What do you think?
Rate this book
Felix, Net i Nika #17
Felix, Net i Nika oraz Zero Szans 2. Inne Jutro
Czasem od naszych małych decyzji zależy bardzo dużo!
Romans dla nieletnich? Powieść o Sztucznej Inteligencji dla (niekoniecznie) lubiących SF? Humorystyczna obyczajówka dla nerdów? Przygodówka podróżnicza dla niezainteresowanych All Inclusive w Tajlandii? Tech thriller dla każdej informatycznej ameby? Tak naprawdę to wszystko po trochu, czyli oto najnowsza część Felixa, Neta i Niki Rafała Kosika (pamiętajcie, że to kontynuacja Felix, Net i Nika oraz Zero Szans).
Przed Wami wielka dawka egzotyki, tajemnic, przygód, kłopotów, sercowych komplikacji i niezawodnego humoru.
Romans dla nieletnich? Powieść o Sztucznej Inteligencji dla (niekoniecznie) lubiących SF? Humorystyczna obyczajówka dla nerdów? Przygodówka podróżnicza dla niezainteresowanych All Inclusive w Tajlandii? Tech thriller dla każdej informatycznej ameby? Tak naprawdę to wszystko po trochu, czyli oto najnowsza część Felixa, Neta i Niki Rafała Kosika (pamiętajcie, że to kontynuacja Felix, Net i Nika oraz Zero Szans).
Przed Wami wielka dawka egzotyki, tajemnic, przygód, kłopotów, sercowych komplikacji i niezawodnego humoru.
384 pages, Hardcover
First published May 19, 2023
6 people are currently reading
157 people want to read
About the author
Rafał Kosik
69 books194 followersMówi o sobie, że jest niedokończonym architektem. Przerwał studia na Politechnice Warszawskiej, aby otworzyć własną agencję reklamową, w której jest dyrektorem kreatywnym i grafikiem. Jest autorem serii dla dzieci i młodzieży „Felix, Net i Nika”. Dotychczas opublikował: Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi (2004), Felix, Net i Nika oraz Teoretycznie Możliwa Katastrofa (2005), Felix, Net i Nika oraz Pałac Snów (2006), Felix, Net i Nika oraz Pułapka Nieśmiertelności (2007), Felix, Net i Nika oraz Orbitalny Spisek (2008) oraz Felix, Net i Nika oraz Orbitalny Spisek 2. Mała armia (2009). Dwa pierwsze tomy otrzymały tytuł „Książki Roku 2005” Polskiej Sekcji IBBY, tom trzeci otrzymał nominację do tytułu „Książki Roku 2007” Polskiej Sekcji IBBY, tom czwarty nagrodę Dziecięcy Bestseller Roku 2008 „Mały Dong”, a tom piąty wygrał w swej kategorii plebiscyt Katedry „Fantastyka 2008”. Dotychczas tom pierwszy Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi został przetłumaczony i opublikowany na Litwie i w Czechach.
Rafał Kosik pisze również prozę science fiction dla dorosłych czytelników. Opublikował liczne opowiadania (m.in. w „Nowej Fantastyce” i magazynie „Science Fiction, Fantasy & Horror”), powieści Mars (2003), Vertical (2006) oraz Kameleon (2008). Vertical otrzymał nagrodę Nautilus 2006 i nominację do najważniejszej nagrody środowiska fantastów – Zajdla 2006, a Kameleon otrzymał nagrodę Zajdla 2009, nagrodę SFINKS 2009 i wygrał plebiscyt Katedry „Fantastyka 2008”, a także dostał nominację do Literackiej Nagrody im. Jerzego Żuławskiego. Niemieckie wydawnictwo FOTOTAPETA wydało książkę Geschichten vom Mars (Opowieści z Marsa) z tekstem Rafała Kosika Der Letzte Atemzug (Ostatni Oddech), a czeskie wydawnictwo Laser Books – powieść Vertikal (Vertical). Scenariusz serialu Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi autorstwa Rafała Kosika i Wiktora Skrzyneckiego, na podstawie książki pod tym samym tytułem, otrzymał nagrodę w polsko-włoskim konkursie organizowanym m.in. przez PISF, Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Telewizję Polską i Międzynarodowy Festiwal Filmów Dziecięcych w Giffoni.
Rafał Kosik pisze również prozę science fiction dla dorosłych czytelników. Opublikował liczne opowiadania (m.in. w „Nowej Fantastyce” i magazynie „Science Fiction, Fantasy & Horror”), powieści Mars (2003), Vertical (2006) oraz Kameleon (2008). Vertical otrzymał nagrodę Nautilus 2006 i nominację do najważniejszej nagrody środowiska fantastów – Zajdla 2006, a Kameleon otrzymał nagrodę Zajdla 2009, nagrodę SFINKS 2009 i wygrał plebiscyt Katedry „Fantastyka 2008”, a także dostał nominację do Literackiej Nagrody im. Jerzego Żuławskiego. Niemieckie wydawnictwo FOTOTAPETA wydało książkę Geschichten vom Mars (Opowieści z Marsa) z tekstem Rafała Kosika Der Letzte Atemzug (Ostatni Oddech), a czeskie wydawnictwo Laser Books – powieść Vertikal (Vertical). Scenariusz serialu Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi autorstwa Rafała Kosika i Wiktora Skrzyneckiego, na podstawie książki pod tym samym tytułem, otrzymał nagrodę w polsko-włoskim konkursie organizowanym m.in. przez PISF, Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Telewizję Polską i Międzynarodowy Festiwal Filmów Dziecięcych w Giffoni.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 67 reviews
May 25, 2023
Kocham tę serię, ale w tym zakończeniu brakuje mi czegoś i nie wszystko zostało wyjaśnione. To ja poproszę kolejną część
May 24, 2023
Wyszła 17 część mojej serii z dzieciństwa? Oczywiście rzucam wszystko i idę ją przeczytać, bo przecież nie mam nic ważniejszego do zrobienia. (To sarkazm.)
Nie no, ale była fajna. Wyciągnęłam się, choć trochę to wszystko było mało prawdopodobne i wręcz surrealistyczne. To znaczy, to działa tak, że jeśli przyjmiesz zastaną lekko nieprawdopodobną sytuację, potem decyzje bohaterów mają sens. Po prostu najpierw trzeba się oswoić z tym dokąd zmierza fabuła.
Tyle że mnie to nie obchodzi, bo sentyment naprawia w mojej głowie wszystkie niedoskonałości. Dokładniej to sentyment i humor Neta. (Bardzo mi się podobało jak przez przypadek nie zdążył wsiąść do pociągu haha).
Nie no, ale była fajna. Wyciągnęłam się, choć trochę to wszystko było mało prawdopodobne i wręcz surrealistyczne. To znaczy, to działa tak, że jeśli przyjmiesz zastaną lekko nieprawdopodobną sytuację, potem decyzje bohaterów mają sens. Po prostu najpierw trzeba się oswoić z tym dokąd zmierza fabuła.
Tyle że mnie to nie obchodzi, bo sentyment naprawia w mojej głowie wszystkie niedoskonałości. Dokładniej to sentyment i humor Neta. (Bardzo mi się podobało jak przez przypadek nie zdążył wsiąść do pociągu haha).
May 22, 2023
4.25/5
„Felix, Net i Nika oraz Zero Szans 2. Inne Jutro” to 17-ta część cyklu i bezpośrednia kontynuacja poprzedniego tomu. Książki ogólnie można czytać nie po kolei, ale w tym przypadku koniecznie trzeba przeczytać najpierw „FNiN oraz Zero Szans”. Jeśli chodzi o moją rekomendację, to jeśli ktoś nie chce czytać od serii od początku, tylko zacząć od najnowszych tomów, to polecam przeczytać zacząć od tomu 15 (Koniec Świata, Jaki Znamy) – jest tam już małe wprowadzenie do akcji Zera Szans.
Fani całej serii będą się pewnie lepiej bawić – mamy sentyment do bohaterów, do stylu autora – no i pojawiają się nawiązania do poprzednich tomów.
Fabuła Zera Szans nakreśla nam się następująco:
Dziewczyna Felixa – Laura – była pasażerką zaginionego lotu 481. Felix postanawia zacząć poszukiwania na własną rękę, a towarzyszy mu reszta „superpaczki” – Net i Nika, chociaż mniej chętnie i z mniejszą nadzieją na sukces. Co się stało z Laurą? Pierwsza część tej historii nie podaje odpowiedzi, a tylko zostawia nas z większą liczbą pytań. Dlatego z niecierpliwością czekałam na kolejną książkę i rozwiązanie całej zagadki.
