What do you think?
Rate this book
Kees de jongen
“Vele mensen schijnen Kees Bakels niet eens te hebben gekend, en dat is eigenlijk niet goed te begrijpen. Is hij niet zowat de belangrijkste jongen geweest, die er ooit heeft bestaan?”
Na de vele herdrukken en verfilming van Kees de jongen sinds de eerste druk in 1923, kunnen we rustig stellen dat deze beginregels inmiddels hun geldigheid hebben verloren: is er nu nog iemand die níet van Kees Bakels, die níet van Kees de jongen heeft gehoord?
Na de vele herdrukken en verfilming van Kees de jongen sinds de eerste druk in 1923, kunnen we rustig stellen dat deze beginregels inmiddels hun geldigheid hebben verloren: is er nu nog iemand die níet van Kees Bakels, die níet van Kees de jongen heeft gehoord?
363 pages, Paperback
First published January 1, 1923
40 people are currently reading
1001 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 101 reviews
April 25, 2020
Finally I got around to reading this Dutch classic “Kees de Jongen” and I must say I really enjoyed it. The story takes place in Amsterdam (my hometown), early 20th century, and that makes for such a nice setting, with many scenes taking place on the canals of the city that I love. The language used is mostly street lingo (old-fashioned) which adds even more to the setting.
But this book is all about this 12-year-old boy Kees who has a really rich fantasy world. Sometimes it is just the type of daydreaming that 12-year-olds do and sometimes it helps him deal with whatever life throws his way. Some of it was very recognizable to me. The story is somewhat limited but still good and I liked the writing style a lot, a very good read.
But this book is all about this 12-year-old boy Kees who has a really rich fantasy world. Sometimes it is just the type of daydreaming that 12-year-olds do and sometimes it helps him deal with whatever life throws his way. Some of it was very recognizable to me. The story is somewhat limited but still good and I liked the writing style a lot, a very good read.
February 21, 2017
Dit is nu zo'n boek waarvan ik niet begrijp dat ik het niet eerder heb gelezen. In één woord een fantastisch verhaal, en zeker een van de mooiste, beste, leukste, geweldigste boeken die ik heb gelezen. Het speelt in het Amsterdam van de jaren 20, waar mijn ouders toen ook jong waren. Zij zouden deze Kees Bakels weleens gekend kunnen hebben...
July 19, 2022
Theo Thijssen (1879-1943) was niet alleen schrijver, ook onderwijzer en politicus. Hij schreef de in 1923 gepubliceerde roman ‘Kees de jongen’. Die gaat over een arme schoenmakersjongen, die met zijn fantasie zijn eenvoudige bestaan betekenisvol weet te maken.
De onschuld van de idealen, zij is vertederend. De snelle afwisseling tussen echte gebeurtenissen en de fantasieën en wensbeelden aan het begin is aangenaam lezen. Naarmate het verhaal vordert, strooit de schrijver minder met fantasietjes; dat loopt parallel met de ontwikkeling van de gebeurtenissen, die ernstiger trekken krijgt. Wat er gebeurt, is op zichzelf niet allemaal bijzonder; het geeft wel een goed beeld van de gedachtegangen van een bijna 12 jarige jongen. Doorheengeweven zit de relatie met een alleraardigste klasgenote – maar ja, daaraan kun je niet zomaar uiting geven, nietwaar. De zwembadpas, intussen los van het boek een gevleugelde term geworden, komt feitelijk niet prominent in het boek voor, verdient het danook niet om te benadrukken als zou het een hoofdelement van het boek zijn.
