What do you think?
Rate this book
Το διαβατήριο
Το Σύστημα είναι ο πιο τρομερός εχθρός, ο μηχανισμός της εξόντωσης, ο σταυρωτής του ανθρώπου. Το Σύστημα είναι ο ύπουλος τρόπος που βρήκε το Κακό να κυριαρχήσει στον κόσμο, μια κρεατομηχανή που αφανίζει τον άνθρωπο, που τον κάνει όμοιο με νευρόσπαστο, καταπιεσμένο, χωρίς ελευθερία, περηφάνια, χωρίς πρόσωπο.
Αυτό τον εχθρό δεν έπαψε ποτέ να πολεμά ο Σαμαράκης, σε αυτόν δε σταμάτησε ούτε στιγμή να αντιστέκεται, με το δικό του τρόπο, δηλαδή με το λόγο του. Είτε είναι ψίθυρος, είτε ουρλιαχτό, είτε ένα δάχτυλο που γράφει στον αέρα, η καταγγελία είναι σαφής, ξεκάθαρη, ωμή. Η καταγγελία είναι τρυφερή και αμείλικτη, όπως ο συγγραφέας που την αρθρώνει. Ενάντια στο Σύστημα. Ενάντια στον Ολοκληρωτισμό. Ενάντια στον πνευματικό και ηθικό θάνατο του ανθρώπου.
Με τα διηγήματα στο Διαβατήριο, ο Σαμαράκης μετουσιώνει τη σκληρή πρώτη ύλη της Χούντας καθώς και των δικών του βιωμάτων από τη δικτατορική περίοδο, και συνθέτει ένα μύθο κοινό, αληθινό και χειροπιαστό.
Το Διαβατήριο διαβάζεται ως κάλεσμα άκρως επείγον, και πάντοτε καίριο. Μας καλεί σε υπαρξιακή εγρήγορση, και σε δράση που αποκαθιστά τη συνέπεια ανάμεσα σε λόγια και έργα. Έτσι μόνο γίνονται οι γνήσιες επαναστάσεις, και έτσι διεκδικεί ο άνθρωπος το κορυφαίο που του δόθηκε και που κανένας δεν μπορεί να του στερήσει: την ίδια την ελευθερία του.
Αυτό τον εχθρό δεν έπαψε ποτέ να πολεμά ο Σαμαράκης, σε αυτόν δε σταμάτησε ούτε στιγμή να αντιστέκεται, με το δικό του τρόπο, δηλαδή με το λόγο του. Είτε είναι ψίθυρος, είτε ουρλιαχτό, είτε ένα δάχτυλο που γράφει στον αέρα, η καταγγελία είναι σαφής, ξεκάθαρη, ωμή. Η καταγγελία είναι τρυφερή και αμείλικτη, όπως ο συγγραφέας που την αρθρώνει. Ενάντια στο Σύστημα. Ενάντια στον Ολοκληρωτισμό. Ενάντια στον πνευματικό και ηθικό θάνατο του ανθρώπου.
Με τα διηγήματα στο Διαβατήριο, ο Σαμαράκης μετουσιώνει τη σκληρή πρώτη ύλη της Χούντας καθώς και των δικών του βιωμάτων από τη δικτατορική περίοδο, και συνθέτει ένα μύθο κοινό, αληθινό και χειροπιαστό.
Το Διαβατήριο διαβάζεται ως κάλεσμα άκρως επείγον, και πάντοτε καίριο. Μας καλεί σε υπαρξιακή εγρήγορση, και σε δράση που αποκαθιστά τη συνέπεια ανάμεσα σε λόγια και έργα. Έτσι μόνο γίνονται οι γνήσιες επαναστάσεις, και έτσι διεκδικεί ο άνθρωπος το κορυφαίο που του δόθηκε και που κανένας δεν μπορεί να του στερήσει: την ίδια την ελευθερία του.
