Τανγκό μες στον καθρέπτη

by Μάρω Βαμβουνάκη, Maro Vamvounaki

Το βιβλίο είναι καμωμένο απ' το ημερολόγιο μιας γυναίκας, τρεις μήνες την άνοιξη. Μέσα απ' τις σελίδες του, περνούν αποσπάσματα απ' τη ζωή της κι απ' τη ζωή πέντε φίλων της. Η ίδια πάντως αναρωτιέται: ¨Τί κάνω δηλαδή γράφοντας με τις ώρες τόσα πολλά; Θέλω να πιστεύω πως σκαλίζω το χαρτί για τις αλήθειες μου, πώς βάζω τάξη στις σκέψεις μου, πώς δίνω ονόματα στο άγνωστο, πώς εξορκίζω τούς φόβους μου πού, σχεδιαζοντάς τους σε ήρεμες λέξεις, τους αποφορτίζω απ τον κίνδυνο να συμβούν. Πώς σαν υπάκουος γραφιάς του μύχιου εαυτού μου καταγράφω μέσα στην ησυχία του σπιτιού τα μηνύματα που στέλνει για να τα μαθαίνω κι εγώ.

Συμβαίνουν όμως αυτά ή γράφω για ν αυτοδικαιώνομαι ακόμα πιο συστηματικά; Σκαλίζω για τις αλήθειες μου ή θάβω αλήθειες; Καθαρίζω το πρόσωπό μου ή αργά-αργά το μεταπλάθω όπως θα το θελα για να το ανέχομαι; Για να το αγαπήσω ίσως κάποτε;
Πόσο ύπουλη και υποκριτική μπορεί να γίνει η δύναμη του λόγου!"

Genres: Fiction

239 pages, Paperback

First published January 1, 1992

About the author

Η Μάρω Βαμβουνάκη (English: Maro Vamvounaki) γεννήθηκε στα Χανιά όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Από εννέα χρονών ήρθε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο, όπου εργάστηκε ως συμβολαιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα.

Reviews

[Stella · Rating 5 out of 5]

Απο τα καλύτερά της βιβλία!

[Αικατερίνη Χριστοδούλου · Rating 5 out of 5]

❤️

[ΕΥΑ]

.ην

[Searchingthemeaningoflife Greece · Rating 5 out of 5]

[...]Όσοι ζουν αληθινά, γερνώντας γίνονται πιο νέοι.[...]

[...]Τις πλάκες που πατάς μέτρα τις. Προτιμότερο αυτό παρά η άγονη πάλη μέσα σου, με τα παλιά είτε μ΄αυτά που νομίζεις πως θα μπορούσες να έχεις... Είναι υγιέστερο, θα σε ηρεμήσει...[...]

[...]Άμα κόψετε να λέτε ψέματα στον εαυτό σας αυτόματα θα πάψετε να λέτε και στους άλλους. Δοκιμάστε το![...]

[...]Δεν ξέρω να ξεχώρισα τα όρια όπου η ανθρωπιά μας κι η αυτοπροστασία μας γειτονεύουν, τη γραμμή όπου η αυτοπροστασία γλιστρά προς την εγωπάθεια, τη φυγή προς τα πίσω, τη φυγή προς τα μπρος ή την αληθινή έξοδο. Μαθαίνω μονάχα πως οι ποιητές κι οι άγιοι δεν ξέρουν από όρια.[...]

[...]Να είσαι εσύ, ο εαυτός σου, τόσο πολύ ο εαυτός σου να είσαι που να τον λησμονείς, να μη σε νοιάζει, να ρέεις παντού, να ενώνεσαι και να χάνεσαι.[...]

[...]Η αγάπη τρέφει, είναι δημιουργική, υπερβαίνει τον τόπο και το χρόνο, νικάει και τον θάνατο. Ακόμα και σιωπηλή, ακόμα κι από μακριά, από απόσταση μεγάλη, μπορεί  να τρέφει να στηρίζει, να σμιλεύει, να σε ομορφαίνει. Όπως μια φυσική ενέργεια, θερμότητα ή φως, αόρατο κύμα, έρχεται και σε βρίσκει επιδρά πάνω σου, σ΄αλλάζει.[...]

[...]Τούτο το πλάσμα δεν έκανε το ένα ή το άλλο, τούτο το πλάσμα ήταν τόσο ουσιαστικό κι απλό που μονάχα αφηνόταν να πάθει.[...]

[...]...ακόμα και τον χρόνο του θανάτου του επιλέγει ο άνθρωπος...[...]

[Lena · Rating 4 out of 5]

"Το ημερολόγιο μιας γυναίκας την άνοιξη". Αληθινές ιστορίες καθημερινών ανατροπών μιας ζωής που δεν έζησε, ενός χωρισμού που βίωσε και μιας επανασύνδεσης που περίμενε με ανοιχτή τη καρδιά και κομμένη την ανάσα...Όμορφο και κομψό, καλογραμμένο, από μια γυναίκα συγγραφέα για γυναίκες, αλλά περισσότερο για άνδρες-αιώνιους μελετητές της γυναικείας ψυχολογίας.

[Irini Gergianaki · Rating 3 out of 5]

Αγαπημένη Μάρω Βαμβουνάκη, σκληρό ψυχικά αλλά γυναικεία ειλικρινές. Είναι που ένα "άδοξο" τέλος ταιριάζει περισσότερο στη ζωή παρά στην λογοτεχνία..