What do you think?
Rate this book
ฟ้าจรดทราย
นวนิยายแห่งความรัก เกิดขึ้นท่ามกลางดวงอาทิตย์ที่แผดกล้าร้อนแรง และผืนทรายอันละเอียดอ่อน ทอดยาวกว้างไกลสุดสายตา
หนังสือเล่มนี้จะพาคุณผู้อ่านไปสัมผัสกับสุดยอดนวนิยายโรแมนติก สุดแสนประทับใจ "ฟ้าจรดทราย" นวนิยายซึ่งถือได้ว่าเป็นบทประพันธ์ชิ้นเยี่ยมของ “โสภาค สุวรรณ” เต็มไปด้วยความสนุกสนานหลากหลายอารมณ์ ทุกฉากเต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าติดตาม ทั้งภูมิประเทศและวัฒนธรรมประเพณีที่ได้สอดแทรกไว้อย่างลงตัว ผู้อ่านที่ชื่นชอบนวนิยายรักหลากหลายอารมณ์ไม่ควรพลาดหนังสือเล่มนี้
หนังสือเล่มนี้จะพาคุณผู้อ่านไปสัมผัสกับสุดยอดนวนิยายโรแมนติก สุดแสนประทับใจ "ฟ้าจรดทราย" นวนิยายซึ่งถือได้ว่าเป็นบทประพันธ์ชิ้นเยี่ยมของ “โสภาค สุวรรณ” เต็มไปด้วยความสนุกสนานหลากหลายอารมณ์ ทุกฉากเต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าติดตาม ทั้งภูมิประเทศและวัฒนธรรมประเพณีที่ได้สอดแทรกไว้อย่างลงตัว ผู้อ่านที่ชื่นชอบนวนิยายรักหลากหลายอารมณ์ไม่ควรพลาดหนังสือเล่มนี้
576 pages, Paperback
First published January 1, 1974
86 people are currently reading
1179 people want to read
About the author
โสภาค สุวรรณ
72 books84 followersโสภาค สุวรรณ นามปากาของ รำไพพรรณ สุวรรณสาร (ปัจจุบัน ใช้นามสกุล ศรีโสภาค ตามสามี) นักเขียนนวนิยาย เช่น ฟ้าจรดทราย
เป็นลูกสาวของ สุนทร สุวรรณสาร และ จำนรรจ์ (วสันตสิงห์) สุวรรณสาร จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่โรงเรียนอัสสัมชัญคอนแวนต์ จบมัธยม 8 ที่โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ จบปริญญาตรี ที่มหาวิทยาลัยเวียนนา ออสเตรีย แต่งงานกับนายแพทย์มงคล ศรีโสภาค มีบุตร 3 คน คือ "เก้า" ชิดศุภางค์ วีคส์ , "ฟาง" อภิรมย์รัช โรสแลนสกี้ และ "นก" นทสรวง ศรีโสภาค
เคยทำงานรับราชการที่โรงพยาบาลศรีธัญญา เริ่มนำวิธีใช้ดนตรีในการรักษาผู้ป่วยทางจิตและปัญญาอ่อนเป็นแห่งแรก เป็นผู้แทนรัฐบาลไทย ในการประชุมจิตบำบัดระหว่างประเทศ ณ กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย
เริ่มต้นการเขียน จากการติดตามบิดาซึ่งเป็นทูตไปหลายประเทศ ทำให้ผูกพันนวนิยายขึ้นในแนวต่างๆ กัน และได้เริ่มงานเขียนในสตรีสารเป็นฉบับแรกขึ้นชื่อเรื่อง "เสียงกระซิบจากริมหาด"
เป็นลูกสาวของ สุนทร สุวรรณสาร และ จำนรรจ์ (วสันตสิงห์) สุวรรณสาร จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่โรงเรียนอัสสัมชัญคอนแวนต์ จบมัธยม 8 ที่โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ จบปริญญาตรี ที่มหาวิทยาลัยเวียนนา ออสเตรีย แต่งงานกับนายแพทย์มงคล ศรีโสภาค มีบุตร 3 คน คือ "เก้า" ชิดศุภางค์ วีคส์ , "ฟาง" อภิรมย์รัช โรสแลนสกี้ และ "นก" นทสรวง ศรีโสภาค
เคยทำงานรับราชการที่โรงพยาบาลศรีธัญญา เริ่มนำวิธีใช้ดนตรีในการรักษาผู้ป่วยทางจิตและปัญญาอ่อนเป็นแห่งแรก เป็นผู้แทนรัฐบาลไทย ในการประชุมจิตบำบัดระหว่างประเทศ ณ กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย
