!!!!
Η συγγραφέας έχει κάνει εξαιρετικά αξιόλογη και προσεκτική έρευνα. Αυτό φαίνεται από τις πληροφορίες που αντλεί για τη μυθολογία. Δεν έχει ανοίξει απλά μια εγκυκλοπαίδεια. Γίνονται αναφορές στα Ομηρικά έπη, σε αρχαίες τραγωδίες, στο επικό ποίημα του Ησίοδου «Θεογονία»!!!!! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που με έκανε να αγαπήσω το «Μύθο».
Μου αρέσουν τα βιβλία που πάνε την ιστορία ένα βήμα παραπάνω. Και ο «Μύθος» το καταφέρνει. Με άρρητο τρόπο σου δίνει τις βάσεις να ψάξεις και να προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις τους μύθους αλλά και τον τρόπο με τον οποίο κατασκευαζόταν και κατασκευάζεται μια κοινωνία μέσα από ιστορικά και πολιτισμικά συγκείμενα. Βάζει τα θεμέλια για να μπορέσει κανείς να προβληματιστεί για θεσμούς όπως η θρησκεία ή η οικογένεια. Σε κάνει να σκεφτείς τι υπάρχει πέρα από τα απλά λόγια σε μια ιστορία και πως μπορείς να ανακαλύψεις τις «κρυμμένες» νοηματοδοτήσεις της.
Μια ιστορία αγάπης (και όχι μόνο) με την οποία πέρασα υπέροχα. Αλλά πάνω από όλα ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, γεμάτο φροντίδα και όμορφες «στιγμές»!!!!!
Ομολογώ όμως ότι αυτό που μου τράβηξε το ενδιαφέρον είναι η υπόθεση. Ελληνίδα φοιτήτρια που σπουδάζει στην Αμερική γνωρίζει και ερωτεύεται τον εντυπωσιακό καθηγητή της. Η ρομαντική πλευρά της καρδιά μου, που φροντίζω να είναι καταχωνιασμένη, ενθουσιάστηκε!!!!! Έχω αδυναμία σε τέτοιου τύπου σχέσεις και ιδιαιτέρως όταν είναι τοποθετημένες στο πανεπιστήμιο. Φυσικά και ήξερα ότι επρόκειτο για φανταστική λογοτεχνία, αναφέρεται άλλωστε και στο υπέροχο εξώφυλλό του. Όμως αυτό δεν με σταμάτησε και σίγουρα δεν το μετάνιωσα.
Το διάβασα σε μία μέρα, όπως τα περισσότερα βιβλία που μου αρέσουν από την πρώτη στιγμή. Η ερωτική χημεία των δύο πρωταγωνιστών είναι έκδηλη από την αρχή και ενώ υποψιάζεσαι το μεγάλο μυστικό που κρύβει ο καθηγητής Φοίβος Κρίστιαν, δεν μπορείς να είσαι και σίγουρος. Αν και σου δίνει όλα τα στοιχεία για να οδηγηθείς στο σωστό συμπέρασμα, θέλεις και πρέπει να το «ακούσεις» μόνος σου. Ακριβώς όπως η Δάφνη, η πρωταγωνίστρια. Οι περιγραφές των συναισθημάτων είναι τόσο γλαφυρές, που νομίζεις ότι και η δική σου ανάσα θα κοπεί όταν ο Φοίβος πλησιάζει τη Δάφνη!!!!
Η συγγραφέας έχει κάνει εξαιρετικά αξιόλογη και προσεκτική έρευνα. Αυτό φαίνεται από τις πληροφορίες που αντλεί για τη μυθολογία. Δεν έχει ανοίξει απλά μια εγκυκλοπαίδεια. Γίνονται αναφορές στα Ομηρικά έπη, σε αρχαίες τραγωδίες, στο επικό ποίημα του Ησίοδου «Θεογονία»!!!!! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που με έκανε να αγαπήσω το «Μύθο».
Μου αρέσουν τα βιβλία που πάνε την ιστορία ένα βήμα παραπάνω. Και ο «Μύθος» το καταφέρνει. Με άρρητο τρόπο σου δίνει τις βάσεις να ψάξεις και να προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις τους μύθους αλλά και τον τρόπο με τον οποίο κατασκευαζόταν και κατασκευάζεται μια κοινωνία μέσα από ιστορικά και πολιτισμικά συγκείμενα. Βάζει τα θεμέλια για να μπορέσει κανείς να προβληματιστεί για θεσμούς όπως η θρησκεία ή η οικογένεια. Σε κάνει να σκεφτείς τι υπάρχει πέρα από τα απλά λόγια σε μια ιστορία και πως μπορείς να ανακαλύψεις τις «κρυμμένες» νοηματοδοτήσεις της.
Μια ιστορία αγάπης (και όχι μόνο) με την οποία πέρασα υπέροχα. Αλλά πάνω από όλα ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, γεμάτο φροντίδα και όμορφες «στιγμές»!!!!!
