Ganz unten

by Günter Wallraff

white/blk/gray softcover

Genres: Nonfiction, Germany, German Literature, Politics, Journalism, History, Biography

253 pages, Hardcover

First published January 1, 1985

About the author

Günter Wallraff is a German writer and journalist. He came to prominence thanks to his striking journalistic research methods and several major books on lower class working conditions and tabloid journalism. This style of research is based on what the reporter experiences personally after covertly becoming part of the subgroup under investigation. Wallraff would construct a fictional identity so that he was not recognisable as a journalist. In this way, he created books which denounce what he considers to be social injustices and which try to provide readers with new insights into the way in which society works.

Reviews

[Randall · Rating 4 out of 5]

This was a very interesting book recommended to me by a co-worker. It's a non-fiction account of a journalist who goes undercover as an immigrant Turkish worker in Germany in the mid 1980s. The purpose of the novel was to describe the horrible and inhumane conditions many immigrant Turks were forced to work in. I felt some of the situations were a bit over-exaggerated at times by the author (he seemed to set up certain situations to achieve a specific outcome that he could later denounce), but all in all it was a fascinating insight into an underground economy. Probably not too dissimilar to the Hispanic experience in America.

[Max · Rating 4 out of 5]

I've seen them. I bet you have seen them too. They do shitty jobs, they inhabit in awful places, they live their lives receiving that negative energy from all of us all the time. What are they doing in “our” country? How bad can their situation be back home that they prefer to be mistreated in their workplace, in their neighborhood, at the airports and almost by all our community?
I must accept that I suppressed all these thoughts during my whole life, but the reality is there. It was there before Günter Wallraff wrote "Lowest of the Low", it was there when he published it in 1985 and it is still a reality in 2017.
Wallraff’s tactics surprised me to the level in which I didn’t know if I was amused by the author’s audacity to obtain information or shocked by the level of risk he exposed himself into.
Lowest of the Low is sometimes hard to read, given the crudity of the events it describes. However, a must-read for all of the persons who live in big multi-cultural cities. Warning: it can change the way you see and treat foreigners.

[Ecem Urtekin · Rating 4 out of 5]

Distopyanın ‘geçmiş zaman’ hâli, okurken tüylerim diken diken oldu. Günter Wallraff eşine çok az rastlanır bir eser bırakmış bize.
Seksenli yıllarda böyle cesurca bir kitap yazmak, hele ki o dönemin Almanya’sında, büyük bir dayanıklılık gerektiriyor. Irkçıların ‘maskesini düşürmek için kılık değiştirmek’ zorunda kalarak bize bu satırları bırakmış.
“Yaşananlar benim beklediklerimi tam olarak karşıladı. Tabii olumsuz açıdan. Ben federal Almanya'da, aslında sadece 19. Yüzyıl üzerine yazılan tarih kitaplarında yer alması gereken olayları yaşadım." diyor gazeteci yazar.

[Carlos · Rating 4 out of 5]

Leí este libro allá cuando la caída del muro y entonces parecía todavía menos fácil de creer. Lectura más que recomendada para aquellos que piensan emigrar donde los teutones (o a cualquier otro país desarrollado y floreciente), que creen que Alemania es un ejemplo y un envidiable motor crecimiento para toda Europa sin pensar que la moral era una cosa de Kant y no de todos los individuos allí nacidos desde 1804. No que en todas partes no cuezan habas; Al contrario: este libro muestra que bien se hierven.

Esto es lo que hay. Y si así era la socialdemocracia anticomunista, ¿en qué mierda nos hemos metido en los últimos quince años?

[Hugo Pineda O'Neill · Rating 3 out of 5]

Con un tono sublevado y despectivo, tendré que decir lo siguiente: Cuanta repulsión, aversión y rechazo me despierta el pueblo alemán.

''Alfred: Hitler cometió una equivocación: la de no haber vivido cinco años más, para que ninguno de ellos quedara con vida, ni uno solo. Allí donde un judío, sea pobre o rico, mete las narices, se jode todo volando.''

