Ο Κώστας Νικόδημος έρχεται στην Ελλάδα ύστερα από μακροχρόνια απουσία. Πρέπει να τακτοποιήσει το θέμα της κληρονομιάς του θείου του Τιμόθεου Κώνστα που πέθανε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες.
Ο οικογενειακός δικηγόρος εκφράζει τις υποψίες του για την ανάμειξη της "ελκυστικής και επικίνδυνης" Μάγδας Κώνστα στο θάνατο του, κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερου, συζύγου της. Τότε...
Μάλλον το ωραιότερο με ήρωα των Μπέκα. Μυστήριο, ύφος, διαβάζεται απνευστί, θα το έβλεπα άνετα ξανά σε προσαρμογή για τηλεόραση ή σινεμά, ακούει/διαβάζει κανείς;;
Ο αστυνόμος Μπέκας προσπαθεί να εξιχνιάσει μια σειρά φόνων και το μυστικό του "Μαύρου αγγέλου". Ένας κρίκος στην αλυσίδα των θανάτων είναι και ο Τιμόθεος Κώνστας. Ο ανιψιός του, ο Νικόδημος Κώνστας, μπλέκει σε ένα γαϊτανάκι μυστηρίου, αγωνίας, τρόμου και απόγνωσης. Τελικά ο αστυνόμος Μπέκας κερδίζει μια πύρρειο νίκη, καθώς χάνει όλες τις παρτίδες, εκτός από την τελευταία.
Ένα πολύ καλό αστυνομικό θρίλερ, από έναν πολύ καλό συγγραφέα του είδους.
Κλασσικο νουάρ με την κλασσικη -εξαιρετική- γραφή του Μαρή, με δράση και ανατροπές και ένα τελευταίο plot twist που δεν περίμενα. 4.5/5 ☆ γιατί το τέλος ήταν κατά τη γνώμη μου λίγο θλιβερό.
Εξαιρετική αστυνομική γραφή και πάρα πολύ καλή ιδέα (όπου η ερωτική ίντριγκα μπλέκεται με τους δωσίλογους της κατοχής). Θεωρώ ότι το βιβλίο κάνει μια μεγάλη βαρετή κοιλιά περίπου στη μέση με σκοπό μόνο να καθυστερήσει το φινάλε. Προσωπικά προτιμώ το σίριαλ, οι αλλαγές που έκαναν στην πλοκή ήταν πολύ πετυχημένες.
Από τα καλύτερα εμβληματικά έργα του μεγάλου συγγραφέα. Με άρωμα έντονης περιπέτειας, με δράση που καθηλώνει σε κάθε στιγμή, με ανατροπές απρόσμενες, με βάθος πλοκής, με χαρακτήρες που συγκινούν. Ένα έργο, που ο κάθε αναγνώστης του Μαρή, οφείλει να διαβάσει.
Totul a pornit de la o convorbire telefonică. O convorbire stranie, la zece noaptea, două ore după sosirea mea la Atena. — Domnul Nikodemos? — Chiar el. — Bine-aţi venit. — Cine-i la aparat? — N-are importanţă. Să spunem… un prieten. Nu numai convorbirea era stranie, ci şi vocea. O voce care parcă venea de departe şi în acelaşi timp de aproape. Răguşită, dar clară. N-aş fi putut să spun exact dacă era voce de bărbat sau de femeie. Şi mai exista în acel glas şi o nuanţă de ironie. — Aţi călătorit bine? — Foarte… — Deci v-aţi distrat. Pentru o clipă m-am gândit să pun receptorul jos. Persoana respectivă – bărbat sau femeie – îşi bătea joc de mine. Până la urmă însă, curiozitatea a învins. Cine era şi de unde ştia că mă aflam în Atena? — Destul, am spus. — Bravo. Aveţi nevoie de puţină relaxare, ţinând cont de cele ce vă aşteaptă aici. — Ce mă aşteaptă? La celălalt capăt al firului s-a auzit un râs uşor, la fel de ciudat ca şi vocea, înăbuşit, plin de răutate, prefăcut. — Serios, nu vă-nchipuiţi? — Nu-mi închipui nimic. — V-aţi văzut scumpele rude? — N-am văzut pe nimeni. De ce mi-aţi telefonat? — Din interes. Vocea a devenit sarcastică. — Vă interesează persoana mea? — Mult. Era o voce feminină, care se străduia să pară neutră. Şi, fără îndoială, telefona din apropiere. Poate chiar din hotelul unde trăsesem. — Motivul? — Mila.