Wat in mijn perceptie de boventoon voert, is een aanhoudend gekeuvel, eigenlijk was ik dat snel beu. Wel maakt Kees een ontwikkeling door in zijn karakter; de Kees aan het eind is een andere persona dan de Kees aan het begin. Dat de fantasietjes allengs kernachtiger worden, houdt daarmee gelijke tred. Deze roman moet het zoveel meer hebben van sfeertekening dan een onderhoudend plot, laat staan van literaire kwaliteit; voeg dat bij de oeverloze gedetailleerde beschrijvingen van alledaagse huishoudelijke zaken in de familie, en voor mij blijft deze klassieker niet overeind en is hij ‘door de mand gevallen’. JM
De onschuld van de idealen, zij is vertederend. De snelle afwisseling tussen echte gebeurtenissen en de fantasieën en wensbeelden aan het begin is aangenaam lezen. Naarmate het verhaal vordert, strooit de schrijver minder met fantasietjes; dat loopt parallel met de ontwikkeling van de gebeurtenissen, die ernstiger trekken krijgt. Wat er gebeurt, is op zichzelf niet allemaal bijzonder; het geeft wel een goed beeld van de gedachtegangen van een bijna 12 jarige jongen. Doorheengeweven zit de relatie met een alleraardigste klasgenote – maar ja, daaraan kun je niet zomaar uiting geven, nietwaar. De zwembadpas, intussen los van het boek een gevleugelde term geworden, komt feitelijk niet prominent in het boek voor, verdient het danook niet om te benadrukken als zou het een hoofdelement van het boek zijn.
Wat in mijn perceptie de boventoon voert, is een aanhoudend gekeuvel, eigenlijk was ik dat snel beu. Wel maakt Kees een ontwikkeling door in zijn karakter; de Kees aan het eind is een andere persona dan de Kees aan het begin. Dat de fantasietjes allengs kernachtiger worden, houdt daarmee gelijke tred. Deze roman moet het zoveel meer hebben van sfeertekening dan een onderhoudend plot, laat staan van literaire kwaliteit; voeg dat bij de oeverloze gedetailleerde beschrijvingen van alledaagse huishoudelijke zaken in de familie, en voor mij blijft deze klassieker niet overeind en is hij ‘door de mand gevallen’. JM
August 29, 2015
Al jaren heb ik het boek in mijn boekenkast staan en steeds als ik eraan wilde beginnen, was er wel weer een ander boek dat voor ging. Na het pleidooi van Matthijs van Nieuwkerk bij De Meesterwerken van Paul Witteman moest ik wel snel beginnen aan het boek. En na een paar bladzijden dacht ik al dat het jammer was dat ik dat niet eerder had gedaan.
Wat ten eerste opvalt is dat je door de manier van schrijven meteen in het hoofd van Kees zit. Het gebruik van ‘ie’, ‘oh’ of ‘zo’ versterkt dat. Of de bravoure van Kees als hij alles natuurlijk alweer allang doorheeft. Hij wel. Je droomt vanaf het begin met Kees mee en wat wil je graag dat zijn dromen uitkomen. Het deed me als geen ander denken aan de onbezorgde tijd als schooljongen. Nostalgisch, maar niet sentimenteel. En wat zijn de laatste bladzijden geweldig!
Het verhaal geeft ook een mooi tijdsbeeld. Het verhaal is klein, het speelt zich af rond Kees en zijn familie, maar niet minder meeslepend. Eén van de mooiste Nederlandstalige boeken die ik gelezen heb.
Wat ten eerste opvalt is dat je door de manier van schrijven meteen in het hoofd van Kees zit. Het gebruik van ‘ie’, ‘oh’ of ‘zo’ versterkt dat. Of de bravoure van Kees als hij alles natuurlijk alweer allang doorheeft. Hij wel. Je droomt vanaf het begin met Kees mee en wat wil je graag dat zijn dromen uitkomen. Het deed me als geen ander denken aan de onbezorgde tijd als schooljongen. Nostalgisch, maar niet sentimenteel. En wat zijn de laatste bladzijden geweldig!
Het verhaal geeft ook een mooi tijdsbeeld. Het verhaal is klein, het speelt zich af rond Kees en zijn familie, maar niet minder meeslepend. Eén van de mooiste Nederlandstalige boeken die ik gelezen heb.
April 5, 2019
Amai, dit is toch wel een bijzonder Nederlands boek. Als Vlaamse lezer is het in het begin echt een beetje wennen aan dat oer-Nederlands taalgebruik. En eigenlijk went het nooit, haha.
De eerste 100 pagina's vond ik op zich charmant, over die jongen met zoveel verbeeldingskracht die zichzelf altijd in de mooiste situaties verzint, maar ik zag er tegenop om er nog dubbel zoveel te lezen - op dat moment had ik het wel wat gezien.
