Σύνδρομο αγοραφοβίας

by Κωστής Παπαγιώργης

Η κατάρρευση άρχισε ύπουλα, σαν όλες τις ψυχικές ασθένειες, και μάλιστα σε μια εποχή που ένιωθα σιδερένιος και χωρίς εκκρεμότητες. Καθόμουνα με κάποιον φίλο σε ένα πολυσύχναστο καφενείο του κέντρου και γλωσσοκοπανάγαμε, όπως κάνουν όλοι όσοι, πίνοντας καφέδες και χαζεύοντας τους περαστικούς, κλέβουν μερικές ώρες από το Θεό, όταν ξαφνικά μου ήρθε λες ο ουρανός σφοντύλι. Το φως χαμήλωσε σαν να έγινε μερική έκλειψη και τα πράγματα ένα γύρο υπέστησαν μια ισχυρή καθίζηση.

Genres: Psychology

240 pages, Paperback

First published September 22, 1998

About the author

Ο Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου (πραγματικό ονοματεπώνυμο του Kωστή Παπαγιώργη) ήταν Έλληνας δοκιμιογράφος, αρθρογράφος και μεταφραστής φιλοσοφικών έργων.

Γεννήθηκε το 1947 στο Νεοχώρι Υπάτης Φθιώτιδας, όπου εργαζόταν ως δάσκαλος ο πατέρας του. Στη συνέχεια έζησε στην Παραλία της Kύμης (1951-1960), στο Χαλάνδρι, και εν τέλει στα Εξάρχεια, όπου και διέμεινε μέχρι τον θάνατό του.

Το 1966 πήγε στη Θεσσαλονίκη για σπουδές νομικής και παρέμεινε εκεί για ένα χρόνο. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για σπουδές φιλοσοφίας και παρέμεινε εκεί ώς το 1975. Παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της¨ Βανσέν¨ με καθηγητές, τους Ντελέζ, Λιοτάρ και Σατελέ. Δεν ολοκλήρωσε ούτε τις σπουδές νομικής ούτε αυτές της φιλοσοφίας.

Το 1975 επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και επιδόθηκε στη μετάφραση φιλοσοφικών έργων, αλλά και τη συγγραφή δοκιμιακών κειμένων και βιβλίων. Εξέδωσε και το θεωρητικό περιοδικό «Χώρα». Υπήρξε στενός φίλος του Χρήστου Βακαλόπουλου, για τον οποίο έγραψε και το βιβλίο "Γειά σου Ασημάκη".

Είχε επίσης συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά, διατηρώντας κατά καιρούς στήλες στην εφημερίδα Επενδυτής, στο περιοδικό Αθηνόραμα, και στην εφημερίδα Lifo.

Το 2002 τιμήθηκε με το κρατικό λογοτεχνικό βραβείο μαρτυρίας - χρονικού για τον Κανέλλο Δεληγιάννη.

Ζούσε με τη γυναίκα του, Ράνια Σταθοπούλου. Πέθανε στις 21 Μαρτίου 2014.

Reviews

[Vaya · Rating 4 out of 5]

Οι ψυχικές ασθένειες μπαίνουνε στην ψυχή με το τσουβάλι και βγαίνουνε, αν βγουν ποτε, με τη βελόνα.

[George Spirakis · Rating 5 out of 5]

Θέλει πραγματικά κάτι διαφορετικό, ίσως και ιδιαίτερο, για να βρει κανείς το κουράγιο και να αποδώσει στοιχεία του εαυτού του στις σελίδες... πόσο μάλλον όταν σε αυτές ανοίγονται διάσπαρτα σελίδες από το τον ψυχισμό και τη δυσκολία των στιγμών για τον συγγραφές. Ο Κ. Παπαγιώργης μας αρπάζει από το χέρι και μας οδηγεί στα άδυτα των σκοτεινών σημείων του κόσμου του. Απλός στο ύφος, ουσιαστικός σε νοήματα και υπόνοιες, μας κάνει να βιώσουμε τη δυσκολία της κατάστασης και τη δύναμη της ψυχής για να λυθεί όλο αυτό το κουβάρι.
Ότι θησαυρίζεις τη νύχτα, το παίρνει η μέρα και το σκορπίζει..." κάπου μας γράφει και προμηνύει με τρόπο ότι για όλα υπάρχει μια απάντηση, μια σκέψη, μια δυναμική... την οποία όταν πραγματικά την ανακαλύψουμε, το μόνο που έχουμε να χάσουμε είναι την ευκαιρία να μην αλλάξει κάτι.
Πολύ καλό βιβλίο, πολύ καλός για ακόμα μια φορά.

[Takisx · Rating 5 out of 5]

Το πιο προσωπικό και το πιο αγριο του βιβλίο.

[Ο χρήστης τάδε · Rating 4 out of 5]

Από τα δυνατά του! Μαστορική γραφή που δεν χορταίνεις να διαβάζεις.

[Marianna Sharktooth · Rating 3 out of 5]

Με κέρδισε ο τίτλος και το οπισθόφυλλο. Ταυτίστηκα τόσο, που υπήρχαν φορές που δεν τολμούσα να το συνεχίσω να το διαβάζω.
Ο Κωστής Παπαγιώργης σε βάζει μέσα στη ζωή του ήρωα, και σε κάνει να σκεφτείς πως τα βιώματα ενός ανθρώπου μπορούν να τον φέρουν στα όριά του κάποια στιγμή, όσο αθώα και καθημερινά κι αν είναι.

[Kurisuta · Rating 4 out of 5]

[...] Στον οργανισμό "ανοίγεις και μπαίνεις", όπως λένε οι γιατροί, ενώ στον ψυχισμό δεν υπάρχει καμιά είσοδος. Είναι σα να κοιτάζεις το αόρατο. [...] Όταν όμως το νόσημα πλήττει τον ίδιο τον ψυχισμό, εξανεμίζεται η εμπιστοσύνη που μπορεί να έχεις στον εαυτό σου. Είσαι όντως εσύ που σκέφτεσαι; ή μήπως εκεί, στα μύχια του Εγώ, η ασθένεια μαγειρεύει τίποτα πλαστά συμπεράσματα;[...]

Ο συγγραφέας εξιστορεί τον δικό του άθλο να κατανοήσει και να ξεπεράσει προσωπικά ζητήματα, κυρίως ψυχικής φύσεως. Επίπονο, αλλά και όμορφο ανάγνωσμα.

[Mikered · Rating 5 out of 5]

Τελειώνοντας οποιοδήποτε βιβλίο του Παπαγιώργη καταλαβαίνεις ότι έχεις περάσει το προπτυχιακό επίπεδο για το αντικείμενο που καταπιάνεται και είσαι ήδη στο μεταπτυχιακό. Κυριολεκτικά "σακατεύει" το θέμα του σε βαθμό που νοιώθεις
πως δύσκολα μπορεί να προστεθεί κάτι πιο βαθύ και ουσιαστικό. Όσο για το λόγος και τη γραφή του είναι ακοπιάριστος, αληθινή πολιτισμική κληρονομιά!