เริ่มต้นการเขียน จากการติดตามบิดาซึ่งเป็นทูตไปหลายประเทศ ทำให้ผูกพันนวนิยายขึ้นในแนวต่างๆ กัน และได้เริ่มงานเขียนในสตรีสารเป็นฉบับแรกขึ้นชื่อเรื่อง "เสียงกระซิบจากริมหาด"
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 35 reviews
September 4, 2013
เรียกว่าเกาะกระแสละครก็ได้มั้ง เห็นว่าเป็นนิยายแนวทะเลทรายแบบอาหรับในตำนานสำหรับใครหลาย ๆ คน ก็เลยลองซื้อมาอ่านดูสักรอบ
ภาษาของผู้เขียน ถือว่าสละสลวยสวยงามตามแบบฉบับนักเขียนชั้นครูสมัยก่อน การบรรยายในแต่ละส่วนถือว่าค่อนข้างละเอียด แต่ถามว่าเยิ่นเย้อหรือยืดเยื้อมั้ย สำหรับเราที่ผ่านนิยายภาษาอังกฤษย้อนยุคประเภทที่มีประโยคซ้อนประโยคขยายประโยคแล้วซ้อนประโยคอีกที เรื่องนี้ถือว่าอยู่ในระดับปานกลาง ค่อนข้างกระชับได้ใจความทีเดียว แต่ถ้าเทียบกับของทมยันตี (และบรรดางานเขียนของท่านในนามปากกาต่าง ๆ) ก็คงเรียกได้ว่าค่อนข้างยาวพอสมควรค่ะ
จุดขายของเรื่องนี้ที่สำคัญที่สุดคือการถ่ายทอดเอาวัฒนธรรมอาหรับมาแสดงในเรื่อง จากความละเอียดในการบรรยายเล่าเรื่อง การสร้างตัวละครแต่ละตัว บทสนทนา บทบรรยายถึงสถานที่ ภูมิประเทศ ภูมิอากาศ อาหารการกิน ความเป็นอยู่ของคนท้องถิ่น เรียกได้ว่าจับเอาสารานุกรมมาใส่ในหนังสือทีเดียว เหมาะจะเป็นต้นแบบสำหรับการเขียนนิยายแนวทะเลทราย แต่สำหรับเราที่ไม่ได้หลงใหลได้ปลื้มกับวัฒนธรรมอาหรับเท่าไหร่ เลยรู้สึกว่าตัวอักษรที่เสียสละไปกับการบรรยายจุดขายเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกรำคาญเป็นบางครั้ง (แต่ถ้าลองเปลี่ยนเป็นจีนโบราณ ต่อให้เป็นสมัยชิงที่ชอบน้อยที่สุด หรือญี่ปุ่นโบราณ หรืออังกฤษยุควิคตอเรีย หรือกรีกโรมัน หรือยุโรป อาจจะไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยก็ได้ จากใจคนที่อ่านสามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่แล้วอ่านเชิงอรรถทุกตัวอักษร)
ในส่วนของเนื้อเรื่อง เรียกได้ว่าราบเรียบไม่หวือหวาเท่าไหร่ สำหรับคนอ่านนิยายสายเน้นแต่เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้ชอบมาก ส่วนใหญ่เน้นการผจญภัยในทะเลทรายเกือบครึ่งเล่ม เป็นช่วงที่เหมือนจะน่าเบื่อเป็นบางครั้ง แต่ก็มีจังหวะให้ลุ้นในหลายจุดว่าพระเอกนางเอกจะรอดชีวิตรึเปล่า พอพระเอกนางเอกรอดมาได้ เนื้อเรื่องหลังจากนั้นกลายเป็นว่าหมดลุ้นไปทันที เพราะต่อจากนั้นก็เดาได้เกือบหมดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป จะจบยังไง เรื่องที่มีสอดแทรกการเมือง เราว่ายังไม่โดดเด่นเท่าเรื่องการถ่ายทอดวัฒนธรรม และถือว่าค่อนข้างเป็นการเมืองที่เรียบง่าย เป็นสีสันให้กับเรื่องมากกว่า อุปสรรคเรื่องเชื้อชาติศาสนาที่ดูเหมือนน่าจะเป็นปัญหา แต่กลายเป็นว่าไม่ได้เป็นปัญหาสำคัญเท่ากับการเอาตัวรอดในทะเลทรายเลยแอบรู้สึกเซ็งหน่อยๆ
