Venetië aan het begin van het derde millennium. Acqua alta, de vloedgolven die de kades steeds vaker blank leggen, is niet de enige bedreiging voor de lagunestad. Toerisme heeft de sprookjesachtige stad veranderd in een pretpark. De oorspronkelijke bewoners trekken weg en de gondeliers gaan geregeld in staking. Journalist Daniël Schaaf komt verslag doen van zo’n gondeliersstaking, en ontmoet een reisleidster. Er lijkt een liefde op te bloeien. Een heel andere band met Venetië heeft kunsthistoricus Arthur Citroen, die onderzoek doet naar schildersmodellen in de Renaissance. Hij raakt in de problemen als filmpjes die hij van een van zijn studentes maakt op internet opduiken. Citroen dreigt het slachtoffer te worden van een trial by media, waar Schaaf hem uit denkt te kunnen redden.
Reads very easy, the story balances between entertaining, near erotic thoughts and "wannabe clever" writing in my opinion. The ending was nice but didn't fully wrap-up the story in a satisfying way. The setting of leiden was very familiar though and certain parts of the story were definitely entertaining
"Venetië aan het begin van het derde millennium. Acqua alta, de vloedgolven die de kades steeds vaker blank leggen, is niet de enige bedreiging voor de lagunestad. Toerisme heeft de sprookjesachtige stad veranderd in een pretpark. De oorspronkelijke bewoners trekken weg en de gondeliers gaan geregeld in staking."
Het boek is eigenlijk gesplitst in 2 verhalen die langzamerhand bij elkaar komen. Het eerste deel is het verhaal van Daniel Schaaf, een journalist die naar Venetië gaat om verslag te doen van een staking van gondeliers en daar Fleur, een reisleidster ontmoet. Teruggekomen in Nederland stapt hij over van de geschreven media naar de radio.
De tweede verhaallijn is die van Arthur Citroen, een OIO / docent kunstgeschiedenis van de renaissance die zich bezig houdt met de relatie kunstenaar en model en met internetporno. Hij begint een relatie met één van zijn studentes.
Langzamerhand komen de twee verhaallijnen bij elkaar. Het boek is nogal doorspekt met elitair taalgebruik en moeilijk doenerij. Vond het ook niet zo'n heel goed boek, maar de beschrijvingen van Venetië en Verona zijn wel heel leuk.
Op de een of andere manier deed het boek me soms ook een beetje denken aan Bonita Avenue, maar dat heeft waarschijnlijk te maken met de combinatie universitaire wereld en online sekssites.
Omdat de docente Nederlands vol lof spreekt over dit boek met functionele porno, is het boek nogal veel gelezen bij ons op school.
Wat ik merkte was dat de (havo) jongens die niet veel van lezen houden het nogal een "kut" boek vonden en meestal niet eens hadden uitgelezen.
De twee gymnasium jongens van wie ik dit boek kreeg zaten er de hele tijd om te ginnegappen.
Ik zelf vond het ook wel vermakelijk. Vond het lekker weglezen (geen moeilijk taalgebruik zoals ik in sommige reviews las) en heb geen enkele keer gedacht: eh jakkes, ik denk dat ik dit weg ga leggen.
Maar het boek pakte me niet. Ja ik wilde het wel uitlezen. Ik werd er alleen niet zo ingezogen. De vergelijking tussen Citroen Fay Joris en Afrodite, Ares en Vulcanes, en andere vergelijkingen in die richting vond ik zelf een beetje "overdone" en nogal duidelijk. Maakt het wel weer geschikt denk ik voor iemand die begint in de literatuur.
Verder vond ik de karakters een beetje oppervlakkig.
Dit alles is trouwens mijn mening. Ik wil ook niet op een negatieve manier generaliseten.
Het werd wel weer eens tijd dat ik wat zou gaan lezen in het Nederlands. Af en toe word je wel een beetje moe van alle stijlistische middelen die in de zinnen worden gebruikt (doet hij dit nou echt omdat hij er meerwaarde in ziet, of enkel omdat hij het gevoel heeft dat het ~moet?), maar wanneer je aan die stijl gewent bent leest het lekker vlot. Ik vond het vooral leuk dat het boek zich voor een groot gedeelte in Leiden afspeelt en ik dus de meeste locaties daar herkende.
Een boek over een confrontatie tussen nieuwe media en de oude wetenschappelijke wereld. Met een affaire tussen een jonge studente en haar docent. Ook is er een grote rol voor het verdrinkende Venetië weggelegd. De hoofdpersoon is net als in de andere romans van Weijts erg elitair. De standaard boekenwurm die neerkijkt op de studentikoze uitgaanswereld en zich liever verdiept in kunstgeschiedenis. Het boek leest lekker weg, is met vlagen spannend maar daagt niet uit.
Zeer leesbaar, maar als geheel werkt het niet helemaal. De link tussen kunst en porno (!) is zeer goed uitgewerkt, maar de beide verhaallijnen zitten elkaar een beetje in de weg. En de constructie van de roman is ook een beetje gekunsteld.
Christiaan Weijts heeft een aangename schrijfstijl en houdt Via Cappello 23 boeiend door zijn losse manier van schrijven. Het boek bevat alle ingrediënten voor een goede roman, inclusief plotselinge plotwendingen. De personages zijn zorgvuldig beschreven en wekken zowel sympathie als antipathie op.
Had zin om het boek halverwege aan de kant te leggen, maar heb toch verder gelezen. Leuk om te lezen terwijl je zelf in Venetië bent, maar dat is ook het enige. Te flinterdun verhaal.