November 9, 2013
Τον "Μύθο" τον έβλεπα στα ράφια του βιβλιοπωλείου εδώ και καιρό, αλλά παρόλο που μου είχε κεντρίσει την προσοχή το εξώφυλλό του, η περίληψη στο οπισθόφυλλο με απέτρεψε από το να το πάρω, θεωρώντας το ένα από τα ίδια που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό. Ε λοιπόν δεν ήταν καθόλου. Μου άρεσε πολύ, θεωρώ ότι η συγγραφέας είχε μια έξυπνη ιδέα την οποία απέδωσε αρκετά καλά και με καθόλου αμηχανία μπορώ να ομολογήσω. Το σίγουρο είναι ότι η κα Φόρτη ξέρει να περιγράφει και το κάνει καλά κρατώντας τις ισορροπίες μεταξύ ανθρώπινου και θεϊκού κόσμου διατηρώντας ταυτόχρονα τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου. Αυτό εξάλλου είναι και το κύριο θέμα που πραγματεύεται κατ΄ εμένα. Οι χαρακτήρες είναι πολύ συμπαθητικοί και αρκετά ολοκληρωμένοι (λάτρεψα τη Δάφνη), αν και η αντίρρησή μου βρίσκεται σε μια συστολή, την οποία παρατήρησα, στην έκφραση των συναισθημάτων τους. Η ιστορία ήταν υπέροχη αλλά της έλειπε αυτό που θα με έφτανε στην κορύφωση και που θα μπορούσε να με συνεπάρει ολοκληρωτικά. Και αναφέρομαι μόνο στο σημείο του πάθους των πρωταγωνιστών του ενός προς τον άλλο. Ακούμε πολλά να λέγονται από το στόμα τους, ορισμένα μας περιγράφονται αλλά εγώ προσωπικά δεν τα ένιωσα, δεν ένιωσα αυτό τον παθιασμένο έρωτα. Ίσως μια αφήγηση και από την πλευρά του Φοίβου να έλυνε κάπως αυτό το θέμα, γιατί κυρίως από την πλευρά του εστιάζω το πρόβλημα, από την αρχή της σχέσης τους. Περιμένω το δεύτερο μέρος με ανυπομονησία, θα μπορούσα να πω :)
November 9, 2017
Είναι κάποια βιβλία που σε παρασέρνουν στον κόσμο τους και δε θες να φύγεις από εκεί με τίποτα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και αυτό εδώ. Παιδιά, αφήστε με στον Όλυμπο με τον Απόλλωνα και όλο το δωδεκάθεο, δε θέλω να γυρίσω. Η κυρία Φόρτη με συνεπήρε με τη γραφή της και τον κόσμο που έπλασε, λάτρεψα τους μύθους και πως τους χρησιμοποίησε στην ιστορία της. Είναι φανερό ότι έχει κάνει εμπεριστατωμένη έρευνα επί του θέματος. Ο "Μύθος" είναι ένα βιβλίο που απλά ρούφηξα τις σελίδες του, και από τη μια ήθελα μανιωδώς να μάθω τι γίνεται παρακάτω ενώ από την άλλη δεν ήθελα να το τελειώσω. Όπως καταλαβαίνετε έχω ξεκινήσει ήδη τον "Έρεβο", όχι που θα καθόμουν. 😜
August 20, 2015
Ένα έχω να πω δεν πίστευα ποτέ ότι θα βγάζαμε τέτοιου είδους βιβλία. Αλλά να τελικά που όλα γίνονται σε αυτή την ζωή και σε αυτήν την χώρα. Πολύ καλό βιβλίο. Εξαιρετικός συνδυασμός φαντασίας-πραγματικότητας-μυθολογίας-έρωτα!Και είναι και ελληνικό πάνω από όλα!Ανυπομονώ για την συνέχεια!Μακάρι να καταφέρω να πάρω και το δεύτερο βιβλίο. Άμα το βρω... ;-)
March 17, 2014
Ήταν εξαιρετικό! Αυτό θυμάμαι όταν το διάβασα! Φαντασία και νόημα μαζί, όχι κάτι εύπεπτο! Και τόσο Ελληνικό, κάτι που λείπει από την λογοτεχνία του είδους! Θα πρέπει να το διαβάσω ξανά, τώρα που το σκέφτομαι...
May 1, 2019
Ήταν ένα ωραίο ανάλαφρο βιβλίο. Περιείχε πολλά μυθολογικά στοιχεία.
July 17, 2013
Σε μια παράτολμη για την Ελλάδα προσπάθεια συγγραφής ενός φανταστικού μυθιστορήματος η κ.Φόρτη τα πάει περίφημα και βάζει τα γυαλιά σε αρκετούς ξένους συγγραφείς του είδους. ο τρόπος που έχει γραφτεί ο "Μύθος" είναι εύκολο να διαβαστεί χωρίς όμως να στερείται ποιότητας, κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο αν θέλετε την γνώμη μου.
Ο "Μύθος" θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει ένα Ελληνικό αλλά πολύ πιο καλογραμμένο και πιο όμορφο αισθητά "Λυκόφως" χωρίς το σκοτάδι που διακατέχει το βιβλίο της Meyer. Αν η Ελλάδα λοιπόν ήταν η χώρα που θα έπρεπε να ειναι, αυτή την στιγμή θα γυριζόταν ταινία....αυτά είχα να πω..
Ο "Μύθος" θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει ένα Ελληνικό αλλά πολύ πιο καλογραμμένο και πιο όμορφο αισθητά "Λυκόφως" χωρίς το σκοτάδι που διακατέχει το βιβλίο της Meyer. Αν η Ελλάδα λοιπόν ήταν η χώρα που θα έπρεπε να ειναι, αυτή την στιγμή θα γυριζόταν ταινία....αυτά είχα να πω..