138 pages, Paperback
First published January 1, 1973
12 people are currently reading
208 people want to read
About the author
Antonis Samarakis
23 books8 followersAntonis Samarakis (Greek: Αντώνης Σαμαράκης) was a Greek writer of the post-war generation, whose work is internationally recognized.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 19 of 19 reviews
March 28, 2017
Ο Σαμαράκης, αυτός ο συγγραφέας της ανθρωπιάς, του πόνου, της θαλπωρής και της ελπίδας, γράφει ιστορίες που δίνουν βάση στον άνθρωπο. Ξεκινά από διηγήματα που θυμίζουν Κάφκα, όπου αναφέρεται στο Σύστημα και την επιβίωση του ανθρώπου που θέλει να είναι ελεύθερος μέσα σε αυτό. Μετά το διήγημα "Οδός Σταδίου..." αλλάζει ύφος και γράφει συγκλονιστικά και απλά διηγήματα ανθρωπιάς και πόνου... Πολύ καλή συλλογή από έναν αγαπημένο συγγραφέα.
September 13, 2025
Kitabı okul kütüphanesinde tesadüfen buldum, yazar ilgimi çekti ve oykulerini severek okudum.
Kısa ancak dikkat isteyen öyküler. Sistem eleştirisi çokça.
Kısa ancak dikkat isteyen öyküler. Sistem eleştirisi çokça.
October 16, 2022
Άλλη μια όμορφη συλλογή διηγημάτων του Σαμαράκη με επίκεντρο τον άνθρωπο. Η συλλογή ξεκινάει εισαγοντάς μας σε ένα κλίμα δυστοπικό και κλειστοφοβικό. Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι απλές καθημερινές χαρές και ανάγκες μας, όπως ένα ταξίδι αναψυχής για παράδειγμα, δέχονται αυστηρούς ελέγχους και κυρώσεις. Σκεφτείτε έναν κόσμο στον οποίο λέξεις όπως η ελευθερία- που είναι αναμφισβήτητα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα- αποτελεί πια απαγορευμένη λέξη και καταπατάται με την επιβολή ενός ολοκληρωτικού Συστήματος.
Με τέτοια περιγραφή θα έλεγε κανείς ότι αυτές οι εικόνες μοιάζουν να είναι βγαλμένες κατευθείαν από τον εφιαλτικό κόσμο του έργου "1984" του Τζωρτζ Όργουελ. Γι' αυτό το Σύστημα, λοιπόν, μας μιλάει κι εδώ ο συγγραφέας. Πάντα αντισυμβατικός, με λιτό και περιεκτικό λόγο, ο Σαμαράκης μας περιγράφει τον αγώνα του ανθρώπου να διατηρήσει την ελευθερία του εαυτού του ενάντια σε ένα σύστημα με υλική δύναμη που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εξολοθρεύσει οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει την ισχύ του. Όπως έλεγε και η Κατερίνα Γώγου σε ένα ποίημά της: "Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;”
Φυσικά δε λείπει από κανένα διήγημα της συλλογής, δυστοπικού και μη, η κοινωνική αποξένωση και η ματαιότητα ως χαρακτηριστικά γνωρίσματα εκείνης εποχής που εξακολουθούν βεβαίως να συντηρούνται έως σήμερα και να διευρύνονται.
Είναι αποκάλυψη τα βιβλία του και πιστεύω ότι αξίζουν να διαβαστούν από όλους.
Με τέτοια περιγραφή θα έλεγε κανείς ότι αυτές οι εικόνες μοιάζουν να είναι βγαλμένες κατευθείαν από τον εφιαλτικό κόσμο του έργου "1984" του Τζωρτζ Όργουελ. Γι' αυτό το Σύστημα, λοιπόν, μας μιλάει κι εδώ ο συγγραφέας. Πάντα αντισυμβατικός, με λιτό και περιεκτικό λόγο, ο Σαμαράκης μας περιγράφει τον αγώνα του ανθρώπου να διατηρήσει την ελευθερία του εαυτού του ενάντια σε ένα σύστημα με υλική δύναμη που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εξολοθρεύσει οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει την ισχύ του. Όπως έλεγε και η Κατερίνα Γώγου σε ένα ποίημά της: "Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;”
Φυσικά δε λείπει από κανένα διήγημα της συλλογής, δυστοπικού και μη, η κοινωνική αποξένωση και η ματαιότητα ως χαρακτηριστικά γνωρίσματα εκείνης εποχής που εξακολουθούν βεβαίως να συντηρούνται έως σήμερα και να διευρύνονται.
Είναι αποκάλυψη τα βιβλία του και πιστεύω ότι αξίζουν να διαβαστούν από όλους.