Na rozwiązanie musimy czekać bardzo długo, gdyż akcja trwa do ostatnich stron… Dlatego też książkę czyta się szybko i kiedy tylko się da. Ciągła akcja i napięcie nie pozwalają jej odłożyć ;)
Akcja dzieje się w Azji, w wielu różnych regionach. Autor w czasie tworzenia historii podróżował po tych miejscach i zbierał doświadczenia i spostrzeżenia – to widać w tej książce. Mamy szczegóły co do komunikacji, jedzenia, zwyczajów, zabytków … Jest to świetna okazja, by dowiedzieć się czegoś nowego.
Fani serii wiedzą, że dotychczasową funkcją Neta było powodowanie kłopotów, potykanie się na idealnie płaskiej podłodze, protestowanie przeciwko niebezpiecznym akcjom i generalnie bycie elementem humorystycznym. Miło mi powiedzieć, że w tej części Net zachowuje się naprawdę rozsądnie, wpada na dobre pomysły, które pozwalają mu uniknąć zagrożenia i to on rozwiązuje kluczową zagadkę dzięki swojej wiedzy.
Obie części utrzymane są w poważniejszym klimacie. Nie znajdziemy tu szkolnych wygłupów, chociaż humorystyczne wstawki też się znajdą. Nic dziwnego, skoro wszyscy są przegnębieni zaginięciem Laury, a niebezpieczeństwo tym razem jest bardzo realne.
Niektórych to ucieszy, niektórych może zmartwi, ale (mimo opisu z tyłu książki) nie jest to romans. Wątków romantycznych nie nazwałabym tutaj romantycznymi, po prostu bohaterowie są w związkach i czasami pojawi się zazdrość czy okazywanie uczuć. Mnie to w ogóle nie przeszkadza, bo jest to na szarym końcu moich oczekiwań co do tej serii, dlatego nie oceniam zachowań bohaterów w tych kwestiach. Ale muszę przyznać, że Net i Nika zaczęli mieć fajną dynamikę, a Felix jest po prostu zagubiony w ludzkich relacjach.
Długo wyczekiwane zakończenie ma sens, splata kilka wątków, które wcześniej się pojawiły, mamy też element z science-fiction. Wszystko przemyślane, jak to u Kosika jest. Natomiast nie czuję się do końca usatysfakcjonowana, zabrakło mi kilku wyjaśnień. Jeden wątek prawdopodobnie miał pozostać taki tajemniczy i to mi nie przeszkadza, innych może trzeba samemu się domyślić. Na pewno przeczytam te tomy jeszcze raz i spróbuję wychwycić wszystkie podpowiedzi :)
Na pewno będę czytać wszystkie tomy, które się dalej pojawią, każda historia jest dla mnie świetna i dobrze się przy niej bawię 🧡
„Felix, Net i Nika oraz Zero Szans 2. Inne Jutro” to 17-ta część cyklu i bezpośrednia kontynuacja poprzedniego tomu. Książki ogólnie można czytać nie po kolei, ale w tym przypadku koniecznie trzeba przeczytać najpierw „FNiN oraz Zero Szans”. Jeśli chodzi o moją rekomendację, to jeśli ktoś nie chce czytać od serii od początku, tylko zacząć od najnowszych tomów, to polecam przeczytać zacząć od tomu 15 (Koniec Świata, Jaki Znamy) – jest tam już małe wprowadzenie do akcji Zera Szans.
Fani całej serii będą się pewnie lepiej bawić – mamy sentyment do bohaterów, do stylu autora – no i pojawiają się nawiązania do poprzednich tomów.
Fabuła Zera Szans nakreśla nam się następująco:
Dziewczyna Felixa – Laura – była pasażerką zaginionego lotu 481. Felix postanawia zacząć poszukiwania na własną rękę, a towarzyszy mu reszta „superpaczki” – Net i Nika, chociaż mniej chętnie i z mniejszą nadzieją na sukces. Co się stało z Laurą? Pierwsza część tej historii nie podaje odpowiedzi, a tylko zostawia nas z większą liczbą pytań. Dlatego z niecierpliwością czekałam na kolejną książkę i rozwiązanie całej zagadki.
Na rozwiązanie musimy czekać bardzo długo, gdyż akcja trwa do ostatnich stron… Dlatego też książkę czyta się szybko i kiedy tylko się da. Ciągła akcja i napięcie nie pozwalają jej odłożyć ;)
Akcja dzieje się w Azji, w wielu różnych regionach. Autor w czasie tworzenia historii podróżował po tych miejscach i zbierał doświadczenia i spostrzeżenia – to widać w tej książce. Mamy szczegóły co do komunikacji, jedzenia, zwyczajów, zabytków … Jest to świetna okazja, by dowiedzieć się czegoś nowego.
Fani serii wiedzą, że dotychczasową funkcją Neta było powodowanie kłopotów, potykanie się na idealnie płaskiej podłodze, protestowanie przeciwko niebezpiecznym akcjom i generalnie bycie elementem humorystycznym. Miło mi powiedzieć, że w tej części Net zachowuje się naprawdę rozsądnie, wpada na dobre pomysły, które pozwalają mu uniknąć zagrożenia i to on rozwiązuje kluczową zagadkę dzięki swojej wiedzy.
Obie części utrzymane są w poważniejszym klimacie. Nie znajdziemy tu szkolnych wygłupów, chociaż humorystyczne wstawki też się znajdą. Nic dziwnego, skoro wszyscy są przegnębieni zaginięciem Laury, a niebezpieczeństwo tym razem jest bardzo realne.
Niektórych to ucieszy, niektórych może zmartwi, ale (mimo opisu z tyłu książki) nie jest to romans. Wątków romantycznych nie nazwałabym tutaj romantycznymi, po prostu bohaterowie są w związkach i czasami pojawi się zazdrość czy okazywanie uczuć. Mnie to w ogóle nie przeszkadza, bo jest to na szarym końcu moich oczekiwań co do tej serii, dlatego nie oceniam zachowań bohaterów w tych kwestiach. Ale muszę przyznać, że Net i Nika zaczęli mieć fajną dynamikę, a Felix jest po prostu zagubiony w ludzkich relacjach.
Długo wyczekiwane zakończenie ma sens, splata kilka wątków, które wcześniej się pojawiły, mamy też element z science-fiction. Wszystko przemyślane, jak to u Kosika jest. Natomiast nie czuję się do końca usatysfakcjonowana, zabrakło mi kilku wyjaśnień. Jeden wątek prawdopodobnie miał pozostać taki tajemniczy i to mi nie przeszkadza, innych może trzeba samemu się domyślić. Na pewno przeczytam te tomy jeszcze raz i spróbuję wychwycić wszystkie podpowiedzi :)
Na pewno będę czytać wszystkie tomy, które się dalej pojawią, każda historia jest dla mnie świetna i dobrze się przy niej bawię 🧡
July 13, 2023
Nie wiem, czy stało się to, czego się obawiałam i po 12 latach wyrosłam z tej serii, ale bawiłam się bardzo słabo. Historia jest zagmatwana i zakończenie niewiele wyjaśnia, bohaterowie jacyś tacy bez życia i w sumie nie wiadomo, czemu się w ogóle tolerują, nawiązania do polityki próbują być błyskotliwe, a są wręcz łopatologiczne + większość książki zajmują opisy miejsc, które Kosik odwiedził i bardzo chce się tym pochwalić. I wiem, że to nie pierwszy raz, ale nawiązanie do wspólnego prysznica dwójki 16-latków jest co najmniej zastanawiające
July 13, 2023
Skończyło się jak zwykle.
ZE DUPE WYJASNIL TAK NAPRAWDE
dawaj szybko następna część bo nadal jest dużo pytań.
ZE DUPE WYJASNIL TAK NAPRAWDE
dawaj szybko następna część bo nadal jest dużo pytań.
April 20, 2024
4.5
Lepsza od poprzedniej części. Naprawdę wciągnęło i dobrze się bawiłam, ale zakończenie mnie rozczarowało. Trochę zbyt pobieżne było. I niektóre rzeczy pozostały niewyjaśnione. Możliwe, że nastąpi to dopiero w kolejnym tomie.
Mam wrażenie że niedługo głównym antagonistą będzie podróba Thunderheada z Kosiarzy (Morten nią nie był, bo był pierwszy i do tego mniej zaawansowany).
Brakowało scenek w szkole. Naprawdę.
Lepsza od poprzedniej części. Naprawdę wciągnęło i dobrze się bawiłam, ale zakończenie mnie rozczarowało. Trochę zbyt pobieżne było. I niektóre rzeczy pozostały niewyjaśnione. Możliwe, że nastąpi to dopiero w kolejnym tomie.
Mam wrażenie że niedługo głównym antagonistą będzie podróba Thunderheada z Kosiarzy (Morten nią nie był, bo był pierwszy i do tego mniej zaawansowany).
