Δεν θα σου κάνω το χατίρι

by Χρήστος Α. Χωμενίδης, Christos Chomenidis

...Θα ήθελα να μάθω τη ζωή της με εκατομμύρια λεπτομέρειες και ύστερα να αποπειραθώ να της την ανατρέψω, όμως δεν ξέρω από που να αρχίσω και με ποιόν τρόπο να το επιδιώξω ακριβώς - την πλησιάζω απο πίσω και της σκάω ένα φιλί στο λαιμό. Απομακρύνομαι και την κοιτάω εξεταστικά -έχω την στιγμιαία αυταπάτη ότι μπορεί να φτάσουμε ως τα Χριστούγεννα μαζί- τη φαντάζομαι στο πλευρό μου σε διάφορα κλαμπ στη Αθήνα και στα πάρτυ που θα μας καλέσουν ή που θα πάμε απροσκάλεστοι . Θα τα έχουμε φτιάξει κανονικά και θα μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο -μεσημέρι και βράδυ- και θα μαθαίνω ότι συμβαίνει στη δουλειά της, για το καινούργιο προιόν που της ανέθεσαν να διαφημίσει και για τις ίντριγκες μέσα στην εταιρεία, πληροφορίες που αντικειμενικά δε με ενδιαφέρουν καθόλου, μα ασφαλώς ούτε εκείνη θα την καίνε ιδιαίτερα, αφού την χαρά της ζωής δεν την αντλεί απο την εργασία αλλά από τους άντρες, όσους έχει κι όσους ονειρεύεται. Το σώμα της σιγά σιγά θα μου γίνει απολύτως οικείο, θα κάνουμε έρωτα με την άνεση των δακτυλογράφων που χτυπούν με το τυφλό σύστημα τα πλήκτρα, θα αναπτύξουμε δικούς μας κώδικες επικοινωνίας που δεν θα τους καταλαβαίνει κανείς άλλος - θα λέμε ασυναρτησίες και θα γελάμε στη μέση του δρόμου, επιδεικνύοντας δημόσια την ευτυχία μας...

Genres: Fiction

192 pages, Paperback

First published May 1, 1997

About the author

O Xρήστος Xωμενίδης (English: Christos Chomenidis) γεννήθηκε στην Aθήνα. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1990 και συνέχισε τις σπουδές του στη νομική στη Ρωσία και στην επικοινωνιολογία στην Αγγλία. Το πρώτο του διήγημα δημοσιεύθηκε το 1988 στην ελληνική έκδοση του περιοδικού Playboy.

Το 1993 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το Σοφό παιδί. Το συγκεκριμένο βιβλίο έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές. Ακολούθησαν άλλα εννέα μυθιστορήματα και τρεις συλλογές διηγημάτων. Όλα τα βιβλία του είχαν μεγάλη εκδοτική επιτυχία και ήταν στους καταλόγους των ευπώλητων για πολλές εβδομάδες. Δύο μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στη γαλλική γλώσσα, ένα στην ιταλική, δύο στην εβραϊκή, όπου το Σοφό παιδί βρέθηκε στη λίστα των ευπώλητων του Ισραήλ, ένα στην τούρκικη και μια συλλογή διηγημάτων στη λιθουανική. Το μυθιστόρημά του Νίκη είναι ένα βιβλίο-χρονικό μιάς οικογένειας και παράλληλα ψηφιδωτό της ιστορίας της Ελλάδας στον 20ο αιώνα.

Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει καταπιαστεί στα γραπτά του με πολλά και ετερόκλιτα θέματα, από τη βιομηχανία του λαϊκού τραγουδιού στη Φωνή μέχρι την προ-ομηρική Ελλάδα στο Λόγια-Φτερά. Στον λόγο του κυριαρχεί το ανατρεπτικό χιούμορ, η αμφισβήτηση και η ειρωνεία αλλά και ένας ιδιότυπος υφέρπων λυρισμός.

Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει αρθογραφήσει σε δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά. Από το 2002 μέχρι το 2010 διατηρούσε επίσης καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Μιλάει αγγλικά και ρωσικά.

