Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι!

by Νίκος Σιδέρης

Κάθε άνθρωπος, κάθε μέρα, συναντά εκδηλώσεις ενός ιδιότυπου εγωκεντρισμού. Στο πλαίσιο μιας ανθρώπινης σχέσης, κάποιος να φέρεται δίχως να λογαριάζει τον άλλον. Να παραβλέπει την πρωταρχική πραγματικότητα, που είναι ότι, στην ανθρώπινη σχέση, δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι!
Πώς προκύπτει αυτό; Τι μπορώ να κάνω γι' αυτό; Η καλλιέργεια της ανθρώπινης σχέσης έχει βάση την επίγνωση, άξονα τη συναισθηματική ευθύνη και οδηγό δυο πράγματα απλά: Σεβασμό κι εναρμόνιση — μαζί με μια σωτήρια δόση χιούμορ.

Genres: Psychology

288 pages, Paperback

First published April 1, 2010

About the author

Ο Νίκος Σιδέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (ειδικότητα Ψυχιατρικής, Ιστορία και Νευροψυχολογία-Νευρογλωσσολογία). Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και διδάσκων ψυχαναλυτής, μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Στρασβούργου (E.P.S.) και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY). Εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και οικογενειακός θεραπευτής. Έχει διδάξει στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Κολλέγιο Αθηνών και στο Deree College, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το μάθημα «Εικαστική Δημιουργία και Φαντασίωση του Καλλιτέχνη: Η περίπτωση του Ερωτισμού», στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. το μάθημα «Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση», καθώς και στο ΠΜΣ «Εφαρμοσμένη Ψυχολογία στην Εκπαίδευση» του Ε.Κ.Π.Α. το μάθημα «Ψυχολογία του Εκπαιδευτικού: Βιωματικό Εργαστήριο».

Reviews

[Irene · Rating 4 out of 5]

Όντως ένα βιβλίο πολύ χρήσιμο και κατανοητό για τον ρόλο του ναρκισσισμού στη ζωή και στις σχέσεις μας. Θα μπορούσε να είναι πολύ πιο σύντομο καθώς επι της ουσίας πραγματεύεται 4-5 έννοιες. Η επανάληψη βοηθάει να τις χωνέψεις βέβαια... η συγγραφική ικανότητα υπολείπεται της δυναμικής και της διεισδυτικότητας που έχει ως ψυχίατρος.

[Fani *loves angst*]

Δεν ενθουσιαστηκα με αυτο που διαβασα. Τα μηνυματα δεν ειναι παντα ξεκαθαρα, τα παραδειγματα απο την πραγματικοτητα συχνα αποτυχημενα (δειχνει εγωισμο και αδιαφορια για τους αλλους να βαλεις συναγερμο στο αυτοκινητο οταν φευγεις για διακοπες? Μηπως ειναι λιγο υπερβολικο? Ασε που πολλα αμαξια -το δικο μου συμπεριλαμβανομενου- δεν εχει επιλογη κλειδωματος χωρις συναγερμο). Τελος παντων, κουραστηκα να διαβαζω ξανα και ξανα τις ιδιες παραγραφους, προσπαθωντας να καταλαβω τι θελει να πει ο συγγραφεας, και κυριως δεν διαβασα προτασεις αντιμετωπισης του προβληματος, περα απο την αναγνωριση του οτι οντως υπαρχει. Ισως ειναι πιο κατω, αλλα δε νομιζω οτι εχω το κουραγιο να φτασω μεχρι εκει.

Κριμα γιατι αλλο του βιβλιο, για την ανατροφη των παιδιων, ειναι απο τα καλυτερα βιβλια αυτου του ειδους που εχω διαβασει, αρα τις συγγραφικες ικανοτητες τις εχει.

[Efthymia Ntv · Rating 1 out of 5]

Απορώ αν αυτό το βιβλίο πέρασε από επιμέλεια. Διαρκείς επαναλήψεις, φτωχό λεξιλόγιο, άστοχα παραδείγματα.
Το διάβασα ως το τέλος μόνο και μόνο για να έχω γνώμη. Είναι τοξικό κατά τη γνώμη μου και προωθεί παρωχημένες ιδέες για θύματα βίας, τοξικό-εξαρτημένους και νέους.

[freddo depresso · Rating 1 out of 5]

το θέατρο του παραλόγου

[Raphaela Folia · Rating 3 out of 5]

Ναι μεν είναι ένα βιβλίο που προσπαθεί να σου δώσει κάποια μηνύματα αλλά κάπου ένιωσα ότι με κούρασε

[Spiros Doikas · Rating 4 out of 5]

Εξαιρετικό βιβλίο, δείχνει πώς ο εγωισμός δηλητηριάζει όχι μόνο τις σχέσεις, αλλά και τον εαυτό μας.