Brakowało scenek w szkole. Naprawdę.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 31, 2023
Teraz, kiedy mam pełny ogląd na książkę, czuję się rozczarowana... To, co było świetne w innych książkach z serii, tutaj nie występuje lub występuje w bardzo okrojonej wersji.
Pierwszym moim zastrzeżeniem jest praktycznie całkowite zignorowanie rodziców Neta i Felixa. W książce mamy momenty, kiedy mama dzwoni do Neta, ale na koniec nie dostajemy żadnego wyjaśnienia, jak Net i Felix poradzili sobie z powrotem do domu, czy tłumaczeniem jak było na "wycieczce". A byłoby tutaj pole do popisu choćby z tego powodu, że akcja dzieje się w trakcie roku szkolnego i wychodzi na to, że żaden nauczyciel nie zainteresował się zniknięciem trójki uczniów.
Drugą kwestią są sprawy polityczne. O ile w innych tomach polityka była sprawnie wplatana i mogła wydawać się luźno powiązana, ale później to było coraz ciekawsze i bliższe bohaterom, tak tutaj mamy opisy polityczne, chyba tylko po to by uzasadnić skąd przeciek. Chyba, że jest to zmyślna podbudówka pod kolejny tom...
Tutaj wchodzi mój kolejny problem z tą książką. Jest napisane, że można ją czytać niezależnie od reszty serii... No niby tak, ale nie znając Mortena, Osmozy i jej historii, nie wiedząc co się działo podczas burzy magnetycznej i nie mając większego kontekstu relacji Laury i Felixa - czytelnik bardzo dużo traci.
Ostatnim takim dużym moim zastrzeżeniem jest samo zakończenie książki, które z jednej strony jest bardzo nagłe, a z drugiej mało co wyjaśnia. Czytelnik pozostaje z większą liczbą pytań niż odpowiedzi. Brakowało mi epilogu w którym dostajemy domknięcie wątków i trochę tego, co znamy z poprzednich tomów - czyli szkoła i życie rodzinne bohaterów.
Na plus książki poczucie humoru bohaterów. Niektóre części serii są bardziej poważne, inne trochę mniej. Tutaj komediowa część była bardzo dobrze wyważona w stosunku do sytuacji bohaterów.
Natomiast największym atutem obu części są opisy miejsc. Kosik bardzo sprawnie i ciekawie opisuje miejsca, w jakich znajdują się bohaterowie. Opisy są bardzo plastyczne i przenoszą czytelnika do tych wszystkich miejsc, w których znaleźli się bohaterowie.
Podsumowując, moim zdaniem to była jak do tej pory najsłabsza cześć serii - głównie ze względu na zakończenie, a w sumie jego brak. Historia mocno wciąga i jest interesująca, lecz moment, w którym się kończy, był na tyle frustrujący, że zepsuł trochę radość z tego, co było wcześniej. Liczę na to, że otwarte w tym tomie wątki posłużą jako podwaliny do kolejnego albo dostaniemy opowiadanie domykające historię.
Pierwszym moim zastrzeżeniem jest praktycznie całkowite zignorowanie rodziców Neta i Felixa. W książce mamy momenty, kiedy mama dzwoni do Neta, ale na koniec nie dostajemy żadnego wyjaśnienia, jak Net i Felix poradzili sobie z powrotem do domu, czy tłumaczeniem jak było na "wycieczce". A byłoby tutaj pole do popisu choćby z tego powodu, że akcja dzieje się w trakcie roku szkolnego i wychodzi na to, że żaden nauczyciel nie zainteresował się zniknięciem trójki uczniów.
Drugą kwestią są sprawy polityczne. O ile w innych tomach polityka była sprawnie wplatana i mogła wydawać się luźno powiązana, ale później to było coraz ciekawsze i bliższe bohaterom, tak tutaj mamy opisy polityczne, chyba tylko po to by uzasadnić skąd przeciek. Chyba, że jest to zmyślna podbudówka pod kolejny tom...
Tutaj wchodzi mój kolejny problem z tą książką. Jest napisane, że można ją czytać niezależnie od reszty serii... No niby tak, ale nie znając Mortena, Osmozy i jej historii, nie wiedząc co się działo podczas burzy magnetycznej i nie mając większego kontekstu relacji Laury i Felixa - czytelnik bardzo dużo traci.
Ostatnim takim dużym moim zastrzeżeniem jest samo zakończenie książki, które z jednej strony jest bardzo nagłe, a z drugiej mało co wyjaśnia. Czytelnik pozostaje z większą liczbą pytań niż odpowiedzi. Brakowało mi epilogu w którym dostajemy domknięcie wątków i trochę tego, co znamy z poprzednich tomów - czyli szkoła i życie rodzinne bohaterów.
Na plus książki poczucie humoru bohaterów. Niektóre części serii są bardziej poważne, inne trochę mniej. Tutaj komediowa część była bardzo dobrze wyważona w stosunku do sytuacji bohaterów.
Natomiast największym atutem obu części są opisy miejsc. Kosik bardzo sprawnie i ciekawie opisuje miejsca, w jakich znajdują się bohaterowie. Opisy są bardzo plastyczne i przenoszą czytelnika do tych wszystkich miejsc, w których znaleźli się bohaterowie.
Podsumowując, moim zdaniem to była jak do tej pory najsłabsza cześć serii - głównie ze względu na zakończenie, a w sumie jego brak. Historia mocno wciąga i jest interesująca, lecz moment, w którym się kończy, był na tyle frustrujący, że zepsuł trochę radość z tego, co było wcześniej. Liczę na to, że otwarte w tym tomie wątki posłużą jako podwaliny do kolejnego albo dostaniemy opowiadanie domykające historię.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 1, 2023
5. z czystym sercem. kocham ta cała serie i teraz czekam na kolejne części. idealna książka do wyjścia z dołka czytelniczego. zakończenie było trochę dziwne ale było warto :))
August 4, 2023
Super książka, bardzo ciekawa historia. Odjęłam jedną gwiazdkę tylko za zbyt krótkie zakończenie, które moim zdaniem nie wyjaśniło wszystkich spraw.
August 3, 2025
Dwa lata - tyle zajęło mi przeczytanie tej książki.
Co prawda było to z sentymentu do serii. Teraz przynajmniej wiem że będzie kolejna część więc jest na co czekać (tym bardziej że muszę jeszcze przeczytać opowiadania).
Sama książka - jako jedna z wielu części nie była wybitna, bo czytałam o wiele lepsze historie w tej serii. Jednak to był tom podzielony na dwie książki więc musiałam się wysilić żeby sobie przypomnieć.
I tak bardzo się cieszę że SUPERPACZKA nadal się przyjaźni i autor nie kończy tej serii.
Tak bardzo brakowało mi dobrego science fiction, dostałam je. Wiadomo były momenty w których albo bohaterowie mniej irytowali albo autor opisywał coś w bardzo naukowy sposób, którego nie rozumiałam (human core)
Mimo wszystkiego kocham tę serię.
I będę czytać losy tych dzieciaków jeszcze przez długi okres czasu.
Co prawda było to z sentymentu do serii. Teraz przynajmniej wiem że będzie kolejna część więc jest na co czekać (tym bardziej że muszę jeszcze przeczytać opowiadania).
Sama książka - jako jedna z wielu części nie była wybitna, bo czytałam o wiele lepsze historie w tej serii. Jednak to był tom podzielony na dwie książki więc musiałam się wysilić żeby sobie przypomnieć.
I tak bardzo się cieszę że SUPERPACZKA nadal się przyjaźni i autor nie kończy tej serii.
Tak bardzo brakowało mi dobrego science fiction, dostałam je. Wiadomo były momenty w których albo bohaterowie mniej irytowali albo autor opisywał coś w bardzo naukowy sposób, którego nie rozumiałam (human core)
Mimo wszystkiego kocham tę serię.
I będę czytać losy tych dzieciaków jeszcze przez długi okres czasu.
July 6, 2023
– A tak właściwie to dlaczego oni was ścigają?
– Nie do końca wiadomo. Może chcieli wyciągnąć od nas informacje, no albo pozbyć się konkurencji. Na pewno trochę się wkurzyli, kiedy ukradliśmy im pieniądze.
– Ukradliście pieniądze japońskiej mafii?!
– To się stało tak trochę jakby przypadkiem. Bo yakuza zastawiła na nas pułapkę, ale Felix odwrócił działanie pułapki, że tak powiem. No i zabrał im też notes. Dopiero później okazało się, że tam były też pieniądze.
– To czemu w bagażniku siedzimy my, a nie Felix?!
– Też sobie zadaję to pytanie.