February 3, 2016
Καλή προσπάθεια της συγγραφέα να φτιάξει φανταστική λογοτεχνία by Greece.
Και ποιο καλύτερο θέμα από την μυθολογία που από μόνη της είναι φανταστική?!?!
Ενδιαφέρουσα πλοκή, καλογραμμένη και οι χαρακτήρες δεν είναι τραβηγμένοι από τα μαλλιά...
Ελπίζω αν υπάρξει επόμενο από την ίδια να είναι στο ίδιο στυλ.. γτ τις πάει πολύ!!!!
Και ποιο καλύτερο θέμα από την μυθολογία που από μόνη της είναι φανταστική?!?!
Ενδιαφέρουσα πλοκή, καλογραμμένη και οι χαρακτήρες δεν είναι τραβηγμένοι από τα μαλλιά...
Ελπίζω αν υπάρξει επόμενο από την ίδια να είναι στο ίδιο στυλ.. γτ τις πάει πολύ!!!!
July 18, 2014
Ομολογώ εξαρχής ένα πράγμα: ΔΕΝ διαβάζω και δεν σκοπεύω να διαβάσω ποτέ βιβλία τύπου Twilight και Vampire Diaries. Διάβασα το Twilight κυριολεκτικά στα πεταχτά και δεν με κράτησε ούτε για μια στιγμή. Υποκειμενική άποψη μιας και έχω αποχαιρετήσει εδώ και χρόνια την εφηβεία και επιπλέον οι έφηβοι του σήμερα διαφέρουν από τους εφήβους της δικής μου, πλειστοκαίνου, εποχής όσο ο φάντης από το ρετσινόλαδο. Της ιδίας συνομοταξίας και του ιδίου σκεπτικού είναι και αυτό το βιβλίο ΑΛΛΑ θα το υποστηρίξω και θα σας συστήσω να το διαβάσετε γιατί: είναι ελληνικό, δεν είναι τόσο σοβαροφανές (χωρίς να καταντά γελοίο ή χαζοχαρούμενο) και έχει μια αξιόλογη κεντρική ιδέα την οποία προσαρμόζει έξυπνα στο σήμερα.
Η ιστορία μπορεί να ακουστεί παρατραβηγμένη αλλά πόσο παρατραβηγμένη μπορεί να ακουστεί μια ιστορία όταν έχει γραφτεί ήδη μια σειρά βιβλίων για τον έρωτα θνητής και βρικόλακα (σα να λέμε Ο Λυλύκος και η Μαίρη) και στο κάτω κάτω μυθιστόρημα διαβάζουμε κι όχι δοκίμιο. Λοιπόν η Δάφνη, γόνος άνετης σχετικά οικονομικώς οικογένειας, πάει στην Αμερική να σπουδάσει. Εκεί γνωρίζει κι ερωτεύεται τον καθηγητή της και το αίσθημα είναι αμοιβαίο. Έλα όμως που ο καθηγητής είναι ο θεός Απόλλωνας και η σχέση αυτή οργίζει το δωδεκάθεο! Είναι έτοιμη η Δάφνη να παλέψει γι' αυτήν την αγάπη; Τι θα χρειαστεί να θυσιάσει για να ζήσει για πάντα (;) με τον αγαπημένο της Απόλλωνα; Ποιος εποφθαλμιά τη θέση των θεών και τους ζηλεύει οπότε εκμεταλλεύεται αυτήν την αναστάτωση για να επιτεθεί στους θεούς;
Αυτό που μου άρεσε στο κείμενο είναι το γεγονός ότι η ηρωίδα έχει χιούμορ και γενικά υπάρχει κάτι πιο χαλαρό στην ατμόσφαιρα κι όχι τόσο σοβαροφανές. Ειλικρινά αν διάβαζα ότι η Δάφνη ερωτεύτηκε τον Απόλλωνα και είχαμε ένα κάρο κομπορρημοσύνες και ψυχολογίες και "ωχ, Θε μου, πάλι σκέφτεται" θα το παρατούσα. Χωρίς να καταντά γελοίο ή χαζό, όπως έγραψα πιο πάνω, η ηρωίδα γεμίζει την ιστορία με υποδόρια ειρωνία, με στιγμές χιούμορ, παρουσιάζει μερικές φορές την κατάσταση στις πραγματικές της διαστάσεις (κι όντως αυτή η κατάσταση δεν συμβαίνει και κάθε μέρα). Έξυπνες παρατηρήσεις, έξυπνοι συνειρμοί, με όπλο τη γνώση της και το τσαγανό της καταφέρνει να κερδίσει και τον Δία και την Ήρα.
Αυτές οι παρατηρήσεις, οι αραιά σταχυολογημένες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις για την ελληνική μυθολογία, η πολύ ωραία προσαρμογή των θεών στο σήμερα (η Δήμητρα έχει αμπελώνα, ο Άρης εκπαιδεύει στρατιώτες στην Αίγυπτο, η Άρτεμη είναι ακτιβίστρια κλπ.), η επανεμφάνιση των Τιτάνων και η πολύ ωραία γραμμένη Τιτανομαχία που ακολουθεί, τα ανθρώπινα αισθήματα των θεών που είχαν συγχωρέσει τους Τιτάνες αλλά τώρα που ξανασήκωσαν κεφάλι τους έσβησαν διά παντός από το χάρτη, η περιγραφή των ορφικών μυστηρίων, το υπέροχο δέσιμο της Δάφνης με την οικογένειά της, γενικώς αισθήματα και χαρακτήρες αρκετά αληθοφανή κι επιπλέον η συγγραφέας δεν πιέζει με το ζόρι την αρχαία Ελλάδα να προσαρμοστεί και να ενσωματωθεί στο σήμερα, το αφήνει χαλαρό το θέμα, δεν δίνει απάντηση σε όλες τις απορίες μας για τους αρχαίους θεούς, τονίζει ό,τι εκείνη κρίνει ενδιαφέρον και ουσιαστικό για την πληροφόρηση μιας θνητής.
