Улица

by Славко Јаневски

Genres: Fiction, School

125 pages, Paperback

First published January 1, 1950

About the author

Славко Јаневски (Скопје, 11 јануари 1920 - Скопје, 20 јануари 2000) бил истакнат македонски раскажувач, романсиер, поет, филмски сценарист, есеист и сликар.
Во Скопје завршил основно и стручно-техничко училиште. Од 1945 година е уредник на првиот македонски весник за деца „Пионер“, а потоа бил главен уредник на повеќе книжевни списанија, како што се: списанието за деца „Титовче“, списанијата за литература и уметност „Нов ден“ и „Современост“, литературниот весник „Хоризонт“ и хумористично-сатиричниот весник „Остен“. Во меѓувреме работел како уредник во издавачките куќи „Кочо Рацин“, „Наша книга“ и „Македонска книга“.
Јаневски е автор на многуброjни книги за деца, патеписна проза, збирки раскази, романи и поезија. Неговиот роман "Селото зад седумте јасени" од 1952 е првиот роман објавен на македонски јазик. Тој припаѓа на првата генерација македонски писатели по Втората светска војна, која ги постави темелите на современата македонска книжевност. Во спомен на неговото дело, на 29.1.2010 во паркот „Жена-борец“ во Скопје бил откриен споменик на Јаневски, дело на академикот Томе Серафимовски.
Јаневски оставил трага и во македонската кинематографија, како автор на неколку филмски сценарија: во 1967 година, тој ја адаптирал класичната историска драма на Војдан Чернодрински "Македонска крвава свадба", во режија на Трајче Попов; соработувал со Панде Ташковски на филмската адаптација на епскиот воен роман "Доследни на заветот", пренасловен во "Македонскиот дел од пеколот", во режија на Ватрослав Мимица; и ја адаптирал сопствената хуманистичка новела "Две Марии" за филмот со наслов "Јазол", во режија на Кирил Ценевски.
Славко Јаневски e добитник е на многу награди и признанија, меѓу кои се: „АВНОЈ“ (1968); „11 Октомври“; наградата на СВП „Браќа Миладиновци“; наградата на градот Скопје „13 Ноември“; „Кочо Рацин“; „Македонско слово“; наградата за книжевен опус на ИРО „Мисла“ и „Мирослав Крлежа“. Исто така, тој е добитник на две златни арени за сценарио на филмскиот фестивал во Пула, за филмовите „Волчја ноќ“ (1955) и "Македонскиот дел од пеколот" (1974).
Во 1946 година, во Скопје, Славко Јаневски, Блаже Конески, Ацо Шопов, Владо Малески и Коле Чашуле го формирале Друштвото на писателите на Македонија, кое тогаш броело 7 члена. Потоа, Јаневски бил и претседател на Друштвото. Исто така, тој бил член на Македонскиот ПЕН центар, претседател на Советот на СВП, како и член на МАНУ од нејзиното основање во 1967 година.
Со објавените 15 романи, 11 книги поезија, 6 книги раскази, 8 книги за деца и голем број препеви, есеи и полемики, Славко Јаневски е можеби најплодниот писател во современата македонска литература, чии дела се преведени на многу јазици. Неговото творештво ги опфаќа следниве дела:
Крвава низа (поезија, 1945)
Пруга на младоста (со Ацо Шопов, поезија, 1946)
Пионери, пионерки, бубачки и шумски ѕверки (поезија за деца, 1946)
Распеани букви (поезија за деца, 1946)
Милиони маченици (поема за деца, 1948)
Егејска барутна бајка (поезија, 1949)
Песни (1950)
Улица (повест, 1950)
Лирика (1951)
Село зад седумте јасени (роман, 1952)
Шеќерна приказна (сказна за деца, 1952)
Кловнови и луѓе (раскази, 1956)
Две Марии (роман, 1956)
Леб и камен (поезија, 1957)
Месечар (роман, 1959)
Сенката на Карамба Барамба (поезија за деца, 1959)
Марсовци и глувци (поезија за деца, 1959)
Горчливи легенди (патописна проза, 1962)
И бол и бес (роман, 1964)
Стебла (роман, нова верзија на „Село зад седумте јасени“, 1965)
Евангелие по Итар Пејо (поезија, 1966)
Црни и жолти (поезија за деца, 1967)
Каинавелија (поезија, 1968)
Тврдоглави (роман, 1970)
Омарнини (раскази, 1972)
Ковчег (раскази, 1976)
Оковано јаболко (поезија, 1978)
Астропеус (поезија, 1979)
Змејови за игра (поезија, 1983)
Миракули на грозомората: Легионите на Свети Адонис, Кучешко распетие и Чекајќи чума (трилогија, 1984)
Девет Керубинови векови (роман, 1987)
Глуви команди (поетски избор, 1988)
Песји шуми (поезија, 1988)
Чудотворци (роман, 1988)
Рулет со седум бројки (р

Reviews

[Marija Trpkovska · Rating 4 out of 5]

„Добро-зло? Нејасно се зачна ова прашање во мојата свест затоа и одговорот јасно не можеше да го исчепкам од кожурецот на мачењето. Можеби сѐ на светов беше едно со две имиња. Тоа беше ден кога разбрав дека во скоро време не ќе сум веќе дете.“

[Калина Котевска · Rating 4 out of 5]

,,Па што-децата не умеат ли да тагуваат?”

[Мила · Rating 4 out of 5]

"Предметите личат на луѓето, луѓето на предметите, звукот е со материјален облик и конкретна боја, бојата со внатрешна смисла и специфична тенденција. Луѓето што ги познавав, ги преобразував во своите мисли, предметите ги оживував. Постојано верував дека на иконата во ќошот на нашата спална не е светецот Никола туку чичко ми премаскиран во светец и со залепена брада. Бев сигурен: сонцето виси на синџир и ноќе се крие од страв пред џиновски лилјаци..."

[Sara G]

Kako je ova knjiga krenula lako i veselo i duhovito i onda me ukanalila totalno...i sve mislim 'e bre deco...' mislim da je jako dobro napisana knjiga ali je ne bih preporučila nikome, ima ovakvih priča gomila, treba izabrati neku s malo boljim bilansom. Pogotovo za ovo vreme

[Sofija · Rating 5 out of 5]

Дефинитивно мој омилен писател и уште едно прекрасно дело!

[Виктор · Rating 5 out of 5]

"Дали секогаш пред насолзените очи месечината изгледа како растопено сребро во ноќта? " ....