What do you think?
Rate this book
Jefferson #3
Jefferson se fâche
Ce matin-là, Jefferson est surpris par le silence qui règne dans la maison. Pas un bruit au-dehors, et pour cause : le pays des animaux est sous la neige. Alors qu'il aide son ami Gilbert, le cochon, à déblayer l'accès à son garage, Jefferson aperçoit une botte qui dépasse du tas de neige. Dans la botte : une chaussette de laine. Dans la chaussette : un pied. Au bout du pied : le chat Émile, gelé. Une nouvelle enquête démarre. Dans les polars animaliers de jean-Claude Mourlevat, l'amitié, l'humour et la vaillance viennent à bout des criminels. Le lauréat du prix Astrid Lindgren 2021 signe ici une nouvelle merveille d'intelligence et de tendresse.
288 pages, Paperback
Published October 19, 2023
9 people are currently reading
49 people want to read
About the author
Jean-Claude Mourlevat
68 books145 followersJean-Claude Mourlevat once wrote and directed burlesque shows for adults and children, which were performed for more than ten years in France and abroad. The author of several children’s books, he lives in a house overhanging the River Loire, near Saint-Etienne, France.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 17 of 17 reviews
October 27, 2024
'Opgetogen ging Jefferson voor zijn raam staan en staarde lang naar de stad die onder haar sneeuwdeken lag te dommelen, de witte rookpluimen van de schoorstenen, de glanzende rivier. Hij stelde zich alle mensen voor die hij vanuit de verte niet kon zien, maar die over de stoep liepen of in hun auto door de straten reden, of die de bus namen, de winkels en cafés binnengingen, al die mensen die alleen maar het beste met hem voorhadden. Hij zag al voor zich hoe hij zijn verwonderde ouders door al die bedrijvigheid zou loodsen. En hij bedacht dat het leven in één woord verrukkelijk was.'
Een verhaal met woorden als blaffer en loden boon over illegale afvalstort met een verwoestende impact op het leefmilieu - waarin uiteraard de dieren uit de wereld van de Jefferson de dupe zijn van de mensen, zoals gebruikelijk sarcastisch vooraf omschreven als 'de intelligentste van alle dieren'.
Het is op een bepaald punt zoals eveneens gebruikelijk behoorlijk grafisch en doet denken aan ouderwetse politieseries. Ik had persoonlijk moeite met de bewoording 'barak' voor een gebouwtje waarin de hoofdpersonen opgesloten zitten, gevolgd door een scheldpartij van een van hen met 'nazi's'.
De gebarentaal is letterlijk vertaald omschreven, maar met een voetnoot hoe dezelfde zinsnede in Vlaamse gebarentaal zou zijn. Een vertalerskeus die de snelheid een beetje uit het lezen haalt, maar wel volledig is.
Geen van de delen weet me tot nu toe zo te verrassen als de allereerste Jefferson die ik las. Maar het verhaal zit opnieuw vol warme herkenning en vriendschap, en is daarmee absoluut een toevoeging in het aanbod.
---
Tijdens het lezen
In dit derde deel van Jefferson vindt de egel de totaal verkleumde, gewonde kat Emiel onder de sneeuw. De dovengemeenschap en hun gebarentaal spelen een rol in het ontrafelen wat er is gebeurd. Want wat deed Emiel voordat hij met zijn camera in de sneeuw terechtkwam, die door de niet te stuiten Martijn met z'n sneeuwschuiver werd verplaatst? En vooral, waar is nu die camera?
Natuurlijk spelen beste vriend het varken Gijsbert en zijn bestelbusje Tineke een glansrol. En zit het nog voor de helft al vol mysterie, vriendschap en humor. Het is fijn als je de eerste twee delen hebt gelezen, maar het is niet eens noodzakelijk (maar wel fijn) (want waarom zou je niet alle delen willen lezen tenslotte en op pagina 104 niet al uitzien naar vervolgdelen?).
113
'Het is algemeen bekend dat mensen die gekleineerd worden, hun frustraties vaak afreageren op iemand die nog zwakker is.'
De essentie van de Jeffersons in een notendop ✔️
Een verhaal met woorden als blaffer en loden boon over illegale afvalstort met een verwoestende impact op het leefmilieu - waarin uiteraard de dieren uit de wereld van de Jefferson de dupe zijn van de mensen, zoals gebruikelijk sarcastisch vooraf omschreven als 'de intelligentste van alle dieren'.
Het is op een bepaald punt zoals eveneens gebruikelijk behoorlijk grafisch en doet denken aan ouderwetse politieseries. Ik had persoonlijk moeite met de bewoording 'barak' voor een gebouwtje waarin de hoofdpersonen opgesloten zitten, gevolgd door een scheldpartij van een van hen met 'nazi's'.