Bardzo stresujący tom ponieważ bardzo dużo się działo i bardzo rzadko według planu bohaterów, z tego powodu jednak również naprawdę wciągający i bawiłem się świetnie! Chociaż znowu oczywiście nie rozwiązało się *wszystko* wszystko (i mam wrażenie, że trafiłem na parę błędów logicznych, nie wiem na ile celowych), ale jakoś trzeba zahaczyć fabułą o następne tomy, I guess. A spora część plot twistów naprawdę mnie zaskoczyła, szczególnie pod koniec (dalej nie wiem w jaki sposób nie domyśliłem się wcześniej w jaki sposób zniknęli piloci, a tożsamość nierzucającego się w oczy wąsacza też mnie nieźle trafiła). Koniec wydawał mi się mega przyspieszony though, ale nie wiem nie wiem, może się jeszcze ułoży w głowie. Do tego został tu użyty jeden z moich największych stresów, czyli pociąg ze znajomymi i wszystkimi rzeczami jadący sobie beztrosko w dal, a ja stojący na peronie bez niczego XD. A Net czasem naprawdę irytuje, ale czasem jest po prostu tak bardzo mną, ja nie mogę.
Takie największe narzekanie dotyczy jednej rzeczy: DLACZEGO ONI SIĘ TAK RZUCAJĄ O TE DUCHY, tzn głównie Net ale jednak. Dosłownie jedna z ich pierwszych wspólnych przygód miała związek z duchami, a w ciągu serii trafili na naprawdę o wiele mniej prawdopodobne rzeczy, czy nagle stracili pamięć z ostatnich trzech lat or??? No ale ehh, niech im będzie.
Poza tym standardowo, było śmiesznie (parę razy naprawdę mocno się zaśmiałem na głos), ciekawie, pomysł na fabułę również naprawd�� interesujący, a czytało mi się super :D. Inne problemy jakie mam do tego tomu raczej też standardowe dla tej serii.
(a teraz czekam jak recenzja busoli ostatecznie odbije się na Eftepie lmao)
– Nie do końca wiadomo. Może chcieli wyciągnąć od nas informacje, no albo pozbyć się konkurencji. Na pewno trochę się wkurzyli, kiedy ukradliśmy im pieniądze.
– Ukradliście pieniądze japońskiej mafii?!
– To się stało tak trochę jakby przypadkiem. Bo yakuza zastawiła na nas pułapkę, ale Felix odwrócił działanie pułapki, że tak powiem. No i zabrał im też notes. Dopiero później okazało się, że tam były też pieniądze.
– To czemu w bagażniku siedzimy my, a nie Felix?!
– Też sobie zadaję to pytanie.
Bardzo stresujący tom ponieważ bardzo dużo się działo i bardzo rzadko według planu bohaterów, z tego powodu jednak również naprawdę wciągający i bawiłem się świetnie! Chociaż znowu oczywiście nie rozwiązało się *wszystko* wszystko (i mam wrażenie, że trafiłem na parę błędów logicznych, nie wiem na ile celowych), ale jakoś trzeba zahaczyć fabułą o następne tomy, I guess. A spora część plot twistów naprawdę mnie zaskoczyła, szczególnie pod koniec (dalej nie wiem w jaki sposób nie domyśliłem się wcześniej w jaki sposób zniknęli piloci, a tożsamość nierzucającego się w oczy wąsacza też mnie nieźle trafiła). Koniec wydawał mi się mega przyspieszony though, ale nie wiem nie wiem, może się jeszcze ułoży w głowie. Do tego został tu użyty jeden z moich największych stresów, czyli pociąg ze znajomymi i wszystkimi rzeczami jadący sobie beztrosko w dal, a ja stojący na peronie bez niczego XD. A Net czasem naprawdę irytuje, ale czasem jest po prostu tak bardzo mną, ja nie mogę.
Takie największe narzekanie dotyczy jednej rzeczy: DLACZEGO ONI SIĘ TAK RZUCAJĄ O TE DUCHY, tzn głównie Net ale jednak. Dosłownie jedna z ich pierwszych wspólnych przygód miała związek z duchami, a w ciągu serii trafili na naprawdę o wiele mniej prawdopodobne rzeczy, czy nagle stracili pamięć z ostatnich trzech lat or??? No ale ehh, niech im będzie.
Poza tym standardowo, było śmiesznie (parę razy naprawdę mocno się zaśmiałem na głos), ciekawie, pomysł na fabułę również naprawd�� interesujący, a czytało mi się super :D. Inne problemy jakie mam do tego tomu raczej też standardowe dla tej serii.
(a teraz czekam jak recenzja busoli ostatecznie odbije się na Eftepie lmao)
June 6, 2023
Kocham tę serię, ale zakończenie tej części było mało satysfakcjonujące.
May 25, 2023
słabe zakończenie...
November 1, 2023
Przeczytane, przytulone, ukochane.
Chyba już nie wyjdę z zachwytu nad tą serią i tym, jak bardzo wraz ze mną dorosła. Mamy tutaj pełnoprawne, wspaniałe przygodowe science fiction pisane przez człowieka, który po prostu wie, o czym mówi, a jednocześnie umie budować dojrzałych bohaterów, zajmujące tempo i - z braku lepszego słowa - malownicze przygody.
Następnym razem chciałabym chociaż trochę akcji w Warszawie (najlepiej w jakimś 800-stronicowym tomie, żeby na początku nieco uspokoić i przemyśleć Wielkie Wydarzenia z poprzedniej części), ale zdziwiłam się, jak dobrze zrobiło tym dwóm tomom umieszczenie akcji we wspaniałej, wielobarwnej Azji.
Najlepsza lektura i rozrywka niezależnie od wieku. Na moim najnowszym regale jest specjalna półka na FNiN, i coraz bardziej noszę się z zamiarem rereadu wszystkich części. To przyjemność i zaszczyt móc czytać takie książki w swoim ojczystym języku <3
Jeśli jeszcze nie znacie, to jak najszybciej nadrabiajcie, zwłaszcza jeśli macie chandrę życiową albo czytelniczą.
Chyba już nie wyjdę z zachwytu nad tą serią i tym, jak bardzo wraz ze mną dorosła. Mamy tutaj pełnoprawne, wspaniałe przygodowe science fiction pisane przez człowieka, który po prostu wie, o czym mówi, a jednocześnie umie budować dojrzałych bohaterów, zajmujące tempo i - z braku lepszego słowa - malownicze przygody.
Następnym razem chciałabym chociaż trochę akcji w Warszawie (najlepiej w jakimś 800-stronicowym tomie, żeby na początku nieco uspokoić i przemyśleć Wielkie Wydarzenia z poprzedniej części), ale zdziwiłam się, jak dobrze zrobiło tym dwóm tomom umieszczenie akcji we wspaniałej, wielobarwnej Azji.
Najlepsza lektura i rozrywka niezależnie od wieku. Na moim najnowszym regale jest specjalna półka na FNiN, i coraz bardziej noszę się z zamiarem rereadu wszystkich części. To przyjemność i zaszczyt móc czytać takie książki w swoim ojczystym języku <3
Jeśli jeszcze nie znacie, to jak najszybciej nadrabiajcie, zwłaszcza jeśli macie chandrę życiową albo czytelniczą.
May 29, 2023
Aż chce przeczytać całą serię od nowa
June 30, 2024
⭐️3,5
Mam lekkie wtf po przeczytaniu tej książki. Pod koniec autor trochę odleciał. Pierwsza część „zero szans” zdecydowanie lepsza.
Mam lekkie wtf po przeczytaniu tej książki. Pod koniec autor trochę odleciał. Pierwsza część „zero szans” zdecydowanie lepsza.
May 11, 2024
W poprzedniej części nie do końca rozumiałam co i dlaczego się dzieje, tutaj też chyba nie zarejestrowałam z połowy wątków, ale za to doskonale zrozumiałam co się działo. Uwielbiam pana Kosika za to, że doprowadza do końca wątki które wydawały się bez znaczenia (Giusepoe albo NIEPOZORNY AZJATA Z WĄSIKIEM!!!), a te turboważne, od których zależy cala fabuła po prostu są omijane. Dodatkowy punkt za wątek sekciarski, bardzo lubie czytać o sektach. No i Azja moja kochana, czytając to dotarło do mnie, że tak naprawde nie moge jeszcze powiedzieć, że bylam w Azji, jeszcze jest tyle do zobaczenia... Ciekawi mnie, kim byla ta pseudo mama Laury. No i z zabiegów technicznych fajne bylo tez zaczynanie kazdego rozdziału wtrąceniem z Polskiego Ministerstwa Ochrony i Angelika Osmoza- tak mnie ta postać demerwuje, ale w sumie jesli byłaby ekranizacja FNiN po buncie maszyn, to chcialabym ją zagrać (nawet bym się nadawała imo)
Największy plus za postać Neta. W kilku ostatnich tomach był najbardziej wkurzającą postacią, a tutaj cały czas bardzo pozytywnie mnie zaskakiwał- tu kradnąc telefon najemnika (nwm kto był dobry, a kto zły, ale superpaczka chyba tez nie), tutaj skacząc bez asekuracji itd. Net bardzo, bardzo pozytywnie zaskoczył.