''TURCOS DE MIERDA, NUNCA SE LOS PODRÁ COLGAR BASTANTE ALTO, LOS ODIO A TODOS ME VOY A CARGAR A TODOS LOS CERDOS TURCOS Otro autor: ESTOY SATISFECHO DE SER ALEMÁN ALEMANIA PARA LOS ALEMANES Y más allá: MEJOR SER UN CERDO SS QUE UN CERDO TURCO NUNCA HA HABIDO MEJOR ALEMÁN QUE ADOLF HITLER''

El periodismo gonzo de Walraff te lleva hasta los adentros de esta historia para querer sacar al personaje, del fango, que le llega hasta el pecho. Una arena movediza que ha visto y en la que ha decidido tirarse. Situaciones en donde el protagonista carece de fuerza, carácter y consuelo.

Un panorama desesperanzador, mal sabor sin remedio, que traen estos disparos que contienen mis recuerdos como inmigrante.

''Alemanes creer siempre que todo pueden comprar, pero las cosas más bonitas del mundo el dinero no puede comprar. Por eso alemanes tan pobres a pesar su mucho dinero responde Alí.''

[Marta · Rating 5 out of 5]

I am fascinated by Günter Wallraff's courage to become a Turkish man in capitalistic Germany. That man really showed us how Turkish and other ethnicities lived back in the 80s, with a system that was so intrinsically unfair to anyone but German people! It is the same we keep seeing currently in every capitalistic country. The less fortunate come to work and build a new life for themselves and many employers take advantage of how desperate they are to finally find a job, even when its conditions are below awful. It's sad and really unfair. Shocking to read how those people put their lives at risk only to feed their families.

[De Ongeletterde · Rating 4 out of 5]

Met dit boek veroorzaakte Günter Wallraff, een Duitse journalist, in de jaren tachtig enorm veel opschudding (al doofde de vlam ook weer snel, zoals dat tegenwoordig ook altijd gaat, want verontwaardiging heeft blijkbaar maar een korte levensduur). Hij ging vermomd als Turkse gastarbeider in Duitsland op zoek naar werk, eender wat, en komt terecht in de wereld van goedkope jobs en koppelbazen, bedrog (zowel van overheid als van de werknemer) en onverholen racisme. Jammer genoeg vrees ik dat de beschrijvingen in het boek van het onverantwoord, zwaar, ongezond werk nog steeds onverkort geldig zijn. We zien hier immers niet alleen het lelijke gezicht van racisme en uitbuiting van gastarbeiders, ook laaggeschoolde en arme Duitsers zijn amper beter af en Wallraff toont vooral het onverbiddelijk gezicht van het kapitalisme, dat in de tatcheriaanse jaren tachtig welig tierde en heden alleen maar sterker lijkt te staan. Dit boek is dan ook een blikopener maar weinigen zullen willen zien dat het systeem, eerder dan individuele "schurken" en "gewetenloze bazen", verantwoordelijk is voor de systematische uitbuiting van mensen.

[Esra ck · Rating 5 out of 5]

Ich danke Günter Wallraff für seine Arbeit, seinen Mut und seine Recherche. Er hat mit „Ganz unten“ aufgedeckt, unter welch menschenverachtenden Bedingungen Gastarbeiter in den 1980er Jahren arbeiten mussten. Es ist erschreckend, wie wenig ihr Wohlergehen zählte – sie wurden belogen, ausgebeutet, diskriminiert und unter miserablen Bedingungen krank gemacht.

Besonders erschütternd ist die Schilderung, dass ausländische Arbeiter sogar als Versuchspersonen missbraucht wurden. Dazu kamen gefährliche Arbeitsumfelder, der Umgang mit Strahlung oder harte Baustellenarbeiten ohne Pausen und Schutzmaßnahmen. Viele wurden nicht nur körperlich, sondern auch seelisch zerstört – und all das, nur weil sie ihre Familien ernähren wollten.

Dieses Buch zeigt eine Realität, die schwer zu fassen ist, aber nicht ignoriert werden darf. Wallraff hat mit seiner Reportage viel aufgedeckt und Aufmerksamkeit für diese Missstände geschaffen. Dafür verdient er großen Respekt!!!!

Ich kann das Buch definitiv weiterempfehlen!!!

