Kelderkind

by Kristien Dieltiens, Carll Cneut (Illustrator)

Pinkstermaandag 1828. Op een plein in Neurenberg staat een zonderlinge knaap. De 16-jarige vondeling kan amper lopen of praten. Hij kan wel zijn naam schrijven: Kaspar Hauser. Kaspar Hauser beweert dat hij vele jaren opgesloten zat, ver van de wereld. Wie is deze mysterieuze knaap? Wie hield hem gevangen? En waarom?
En dan is er nog Manfred, een man met een hazenlip. Zijn leven wordt op een wonderlijke manier met dat van Kaspar verbonden.

Genres: Young Adult, Historical Fiction, Fiction

485 pages, Hardcover

First published January 1, 2012

About the author

Kristien Dieltiens kreeg een kunstzinnige en pedagogische opleiding. Zelf moeder van vijf kinderen werkt ze sinds 1974 intensief met kinderen, wat haar de inspiratie levert voor haar boeken.
Zij won in 2002 de Prijs van de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury met haar eerste jeugdroman, Olrac.

Kristien Dieltiens in de Nederlandstalige Wikipedia

Kristien Dieltiens in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Kristien Dieltiens bij uitgeverij Clavis


Kristien Dieltiens had an artistic and pedagogical training. A mother of five children, she works extensively with children since 1974, which gives her the inspiration for her books.
She won de Prijs van de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury (Prize of the Flemish Child and Youth Jury) in 2002 with her ​​first youth novel, Olrac.

Reviews

[Moira Macfarlane · Rating 4 out of 5]

Verslonden! Pure dramatiek dit meeslepende verhaal dat Kristien Dieltiens rond de persoon Kaspar Hauser weefde, de 16-jarige vondeling die amper kon lopen of praten en ineens midden op een plein in Neurenberg stond op een Pinkstermaandag 1828. Parallel aan het verhaal van Kaspar Hauser loopt dat van Manfred, een man wiens leven getekend was door zijn hazenlip.
Leuk detail vond ik de rol die de heiligenprentjes en de verhalen die daaraan verbonden waren speelden in het boek.
Er zit een mooie behoorlijk geloofwaardige opbouw in het boek, psychologisch sterk ook, en het is knap hoe ze binnen de historische setting feit en fictie soepel in elkaar laat overlopen.

-Het boek won de Woutertje Pieterse Prijs in 2013
-leeftijd 15+

'Ik was geen mens. Ik was minder dan een dier. Zelfs geen plant was ik. Een plant richt zijn bladeren naar de zon, maar ik leefde in het donker.
[...]
Ik was het.'

[Marcella · Rating 4 out of 5]

"Het duurde even voordat ik de woorden gevonden had om iets over Kelderkinderen op papier te zetten. Misschien waren het de drukke omstandigheden, een volhardend lees- en schrijfdipje; maar het was vooral dit verhaal. Dit verhaal dat na het uitlezen rond bleef sluimeren in mijn hoofd, maar zich maar moeilijk liet vangen in een rake beschrijving."

Lees verder op www.booksandmacchiatos.com!

[Chantal · Rating 5 out of 5]

I could not put this book down, and I enjoyed every page of this book. Although I never heard of this story, I found it refreshing story based on history.

[Christine Bonheure · Rating 4 out of 5]

Dit is het 50ste boek van Kristien Dieltiens! En ik ken enkel dit boek. Nu ja, ze schrijft vooral voor tieners en die tijd ligt al lang achter me. Dit mooie en tegelijk spannende verhaal is – hoe ongeloofwaardig ook – gebaseerd op waargebeurde feiten. Het gaat eigenlijk om twee verhalen waarvan de link pas duidelijk wordt aan het einde. In het begin lopen de hoofdstukken over de man met de hazenlip en de jongen uit de kelder door elkaar heen. Hun levens worden parallel aan elkaar verteld tot ze uiteindelijk samenkomen. Veel aandacht gaat uit naar hun psychologische ontwikkeling. Mooie en verzorgde uitgave. Tussen de delen bevinden zich inktzwarte bladzijden waarop een citaat en tekeningen van Carl Kneut staan. Verder heb ik maar één spelfoutje ontdekt en je kan niet geloven hoe fijn ik dat vind. Uitgeverij De Eenhoorn besteedt duidelijk aandacht aan correcte taal, zoals het hoort. Ook voor volwassenen.