June 23, 2022
baskıcı rejim altındaki özgür ruhların kısa, özlü hikayeleri.
March 28, 2019
4.5⭐️ Και σε αυτο το βιβλιο του Σαμαράκη, ο καφκικός τρόπος γραφής του ειναι διακριτός (-σχεδόν- κανένας ήρωας του βιβλίου δε φέρει ονομα -απρόσωποι άνθρωποι -άνθρωποι της διπλανής πόρτας -ακόμα και εσύ ο ίδιος), τόσο διεισδυτική γραφή που νιώθεις να ταυτίζεσαι με την κάθε περίσταση. Αν και διαβάζοντας τα πρώτα τρία διηγήματα ένιωσα να επαναλαμβάνεται η υπόθεση, από το τεταρτο και έπειτα αλλαζει, και καταφέρνει να φέρει σε ισορροπία το βιβλιο στο σύνολό του. Εξαιρετικός για άλλη μια φορά.
May 7, 2019
It’s always great to discover new writers and different perspectives. I received this collection of short stories by the Greek author Antonis Samarakis , which makes him the first Greek author I read who wasn’t born at least 2000 years ago. This is a great introduction. Samarakis wrote these different stories during the military dictatorship of the Greek Junta, 1967-1975. It’s a very interesting insight to this period in Greece. While I’m no expert on Greek history, nor have I ever been there (soon, soon…), I am fully aware that during the most part of the 20th century, Greece didn’t have the most chill or tranquille periods. So, what Samarakis aimed to do, it was to present a focused image of the life under dictatorship. Whether they are short stories of people spending their daily lives or images of the system closing down on the people. At any single moment, people with black coats could easily appear, and then, you’ll just disappear. So how was it to live under such situation? This gave an important sense of realism and authenticity to the stories I read.
That said, what I really enjoyed while reading these short stories was their dual nature. On the one hand, it is true that Samarakis wrote such stories for the other Greeks, to the common people, in a very accessible language (At least this is what I understood from the translation), so that his stories would also function as a historical narration of Greek history. On the author hand, the stories were also universal, especially those which speak of the reality of living under dictatorship. Stories such as The Passport, one of his most well-known short stories, is a cold, realist insight of a totalitarian and authoritarian regime’s work. A totalitarian regime wouldn’t be just interested in maintaining power, but also in having a total control of people’s lives. Such a story is applicable to many different famous historical regimes that existed in the 20th century and those who still exist until now. We can tell he wrote it for his fellow citizens, and we can till that such events were inspired by life around him, but we can also tell that his goal was to go beyond Greece. Each of the stories in this collection function like a magnifying glass showing us Greece during the Junta, yet that doesn’t stop us from using such images to learn more on the nature of dictatorship and totalitarianism.
As soon as I picked this book up, I couldn’t leave it without reading it all. I know I will be reading more and more by this author. Even if you have no clue about what took place in Greece during the 20th century, the brilliance of these stories is that they can be independent of all historical and social context while also being very true to their origin. I know I will go to Greece one day, hopefully this year, and I know I’ll understand more once I visit that country. Yet that didn’t stop me at all from loving what I read.
That said, what I really enjoyed while reading these short stories was their dual nature. On the one hand, it is true that Samarakis wrote such stories for the other Greeks, to the common people, in a very accessible language (At least this is what I understood from the translation), so that his stories would also function as a historical narration of Greek history. On the author hand, the stories were also universal, especially those which speak of the reality of living under dictatorship. Stories such as The Passport, one of his most well-known short stories, is a cold, realist insight of a totalitarian and authoritarian regime’s work. A totalitarian regime wouldn’t be just interested in maintaining power, but also in having a total control of people’s lives. Such a story is applicable to many different famous historical regimes that existed in the 20th century and those who still exist until now. We can tell he wrote it for his fellow citizens, and we can till that such events were inspired by life around him, but we can also tell that his goal was to go beyond Greece. Each of the stories in this collection function like a magnifying glass showing us Greece during the Junta, yet that doesn’t stop us from using such images to learn more on the nature of dictatorship and totalitarianism.