เรื่องตัวละครกลับเป็นอะไรที่พอจะช่วยชดเชยให้กับเนื้อเรื่องได้บ้าง ผู้เขียนมีความละเอียดและใส่ใจในการสร้างตัวละครหลักทั้งสองตัว และทำให้เห็นได้ว่าทั้งสองแต่ละตัวมีภูมิหลังความเป็นมาอย่างไรถึงได้ตัดสินใจในแต่ละแบบของตัวเอง ประมาณว่าถึงเราจะไม่ได้รู้สึกอินเท่าไหร่ แต่อ่านแล้วเข้าใจว่าทำไมมิเชลล์ถึงได้รักชารีฟ และทำไมชารีฟถึงสามารถรักมิเชลล์ได้ แล้วระหว่างการผจญภัยพัฒนาความสัมพันธ์ได้อย่างไร แต่ถึงอย่างงั้น ก็มีตัวละครบางตัวที่เรารู้สึกว่าผู้เขียนน่าจะทำได้ดีกว่านี้ เช่นแคชฟียา ถึงจะมีเหตุผลที่ทำให้ตัวละครตัวนี้ผันตัวจากเพื่อนนางเอกมาเป็นนางร้ายและทำเรื่องร้าย ๆ แต่เรายังรู้สึกว่าตัวละคร dramatize เกินไป (พอดีว่าไม่ถูกกับนางร้ายละครหลังข่าว ชีวิตจริงไม่เคยเจอคนแบบนี้ และไม่เคยเข้าใจคนประเภทนี้ละมั้ง) หรือเจ้าชายโอมาน ฝ่ายตัวร้ายที่รู้สึกว่ายังไม่ได้ถูก fleshed out มากพอ เลยดูเหมือนเป็นตัวละครที่มีไว้เพื่อสร้าง conflict มากกว่า
สรุปแล้วถ้าถามว่านิยายเรื่องนี้ทรงคุณค่าหรือไม่ เราถือว่าทรงคุณค่าด้วยเรื่องการถ่ายทอดวัฒนธรรมและความคลาสสิค ถ้าถามว่าควรจัดว่าเป็นวรรณกรรมหรือไม่ เราถือว่าสมควรอย่างยิ่ง ด้วยภาษาเขียนที่สละสลวยสวยงามและความทรงคุณค่า แต่ถ้าถามว่าถูกใจเรามั้ย ถือว่ายังไม่ถูกใจเท่าไหร่ และไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งหรือประทับใจนัก ทั้งนี้ทั้งนั้น เป็นเพราะรสนิยมการอ่านของเราด้วยส่วนนึง
ภาษาของผู้เขียน ถือว่าสละสลวยสวยงามตามแบบฉบับนักเขียนชั้นครูสมัยก่อน การบรรยายในแต่ละส่วนถือว่าค่อนข้างละเอียด แต่ถามว่าเยิ่นเย้อหรือยืดเยื้อมั้ย สำหรับเราที่ผ่านนิยายภาษาอังกฤษย้อนยุคประเภทที่มีประโยคซ้อนประโยคขยายประโยคแล้วซ้อนประโยคอีกที เรื่องนี้ถือว่าอยู่ในระดับปานกลาง ค่อนข้างกระชับได้ใจความทีเดียว แต่ถ้าเทียบกับของทมยันตี (และบรรดางานเขียนของท่านในนามปากกาต่าง ๆ) ก็คงเรียกได้ว่าค่อนข้างยาวพอสมควรค่ะ
จุดขายของเรื่องนี้ที่สำคัญที่สุดคือการถ่ายทอดเอาวัฒนธรรมอาหรับมาแสดงในเรื่อง จากความละเอียดในการบรรยายเล่าเรื่อง การสร้างตัวละครแต่ละตัว บทสนทนา บทบรรยายถึงสถานที่ ภูมิประเทศ ภูมิอากาศ อาหารการกิน ความเป็นอยู่ของคนท้องถิ่น เรียกได้ว่าจับเอาสารานุกรมมาใส่ในหนังสือทีเดียว เหมาะจะเป็นต้นแบบสำหรับการเขียนนิยายแนวทะเลทราย แต่สำหรับเราที่ไม่ได้หลงใหลได้ปลื้มกับวัฒนธรรมอาหรับเท่าไหร่ เลยรู้สึกว่าตัวอักษรที่เสียสละไปกับการบรรยายจุดขายเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกรำคาญเป็นบางครั้ง (แต่ถ้าลองเปลี่ยนเป็นจีนโบราณ ต่อให้เป็นสมัยชิงที่ชอบน้อยที่สุด หรือญี่ปุ่นโบราณ หรืออังกฤษยุควิคตอเรีย หรือกรีกโรมัน หรือยุโรป อาจจะไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยก็ได้ จากใจคนที่อ่านสามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่แล้วอ่านเชิงอรรถทุกตัวอักษร)