De gebarentaal is letterlijk vertaald omschreven, maar met een voetnoot hoe dezelfde zinsnede in Vlaamse gebarentaal zou zijn. Een vertalerskeus die de snelheid een beetje uit het lezen haalt, maar wel volledig is.
Geen van de delen weet me tot nu toe zo te verrassen als de allereerste Jefferson die ik las. Maar het verhaal zit opnieuw vol warme herkenning en vriendschap, en is daarmee absoluut een toevoeging in het aanbod.
---
Tijdens het lezen
In dit derde deel van Jefferson vindt de egel de totaal verkleumde, gewonde kat Emiel onder de sneeuw. De dovengemeenschap en hun gebarentaal spelen een rol in het ontrafelen wat er is gebeurd. Want wat deed Emiel voordat hij met zijn camera in de sneeuw terechtkwam, die door de niet te stuiten Martijn met z'n sneeuwschuiver werd verplaatst? En vooral, waar is nu die camera?
Natuurlijk spelen beste vriend het varken Gijsbert en zijn bestelbusje Tineke een glansrol. En zit het nog voor de helft al vol mysterie, vriendschap en humor. Het is fijn als je de eerste twee delen hebt gelezen, maar het is niet eens noodzakelijk (maar wel fijn) (want waarom zou je niet alle delen willen lezen tenslotte en op pagina 104 niet al uitzien naar vervolgdelen?).
113
'Het is algemeen bekend dat mensen die gekleineerd worden, hun frustraties vaak afreageren op iemand die nog zwakker is.'
De essentie van de Jeffersons in een notendop ✔️
May 3, 2024
Une nouvelle aventure avec Jefferson, qui plus est hivernale, hop, elle a filé directement dans ma PAL d'hiver (En réalité je l'ai lu en novembre, mais bon, on ne va pas chipoter...).
J'ai aimé retrouver cet univers animalier construit par Jean-Claude Mourlevat. Pourtant, ce n'est en principe pas ma tasse de thé, mais avec lui, ça fonctionne. J'aime la bonté qui transpire de ses mots, son regard bienveillant (bien que traitant de sujets sérieux et difficiles).
Ce roman était réussi, à l'instar des précédents, et j'ai passé un bon moment de lecture.
J'ai aimé retrouver cet univers animalier construit par Jean-Claude Mourlevat. Pourtant, ce n'est en principe pas ma tasse de thé, mais avec lui, ça fonctionne. J'aime la bonté qui transpire de ses mots, son regard bienveillant (bien que traitant de sujets sérieux et difficiles).
Ce roman était réussi, à l'instar des précédents, et j'ai passé un bon moment de lecture.
November 13, 2023
❤️❤️❤️❤️
July 23, 2025
hemskast hittills!
December 29, 2024
I liked the book but I loved the first Jefferson and nothing is better than the first one. I liked this adventure and read the book in one sitting.
November 20, 2025
Nadat ik het tweede boek wat minder vond (een te volwassen thema), vond ik deze echt weer heel leuk!
De Jeffersonboeken zijn detectives met dieren in de hoofdrol (met menselijke trekjes), er zit heel veel humor in en ik houd van het taalplezier wat er uitspreekt (er zitten veel plechtige prachtige woorden in :D). Na het lezen voelde dit deel meteen als vijf sterren & ik dacht wel ergens... waarom was deel 1 dan niet vijf sterren in mijn hoofd? (weet nog wel dat het er tegenaan zat: tussen de 4 & 5 sterren)
(
Dus.. ik herlas meteen deel 1 erachteraan. Ook omdat ik daar zin in had en weer voelde ik bij dit deel: toch vier sterren. Ik denk dat het erin zit dat de Jefferson boeken voor kinderen zijn geschreven, maar ook voor volwassenen voel je tegelijkertijd: en soms schuurt dat een beetje bij mij. In deel 1 (en bij mij nog sterker in 2, qua thema) zitten stukjes die niet helemaal passend voelen voor kinderen (?) -> bepaalde licht seksistische opmerkingen, een stuk is zo gruwelijk dat je er onpasselijk van wordt (al is het wel waar wordt beschreven en belangrijk), best veel vloeken: dat soort dingen.
