Батьки Аліції,донедавна ''Страшенно Рзпещеної Одиначки'', розлучаються. Дівчина поступово вчиться сприймати нову татову супутницю життя і спілкуватися з постійно зайнятою мамою. Народжується перше кохання, з'являється необхідність робити власний вибір. У своєму оточенні Аліція зіштовхується із проблемами анорексії, наркотиків, байдужості однокласників. Проте найбільше змінює її життя важка хвороба зведеного братика. На Аліцію чекає складне випробування - підтримка маленького Фредирика та його мами, міс Літа, яку вона досі не надто любила...
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Przez krótki czas była nauczycielką języka polskiego w Bytowie. W roku 1999 na macierzystej uczelni gdańskiej obroniła pracę doktorską zatytułowaną Pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. O powieściopisarstwie Zofii Urbanowskiej. Praca ta, dotycząca literatury polskiego pozytywizmu skierowanej do dzieci i młodzieży, dostała wyróżnienie Summa cum lauda. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta Zakładu Historii Literatury Romantyzmu i Pozytywizmu na Wydziale Filologiczno-Historycznym w Akademii Pomorskiej w Słupsku. Jej naukowe zainteresowania to literatura pozytywizmu oraz literatura dla dzieci i młodzieży (współpracuje z poświęconym tym problemom czasopismem Guliwer). Pełni również funkcje kuratora społecznego oraz radnej w Bytowie. Debiutowała jako licealistka w latach 70. XX w. na łamach nieistniejącego już czasopisma "Na przełaj"; w latach 80. zdobyła liczne nagrody i wyróżnienia w konkursach poetyckich. Jej pierwsza powieść Głodna kotka wydana została w roku 2000. W 2001 r. ukazał się Teren prywatny; w 2002 Prowincja, Gobelin i Buba; w 2003 W górę rzeki; w 2004 Niebieski autobus; w 2005 książka Myślinki. Napisała również powieści Puszka oraz Buba – sezon ogórkowy.Kilka powieści zdobyło prestiżowe wyróżnienia: książka Teren prywatny, nazywana najbardziej kobiecą powieścią B. Kosmowskiej, w 2001 wygrała konkurs literacki pod nazwą Dziennik polskiej Bridget Jones (zorganizowany przez wydawnictwo Zysk i S-ka) i przyniosła autorce sławę i popularność; trafiła też na Listę Bestsellerów A. Rostockiego drukowaną przez dziennik "Rzeczpospolita". Buba w 2002 r. zdobyła nagrodę główną w ogólnopolskim konkursie na powieść dla dzieci i młodzieży pod hasłem Uwierz w siłę wyobraźni (zorganizowanego przez wydawnictwa Muza i Media Rodzina). Książka Pozłacana rybka zdobyła nagrodę literacką Książka Roku 2007 przyznawaną przez Polską Sekcję IBBY (International Board on Books for Young People) oraz została nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Barbara Kosmowska jest także autorką słuchowisk dla dzieci i młodzieży.
książka porusza bardzo ważne i trudne tematy, jednak dla mnie jest ich za dużo jak na jedną książkę. troche momentami cringowa ale jest bardzo duzo zlotych mysli i cytatow i ogolnie podobala mi sie.
Książkę czytałam jako lekturę. Była... nie dla mnie. Z jeden strony o niczym, a z drugiej o wszystkim. Mam wrażenie, że masa wątków była po nic. O głównej bohaterce wiemy tyle, że jest rozpieszczoną jedynaczką i ,że jej rodzice się rozwiedli, bo autorka podkreśla to wielokrotnie.
Rozumiem dlaczego jest ona jako lektura, porusza wiele ważnych, w mniej lub większym stopniu, tematów. Szybko się czyta i jest łatwa w odbiorze. Jednak była tak chaotyczna i miała tyle wątków pobocznych, że ciężko było wyciągnąć z niej co była tak naprawdę główną fabułą. Mam wrażenie że autorka chciała poruszyć za dużo tematów na raz i po prostu ją to przerosło. Książka ma dużo wad, ale może jest po prostu nie dla mnie.
