What do you think?
Rate this book
Καβαφικοί φόνοι
Αλεξάνδρεια, δεκαετία του 1920
Η λευκή πόλη της Μεσογείου ζει τις μεγάλες στιγμές της δόξας της. Φυλές, γλώσσες, πολιτισμοί. Βαμβακέμποροι στην μπόρσα, τροτέζες στο λιμάνι. Αποικιοκράτες και τυχοδιώκτες. Πόρνες και ποιητές. Ανάμεσά τους, ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Κ. Π. Καβάφης. Κι η σκιά του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα Έ. Μ. Φόρστερ.
Αθήνα 2010
Ο ποιητικά σκηνοθετημένος φόνος μιας υπερήλικης Αιγυπτιώτισσας, λάτριδος του Κ. Π. Καβάφη, πυροδοτεί μια σειρά από εγκλήματα βασισμένα σε κάποια από τα εκλεκτότερα έργα του μεγάλου Αλεξανδρινού.
Καθώς στην Αθήνα και την Αλεξάνδρεια οι καβαφικοί φόνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον σαν μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων, ο κυνικός ντεντέκτιβ Νίκος Μάντης κι ο ιδιόρρυθμος καθηγητής Ξενοφών Δαρείος αποδύονται σ’ ένα ασθματικό κυνήγι για να ανακαλύψουν το μυστικό που φυλάσσει η αινιγματική Λέσχη της Ιθάκης και να λύσουν μια ιεροτελεστική ακολουθία ποιητικών εγκλημάτων, νιώθοντας στο πετσί τους τους στίχους του λατρεμένου ποιητή:
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
Η λευκή πόλη της Μεσογείου ζει τις μεγάλες στιγμές της δόξας της. Φυλές, γλώσσες, πολιτισμοί. Βαμβακέμποροι στην μπόρσα, τροτέζες στο λιμάνι. Αποικιοκράτες και τυχοδιώκτες. Πόρνες και ποιητές. Ανάμεσά τους, ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Κ. Π. Καβάφης. Κι η σκιά του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα Έ. Μ. Φόρστερ.
Αθήνα 2010
Ο ποιητικά σκηνοθετημένος φόνος μιας υπερήλικης Αιγυπτιώτισσας, λάτριδος του Κ. Π. Καβάφη, πυροδοτεί μια σειρά από εγκλήματα βασισμένα σε κάποια από τα εκλεκτότερα έργα του μεγάλου Αλεξανδρινού.
Καθώς στην Αθήνα και την Αλεξάνδρεια οι καβαφικοί φόνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον σαν μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων, ο κυνικός ντεντέκτιβ Νίκος Μάντης κι ο ιδιόρρυθμος καθηγητής Ξενοφών Δαρείος αποδύονται σ’ ένα ασθματικό κυνήγι για να ανακαλύψουν το μυστικό που φυλάσσει η αινιγματική Λέσχη της Ιθάκης και να λύσουν μια ιεροτελεστική ακολουθία ποιητικών εγκλημάτων, νιώθοντας στο πετσί τους τους στίχους του λατρεμένου ποιητή:
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
520 pages, Paperback
First published January 1, 2012
6 people are currently reading
81 people want to read
About the author
Θοδωρής Παπαθεοδώρου
27 books75 followersΟ Θοδωρής Παπαθεοδώρου γεννήθηκε στα Δίκαια του Έβρου και κατοικεί στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει δεκαέξι μυθιστορήματα ενηλίκων, τέσσερα μυθιστορήματα για παιδιά και δύο βιβλία για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, ενώ έχει συμμετάσχει σε τρεις συλλογές διηγημάτων.
Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Το μυθιστόρημά του Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στο πλαίσιο του 20ού Πανελλήνιου Συμποσίου Ποίησης και Πεζογραφίας. Επίσης, το μυθιστόρημα Οι κόρες της λησμονιάς ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2010, ενώ το Οι καιροί της μνήμης υποψήφιο για το ίδιο βραβείο το 2012, όπου και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις ψήφους των αναγνωστών και των Λεσχών Ανάγνωσης.
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου έχει γράψει και τα πολιτικά θρίλερ Sφαγείο Sαλονίκης και Μαύρη αυγή με το ψευδώνυμο Θάνος Δραγούμης.
Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Το μυθιστόρημά του Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στο πλαίσιο του 20ού Πανελλήνιου Συμποσίου Ποίησης και Πεζογραφίας. Επίσης, το μυθιστόρημα Οι κόρες της λησμονιάς ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2010, ενώ το Οι καιροί της μνήμης υποψήφιο για το ίδιο βραβείο το 2012, όπου και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις ψήφους των αναγνωστών και των Λεσχών Ανάγνωσης.