Hoewel deel 3 ook een belangrijk maatschappelijk thema heeft, is het net wat onschuldiger tegelijkertijd en daarom kon ik er denk ik helemaal van genieten (zonder die andere vragen in mijn hoofd). Dus... eindelijk voor deze serie eens een welverdiende vijf sterren & meteen voor de hele wereld die Jean-Claude Mourlevat heeft geschapen, want die is: geniaal 0:)
De Jeffersonboeken zijn detectives met dieren in de hoofdrol (met menselijke trekjes), er zit heel veel humor in en ik houd van het taalplezier wat er uitspreekt (er zitten veel plechtige prachtige woorden in :D). Na het lezen voelde dit deel meteen als vijf sterren & ik dacht wel ergens... waarom was deel 1 dan niet vijf sterren in mijn hoofd? (weet nog wel dat het er tegenaan zat: tussen de 4 & 5 sterren)
(
Dus.. ik herlas meteen deel 1 erachteraan. Ook omdat ik daar zin in had en weer voelde ik bij dit deel: toch vier sterren. Ik denk dat het erin zit dat de Jefferson boeken voor kinderen zijn geschreven, maar ook voor volwassenen voel je tegelijkertijd: en soms schuurt dat een beetje bij mij. In deel 1 (en bij mij nog sterker in 2, qua thema) zitten stukjes die niet helemaal passend voelen voor kinderen (?) -> bepaalde licht seksistische opmerkingen, een stuk is zo gruwelijk dat je er onpasselijk van wordt (al is het wel waar wordt beschreven en belangrijk), best veel vloeken: dat soort dingen.
Hoewel deel 3 ook een belangrijk maatschappelijk thema heeft, is het net wat onschuldiger tegelijkertijd en daarom kon ik er denk ik helemaal van genieten (zonder die andere vragen in mijn hoofd). Dus... eindelijk voor deze serie eens een welverdiende vijf sterren & meteen voor de hele wereld die Jean-Claude Mourlevat heeft geschapen, want die is: geniaal 0:)
November 26, 2024
Het eerste boek blijf het leukste boek van de serie. Maar ik moet zeggen dat ik dit derde deel ook weer erg leuk vond, leuker dan deel 2. Ik vind het leuke karakters en tof hoe een toch heel serieus en volwassen onderwerp geschreven word op een manier waardoor het voor kinderen begrijpelijk is en interessant is. Heel leuk! Zeker een aanrader voor de bovenbouw.
January 11, 2024
« Jefferson » est définitivement l’une de mes séries jeunesse préférées. C’est drôle, adorable, intelligent, plein d’esprit … Bref, toujours aussi fan de Jefferson le hérisson, Gilbert le cochon et toute la clique !
February 28, 2024
Encore une fois une merveilleuse enquête rondement menée par la petite troupe
Un roman dénonçant encore une fois les activités humaines. Cela fait réfléchir
Un roman dénonçant encore une fois les activités humaines. Cela fait réfléchir
March 13, 2024
Mon moins préféré des trois! Je suis habituellement une fan de Jefferson. Là, j’ai dû me forcer pour le finir, en lisant en diagonal!
October 24, 2024
I loved it just as much as the other two.
November 2, 2024
Super fijne reeks voor kinderen rond de 10 jaar. Heel sterke personages, prachtig taalgebruik en ook eenvoudigweg grappig.
February 9, 2025
Good Book!
Läst som en del av Läsmarathon 2025
Läst som en del av Läsmarathon 2025
February 14, 2025
Geweldig weer, in één ruk uitgelezen.
March 13, 2025
Är så himla förtjust i böckerna om den lätt neurotiska, men ack så modiga, igelkotten Jefferson!
April 2, 2025
Het eerste deel over Jefferson vond ik het meest verrassend. Maar dat neemt niet weg dat ik ook deze keer heb genoten van die bijzondere egel.
April 16, 2025
5 étoiles. Quel ajout satisfaisant à cette série ! J'aime le fait qu'il soit centré sur Émile, car il était l'un des personnages du tome 1 que j'ai beaucoup aimé. J'aurais aimé que l'ancien groupe revienne; le nouveau groupe est sympa mais les anciens personnages me manquent et c'est un peu bizarre de terminer une trilogie avec un tout nouveau casting alors que les deux autres livres ont repris l'essentiel de leur casting. Pourtant, peut-être que ce sera une raison pour un quatrième livre ? ;)
Une fois de plus, les méchants étaient des humains, mais cette fois le livre se terminait sur une note positive, soulignant que les pommes pourries ne constituent pas un groupe entier et qu’il y a des gens bons et aimants partout. Je ne m'attendais pas à l'arc de rédemption, mais c'était génial ! C'était agréable de voir Jefferson gagner en confiance également. Gilbert est toujours lui-même mais n'est pas présent dans une grande partie du livre, il a donc été un peu remplacé par M., qui est délicieusement cinglé.
L'intrigue est passionnante et toujours inattendue ; et j’apprécie le message, qui curieusement n’était pas aussi fort que dans les livres précédents. La police n’est toujours pas présentée de la meilleure des manières mais elle est meilleure que dans les tomes 1 et 2 et malheureusement, il est réaliste que les véritables enquêtes prennent du temps. J'ai adoré la représentation des Sourds/la langue des signes ! Je ne suis pas sourd, donc pas du tout une autorité en la matière, mais j'ai connu beaucoup de personnes sourdes et d'après ce que j'ai pu dire, l'auteur a plutôt bien fait ses recherches, donc pour moi, c'était une victoire. Comme je parle moi-même un peu d'ASL, c'était amusant d'essayer les signes décrits dans le livre, qui, je suppose, sont du LSF.