Πάρα πολύ καλό, με πολύ καλή πλοκή. Είναι εξαντλημένο από τους εκδότες του (Ατλαντίς και Άγρα), οπότε το βρήκα με μεγάλη δυσκολία μεταχειρισμένο. Η μαγεία του Μαρή έγκειται στην απεικόνιση της εποχής του φυσικά.
Πολύ ωραίο αστυνομικό, εξαιρετικοί χαρακτήρες και καλογραμμένο. Μόνο το τέλος μου έδωσε την αίσθηση ότι έγινε βιαστικά και λιγάκι anti climactic. Εννοείται πως θα διαβάσω και άλλα με τον αστυνόμο Μπέκα!
Αγαπημένος Μαρής σε μια ιστορία που τα έχει όλα! Πάθη, μοιραίες γυναίκες, Έλληνες δωσίλογους, Γερμανούς σε αναζήτηση Εβραικών θησαυρών, ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Αθήνας και βέβαια τον αστυνόμο Μπέκα.
Παιδιόθεν λατρεία ο Τιμόθεος Κώνστας από την ομώνυμη σειρά. Δεν θα έχανα την απόλαυση μιας νέας έκδοσης, κι ας φαίνεται ξεπερασμένη η διήγηση μιας μεταπολεμικής αστικής Αθήνας με ίντριγκες και φόνους. Σίγουρα σαφέστατα πιο αθώα εποχή από τη σημερινή...
Πρώτο βιβλίο του Γιάννη Μαρή που διαβάζω και ήταν μια χαρά. Δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τους δευτεροκλασάτους Αμερικάνους συγγραφείς μυστηρίου όπως π.χ. οι Έλερι Κουίν και Ρίτσαρντ Πρέιδερ που έχω διαβάσει (έχουν βέβαια διαφορετικό στιλ).
Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Κώστας Νικόδημος, ο οποίος γυρίζει στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια απουσίας. Πρέπει να συναντήσει τον δικηγόρο της οικογένειας για να τακτοποιηθούν κάποια θέματα κληρονομιάς του θείου του, Τιμόθεου Κώνστα, που πέθανε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ο οικογενειακός δικηγόρος υποψιάζεται ότι πίσω από τον θάνατο του Κώνστα βρίσκεται η κατά 25 χρόνια νεότερη σύζυγός του, Μάγδα Κώνστα, μια ελκυστική και "επικίνδυνη" γυναίκα. Ο Νικόδημος θέλοντας και μη, ψάχνει από δω και από κει για να βρει την αλήθεια. Ως που συμβαίνουν διάφοροι θάνατοι και μυστήρια πράγματα, και εμφανίζεται ο αστυνόμος Μπέκας, ο οποίος ερευνά την όλη υπόθεση. Και η ιστορία πάει πολύ μακριά...
Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, από την οπτική του Νικόδημου. Ο Μπέκας εμφανίζεται περίπου στο πρώτο τρίτο του βιβλίου. Συμπαθής χαρακτήρας, που όμως δεν έχει και τόσο βάθος στο συγκεκριμένο βιβλίο. Το μυστήριο είναι αρκετό και ικανό να σε κρατήσει, το τέλος έχει ας πούμε και μια ανατροπή για έναν χαρακτ��ρα του βιβλίου, αλλά δεν έπεσα και από τα σύννεφα.
Γενικά ένα ικανοποιητικό αστυνομικό μυθιστόρημα που προσφέρει διασκέδαση για κάποιες ώρες, αλλά μέχρις εκεί.
A very nicely written criminal story. Even though the romance was a bit out of nowhere, I liked how the characters slowly uncovered clues and hints to help them solve the case.