Σιωπή στο σκοτάδι

by Maria Stefanou

Η Λίζι και ο Μπράιαν είναι δύο άνθρωποι που δεν γνωρίζονται και όμως οι δρόμοι τους διασταυρώνονται για μία και μοναδική φορά κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες. Ο ψυχολόγος Σάιμον Γκρέυ και θείος του Μπράιαν θέλοντας να βγάλει τα δύο νεαρά παιδιά από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται ο καθένας για διαφορετικούς λόγους δοκιμάζει κάτι παράτολμο. Πείθει τους δύο νέους να πάρουν μέρος σε μία πανεπιστημιακή έρευνα και να κοιμηθούν μαζί χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να δουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου ή να μιλήσουν.

Μερικά χρόνια αργότερα, την ημέρα που η Λίζι συναντά τον καινούριο της καθηγητή στο κολλέγιο συνειδητοποιεί ότι το πρόσωπο του της θυμίζει κάποιο πολύ οικείο, δικό της πρόσωπο. Το πρόσωπο του γιου της. Και από εκείνη τη στιγμή και μετά αρχίζει η πραγματική γνωριμία του Μπράιαν και της Λίζι που ερωτεύονται ενώ ταυτόχρονα ο καθένας τους νιώθει ότι υπάρχει και κάτι άλλο, βαθύτερο που τους ενώνει. Η Λίζι προσπαθεί απεγνωσμένα να κρύψει το ‘μυστικό’ της, την ύπαρξη του παιδιού της εφόσον ανακαλύπτει με βεβαιότητα πως ο Μπράιαν είναι ο πατέρας του.

Σταδιακά τα μυστικά αποκαλύπτονται, η σχέση της Λίζι και του Μπράιαν δοκιμάζεται ενώ όλοι όσοι έχουν πάρει μέρος σε αυτή την ιστορία πληρώνουν ο καθένας το δικό του τίμημα.

518 pages, Paperback

First published June 1, 2011

About the author

Ονομάζομαι Μαρία Στεφάνου Κοβιού. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Κορυδαλλό. Από παιδί αγαπούσα το θέατρο και το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου ήταν να γίνω ηθοποιός. Από πολύ μικρή ξεκίνησα μαθήματα Υποκριτικής και Θεάτρου ενώ συμμετείχα σε αρκετές ερασιτεχνικές παραστάσεις. Αργότερα σπούδασα Υποκριτική στο Θέατρο των Αλλαγών και η συγγραφή προέκυψε στη συνέχεια αναπάντεχα, δειλά και ερασιτεχνικά. Άρχισα να γράφω τις πρώτες μου ιστορίες μόνο για εμένα αλλά και για εκείνους που ήθελαν να τις διαβάσουν. Όμως επειδή τα όνειρα είναι για να πραγματοποιούνται, σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω κι εγώ η ίδια πως, ήρθε η στιγμή που κράτησα στα χέρια μου έντυπο το πρώτο μου βιβλίο. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία... Αγαπώ όλων των ειδών τα βιβλία, την τέχνη, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Αγαπώ επίσης τους μεγάλους έρωτες, εκείνους που απλά προέκυψαν δίχως γιατί ή επειδή, όμως υπάρχουν εξαιτίας της ίδιας της μοίρας και γι’ αυτούς θέλω να γράφω, να τους εκφράζω και να τους μοιράζομαι. Εύχομαι μαζί να κάνουμε μεγάλα ταξίδια σε κόσμους μαγικούς κι ονειρεμένους.

Reviews

[Haidoulina · Rating 5 out of 5]

2η ανάγνωση:
Κάποια βιβλία σου βγάζουν τα ίδια συναισθήματα όσες φορές κι αν τα διαβάσεις, ενώ κάποια άλλα όχι... Το συγκεκριμένο ανήκει στη δεύτερη κατηγορία δυστυχώς... Τη 2η φορά λοιπόν, πρόσεξα λάθη, νευρίασα,δεν κατάφερα να αγαπήσω τόσο πολύ τους ήρωες και να συνδεθώ μαζί του... Προφανώς τα 3 χρόνια που μεσολάβησαν ανάμεσα στις 2 αναγνώσεις με άλλαξαν ως αναγνώστρια, παρόλα αυτά θα αφήσω τη βαθμολογία ως έχει...

1η ανάγνωση:
Απλά δεν έχω λόγια... Καταπληκτικό βιβλίο... Το λάτρεψα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα...