[Karin Baele · Rating 4 out of 5]

3,5*

[Roefel · Rating 3 out of 5]

Zo intrigerend!!

[Jasi · Rating 5 out of 5]

In diesem Buch geht es um die Geschichte zweier Jungen. Auf der einen Seite haben wir Michael, dem das schwere Leben schon in die Wiege gelegt wurde da er eine Hasenscharte hat und die Leute sich aufgrund seines Aussehens von ihm abwenden. Einzig seine Mutter bleibt immer an seiner Seite und kümmert sich um ihn. Es geht Michael also nicht schlecht - vorerst. Denn seit Vater ist verstorben und seine Mutter verheiratet sich mit einem, ebenfalls verwitweten Mann, der ein Tyran ist. Er ist es der Michael das letzte nimmt das ihn glücklich macht: seine Mutter. Der zweite Junge ist Kaspar Hauser. Ein Großteil seiner Geschichte besteht aus Tagebucheinträgen, die Isolde liest. Diese Einträge sind alles was man über seine Vergangenheit weiß. Dieser Junge soll den "echten Kaspar Hauser" darstellen, den es wirklich gegeben hat. Dazu aber gleich mehr.

Mein Interesse für dieses Buch wurde geweckt als ich den Klappentext gelesen habe. Von Kaspar Hauser habe ich zuvor noch nichts gehört und den Namen gleich mal gegoogelt. Falls er euch auch kein Begriff ist, seht ihr nun was Wikipedia über ihn zu sagen hat:

" Kaspar Hauser wurde in der Biedermeierzeit als „rätselhafter Findling“ bekannt.
Hauser tauchte am 26. Mai 1828 in Nürnberg als etwa 16-jähriger, geistig anscheinend zurückgebliebener und wenig redender Jugendlicher auf. Seine späteren Aussagen, er sei, solange er denken könne, bei Wasser und Brot immer ganz allein in einem dunklen Raum gefangen gehalten worden, erregten internationales Aufsehen. (...)Ein zeitgenössisches Gerücht kolportierte, Hauser sei der 1812 geborene Erbprinz von Baden. In der geschichtswissenschaftlichen Literatur gilt diese „Prinzenlegende“ auf Grund später publizierter Dokumente und Augenzeugenberichte über den Tod des Prinzen als widerlegt. " [ Quelle: Wikipedia ]

Im Nachwort schreibt die Autorin dann, dass sie mit diesem Buch ihre eigene Wahrheit über Kaspar Hauser erzählen wollte. Die Idee sich diesem "Phänomen" anzunehmen, finde ich sehr interessant und genauso würde ich auch das Buch beschreiben: interessant. Die Geschichte des Michaels war komplett erfunden, dabei gefielen mir seine Kapitel sogar etwas besser als die von Kaspar. Michaels Leidensweg zu verfolgen, hat mich wirklich sehr mitgenommen da er ein herzensguter Junge war. Besonders seine Liebe zur Mutter hat mich berührt und die Autorin hat es immer geschafft die richtigen Worte zu finden um sein Leiden zu beschreiben. Generell merkt man beim Lesen, wie sorgsam die Autorin die Worte gewählt hat und wie vorsichtig sie damit umgeht. Während des Lesens sind mir immer wieder ein paar ganz besonders schöne Sätze ins Auge gesprungen, die ich gleich zwei- oder dreimal gelesen habe weil sie mir so gut gefallen haben.

Bei der Geschichte an Kaspar hat sie sich zwar an den historischen Rahmen gehalten, der bekannt ist aber auch vieles hinzugedichtet. Besonders was sein Innenleben angeht. Die Idee mit Tagebucheinträgen finde ich sehr gelungen, da man so einen viel besseren Einblick in seine Gedanken bekommt und in die Vergangenheit blicken kann. Sehr gerne mochte ich auch Isolde, die zu einer Art Schwester für den Findling wurde. Sie war es auch, die ihn zum Schreiben ermutigt hatte. Generell kann man sagen, dass die Charaktere sehr fein ausbearbeitet wurden und man als Leser ihnen sehr nahe kommt. Mich hat das Lesen sowohl unterhalten, als auch bewegt.