A zakochany Felix... No coś niesamowitego. Zawsze traktowalam Laure jako postać bardzo poboczną, ale jak widze jak Felixowi na niej zalezy, to zaczynam tak sobie myślec, ze tez chciałabym byc czyjąś Laurą... Czerwone włosy juz mam ;P
Panie Kosik, jesli czyta to Pan, to tęsknię za trochę bardziej (realistycznymi) przyziemnymi wątkami, np ze szkoły. Wiem, że w tej części nie miało to racji bytu, ale wierze, ze postaci z dawnego Gimnazjum Kuszmińskiego jeszcze się pojawią.
Teraz nie mam juz zadnych zaleglosci w serii, pozostaje wyczekiwać czegoś nowego. Pzdr.
Największy plus za postać Neta. W kilku ostatnich tomach był najbardziej wkurzającą postacią, a tutaj cały czas bardzo pozytywnie mnie zaskakiwał- tu kradnąc telefon najemnika (nwm kto był dobry, a kto zły, ale superpaczka chyba tez nie), tutaj skacząc bez asekuracji itd. Net bardzo, bardzo pozytywnie zaskoczył.
A zakochany Felix... No coś niesamowitego. Zawsze traktowalam Laure jako postać bardzo poboczną, ale jak widze jak Felixowi na niej zalezy, to zaczynam tak sobie myślec, ze tez chciałabym byc czyjąś Laurą... Czerwone włosy juz mam ;P
Panie Kosik, jesli czyta to Pan, to tęsknię za trochę bardziej (realistycznymi) przyziemnymi wątkami, np ze szkoły. Wiem, że w tej części nie miało to racji bytu, ale wierze, ze postaci z dawnego Gimnazjum Kuszmińskiego jeszcze się pojawią.
Teraz nie mam juz zadnych zaleglosci w serii, pozostaje wyczekiwać czegoś nowego. Pzdr.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 19, 2023
Ty, no całkiem spoko.
Jak zwykle nie zrozumiałam do końcatych wszystkich zawiłości kto dla kogo pracuje itd. Ale pozatym bujało mocno.
Jakim cudem Net i Nika są tacy obeznani we wspólnym kąpaniu, jeżeli ten w poprzednim tomie miał być pierwszym, zakładam że nie, a nawet jeśli, to absolutnie tak nie brzmiał. I tutaj w tym znowu. A i te zakręty w ich związku typu Giuseppe (jak go się pisze?) I Jiao były jakoś takie mało zakrętowe. W sumie tylko włoch był zagrożeniem.
A i Manfred manfreduje, co samo w sobie jest zaleltą.
Jak zwykle nie zrozumiałam do końcatych wszystkich zawiłości kto dla kogo pracuje itd. Ale pozatym bujało mocno.
Jakim cudem Net i Nika są tacy obeznani we wspólnym kąpaniu, jeżeli ten w poprzednim tomie miał być pierwszym, zakładam że nie, a nawet jeśli, to absolutnie tak nie brzmiał. I tutaj w tym znowu. A i te zakręty w ich związku typu Giuseppe (jak go się pisze?) I Jiao były jakoś takie mało zakrętowe. W sumie tylko włoch był zagrożeniem.
A i Manfred manfreduje, co samo w sobie jest zaleltą.
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 26, 2024
3.5
Fabuła to absurd (wiem, żadna nowość), a z wątkiem Nowego Boga to autor w ogóle odleciał. Nadal irytuje mnie narracja rozdziałów, bo czasem ciężko się połapać o co chodzi. No i są też nieliczne nieścisłości stricte praktyczne, do których już nie będę się przyczepiać.
No i zakończenie było bardzo przewidywalne.
Jednak ta seria ma w sobie coś takiego, że chce się ją dalej czytać. Chociażby po to, aby zobaczyć z czym tym razem wyskoczy Rafał Kosik.
Fabuła to absurd (wiem, żadna nowość), a z wątkiem Nowego Boga to autor w ogóle odleciał. Nadal irytuje mnie narracja rozdziałów, bo czasem ciężko się połapać o co chodzi. No i są też nieliczne nieścisłości stricte praktyczne, do których już nie będę się przyczepiać.
No i zakończenie było bardzo przewidywalne.
Jednak ta seria ma w sobie coś takiego, że chce się ją dalej czytać. Chociażby po to, aby zobaczyć z czym tym razem wyskoczy Rafał Kosik.
October 27, 2023
3,5 ale głównie dlatego że mam wrażenie że nie wszystko zostało wyjaśnione i w sumie to wiem niewiele więcej niz na początku książki, i mam jescze więcej pytań😅
Więc ja bardzo poproszę kolejną część gdzie wszystko zostanie mi wyjaśnione
Poza tym ta książka mnie nie zawiodłaaa, kocham ją tak samo jak całą resztę serii❤️❤️
Więc ja bardzo poproszę kolejną część gdzie wszystko zostanie mi wyjaśnione
Poza tym ta książka mnie nie zawiodłaaa, kocham ją tak samo jak całą resztę serii❤️❤️
August 17, 2024
Kurde. Mam baaardzo mieszane uczucia. Z jednej strony było świetnie, wartka akcja, fajny klimacik, ale...zakończenie jest bardzo niesatysfakcjonujące i wiele wątków nie zostało zamkniętych.
SPOILERY PONIŻEJ
Po 1. To, że znajdą Laurę, było oczywiście do przewidzenia, no i jasne - cieszę się, że ją znaleźli, ale dla mnie to trochę za szybko wyszła z tego transu, skoro była podtruwana przez jakiś miesiąc.
Po 2. Myślę, że plot twist, że mama Laury jednak nie pracuje w ABN nikogo nie zdziwił.
Po 3. Może się po prostu zgubiłam, ale wciąż nie ogarniam, kim był Xia Lu-Xien.
Po 4. Ja wiem, że to jest powieść z elementami fantasy i science fiction, ale kurde, to są nastolatkowie, a robią takie rzeczy, że czasami czułam się jak przy oglądaniu "Szklanej pułapki".
Po 5. Pogubiłam się w ilości tajnych organizacji.
Po 6. Deus ex machina - Giuseppe?
Po 7. MORTEN.
Po 8, ostatnie, i według mnie najsmutniejsze - bohaterowie mnie momentami serio wkurzali. Od 1 części, którą przeczytałam, moim ulubionym bohaterem jest Net, który jako jedyny z ekipy zachowuje się tak, jak zachowywałby się każdy normalny człowiek w takiej sytuacji - narzeka i panikuje, a przez resztę uważany jest za tchórza. Felix, którego zawsze podziwiałam za jego opanowanie i wiedzę techniczną jest strasznie oschły jak na kogoś, kto pojechał na drugi koniec świata, żeby odnaleźć swoją dziewczynę. No i Nika, którą również bardzo lubiłam, też jakoś mi nie pasowała w tej części. W dodatku wciąż nie wiem, jak działają jej moce.
KONIEC SPOJLERÓW
Podsumowując, książka jest naprawdę super i świetnie się bawiłam, czytając ją. Po prostu jak dla mnie zbyt mało wątków zostało wyjaśnionych.
SPOILERY PONIŻEJ
Po 1. To, że znajdą Laurę, było oczywiście do przewidzenia, no i jasne - cieszę się, że ją znaleźli, ale dla mnie to trochę za szybko wyszła z tego transu, skoro była podtruwana przez jakiś miesiąc.
Po 2. Myślę, że plot twist, że mama Laury jednak nie pracuje w ABN nikogo nie zdziwił.
Po 3. Może się po prostu zgubiłam, ale wciąż nie ogarniam, kim był Xia Lu-Xien.
Po 4. Ja wiem, że to jest powieść z elementami fantasy i science fiction, ale kurde, to są nastolatkowie, a robią takie rzeczy, że czasami czułam się jak przy oglądaniu "Szklanej pułapki".
Po 5. Pogubiłam się w ilości tajnych organizacji.
Po 6. Deus ex machina - Giuseppe?
Po 7. MORTEN.
Po 8, ostatnie, i według mnie najsmutniejsze - bohaterowie mnie momentami serio wkurzali. Od 1 części, którą przeczytałam, moim ulubionym bohaterem jest Net, który jako jedyny z ekipy zachowuje się tak, jak zachowywałby się każdy normalny człowiek w takiej sytuacji - narzeka i panikuje, a przez resztę uważany jest za tchórza. Felix, którego zawsze podziwiałam za jego opanowanie i wiedzę techniczną jest strasznie oschły jak na kogoś, kto pojechał na drugi koniec świata, żeby odnaleźć swoją dziewczynę. No i Nika, którą również bardzo lubiłam, też jakoś mi nie pasowała w tej części. W dodatku wciąż nie wiem, jak działają jej moce.