Dans l’ensemble, une conclusion satisfaisante pour la série qui pourrait aussi potentiellement conduire à une suite. :)
Contenu : beaucoup de mentions sur le fait de se mouiller ; violence; 1 à 2 instances de jurons.
———————
5 stars. What a satisfying addition to this series! I love the fact that it centres around Émile, as he was one of the characters from book 1 that I really liked. I do wish the old group had returned; the new group is nice but I miss the old characters and it is a little odd to end a trilogy with a brand new cast when the other two books carried over most of their cast. Still, maybe that’s going to be a reason for a fourth book? ;)
Once again, the villains were humans, but this time the book ended on a positive note, underlining that rotten apples don’t make up a whole group and there’s good, loving people everywhere. I didn’t expect the redemption arc, but it was great! It was nice to see Jefferson grow in confidence, too. Gilbert is still himself but wasn’t in a large portion of the book, so he was a little superseded by M., who is delightfully nuts.
The plot is exciting and consistently unexpected; and I appreciate the message, which oddly enough wasn’t quite as strong as in the earlier books. The police still isn’t presented in the best of ways but it is better than in books 1-2 and sadly, it is realistic that real investigations take up time. I loved the Deaf/sign language representation! I’m not Deaf, so not at all an authority on this, but I’ve known a lot of Deaf people and from what I could tell the author did his research pretty well, so for me that was a win. Since I do speak some ASL myself it was fun to try out the signs described in the book, which I assume are LSF (FSL).
All in all, a satisfying conclusion to the series that could also potentially lend itself to a sequel. :)
Content: lots of mention of wetting oneself; violence; 1-2 instances of language.
Une fois de plus, les méchants étaient des humains, mais cette fois le livre se terminait sur une note positive, soulignant que les pommes pourries ne constituent pas un groupe entier et qu’il y a des gens bons et aimants partout. Je ne m'attendais pas à l'arc de rédemption, mais c'était génial ! C'était agréable de voir Jefferson gagner en confiance également. Gilbert est toujours lui-même mais n'est pas présent dans une grande partie du livre, il a donc été un peu remplacé par M., qui est délicieusement cinglé.
L'intrigue est passionnante et toujours inattendue ; et j’apprécie le message, qui curieusement n’était pas aussi fort que dans les livres précédents. La police n’est toujours pas présentée de la meilleure des manières mais elle est meilleure que dans les tomes 1 et 2 et malheureusement, il est réaliste que les véritables enquêtes prennent du temps. J'ai adoré la représentation des Sourds/la langue des signes ! Je ne suis pas sourd, donc pas du tout une autorité en la matière, mais j'ai connu beaucoup de personnes sourdes et d'après ce que j'ai pu dire, l'auteur a plutôt bien fait ses recherches, donc pour moi, c'était une victoire. Comme je parle moi-même un peu d'ASL, c'était amusant d'essayer les signes décrits dans le livre, qui, je suppose, sont du LSF.
Dans l’ensemble, une conclusion satisfaisante pour la série qui pourrait aussi potentiellement conduire à une suite. :)
Contenu : beaucoup de mentions sur le fait de se mouiller ; violence; 1 à 2 instances de jurons.
———————
5 stars. What a satisfying addition to this series! I love the fact that it centres around Émile, as he was one of the characters from book 1 that I really liked. I do wish the old group had returned; the new group is nice but I miss the old characters and it is a little odd to end a trilogy with a brand new cast when the other two books carried over most of their cast. Still, maybe that’s going to be a reason for a fourth book? ;)
Once again, the villains were humans, but this time the book ended on a positive note, underlining that rotten apples don’t make up a whole group and there’s good, loving people everywhere. I didn’t expect the redemption arc, but it was great! It was nice to see Jefferson grow in confidence, too. Gilbert is still himself but wasn’t in a large portion of the book, so he was a little superseded by M., who is delightfully nuts.
The plot is exciting and consistently unexpected; and I appreciate the message, which oddly enough wasn’t quite as strong as in the earlier books. The police still isn’t presented in the best of ways but it is better than in books 1-2 and sadly, it is realistic that real investigations take up time. I loved the Deaf/sign language representation! I’m not Deaf, so not at all an authority on this, but I’ve known a lot of Deaf people and from what I could tell the author did his research pretty well, so for me that was a win. Since I do speak some ASL myself it was fun to try out the signs described in the book, which I assume are LSF (FSL).
All in all, a satisfying conclusion to the series that could also potentially lend itself to a sequel. :)
Content: lots of mention of wetting oneself; violence; 1-2 instances of language.
Displaying 1 - 17 of 17 reviews