~ FAZIT ~
Die Geschichte des Kaspar Hausers, dem Findling der behauptet der Erbprinz von Baden zu sein, wird durchleuchtet und auf ihre ganz besondere Art und Weise erzählt. Mit Wortgewandtheit und vielen Emotionen schreibt die Autorin Kriestien Dieltiens eine Geschichte, die einen so schnell nicht wieder loslässt.

[Birgit Van Rompay · Rating 4 out of 5]

Vorig jaar las ik rond deze periode "Carlota" van Kristien Dieltiens, een historische roman waar ik enorm van genoten heb. Toen ik op Boektopia dit jaar dit boek zag, kon ik het niet laten liggen.
.
Het gaat over de mysterieuze figuur Kaspar Hauser die in 1828 plots verschijnt op een plein in Neurenberg. Zijn ware identiteit is tot op vandaag een raadsel, maar de auteur heeft er een historische roman van gemaakt en heeft zich daarvoor deels gebaseerd op één van de bestaande theorieën rond Kaspar Hauser.
.
In het boek wordt het verhaal van Kaspar Hauser afgewisseld met het verhaal van een zekere Manfred, een jongen die geboren werd met een hazenlip. Doorheen het boek komen de beide verhalen samen.
.
Als fan van historische fictie heb ik opnieuw genoten van dit boek. Het is heel toegankelijk en vlot geschreven waardoor je wordt meegesleurd in het verhaal.
Wat de inhoud betreft, was ik een beetje teleurgesteld omdat ik iets meer wendingen en verrassingen had verwacht, maar dat neemt niet weg dat het nog steeds een goed verhaal is.

[Ruben Desmidt · Rating 5 out of 5]

Op meeslepende wijze worden de twee verhaallijnen vervlochten om de waarheid over het kelderkind te ontspinnen. Door de historische context op zo’n accurate en aanschouwelijke manier te beschrijven, wordt dit fictieve verhaal levensecht.

Met haar 50ste boek laat Kristien Dieltiens zien dat ze echt wel een krak in haar vak is. Een aanrader voor iedereen die houdt van historische fictie, gebaseerd op waargebeurde verhalen.

[Kurt Goris · Rating 4 out of 5]

Prachtig geschreven boek, gebaseerd op een waar gebeurde feiten. Het fictieve is heerlijk verzonnen en het boekt zuigt je in het verhaal...je leeft volledig mee met beide figuren en waartoe het leidt is heel verrassend ! Een page-turner waarbij het jammer is dat hij uit is (Zoals Bart Van Loo zegt :-) )

[Ief Stuyvaert · Rating 4 out of 5]

Personages die langzaam maar zeker onder je (vlinder)huid kruipen. Morgen mag mijn tienerdochter eraan beginnen.

[André · Rating 5 out of 5]

Citaat : Ik zag ook dat de berkenbomen echt toverij droegen onder hun lichtgroene hoed. De twijgen zwaaiden met lichtpaarse handjes een goede morgen . Na de middagsoep rustten de takken onder een doorschijnende deken van zilver en oker, en als ik 's avonds in bed werd gelegd, dekten ze zichzelf toe in tinten van violet en oranje licht tot de nacht alle kleuren uitveegde.
Review : Kristien Dieltiens debuteerde als auteur/illustrator in 1997 met De gouden bal, een voorleesprentenboek voor jonge kinderen en volwassenen over geboren worden en sterven. Ze verzorgde ook zelf de illustraties. In 2000 verscheen haar eerste jeugdroman Olrac, een omvangrijke historische roman. Het boek werd vertaald in het Duits en won in 2002 de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury. De moedervlek over seksueel misbruik, Bloemen op de muur over kansarmoede en De stille pijn van Luca over vluchten voor oorlog zijn heel geladen boeken die heel lang beklijven. Je leest haar werk niet alleen maar je doorleeft het ook. In elk van haar boeken zit een eigen wereld, met geuren en kleuren en emoties, die je nergens anders terug vindt maar die vreemd genoeg heel vertrouwd aan doen.