KONIEC SPOJLERÓW
Podsumowując, książka jest naprawdę super i świetnie się bawiłam, czytając ją. Po prostu jak dla mnie zbyt mało wątków zostało wyjaśnionych.
June 2, 2023
4.5/5 ★ Tom mniej dynamiczny niż poprzednie, ale nadal mam przeogromny sentyment 💞
June 15, 2023
4.9/5 ⭐️
O matko, co to była za cudna przygoda superpaczki! Zagadki, zwroty akcji, tajemniczy klimat Azji oraz nierzucający się w oczy Azjata z wąsikiem...
Ta część była serio super! Pomogła mi wyjść z zastoju czytelniczego, w którym tkwiłam aż dwa miesiące. Żarty Neta, nawet te najbardziej boomerskie, jak zwykle top.
Jedyne, czego zabrakło mi w tej części, to to, że zakończenie nie było zbyt satysfakcjonujące... Czytając je, czułam, jakby było pisane trochę na odwal się.
No, ale i tak - czekam na kolejną część!
O matko, co to była za cudna przygoda superpaczki! Zagadki, zwroty akcji, tajemniczy klimat Azji oraz nierzucający się w oczy Azjata z wąsikiem...
Ta część była serio super! Pomogła mi wyjść z zastoju czytelniczego, w którym tkwiłam aż dwa miesiące. Żarty Neta, nawet te najbardziej boomerskie, jak zwykle top.
Jedyne, czego zabrakło mi w tej części, to to, że zakończenie nie było zbyt satysfakcjonujące... Czytając je, czułam, jakby było pisane trochę na odwal się.
No, ale i tak - czekam na kolejną część!
June 26, 2023
To już 18 lat z Felixem, Netem i Niką, a od pół roku, chciałam dowiedzieć się, gdzie się podziała Laura! Książkę oczywiście przeczytałam już dawno, ale ciągle brakowało mi czasu, by o niej opowiedzieć, a jest o czym.
Mistrz researchu - Rafał Kosik - w 16. i 17. tomie przygód zabrał nas do Azji. Część pierwsza „Zera szans" to lekcja o Tajlandii, Kambodży i Wietnamie, druga jest podróżą do Chin i Hongkongu. Zwiedzanie Azji nigdy nie było moim celem, na pewno nie mam zamiaru poznawać na własnej skórze relacji Chin z Hongkongiem, ale po 16. tomie Kambodża mi się marzy. (Dziękuję panie Kosiku, nie miałam wydatków, to teraz będę mieć).
Mam sentyment do tej serii, bo gdy czytam, wizualizuję sobie bardzo ważnego człowieka, którego poznałam na mojej nauczycielskiej drodze, więc wszystkie przygody Felixa odbieram osobiście, tym razem są to głównie jego rozterki i lęk, gdy szuka Laury, co stanowi główną motywację „Zera szans".
Na pewno nie sięgajcie po 17. tom, bez przeczytania poprzedniego. Pewnie to mój błąd, bo nie czytałam wszystkich tomów, więc moja wiedza o świecie FNiN jest wybiorcza i przez to rodziło się zbyt wiele pytań. Zupełnie nie umiem się odnaleźć w konstrukcji czasu, na dodatek nie przepadam za wiecznymi pościgami, chciałabym też, by bohaterom czasami się nie udało. To tyle, jeśli chodzi o minusy, bo humor i balansowanie między przygodą, ciekawostkami naukowymi, ukazaniem dojrzewania i zmian, jakie zachodzą w bohaterach, to mistrzostwo. Nawet Manfred się uczy! Oczywiście w tej azjatyckiej przygodzie brakuje mi wytykania błędów polskiej edukacji (Kosik jak Gombrowicz), ale Kosik naprawdę nas uczy - bez łopatologii i wklejania opisów z Wikipedii, pokazuje różnice między europejską a azjatycką mentalnością. Przypisy i odautorskie dygresje to puszczenie oka do czytelników, którzy przecież wraz z bohaterami też już dorośli, poznali zazdrość, odcinają pępowinę i starają się zadbać o autonomię, nie są już tylko paczką, są oddzielnymi bytami, więc zdarza im się grać do swoich bramek. Zawirowania fabularne i stopniowe odsłanianie kart w tej zagadce też jest znacznie dojrzalsze niż w poprzednich częściach: łączymy tu kwestie kultu religijnego, sztuczną inteligencję i zagadnienia polityczne - dzięki temu dorośli już czytelnicy, którzy 18 lat temu sięgnęli po pierwszy tom, na pewno się nie zawiodą.
Kosik potrafi łączyć edukację z zabawą i utrzymaniem uwagi czytelnika, jednak jego książka nie jest już lekturą obowiązkową, co uważam za duży plus, patrząc na to, z jakimi pozycjami jest zestawiona. Lepiej niech będzie tą wyklętą przez aktualny system edukacji pozycją, dzięki temu sięgnie po nią jeszcze więcej młodych osób, bo warto, o czym świadczą tłumy na wszystkich spotkaniach autorskich oraz liczne fankluby.
Mistrz researchu - Rafał Kosik - w 16. i 17. tomie przygód zabrał nas do Azji. Część pierwsza „Zera szans" to lekcja o Tajlandii, Kambodży i Wietnamie, druga jest podróżą do Chin i Hongkongu. Zwiedzanie Azji nigdy nie było moim celem, na pewno nie mam zamiaru poznawać na własnej skórze relacji Chin z Hongkongiem, ale po 16. tomie Kambodża mi się marzy. (Dziękuję panie Kosiku, nie miałam wydatków, to teraz będę mieć).
Mam sentyment do tej serii, bo gdy czytam, wizualizuję sobie bardzo ważnego człowieka, którego poznałam na mojej nauczycielskiej drodze, więc wszystkie przygody Felixa odbieram osobiście, tym razem są to głównie jego rozterki i lęk, gdy szuka Laury, co stanowi główną motywację „Zera szans".
Na pewno nie sięgajcie po 17. tom, bez przeczytania poprzedniego. Pewnie to mój błąd, bo nie czytałam wszystkich tomów, więc moja wiedza o świecie FNiN jest wybiorcza i przez to rodziło się zbyt wiele pytań. Zupełnie nie umiem się odnaleźć w konstrukcji czasu, na dodatek nie przepadam za wiecznymi pościgami, chciałabym też, by bohaterom czasami się nie udało. To tyle, jeśli chodzi o minusy, bo humor i balansowanie między przygodą, ciekawostkami naukowymi, ukazaniem dojrzewania i zmian, jakie zachodzą w bohaterach, to mistrzostwo. Nawet Manfred się uczy! Oczywiście w tej azjatyckiej przygodzie brakuje mi wytykania błędów polskiej edukacji (Kosik jak Gombrowicz), ale Kosik naprawdę nas uczy - bez łopatologii i wklejania opisów z Wikipedii, pokazuje różnice między europejską a azjatycką mentalnością. Przypisy i odautorskie dygresje to puszczenie oka do czytelników, którzy przecież wraz z bohaterami też już dorośli, poznali zazdrość, odcinają pępowinę i starają się zadbać o autonomię, nie są już tylko paczką, są oddzielnymi bytami, więc zdarza im się grać do swoich bramek. Zawirowania fabularne i stopniowe odsłanianie kart w tej zagadce też jest znacznie dojrzalsze niż w poprzednich częściach: łączymy tu kwestie kultu religijnego, sztuczną inteligencję i zagadnienia polityczne - dzięki temu dorośli już czytelnicy, którzy 18 lat temu sięgnęli po pierwszy tom, na pewno się nie zawiodą.
Kosik potrafi łączyć edukację z zabawą i utrzymaniem uwagi czytelnika, jednak jego książka nie jest już lekturą obowiązkową, co uważam za duży plus, patrząc na to, z jakimi pozycjami jest zestawiona. Lepiej niech będzie tą wyklętą przez aktualny system edukacji pozycją, dzięki temu sięgnie po nią jeszcze więcej młodych osób, bo warto, o czym świadczą tłumy na wszystkich spotkaniach autorskich oraz liczne fankluby.
January 2, 2024
Jak dla mnie, strzał w dziesiątkę!