Καλοδοσμένο, καλογραμμένο και καλοσερβιρισμένο. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι θα ήταν άστοχη και μια συνέχεια της ιστορίας της Δάφνης.
Η ιστορία μπορεί να ακουστεί παρατραβηγμένη αλλά πόσο παρατραβηγμένη μπορεί να ακουστεί μια ιστορία όταν έχει γραφτεί ήδη μια σειρά βιβλίων για τον έρωτα θνητής και βρικόλακα (σα να λέμε Ο Λυλύκος και η Μαίρη) και στο κάτω κάτω μυθιστόρημα διαβάζουμε κι όχι δοκίμιο. Λοιπόν η Δάφνη, γόνος άνετης σχετικά οικονομικώς οικογένειας, πάει στην Αμερική να σπουδάσει. Εκεί γνωρίζει κι ερωτεύεται τον καθηγητή της και το αίσθημα είναι αμοιβαίο. Έλα όμως που ο καθηγητής είναι ο θεός Απόλλωνας και η σχέση αυτή οργίζει το δωδεκάθεο! Είναι έτοιμη η Δάφνη να παλέψει γι' αυτήν την αγάπη; Τι θα χρειαστεί να θυσιάσει για να ζήσει για πάντα (;) με τον αγαπημένο της Απόλλωνα; Ποιος εποφθαλμιά τη θέση των θεών και τους ζηλεύει οπότε εκμεταλλεύεται αυτήν την αναστάτωση για να επιτεθεί στους θεούς;
Αυτό που μου άρεσε στο κείμενο είναι το γεγονός ότι η ηρωίδα έχει χιούμορ και γενικά υπάρχει κάτι πιο χαλαρό στην ατμόσφαιρα κι όχι τόσο σοβαροφανές. Ειλικρινά αν διάβαζα ότι η Δάφνη ερωτεύτηκε τον Απόλλωνα και είχαμε ένα κάρο κομπορρημοσύνες και ψυχολογίες και "ωχ, Θε μου, πάλι σκέφτεται" θα το παρατούσα. Χωρίς να καταντά γελοίο ή χαζό, όπως έγραψα πιο πάνω, η ηρωίδα γεμίζει την ιστορία με υποδόρια ειρωνία, με στιγμές χιούμορ, παρουσιάζει μερικές φορές την κατάσταση στις πραγματικές της διαστάσεις (κι όντως αυτή η κατάσταση δεν συμβαίνει και κάθε μέρα). Έξυπνες παρατηρήσεις, έξυπνοι συνειρμοί, με όπλο τη γνώση της και το τσαγανό της καταφέρνει να κερδίσει και τον Δία και την Ήρα.
Αυτές οι παρατηρήσεις, οι αραιά σταχυολογημένες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις για την ελληνική μυθολογία, η πολύ ωραία προσαρμογή των θεών στο σήμερα (η Δήμητρα έχει αμπελώνα, ο Άρης εκπαιδεύει στρατιώτες στην Αίγυπτο, η Άρτεμη είναι ακτιβίστρια κλπ.), η επανεμφάνιση των Τιτάνων και η πολύ ωραία γραμμένη Τιτανομαχία που ακολουθεί, τα ανθρώπινα αισθήματα των θεών που είχαν συγχωρέσει τους Τιτάνες αλλά τώρα που ξανασήκωσαν κεφάλι τους έσβησαν διά παντός από το χάρτη, η περιγραφή των ορφικών μυστηρίων, το υπέροχο δέσιμο της Δάφνης με την οικογένειά της, γενικώς αισθήματα και χαρακτήρες αρκετά αληθοφανή κι επιπλέον η συγγραφέας δεν πιέζει με το ζόρι την αρχαία Ελλάδα να προσαρμοστεί και να ενσωματωθεί στο σήμερα, το αφήνει χαλαρό το θέμα, δεν δίνει απάντηση σε όλες τις απορίες μας για τους αρχαίους θεούς, τονίζει ό,τι εκείνη κρίνει ενδιαφέρον και ουσιαστικό για την πληροφόρηση μιας θνητής.
Καλοδοσμένο, καλογραμμένο και καλοσερβιρισμένο. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι θα ήταν άστοχη και μια συνέχεια της ιστορίας της Δάφνης.