[Γιώτα Παπαδημακοπούλου · Rating 5 out of 5]

Είναι νομίζω γνωστό πως δεν ανήκω στους θαυμαστές της ελληνικής λογοτεχνίας. Στην πλειοψηφία τους, θεωρώ τους συγγραφείς των μεγάλων εκδοτικών υπερεκτιμημένους, με τις εκατοντάδες, χιλιάδες πωλήσεις αντιτύπων των έργων τους να οφείλονται στην υπερβολική διαφήμιση ή στην πεποίθηση, ότι μπορούν ανά έξι μήνες να κυκλοφορούν ένα νέο λογοτεχνικό τους δείγμα, ισάξιο με εκείνο ή εκείνα τα πρώτα που μας κέρδισαν. Δυστυχώς, η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από αυτό που θα θέλαμε ή από αυτό που πιστεύουν παρασυρόμενοι από άλλες αιτίες οι αναγνώστες του συγκεκριμένου είδους ωστόσο, δεν κατακρίνω αυτούς αλλά, τους εκδοτικούς που δεν δίνουν ευκαιρίες σε νέα, πραγματικά αξιόλογα ταλέντα, με φρέσκιες ιδέες και αληθινή αγάπη γι' αυτό που κάνουν. Προς τι όλη αυτή η εισαγωγή θα αναρωτιέστε. Γιατί μετά από πάρα πολύ καιρό, διάβασα ένα βιβλίο δια χειρός Ελληνίδας συγγραφέα η οποία, μπορεί να αναγκάστηκε εξαιτίας των προαναφερόμενων συνθηκών να προβεί σε αυτοέκδοση ωστόσο, το έργο της αξίζει πολύ περισσότερο από εκατοντάδες άλλα που γεμίζουν τα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Η ιστορία της Μαρίας μας μεταφέρει στην Αυστραλία, όπου δύο νέοι άνθρωποι προσπαθούν να χτίσουν την ζωή τους από την αρχή, θέλοντας να αφήσουν πίσω τους όλα εκείνα τα μελανά σημεία του παρελθόντος που στιγμάτισαν τη ζωή τους. Η Λίζι είναι εικοσιτεσσάρων ετών, αριστούχος φοιτήτρια σε μεγάλο πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας, εργαζόμενη και ανύπαντρη μητέρα. Η εφηβεία της κάθε άλλο παρά ομαλή ήταν αφού για να εκδικηθεί τους γονείς της κατέφυγε σε μια ζωή γεμάτη από κρεπάλες, ουσίες και sex χωρίς συναίσθημα μέχρι που βρέθηκε πολύ κοντά στον δρόμο χωρίς επιστροφή. Από την άλλη μεριά βρίσκεται ο Μπράιαν, μόλις δύο χρόνια μεγαλύτερος από την Λίζι ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα καθηγητή στο πανεπιστήμιο που εκείνη φοιτεί. Η δικιά του ζωή στιγματίστηκε από τον θάνατο των γονιών του όταν εκείνος βρισκόταν στην ηλικία μόλις των τριών ετών. Περνώντας όλη του τη ζωή μέσα στην θλίψη και τις ενοχές, κατηγορώντας τον εαυτό του ξανά και ξανά, ο Μπράιαν είναι από τους ανθρώπους που φαντάζουν ανίκανοι να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να δεθούν με άλλους ανθρώπους.

Μπορεί να αναρωτιέστε τι κοινό έχουν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Πιστέψτε με, έχουν πολύ περισσότερα από ένα και πολύ περισσότερα απ' όσα ίσως να μπορούσατε να φανταστείτε. Οι δύο νέοι έχουν μεταξύ τους έναν συνδετικό κρίκο, τον Σάιμον, θετό πατέρα και θείο του Μπράιαν και ψυχοθεραπευτή της Λίζι. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα πρότεινε και στους δυο τους να λάβουν μέρος σε μια έρευνα, στα πλαίσια της ομοιοπαθητικής. Οι δυο τους θα έπρεπε να βρεθούν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, με δεμένα μάτια, χωρίς να μπορούν να δουν ή να μιλήσουν ο ένας με τον άλλον και να προβούν σε ερωτικές δραστηριότητες μεταξύ τους. Η αποδοχή και από τις δύο μεριές, είχε μεγαλύτερες συνέπειες απ' όσο θα μπορούσαν να φανταστούν. Οι δύο νέοι, για πρώτη και μοναδική φορά στη ζωή τους βιώνουν το αίσθημα της αγάπης και είναι τόσο δυνατό, τους πλημμυρίζει ως τα βάθη της ψυχής τους και τους σημαδεύει για όλη την μετέπειτα ζωή τους καθώς κανένας από τους δύο δεν μπορεί να ξεχάσει τον άλλον, έστω κι αν τα βλέμματά τους δεν συναντήθηκαν. Όμως από την ένωση αυτή προέκυψε κάτι ακόμα, ένα παιδί, το οποίο ήταν και ο βασικός λόγος για την φυγή της Λίζι από την Αμερική. Στο πρόσωπο του γιου της βλέπει τον άντρα που ερωτεύτηκε τρελά και δεν γνώρισε στην πραγματικότητα ποτέ. Μέχρι που το βλέμμα της συναντάει το πρόσωπο του Μπράιν και η ομοιότητα είναι μεγαλύτερη απ' όσο θα μπορούσε να πιστέψει.