[deniz · Rating 5 out of 5]

Tesadüf eseri birinin önerisiyle okumaya başladım. Uzun zamandır bu kadar çok bağ kurduğum başka bir kitap olmamıştı. Öyle ki Ali’nin yaşadıklarını bir süre sonra sanki ben yaşıyomuş gibi hissetmeye başladım. Çünkü aslında bundan 2-3 sene önce ben de yaşıyordum. Çalıştığım şantiyede bana ve çalışanlara yemek vermek istemeyenleri aşağılayanları yani yaşadığım tüm kötü anıları sanki bir daha yaşamış gibi olmuştum. bir yandan okurken bir yandan aklımda bu anıları tekrar yaşadığım için benim için okuması hem çok zor bir deneyim hem de Ali’ye yapılan her şeyi bana yapılmışcasına hissettiğim bir okuma oldu. Her ne kadar farklı coğrafyalarda ve farklı zaman dilimlerinde yaşıyor olsak da yaşadığımız hissettiğimiz acıların bu denli ortak olması ve hala yaşıyor olmamız çok acı geliyor. Kitap bittiğinde ise yüreğimde kocaman bir yumruğa başbaşa kaldım. benim için okuması zor olduğu kadar güzel de bir deneyimdi.

[Britt · Rating 4 out of 5]

Holy moly ik ben echt diep onder de indruk van dit boek uit 1985. Een Duitse onderzoeksjournalist vermomt zich twee jaar lang als Turkse arbeidsmigrant en legt daarmee de schrijnende leef- en werkomstandigheden van deze groep in Duitsland bloot.
Voordat ik begon te lezen, was ik eerlijk gezegd een beetje sceptisch over het idee dat je racisme en discriminatie blijkbaar pas echt kunt of wilt herkennen als je het als wit persoon zelf ervaart. Maar tijdens het lezen werd al snel duidelijk dat Turkse gastarbeiders destijds niet bepaald serieus werden genomen, en dat het boek waarschijnlijk nooit zoveel aandacht had gekregen als het niet was geschreven door een gerenommeerde journalist met een groot platform.
De omstandigheden die hij beschrijft zijn echt erbarmelijk, en de racistische opmerkingen die hij te horen krijgt zijn misselijkmakend. Vond het ook schrikbarend hoevaak er door Duitsers lovend over Hitler werd gesproken. De stille hoop dat alles nu, veertig jaar later, verbeterd zou zijn voor arbeidsmigrantenverdwijnt snel weer na een blik in de krant… Denk bijvoorbeeld alleen al aan de recente uitbuiting van arbeidsmigranten bij Saints & Stars in Amsterdam 🥲💔 Echt een belangrijk boek voor iedereen en (helaas) altijd.

[Mel · Rating 5 out of 5]

Mein türkischer Vater erzählte mir von seinem ersten Tag in Wien: Ihm fiel am Flughafen ein teures Auto auf, was dort ausgestellt war. So etwas hatte er zuvor nur in amerikanischen Filmen gesehen. Er erzählte von der Euphorie und Bestätigung, dass nun alles besser wird - ein neues, schönes Leben im Paradies Europa. Doch das ihm Versprochene sah anders aus: Sechs Personen lebten in einer viel zu kleinen Wohnung, weder Bett noch Dusche. Auf Grund anfänglicher Sprachbarriere hat er im Schulsystem versagt und musste somit schon im sehr jungen Alter sehr hart arbeiten.

Dieses Buch hat mich daher tief berührt und ich konnte es nur schwer zu Ende lesen. Es hat einen besonderen Platz in meinem Herzen – genau wie alle GastarbeiterInnen, denen ihre Kindheit, Jugend oder andere Lebensjahre im Streben nach einem besseren Leben geraubt wurden. Schade, dass dieses Leid in der österreichischen und deutschen Gesellschaft kaum Anerkennung findet, obwohl der heutige Wohlstand dieser Länder genau auf den Schultern jener ArbeiterInnen ruht, die in diesem Buch so eindrücklich beschrieben werden. Stattdessen sehen sie sich oft Vorurteilen und Fremdenhass ausgesetzt.

Danke, dass Sie mit Ihrem Buch denjenigen eine Stimme geben, deren Erfahrungen sonst ungehört bleiben.

Siz hayallerinizden vazgeçtiniz, biz hayallerimizi yaşayabilelim diye. Size sonsuz minnettarız.

