Psyche is de jongste van de drie prinsessen van het Rijk van het Verleden. Het rijk is ontzettend groot en wordt geregeerd door de oude koning, de vader van Psyche. Haar oudste zus heet Emeralda, aan wie de fee bij haar geboorte ogen van smaragd en een hart van robijn heeft geschonken. De tweede prinses, Astra, heeft een levende ster op haar hoofd en haar grootste interesses zijn wiskunde en door haar telescoop kijken. De kleine Psyche heeft het voorrecht altijd naakt te mogen lopen en ze heeft twee vleugeltjes op haar rug. Ze droomt ervan om te vliegen naar verre, vreemde landen, maar haar vleugeltjes zijn hiervoor niet sterk genoeg.
Louis Marie-Anne Couperus (June 10, 1863 – July 16, 1923) was a Dutch novelist and poet of the late 19th and early 20th century. He is usually considered one of the foremost figures in Dutch literature.
Prachtig, melancholisch sprookje in een lyrische schrijfstijl. Het is even wennen aan de woordvolgorde en het "oud Nederlandsch", maar het wennen duurt nooit lang. Levenswijsheden komen bijna achteloos voorbij. Je moet oppassen dat je ze niet mist. 'Ik heb aan geen goed en geen slecht gedacht: ik was maar, die ik was', zegt ze op het eind. Beeldschoon.
Прекрасна и малка, но много тежко натоварена символистична творба.
Корицата на българското издание е едно от най-прекрасните произведения, които съм виждала и е абсолютният израз на съдържанието, аз съм голям почитател на художника (https://openartfiles.bg/bg/people/100...).
JAAAA LAATSTE BOEK VOOR NEDERLANDS OOIT UITGELEZEN WHOOPIEEEE!!! Ik hoef nu nooit meer een stom Nederlands literatuur boek te lezen. Ok nu over het boek. Psysche is beetje gemeen en verwend, maar was wel een van de leukste boeken die ik heb gelezen voor Nederlands (en dat is heel bijzonder) dus ik zeg 3,5 sterretje
Het is dat in Couperus’ tijd LSD nog niet bestond, maar anders zou je hem ervan verdenken daar wat van gebruikt te hebben toen hij dit hallucinante verhaal schreef. Geschreven in een woordrijke en (ook toen al) neologistische stijl vol ouderwetsche grammatica en inmiddels ruimschoots uitgestorven woorden. Het verhaal laat zich in tien zinnen vertellen, maar de eindeloze beschrijvingen voeren je mee het verhaal in. Voor wie de symbolieken een beetje begrijpt en de vele, vele verwijzingen naar Bijbelse en mythologische elementen enigszins kan duiden is er veel te halen in dit verhaal, net als voor iedereen die graag verdwaalt in hypnotiserende beelden. Wie zoekt naar een sprookjesachtig verhaal komt bedrogen uit. En wie die verhaal begint (zoals ik) met Amor en Psyche uit de werken van Apuleius in zijn hoofd zal daar weinig van terugvinden. Een intelligent geschreven, overdadig versierde drugtrip van een boek.
Wat een prachtig sprookje van Couperus. Het rijk van het Verleden verzwelgt het Heden en alles wat op zijn pad komt. De kleine prinses Psyche gaat op zoektocht naar de reden van haar "zijn" en existentiële vraagstukken worden op een prachtige wijze verkend.
it's a retelling of Psyche's myth. there are however a lot of differences
it's about the youngest daughter of the king of the past. his oldest is about to become queen since the king is about to die. she is called Esmeralda, she wears gold, silver and all things royal. they say her heart is a emerald because she's cold as ice. the middle daughter is called Astra, she's the smartest one and spends her time starring at the stars looking for watch beyond. we don't get to see her a lot; she represents the search for god. Psyche is the youngest and it is her royal right to be naked---> this book deals with that in a non misogynistic way (and it's written by a gay men, which means there is no sexual tension around her nudity what so ever) the prince of the present Eros wants to marry one of girls and in the meantime she falls in love with Chimera, a silver Pegasus with golden hair (sorry don't know the word) Psyche tries to fly with the Pegasus but is to weak and will not fly with him until her fathers death. she will lose her precious Pegasus in the desert and find Eros. she will lose him when she gets seduced by a forest creature. she will have to redeem her soul to get back to her own land and will there be ordered to find the Stone of Mystery from there it's spoilers...
I absolutely adored it it's translated from Dutch and uses very beautiful langues it's a story of love, finding yourself, gaining courage, losing love and the price of freedom.
Compelling in the true sense of the word… Spectacularly grand and so delicate and intimate at once. Dramatic and vivid and a real tear-jerker if you're sentimental like me...
Rond de eennalaatste eeuwwisseling schreef Louis Couperus het Griekse verhaal over psyche als een sprookje. Je zou het nu fantasy noemen. Het taalgebruik is verzorgd, en voor iemand uit begin 21e eeuw is dat overweldigend. Alliteraties, ‘mooie woorden’, het ziet er overdreven uit: “Beek! riep zij nu. kleine stroom van het land van het Heden, kabbelende klare rust, waarin ik nooit meer mij koelen zal... o zeg hem, dat ik onwaardig ben en hem smeek mij te vergeven!!” is een geheel willekeurig voorbeeld.
Maar Couperus verstaat wel de kunst van het vertellen en neemt je mee in het relaas van psyche, de jongste dochter van de koning die ‘anders’ wil. En er steeds achterkomt dat de glanzende toekomst bij aankomst toch gewoon het grijze heden is.
Het verhaal culmineert in de strijd tussen de zondeval van Psyche en de strijd met haar twee zussen; de machtsbeluste Emerald en de wetenschapster Astra.
Als Enerald staat voor macht en uiterlijk vertoon, en Astra staat voor kennis en wetenschap, waarvoor staat Psyche dan? Liefde, schoonheid, verlangen? Innieder geval spelen er verschillende dimensies, en in alle drie de gevallen komt de negatieve, doorgeslagen zijde van alle drie de karakters prachtig aan bod.
En dat voor een boekje dat gratis kan worden verkregen als e-book...
Een hervertelling van de mythe van Psyche en Eros, maar waar door de schrijver een aantal verhaallijnen aan zijn toegevoegd. De oorspronkelijke mythologie wordt maar in beperkte mate eer aan gedaan en de schrijfstijl is als als voorleesmateriaal voor jonge kinderen. Onder andere heidense figuren als satyrs, bachanten, nimfen en chimaeras komen voorbij met de bijbehorende lyrische beschrijvingen van omgevingen, kleuren en geuren. Echter door de overdreven symboliek en de overdosis aan theatrale dialogen ontbeert het verhaal de intensiteit die ik er van had verwacht.
Bovendien is het verhaal te afgemeten, karakters vervullen een obligate rol en lijken geen eigen persoonlijkheid te bezitten. Dat de weersgesteldheid verandert naar gelang de gemoedstoestand van de hoofdpersoon hebben we als lezer ook maar te tolereren. Het is de schoonheid van de woordkunst die op de voorgrond staat.
super leuk !! letterlijk de Nederlandse Alice in wonderland. daarnaast is de schrijfstijl makkelijk te volgen (ondanks de tijd waarin t geschreven is). de symboliek is ook interessant, daar ga k meer onderzoek naar doen.
Adorable and Art Nouveau-like fairy tale that carries you on wings to escape from reality (and which I could have better read in the original language/Dutch)