Ίσως σκέφτεστε ότι μέσα στις δύο αυτές παραγράφους σας αποκάλυψα περισσότερα απ' όσα έπρεπε. Πρέπει να σας πληροφορήσω πως κάνετε λάθος. Η Μαρία δεν έχει καμία πρόθεση να μας κρύψει τι είναι αυτό που συνδέει τους δύο νέους και εξ' αρχής μας αποκαλύπτει τα μυστικά του παρελθόντος που τους δένουν με μια αόρατη κλωστή, χρησιμοποιώντας μάλιστα καθ' όλη την διάρκεια της εξέλιξης της πλοκής, μικρούς και ουσιαστικούς αναχρονισμούς, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τους χαρακτήρες μας αφού, το παρελθόν τους είναι αυτό που θα καθορίσει το παρόν τους και θα ορίσει το μέλλον τους. Η Μαρία δεν θέλει μέσα από το μυθιστόρημά της να μας κάνει να ανακαλύψουμε την σχέση των ηρώων στο παρελθόν αλλά, ποιοι είναι οι ίδιοι στην πραγματικότητα, τι κρύβουν μέσα στην ψυχή τους, ποιοι είναι οι φόβοι και οι αδυναμίες που καλούνται να ξεπεράσουν, ποια είναι τα φαντάσματα του παρελθόντος που πρέπει να ξορκίσουν, πόσο βαθιά μέσα τους πρέπει να ψάξουν για να βρουν την αλήθεια και να αφήσουν την αγάπη να κυριεύσει την ζωή τους, οδηγώντας τους μακριά από την σιωπή και το σκοτάδι, οδηγώντας τους στο άπλετο φως.

Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ερωτική ιστορία που όμοιά της δεν έχουμε ξαναδιαβάσει και που όσο τρελή κι αν φαντάζει ως πιθανότητα, δεν μπορούμε στην πραγματικότητα να αποκλείσουμε. Πέραν του ερωτικού στοιχείου, η ιστορία βασίζεται στην ανθρώπινη ψυχολογία, στην δύναμη και την αδυναμία του ανθρώπου μπροστά σε καταστάσεις, στις αποφάσεις που καλείται να πάρει και τις συνέπειες που θα προκαλέσουν αυτές και κατά πόσο μπορούν να τις διαχειριστούν με τον καλύτερο δυνατό γι' αυτούς τρόπο. Η Λίζι και ο Μπράιαν πρέπει να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι, για ποιο λόγο άφησαν τους εαυτούς τους να παρασυρθούν από το σκοτάδι και να βρουν έναν ακόμα σημαντικότερο λόγο για να αποτραβηχτούν από αυτό. Καλούνται να βρουν δύναμη και θέληση, να ζήσουν, να ξορκίσουν τα μυστικά και τις ενοχές τους, να ξεπεράσουν αυτό που υπήρξαν και να γίνουν αυτό που μπορούν. Και όσο κι αν σκέφτεσαι πως δύο άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα και προσωπικούς δαίμονες δεν μπορούν να αλληλοβοηθηθούν, κάνετε λάθος. Γιατί ο καθένας από αυτούς, μπορεί να γιατρέψει τις πληγές του άλλου, μπορεί να τον νιώσει, να ταυτιστεί μαζί του και τελικά, να του προσφέρει όλα όσα μπορεί, όλα όσα νιώθει. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον, είναι αυτό που στην πραγματικότητα χρειάζεται για να πάει μπροστά, είναι αυτό που τον ολοκληρώνει.