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου έχει γράψει και τα πολιτικά θρίλερ Sφαγείο Sαλονίκης και Μαύρη αυγή με το ψευδώνυμο Θάνος Δραγούμης.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 27 of 27 reviews
May 12, 2017
Το βιβλίο αυτό ειναι υπέροχο γιατί αποτελεί μια τιμητική αφιέρωση με βαθύ σεβασμό και θαυμασμό στον
Κ.Π.Καφάβη.
Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση πολύπλοκο,δαιδαλώδες και σκοτεινό ανάγνωσμα αστυνομικού μυστηρίου. Το αντίθετο θα έλεγα, από άποψη αστυνομικής πλοκής χαρακτηρίζεται απλό και προφανές. Η λύση του μυστηρίου κρύβεται ακριβώς μπροστά στα μάτια σου, χωρίς δεύτερες σκέψεις και υπόνοιες. Φόνοι εκ προμελέτης με σκοπό την ανθρώπινη πολυεπίπεδη ματαιοδοξία.
Αναμφίβολα όμως ειναι ένα ταξιδιαρικο και μεθυστικό μυθιστόρημα που δεν χάνει στιγμή το ενδιαφέρον και την εντυπωσιακή πλοκή του. Περιέχει αξιόλογες ιστορικές πληροφορίες -καθόλου ανιαρες- όμορφες περιγραφές τοπίων και μακρινών μαγευτικων προορισμών με έντονες αισθήσεις,μυρωδιές, χρώματα και αρώματα.
Υμνεί τον έρωτα σε ολες τις εκφάνσεις του με ανθρωπιά και πλήρη συναίσθηση της δύναμης της φυσικης παρόρμησης και της αδυναμίας της ευαίσθητης ψυχής.
Μια υπέροχη, βαθιά συγκινητική και ενδιαφέρουσα περιγραφή της ζωής και του έργου του μοναδικού ποιητή
Π.Κ.Καφαβη. Όπου με αφετηρία τα έργα του και την επιρροή τους, ξεκινά μια ιστορία με θύτες και θύματα να περιπλέκονται στο δρόμο προς την λύτρωση την καταξίωση το ιδανικό και την ελευθερία.
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
Κ.Π.Καφάβη.
Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση πολύπλοκο,δαιδαλώδες και σκοτεινό ανάγνωσμα αστυνομικού μυστηρίου. Το αντίθετο θα έλεγα, από άποψη αστυνομικής πλοκής χαρακτηρίζεται απλό και προφανές. Η λύση του μυστηρίου κρύβεται ακριβώς μπροστά στα μάτια σου, χωρίς δεύτερες σκέψεις και υπόνοιες. Φόνοι εκ προμελέτης με σκοπό την ανθρώπινη πολυεπίπεδη ματαιοδοξία.
Αναμφίβολα όμως ειναι ένα ταξιδιαρικο και μεθυστικό μυθιστόρημα που δεν χάνει στιγμή το ενδιαφέρον και την εντυπωσιακή πλοκή του. Περιέχει αξιόλογες ιστορικές πληροφορίες -καθόλου ανιαρες- όμορφες περιγραφές τοπίων και μακρινών μαγευτικων προορισμών με έντονες αισθήσεις,μυρωδιές, χρώματα και αρώματα.
Υμνεί τον έρωτα σε ολες τις εκφάνσεις του με ανθρωπιά και πλήρη συναίσθηση της δύναμης της φυσικης παρόρμησης και της αδυναμίας της ευαίσθητης ψυχής.
Μια υπέροχη, βαθιά συγκινητική και ενδιαφέρουσα περιγραφή της ζωής και του έργου του μοναδικού ποιητή
Π.Κ.Καφαβη. Όπου με αφετηρία τα έργα του και την επιρροή τους, ξεκινά μια ιστορία με θύτες και θύματα να περιπλέκονται στο δρόμο προς την λύτρωση την καταξίωση το ιδανικό και την ελευθερία.