January 28, 2014
Όταν πρωτοείδα το βιβλίο στο βιβλιοπωλείο,ζήτησα αμέσως από την μαμά μου να μου το πάρει για τα Χριστούγεννα, αν και με τυράννησε για τρεις μέρες καθώς δεν με άφηνε να το διαβάσω πριν τα Χριστούγεννα, μέχρι που την έπεισα. Είχα καταλάβει μόνο από την περίληψη ότι θα μου άρεσε, αλλά δεν πίστευα ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ που θα το διάβαζα μέσα σε 5 ώρες. Ο τρόπος γραφής και το στυλ της συγγραφέας με έκαναν να μην θέλω να το αφήσω. Ο τρόπος που αφηγήται την ιστορία του Φοίβου και της Δάφνης, είναι τόσο ρεαλιστικός που σε τραβάει μέσα στο βιβλίο. Τα αισθήματα ήταν τόσο αληθινά και τα περιέγραφε με τόση ζωντάνια, που ήταν λες και διάβαζες πραγματική ιστορία, δύο αληθινών ανθρώπων. Είμαι δεκαέξι χρονών, και λάτρεψα το βιβλίο. Είναι κάτι που ο κάθε έφηβος θα το διάβαζε και θα το λάτρευε, αλλά όχι μόνο. Η αδελφή μου, που είναι είκοσι τρία χρονών, το διάβασε και το λάτρεψε και η ίδια. Είναι πραγματικά ένα βιβλίο για κάθε ηλικία, που θα το απολαύσουν οι πάντες.
March 10, 2016
Αρχικά, θεωρώ πως αυτό αυτό το βιβλίο είχε πολύ καλή πρώτη ύλη. Και τι εννοώ με αυτό; Το θέμα του βιβλίου είναι αρκετά ευφάνταστο, δηλαδή το πάντρεμα της μυθολογίας, της φαντασίας με το ρεαλισμό, αλλά και ο τρόπος γραφής ήταν πολύ καλός. Ένα βιβλίο που σε κρατάει. Κατά την προσωπική μου άποψη, όμως, κάποια πράγματα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Για παράδειγμα, με ξένισαν πάρα πολύ οι αναφορές στο χριστιανισμό, στον Καβάφη και τον Ελύτη. Νομίζω ότι δεν έδεναν αρκετά με το θέμα και την πλοκή. Επίσης, δεν μου άρεσε που σε πολλά σημεία θύμιζε άρλεκιν. Με κούραζαν οι διάλογοι ανάμεσα στο ζευγάρι. Μου φαινόταν ότι επαναλαμβανόντουσαν. Πιστεύω πως η συγγραφέας επικεντρώθηκε σε αυτό το στοιχείο και άφησε το φανταστικό. Θα ήθελα το φαντασιακό στοιχείο να επικρατεί περισσότερο. Μου άρεσε αρκετά, για παράδειγμα, το σημείο οπού οι θεοί καλούνται να αποφασίσουν το μέλλον της Δάφνης. Τέλος, πιστεύω ότι θα είχε αρκετό ενδιαφέρον αν η μάχη μεταξύ των τιτάνων και των θεών διαρκούσε πιο πολύ.
February 16, 2020
Του βάζω 5 γιατί ήταν ένα ωραίο παραμύθι φαντασίας (γι αυτό δεν το λέω υπερβολικό) που παρά την απλή γραφή είχε έξυπνους διαλόγους και ενδιαφέρουσες πληροφορίες γύρω από την ελληνική μυθολογία χωρίς να κουράζει.
May 16, 2020
ΒΙΒΙΑΝ ΦΟΡΤΗ - Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΩΝ 12
Μύθος - Έρεβος - Άθλος
Η Δάφνη είναι μία δευτεροετής φοιτήτρια στην Αμερική που κάνει το ``λάθος`` και ερωτεύεται έναν καθηγητή της τον Φοίβο.
Μήπως σας λέει κάτι αυτό το δίδυμο, Φοίβος-Δάφνη;
Ναι σωστά μαντέψατε, πρόκειται για την γνωστή ιστορία αγάπης του θεού Απόλλωνα και της θνητής Δάφνης. Ο έρωτάς τους παραμυθένιος αλλά για να ολοκληρωθεί και το κυριότερο για να κρατήσει θα πρέπει η Δάφνη να γίνει μία από την γενιά των Ολυμπίων, να γίνει και αυτή μια αθάνατη! Και κάπως έτσι ξεκινά ένα ταξίδι μύησης, έρωτα, κίνδυνων και περιπέτειας που θα μας παρασύρει σε έναν μυθικό κόσμο, αλλά στην σύγχρονη εποχή. Στην εξέλιξη της ιστορίας εκτός από τα στοιχεία που συναντάμε σε ένα μυθιστόρημα φαντασίας (π.χ. το άρμα του Απόλλωνα είναι μια ιπτάμενη πολεμική μηχανή), θα μάθουμε τον τρόπο ζωής, καθώς και τα ήθη και έθιμα των αρχαίων προγόνων μας. Θα δούμε επίσης πόσα μα πόσα κοινά στοιχεία είχε η θρησκεία τους με την δική μας Ορθόδοξη και εδώ να επισημάνω ότι δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή ,ούτε μία λέξη και στα 3 βιβλία που να προσβάλει ή να αμφισβητεί την πίστη μας.
Θα μάθουμε για μυθικά πλάσματα, για μέρη λατρείας εκείνης της εποχής και θα γνωρίσουμε τους 12 θεούς του Ολύμπου καθώς και πολλά από τα παιδιά τους ταυτόχρονα με την περιπέτεια που θα ζει η Δάφνη και εμείς μαζί της.
Η γραφή είναι υπέροχη με σωστές περιγραφές τοπίων και Ναών, η ιστορία σε πηγαίνει μόνο μπροστά και σε όλη την διάρκεια των 3 βιβλίων θα διαπιστώσεις ότι σε οποιαδήποτε αναφορά και αν γίνει στους αρχαίους προγόνους μας, πρώτα έχει γίνει λεπτομερής και σοβαρή έρευνα από την συγγραφέα.