Μια ιστορία για τον έρωτα, τις ανθρώπινες αδυναμίες, τα συναισθηματικά πάθη, την δυνατότητα του σκοταδιού να μας παρασύρει στην εκκωφαντική σιωπή του αν το αφήσουμε και την θέληση που πρέπει να επιδείξουμε για να ξεφύγουμε από τα δίχτυα του. Παράλληλα όμως είναι μια ιστορία για τη μοίρα, τη δύναμη που αυτή έχει έστω κι αν δεν της το αναγνωρίζουμε πολλές φορές. Γιατί μοίρα μας μπορεί να βρίσκεται στα χέρια μας όμως, όχι πάντα. Υπάρχουν οι φορές εκείνες που λειτουργεί κατά μας, όταν θέλει να μας χλευάσει και εκείνες πάλι που λειτουργεί προς όφελός μας, θέλοντας να μας λυτρώσει από τον πόνο και τα βάσανα, θέλοντας να μας προσφέρει όσα στερηθήκαμε. Με μοναδικό τρόπο η Μαρία αφηγείται μια ιστορία γεμάτη πάθος, αγάπη και συμπτώσεις που το μόνο που μπορούν να προκαλέσουν είναι έντονη συγκίνηση και βαθιά, ειλικρινή συναισθήματα. Ο τρόπος που διασταυρώνονται ξανά και ξανά οι δρόμοι των ηρώων της είναι γοητευτικός και αγωνιώδης. Συμπάσχουμε και ταυτιζόμαστε με τους ήρωες που είναι τόσο ρεαλιστικά πλασμένοι που μόνο αγάπη και κατανόηση μπορούμε να νιώσουμε γι' αυτούς, ακόμα κι όταν δεν συμφωνούμε απόλυτα με τις αποφάσεις τους. Μια υπέροχη ιστορία που συνεχίζεις να σκέφτεσαι και μετά το πέρας της ανάγνωσής της και που ευχαριστώ πολύ τη Μαρία που μου την έστειλε και την μοιράστηκε μαζί μου.

[Georgia Kakalopoulou · Rating 5 out of 5]

Ένα όμορφο, έξυπνο, ρομαντικό βιβλίο! 'Ρούφηξα' τις σελίδες του και έφτασα στο τέλος με μια ανάσα, συμπάσχοντας με τους ήρωες και επιζητώντας μια θετική εξέλιξη στην ξεχωριστή ιστορία τους.

[Andrie · Rating 5 out of 5]

Αυτό σίγουρα δεν το είδα να έρχεται ούτε να κατακλύζει τόσο πολύ την ψυχή μου. Ήμουν σίγουρη ότι θα μου άρεσε αυτό το βιβλίο, από τη στιγμή που διάβασα την περίληψη στο οπισθόφυλλο, αλλά αυτό που ένιωσα διαβάζοντάς το δεν το περίμενα. Το να πω ένα ευχαριστώ στη Μαρία Στεφάνου θεωρώ ότι είναι λίγο, γιατί οι ώρες που πέρασα διαβάζοντας το «Σιωπή στο σκοτάδι» δεν ήταν ��πλά ευχάριστες στιγμές, αλλά μια δυνατή εμπειρία που πραγματικά με συνεπήρε και που θα μείνει για πάντα σε ένα σημείο της καρδιάς μου. Γιατί αν ισχύει αυτό που λένε ότι τα βιβλία είναι αναμνήσεις, τότε οφείλω να ομολογήσω ότι αυτή η ανάμνηση έχει ριζωθεί για τα καλά μέσα μου.
Η ιστορία ήταν πρωτότυπη και ανατρεπτική και ακόμα και στα σημεία που θα μπορούσε κάποιος να διακρίνει κάποια υπερβολή δεν μπορείς να μην σκεφτείς ότι ίσως, ίσως κάποιος μας παίζει παιχνίδια και ότι όλα είναι πιθανά και ότι ναι η έκβαση της συγκεκριμένης ιστορίας θα μπορούσε πραγματικά να έχει αυτή την εξέλιξη. Το «Σιωπή στο σκοτάδι» δεν σε αφήνει εύκολα να πάρεις ανάσα, συμπάσχεις με τους ήρωες και φτάνεις στο σημείο να εκλιπαρείς να τους δεις ευτυχισμένους. Μπορεί η συγγραφέας να χρησιμοποιεί στην ιστορία της κάποια κλισέ (π.χ. σχέση καθηγητή-σπουδάστριας), αλλά τα αντιμετωπίζει με μια ευελιξία στην αφήγηση και μια ευρηματικότητα που τα οδηγεί σε άλλες κατευθύνσεις, χωρίς να είναι αυτά καθεαυτά που καθορίζουν το έργο. Η ερωτική ιστορία των πρωταγωνιστών ήταν υπέροχη και ακολουθώντας τους σε κάθε βήμα τους, κάθε απόφασή τους, κάθε σκίρτημα της καρδιάς τους, σκέφτεσαι ότι ίσως το πεπρωμένο βάζει μπροστά μας αυτούς που μπορούμε να αγαπήσουμε. Δεν μπορώ να πάψω να σκέφτομαι ότι η ιστορία της Λίζι είναι εμπνευσμένη από κάποιο πρόσωπο, κι αν ισχύει αυτό ελπίζω και στην πραγματική ζωή οι αναζητήσεις μας να οδηγούν τελικά σε μια κάθαρση ψυχής και στην ευτυχία…
Χρειάζομαι να πω αυτό το μεγάλο ευχαριστώ στη Μαρία Στεφάνου για αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα και για αυτόν τον καταιγισμό συναισθημάτων και παραδέχομαι ότι η ανακάλυψη αυτού βιβλίου ήταν σαν ένας θησαυρός που εμφανίστηκε μπροστά μου :)