Reviews

[. . . _ _ _ . . . · Rating 2 out of 5]

Είμαι φαν του Χωμωνίδη : τον θεωρώ τον καλύτερο Έλληνα συγγραφέα, ο ορισμός του στορυτελερ, που γράφει ΙΣΤΟΡΙΕΣ και όχι σουρεαλιστικές αναπολήσεις των ονείρων του (γκουχ, γκουχ).
Με αυτή τη συλλογή διηγημάτων πλέον έχω διαβάσει τα ΑΠΑΝΤΑ του.
Από τα πρώτα του έργα, δυστυχώς εκτός από τη σουρεαλιστική 4αστερη"Αρκούδα" (που πρωτοδημοσιεύτηκε στο στρατιωτικό περιοδικό "Θητεία" !), άντε και με τα 3,5αρια "Δεν θα σου κάνω το χατίρι" και ¨Οι ομογάλακτοι" (το οποίο σχεδόν το θυμάμαι από την πρώτη δημοσίευση του στο ΜΕΤΡΟ πριν 20 χρόνια σχεδόν!) είχε πολλές μετριότητες (πχ την "Εφεύρεση" (wtf) ή το μελλοντολογικό "2094") συν κάποιες εμμονές στη σεξουαλικότητα (την συνηθίζει την ανωμαλία ο Χωμενίδης) που ρίχνουν τον μέσο όρο στο 2αρι και κάτι...
Έστω και έτσι...

[Nikos · Rating 3 out of 5]

Πρώτη συλλογή διηγημάτων του Χωμενίδη και νομίζω ότι του πηγαίνει καλύτερα η μεγάλη φόρμα.
Καλό το ομώνυμο διήγημα αν και μπορούσε να είναι αρκετά πιο σύντομο, όλη η παράνοια του στρατού στην 'Αρκούδα', εμπνευσμένο το μελλοντολογικό'2094', ενδιαφέροντα τα 'Ένα Ειδύλλιο' και 'Οι Ομογάλακτοι'. Στα υπόλοιπα διηγήματα δε βρήκα κανένα ενδιαφέρον.

[Παύλος · Rating 3 out of 5]

Γνώρισα τα γραπτά του Χ.Α.Χωμενίδη μέσα από το βιβλίο του Νίκη πριν από λίγα χρόνια. Με είχε εντυπωσιάσει η ικανότητα της χρήσης του πρώτου προσώπου στην αφήγηση, το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο καθώς νιώθω ότι ουσιαστικά ο/η συγγραφέας εκθέτει τον εαυτό του/της στο κοινό.

Στη συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων, οι εντυπώσεις είναι ανάμεικτες. Σίγουρα υπάρχουν διηγήματα που παρόλο το μικρό μέγεθός τους αφήνουν την αίσθηση ενός πλήρους μυθιστορήματος. (Όπως το Είμαι μια άλλη και το Ομογάλακτοι) Από την άλλη, υπάρχουν και κάποια εντελώς πρωτοποριακά και ενδεχομένως σουρεαλ (όπως η Εφεύρεση και το 2094) που δε ξέρω τι ακριβώς θέλουν να πουν!

Αναμφίβολα αξίζει μια ευκαιρία, διαβάζεται γρήγορα και αποτελεί μια εξαιρετική παρέα για ένα, δυο απογεύματα.

[Michalis Manassakis · Rating 2 out of 5]

Χωμενίδη να μου συμπαθάς αλλά θα μπορουσες να τα άφηνες τούτα δώ - ο θεός να τα κάνει διηγήματα- στο σκληρό σου δίσκο.

[Apostolos Maniateas · Rating 3 out of 5]

Υπάρχουν κομμάτια για 5 αστέρια αλλά και κάποια αδιάφορα…μου αρέσει περισσότερο στα μεγάλα διηγήματα από τις μικρές ιστορίες…

[Γιώργος Μαντάς · Rating 1 out of 5]

Εξυπνακίστικο το διήγημα ''2094'' ενώ θα ήθελε να είναι έξυπνο.
Επίσης πολύ σκοταδιστικό και συντηρητικό σαν να διάβαζα φυλλάδιο με θέσεις συντηρητικού κόμματος.
Μοναδικό αξιόλογο διήγημα το ''είμαι μια άλλη'' όπου ο συγγραφέας δείχνει και ψήγματα ευαισθησίας για την ηρωίδα του.
Υποσχόμενα το ομότιτλο και ''η εφεύρεση'' χωρίς όμως να κρατήσουν την υπόσχεσή τους.

[Anastasia Danali · Rating 2 out of 5]

Μια συλλογη διηγηματων που μπορω να πω οτι μονο το ομοτιτλο μου αρεσε. Τα υπολοιπα πολυ αλληγορικα αλλα και ακαταλαβιστικα σε καποια σημεια. Νομιζω πως δεν ηταν απο τις καλες στιγμες του συγγραφεα.