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
October 23, 2016
2.5
Το βιβλίο αυτό μου το πρότεινε μια πολύ καλή μου φίλη και μάλιστα ευθύς αμέσως μου το έκανε δωρό, σίγουρα ήθελε πολύ να το διαβάσω, για αυτό και το ότι δεν το πολύσυμπάθησα με στεναχωρεί. Αν δεν το είχα δεί σε διάφορες βιβλιοφιλικές ομάδες δεν θα το ήξερα, κυρίως γιατί ανήκει στην νεοελληνική λογοτεχνία, είμαι τελείως αδαής, και στην λεγόμενη Best sellers κατηγορία, ακόμα πιο αδαής. Παρολά αυτά με το πέρας της ανάγνωσης μόλις ολίγων σελιδών πείστηκα πως ο Παπαθεοδώρου είναι ένας πολύ καλός συγγραφέας, όσο αφορά την γραφή όχι την πλοκή, και με πολύ καλή γνώση της γλώσσας την οποία την είχε γεμίσει με όμορφες και συχνά άγνωστες λέξεις. Σε αυτό το κομμάτι της ανάγνωσης έμεινα ικανοποιημένη. Αυτό που δεν με κέρδισε καθόλου ήταν η πλοκή, η ιστορία.
Ξέρεις πως είναι. Αρχίζεις να διαβάζεις ένα βιβλίο που δεν σε κερδίζει και οι σελίδες απλά δεν γυρνούν με τίποτα. Διαβάζεις μια παράγραφο και ξαφνικά κλείνεις το βιβλίο γιατί νιώθεις γεμάτος, σαν να έχεις φάει ενα πιάτο ρεβύθια, και έτσι αναβάλλεις το διάβασμα γιατί δεν είναι τόσο διασκεδαστικό,αργείς να τελειώσεις το βιβλίο. Κάπως έτσι. Νιώθω όμως πως αδικώ πολύ το βιβλίο για αυτό θα σας πω και τι μου άρεσε, διότι μου άρεσαν αρκετά.
Αγάπησα τον καθαγητή Δάρειο. Ήταν απο τους λίγους χαρακτήρες που δεν ακολούθησε τον κλασσικό δρόμο του αστυνομικού, ήταν ένα συν στο βιβλίο ότι ο συγγραφέας σχεδίασε έναν τοσο διαφορετικό χαρακτήρα. Γκέι, μεγάλος σε ηλικία, τρυφερός,σπουδαγμένος. Ο ντεντέκτιβ μια απο τα ίδια, αλκοολικός, με προβλήμα συναισθηματικά, οικονομικά, βλακείας. Τον βαρέθηκα. Για κάποιο λόγο αρκετοί χαρακτήρες στο βιβλίο μου προκαλούσαν άγχος! Φυσικά μου άρεσε η γραφή, οι εικόνες που σου δημιουργούσε στις διάφορες περιοχές του κόσμου που μας ταξίδευε ο συγγραφέας.
Α, και το καλύτερο στοιχείο του βιβλίου,το αστέρι, ο υπέροχος, ο Κ.Π.Καβάφης! Η ιστορία περιστρέφεται γύρω απο τον Αλεξανδρινό ποιητή, την προσωπική του ζωή και την ιστορία του. Τα ποιηματά του είναι διάσπαρτα μέσα στο βιβλίο, μιας και οι φόνοι είναι ντυμένοι με τους Καβαφικούς στίχοις των ποιημάτων του!
Γενικά δεν το προτείνω σε άτομα που έχουν τα ίδια γούστα με έμενα, διότι θα βαρεθούν μιας και το μυστήριο είναι ευκολόλυτο, τον βρίσκεις τον δολοφόνο αμέσως. Αλλά το προτείνω σε αυτούς που θέλουν ένα καλογραμμένο,ευκολοδιάβαστο βιβλίο και αγαπούν τον Καβάφη.
Το βιβλίο αυτό μου το πρότεινε μια πολύ καλή μου φίλη και μάλιστα ευθύς αμέσως μου το έκανε δωρό, σίγουρα ήθελε πολύ να το διαβάσω, για αυτό και το ότι δεν το πολύσυμπάθησα με στεναχωρεί. Αν δεν το είχα δεί σε διάφορες βιβλιοφιλικές ομάδες δεν θα το ήξερα, κυρίως γιατί ανήκει στην νεοελληνική λογοτεχνία, είμαι τελείως αδαής, και στην λεγόμενη Best sellers κατηγορία, ακόμα πιο αδαής. Παρολά αυτά με το πέρας της ανάγνωσης μόλις ολίγων σελιδών πείστηκα πως ο Παπαθεοδώρου είναι ένας πολύ καλός συγγραφέας, όσο αφορά την γραφή όχι την πλοκή, και με πολύ καλή γνώση της γλώσσας την οποία την είχε γεμίσει με όμορφες και συχνά άγνωστες λέξεις. Σε αυτό το κομμάτι της ανάγνωσης έμεινα ικανοποιημένη. Αυτό που δεν με κέρδισε καθόλου ήταν η πλοκή, η ιστορία.