[Lena Papanikolaou · Rating 5 out of 5]

Οσοι επιλεξουν να διαβάσουν την ιστορία του Καιλ και της Λιζι θα ζήσουν όλα τα συναισθήματα της αγάπης!
Είναι αδύνατον να μη σας αγγίξει η ιστορία τους.
Θα το ξαναγράψω άλλη μια φορά, οποιος έχει την πρώτη έκδοση να μην μείνει σε αυτή!
Από τα πιο πρωτοποριακα βιβλία και πόσο μάλλον αν αναλογιστείς και το πότε γράφτηκε!
Η συγκεκριμένη έκδοση που κυκλοφορει απο τις εκδοσεις Silk είναι πλήρως αναθεωρημένη και ενώ το βιβλίο έχει τον ίδιο ακριβώς κορμό εχει γινει ΑΓΝΩΡΙΣΤΟ!
Θα μου πείτε είναι δυνατόν?
Ναι είναι!
Συστήνεται ανεπιφύλακτα!

[Χρυσάνθη · Rating 5 out of 5]

Μιλάει κατευθείαν μέσα στην καρδιά σου... Από τα λίγα βιβλία που σε κάνουν να σκέφτεσαι πράγματα ακόμα και για τον ίδιο σου τον εαυτό... Δεν θα σταματήσω να διαβάζω ξανά και ξανά όλα τα αγαπημένα μου κομμάτια που δεν είναι και λίγα.

[Yiota Misiou · Rating 2 out of 5]

Μια πρωτότυπη και πολύ όμορφη ιδέα που όμως έμεινε έκει.
Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύχθηκε η ιστορία, δυστυχώς, δεν λειτούργησε καλά και όπως θα περίμενα για μένα. Δεν μπόρεσα να συνδεθώ με τους χαρακτήρες και η Λίζι το λιγότερο που μου προκάλεσε ήταν πονοκέφαλο με την αναποφασιστικότητας της.
Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ με το θέμα! Ήμουν τόσο ανυπόμονη να μάθω γι' αυτή την ιστορία που στην αρχή δικαιολογούσα τα όποια κενά και αντιφάσεις. Προχωρώντας όμως η απογοήτευση ήρθε και φώλιασε και ομολογώ πως πιέστηκα πολύ για να κατορθώσω να φτάσω στο τέλος. Και όταν έφτασα ήταν πραγματικά μια ανακούφιση.
Χαίρομαι που διάβασα πρώτα το άλλο βιβλίο της Κυρίας Στέφανου " Νοέλια", το οποίο είναι μια πανέμορφη ιστορία, ένα ξεχωριστό παραμύθι, και όχι αυτό. Τι να κάνουμε όμως δεν γίνεται να μας αρέσουν όλα τα βιβλία και σίγουρα δεν μπορούμε να κρίνουμε έναν-μια συγγραφέα μόνο από ένα.

[Nicoleta Balopitou · Rating 5 out of 5]