Το πρώτο βιβλίο (Μύθος) είναι εκπληκτικό και ένα από αυτά που πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας ,το δεύτερο (Έρεβος) προσωπικά το βρήκα βαρετό γιατί ασχολείται πάρα πολύ με τα μυστήρια των αρχαίων με αποτέλεσμα να θυμίζει εγκυκλοπαίδεια και το τρίτο ενώ ξεκινά κάπως μουδιασμένα από τα 2/3 και μετά γίνεται μοναδικό.
Μύθος - Έρεβος - Άθλος
Η Δάφνη είναι μία δευτεροετής φοιτήτρια στην Αμερική που κάνει το ``λάθος`` και ερωτεύεται έναν καθηγητή της τον Φοίβο.
Μήπως σας λέει κάτι αυτό το δίδυμο, Φοίβος-Δάφνη;
Ναι σωστά μαντέψατε, πρόκειται για την γνωστή ιστορία αγάπης του θεού Απόλλωνα και της θνητής Δάφνης. Ο έρωτάς τους παραμυθένιος αλλά για να ολοκληρωθεί και το κυριότερο για να κρατήσει θα πρέπει η Δάφνη να γίνει μία από την γενιά των Ολυμπίων, να γίνει και αυτή μια αθάνατη! Και κάπως έτσι ξεκινά ένα ταξίδι μύησης, έρωτα, κίνδυνων και περιπέτειας που θα μας παρασύρει σε έναν μυθικό κόσμο, αλλά στην σύγχρονη εποχή. Στην εξέλιξη της ιστορίας εκτός από τα στοιχεία που συναντάμε σε ένα μυθιστόρημα φαντασίας (π.χ. το άρμα του Απόλλωνα είναι μια ιπτάμενη πολεμική μηχανή), θα μάθουμε τον τρόπο ζωής, καθώς και τα ήθη και έθιμα των αρχαίων προγόνων μας. Θα δούμε επίσης πόσα μα πόσα κοινά στοιχεία είχε η θρησκεία τους με την δική μας Ορθόδοξη και εδώ να επισημάνω ότι δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή ,ούτε μία λέξη και στα 3 βιβλία που να προσβάλει ή να αμφισβητεί την πίστη μας.
Θα μάθουμε για μυθικά πλάσματα, για μέρη λατρείας εκείνης της εποχής και θα γνωρίσουμε τους 12 θεούς του Ολύμπου καθώς και πολλά από τα παιδιά τους ταυτόχρονα με την περιπέτεια που θα ζει η Δάφνη και εμείς μαζί της.
Η γραφή είναι υπέροχη με σωστές περιγραφές τοπίων και Ναών, η ιστορία σε πηγαίνει μόνο μπροστά και σε όλη την διάρκεια των 3 βιβλίων θα διαπιστώσεις ότι σε οποιαδήποτε αναφορά και αν γίνει στους αρχαίους προγόνους μας, πρώτα έχει γίνει λεπτομερής και σοβαρή έρευνα από την συγγραφέα.
Το πρώτο βιβλίο (Μύθος) είναι εκπληκτικό και ένα από αυτά που πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας ,το δεύτερο (Έρεβος) προσωπικά το βρήκα βαρετό γιατί ασχολείται πάρα πολύ με τα μυστήρια των αρχαίων με αποτέλεσμα να θυμίζει εγκυκλοπαίδεια και το τρίτο ενώ ξεκινά κάπως μουδιασμένα από τα 2/3 και μετά γίνεται μοναδικό.
August 10, 2014
Για να πω την πικρή αλήθεια όταν πρώτο άκουσα για τον Μύθο νόμιζα πως θα ήταν κανένα εντελώς κλισέ βιβλίο που θα βαριόμουνα από τις πρώτες σελίδες που θα διάβαζα....ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΣΕΙ ΤΟΣΟ ΕΞΩ ΠΟΤΕ! Ο Μύθος είναι ένα απίστευτα μαγευτικό βιβλίο, απίθανο, φοβερό, σούπερ-τέλειο. Όσες φόρες και να το διαβάσω δεν ξεκολλάω. Αν και σε κάποια σημεία δ��ν μου πέρασε το συναίσθημα που περίμενα πχ. "...με φίλησε." Εκεί τρελάθηκα, πετάχτηκα από τον καναπέ και ρώτησα φωναχτά "Ε και πως σε φίλησε, ρε Δάφνη?" Μα να μην ξέρω πως την φίλησε?! Δουλέψτε λίγο το συναίσθημα όταν γράφεται και το υπόλοιπο είναι perfect! Ακόμα και η μητέρα μου το διάβασε που δεν διαβάζει ποτέ fantasy για να καταλάβετε πόσο ΤΕΛΕΙΟ είναι. Άντε και New York Times Best- Seller. <3
February 22, 2015
ΩΧ. ΩΧ. ΩΧ.
April 28, 2025
Το "Μύθος" της Βίβιαν Φόρτη, μιας ταλαντούχας Ελληνίδας συγγραφέα, ήταν η πρώτη μου επιλογή και όχι τυχαία... 💫
Διάλεξα αυτό το βιβλίο όχι μόνο γιατί το αγάπησα, αλλά και γιατί πλέον δεν κυκλοφορεί, κάνοντάς το ακό��α πιο ξεχωριστό για μένα. 💖
Το "Μύθος" είναι ένα καθηλωτικό ταξίδι σε έναν κόσμο όπου τα όρια ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό γίνονται όλο και πιο αχνά.