Maar dan komt er een shift in het verhaal, focust het meer op de tragische omstandigheden van Kees. Zijn verbeelding is er nog, maar neemt af doordat de "echte" wereld belangrijker wordt. En zo weet het verhaal uiteindelijk wel te raken.
Mooi boek dus, al mist het voor een Vlaming de herkenbaarheid die (gok ik) er in Nederland zo een grote klassieker van maakt.
De eerste 100 pagina's vond ik op zich charmant, over die jongen met zoveel verbeeldingskracht die zichzelf altijd in de mooiste situaties verzint, maar ik zag er tegenop om er nog dubbel zoveel te lezen - op dat moment had ik het wel wat gezien.
Maar dan komt er een shift in het verhaal, focust het meer op de tragische omstandigheden van Kees. Zijn verbeelding is er nog, maar neemt af doordat de "echte" wereld belangrijker wordt. En zo weet het verhaal uiteindelijk wel te raken.
Mooi boek dus, al mist het voor een Vlaming de herkenbaarheid die (gok ik) er in Nederland zo een grote klassieker van maakt.
November 5, 2020
Liefste en ontroerendste boekje ooit. Ik wil later ook een klein Keesie. De taal is ook alleraardigst en zeker geen dooie bedoening. Lieve Amsterdammers (en anderen) ga dit lezen, steek de kachel aan en hou een ouderwetse zakdoek bij de hand. Traantje moet kunnen.
March 16, 2022
“Het is ‘n eeuwig ontroerend boek,” zei Fabian wijs-zakelijk. “Het is niet goed te begrijpen dat ik Kees Bakels niet eerder heb gekend.”
Read
June 27, 2024Dit is een kaliber kinderboek dat we honderd jaar na publicatie niet meer hebben: een sociaal-realistisch drama waarin je 350 pagina’s mag aanzien hoe zijn Kees’ vader langzaam bezwijkt aan tbc, waarna de familie Bakels alleen maar verder in de armoede verzeilt raakt. Ondanks al die verzorgingsstaatloze miserie zit er gelukkig genoeg ook levensvreugde (en ook wel iets herkenbaars) in de manier waarop Kees voortdurend dagdroomt over crushes die zomaar de wachtkamer binnenlopen waar hij op dat moment zit, en over buitenlandse toeristen die hem uit het niets de weg vragen, waarop hij iedereen kan laten horen hoe fantastisch zijn Frans wel niet is. De eerste 100 pagina’s hadden van mij iets meer richting mogen hebben, maar daarna schiet het in aangenaam zwembadpas door Kees’ leven heen. Gelukkig weten we door Het leven is vurrukkulluk dat allemaal nog wel een beetje goed eindigde.
Een terechte aanrader van de onvolprezen vakcoach Josette
Een terechte aanrader van de onvolprezen vakcoach Josette
June 24, 2025
Och Kees… Het is eenvoudig voor te stellen dat een gehele volksstam sinds 1923 verknocht is geraakt aan het aandoenlijke jongensverhaal van leraar en schrijver Theo Thijssen (1879-1943).
Kees is een dromer, aan wiens leven een grote ‘als’ voorafgaat. Om de armoede en de ziekte van zijn vader niet te hoeven zien, fantaseert hij voortdurend hoe het hem zou kunnen vergaan – als hij tenminste (niet)… Hoe vaak Kees zich ook teruggeworpen ziet tot de realiteit, bij het minste teken slaan zijn gedachten weer op hol. Zijn wereld is ontwapenend: mede dankzij het oubollige taalgebruik is het moeilijk niet weg te smelten bij de zwembadpas, de grote Pers, het schaakspel van school en Rosa Overbeek. Zal je zien.
Toch had ik ook bedenkingen bij Kees, die zo gretig aansluiting zoekt bij de volwassenen om hem heen, dat hij vaak hooghartig en pedant uit de hoek komt en neerkijkt op anderen. Het is een kind niet aan te rekenen dat het zijn omgeving kopieert, maar vanwege zijn meegaandheid vroeg ik me soms af of er in hem geen goede collaborateur gescholen had.