Έχοντας διαβάσει πριν λίγους μήνες το δεύτερο μυθιστόρημα της Μαρίας Στεφάνου, το επικό παραμύθι, '' Νοέλια, η προφητεία του μαύρου ρόδου '' και έχοντας γοητευτεί από τη γραφή του, θέλησα να αναζητήσω και το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως, που η αλήθεια είναι πως η υπόθεσή του με είχε γοητεύσει πολύ πριν ταξιδέψω στον παραμυθένιο κόσμο της Ροδεσίας.
Ήταν ένα βιβλίο, που βρισκόταν για αρκετό καιρό στην ατελείωτη εκείνη λίστα, που σίγουρα έχουμε όσες και όσοι είμαστε παράφορα και αμετάκλητα ερωτευμένοι με τον μαγικό κόσμο των βιβλίων. Γυρνώντας όμως, από την κατασκήνωση στην οποία εργαζόμουν ως συνοδός και έχοντας περάσει αρκετές μέρες εκεί χωρίς να έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο κι επηρεασμένη αν θέλετε και από την ρομαντική διάθεση του Καλοκαιριού, αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να πιάσω στα χέρια μου τη '' Σιωπή στο σκοτάδι '' και να περιπλανηθώ στις σελίδες της. Έτσι κι έγινε ...
Πριν ακόμη όμως, ξεκινήσω να διαβάζω τον πρόλογο της πρώτης σελίδας, άρχισα να ξαναδιαβάζω προσεχτικά την περίληψη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, πεπεισμένη πως δεν υπήρχε περίπτωση να μη μου αρέσει το μυθιστόρημα αυτό. Το θέμα του ήταν άκρως πρωτοποριακό και υποσχόταν έναν έντονο έρωτα, στοιχείο ιδιαίτερα γοητευτικό για ένα άτομο αθεράπευτα ρομαντικό, όπως εγώ. Βέβαια, παρά την τόσο υποσχόμενη περίληψή του, δεν ήμουν με τίποτα προετοιμασμένη για αυτό που βίωσα τις τελευταίες τρεις ημέρες, κατά τις οποίες διάβαζα αυτό το τόσο έντονα φορτισμένο συναισθηματικά ψυχογράφημα. Ναι, κάπως έτσι θα το χαρακτήριζα και ζητώ συγγνώμη από τη συγγραφέα, αν ο χαρακτηρισμός μου δεν είναι κι τόσο εύστοχος, αλλά ως αναγνώστρια έτσι το εξέλαβα. Γιατί για εμένα το '' Σιωπή στο σκοτάδι '' δεν είναι ένα απλό ρομαντικό - κοινωνικό - ερωτικό μυθιστόρημα αλλά κάτι περισσότερο.
Είναι η ιστορία δύο ιδιαίτερων ανθρώπων, που νιώθουν ότι δεν έχουν αγαπηθεί, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι αυτό που πραγματικά ισχύει είναι πως αυτοί οι ίδιοι είναι που ουσιαστικά αδυνατούν να αγαπήσουν και να αποδεχτούν τον εαυτό τους, η ηρωίδα ( Λίζι ), επιδεικνύοντας αυτοκαταστροφικές τάσεις με την ελπίδα να τιμωρήσει τους γονείς της και ο ήρωας ( Μπράιαν ), κατηγορώντας εκείνον τον ίδιο για τον θάνατο των γονιών του. Δύο πληγωμένες και ενοχικές καρδιές, που από την αρχή της ιστορίας τους, αυτό που ψάχνουν όσο τίποτα άλλο στον κόσμο είναι να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.
Μέχρι που γνωρίζουν ο ένας τον άλλο κάτω από εξωφρενικές συνθήκες και κάτι αρχίζει να αλλάζει, να φωτίζει το είναι τους ... Μετά από εκείνη τη μαγική στιγμή που μοιράστηκαν σε ένα ψυχρό δωμάτιο, χωρίς να μπορεί να δει ο ένας το πρόσωπο του άλλου ή να συνομιλήσουν μεταξύ τους, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο για κανέναν τους, καθώς τα συναισθήματα που αρχίζουν να νιώθουν είναι τόσο πρωτόγνωρα και έντονα, ικανά να αλλάξουν μία ολόκληρη ζωή.
Σ' αυτό το σημείο να πω, πως από τον πρόλογο ακόμη, γοητεύτηκα και δεν ήθελα για κανέναν λόγο να σταματήσω την ανάγνωση κι επίσης, ξετρελάθηκα με την ιδέα να διαβάζω πότε γεγονότα της ιστορίας από την μεριά του Μπράιαν και πότε από της Λίζι, ενώ δεν λείπουν και αποσπάσματα της ιστορίας από δύο σημαντικά πρόσωπα της ζωής των πρωταγωνιστών, της κολλητής της Λίζι στην Αυστραλία, Νικόλ και του προσώπου - κλειδιού της υπόθεσης και θείου του Μπράιαν, Σάιμον. Όσον αφορά τα συναισθήματα, που μου γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης της ιστορίας, ήταν τόσο έντονα που δεν γινόταν να μην συμπαθήσω και να μην συμπάσχω με τους πρωταγωνιστές.
Το '' Σιωπή στο σκοτάδι '' ήταν από τα πιο δυνατά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει, όχι μόνο από Έλληνα/Ελληνίδα αλλά γενικά από συγγραφέα. Γι' αυτό το λόγο, ευχαριστώ την Μαρία Στεφάνου που έγραψε το βιβλίο και θέλησε να το μοιραστεί με τους αναγνώστες της. Με το μυθιστόρημά της αυτό, μου χάρισε μία από τις πιο συγκινητικές, πλούσιες συναισθηματικά κι αξεπέραστες αναγνωστικές εμπειρίες που έχω ζήσει και την ευγνωμονώ γι' αυτό.
Μπορεί να ακούγονται υπερβολικές αυτές οι τελευταίες γραμμές, αλλά ειλικρινά δεν με πειράζει γιατί μ' αρέσει να εκφράζομαι όπως ακριβώς νιώθω κι αυτή τη στιγμή αισθάνομαι πως όσα ευχαριστώ και να γράψω είναι λίγα. :-)