Με πλούσια γραφή και δυνατούς χαρακτήρες, η Βίβιαν Φόρτη μας παρασύρει σε μια περιπέτεια γεμάτη μυστήριο, συναίσθημα και εκπλήξεις.
Η πλοκή ρέει φυσικά, κρατώντας τον αναγνώστη σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία σελίδα.
Ένα υπέροχο ανάγνωσμα για όσους αγαπούν βιβλία που συνδυάζουν μύθο, φαντασία και ανθρώπινες αλήθειες. ✨
Διάλεξα αυτό το βιβλίο όχι μόνο γιατί το αγάπησα, αλλά και γιατί πλέον δεν κυκλοφορεί, κάνοντάς το ακό��α πιο ξεχωριστό για μένα. 💖
Το "Μύθος" είναι ένα καθηλωτικό ταξίδι σε έναν κόσμο όπου τα όρια ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό γίνονται όλο και πιο αχνά.
Με πλούσια γραφή και δυνατούς χαρακτήρες, η Βίβιαν Φόρτη μας παρασύρει σε μια περιπέτεια γεμάτη μυστήριο, συναίσθημα και εκπλήξεις.
Η πλοκή ρέει φυσικά, κρατώντας τον αναγνώστη σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία σελίδα.
Ένα υπέροχο ανάγνωσμα για όσους αγαπούν βιβλία που συνδυάζουν μύθο, φαντασία και ανθρώπινες αλήθειες. ✨
November 25, 2019
Σαχλό και ανόητο. Κάθε φορά που διάβαζα πόσο ερωτοχτυπημένη ήταν η Δάφνη και ποσο αμεσα ανταποκρινόταν ο ΘΕΟΣ Απόλλων γελουσα. ο συγκεκριμενος ερωτας θα επρεπε να εξελισεται μονο αναμεσα σε εφηβους ή να γραφεται απο εφηβους. Το ολοκληρωσα με κοπο και δεν σκεφτομαι να συνεχισω με τα επομενα.
March 7, 2018
Amazing book. A very interesting plot, humanly made "Gods" and a love story to captivate your heart besides your mind and imagination
Read
February 21, 2020Η μοίρα με έφερε μπροστά στον Μύθο σου, Βίβιαν. Η συνέχεια θα είναι εκπληκτική. Ίδωμεν.
May 20, 2025
Ευκολοδιάβαστο που σε κρατάει σε αγωνία , με ωραία εξέλιξη και στοιχεία της Ελληνικής μυθολογίας.. μου άρεσε πολύ και ανυπομονώ να διαβάσω και τα επόμενα ….
July 22, 2020
Που να αρχισω και που να τελειωσω με αυτο το μαγικο βιβλιο που κραταω στα χερια μου ? Η Βιβιαν Φορτη , μια εκπληκτικη συγγραφεας καταφερε να με μαγεψει με το βιβλιο της τοσο πολυ ωστε δεν μπορουσα να το αφησω απο τα χερια μου. Η Δαφνη Δημητριαδη , ενα δυναμικο κοριτσι απο μια κλασικη Ελληνικη οικογενεια, φαν της μυθολογιας απο μωρο, σπουδαζει στην Αμερικη οπου ερωτευεται τον γοητευτικο Φοιβο Κριστιαν τον καθηγητη της Μυθολογιας της στο πανεπιστημιο. ( ο οποιος τυγχανει να ειναι και ο Θεος Απολλωνας). Οσα ακολουθουν μετα ? Απλα συγκλονιστηκα ! Η Δαφνη αντιμετωπιζει θεους, ανθρωπους και τιτανες για την αγαπη. Υποβαλλεται σε δοκιμασιες και καλειται να φτασει στα ορια του εαυτου της , ανακαλυπτοντας οτι ειναι πολυ πιο δυνατη απο οτι νομιζε . Ενα καταπληκτικο βιβλιο απο μια ελληνιδα συγγραφεα , καλη γνωστη της μυθολογιας , που περιγραφει τον καθε Θεο του Ολυμπου με τον δικο της τελειο τροπο. Καταλαμβαινουμε οτι οι ολοι οι θεοι απο τον πανεμορφο Φοιβο μεχρι την μυστηριωδη Ηρα ,εχουν το δικο τους παρελθον , τους δικους τους λογους που κανουν τα παντα και τα δικα τους ελαττωματα. Θα συστεινα αυτο το βιβλιο σε ολους γιατι ειναι μια επικη ιστορια αγαπης μιας θνητης και ενος Θεου , με δραση , δραμα και αγωνια ! Το πρωτο βιβλιο της τριλογιας των Δωδεκα θα σας αφησει καθηλωμενους στις θεσεις σας να διψατε για περισσοτερο ! Ευχαριστουμε κ. Βιβιαν , για αυτο το αριστουργημα της λογοτεχνιας που γραψατε ! #thebestbookever !
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 20, 2016
Έχω μεγάλη αγάπη για την Ελληνική μυθολογία οπότε το βιβλίο αυτό κατά μια έννοια με κέρδισε πριν καν το διαβάσω. Ευνόητο είναι φυσικά ότι αν η βουτιά μου στις σελίδες του δε μου προσέφερε τίποτα, η αρχική άποψη θα άλλαζε. Τελικά όμως όχι απλά έμεινε αναλλοίωτη αλλά έγινε και ακόμα καλύτερη.