As soon as I picked this book up, I couldn’t leave it without reading it all. I know I will be reading more and more by this author. Even if you have no clue about what took place in Greece during the 20th century, the brilliance of these stories is that they can be independent of all historical and social context while also being very true to their origin. I know I will go to Greece one day, hopefully this year, and I know I’ll understand more once I visit that country. Yet that didn’t stop me at all from loving what I read.
September 26, 2025
Μια σειρά διηγημάτων του Σαμαράκη, με κεντρικό θέμα την αντίσταση του ανθρώπου απέναντι σε ένα Σύστημα που τον κρατά δέσμιο.
Εξαιρετική συλλογή, το κάθε διήγημα είναι πολύ δυνατό, περιγράφοντας δυστοπικές καταστάσεις και συναισθήματα τα οποία τα συναντάμε όλο και περισσότερο στην πραγματική ζωή. Στο επίκεντρό βρίσκονται καθημερινοί άνθρωποι που αισθάνονται εγκλωβισμένοι, καταπιεσμένοι, ανήμποροι να ζήσουν όπως πραγματικά το επιθυμούν και να απελευθερωθούν από τα στενά όρια της κοινωνίας μέσα στην όποια βρίσκονται και του καθεστώτος που επιτηρεί την κάθε τους κίνηση. Ο Σαμαράκης, μέσα από μια συλλογή πιο επίκαιρη από ποτέ (γραμμένη το 1973), αποφασίζει να πολεμήσει το Σύστημα, να ξεμπροστιάσει την απανθρωπιά του και να γίνει η θρυαλλίδα που θα ξεκινήσει την επανάσταση του κόσμου ενάντια στους καταπιεστές του.
Χωρίς περιττές περιγραφές και μακρόσυρτο λόγο, ο Σαμαράκης μας μεταφέρει τον τρόμο αλλά και την ελπίδα των ανθρώπων που ζουν συνεχώς υπό την επιτήρηση του Συστήματος, ψάχνοντας απελπισμένα να διατηρήσουν μια χαραμάδα ελπίδας.
Όποιος έχει διαβάσει το 1984 του George Orwell θα βρει πολλές ομοιότητες στο έργο των δύο συγγραφέων. Όπως και το 1984, η συλλογή των διηγημάτων αυτών προκαλεί σκέψεις μετά το πέρας της ανάγνωσης για τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Παρόλο που το κάθε διήγημα είναι αριστουργηματικό, το «Διαβατήριο» ήταν το αγαπημένο μου, με υπέροχους συμβολισμούς και σκηνές βγαλμένες από πραγματικά τρομακτικές καταστάσεις.
Θα ήθελα να το δω να μεταφέρεται σε θεατρική παράσταση, με κάθε διήγημα να αποτελεί και μια ξεχωριστή σκηνή, προσαρμοσμένη σε θεατρικό λόγο.
Εξαιρετική συλλογή, το κάθε διήγημα είναι πολύ δυνατό, περιγράφοντας δυστοπικές καταστάσεις και συναισθήματα τα οποία τα συναντάμε όλο και περισσότερο στην πραγματική ζωή. Στο επίκεντρό βρίσκονται καθημερινοί άνθρωποι που αισθάνονται εγκλωβισμένοι, καταπιεσμένοι, ανήμποροι να ζήσουν όπως πραγματικά το επιθυμούν και να απελευθερωθούν από τα στενά όρια της κοινωνίας μέσα στην όποια βρίσκονται και του καθεστώτος που επιτηρεί την κάθε τους κίνηση. Ο Σαμαράκης, μέσα από μια συλλογή πιο επίκαιρη από ποτέ (γραμμένη το 1973), αποφασίζει να πολεμήσει το Σύστημα, να ξεμπροστιάσει την απανθρωπιά του και να γίνει η θρυαλλίδα που θα ξεκινήσει την επανάσταση του κόσμου ενάντια στους καταπιεστές του.
Χωρίς περιττές περιγραφές και μακρόσυρτο λόγο, ο Σαμαράκης μας μεταφέρει τον τρόμο αλλά και την ελπίδα των ανθρώπων που ζουν συνεχώς υπό την επιτήρηση του Συστήματος, ψάχνοντας απελπισμένα να διατηρήσουν μια χαραμάδα ελπίδας.