[Alexia · Rating 4 out of 5]

Έχει περάσει καιρός από τότε που διάβασα το δεύτερο βιβλίο της Μαρίας Στεφάνου "Νοέλια" το οποίο αγάπησα! Έτσι όταν έπιασα στα χέρια μου το πρώτο της βιβλίο η χαρά μου ήταν μεγάλη και οι προσδοκίες μου αρκετά υψηλές!


Περίληψη:

*Η Λίζι και ο Μπράιαν είναι δύο άνθρωποι που δεν γνωρίζονται και όμως οι δρόμοι τους διασταυρώνονται για μία και μοναδική φορά κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες. Ο ψυχολόγος Σάιμον Γκρέυ και θείος του Μπράιαν θέλοντας να βγάλει τα δύο νεαρά παιδιά από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται ο καθένας για διαφορετικούς λόγους δοκιμάζει κάτι παράτολμο. Πείθει τους δύο νέους να πάρουν μέρος σε μία πανεπιστημιακή έρευνα και να κοιμηθούν μαζί χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να δουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου ή να μιλήσουν.

Μερικά χρόνια αργότερα, την ημέρα που η Λίζι συναντά τον καινο��ριο της καθηγητή στο κολλέγιο συνειδητοποιεί ότι το πρόσωπο του της θυμίζει κάποιο πολύ οικείο, δικό της πρόσωπο. Το πρόσωπο του γιου της. Και από εκείνη τη στιγμή και μετά αρχίζει η πραγματική γνωριμία του Μπράιαν και της Λίζι που ερωτεύονται ενώ ταυτόχρονα ο καθένας τους νιώθει ότι υπάρχει και κάτι άλλο, βαθύτερο που τους ενώνει. Η Λίζι προσπαθεί απεγνωσμένα να κρύψει το ‘μυστικό’ της, την ύπαρξη του παιδιού της εφόσον ανακαλύπτει με βεβαιότητα πως ο Μπράιαν είναι ο πατέρας του.

Σταδιακά τα μυστικά αποκαλύπτονται, η σχέση της Λίζι και του Μπράιαν δοκιμάζεται ενώ όλοι όσοι έχουν πάρει μέρος σε αυτή την ιστορία πληρώνουν ο καθένας το δικό του τίμημα.*


Ένα από τα στοιχεία που εκτιμώ ιδιαίτερα σε ένα βιβλίο είναι η πρωτοτυπία και κατά την γνώμη μου το συγκεκριμένο είναι εντελώς πρωτότυπο. Επίσης παρότι αποτελεί την πρώτη συγγραφική προσπάθεια της Μαρίας Στεφάνου, είναι άξιο λόγου το πόσο καλογραμμένο και μελετημένο είναι. Η Λίζι και ο Μπράιαν, αλλά ακόμη και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι πολύ καλά δομημένοι και το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την πολύ καλή ροή στην πλοκή, δίνει την εντύπωση ενός βιβλίου που έχει γραφτεί από μια πιο έμπειρη συγγραφέα. Το μοναδικό του μειονέκτημα κατά την γνώμη μου είναι μια μικρή κοιλιά στην πλοκή λίγο πριν το τέλος. Πέρα από αυτό διαβάζεται απνευστί από την αρχή έως το τέλος, είναι ευχάριστο και δεν σε αφήνει να βαρεθείς στιγμή. Το "Σιωπή στο Σκοτάδι" μας μιλά για τον έρωτα, την όμορφη αλλά και την σκληρή πλευρά της ζωής, το σκοτάδι αλλά και το φως που κρύβει ο καθένας μέσα του, για το πεπρωμένο από το οποίο κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ αλλά και για όλες εκείνες τις παράξενες συμπτώσεις που ορίζουν την ζωή μας.
Μια ιστορία που αναμφίβολα θα αγαπήσετε. Μια ιστορία που θα σας μείνει αξέχαστη!

Καλή σας ανάγνωση!

