Οι επαναστατημένοι

by Angelos Terzakis, Άγγελος Τερζάκης

120 pages, Hardcover

First published January 1, 1993

About the author

Greek writer of the "Generation of the '30s". He wrote short stories, novels and plays.

He was born in Nafplion in 1907 and lived there until 1915, when he moved to Athens, where he finished school and studied law at the University of Athens. He made his first appearance in Greek literature in 1925 with the short story collection The Forgotten. He took part in the war of 1940 and documented this experience in some of his short stories and especially in his book April. In 1969 he was awarded the prize of Literary Excellence (Αριστείο Γραμμάτων) of the Athens Academy.

He died on 3 August 1979 in Athens.

His son, Dimitri Terzakis, is a noted composer.

Novels
Prisoners (Δεσμώτες, 1932)
The Decay of the Tough Ones (Η παρακμή των Σκληρών, 1933)
The Purple City (Η Μενεξεδένια Πολιτεία, 1937)
Princess Isambo (Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ, 1945)
Journey with Esperus (Ταξίδι με τον Έσπερο, 1946)
The Twilight of Men (Το λυκόφως των ανθρώπων, 1947)
Without God (Δίχως Θεό, 1951)
The Secret Life (Η μυστική ζωή, 1957)
The Novel of the Four (Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων, 1958) (written together with Karagatsis, Myrivilis and Venezis)

Short story collections
The Forgotten (Ο ξεχασμένος, 1925)
Automn SYmphony (Φθινοπωρινή συμφωνία, 1929)
Of Love and of Death (Του έρωτα και του θανάτου, 1943)
April (Απρίλης, 1946)
Affection (Η στοργή, 1944)

Plays
Emperor Michael (Αυτοκράτωρ Μιχαήλ, 1936)
Wedding March (Γαμήλιο Εμβατήριο, 1937)
The Cross and the Sword (Ο σταυρός και το σπαθί, 1939)
Helots (Είλωτες, 1939)
The Master (Ο εξουσιαστής, 1942)
The Great Game (Το μεγάλο παιχνίδι, 1944)
Pure (Αγνή, 1949)
Theofano (Θεοφανώ, 1956)
Night in the Mediterranean (Νύχτα στη Μεσόγειο, 1957)
The Happiness Ransom (Τα λύτρα της ευτυχίας, 1959)
Thomas the Two-Souled One (Θωμάς ο δίψυχος, 1962)
The Ancestor (Ο πρόγονος, 1970)

Reviews

[Marios Shekeris · Rating 3 out of 5]

Στο τέλος του διηγήματος «Γυρνώντας στα Περασμένα» υπάρχει η υπογραφή «Άγγελος Δ. Τερζάκης, Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 1925, 4 μ.μ., Αθήναι».

Μέρα, ημερομηνία, ώρα, τόπος που τελείωσε το διήγημα. Ήταν 17 χρονών τότε ο Τερζάκης. Η αίσθηση του χρόνου για τον νέο, και η ανάγκη για καταγραφή με στάμπα του επιτεύγματος.

Διαβάζω από το πίσω εξώφυλλο ότι η συλλογή διηγημάτων αυτή περιλαμβάνει 7 αδημοσίευτα (ως το 1993) διηγήματα «…που προαναγγέλλουν τις μεγάλες στιγμές της μετέπειτα πεζογραφικής του παραγωγής.» Και είναι αλήθεια, αφού είναι φανερό ότι από νεανική ηλικία ο Τερζάκης θέλει να διηγηθεί ανθρώπινες, πανανθρώπινες ιστορίες, να ψυχογραφήσει τους ήρωες, να δημιουργήσει μυστήριο στον αναγνώστη, και να δώσει την απρόσμενη λύση/κατάληξη. Μπορεί να υπάρχουν κάποιες αδυναμίες, να μοιάζουν κάποια σημεία αδούλευτα, αλλά ο σημερινός αναγνώστης έχει πλήρη επίγνωση: είναι ο Τερζάκης, 17 ετών, αδημοσίευτα.

Η θεματολογία του Τερζάκη, ακόμη και σε αυτή την ηλικία, ακόμη και εκείνη την εποχή (μεσοπόλεμος), αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή, περιστρέφεται γύρω από ατομικές αγωνίες και σχέσεις, σχέσεις φιλίας και προδοσίας, στο αστικό περιβάλλον. Ο χρόνος και ο τόπος αδιόρατος και άνευ σημασίας. Και είναι αυτό που κάνει τον Άγγελο Τερζάκη περισσότερο διαχρονικό από τους συγχρόνους του.