ในส่วนของเนื้อเรื่อง เรียกได้ว่าราบเรียบไม่หวือหวาเท่าไหร่ สำหรับคนอ่านนิยายสายเน้นแต่เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้ชอบมาก ส่วนใหญ่เน้นการผจญภัยในทะเลทรายเกือบครึ่งเล่ม เป็นช่วงที่เหมือนจะน่าเบื่อเป็นบางครั้ง แต่ก็มีจังหวะให้ลุ้นในหลายจุดว่าพระเอกนางเอกจะรอดชีวิตรึเปล่า พอพระเอกนางเอกรอดมาได้ เนื้อเรื่องหลังจากนั้นกลายเป็นว่าหมดลุ้นไปทันที เพราะต่อจากนั้นก็เดาได้เกือบหมดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป จะจบยังไง เรื่องที่มีสอดแทรกการเมือง เราว่ายังไม่โดดเด่นเท่าเรื่องการถ่ายทอดวัฒนธรรม และถือว่าค่อนข้างเป็นการเมืองที่เรียบง่าย เป็นสีสันให้กับเรื่องมากกว่า อุปสรรคเรื่องเชื้อชาติศาสนาที่ดูเหมือนน่าจะเป็นปัญหา แต่กลายเป็นว่าไม่ได้เป็นปัญหาสำคัญเท่ากับการเอาตัวรอดในทะเลทรายเลยแอบรู้สึกเซ็งหน่อยๆ
เรื่องตัวละครกลับเป็นอะไรที่พอจะช่วยชดเชยให้กับเนื้อเรื่องได้บ้าง ผู้เขียนมีความละเอียดและใส่ใจในการสร้างตัวละครหลักทั้งสองตัว และทำให้เห็นได้ว่าทั้งสองแต่ละตัวมีภูมิหลังความเป็นมาอย่างไรถึงได้ตัดสินใจในแต่ละแบบของตัวเอง ประมาณว่าถึงเราจะไม่ได้รู้สึกอินเท่าไหร่ แต่อ่านแล้วเข้าใจว่าทำไมมิเชลล์ถึงได้รักชารีฟ และทำไมชารีฟถึงสามารถรักมิเชลล์ได้ แล้วระหว่างการผจญภัยพัฒนาความสัมพันธ์ได้อย่างไร แต่ถึงอย่างงั้น ก็มีตัวละครบางตัวที่เรารู้สึกว่าผู้เขียนน่าจะทำได้ดีกว่านี้ เช่นแคชฟียา ถึงจะมีเหตุผลที่ทำให้ตัวละครตัวนี้ผันตัวจากเพื่อนนางเอกมาเป็นนางร้ายและทำเรื่องร้าย ๆ แต่เรายังรู้สึกว่าตัวละคร dramatize เกินไป (พอดีว่าไม่ถูกกับนางร้ายละครหลังข่าว ชีวิตจริงไม่เคยเจอคนแบบนี้ และไม่เคยเข้าใจคนประเภทนี้ละมั้ง) หรือเจ้าชายโอมาน ฝ่ายตัวร้ายที่รู้สึกว่ายังไม่ได้ถูก fleshed out มากพอ เลยดูเหมือนเป็นตัวละครที่มีไว้เพื่อสร้าง conflict มากกว่า
สรุปแล้วถ้าถามว่านิยายเรื่องนี้ทรงคุณค่าหรือไม่ เราถือว่าทรงคุณค่าด้วยเรื่องการถ่ายทอดวัฒนธรรมและความคลาสสิค ถ้าถามว่าควรจัดว่าเป็นวรรณกรรมหรือไม่ เราถือว่าสมควรอย่างยิ่ง ด้วยภาษาเขียนที่สละสลวยสวยงามและความทรงคุณค่า แต่ถ้าถามว่าถูกใจเรามั้ย ถือว่ายังไม่ถูกใจเท่าไหร่ และไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งหรือประทับใจนัก ทั้งนี้ทั้งนั้น เป็นเพราะรสนิยมการอ่านของเราด้วยส่วนนึง
December 10, 2020
ฟ้าจรดทรายคือตำนาน! ดีใจที่ไม่พลาด อ่านแล้วคลิก คุณคะมันดีต่อใจ มันคือนิยายพล็อตคลาสสิค ทหารราชองครักษ์รักกับครูสาวชาวต่างชาติ มันมีอุปสรรคในความรักแน่นอนเชื้อชาติ ศาสนา ขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ความไม่เหมาะสม มีช่วงวัดใจ ช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกันในตอนที่หนีตายเข้าไปทะเลทราย ดีใจที่ได้อ่าน จะไม่รักชาริฟและมิเชลล์ได้ยังไง
November 21, 2015
เรื่องราวในทะเลทราย ระหว่างหญิงสาวลูกครึ่งที่ครอบครัวไม่ยอมรับ ถูกผลักไสแต่เล็กให้ไปอยู่ในอาราม แต่จับพลัดจับผลู ถูกคลื่นอารมณ์แสนร้ายพัดให้เข้าไปสู่เหตุการณ์ร่วมเป็นร่วมตายกับแพทย์ทหาร ผู้มียศเป็นองครักษ์ของกษัตริย์ผู้ถูกโค่นอำนาจ...