Naar het einde toe versombert het verhaal. Kees’ bewustwording van zijn vaders ziekte is interessant, omdat hij intuïtief lijkt te begrijpen wat hij bewust niet weten wil. Ten slotte had de schrijver de roman niet beter kunnen afsluiten dan met het dilemma waarmee Kees zichzelf opnieuw uitvindt. Het doet realiseren hoezeer ons denken over onderwijs is veranderd in de afgelopen eeuw.
Dat ik niet onverdeeld enthousiast ben over de roman, heeft te maken met de hoge mate van repetitie. Ook was ik matig te spreken over het wat mechanisch voorgelezen luisterboek.
Kees is een dromer, aan wiens leven een grote ‘als’ voorafgaat. Om de armoede en de ziekte van zijn vader niet te hoeven zien, fantaseert hij voortdurend hoe het hem zou kunnen vergaan – als hij tenminste (niet)… Hoe vaak Kees zich ook teruggeworpen ziet tot de realiteit, bij het minste teken slaan zijn gedachten weer op hol. Zijn wereld is ontwapenend: mede dankzij het oubollige taalgebruik is het moeilijk niet weg te smelten bij de zwembadpas, de grote Pers, het schaakspel van school en Rosa Overbeek. Zal je zien.
Toch had ik ook bedenkingen bij Kees, die zo gretig aansluiting zoekt bij de volwassenen om hem heen, dat hij vaak hooghartig en pedant uit de hoek komt en neerkijkt op anderen. Het is een kind niet aan te rekenen dat het zijn omgeving kopieert, maar vanwege zijn meegaandheid vroeg ik me soms af of er in hem geen goede collaborateur gescholen had.
Naar het einde toe versombert het verhaal. Kees’ bewustwording van zijn vaders ziekte is interessant, omdat hij intuïtief lijkt te begrijpen wat hij bewust niet weten wil. Ten slotte had de schrijver de roman niet beter kunnen afsluiten dan met het dilemma waarmee Kees zichzelf opnieuw uitvindt. Het doet realiseren hoezeer ons denken over onderwijs is veranderd in de afgelopen eeuw.
Dat ik niet onverdeeld enthousiast ben over de roman, heeft te maken met de hoge mate van repetitie. Ook was ik matig te spreken over het wat mechanisch voorgelezen luisterboek.
October 26, 2023
Zeker de eerste honderd pagina's zat Kees flink in mijn allergiezone, maar uiteindelijk kreeg ik sympathie voor hem. Ik ben blij dat ik vol heb gehouden en snap waarom dit een klassieker is.
September 14, 2025
Een ontwapenend monumentje.
April 22, 2019
Ik heb dit boek nog een keer beluisterd, omdat ik die met een Goodreads-groep las. Ik heb er wederom van genoten. En omdat het al een tijdje geleden was, was ik ook al veel vergeten. Daardoor was het wel leuk om het nog een keer te beluisteren.
Ik heb erg genoten van dit boek. Het gaat over Kees, een jongen die in de laatste klas zit van de basisschool. Het verhaal speelt zich af eind negentiende eeuw. Lange tijd lijkt het verhaal nergens toe te leiden. Pas tegen het einde vindt er een belangrijke wending plaats in het leven van Kees, zijn ouders en zijn broertje en zusje. Ondanks dat is het toch een leuk verhaal. Juist omdat het gaat over de alledaagse dingen, zoals de verliefdheid op een meisje uit zijn klas, boodschappen die Kees voor zijn moeder moet doen, het schoolleven, op straat spelen, de winkel van zijn ouders, de relatie met familie, enzovoorts. Een rode lijn die door het verhaal loopt is de ziekte van zijn vader. Je komt er niet echt achter wat hij heeft, omdat Kees daar zoveel mogelijk buiten gehouden wordt. Want hij is per slot van rekening nog maar een kind. Toch voelt Kees zich soms heel wat, omdat hij de oudste is van de drie en al in de laatste klas zit. Dit wordt versterkt als hij een belangrijke boodschap moet doen van zijn moeder en als hij op school een in zijn ogen belangrijke taak krijgt. Je leert Kees goed kennen, doordat de gebeurtenissen vanuit zijn perspectief verteld worden. Ook zit je redelijk vaak in het hoofd van Kees als hij ergens over aan het mijmeren is. Zo kom je er achter hoe hij tegen de dingen aankijkt en hoe hij denkt dat dingen gaan lopen. Overigens lopen de zaken vaak anders dan hoe hij dat gedacht heeft. In het begin moest ik er even aan wennen dat het verhaal wisselt tussen dingen die echt gebeuren en zijn mijmeringen. Als je er eenmaal aan gewend bent, is het erg leuk. Ik vond het jammer dat het boek uit was. Ik had nog wel meer willen weten over zijn belevenissen. Dit verhaal had ook zeker nog wel een vervolg kunnen krijgen. Dit was mijn eerste boek van Theo Thijssen, maar ik ga zeker nog wel meer van hem lezen.
