Tweede poging. Nu heb ik het boek uitgelezen. Hoewel lezen is niet het juiste woord. Verzen zijn niet mijn ding. Je moet echt de aantekeningen van de vertaler na elk vers lezen om er iets van te begrijpen. Omdat de aantekeningen achteraan in het boek staan, lijkt het meer op studeren. Ook heb ik nu ontdekt dat er 8 manuscriptpagina's van de oorspronkelijke Edda verloren zijn gegaan. Wel heb ik genoten van de verhalen over Sigurd, Brynhild en Gudrun, die me al bekend waren uit het Nibelungenlied én weliswaar met een knipoog uit ' De Ringelingschat' van Suske en Wiske. Willy Vandersteen kende zijn Edda ! Toch een dikke proficiat voor de vertaler (en voor mezelf)
Ik vind 't heel raar om sterren te geven voor de Edda. Net zo min als dat ik vind dat je een rating kan geven aan de bijbel of de koran of de Griekse Mythologien. Het is wat het is. Lees 't als je 't wil lezen. Lees 't vooral niet als je 't niet wil lezen. Het was voor mij een bucket lijst ding. Dus bij deze : afgevinkt.
Met uitzondering van enkele liederen niet zo vlot leesbaar. Nog het meest interessant vanwege verwantschap met Nibelungen. Wel opvallend in godenliederen : zelfde attitude tav goden als grieken, namelijk sterk antropologisch geladen en eerder labiele tekening.
Ter voorbereiding was het slim geweest om me te verdiepen in het Nibelungenlied. De heldenverhalen waren moeilijk te volgen. De godenverhalen waren voor mij beter te volgen omdat ik eerder verschillende boeken gelezen heb over de Germaanse mythologie.
Van de godenverhalen heb ik dan ook het meeste genoten. Omdat de verhalen gekend zijn, kon ik genieten van de vertaalvondsten. Ik heb erg gelachen om de verschillende bloemrijke verwensingen.
Het was erg interessant om Marcel Ottens vertaling van de Edda te lezen, omdat hij op sommige punten net iets andere inzichten biedt dan de vertaling van de Vries. Ik heb ze nog niet naast elkaar gelezen (iets wat ik zeker ook eens ga doen) maar Otten pakt het op veel punten heel anders aan. Hij vertaalt de namen (wat soms verhelderend werkt, en soms bijzonder verwarrend is), ziet de samenhang tussen de vier delen van Hávamál en besteedt minder aandacht aan de versvorm, en meer aandacht aan de betekenis van de tekst. Het leest wel wat onhandiger, omdat de aantekeningen achterin zitten (in plaats van direct onderaan de pagina, zoals bij de Vries) waardoor je steeds heen en weer moet bladeren. Ook denk ik dat het handiger was geweest om een lijst achterin het boek te zetten met de vertaalde en originele namen, en misschien andere vertalingen die ook een optie waren geweest, om een vollediger beeld te geven.
I would like to compliment the edition which I read (Dutch translation done by Marcel Otten), 280 pages of poems containing everything that could possibly be associated with The Poetic Edda including some poems that are often omitted. On top of that you get some 200 pages of notes as well as maps, family trees etc. Everything to help the modern reader to whom these poems might be opaque at times. This is where the real wealth of this collection lay for me because it helped me to understand their worldview, make sense of it all and get a glimpse of how they saw the world. It is that the real wealth lay for me in reading this, coming in with that information and reading the poems and trying to imagine all of these things. As for the actual poems, I greatly preferred the Mythological ones over the Heroic ones and I valued how they often differentiated from what one might expect or believe about how they would have presented things. It was a lovely crash course in mythology.