In vijftien jaar schreef ze niet minder dan vijftig boeken. De trotse vijftiger is de nieuwe historische roman Kelderkind, geïnspireerd op de mysterieuze figuur Kaspar Hauser. In 1974 kwam de film Jeder für sich und Gott gegen alle van Werner Herzog uit. Hij verfilmde in grote lijnen het werkelijke leven van Kaspar Hauser, zonder een standpunt in te nemen betreffende Kaspars afkomst. Deze film maakte veel indruk op haar. In 1985 verscheen het boek Kaspar Hauser van Hans Peter van Manen. De auteur belichtte naast de historische en politieke achtergrond ook het belang en de invloed die Kaspar Hauser in het Europa na de Franse revolutie had kunnen hebben, indien men hem niet gevangen had gehouden.

Door dit werk werd haar interesse nog aangescherpt. Na een onderzoek van acht jaar begon ze aan deze roman, een werk dat uiteindelijk drie jaar in beslag zou nemen. Drie zaken zetten haar aan tot het schrijven van deze historische, psychologische misdaadroman, namelijk Kaspar Hauser een eigen leven geven, gissingen rond het waarom van zijn gevangenschap en dood in een aanvaardbaar perspectief plaatsen. En als laatste maar zeker niet het onbelangrijkste is er nog het fenomeen van de langdurig opgesloten mensen die in korte tijd een ontwikkeling moet doormaken in een wereld van de mensen, zonder te weten wie ze zijn en waar zij vandaan komen.



Kristien Dieltiens bouwt het boek op rond twee hoofdpersonages Manfred en Kaspar. Ze laat ze ook om beurten aan het woord. Manfred heeft een hazenlip. Iedere dag ervaart hij dat de wereld lelijke mensen afwijst. Haat en liefde zijn de sleutelwoorden in zijn leven. Nochtans begonnen zijn kinderjaren zo mooi in Hongarije met een stel ouders die hem het mooiste kind ter wereld vonden. Helaas was zijn geluk van korte duur en werd door een uitzonderlijk hard leven het kind met de hazenlip ook innerlijk een bange haas. Het leven van Manfred is op een wrede manier verweven met dat van de vondeling Kaspar.

Op Pinkstermaandag 1828 staat Kaspar op een plein in Neurenberg. De 16-jarige vondeling kan alleen zijn naam schrijven: Kaspar Hauser. Hij kan amper lopen of praten. Enkele mensen trekken zich zijn lot aan, maar niet iedereen heeft goede bedoelingen. Kaspar draagt een duister geheim met zich mee. Een geheim waar Manfred een uiterst pijnlijke rol in speelt.



Alhoewel dit boek het verhaal is over twee sociaal verwonde mensen is het zeker geen moeilijk verteerbaar werk. De auteur durft goochelen met poëtische beschrijvingen en vernuftige spanningselementen en wakkert zo de leeshonger aan. Haar beeldtaal is fenomenaal en levert schilderen met woorden op. Ze verweeft ook heel spontaan stukjes filosofie in het geheel en dat geeft toch wel een heel apart effect. Dit gouden jubileumboek leverde al vast een werk op dat zijn lezers in een roes van puur literair genot brengt.

[Thom Clemens · Rating 4 out of 5]

Intrigerend. Je leest over een periode in de geschiedenis waar ik niet veel van weet, Duitsland in de 18e eeuw. Twee verhaallijnen die ogenschijnlijk niks met elkaar te maken hebben, maar uiteindelijk toch samenkomen.

[Ava · Rating 4 out of 5]

Mysterieus en spannend, maar ook op een psychologisch en historisch niveau erg goed. Sfeervol en meeslepend.

[Nicolas Naudts · Rating 2 out of 5]

Eerder traag boek.
Interessant, maar langdradig verhaal!

[Ann · Rating 3 out of 5]

Kaspar Hauser, het blijft een intrigerend verhaal. En deze roman is goed geschreven en volgt één van de pistes over wie ij was.