Ik heb erg genoten van dit boek. Het gaat over Kees, een jongen die in de laatste klas zit van de basisschool. Het verhaal speelt zich af eind negentiende eeuw. Lange tijd lijkt het verhaal nergens toe te leiden. Pas tegen het einde vindt er een belangrijke wending plaats in het leven van Kees, zijn ouders en zijn broertje en zusje. Ondanks dat is het toch een leuk verhaal. Juist omdat het gaat over de alledaagse dingen, zoals de verliefdheid op een meisje uit zijn klas, boodschappen die Kees voor zijn moeder moet doen, het schoolleven, op straat spelen, de winkel van zijn ouders, de relatie met familie, enzovoorts. Een rode lijn die door het verhaal loopt is de ziekte van zijn vader. Je komt er niet echt achter wat hij heeft, omdat Kees daar zoveel mogelijk buiten gehouden wordt. Want hij is per slot van rekening nog maar een kind. Toch voelt Kees zich soms heel wat, omdat hij de oudste is van de drie en al in de laatste klas zit. Dit wordt versterkt als hij een belangrijke boodschap moet doen van zijn moeder en als hij op school een in zijn ogen belangrijke taak krijgt. Je leert Kees goed kennen, doordat de gebeurtenissen vanuit zijn perspectief verteld worden. Ook zit je redelijk vaak in het hoofd van Kees als hij ergens over aan het mijmeren is. Zo kom je er achter hoe hij tegen de dingen aankijkt en hoe hij denkt dat dingen gaan lopen. Overigens lopen de zaken vaak anders dan hoe hij dat gedacht heeft. In het begin moest ik er even aan wennen dat het verhaal wisselt tussen dingen die echt gebeuren en zijn mijmeringen. Als je er eenmaal aan gewend bent, is het erg leuk. Ik vond het jammer dat het boek uit was. Ik had nog wel meer willen weten over zijn belevenissen. Dit verhaal had ook zeker nog wel een vervolg kunnen krijgen. Dit was mijn eerste boek van Theo Thijssen, maar ik ga zeker nog wel meer van hem lezen.
December 23, 2013
Mooie herinneringen had ik aan Kees de jongen. Omdat het de keuze van Classics United was, besloot ik het te herlezen.Vond het even wat gedateerd overkomen (door de taal) maar werd toch snel weer ingepalmd. De dromen en fantasieën van Kees, de angsten maar toch ook het optimisme over zijn vader, de zorgzaamheid voor z’n moeder, zusje en broertje… ik werd er door ontroerd. Prachtig en levensecht beschreven.
En de zwembadpas natuurlijk, die kende ik nog van vroeger. Je ziet Kees met zwaaiende armen lopen over de Amsterdamse grachten!
En de zwembadpas natuurlijk, die kende ik nog van vroeger. Je ziet Kees met zwaaiende armen lopen over de Amsterdamse grachten!
January 9, 2014
Wat een heerlijk boek, echt een aanrader en ongelooflijk dat ik hem niet eerder had gelezen. Het is zo mooi beschreven hoe Kees denkt en wat voor fantasieën hij allemaal heeft. Echt van genoten.
January 16, 2014
Ik heb dit boek geluisterd. Het werd door Jan Meng voorgelezen. Dit feit heeft er zeker toe bijgedragen dat ik er van genoten heb. Enig ook om de gedachten van Kees te horen.
May 6, 2024
Eeuwig prachtig boek, ook voor de derde keer. O zo.