[Bas · Rating 4 out of 5]

Klassieker uit het genre van de undercover-journalistiek. Günter Wallraff doet zich voor als Turkse illegaal en beschrijft in detail de mensonterende en levensgevaarlijke omstandigheden waarin deze mensen moeten werken. Uitgebuit door koppelbazen en uitgemergeld door veel te zwaar werk in giftige dampen. Inmiddels bijna veertig jaar geleden… en je hoopt maar dat het nu beter gesteld is. Ik vrees dat er nog genoeg misstanden te vinden zijn door de dappere journalisten die in Wallraffs voetsporen durven te treden.

[Leonie · Rating 4 out of 5]

Ich habe wirklich lange gebraucht um dieses Buch zu lesen. Das liegt aber nicht daran, dass ich es schlecht fand oder es schlecht geschrieben war, sondern eher daran, dass mich das Buch sehr bedrückt hat. Auch wenn das Buch sehr alt ist und sich einige Sachen in Deutschland zum Glück schon geändert haben, führt dieses Buch einem trotzdem vor Augen, wie viel Alltagsrassismus man evtl. auch selber noch an den Tag legt.

Alles in einem ein sehr gutes aber dennoch erschreckendes Buch.

[Esme · Rating 4 out of 5]

Günter Wallraff begibt sich im Jahr 1985 in Verkleidung des Türken Ali in das Abseits ausgestoßener Minderheiten. Während dieser Zeit erfährt er, was ein Ausländer in unserer Gesellschaft ertragen muss, aber nicht, wie es ihm gelingt, die Feindseligkeiten und den Hass zu verarbeiten. Er selbst trägt psychische Schäden durch die erfahrene Menschenverachtung davon, trotz des Bewusstseins, dass er diese Rolle jederzeit wieder ablegen kann. Wallraffs Erfahrungsbericht "Ganz unten" löste eine ganze Reihe von gesellschaftspsychologischen, menschlichen und politischen Folgen aus.

In der Reportage "Der Test" wird am deutlichsten dargestellt, wie weit die Missachtung des Individuums geht. Hier verliert der Mensch seine Identität und wird nur noch als Versuchsobjekt angesehen. Im Vordergrund der oft unnötigen Versuche steht die Wirtschaft und nicht die Gesundheit des Menschen.

"Ali wird für tauglich befunden, das heißt, er ist soweit verwendungsfähig, sich als Gesunder möglicherweise krankmachende Medikamente in Form von Pillen oder Spritzen verabreichen lassen zu dürfen."

"Der Test" trägt den Untertitel "Als Versuchsmensch unterwegs". Der Rahmentext verdeutlicht wie die Bürokratie durch nicht vorhandene Meldepflichten und Vorschriften in derartigen Fällen umgangen wird. Das Foto zeigt einen verzweifelten Türken, der keine andere Wahl hat, als an einer gefährlichen Studie teilzunehmen.

[Marc Lamot · Rating 3 out of 5]

At the time a bestseller, offering a disconcerting account of the working conditions of migrants in Germany.

[Chris · Rating 3 out of 5]

Beeindruckende Re­cher­che-Leistung, wird jedoch inhaltlich schnell monoton

[Patafisico · Rating 3 out of 5]

Espeluznante panorámica de la realidad del inmigrante irregular y pobre, plagada de racismo, abuso de posiciones dominantes y marginación en la RFA de inicios de los ochenta. Wallraff, en un experimento radical y casi suicida de periodismo infiltrado, saca la peor cara, insolidaria y amoral, de la sociedad del momento. Sin embargo, su incursión posee alguna característica que hace que la muestra que nos presenta el autor se decante por un sesgo preestablecido. Wallraff encuentra la miseria que pensaba hallar y que confirma sus presagios, pero también la busca activamente exponiéndose como cebo y se recrea en su denuncia (hay cierto masoquismo en su redacción). Su anuncio publicado en el periódico para buscar trabajo es un prototipo de sumisión y autohumillación máximo, puesto que se propone explícitamente como extranjero para cualquier tarea por penosa que sea especificando que puede ser incluso por poco dinero. Su sesgo atrae a los individuos más abyectos del tejido social alemán y, por extensión, occidental-capitalista. Ahí va a encontrar al personaje más siniestro de la trama, el cínico e insensible Adler, momento más valioso, extenso y centrado del libro, que desenmascara una realidad desoladora y saca las peores vergüenzas del perverso y esclerotizado sistema de capitalismo salvaje subyacente de la admirada locomotora alemana.
Al final la pregunta del millón queda en el aire y nos la seguimos haciendo décadas después: ¿es la sociedad capitalista esencial y potencialmente racista, fría y explotadora o es también la metodología empleada la que saca a la luz la canalla más deshumanizada que parasita ese sistema capitalista? Probablemente ambas opciones tengan algo de cierto. En el fondo he echado en falta otra forma de enfocar la investigación, aunque qué más se le puede pedir a Günter después de haberse puesto en la piel de Alí...