[Katrien · Rating 3 out of 5]

3,5* boeiende geschiedenis van een tragisch leven, zeer toegankelijk

[Christine Moons · Rating 3 out of 5]

Boeiend verhaal, goed verteld.
De opbouw, de twee hoofdverhalen die gelijk lopen, het werkt goed.

[Stefanie Van Damme · Rating 4 out of 5]

Eventjes geduurd om steeds in het verhaal van de verschillende personages te komen, want springt van het ene naar het ander. Een tweede keer lezen zou meer verheldering brengen van in het begin, maar zal nu niet onmiddellijk gebeuren. Het verhaal is wel mooi en ergens triest.

[Nici's Buchecke · Rating 3 out of 5]

Die Geschichte hatte mich aufgrund des Klappentext sehr interessiert und ich war gespannt, was da auf mich zukommt. Als ich mit dem Buch begann war ich ein wenig verwirrt. Der Prolog zeigt eine Szene die uns ziemlich am Ende erneut begegnet und dann kommt eine Szene, die ich nicht so recht zuordnen konnte. Daher fiel mir der Einstieg ins Buch gar nicht so leicht. Auch benötigte ich eine ganze Weile (ca. 150 Seiten) bis das Buch mich dann gefangen nahm. Bis dahin plätscherte die Handlung vor sich hin und war für mich eigentlich nicht so mitreißend. Doch dann fügte sich so langsam das Puzzle, ich hatte Zusammenhänge erkannt und Parallelen gezogen und konnte von da an nicht mehr mit dem lesen aufhören. Der Schreibstil der Autorin ist nicht weiter kompliziert und lässt sich gut lesen. Die Handlung wird uns aus verschiedenen Sichtweisen geschildert, sie ist in zwei Abschnitte unterteilt. Hierbei erleben wir die Geschichte aus der Sicht von Michael und aus der von Kaspar Hauser. Kaspar Hausers Sicht war für mich ein wenig ungelenk und sehr kindlich, so wie Kasper Hauser selbst, und für mich manchmal anstrengend zu lesen.
Das es sich hierbei um ein Jugendbuch handelt merkte man dabei nicht. Sicher ist es für ältere Jugendliche gut geeignet, aber für mich hat es mehr den Flair einer Schulpflichtlektüre. Da ich schon eine Weile brauchte bis mich das Buch völlig für sich vereinnahmen konnte bestehen bei mir kleine Zweifel, dass Jugendliche sich davon fesseln lassen würden.
Die Handlung spielt in den Jahren ab 1812 und birgt auch viele lehrreiche geschichtliche Elemente. Man erfährt einiges über das Großherzogtum und die Geschichte von Baden. Die Autorin lässt diese Informationen sehr geschickt einfließen und das fand ich sehr angenehm.
Die Hauptcharaktere wurden gut dargestellt und es zeichnete sich recht schnell ein klares Bild von ihnen ab. Aber auch alle anderen Charaktere konnte ich mir gut vorstellen. Nur in den Schilderungen von Kasper Hauser verlor ich manchmal den Überblick über die Protagonisten.
Insgesamt hat mir das Buch gut gefallen und es ist wirklich eine schöne Geschichte über Kasper Hauser. Besonders gut fand ich, dass jeder Abschnitt mit einem Zitat/Spruch eingeleitet wurde. Die Autorin hat nicht umsonst den Literaturpreis "Woutertje Pieterse Prijs" für das beste niederländische Jugendbuch bekommen. Aber auch Erwachsene, die etwas über Kasper Hauser erfahren möchten sollten zu diesem Buch greifen.

[Confettihoofd · Rating 4 out of 5]

𝐏𝐥𝐨𝐭
Kaspar Hauser zit van zijn derde tot zijn zeventiende in een kelder opgesloten. Op pinkstermaandag 1828 staat hij opeens op het stadsplein in Neurenberg. Hij herhaalt steeds dezelfde zin: ‘Wille ruiter worden als mijn vader’. Niemand weet precies waar en wanneer hij geboren is. Hij weet het zelf niet eens.