ได้ยินกิตติศัพท์เรื่องนี้มานานมาก อ่านจบด้วยความรวดเร็ว น่าติดตามดีเหมือนกันเพราะอยากจะรู้ว่าจะเป็นไงบ้างน้า ที่น่าติดตามคือเรื่องการเมืองและเรื่องผจญภัยของพระ-นางกลางทะเลทราย
เสียดาย รู้สึกว่ามีหลายปมที่เล่นได้ อย่างแคชฟียา เพื่อนนางเอก โผล่มาร้ายแค่ตอนแรก แล้วหายเข้ากลีบเมฆไปเลย อุตส่าห์รอ นึกว่านางจะมีมาแผลงฤทธิ์อีก
แล้วก็ปมครอบครัวนางเอก น่าจะมีบทบาทมากกว่านี้อ่ะ เพราะดูเป็นปมลึกมากของนางเอก
แล้วก็ยังศาสนา อะไรพวกนี้น่าจะมีประเด็นให้เล่นอีกเยอะ 555 แต่ก็เข้าใจ เพราะแค่จะเอาตัวรอดจากทะเลทรายก็พอสมควรอยู่ แต่เอาจริงๆ น่าจะมีแคชฟีอีกซักหน่อยนะ
ชอบแผนที่ซ้อนกันไปซ้อนกันมา แต่ก็รู้สึกมันยังไม่พีคมาก มีพีคแค่ตอนปล้นกลางทะเลทรายนั่นแหละ... คือลุ้นเลยนะว่าแล้วจะเอาไงต่อ จะรอดได้ยังไงเนี่ย
นอกนั้นมันน่าติดตาม แต่รู้สึกว่ามันไม่สุด น่าจะสุดได้อีกในหลายๆ ด้าน
ตัวนางเอก มิเชลล์ ประทับใจอยู่ เข้มแข็งมาก ในแง่ของถึกและทน นางเอกยังมีความฉลาด คือเป็นคนช่างสังเกตุ คือไม่ใช่นางเอกอ่อนแอ สมบุกสมบันพอสมควร จนสภาพไม่ให้นั่นแหละ และอดทนแม้ในยามที่อ่อนแอ ให้กำลังใจพระเอกดีมาก
ชารีฟนี่เป็นพระเอกที่ยอดเยี่ยม พอออกทะเลทรายปุ๊บจีบนางเอกโฉ่งฉ่างเชียว หวานเยิ้ม ถ้าเราเป็นนางเอกคงจะแอบขนลุกไม่น้อย แต่ก็ยังม่เพอร์เฟคเกินไป มีความเห็นแก่ตัวบ้าง มีความกลัวบ้างอะไรบ้าง และมีเหตุการณ์ที่ต้องตัดสินใจพอสมควร จริงๆ ชอบพระเอกลักษณะนี้เหมือนกันค่ะ
โดยร่วมอ่านเพลิน อ่านติดลมเลยทีเดียว ���ำนวนไม่ขัดหูขัดตา อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ
ได้ยินกิตติศัพท์เรื่องนี้มานานมาก อ่านจบด้วยความรวดเร็ว น่าติดตามดีเหมือนกันเพราะอยากจะรู้ว่าจะเป็นไงบ้างน้า ที่น่าติดตามคือเรื่องการเมืองและเรื่องผจญภัยของพระ-นางกลางทะเลทราย
เสียดาย รู้สึกว่ามีหลายปมที่เล่นได้ อย่างแคชฟียา เพื่อนนางเอก โผล่มาร้ายแค่ตอนแรก แล้วหายเข้ากลีบเมฆไปเลย อุตส่าห์รอ นึกว่านางจะมีมาแผลงฤทธิ์อีก
แล้วก็ปมครอบครัวนางเอก น่าจะมีบทบาทมากกว่านี้อ่ะ เพราะดูเป็นปมลึกมากของนางเอก
แล้วก็ยังศาสนา อะไรพวกนี้น่าจะมีประเด็นให้เล่นอีกเยอะ 555 แต่ก็เข้าใจ เพราะแค่จะเอาตัวรอดจากทะเลทรายก็พอสมควรอยู่ แต่เอาจริงๆ น่าจะมีแคชฟีอีกซักหน่อยนะ
ชอบแผนที่ซ้อนกันไปซ้อนกันมา แต่ก็รู้สึกมันยังไม่พีคมาก มีพีคแค่ตอนปล้นกลางทะเลทรายนั่นแหละ... คือลุ้นเลยนะว่าแล้วจะเอาไงต่อ จะรอดได้ยังไงเนี่ย
นอกนั้นมันน่าติดตาม แต่รู้สึกว่ามันไม่สุด น่าจะสุดได้อีกในหลายๆ ด้าน
ตัวนางเอก มิเชลล์ ประทับใจอยู่ เข้มแข็งมาก ในแง่ของถึกและทน นางเอกยังมีความฉลาด คือเป็นคนช่างสังเกตุ คือไม่ใช่นางเอกอ่อนแอ สมบุกสมบันพอสมควร จนสภาพไม่ให้นั่นแหละ และอดทนแม้ในยามที่อ่อนแอ ให้กำลังใจพระเอกดีมาก