July 24, 2024
Hartverwarmende roman over de belevingswereld van Kees Bakels, een jongen met het hart op de juiste plek. Inmiddels iets meer dan een eeuw oud, maar leest nog steeds als een trein. Om te smullen is het bij vlagen heerlijk oubollige taalgebruik:
“‘Och, boer’, zei Kees vol minachting, ‘ik heb niemand z’n centen nodig, boerenkarhengst, wor jij maar bedelaar, je zal nog ‘es zien wat ik word.’”
…
“De schilder zei tegen Jansen: hier een dubbeltje, haal jij es een half ons baai voor me, ik heb natuurlijk weer m’n tabak vergeten.”
Kees is te goeder trouw, zorgzaam en beschermend naar zijn ouders, broertje en zusje. Met veel flair verzamelt hij postzegels, is leergierig en een stuk volwassener dan zijn leeftijd doet vermoeden.
Prachtig zijn Kees’ ervaringen met het slepende ziekbed van zijn vader. Doordat het vanuit zijn perspectief is beschreven, ga je er als lezer volledig in mee. Het is een buitengewoon intelligente en invoelende jongen en hij komt al op jonge leeftijd in een betrekking als jongste bediende bij een koffiefirma, terwijl hij in de wolken is door zijn charmante klasgenote Rosa Overbeek.
Het verhaal is gesitueerd in de Jordaan en daardoor zeer herkenbaar. Kees’ ouders hebben een schoenwinkel in de buurt van de Westertoren.
Hij doet veel boodschappen voor zijn ouders en loopt wat af, vaak in de klassieke ‘zwembadpas’.
Het doet me in bepaalde opzichten denken aan de verhalen van (Thijssen-fan) Carmiggelt. Niet alleen de setting in Amsterdam, maar ook qua subtiele, onderkoelde humor.
Kees de jongen hoort bij de canon van Amsterdam en ik zal voortaan op een andere manier langs het beeld van leraar, politicus en schrijver Theo Thijssen lopen op de Lindenmarkt.
“‘Och, boer’, zei Kees vol minachting, ‘ik heb niemand z’n centen nodig, boerenkarhengst, wor jij maar bedelaar, je zal nog ‘es zien wat ik word.’”
…
“De schilder zei tegen Jansen: hier een dubbeltje, haal jij es een half ons baai voor me, ik heb natuurlijk weer m’n tabak vergeten.”
Kees is te goeder trouw, zorgzaam en beschermend naar zijn ouders, broertje en zusje. Met veel flair verzamelt hij postzegels, is leergierig en een stuk volwassener dan zijn leeftijd doet vermoeden.
Prachtig zijn Kees’ ervaringen met het slepende ziekbed van zijn vader. Doordat het vanuit zijn perspectief is beschreven, ga je er als lezer volledig in mee. Het is een buitengewoon intelligente en invoelende jongen en hij komt al op jonge leeftijd in een betrekking als jongste bediende bij een koffiefirma, terwijl hij in de wolken is door zijn charmante klasgenote Rosa Overbeek.
Het verhaal is gesitueerd in de Jordaan en daardoor zeer herkenbaar. Kees’ ouders hebben een schoenwinkel in de buurt van de Westertoren.
Hij doet veel boodschappen voor zijn ouders en loopt wat af, vaak in de klassieke ‘zwembadpas’.
Het doet me in bepaalde opzichten denken aan de verhalen van (Thijssen-fan) Carmiggelt. Niet alleen de setting in Amsterdam, maar ook qua subtiele, onderkoelde humor.
Kees de jongen hoort bij de canon van Amsterdam en ik zal voortaan op een andere manier langs het beeld van leraar, politicus en schrijver Theo Thijssen lopen op de Lindenmarkt.
January 10, 2021
Aangename roman (1923) over een jongen van bijna twaalf die omstreeks 1890 opgroeit in de binnenstad van Amsterdam. Het boek biedt een interessant tijdsbeeld van een periode waarin klasse- en genderverschillen meer uitgesproken waren dan tegenwoordig en tevens geeft het een boeiende inkijk in het socialisatieproces van een jongen aan de vooravond van zijn puberteit. Stilistisch interessant is hoe het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de jongen die dikwijls zijn mening over zaken moet herzien en die ook allerlei toekomstscenario's overweegt alsof ze zich reeds aan het realiseren zijn. Dat maakt het begin verrassend. In het midden kabbelt het boek wat voort, maar tegen het einde zorgen de emotionele gebeurtenissen voor vaart. Heb er zelfs een traan bij gelaten. En, oh ja, ik heb het boek gelezen op aanraden van Rick de Leeuw.