Het tweede hoofdpersoon binnen dit verhaal is Manfred Ostheim. Na het overlijden van zijn vader verhuist Manfred met zijn moeder naar een vrouwenhuis. Daar wordt hij gepest vanwege zijn hazenlip. Het tweetal vertrekt naar Beieren, waar zijn moeder trouwt met een predikant. Zijn leven wordt er hierdoor niet beter op. Kaspar en Manfred hebben één ding gemeen: ze leven samen in het duister.

𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠
💬 ‘Kelderkinderen’ wordt afwisselend vanuit het perspectief van Kaspar en Manfred verteld. De auteur onthult elk hoofdstuk steeds meer over de personages en hoe hun levensverhalen met elkaar verweven zijn. Hierdoor blijft het boek boeiend om te lezen.
📖 Het verhaal start met een epiloog waarin een man een kind wil vermoorden. Hierdoor word je direct het verhaal ingezogen. De lengte van de hoofdstukken zijn precies goed genoeg, waardoor je verder wil blijven lezen.
🧑‍🏫 Omdat Kaspar zo lang opgesloten zat, moet hij alles nog leren. De onwetendheid die hierbij komt kijken, heeft auteur Kristien Dieltiens meesterlijk omschreven. Als Kasper bijvoorbeeld voor het eerst ijsbloemen ziet, denkt hij dat iemand die op het raam heeft getekend.
🧩 Kaspar heeft echt bestaan. Kristien heeft de vrijheid genomen om met alle historische puzzelstukjes haar eigen verhaal te vertellen. Ze brengt het tijdsbeeld en de sfeer heel goed over.
✒️ Kristien heeft een fijne schrijfstijl. Ze gebruikt prachtige analogieën, die het verhaal erg beeldend maken. ‘De eerste jaren van mijn leven lijken in mijn herinnering vaag en bleek, als het gerimpelde vel op gekookte melk’ is een voorbeeld van zo’n analogie. Geniaal!

𝐋𝐞𝐞𝐬 𝐝𝐢𝐭 𝐛𝐨𝐞𝐤 𝐚𝐥𝐬 𝐣𝐞...
…van intrigerende, ontroerende en boeiende historische romans met een tikkeltje mysterie en mystiek houdt.

[Katze102 · Rating 5 out of 5]

Kristien Dieltiens hat im Rahmen der historischen Gegebenheiten ihre eigene Wahrheit über Kaspar Hauser geschrieben, wobei man stets merkt, wie sehr sie sich mit der Zeit und den überlieferten Gegebenheiten auseinandergesetzt und die Erbprinztheorie in den bekannten Details verfolgt hat.
Sehr beieindruckend erzählt sie in zwei Handlungssträngen die Lebensgeschichte des Michaels, der mit einer Hasenscharte geboren wird, deshalb zeitlebens Ausgrenzungen und Spott erlebt. Abwechselnd mit Michaels Leben wird die Geschichte Kaspar Hausers erzählt – und, wie zu erwarten, kreuzen die Wege der beiden sich hin und wieder.

Kristien Dieltiens versteht es meisterhaft, die bekannte Geschichte Kaspar Hausers zu erzählen, jenes rätselhaften „Wolfskindes“, das 1828 auf den Nürnberger Marktplatz gefunden wurde und fünf Jahre später unter genauso mysteriösen Umständen verstarb. Bekannt wurde er nicht nur durch die Erbprinztheorie; sondern besonders seine frühkindliche Lebensgeschichte, geprägt von Reizarmut, steht in der Psychologie als Paradebeispiel für Hospitalismus und findet sich namentlich auch im „Kaspar-Hauser-Syndrom“ wieder. Ein wenig scheint diese Geschcihte „aus der Mode“ gekommen zu sein; als letzte mir bekannte Bearbeitung dieses Themas fällt mir da nur Reinhard Meys Lied ein. Kristien Dieltiens geht mit ihrem Buch aber wesentlich weiter und läßt den Leser in die Zeit eintauchen, beleuchtet den Zeitgeist: Weltansichten, Brauchtum, Heiligenverehrung und Auslegung von Omen sowie Sprüchen, die Rolle der Frau... und erzählt so über Kaspar Hausers Leben in einem großartig aufgearbeiteten Kontext, stimmig und spannend. Gerade diese vielen Details lassen die Vergangenheit so lebendig und nachempfindbar werden.

