Hoge bomen in Hanoi

by Carolijn Visser

Carolijn Visser zwierf vier maanden door Vietnam. Zij verbleef in Saigon en Hanoi, maakte uitstapjes naar de bergen en reisde door de Mekongdelta en naar Hué, de traditionele hoofdstad.
Aan de hand van persoonlijke ervaringen weet zij de essentie van het hedendaagse verscheurde Vietnam uitstekend te treffen.

Genres: Asia, Nonfiction, Travel

301 pages, Paperback

First published January 1, 1993

About the author

Carolijn Visser (Leiden, 5 september 1956) is een Nederlandse schrijfster van reisverhalen. Ze bracht een groot deel van haar jeugd door in Middelburg, waar ze de hbs bezocht. Ze reist al jarenlang over de wereld; haar belangstelling gaat vooral uit naar communistische en postcommunistische samenlevingen als Vietnam, Nicaragua, Estland, China en Tibet. Ze schrijft over mensen die zich onder moeilijke omstandigheden staande weten te houden. In 2019 werd haar een eredoctoraat van de Open Universiteit toegekend.

Reviews

[Puck De · Rating 2 out of 5]

Leuk boekje om wat meer te leren over de achtergrond en geschiedenis van Vietnam voor wanneer je ernaar toe reist. In een verhalende vorm waarin je Caroline haar reis volgt, maar ze ook mensen ontmoet die je een beter inkijkje geven in de cultuur en geschiedenis dan je ooit zelf als ‘toerist’ zult krijgen. Tevens geeft het een goed tijdsbeeld van de tijdgeest rond 2010 en nu ik recentelijk Vietnam zelf heb verzocht zie je ook de verschillende en hoe snel het land veranderd is in de afgelopen 15 jaar. Ik zou nog wel wat meer duiding willen over het alledaagse leven, herkenbare elementen uit het straatbeeld, kleuren, bloemen, gerechten, geuren etc

[Jan · Rating 4 out of 5]

Hele mooie verhalen van een reis die Carolijn Visser maakte in Vietnam, van het zuiden (o.a. Saigon, toen al Ho Tsji Minhstad, naar het noorden (o.a. Hanoi). Toen was het 18 jaar na de overwinning van de Vietcong en Noord-Vietnam op de Amerikanen en Zuid-Vietnam en de hereniging onder communistische leiding. Ze slaagt erin om met heel veel mensen te spreken en hierdoor een indruk te geven van hoe Vietnam er toen na tientallen jaren oorlog er voor stond. In 1993 was nog de Amerikaanse boycot van kracht. In 1994 hief president Clinton die op, iets waar westerlingen in 1993 al volop over speculeerden, gretig als ze waren om Vietnam op te stoten in de vaart van het kapitalisme. Heel goed beschrijft Visser ook de tegenstelling tussen het Noorden en het Zuiden. Wat de schrijfster ook heel goed kan is het lot te schetsen van individuen - hier bijvoorbeeld een ex-Vietcongstrijder of een zuidelijke 'collaborateur' met de Amerikanen- dobberend op, meegesleurd door de hoge golven van de geschiedenis.

[Dettie Leestafel · Rating 4 out of 5]

Omdat Carolijn Visser de landstaal niet machtig is, is ze in beide landsdelen afhankelijk van mensen die Frans of Engels spreken. Het is mogelijk dat ze daardoor niet echt tot de bevolking is doorgedrongen hoewel ze wel al het mogelijke heeft gedaan om meer over hen en hun leefwijze te weten te komen. Het blijft toch veelal een mysterie hoe de mensen leven, het blijft bij anekdotes en persoonlijke verhalen die niet spreken voor de rest van de Vietnamezen. Wel maak je uit de verhalen op dat alle Vietnamezen een zeer sterk, buigzaam karakter hebben, ze komen altijd weer overeind, ongeacht wat er met ze gebeurt.
Maar toch is het dankzij Vissers ontmoetingen met de meest bijzondere mensen een meeslepend boek geworden dat je achter elkaar uit leest.

[Faloesy · Rating 1 out of 5]

Paar herkenbare dingen van Vietnam waren leuk, maar verder zowel lastig leesbaar als ook niet echt verhelderend over de Vietnam-oorlog. Hoewel de schrijfster Hanoi en Saigon aandoet en probeert de verschillen weer te geven aan de hand van hele verschillende personen, voelt het echt rommelig en heel willekeurig. Echt een teleurstellend boek wat ik met heel veel moeite heb uitgelezen