ชารีฟนี่เป็นพระเอกที่ยอดเยี่ยม พอออกทะเลทรายปุ๊บจีบนางเอกโฉ่งฉ่างเชียว หวานเยิ้ม ถ้าเราเป็นนางเอกคงจะแอบขนลุกไม่น้อย แต่ก็ยังม่เพอร์เฟคเกินไป มีความเห็นแก่ตัวบ้าง มีความกลัวบ้างอะไรบ้าง และมีเหตุการณ์ที่ต้องตัดสินใจพอสมควร จริงๆ ชอบพระเอกลักษณะนี้เหมือนกันค่ะ
โดยร่วมอ่านเพลิน อ่านติดลมเลยทีเดียว ���ำนวนไม่ขัดหูขัดตา อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ
November 7, 2021
ฟ้าจรดทรายเป็นนิยายดราม่าการเมืองผสมผจญภัยค่ะ มีพาร์ตโรแมนติกเข้ามาเพิ่มอรรถรสเล็กน้อยพอให้พระเอกนางเอกชุ่มชื่นหัวใจมีแรงเอาชีวิตรอดจากการผจญภัยในทะเลทรายมาได้ นอกจากนั้นยังสอดแทรกเกร็ดวัฒนธรรมประเพณีของประเทศทะเลทรายเข้ามาด้วย เลยออกแนว documentary ได้อีกแนว แต่เน้นหลักๆ เลยจะเป็นการผจญภัยของพระนางในทะเลทรายค่ะ อ่านแล้วมันมีจุดที่ชวนลุ้นว่าพระนางจะเอาตัวรอดจากสภาพแวดล้อมเลวร้ายสุดๆ นี้ได้รึเปล่า
ส่วนที่ชอบคือภาษา ท่านนักเขียนชั้นครูไม่มีปัญหาเรื่องสำนวนภาษาเลย อ่านแล้วเพลิดเพลินมากแม้พาร์ตบรรยายจะแบบจุกๆ เลยก็ตาม แต่ไม่ทำให้การอ่านนิยายเรื่องนี้น่าเบื่อเลย แต่มันก็มีบางทีที่ประโยคซ้อนประโยค ขยายซ้อนขยายไปหน่อย
อีกอย่างที่ชอบคือตัวละคร พระนางเป็นสองตัวละครที่ความคิดความเห็นต่างกันสุดขั้วมากๆ พระเอกคือไม่เชื่อว่าสาวตะวันตกบริสุทธิ์มีอยู่จริง ยังไงก็ไม่มีเอาผู้หญิงตะวันตกมาเป็นเมียแน่ๆ (ส่วนนี้มาอ่านเอาปี 2021 ก็จะรู้สึกว่าพระเอกบูดจังวะ 555) นางเอกก็โตมาอย่างนางชี จิตใจใสซื่อบริสุทธิ์มาก เชื่อในผัวเดียวเมียเดียว แต่ดันมาตกหลุมรักผู้ชายที่อยู่ในประเทศที่มีประเพณีว่าจะแต่งงานต้องเปลี่ยนศาสนาตามสามี และอนุญาตให้มีเมียได้ตั้ง 4 คน แถมตอนท้ายยังโดนบังคับให้รับเมีย 2 3 4 เพิ่มอีก ตรงนี้เป็นอีกจุดที่ชวนลุ้นว่าพระนางจะตัดสินใจยังไง
ส่วนเรื่องติคือ คำผิด คำหาย คำสลับ ค่อนข้างเยอะ อ่านแล้วเสียอรรถรสนิดหน่อยค่ะ การรีปรินต์ถึง 25 ครั้งก็คือรีปรินต์อย่างเดียวจริงๆ น่าจะไม่ได้รีไรต์ แก้ไขคำผิดเลย
ส่วนที่ชอบคือภาษา ท่านนักเขียนชั้นครูไม่มีปัญหาเรื่องสำนวนภาษาเลย อ่านแล้วเพลิดเพลินมากแม้พาร์ตบรรยายจะแบบจุกๆ เลยก็ตาม แต่ไม่ทำให้การอ่านนิยายเรื่องนี้น่าเบื่อเลย แต่มันก็มีบางทีที่ประโยคซ้อนประโยค ขยายซ้อนขยายไปหน่อย
อีกอย่างที่ชอบคือตัวละคร พระนางเป็นสองตัวละครที่ความคิดความเห็นต่างกันสุดขั้วมากๆ พระเอกคือไม่เชื่อว่าสาวตะวันตกบริสุทธิ์มีอยู่จริง ยังไงก็ไม่มีเอาผู้หญิงตะวันตกมาเป็นเมียแน่ๆ (ส่วนนี้มาอ่านเอาปี 2021 ก็จะรู้สึกว่าพระเอกบูดจังวะ 555) นางเอกก็โตมาอย่างนางชี จิตใจใสซื่อบริสุทธิ์มาก เชื่อในผัวเดียวเมียเดียว แต่ดันมาตกหลุมรักผู้ชายที่อยู่ในประเทศที่มีประเพณีว่าจะแต่งงานต้องเปลี่ยนศาสนาตามสามี และอนุญาตให้มีเมียได้ตั้ง 4 คน แถมตอนท้ายยังโดนบังคับให้รับเมีย 2 3 4 เพิ่มอีก ตรงนี้เป็นอีกจุดที่ชวนลุ้นว่าพระนางจะตัดสินใจยังไง