[Margit · Rating 4 out of 5]

Tudom, hogy az undercover journalism olyan műfaj, amivel óvatosan kell bánni. Néhány érzékeny pontra reflektált is a szerző. De szinte teljesen el tudtam engedni az ezzel kapcsolatos aggályaimat, annyire vérlázító, amiről ír.
Teljesen elkeserítő viszonyok, embertelen, megalázó, kizsákmányoló... ezt gondoltam, amíg büdösről, túlóráról és alacsony fizetésről volt szó. Onnan pedig, ahol kiutasításról, halálos veszélyről és végül BIZTOS egészségkárosodásról volt szó... onnan már felfoghatatlan. Bevándorló munkásokkal táplált emberkereskedelmi szörnyeteg.

[Elisa · Rating 5 out of 5]

Bekannt als erstes großes investigativ journalistisches Buch im deutschsprachigen Raum, deckt "Ganz unten" die menschenverachtenden Umstände der Leiharbeiter auf.

[Jonna Seifert · Rating 5 out of 5]

Krass einfach, vor allem, weil erschreckend vieles vom in 1988 Erlebten nicht weit von Heute entfernt ist.

[Phora · Rating 4 out of 5]

Dankbaar dat ik dit gelezen heb.
Iedereen zou dit moeten lezen.
Lezen en beseffen.

[Dafni Gioti · Rating 4 out of 5]

highly recommended

[María Teresa · Rating 4 out of 5]

Más allá del periodismo gonzo, que puede ser polémico o no por la manera en la que el reportero influye en la historia, me impresiona cómo la percepción hacia lo extranjero se mantiene tan vigente. Wallraff retrata cómo los alemanes abusan de los turcos y otros migrantes simplemente porque los extranjeros están desprotegidos al residir fuera de su país y estar en busca de una vida mejor. Ese desprecio, violencia y minimización reiterada recuerda mucho a las historias actuales que se leen en América Latina, por ejemplo, contra centroamericanos en México y Estados Unidos o venezolanos en Colombia y Perú. Es impactante cómo hay sintomatologías sociales que permean por tantos años y sociedades.

[Egon Wegh · Rating 5 out of 5]

Wallraff’s boek over zijn tijd als "Turkse" arbeider undercover bij Duitse bedrijven. De inleidende hoofdstukken, waarin hij zich als test van zijn vermomming voordoet als een Turk die wil toetreden tot de katholieke kerk of alvast een doodskist wil uitzoeken, zijn nog wel grappig. Daarna wordt het al snel grimmiger, als hij bij temperaturen onder het vriespunt steigers op moet zonder beschermende kleding of stofmasker. Onhutsend, stuitend, woorden schieten te kort. Het ergste is nog het gevoel dat je bekruipt, n.l. dat zulke wantoestanden anno nu ondanks alle protocollen, werkafspraken, controlerende instanties enz. enz. nog steeds zouden kunnen bestaan.

[Xavi · Rating 4 out of 5]

Lo que es realmente escalofriante de este libro es lo poco que deben haber cambiado las cosas en algunos lugares o, si se quiere, lo que deben haber empeorado.
Nada cambia: los que menos tienen, peores trabajos hacen al peor precio posible.
Dicho esto, la radicalización del libro entre malos (alemanes) y buenos (turcos) parece un poco demasiado forzada. Quizá me hubiese gustado encontrar algun personaje menos encasillado.

[Count Gravlax · Rating 2 out of 5]

Esse livro foi publicado no brasil com o nome "Cabeça de Turco".

Tem seus momentos e a situação dos turcos descrita em si é bastante triste, mas acho que a reporatagem em si já ficou datada. Em geral também não é muito bem escrito, nem muito bem organizado. Hoje em dia também creio que se fantasiar de turco e aplicar ~black face~ ainda que com boas intenções não seria muito bem visto

[Gunnar · Rating 3 out of 5]

Wichtiges Buch zur damaligen Zeit, aber hat ein wenig Staub angesetzt. Wobei die Probleme auch weiterhin Relevanz haben dürften.