Όποιος έχει διαβάσει το 1984 του George Orwell θα βρει πολλές ομοιότητες στο έργο των δύο συγγραφέων. Όπως και το 1984, η συλλογή των διηγημάτων αυτών προκαλεί σκέψεις μετά το πέρας της ανάγνωσης για τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Παρόλο που το κάθε διήγημα είναι αριστουργηματικό, το «Διαβατήριο» ήταν το αγαπημένο μου, με υπέροχους συμβολισμούς και σκηνές βγαλμένες από πραγματικά τρομακτικές καταστάσεις.
Θα ήθελα να το δω να μεταφέρεται σε θεατρική παράσταση, με κάθε διήγημα να αποτελεί και μια ξεχωριστή σκηνή, προσαρμοσμένη σε θεατρικό λόγο.
November 19, 2022
Loomingu Raamatukogu 2003/21-23 ilmus eestikeelsena Andonis Samarakise raamat "Viga". Üritasin seda Goodreadsist otsida, aga ta ei tule esile. Seetõttu paigutan ta selle uuskreekakeelse tiitli alla. Ma ei ole päris kindel, kas tegu on sama raamatuga.
Kas olete sattunud lugema mingit raamatut seetõttu, et sellele viidatakse teises raamatus. "Viga" sattusin lugema tänu selle raamatu märkimisele Francesc Miralles`i "Armastus pisiasjadest".
Selle raamatu tegevus võib toimuda kustahes ja millal tahes. Tegemist on autorkaatliku riigiga, kus kõik, kes ei ole organisatsiooni poolt, on selle vastu. Minu jaoks on tegu poliitilise fiktsiooniga. Ühelgi tegelasel ei ole pärisnime. Kasutatakse nimesid nagu Inspektor, Mänedžer. Kohati tundub tegu olevat spiooniromaaniga. Laused on tavapäratud ja tegevus antakse edasi korduvana, aga läbi eri isikute silmade. Väga huvitava kompositsiooniga raamat, milles peaaegu puudub tegevust.
Muide, F. Miralles ütleb, et tegemist on raamatuga sõprusest. See jääb mulle veidi arusaamatuks, kuigi kahe tegelase vahel tekib ka sõprus. Mis ei takista siiski traagilist lõppu.
Kas olete sattunud lugema mingit raamatut seetõttu, et sellele viidatakse teises raamatus. "Viga" sattusin lugema tänu selle raamatu märkimisele Francesc Miralles`i "Armastus pisiasjadest".
Selle raamatu tegevus võib toimuda kustahes ja millal tahes. Tegemist on autorkaatliku riigiga, kus kõik, kes ei ole organisatsiooni poolt, on selle vastu. Minu jaoks on tegu poliitilise fiktsiooniga. Ühelgi tegelasel ei ole pärisnime. Kasutatakse nimesid nagu Inspektor, Mänedžer. Kohati tundub tegu olevat spiooniromaaniga. Laused on tavapäratud ja tegevus antakse edasi korduvana, aga läbi eri isikute silmade. Väga huvitava kompositsiooniga raamat, milles peaaegu puudub tegevust.
Muide, F. Miralles ütleb, et tegemist on raamatuga sõprusest. See jääb mulle veidi arusaamatuks, kuigi kahe tegelase vahel tekib ka sõprus. Mis ei takista siiski traagilist lõppu.
September 21, 2018
Αγώνας για ελευθερία, επανάσταση, έρωτας, ανθρωπιά κι αγάπη -της μάνας, του γείτονα, ενός ξένου- αθωότητα, όνειρα. Μέσα σ'ένα Σύστημα που όλα τα καταδικάζει κι όλα τα απαγορεύει, κάπου πάντα θα βρίσκονται άνθρωποι που θα αντιστέκονται, γιατί τους έμεινε ένα κομματάκι ελπίδας να ξαναχτίσουν τον κόσμο καλύτερο.
Οι απόψεις του Σαμαράκη είναι πάντοτε επίκαιρες και το Διαβατήριο είναι ένα καταπληκτικό έργο, που πρέπει να διαβαστεί.
Οι απόψεις του Σαμαράκη είναι πάντοτε επίκαιρες και το Διαβατήριο είναι ένα καταπληκτικό έργο, που πρέπει να διαβαστεί.