ส่วนเรื่องติคือ คำผิด คำหาย คำสลับ ค่อนข้างเยอะ อ่านแล้วเสียอรรถรสนิดหน่อยค่ะ การรีปรินต์ถึง 25 ครั้งก็คือรีปรินต์อย่างเดียวจริงๆ น่าจะไม่ได้รีไรต์ แก้ไขคำผิดเลย
August 24, 2018
เป็นนิยายวัดใจมาก วัดใจทั้งมิเชลล์ทั้งชารีฟให้เดินทางในทะเลทรายไปได้ตลอดรอดฝั่ง วัดใจทั้งคนอ่าน โดยเฉพาะช่วงที่พระเอกจะทำภารกิจชิงบัลลังก์ช่วงหลังๆ นี้หาวแล้วหาวอีกก็ยังพยายามจะอ่านให้ผ่านไป ...นี่สินะ ที่เขาว่าชีวิตเราต้องลำบากก่อนถึงจะฟิน อ่าว ไม่ใช่ๆ ...ถึงจะสบาย เข้าใจสัจธรรมอย่างลึกซึ้ง ^O^*
May 7, 2015
ชอบมากเลยค่ะเรื่องนี้ อ่านซ้ำหลายรอบมาก
January 9, 2015
เคยอ่านนานแล้ว
แปลกใจที่ทำไมใครๆชอบมาก กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
แต่เราไม่ชอบเลย
ไม่ชอบสำนวน ไม่ชอบคาแรกเตอร์ตัวละคร
แล้วก็ไม่ชอบองค์ประกอบต่างๆที่รวมกันเป็นนิยายเรื่องนี้ด้วย
ตอนแรกไม่กล้าบอกใคร
กลัวคนอื่นว่าแปลก หรืออ่านนิยายไม่แตกไรงี้
แต่พอเห็นคอมเมนต์ที่นี่เคยโล่งใจ
เรามีเพื่อนแล้ว
การให้ดาวของเราไม่ได้ตัดสินว่าเรื่องไหนเขียนดีเรื่องไหนเขียนแย่นะคะ
เพียงแต่เป็นการบอกระดับความชอบไม่ชอบของเราเท่านั้น
เรื่องที่เราชอบอาจไม่ใช่เรื่องที่เขียนดี
เรื่องที่เขียนดีเราอาจไม่ชอบก็ได้
แปลกใจที่ทำไมใครๆชอบมาก กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
แต่เราไม่ชอบเลย
ไม่ชอบสำนวน ไม่ชอบคาแรกเตอร์ตัวละคร
แล้วก็ไม่ชอบองค์ประกอบต่างๆที่รวมกันเป็นนิยายเรื่องนี้ด้วย
ตอนแรกไม่กล้าบอกใคร
กลัวคนอื่นว่าแปลก หรืออ่านนิยายไม่แตกไรงี้
แต่พอเห็นคอมเมนต์ที่นี่เคยโล่งใจ
เรามีเพื่อนแล้ว
การให้ดาวของเราไม่ได้ตัดสินว่าเรื่องไหนเขียนดีเรื่องไหนเขียนแย่นะคะ
เพียงแต่เป็นการบอกระดับความชอบไม่ชอบของเราเท่านั้น
เรื่องที่เราชอบอาจไม่ใช่เรื่องที่เขียนดี
เรื่องที่เขียนดีเราอาจไม่ชอบก็ได้
June 6, 2014
นี่เป็นหนึ่งในนิยายที่น่าเบื่อที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาในชีวิต ใช้เวลาอ่านนานกว่าสามเดือน พยายามแล้วพยายามอีก เสียดายเงินอุตส่าห์ซื้อมา น่าเบื่อพอ ๆ กับ the lost symbol ของแดนบราวน์ เล่มนั้นถ้าเป็นของตัวเองซื้อมาคงเอาไปเผานานแล้ว
November 21, 2013
เคยอ่านผลงานอื่นๆ ของคุณโสภาค สุวรรณ รู้สึกว่าเรื่องนี้สำนวนอ่านง่ายกว่าเรื่องอื่นๆ นะคะ
แต่ที่รับไม่ได้... ไม่สิ ขำ? เหลือเชื่อ? อืม...บรรยายไม่ถูก กับเรื่องพาฝันที่พระเอกนางเอกในสภาพเยินจะมีอะไรกันในทะเลทรายเนี่ย
ไม่ไหวนะ ไม่โรแมนซ์อะ ดับฝันสุดๆ
แต่ที่รับไม่ได้... ไม่สิ ขำ? เหลือเชื่อ? อืม...บรรยายไม่ถูก กับเรื่องพาฝันที่พระเอกนางเอกในสภาพเยินจะมีอะไรกันในทะเลทรายเนี่ย
ไม่ไหวนะ ไม่โรแมนซ์อะ ดับฝันสุดๆ
August 20, 2013
I'm very impressed.