"a jeśli wiem, że tu jestem szczęśliwa... czy to wystarczy, aby zostać?" "gdy ludzie się rozstają, rozstają się też ich uczucia" "jak można coś uratować, kiedy się od tego ucieka?" "samotność chorych jest wśród wszystkich samotności największa"
książka porusza wiele ważnych problemów, ale czasami może się wydawać, że jest ich tutaj aż ponadto. traktowane są jako błahostki nietrudne do rozwiązania. wątków jest bardzo wiele i to, że akcja dzieje sie na wsi oraz w mieście, postaci jest mnóstwo - nie polepsza sytuacji. często czytamy o nowych bohaterach i poznajemy ich historię, ale potem nigdy do nich nie wracamy. niektóre wątki są naprawdę niepotrzebne, ale musze przyznać, że podobało mi się jak została opisana relacja dwójki rozwiedzionych rodziców oczami nastolatki. od początku do końca lektury nastawienie córki do sytuacji rodzinnej bardzo się zmienia. widać, że potrzebowała czasu, aby zrozumieć sytuację, w jakiej znaleźli się jej bliscy (poważna choroba członka rodziny, rozwód rodziców). alicja jest wrażliwą, ciekawą osobą i dobrze czytało mi się narrację z jej perspektywy. zakończenie również przypadło mi do gustu.
Słuchałam audiobooka i naprawdę fajna książka. Króciutka, a poruszyła tak wiele tematów. Nie wiedziałam, że jest to lektura szkolna, a słuchając pomyślałam sobie, że szkoda że w podstawówie jej nie przeczytałam. Plus język był bardzo przyjemny.
ogólnie ksiazka mi się bardzo podobała, przez fajny styl pisania, szybkie tempo czytania, główna bohaterka tez nie była najgorsza ta powieść była bardzo przygnębiającą, składała się głównie z samych problemów przez to że problemów było za dużo, niektóre, ważne np anoreksja, były tylko lekko przedstawione nie wiem czy nie wolałabym np. dwóch problemów, alw takich które są przedstawione w całości
4,5 ✰ Wahałam się z tą oceną, kusiło, by dać 5 gwiazdek. Książka zdecydowanie niedoceniana, przez co jest mi aż przykro, gdyż jest piękna. Porusza tak wiele problemów, o których mówi precyzyjnie i sumiennie. Język jest absolutnie przepiękny, pełny inteligentnych nawiązań i poruszających porównań. Przez większość opowieści w oczach miałam szczere łzy wzruszenia. Na pewno na długo zostanie w mojej pamięci
„- Chciałabym, abyśmy obie były szczęśliwe - szepnęła szczerze. -Zdaje się, że to całkiem możliwe - odpowiedziała mama. - Jeśli przestaniemy bać się trudnych decyzji, szczęście też chętnie do nas zapuka. Ono chyba lubi odważne kobiety”.
Tyle języków na świecie ale siostra nie wybrała ani języka polskiego a tym bardziej prawdy. Wieś opisana przez osobę która nawet trawy nie widziała. Autystyczne dziecko które nie umie pisać by napisało o wiele ciekawszą i wartościową książkę. Gdyby usunąć niepotrzebnie wątki książka byłaby o 5 razy krótsza. Na początku nic się nie dzieje a na drugiej połowie już jest coś. To lekturą zostało chyba szantażem lub po znajomości. Jedna gwiazdka na zachętę.