Ξέρεις πως είναι. Αρχίζεις να διαβάζεις ένα βιβλίο που δεν σε κερδίζει και οι σελίδες απλά δεν γυρνούν με τίποτα. Διαβάζεις μια παράγραφο και ξαφνικά κλείνεις το βιβλίο γιατί νιώθεις γεμάτος, σαν να έχεις φάει ενα πιάτο ρεβύθια, και έτσι αναβάλλεις το διάβασμα γιατί δεν είναι τόσο διασκεδαστικό,αργείς να τελειώσεις το βιβλίο. Κάπως έτσι. Νιώθω όμως πως αδικώ πολύ το βιβλίο για αυτό θα σας πω και τι μου άρεσε, διότι μου άρεσαν αρκετά.
Αγάπησα τον καθαγητή Δάρειο. Ήταν απο τους λίγους χαρακτήρες που δεν ακολούθησε τον κλασσικό δρόμο του αστυνομικού, ήταν ένα συν στο βιβλίο ότι ο συγγραφέας σχεδίασε έναν τοσο διαφορετικό χαρακτήρα. Γκέι, μεγάλος σε ηλικία, τρυφερός,σπουδαγμένος. Ο ντεντέκτιβ μια απο τα ίδια, αλκοολικός, με προβλήμα συναισθηματικά, οικονομικά, βλακείας. Τον βαρέθηκα. Για κάποιο λόγο αρκετοί χαρακτήρες στο βιβλίο μου προκαλούσαν άγχος! Φυσικά μου άρεσε η γραφή, οι εικόνες που σου δημιουργούσε στις διάφορες περιοχές του κόσμου που μας ταξίδευε ο συγγραφέας.
Α, και το καλύτερο στοιχείο του βιβλίου,το αστέρι, ο υπέροχος, ο Κ.Π.Καβάφης! Η ιστορία περιστρέφεται γύρω απο τον Αλεξανδρινό ποιητή, την προσωπική του ζωή και την ιστορία του. Τα ποιηματά του είναι διάσπαρτα μέσα στο βιβλίο, μιας και οι φόνοι είναι ντυμένοι με τους Καβαφικούς στίχοις των ποιημάτων του!
Γενικά δεν το προτείνω σε άτομα που έχουν τα ίδια γούστα με έμενα, διότι θα βαρεθούν μιας και το μυστήριο είναι ευκολόλυτο, τον βρίσκεις τον δολοφόνο αμέσως. Αλλά το προτείνω σε αυτούς που θέλουν ένα καλογραμμένο,ευκολοδιάβαστο βιβλίο και αγαπούν τον Καβάφη.
July 13, 2022
Μια αλυσίδα φόνων με οδηγό στίχους του Καβάφη.
Άρωμα ποίησης, πινελιές από την ζωή του ποιητή, χιούμορ, περιπέτεια, Ελληνισμός της διασποράς....
Ότι ο συγγραφέας έχει ταλέντο στην γραφή είναι ήδη γνωστό, ωστόσο με εξέπληξε ότι γράφει εξίσου καλά αστυνομικό μυθιστόρημα όσο και ιστορικό.
Αν αγαπάς το είδος θα το κατά ευχαριστηθείς, μα κι αν ακόμη δεν το αγαπάς.... μάλλον θα αλλάξεις γνώμη μετα😉👌
Άρωμα ποίησης, πινελιές από την ζωή του ποιητή, χιούμορ, περιπέτεια, Ελληνισμός της διασποράς....
Ότι ο συγγραφέας έχει ταλέντο στην γραφή είναι ήδη γνωστό, ωστόσο με εξέπληξε ότι γράφει εξίσου καλά αστυνομικό μυθιστόρημα όσο και ιστορικό.