June 12, 2015
อมตะไพรัชนิยาย ที่อ่านมากกว่า 3 รอบ ก็ยังหลงรักชารีฟ และการเดินทางในท้องทะเลทราย (จิตนาการ)
Read
June 23, 2015ชอบเรื่องนี้ค่ะ สนุกมาก
June 5, 2016
เป็นนิยายเล่มแรกของคุณโสภาค สุวรรณ ที่ได้อ่าน และทำให้ไปตามอ่านงานเล่มอื่นๆ สนุกมาก ชอบคาแรกเตอร์พระเอก ฉลาด เป็นผู้นำ ;)
November 10, 2016
อ่านตั้งแต่เด็ก นิยายแนวทะเลทรายเรื่องแรกที่ฝังใจ
ชอบมากค่ะ
ชอบมากค่ะ
July 17, 2019
สวยงาม ละมุน
August 26, 2018
ชอบคะ สนุกดี สไตล์นิยายพาฝัน ภาษาสวย แต่ก็มีบางช่วงที่น่าเบื่อโดยเฉพาะช่วงที่มีแคชฟีย่า นางเหมือนโรคจิตอ่ะทั้งที่ตัวเองก็มีดีทุกอย่างแต่ทำตัวเองล้วนๆๆ เรารำคาญนางมากกก.. อยากอ่านแค่ช่วงที่มีชารีฟกับมิเชล ตอนช่วงติดในทะเลทราย นี่ใกล้ชิดกันสุดๆๆอ่ะ ล่ะก็แบบพ่อแง่แม่งอล น่ารัก ฟินๆๆ.. ทะเลาะกันจนค่อยๆๆรักกันแต่จริงๆๆท่านรีฟนี่หลงรักนางเอกตั้งแต่เห็นกันครั้งแรกแล้ว... กว่าจะลงเอยกันได้ ลำบากกันในทะเลทรายแล้วตอนช่วงท้ายๆ นางเอกพระเอก แทบไม่ได้เจอกันเลย.. แต่สุดท้ายก็ได้แต่งงานจบแบบhappy ending..
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 9, 2020
ชอบความรู้สึกตอนที่อ่านแล้วนึกถึงภาพทะเลทรายร้อนๆได้เลยตลอดทั้งเล่ม ได้รู้จักวัฒนธรรมของชาวทะเลทราย รู้สึกว่าอินเหมือนเราต้องกินแต่แป้งและอินทผลัม 555 ค่อนข้างแปลกใจว่านางเอกสามารถเปลี่ยนศาสนาง่ายไปหน่อย ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกว่าชอบพระเอกมากเท่าไหร่จนกระทั่งปลายเรื่อง ค่อนข้างเป็นนิยายผจญภัยมากกว่า
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 7, 2022
เนื้อหาดีมาก พระนางน่ารัก มีตรรกะ มีเหตุผลอิงกับความเป็นจริง ไม่เวอร์วัง ชอบค่ะ..
April 28, 2023
สนุกสมกับนิยายขึ้นหิ้งจากนักเขียนชั้นครู แต่ชอบยังมีรักที่อฮักการ์มากกว่า
January 4, 2025
เป็นนิยายที่ภาษาสวยมาก การเลือกใช้คำต่างๆ อ่านแล้วชอบในตรงนี้ แต่ว่าที่ให้3⭐️ คืออ่านไปก็ขัดใจไป พวกเรื่องชายเป็นใหญ่ การตีค่าผู้หญิงที่ทำให้ไม่เท่าเทียม สังคมแบบอาหรับภรรยาหลายคน การกำหนดชีวิตให้คนคนหนึ่งตั้งแต่เขายังไม่เกิดรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมมากๆอ่ะ มันเป็นประเด็นย่อยๆในเรื่องที่สอดแทรกมาเรื่อยๆ เอาจริงต่างที่ก็ต่างวัฒนธรรมนั้นแหละ แต่ละที่ก็มีบรรทัดฐานเป็นของตัวเอง ซึ่งเราก็เป็นคนที่โตมาในชุดความคิดอีกแบบ
Read
December 13, 2012lovw this
Want to read
August 14, 2013good
Want to read
August 22, 201399
August 23, 2013
i like
August 28, 2013
Real Love is your destiny.
Read
August 10, 2015I like it
September 19, 2013
แปลกใจตัวเองเหมื อนกันที่เฉย ๆกับเรื่องนี้ทั้งๆที่ใคร ๆก็ชอบกัน รู้สึกว่านางเอกดูแข็งๆไปหน่อยค่ะ
June 12, 2016
ยืดเยื้อแบบน่าเบื่อ น่าอึดอัด
Displaying 1 - 30 of 35 reviews