[André · Rating 5 out of 5]

Citaat : ‘Men moet zich verkleden om de maatschappij te ontmaskeren, men moet misleiden en zich vermommen om achter de waarheid te komen. Ik weet ook nu nog bij lange na niet hóé een buitenlander de dagelijkse vernederingen, vijandigheden en de haat verwerkt. Maar ik weet nu wel wat hij te verdragen heeft en hoe ver de verachting voor mensen in dit land kan gaan. Apartheid bestaat ook in ons midden, alle democratie ten spijt.’
Review : Ali is echter geen echte gastarbeider en ook geen Turk, maar de Duitse undercoverjournalist Günter Wallraff. In zijn Ganz unten uit 1985 confronteerde hij de wereld met de omstandigheden van Turken, en dan vooral de arbeiders, in Duitsland. Wallraff werkt onder andere bij de hoogovens van Thyssen, bij Mc Donalds en in de bouw. De omstandigheden waar hij en zijn collega's mee te maken krijgen waren onmenselijk. En dat alles voor een hongerloontje. Bescherming krijgen de werknemers niet en ze lopen kans op allerlei ziektes. Door veel stof in te ademen loopt Wallraff bijvoorbeeld chronische bronchitis op. Maar er zijn ook aanwijzingen dat alle werknemers een verhoogde kans hebben op kanker op latere leeftijd. Toch krijgen ze geen mondkapjes. Na een tijdje wordt Wallraff chauffeur van de baas en zo krijgt hij een beetje mee van wat zich op hoger niveau afspeelt binnen de organisatie. En de gebrekkige moraal van de baas van de buitenlandse arbeiders komt zo ook naar voren. Hij is vooral geïnteresseerd in het verdienen van geld en eigenlijk niet in het welzijn van de arbeiders. Ongelooflijk wat Wallraff over had om dit verhaal op te kunnen schrijven. Hij onderging de gruwelijke werkzaamheden zonder uit zijn rol te vallen. Het levert hem zelfs gezondheidsproblemen op. Een aantal keer werd hij bijna ontmaskerd. Het is sowieso een wonder dat de mensen hem geloofden, want hij sprak geen Turks, maar gewoon gebrekkig Duits. En hij deed net alsof hij al op jonge leeftijd naar Griekenland verhuisde. Het lukte de schrijver in ieder geval op indringende wijze een overzicht te geven van het werk en de arbeidersomstandigheden aan de onderkant van de samenleving in Duitsland. En dat beeld was allesbehalve fraai. Het is stuitend dat er geen goede arbeidsvoorwaarden waren en dat de arbeiders niks konden doen om hun situatie te verbeteren. Als ze klagen worden ze weggestuurd en staat er al een ander klaar om het werk over te nemen. Dit confronterende boek werd in meer dan dertig talen vertaald. Deze nieuwe editie is uitgebreid met een overzicht van hoe de buitenwereld op Wallraffs actie reageerde. Bovendien schreef de auteur een nieuw voorwoord voor deze uitgave.

[Adem Yüce · Rating 4 out of 5]