[Eva Maraki · Rating 4 out of 5]

Αν θέλει ο αναγνώστης να ταξιδέψει στις σελίδες ενός έξυπνου&ταυτόχρονα πρωτότυπου μυθιστορήματος η "σιωπή στο σκοτάδι" της Στεφάνου είναι ιδανική επιλογή.Λιζ και Μπράιαν,δύο ήρωες που αλληλοσυμπληρώνουν ο ένας τον άλλον,στα δυσπρόσιτα μονοπάτια της μοίρας,που βαδίζουν αρχικά μόνοι,δυναμικοί αλλά ταυτόχρονα τραγικοί ως στο σημείο που συναντιούνται.Πεπρωμένο,κάρμα ,τύχη όποιο και αν είναι αυτό που τους έδεσε με μια αόρατη κλωστή,ολοκλήρωσε την πορεία ζωής που με ένα ευρηματικό πυροτέχνημα η συγγραφέας τους έφερε κοντά,χάραξε την ειμαρμένη τους και αφού τους δοκίμασε για τα καλά,τους λύτρωσε.Ένα καλογραμμένο&πυκνογραμμένο μυθιστόρημα με πλοκή που δεν έχεις συνηθίσει να διαβάζεις.Μου έκανε εντύπωση ιδιαίτερα θετική το γεγονός πως καθώς περιπλανιόμουν με τους ήρωες στην καθημερινότητά τους,αισθανόμουν πως διαβάζω ξένη λογοτεχνία.Συγχαρητήρια στη συγγραφέα για αυτό το μυθιστόρημα ,με τις δυνατές συγκινήσεις,τον ακλόνητο έρωτα και τους ολοκληρωμένους ήρωες που σε παραδειγματίζουν πως η ζωή πολλές φορές νιώθεις πως σε έχει γεμάτο σιωπή στο σκοτάδι αλλά θα έρθει και το άπλετο φως να σου χαρίσει την ευτυχία.

[Σπυροπούλου · Rating 4 out of 5]

Ένα υπέροχο και ρομαντικό μυθιστόρημα!Μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη, πρωτότυπο, διαβάζεται με μια ανάσα!Με κέρδισε απο την αρχή όπως και το δεύτερο βιβλίο της Μαρίας Στεφάνου ''Νοέλια, η προφητεία του μαύρου ρόδου'' .Συμπάσχεις και αγωνιάς με τους ήρωες την Λίζι και τον Μπράιαν ώσπου στο τέλος σε αποζημιώνει απίστευτα!!

[Tilly · Rating 3 out of 5]

Οταν, σε μια ερωτικη ιστορια μπαινουν παιδια και οικογενειακα δραματα, ξενερωνει.
Θα ελεγα οτι ειναι περισσοτερο ενα κοινωνικο μυθιστορημα με αισθηματικη διασταση. Σιγουρα οχι το αγαπημενο μου ειδος, λογω εξτρα ζαχαρης.
Το χειροτερο ειναι οτι εψαχνα το βιβλιο πολυ καιρο και χαρηκα οταν επανεκδοθηκε. Λαθος εκανα.

[Giannis Sxoinas]

Σιωπη στο σκοταδι

[Ευαγγελία Πετσούλα · Rating 5 out of 5]

Fantastic🤘😝🤘

[Despoina · Rating 5 out of 5]

Ένα πραγματικά υπέροχο, όμορφο, έξυπνο, ρομαντικό βιβλίο! Ακόμα θυμάμαι με πόση χαρά μας είπε η Μαρία όταν ήταν έτοιμο για έκδοση και γνωρίζοντας τη γραφή της από τα φάνφικ που έγραφε ανυπομονούσα τόσο πολύ για αυτό. 'Ρούφηξα' τις σελίδες του και έφτασα στο τέλος με μια ανάσα, συμπάσχοντας με τους ήρωες και επιζητώντας μια θετική εξέλιξη στην ξεχωριστή ιστορία τους. Από τα πρώτα βιβλία που διάβασα στην κατηγορία erotica, sub genre teacher-student trope αλλά όχι με την κλασσική έννοια. Η γραφή της Μαρίας σε βάζει στη θέση της Λίζι και βλέπεις τι περνάει σε όλο το βιβλίο και προσπαθείς να την κατανοήσεις. Ο Μπράιαν έχει και αυτός τις δυσκολίες του και το δικό του ταξίδι στην ανακάλυψη του εαυτού του και τι πραγματικά θέλει και να κατανοήσει την όλη κατάσταση με την Λίζι. Εκπληκτικές περιγραφές των σκηνών, των συναισθημάτων, των καταστάσεων και γενικά απλά υπέροχο!!!!