Mam wrażenie, że większość obecnych czytelników kultowej serii Kosika, podobnie jak ja, zakochała się w jego twórczości lata temu, kiedy sami byli w wieku Felixa, Neta i Niki. Mimo upływu lat, nostalgia i sentyment do superpaczki nie opuszczają nas, i nadal sięgamy po każdą kolejną część książki. Czytając pierwszą i drugą część "Zera Szans", odczułam, że sam autor chyba to zrozumiał.
Może to tylko moje wrażenie, ale ton powieści trochę się zmienił, dostosowując się do dojrzalszego czytelnika. "Zero Szans" czytało mi się równie dobrze, co pierwsze części, za czasów nastoletnich (a muszę z przykrością przyznać, że kilka ostatnich tomów, mimo że nadal uważam je za świetne książki, nie wciągnęło mnie aż tak, i czułam się na nie trochę za starą). Tutaj było inaczej!
Po pierwsze, Kosikowi udało się w fajny sposób przemycić to, że bohaterowie trochę wydorośleli, nadal pozostając jednak family friendly, jak w poprzednich częściach. Oczywiście każdy z bohaterów nadal jest sobą - Net wpada w (bardzo zabawne) tarapaty, zdolności paranormalne Niki napędzają fabułę, a niezwykła zaradność i znajomość nowinek technicznych Felixa prowadzi do tego, że bohaterowie wychodzą z opresji cało. Mimo to wiele bardzo ciekawych wątków można tu wyłapać - od smaczków w relacji Neta i Niki (czy ktoś obliczył, ile wody zaoszczędzili kąpiąc się razem?), po pokusę do zdrady (kto nie chciałby poznać takiego Giuseppe na hotelowym basenie?). Po drugie, powieść trzeba czytać uważnie, a wiele wątków pozostaje trochę zagadką i trzeba ruszyć głową, żeby wszystko poskładać w całość. Nie wszystkim coś takiego odpowiada, ale jak dla mnie wyszło to bardzo na plus!
Także ktoś, kto nie czyta nowych części FNiN z nostalgicznego uwielbienia dla superpaczki, znajdzie tu masę dobroci. Od bardzo ciekawych bohaterów drugoplanowych, przez fascynujące opisy obcych kultur, w których czuć, że autor zrobił olbrzymi research, samemu odwiedzając Azję, do mistrzowsko wymyślonej historii - serio, kto by na to wszystko wpadł…
Tej historii trzeba dać się wciągnąć i ponieść, na chwilę zapominając o racjonalnym myśleniu. Sam tytuł podpowiada, że na odnalezienie Laury bohaterowie mają zero szans… no ale kto, jak nie oni?
Czapki z głów, Panie Kosik, oby tak dalej!
Mam wrażenie, że większość obecnych czytelników kultowej serii Kosika, podobnie jak ja, zakochała się w jego twórczości lata temu, kiedy sami byli w wieku Felixa, Neta i Niki. Mimo upływu lat, nostalgia i sentyment do superpaczki nie opuszczają nas, i nadal sięgamy po każdą kolejną część książki. Czytając pierwszą i drugą część "Zera Szans", odczułam, że sam autor chyba to zrozumiał.
Może to tylko moje wrażenie, ale ton powieści trochę się zmienił, dostosowując się do dojrzalszego czytelnika. "Zero Szans" czytało mi się równie dobrze, co pierwsze części, za czasów nastoletnich (a muszę z przykrością przyznać, że kilka ostatnich tomów, mimo że nadal uważam je za świetne książki, nie wciągnęło mnie aż tak, i czułam się na nie trochę za starą). Tutaj było inaczej!
Po pierwsze, Kosikowi udało się w fajny sposób przemycić to, że bohaterowie trochę wydorośleli, nadal pozostając jednak family friendly, jak w poprzednich częściach. Oczywiście każdy z bohaterów nadal jest sobą - Net wpada w (bardzo zabawne) tarapaty, zdolności paranormalne Niki napędzają fabułę, a niezwykła zaradność i znajomość nowinek technicznych Felixa prowadzi do tego, że bohaterowie wychodzą z opresji cało. Mimo to wiele bardzo ciekawych wątków można tu wyłapać - od smaczków w relacji Neta i Niki (czy ktoś obliczył, ile wody zaoszczędzili kąpiąc się razem?), po pokusę do zdrady (kto nie chciałby poznać takiego Giuseppe na hotelowym basenie?). Po drugie, powieść trzeba czytać uważnie, a wiele wątków pozostaje trochę zagadką i trzeba ruszyć głową, żeby wszystko poskładać w całość. Nie wszystkim coś takiego odpowiada, ale jak dla mnie wyszło to bardzo na plus!
Także ktoś, kto nie czyta nowych części FNiN z nostalgicznego uwielbienia dla superpaczki, znajdzie tu masę dobroci. Od bardzo ciekawych bohaterów drugoplanowych, przez fascynujące opisy obcych kultur, w których czuć, że autor zrobił olbrzymi research, samemu odwiedzając Azję, do mistrzowsko wymyślonej historii - serio, kto by na to wszystko wpadł…
Tej historii trzeba dać się wciągnąć i ponieść, na chwilę zapominając o racjonalnym myśleniu. Sam tytuł podpowiada, że na odnalezienie Laury bohaterowie mają zero szans… no ale kto, jak nie oni?
Czapki z głów, Panie Kosik, oby tak dalej!
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 31, 2023
Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją drugiej części książki "Felix, Net i Nika oraz Zero Szans".
Powiem Wam, że naprawdę jestem pod wrażeniem, w jakim kierunku poszła ta historia!
Zaczęliśmy od katastrofy lotniczej w azjatyckiej dżungli i ucieczki przed małpami, by w drugiej części równie uciekać... ale przed najemnikami 😳
Oj, nasze trio nie miało łatwo!
Oczywiście nasze dzieciaki, a właściwie już nastolatkowie, są sprytni i inteligentni, więc nawet z najgorszej sytuacji udało im się wybrnąć!
Przez całą książkę coś się dzieje, nie ma ani chwili nudy! Tak sobie teraz myślę, że Felix, Net i Nika zasługują na wakacje bez wrażeń, żeby trochę odsapnąć od tych szalonych przygód 😂
Cieszę się, że mogłam tę książkę przeczytać i poczuć się jak czwarta osoba w tej niesamowitej paczce!
Jestem zachwycona wiedzą autora czy też researchem przed pisaniem książki (ale myślę jednak, że to wiedza 😂), bo w środku znajdziemy sporo informacji odnośnie fizyki i geografii. Ale jest to tak świetnie przemycona wiedza, że tak jak nigdy w szkole nie lubiłam słuchać o tych sprawach, tak dzięki Rafałowi Kosikowi wygooglowałam sobie artykuły o efekcie Coriolisa i chciałam czytać więcej i więcej 🙈
Podsumowując uważam, że jest to jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza seria dla dzieci, młodzieży i nie tylko!
Jestem pewna, że Felix, Net i Nika porwą Was w niesamowitą przygodę i już nigdy nie będziecie chcieli ich opuścić ❤️
Powiem Wam, że naprawdę jestem pod wrażeniem, w jakim kierunku poszła ta historia!
Zaczęliśmy od katastrofy lotniczej w azjatyckiej dżungli i ucieczki przed małpami, by w drugiej części równie uciekać... ale przed najemnikami 😳
Oj, nasze trio nie miało łatwo!
Oczywiście nasze dzieciaki, a właściwie już nastolatkowie, są sprytni i inteligentni, więc nawet z najgorszej sytuacji udało im się wybrnąć!
Przez całą książkę coś się dzieje, nie ma ani chwili nudy! Tak sobie teraz myślę, że Felix, Net i Nika zasługują na wakacje bez wrażeń, żeby trochę odsapnąć od tych szalonych przygód 😂
Cieszę się, że mogłam tę książkę przeczytać i poczuć się jak czwarta osoba w tej niesamowitej paczce!
Jestem zachwycona wiedzą autora czy też researchem przed pisaniem książki (ale myślę jednak, że to wiedza 😂), bo w środku znajdziemy sporo informacji odnośnie fizyki i geografii. Ale jest to tak świetnie przemycona wiedza, że tak jak nigdy w szkole nie lubiłam słuchać o tych sprawach, tak dzięki Rafałowi Kosikowi wygooglowałam sobie artykuły o efekcie Coriolisa i chciałam czytać więcej i więcej 🙈
Podsumowując uważam, że jest to jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza seria dla dzieci, młodzieży i nie tylko!
Jestem pewna, że Felix, Net i Nika porwą Was w niesamowitą przygodę i już nigdy nie będziecie chcieli ich opuścić ❤️
August 27, 2023
U. WIEL. BIAM.
Ta książka trzymała w napięciu do (przed)ostatniej strony, i to nawet nie jest przesadnia poetycka. Pochłaniałem stronę za stroną, przeczytałem to w trzy dni, i nie obchodziło mnie nic, co muszę zrobić do końca wakacji, obchodziła mnie tylko ta książka.
