Hâtıralarımı yazmama talebem, dostlarım ve yakınlarım sebep oldu. Sınıfta, yâhut herhangi bir mecliste sırası gelip, yaşadığım bir vak’ayı anlatacak olsam, orada bulunanlar bunları muhakkak tesbit etmemi isterlerdi. Başladım, sekiz sene ara verdim. Tekrar başladım, yine iki sene aralandı. Kardeşim Prof. Fâhir İz, bunu çok sıkı bir şekilde tâkibe başladı. Avrupa’dan örnekler gösterdi, gittiği yerlerden mektupla nereye geldiğimi sordu; hâsılı beni çalışmaya mecbur etti. İkinci Büyük Millet Meclisi’nin mücâhitlerinden Erzurum Mebusu Gözübüyükzâde Ziyâ Bey’in dâmadı olan faziletkâr hâkimlerimizden Reşid Bey’in mahdûmu, sevgili dostumuz Avukat Kemâleddin Nomer Bey de bir gün: “Bütün tasnif ve tertibi bana âit, ne varsa hepsini yazınız. Eser isterse büyük olsun, yılbaşından evvel çıkaralım.” diyerek beni bir kere daha gayrete getirdi. Ticârî ahlâkın bozulması yüzünden ticâreti terk eden, kayınpederi Mehmed Âkif Bey’in de büyük takdirine mazhar olan, ahlâkî fazilet numûnesi, aziz dostumuz Muhiddin Akçor Bey de evvelce düşündüğüm “Yılların İzleri” ismi yerine “Yılların İzi” demekliğimi tavsiye etti. Ben de onun isim babalığını kabul ettim.
Kitabın dili çok güzel. Bu kadar keyifle okuduğum bir kitap hatırlamıyorum. Kelime seçimleri muhteşem. Eski türkçe diyeceğim tam böyle değil ama o zamanların diline hayran oldum. Cümleler su gibi aktı. Bir cümle okuyorum içinde anlamını bilmediğim bir sürü kelime var üzücü de olsa. Ama cümle çok güzel bir etki bırakıyor bende.
Hayatından çok şey öğreneceğimiz birisi Mahir İz. İyi ki hayatını yazmış. Kitabın önsözünde Mahir İz Bey'in "gönül ve sohbet ehli" olmasından bahsediliyor ve Yılların İzi eserinin onun en son ve unutulmaz sohbeti olacağı yazıyor. Hayatını okumaktan bu kadar keyif aldıysam kim bilir ondan bir sohbet dinlediğimde ne kadar keyif alırdım diye düşünmekten kendimi alamıyorum.
1895-1974 arası tarihte bir sürü farklı coğrafyada yaşamış, çok çeşitli kurumlarda öğretmenlik/idarecilik yapmış bir kişinin gözünden o dönemi tanımak ve öğrenmek çok güzeldi.
Eserin bir diğer sevdiğim özelliği ise Mahiz İz'in tanıdığı dostlarından ve öğrencilerinden de kısaca bahsetmesi. Sadece onu değil çevresini de tanımış oluyoruz böylece.
Babamın tavsiye ettiği kitaplar hep çok güzel oluyor. Hiç fire vermeden devam.