September 9, 2022
Μέχρι στιγμής το ωραιότερο βιβλίο που διάβασα το 2022. Απλή γραφή και τόσο μεστή σε νοήματα! Ο Αντώνης Σαμαράκης σου διδάσκει ότι για να πεις τα πιο σπουδαία πράγματα, αρκεί μια απλή, καθημερινή ιστορία του ανθρώπου της διπλανής πόρτας, σε γραφή πεζή, δίχως ίχνος λυρισμού, κι όμως γεμάτη συναισθήματα. Αν μπορούσα και 100!
Το διάβασα σε μια μέρα!
Το διάβασα σε μια μέρα!
March 21, 2025
Η πρώτη έκδοση των διηγημάτων ήταν το 1973, ένα χρόνο πριν την μεταπολίτευση. Οι σκηνές από μια Ελλάδα που είναι ακόμα υπό δικτατορία. Ο Σαμαράκης έχει έναν μοναδικό τρόπο να διεγείρει σκέψεις και συναισθήματα με απλές ιστορίες, με καθημερινούς ανθρώπους και σκηνές. Καμία γραμμή από τα διηγήματα αυτά δεν είναι τυχαία.
July 16, 2021
Σαμαράκη σε κάθε σου έργο σ'αγαπώ λίγο περισσότερο.
9 διηγήματα που μέσα από τη ματαιότητα, τη μοναξιά, τον ολοκληρωτισμό, την αποξένωση και την "απολύμανση των συναισθημάτων" αχνοφαίνονται η αγάπη για τη ζωή εν τέλει και η ελπίδα.
Ξεχώρισα το διαβατήριο, την τελευταία ζαβολιά και τη μάνα.
9 διηγήματα που μέσα από τη ματαιότητα, τη μοναξιά, τον ολοκληρωτισμό, την αποξένωση και την "απολύμανση των συναισθημάτων" αχνοφαίνονται η αγάπη για τη ζωή εν τέλει και η ελπίδα.
Ξεχώρισα το διαβατήριο, την τελευταία ζαβολιά και τη μάνα.
January 28, 2025
Μια συλλογή διηγημάτων για την ελευθερία. Αναδεικνύει με τον πιο λιτό και ανθρώπινο πόνο τι ακριβώς σημαίνει να μην είσαι ελεύθερος σε όλες τις πτυχές μια φυσιολογικής ζωής. Δυνατό βιβλίο, σε ταρακουνάει.
November 5, 2021
Splendid book
October 26, 2022
Απίστευτος Αντώνης Σαμαράκης σε μια συλλογή διηγημάτων που ανατριχιαζουν. Διαχρονικά, δυστοπικά διηγήματα που σε αφήνουν να σκέφτεσαι με τις ώρες. Καθόλου κουραστικό βιβλίο, σίγουρα αξίζει!
June 2, 2023
Ακαταμάχητη η πένα του Αντώνη Σαμαράκη.
June 27, 2024
Οι ήρωες του διαβατηρίου είναι αποκλεισμένοι και μοναχικοί ψάχνοντας αγωνιωδώς την ελπίδα και το θάρρος για μια προσωπική επανάσταση. Αυτό διακρίνεται κυρίως στο ομώνυμο του τίτλου διήγημα. Ο Σαμαράκης με ύφος καταγγελτικό και συγχρόνως βαθιά ανθρώπινο δίνει την εικόνα της ηθικής πτώσης που επιβάλλεται από τα σύγχρονα συστήματα.Το κοινό που έχουν τα διηγήματα είναι η αναζήτηση της ελευθερίας μέσα από διαφορετικές κάθε φορά διεργασίες. Ένα έργο επίκαιρο που κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση.
August 19, 2022
Τόσο αληθινό και ανθρώπινο... Μεταφέρει μικρά πάθη που τελικά εξελίσσονται σε μεγάλες υπαρξιακές αλήθειες και φωλιάζουν στην προσωπικότητα κάθε ανθρώπου κάνοντάς τον ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη μαζοποίηση, το σύστημα και τα πρέπει.
November 23, 2018
Από τα καλά μυθιστορήματα του μεγάλου μας συγγραφέα. Ο Αντώνης Σαμαράκης έχει το δικό του ιδιαίτερο στυλ για το οποίο είτε το αγαπάς είτε αδιαφορείς...
Displaying 1 - 19 of 19 reviews