De halve van Egmond: liever een marathon dan een burn-out

by Bram Bakker

Achter het succes van De halve van Egmond zit meer dan de door velen gedeelde fascinatie voor het hardlopen. Bram Bakker schreef een boek dat niet alleen raakt aan de praktische, direct herkenbare eigenschappen van de hardloopsport, maar ook aan het heilzame effect ervan op de psyche.
In het gewone leven is Bram Bakker psychiater. Maar wat is gewoon? Zijn dagelijks leven wordt beheerst door het feit dat hij een hardloper is. Als psychiater verbaast hij zich over het feit dat hardlopen nog steeds geen erkende medische behandeling is. De halve van Egmond geeft de lezer een prismatische kijk in het binnenste van een gepassioneerde hardloper en is tegelijkertijd een boeiend relaas over psychologische zelfhulp.

Genres: Nonfiction

160 pages, Kindle Edition

First published January 1, 2006

Reviews

[Marco · Rating 1 out of 5]

Bakker breekt in dit boekje een lans om gezonder te worden door meer te bewegen. Daarin heeft hij ongetwijfeld gelijk. Helaas is de onderbouwing een rommelig eigen levensverhaal waarin de schrijver zich ontwikkelt tot irritante egotripper voor wie alles en iedereen moet wijken ten bate van zijn hardloopverslaving.

Het begint met het belachelijk maken van iemands sokken om zichzelf te motiveren, gaat door met de opmerking dat een echte vent toch geen korfbal speelt om vervolgens te suggereren dat vrouwelijke sporters alleen interessant zijn vanwege hun uiterlijk. En dat afgetrainde vrouwen eetstoornissen hebben. Irritant gezever over negers uit Texas die de Tour willen winnen en vergelijkingen over veehallen met hardlopers en Westerbork maken het af. Als het al grappig bedoeld is, wat ik betwijfel, want het gaat veel meer over meneer Bakker en zijn eigen belevingswereld, dan is dat het nu al lang niet meer.

Verder getuigt het van meer dan slechte smaak om met naam en toenaam te melden dat iemand zelfmoord heeft gepleegd en dat zijn vrouw voor dit boekje weigert mee te werken aan het ophalen van herinneringen over deze hardloper. Wat een egocentrische zak ben je dan. Verder levert de verheerlijking van Lance Armstrong heden ten dage een wat rare nasmaak op, maar Bakker kon in 2006 nog niet weten van diens dopingachtergrond. Ook is inmiddels vastgesteld dat de kwaliteit van de schoenen wel degelijk van belang is bij het winnen van hardloopwedstrijden en de verbrekingen van records, in tegenstelling tot wat Bakker beweert.

Al met al is dit boekje een zware tegenvaller.

[Linda van der Pol · Rating 2 out of 5]

Stop maar met hardlopen als je je bed uitkomt voor loopjes korter dan 9 kilometer, de verkeerde kleding draagt, of de marathon niet onder de 3:00 loopt, vrouw bent (tenzij Paula Radcliffe). Bakker haalt zijn eigen loopsucces vooral uit zijn dedain van anderen (aka 'Ik kan onmogelijk verliezen van een parfumwolk, van iemand met belachelijke Disney-sokken, iemand ouder dan ik, of een Turk op tennisschoenen'). Opmerkelijke insteek voor een boek waarvan de boodschap is dat íédereen zou moeten hollen, want een potentieel medicijn voor allerlei psychiatrische aandoeningen.

[Max · Rating 3 out of 5]

Dutch book so Dutch review!

Hmm, ik had eerder een boek gelezen van Bram Bakker en op zich wist ik wel dat hij wat 'elitair' was qua hardlopen, maar dat wordt in dit boek wel bevestigd. Hij ergert zich aan mensen met kleurrijke sokken, of mensen die langzaam hardlopen. Jammer wel, want de stukken over de invloed van hardlopen op je psyche zijn reuze-interessant. Ik heb me dus een beetje geïrriteerd, vooral aan zijn verhalen over wedstrijden.

[Elske · Rating 1 out of 5]

Doorgaans maakt de kwaliteit van een hardloopboek me weinig uit. Eindeloze anekdotes, streeftijden en bijkomende navelstaarderij vind ik al snel leuk. Ik praat graag over hardlopen en lees er graag over. En nu de halve van Egmond een kleine drie weken voor me ligt (mijn eerste) leek dit het perfecte boek. Helaas had de halve van Egmond een bijrol in het boek en was de hoofdrol voor Bram Bakker aan wiens seksisme en racisme ik me in toenemende mate ging ergeren. Donkere mensen kunnen harder rennen? Volgens mij was dit ook in 2006 ook gewoon al racistisch (behalve onwaar) net als zijn gebruik van het N-woord. Dat Bram weigert te verliezen van meisjes vond ik bloed irritant net als zijn 'echte mannen' geleuter (wielrenners die hun benen scheren zijn latente homo's, veronderstelt hij). Streeftijden, materiaal, favoriete routes, dwangmatigheden, allemaal leuk om te lezen. Maar helaas enorm overschaduwd door de dikke vette eyeroll die Bram Bakker is 🤦🏻‍♀️

[Tim Berkien · Rating 2 out of 5]

Aardig vermakelijk boekje. Niet meer dan dat.
Bakker stelt zichzelf in dit boek boven de gemiddelde loper en hekelt lopers met tijden langzamer dan hijzelf. Ja, hij blijkt een goede loper, maar de neerbuigende toon past hem niet. Jammer.

[Herwin Thole · Rating 3 out of 5]

Aardige overpeinzingen over hardlopen, met af en toe 'observaties' over mannelijkheid en vrouwelijkheid die de tand des tijds niet zo goed hebben doorstaan. Het boek komt uit 2008.

[Joeri Dassen · Rating 3 out of 5]

Herkenbaar als je zelf hardloopt en leuk om te lezen voor prestatiegerichte hardlopers.