Były momenty, w których płakałem ze śmiechu, lecz także takie, które przejmowały mnie grozą, a to nawet nie jest horror! Jeśli wcześniej myślałem, że ta książka jest taka świetna, bo Rafał Kosik ma po prostu bajeranckie poczucie humoru (kocham Neta), chociaż nie jest nastolatkiem to wydaje się nas rozumieć (i pokazuje to w książce), a na dodatek potrafi przekazywać wiedzę (nawet fizyczną!) w interesujący sposób, to teraz właśnie stwierdzam, że on się zna na swoim fachu. Może nie jest takim mistrzem, jak J.K. Rowling, ani nie jest ideałem, bo postanowił porzucić Reginę po siódmej części (🕯️), ale UWIELBIAM jego książki i nawet ta groza... ja nie sądziłem, że on tak potrafi, chociaż po zastanowieniu – pokazywał to w każdej części.
To było świetne. Nie mam pojęcia, co konstruktywnego tu napisać, ale ta część po prostu emanuje świetnością. I tajemniczością. Nierzucający się w oczy niski Azjata z wąsikiem nie jest problemem, który tak całkowicie się rozwiązał...
Ta książka trzymała w napięciu do (przed)ostatniej strony, i to nawet nie jest przesadnia poetycka. Pochłaniałem stronę za stroną, przeczytałem to w trzy dni, i nie obchodziło mnie nic, co muszę zrobić do końca wakacji, obchodziła mnie tylko ta książka.
Były momenty, w których płakałem ze śmiechu, lecz także takie, które przejmowały mnie grozą, a to nawet nie jest horror! Jeśli wcześniej myślałem, że ta książka jest taka świetna, bo Rafał Kosik ma po prostu bajeranckie poczucie humoru (kocham Neta), chociaż nie jest nastolatkiem to wydaje się nas rozumieć (i pokazuje to w książce), a na dodatek potrafi przekazywać wiedzę (nawet fizyczną!) w interesujący sposób, to teraz właśnie stwierdzam, że on się zna na swoim fachu. Może nie jest takim mistrzem, jak J.K. Rowling, ani nie jest ideałem, bo postanowił porzucić Reginę po siódmej części (🕯️), ale UWIELBIAM jego książki i nawet ta groza... ja nie sądziłem, że on tak potrafi, chociaż po zastanowieniu – pokazywał to w każdej części.
To było świetne. Nie mam pojęcia, co konstruktywnego tu napisać, ale ta część po prostu emanuje świetnością. I tajemniczością. Nierzucający się w oczy niski Azjata z wąsikiem nie jest problemem, który tak całkowicie się rozwiązał...
May 30, 2024
FNiN to jedna z moich najulubieńszych serii z wczesnych nastoletnich lat, pokochałam ją już od pierwszych stron pierwszego tomu i na przełomie lat nadal z sentymentu sięgałam po nowe. Tak było i tym razem- poprzednią część czytałam ponad rok temu i szczerze- niewiele z niej pamiętałam, więc na początku czułam się trochę zagubiona, ale szybko się wciagnęłam! Jeju ile tu się działo! Nie było chwili na nudę; mafia, tajemnicza sekta, komputery kwantowe, zaginiony samolot🤫 Całościowo bardzo mi się podobało, choć mam wrażenie, że dwa ostatnie tomy były trochę gorsze od reszty to nie znaczy, że złe🩷 Net to moje duchowe zwierzę, po prostu kocham jego poczucie humoru, no i mam nadzieję, że to jeszcze nie koniec przygód naszych bohaterów! Jest to kontynuacja poprzedniej części, dlatego niewiele mogę powiedzieć, ale zachęcam do czytania!🤫
June 22, 2023
Seria Felix, Net i Nika stworzona przez Rafała Kosika i wydana przez wydawnictwo Powergraph towarzyszy mi od lat. Nic więc dziwnego, że z radością sięgam po kolejne tomy, jak było także przy Zero Szans 2. Inne jutro.
Ta książka, będąca bezpośrednią kontynuacją poprzedniej, dalej zmusza czytelnika do fascynującej podróży po Azji w poszukiwaniu zaginionego samolotu. Poza opisami niezwykłych miejsc, fabuła dostarcza emocjonujących wrażeń pościgu i ucieczek na miarę nastoletnich bohaterów. A wszystko to okraszone niedoścignionym humorem.
Całość stanowi doświadczenie komediowe, które jest niespodziewanie silne. Chyba jeszcze żadna książka Kosika nie wprawiła mnie w aż tyle napadów śmiechu. Choć sytuacje wydają się poważne, autor ma tyle talentu, by ukazać zarówno powagę, jak i przemienić całość w żart. Sprawia to, że niekiedy wydarzenia stają się pozytywnie pokręcone. A do tego wszystkiego czytelnik mierzy się z komediową incepcją - a to z racji, że niekiedy przypisy od autora rozbawiają dużo bardziej niż sama książka.
I chociaż opowieść zaginionego lotu 481 dostaje swoje zakończenie, we mnie wciąż tli się mnóstwo pytań. Mam silne wrażenie, że albo coś mi umknęło, albo to wszystko ma w sobie jeszcze jakieś drugie dno, które poznamy dopiero w dalszych częściach.
Uwielbiam to, w jaki sposób Kosik pod lawiną humoru potrafi ukryć ważny przekaz. Może się on wydawać niepozorny, ale tam jest i to na tyle wyraźnie, że trudno go przegapić. Książka stanowi przez to nie tylko świetną zabawę, ale także zachęca do refleksji.
Seria FNiN od lat stanowi moją komfortową lekturę i serię, do której zawsze chętnie wracam. Od dawna jestem zżyta z bohaterami i, mówiąc szczerze, nie wyobrażam sobie, że ich przygody mógłby się zakończyć. Dlatego cały czas z niecierpliwością będę wyczekiwać kontynuacji tych zabawnych opowieści, które zawsze kryją w sobie ważne myśli.
Ta książka, będąca bezpośrednią kontynuacją poprzedniej, dalej zmusza czytelnika do fascynującej podróży po Azji w poszukiwaniu zaginionego samolotu. Poza opisami niezwykłych miejsc, fabuła dostarcza emocjonujących wrażeń pościgu i ucieczek na miarę nastoletnich bohaterów. A wszystko to okraszone niedoścignionym humorem.
Całość stanowi doświadczenie komediowe, które jest niespodziewanie silne. Chyba jeszcze żadna książka Kosika nie wprawiła mnie w aż tyle napadów śmiechu. Choć sytuacje wydają się poważne, autor ma tyle talentu, by ukazać zarówno powagę, jak i przemienić całość w żart. Sprawia to, że niekiedy wydarzenia stają się pozytywnie pokręcone. A do tego wszystkiego czytelnik mierzy się z komediową incepcją - a to z racji, że niekiedy przypisy od autora rozbawiają dużo bardziej niż sama książka.
I chociaż opowieść zaginionego lotu 481 dostaje swoje zakończenie, we mnie wciąż tli się mnóstwo pytań. Mam silne wrażenie, że albo coś mi umknęło, albo to wszystko ma w sobie jeszcze jakieś drugie dno, które poznamy dopiero w dalszych częściach.
Uwielbiam to, w jaki sposób Kosik pod lawiną humoru potrafi ukryć ważny przekaz. Może się on wydawać niepozorny, ale tam jest i to na tyle wyraźnie, że trudno go przegapić. Książka stanowi przez to nie tylko świetną zabawę, ale także zachęca do refleksji.
Seria FNiN od lat stanowi moją komfortową lekturę i serię, do której zawsze chętnie wracam. Od dawna jestem zżyta z bohaterami i, mówiąc szczerze, nie wyobrażam sobie, że ich przygody mógłby się zakończyć. Dlatego cały czas z niecierpliwością będę wyczekiwać kontynuacji tych zabawnych opowieści, które zawsze kryją w sobie ważne myśli.
June 4, 2023
Mam ogromny sentyment do tej serii, więc tez będę w pełni obiektywna. Czułam, ze zakończenie było robione trochę tak na szybkość, zupełnie nie było satysfakcjonujące i no po prostu czegoś w nim brakuje. Czytało się przyjemnie mimo że setting mi zupełnie nie siadł, było wiele momentów gdzie aż zaśmiałam sie na głos (oczywiście za sprawą Neta). Nie jest to najlepszy element serii, czuję że niektóre rzeczy fabularne sie nie kleją i czegoś mi brakowało. Raczej nie będę czytać tego jeszcze raz, jak np Trzeciej Kuzynki. Mimo to zawsze dobrze wrócić do serii z dzieciństwa <3
Displaying 1 - 30 of 67 reviews