En Alttakiler, 21 Ekim 1985 yılında yayınlanan araştırmacı gazeteci yazar Günter Wallraff'ın 1980'li yılların başlarında, Federal Almanya'daki insan hakları ihlalleri ve yabancı düşmanlığını anlatan, uluslararası bir başarı elde etmiş olan kitaptır.
Kitap, Günter Wallraff'ın, Almanya'da çalışan bir Türk işçisi (Levent Ali Sigirlioğlu, daha sonraki baskılarda Sinirlioğlu) kılığına girerek, çalıştığı çeşitli işyerlerinde karşılaştığı sömürü, yok sayılma ve kini anlatmaktadır.
Wallraff, Mart 1983 tarihinden itibaren iki yıl araştırma yaptığı kitabının önsözüne şunları yazar: “ "Ben gerçek bir Türk değildim. fakat toplumun maskesini düşürmek için kılık değiştirmek zorundasınız. Gerçekleri ortaya çıkarmak için aldatmak ve sahte tavır takınmak zorundasınız.
Ben hala, bir yabancının, günlük aşağılamalarla, düşmanlıklarla ve kinle nasıl başettiğini bilmiyorum. Ama şimdi, neler çektiğini ve bu ülkede insanları aşağılamanın nereye kadar gittiğini biliyorum.
Kitap sosyolojik açıdan bir kitlenin nasıl kullanıldığını çok iyi anlatıyor. Bugün önceliklerin mevzu olduğu bir tartışmada bulundum o tartışma kitapların ilk baskılarının değerlerine yönelikti diyebiliriz tabi yine anlaşılmadığımı düşünerek bir nevi yenik bir görüntü ile çekildim 80'li yılların Türk işçileri için çalışmak bir öncelikti Alman hükümeti için de onları bir kobay olarak kullanmak bir öncelikti öncelikler öncelikler sadece dışardan yorumlandığı kadar görünen o öncelikleri daha iyi sakınmak gerekiyor benim basit önceliklerim mevcut. Kendi hayatıma yön veremez hale gelen basit öncelikler bizden daha yüce ve yükseklerde olanların da basit öncelikleri var o da bizim önceliklerimizi itaatkar hale getirmek işin içinden çıkmaya çalışalım öncelikle ... sayfa 156'dan bir alıntı ile sonlandırıyorum:
Yüksek fırında meydana gelen bir kazada bir işçinin nasıl korların ortasına düşüp, bir anda bir yumak ateş haline geldiğini anlatıyor. Geriye bir şey kalmadığı için, alev alev korlardan küçük bir parça alıp onu vermişler yakınlarına, gömsünler diye. Aslında ölen işçinin vücudu çeliğe karışmış, teneke levhalar biçiminde preslenmiş; kimbilir, otomobil yapımında mı kullanılmıştır..

[Karina]

An alle im Jahr 2025:

Wir haben sie wahrscheinlich alle schon gesehen. Sie putzen die Toiletten bei McDonald's oder stehen immer unter Zeitdruck, wenn sie unser Amazon-Paket ausliefern.

Man kennt sie nicht unter den Namen, die ihre Eltern ihnen gegeben haben. Sie kennt man als "illegale Migranten", ein Etikett, das ihnen von Politikern und Medienpropaganda verpasst wurde.

Die "illegalen Migranten"/“Flüchtlinge”, die das Rückgrat unserer Wirtschaft, aber "Ganz Unten" in der Gesellschaft sind, sind immer wieder Gesprächsthema in politischen Fernsehdebatten und Reden.

Während unser Nachbar sich Sorgen um die Miete und die Lebensmittelpreise macht, wenn er gerade von seinem Zweitjob nach Hause gekommen ist, schickt einer der reichsten 1% der Welt seine Frau und andere reiche Frauen, KEINE AUSGEBILDETEN ASTRONAUTEN, mit Ausnahme von EINER, in den Weltraum, nur so zum Spaß, im Space Taxi.

Das wird gefeiert, aber nicht kritisiert, warum diese Menschen nicht deren Geld für gute Zwecke einsetzen.

Dieses Buch konzentriert sich mehr auf die verdrehte Welt der Elite, die bereit ist, ihre Arbeiter für ihren Profit in einen langsamen, qualvollen Tod zu schicken. Leute wie Adler (im wirklichen Leben Vogel) sind sich der schlechten finanziellen und gesellschaftlichen Lage ihrer Arbeiter sehr wohl bewusst. Sie geben sich als Verfechter der Menschenrechte aus, um das Vertrauen ihrer Arbeiter zu gewinnen - nur um sie dann zu entsorgen, wenn die Giftstoffe des Staubs, die sie über die Jahre eingeatmet haben, sie in Krankenhausbetten landen lassen.

Genauso wie die Amazon-Bosse Ende 2024/Anfang 2025 in Großbritannien behaupteten, sich um die Gesundheit ihrer Arbeiter zu kümmern, aber vor Gericht die Gründe nicht nennen konnten, WARUM ihre Arbeiter gegen dieses Unternehmen protestierten.

Kurz gesagt: Liest dieses Buch, denn es ist für die heutige Gesellschaft relevant, da Politiker bis heute Menschen mit Migrationsgeschichte und Sozialleistungsempfänger für IHR eigenes politisches Versagen verantwortlich machen.

Lasst euch nicht nochmal reinlegen.