March 30, 2018
Schets van het leven van een jongen van een twaalftal jaar, vol dromen, en vooral hunkerend om erkend te worden als een bijzondere jongen. Interactie met volwassenen en andere jongeren. Vooral beschreven vanuit Kees zelf. Soms schakeling van dagdromen over zijn heldendaden. Maar altijd draait het anders uit. Armoedig milieu, maar toch liefdevolle ouders. Ook eerste opstandigheid.
Aandoenlijk, maar uiteindelijk toch niet genoeg drive. Ik weet dat dit boek in Nederland nog altijd erg op handen wordt gedragen, maar dit zei me niets.
Aandoenlijk, maar uiteindelijk toch niet genoeg drive. Ik weet dat dit boek in Nederland nog altijd erg op handen wordt gedragen, maar dit zei me niets.
February 21, 2021
Wat moet je zeggen over dit boek? Een van de beste boeken uit de Nederlandse literatuurgeschiedenis. Het verhaal van een jongen, dat tegelijkertijd het verhaal is van veel mensen, klein of groot. Na zeker 15 keer lezen ben ik het nog niet zat.
November 12, 2020
De volgende keer dat iemand me iets flinkt wat beroerd of lam is, dan zeg ik: ‘Hee dooie, loop naar de maan, ben je mal!’ Heerlijk. Kees is de liefste en flinkste jongen die Amsterdam gekend heeft.
January 30, 2020
Een mooi verhaal over Kees, zijn leven, belevenissen en fantasieën. En net wanneer je denkt dat het verhaal een beetje eentonig begint te worden, is er een wending waardoor het de moeite waard is om verder te lezen en dan is het zelfs jammer dat het uit is.
April 8, 2019
Ik was hier ooit in begonnen maar na het eerste hoofdstuk opgehouden, omdat ik me vreselijk ergerde aan Kees' grootheidswaanzin en een vriendin me vertelde dat dat het hele boek zo doorging.
Omdat het werd gekozen als group read in de Netherlands & Flanders group heb ik het weer opgepakt.
Hoewel ik Kees in het begin nog net zo irritant vond (niet zozeer vanwege zijn fantasieën, maar omdat hij erg neerkeek op anderen), heb ik doorgezet en daar ben ik blij om. Kees krijgt later door omstandigheden meer realiteitszin en neemt zijn verantwoordelijkheid. Uiteindelijk vond ik het toch een mooi boek.
Omdat het werd gekozen als group read in de Netherlands & Flanders group heb ik het weer opgepakt.
Hoewel ik Kees in het begin nog net zo irritant vond (niet zozeer vanwege zijn fantasieën, maar omdat hij erg neerkeek op anderen), heb ik doorgezet en daar ben ik blij om. Kees krijgt later door omstandigheden meer realiteitszin en neemt zijn verantwoordelijkheid. Uiteindelijk vond ik het toch een mooi boek.
Read
June 2, 2024Kees ging alleen verder. Hij kon nu lopen, zoals hij wou, en hij besloot tot de oue trouwe zwembadpas. Kon-ie uithouden tot huis toe, was-ie d’r fijn gauw. En daar ging-ie.
March 9, 2025
Wel 4.5 sterren. Ik heb hem geluisterd en hij wordt erg mooi voorgelezen. Blijft een oer-Nederlands verhaal. De gelukkige klas vond ik ook leuk, deze doet daar niet aan onder. De fantasie die Kees heeft herinnert ontzettend aan de tijd dat ik zelf kind was. Een ogenschijnlijk saai of eenvoudig leven, wordt zo erg interessant en spannend. Erg goed weergegeven.
February 16, 2018
Een flinke recensie mijn (Kees de) jongen!