Książka ogólnie bardzo dobra🥰 miłość rodzeństwa pokazana w bardzo wzruszajacy sposób 🥺 uroniłam łezki na końcówce😢 aczkolwiek wieeelki minus za wątek anoreksji, który jest tak poważnym problemem, że wyjście z niego ukazane w tej książce tak łatwe i szybkie jest wręcz nierealne 😑
Bardzo mądra książka, a tytuł ma w sobie wiele głębi. Żałuję, że nie czytałam jej jako dziecko, bo jestem pewna, że kiedyś wywarłaby na mnie o wiele większe wrażenie
jedna z lepszych lektur i opowiada o ważnych tematach, jednak... 1. tematów tego typu było aż za dużo! i w niektórych książkach to jest świetne, ale tutaj? nie. np. wątek z anoreksją, był on opisany przez jakieś 3 strony. no, nie to po prostu nie pasuje 2. nie znam jeszcze żadnego 14 latka który by chodzil na imprezy i palił tr@wke. 3. bohaterowie - dosyć słabo wykreowani i nie udało mi się do nich przywiązać. 4. czasami strasznie trudną mi się czytało tą pozycję, bo były takie momenty, że jakaś sytuacja kończyła się bardzo szybko i od razu zaczynala się kolejna.
mimo to daje 3/5 , bo uważam, że po prostu na to zasługuje
This entire review has been hidden because of spoilers.
Dla mnie książka była mocno średnia. Dobrze, że porusza poważne i trudne tematy, takie jak anoreksja czy śmierć bliskiej osoby, bo w książkach mało się o tym mówi, ale moim zdaniem było ich tam za dużo. Fragmenty o niektórych problemach były mocno okrojone i były tylko po to, żeby odchaczyć z listy tematów, które autorka chciała poruszyć.
This entire review has been hidden because of spoilers.
bo rodzajów miłości jest wiele, a tu pokazano prawie każdy z nich. delikatna, a chociaż czułam od początku, że dobre zakończenie nie jest jej pisane, pragnęłam z całych sił w to wierzyć. miss lata powiedziała wiele ważnych słów. louder. dużo wątków, może za dużo, a może do mnie trafiły one bardziej, niż powinny.
3.5 dziekuje alinko ze zmusialas nas do czytania tego na lekcji i chyba to ze powiedzialam ze ta ksiazka mi sie spodobala sprawilo ze wystawilas mi 6 na koniec 😭
porusza wiele waznych tematow, fakt. jednak odnosze wrazenie ze poruszanie niektorych tematow bylo bardzo na sile i nie zostaly w satysfakcjonujacy mnie sposob wyczerpane
Książka smutna i poruszająca wiele ważnych tematów, ale jednocześnie było tego za dużo. Wątek narkotyków wśród dzieci, nie wiem po co tu był, skoro nie został rozwinięty. Tak samo temat anoreksji bardzo spłycony, nie wierzę w to, że dziewczyna w tak młodym wieku tak szybko z tego wyszła i to dlatego, że ktoś z nią porozmawiał?? Moim zdaniem wystarczyłyby tylko tematy rozwodu i choroby, które zostały dobrze rozwinięte.
Naprawdę była i jest to bardzo dobra książka. Porusza wiele ważnych tematów z którymi spotykają się nastolatkowie. M.in alkohol , brak wspólnej więzi z rodzicami , źle wyniki w nauce lub problem z rówieśnikami oraz pierwsze nastoletnie miłości i rozczarowania. Alicja na początku książki jest rozpuszczoną jedynaczką z dużego miasta która dostaje wszystko na zawołanie.. a w pewnym momencie przychodzi rozwód rodziców i jej... przyszły brat - Fryderyk potocznie zwany Jaszczurka , kocha zwierzęta , jest bardzo miłym , grzecznym i kochającym rodzinę 5-latkiem. Ciężko choruje i lekarze nie widzą dla niego dalszego życia. Pod koniec książki chłopiec umiera i przez długi okres czasu wszyscy są w pogrążeniu i smutku a Alicja w żalu i z wyrzutami sumienia że od początku nie kochała go taki jaki był a on by oddał za nią wszystko. Polecam ją bardzo serdecznie wszystkim a szczególnie osobom w moim wieku🤙
This entire review has been hidden because of spoilers.