Καταρχάς, το δωδεκάθεο ήταν σαν να έκανε κανονική παρέλαση μπροστά μου, με συνεχείς και εκτενείς αναφορές. Υπήρχαν μάλιστα και πολλά στοιχεία γι’ αυτό που δε γνώριζα καν. Δε θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι αυτό με ενθουσίασε.
Κατά δεύτερο, το βιβλίο δεν ήταν μόνο ερωτικό, όπως νόμιζα σε πρώτη φάση. Προφανώς και η βάση της ιστορίας κινείται υπό αυτό το πρίσμα, αλλά μέσα στις σελίδες του εντόπισα και πολλά διαφορετικά υποείδη. Ενδεικτικά, αναφέρω ότι σε κάποιο σημείο γίνεται και μια επική μάχη. (Δεν το αναλύω περισσότερο για να μην προδώσω την πλοκή).
Τέλος, δεν μπορώ αν δεν αναφέρω τον εξαιρετικό ρυθμό του. Αρχικά υπέθεσα ότι οι 550 –περίπου– σελίδες του θα μου φαινόταν αρκετές, αλλά η πολύ καλή γραφή της συγγραφέως και η στρωτή ιστορία βοήθησαν τα μέγιστα ώστε να το διαβάσω πολύ-πολύ γρήγορα.
Καταρχάς, το δωδεκάθεο ήταν σαν να έκανε κανονική παρέλαση μπροστά μου, με συνεχείς και εκτενείς αναφορές. Υπήρχαν μάλιστα και πολλά στοιχεία γι’ αυτό που δε γνώριζα καν. Δε θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι αυτό με ενθουσίασε.
Κατά δεύτερο, το βιβλίο δεν ήταν μόνο ερωτικό, όπως νόμιζα σε πρώτη φάση. Προφανώς και η βάση της ιστορίας κινείται υπό αυτό το πρίσμα, αλλά μέσα στις σελίδες του εντόπισα και πολλά διαφορετικά υποείδη. Ενδεικτικά, αναφέρω ότι σε κάποιο σημείο γίνεται και μια επική μάχη. (Δεν το αναλύω περισσότερο για να μην προδώσω την πλοκή).
Τέλος, δεν μπορώ αν δεν αναφέρω τον εξαιρετικό ρυθμό του. Αρχικά υπέθεσα ότι οι 550 –περίπου– σελίδες του θα μου φαινόταν αρκετές, αλλά η πολύ καλή γραφή της συγγραφέως και η στρωτή ιστορία βοήθησαν τα μέγιστα ώστε να το διαβάσω πολύ-πολύ γρήγορα.
December 25, 2015
Ποιά μπορεί να είναι η κοινή μοίρα μιας δεκαεννιάχρονης φοιτήτριας κι ενός ενσαρκωμένου Θεού του Ολύμπου; Όταν η Δάφνη Δημητριάδη γνωρίζεται με τον καθηγητή μυθολογίας Φοίβο Κρίστιαν, δημιουργείται μεταξύ τους ένα μυστήριο δέσιμο. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι πολλοί και ο έρωτάς τους περνάει από δοκιμασίες, ενώ οι εχθροί των Δώδεκα καραδοκούν, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθούν. Οι ιδιαιτερότητες της μικρής υπόσχονται σωτήριες, ωστόσο ανά πάσα στιγμή όλα μπορούν να ανατραπούν. Θα καταφέρει να παραμείνει ζωντανή;
Οι εκδόσεις Διόπτρα συστήνουν την πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα Βίβαν Φόρτη στο αναγνωστικό τους κοινό, με ένα μυθιστόρημα που μεταφέρει τον αναγνώστη στην πατρίδα των Ολύμπιων. Αμερική-Ελλάδα, Ναύπλιο-Όλυμπος το οδοιπορικό του βιβλίου, που με την περιγραφική μα άμεση γραφή του μεταδίδει ολοζώντανα την πλοκή του φανταστικού “Μύθου”. Χαλαρωτικό, αισθηματικό, περιπετειώδες, διασκεδαστικό, το πρωτόλειο της Βίβιαν Φόρτη είναι ένα ευχάριστο ταξίδι για τον αναγνώστη και η αρχή για μια δημιουργική και ανοδική συγγραφική πορεία για την ίδια.
Πηγή:
Artistbook.gr
Οι εκδόσεις Διόπτρα συστήνουν την πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα Βίβαν Φόρτη στο αναγνωστικό τους κοινό, με ένα μυθιστόρημα που μεταφέρει τον αναγνώστη στην πατρίδα των Ολύμπιων. Αμερική-Ελλάδα, Ναύπλιο-Όλυμπος το οδοιπορικό του βιβλίου, που με την περιγραφική μα άμεση γραφή του μεταδίδει ολοζώντανα την πλοκή του φανταστικού “Μύθου”. Χαλαρωτικό, αισθηματικό, περιπετειώδες, διασκεδαστικό, το πρωτόλειο της Βίβιαν Φόρτη είναι ένα ευχάριστο ταξίδι για τον αναγνώστη και η αρχή για μια δημιουργική και ανοδική συγγραφική πορεία για την ίδια.
Πηγή:
Artistbook.gr
Displaying 1 - 30 of 33 reviews