Besonders gut gefallen mir auch die reduzierten und im Dunklen gehaltenen Illustrationen, die im Einklang stehen mit Kaspar Hausers Eindrücken als Kellerkind.

Fazit: großartig erzählt, spannend bis zum Schluß – und das nicht nur für Jugendliche!

[Bert · Rating 3 out of 5]

Hoe vinden kwetsbare mensen de weg in hun leven? Waar halen ze de kracht vandaan om die weg te zoeken? En zijn ze moedig genoeg om die weg ook te bewandelen?

Dieltiens werkt in deze psychologische (misdaad?)(jeugd?)roman één van de vele hypothesen uit die zweven rond leven en dood van de mysterieuze figuur Kaspar Hauser. Ze doet dit zo gedreven en intens dat het verhaal van haar (fictief) personage Manfred de hele vertelling opeist, en het verhaal van Kaspar (de historische figuur) naar de zijlijn schuift. Net zoals Kaspar altijd in de schaduw heeft geleefd van het mysterie en het politiek spel dat hem omringde, blijft in deze roman zijn verhaal het schaduwkind van Manfreds uitvoerig levensverhaal. Het mysterie blijft bestaan, maar de poëtische kracht van Kaspars dagboekfragmenten (passages in de roman die best wel vier sterren verdienen) vervliegt langzaam...

[Inge Vermeire · Rating 4 out of 5]

De figuur van Kaspar Hauser is fascinerend, mysterieus en spreekt al bijna 200 jaar tot de verbeelding. Kristien Dieltiens heeft acht jaar onderzoek gedaan naar Kaspar Hauser, heeft de plaatsen bezocht waar hij geleefd heeft, waar hij vermoord werd en bijna lijkt het alsof ze hem 'gekend' heeft. Er zijn meerdere hypotheses over wie Kaspar Hauser was en in 'Kelderkind' werkt Dieltens de hypothese van het 'ongewenste' prinsenkind uit. Het boek is prachtig uitgegeven en alleen al daarom wou ik het in mijn boekenkast. Maar het verhaal is vooral ook zeer mooi en beheersd geschreven - Dieltens stijl is vaak ook zeer poëtisch en beeldend.

[Sofie · Rating 5 out of 5]

Fantastisch boek!!!
Het 1ste boek dat ik kocht van een nicht van mijn schoonmoeder. Ik werd benieuwd naar haar boeken.
En ik moet zeggen, dit is echt het eerste boek dat dat mij van begin tot einde geen seconde verveelt heeft!!! Geen enkel hoofdstuk, geen enkele zin heb ik het moeilijk gehad of een zucht gelaten.
Nee, echt een goed verhaal. Ik had voordien nog nooit van Kasper Hauser gehoord en ben er dan ook wat over gaan opzoeken.

Ik hoop dat ze meer volwassenen boeken gaat maken ook!

Goed werk Kristien.

[Nelleke · Rating 4 out of 5]

Leest lekker weg. Een man met een hazenlip en een jongeman die een groot deel van zijn leven in een kelder heeft doorgebracht zijn op de een of andere manier verbonden met elkaar. Het is een spannend verhaal maar waar het vooral om gaat is hoe de mensen met elkaar omgaan, vooral met mensen die anders zijn dan anderen.

[Eefje · Rating 3 out of 5]

Een zeer goed geschreven verhaal, in de mooie, dansende zinnen van Kristien Dieltiens. Beide hoofdfiguren zijn heel boeiend, je wilt ze allebei beter leren kennen, tot het bittere einde. Maar de Woutertje Pieterse Prijs? I don't know. Maar dat is natuurlijk aan de jury...

[Yasmien · Rating 3 out of 5]

3,5

[Brigitte · Rating 4 out of 5]

wat een prachtig verhaal. wat knap geschreven.
omdat er gedurende het verhaal steeds meer puzzelstukjes aan elkaar gaan passen, blijft het tot het einde toe verslavend spannend.

[Martijntje · Rating 4 out of 5]

Prachtig! Kon hem niet wegleggen....