Het leven is altijd rooskleurig voor Kees. Hij haalt altijd het beste uit de moeilijkste scenario’s. Toch wordt het leven Kees met de dag moeilijker. De zaak gaat richting het faillisement, zijn vader gaat met de dag achteruit. Toch weet Kees altijd nog het beste uit alles te halen. Het is een dapper mannetje.
Kees is een 12-jarige jongen die erg goed kan wegdromen over zijn toekomst met grootse plannen. Door middel van postzegels en atlassen kan hij urenlang verdrinken in het denken aan verre landen. Ook denkt hij veel aan Rosa Overbeek terwijl hij op school zit. Rosa is een nieuw meisje en een beetje verwaand, maar stiekem toch ook wel heel erg leuk. Kees kan ook wel een beetje opscheppen, is heel ijverigheid en heeft een hart dat absoluut op de goede plek zit.
Je volgt elke stap in de ontwikkeling van Kees en volgt elke stap die hij neemt in zijn denkvermogen. Het verhaal speelt zich af in een tijd die al bijna 100 jaar geleden is. Dat maakt het inleven soms lastig. Theo Thijssen heeft met Kees één van de meest sympathieke romankarakters gecreëerd waarover ik ooit heb gelezen. Kees de Jongen is een perfect voorbeeld van een coming of age. Je krijgt alles mee wat in zijn jonge, optimistische hoofd rondgaat.
Al met al vond ik het een heel intrigerend boek om te lezen en heb nog nooit zo’n soort boek gevonden. Voor de tijd waarin het uit kwam was het een heel vooruitstrevend boek in verband met dat je dit boek nog altijd kan lezen en ik het persoonlijk niet als oudbollig heb ervaren. Ik vind het een tijdloos verhaal ookal is er van de huidige technologie totaal geen sprake. Als je van een goed coming of age verhaal met diepgang en die makkelijk leest houdt, is dit zeker een boek voor jou!
Het leven is altijd rooskleurig voor Kees. Hij haalt altijd het beste uit de moeilijkste scenario’s. Toch wordt het leven Kees met de dag moeilijker. De zaak gaat richting het faillisement, zijn vader gaat met de dag achteruit. Toch weet Kees altijd nog het beste uit alles te halen. Het is een dapper mannetje.
Kees is een 12-jarige jongen die erg goed kan wegdromen over zijn toekomst met grootse plannen. Door middel van postzegels en atlassen kan hij urenlang verdrinken in het denken aan verre landen. Ook denkt hij veel aan Rosa Overbeek terwijl hij op school zit. Rosa is een nieuw meisje en een beetje verwaand, maar stiekem toch ook wel heel erg leuk. Kees kan ook wel een beetje opscheppen, is heel ijverigheid en heeft een hart dat absoluut op de goede plek zit.
Je volgt elke stap in de ontwikkeling van Kees en volgt elke stap die hij neemt in zijn denkvermogen. Het verhaal speelt zich af in een tijd die al bijna 100 jaar geleden is. Dat maakt het inleven soms lastig. Theo Thijssen heeft met Kees één van de meest sympathieke romankarakters gecreëerd waarover ik ooit heb gelezen. Kees de Jongen is een perfect voorbeeld van een coming of age. Je krijgt alles mee wat in zijn jonge, optimistische hoofd rondgaat.
Al met al vond ik het een heel intrigerend boek om te lezen en heb nog nooit zo’n soort boek gevonden. Voor de tijd waarin het uit kwam was het een heel vooruitstrevend boek in verband met dat je dit boek nog altijd kan lezen en ik het persoonlijk niet als oudbollig heb ervaren. Ik vind het een tijdloos verhaal ookal is er van de huidige technologie totaal geen sprake. Als je van een goed coming of age verhaal met diepgang en die makkelijk leest houdt, is dit zeker een boek voor jou!
June 29, 2016
Heel mooi verhaal en mooi geschreven. Jammer dat het boek uit is. Ik zou graag weten hoe het Kees verder vergaat.
February 7, 2018
Wat een fantastisch, prachtig en mooi boek. Zo één die je over en over kunt lezen, en waar je elke keer opnieuw door geraakt wordt.
August 12, 2018
Wonder and playful in a lot of ways
Displaying 1 - 30 of 101 reviews