Αν αγαπάς το είδος θα το κατά ευχαριστηθείς, μα κι αν ακόμη δεν το αγαπάς.... μάλλον θα αλλάξεις γνώμη μετα😉👌
March 24, 2018
Για μένα, οι "Καβαφικοί Φόνοι" είναι ένα αξιόλογο βιβλίο!!! 🙂😉🙂
Μία πραγματικά καλοδουλεμένη αστυνομική-ιστορική υπόθεση, με ενδιαφέρουσα περιγραφή γύρω απ' τη ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Όσο για τον πρωταγωνιστή, Νίκο Μάντη: αφασία ο ντετέκτιβ... Τον λάτρεψα!!! 😎😜😎
Επίσης, μ' άρεσε πολύ και η συνεργασία του με τον καθηγητή Δαρείο, όσο κι ο μεταξύ τους διάλογος 😜😜
Μία πραγματικά καλοδουλεμένη αστυνομική-ιστορική υπόθεση, με ενδιαφέρουσα περιγραφή γύρω απ' τη ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Όσο για τον πρωταγωνιστή, Νίκο Μάντη: αφασία ο ντετέκτιβ... Τον λάτρεψα!!! 😎😜😎
Επίσης, μ' άρεσε πολύ και η συνεργασία του με τον καθηγητή Δαρείο, όσο κι ο μεταξύ τους διάλογος 😜😜
September 2, 2018
Σαν πλοκή δε λέει και πολλά, είναι μάλλον πληκτικό και συναισθηματικά στενάχωρο. Δίνει όμως εξαιρετικές ερμηνείες για τον Καβάφη, ειδικά σε ό,τι αφορά το Che fece il gran rifiuto. Απ' αυτό το βιβλίο αγάπησα τον Καβάφη.
May 24, 2020
Από τα καλύτερα αστυνομικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει κ αυτό όχι γιατί δεν μπορείς να βρεις τον δολοφόνο, αλλά για την πρωτοτυπία της υπόθεσης που σχετίζεται με την ζωή του Καφαβη και επίσης για την εκπληκτική ικανότητα του συγγραφέα να εναλλασσει το σκηνικό των ηρώων του και το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
August 7, 2015
Διαβάζοντας την υπόθεση των "Καβαφικών Φόνων" στο οπισθόφυλλο, είχα μεγάλες προσδοκίες από το συγκεκριμένο αστυνομικό μυθιστόρημα. Ένας αθυρόστομος ντετέκτιβ, ένας εκκεντρικός ομοφυλόφιλος καθηγητής, μια σειρά από μυστηριώδεις φόνους, ένα μυστικό που φυλάγεται από τρεις γηραιές πόρνες, δυσνόητα σημειώματα με στίχους του Καβάφη, και μια μυστική λέσχη. Υλικά για ένα πρώτης τάξεως λογοτεχνικό "γεύμα"!
Κάτι όμως πήγε στραβά στην ... εκτέλεση. O κεντρικός χαρακτήρας, ο ντετέκτιβ Μάντης, είναι τόσο ανίκανος που σε κάνει να διερωτάσαι κατά πόσο είναι ικανός να λύσει τα κορδόνια του, πόσο μάλλον μια τόσο μπερδεμένη υπόθεση. Ο δε «χιουμοριστικός» τρόπος που αντιμετωπίζει τον ομοφυλόφιλο καθηγητή, μου θυμίζει άβγαλτο και αμαθές παιδαρέλι, και όχι άνθρωπο της «πιάτσας» που έχει ζήσει και στην Αμερική. Όσο για τον ιδιόρρυθμο καθηγητή Ξενοφών Δαρείο, μάλλον κι αυτός θα ζούσε κάτω από καμιά πέτρα τα τελευταία εκατό χρόνια, αφού μοιάζει να έχει βγει από μια άλλη εποχή (της Άγκαθα Κρίστυ πιθανότατα). Προσθέστε επίσης και άφθονα κλισέ στην πλοκή, το μαύρο χιούμορ του συγγραφέα που (όλως παραδόξως) χρησιμοποιούν σχεδόν όλοι οι ήρωες του βιβλίου στους διαλόγους τους, και μια πλειάδα από υπανάπτυχτους χαρακτήρες που μπέρδευα συνεχώς μεταξύ τους.
Παρ’ ολ’ αυτά, οι «Καβαφικοί Φόνοι» κατάφεραν να με κουτσο-ψυγαγωγήσουν και να με κρατήσουν μέχρι το τέλος.
Κάτι όμως πήγε στραβά στην ... εκτέλεση. O κεντρικός χαρακτήρας, ο ντετέκτιβ Μάντης, είναι τόσο ανίκανος που σε κάνει να διερωτάσαι κατά πόσο είναι ικανός να λύσει τα κορδόνια του, πόσο μάλλον μια τόσο μπερδεμένη υπόθεση. Ο δε «χιουμοριστικός» τρόπος που αντιμετωπίζει τον ομοφυλόφιλο καθηγητή, μου θυμίζει άβγαλτο και αμαθές παιδαρέλι, και όχι άνθρωπο της «πιάτσας» που έχει ζήσει και στην Αμερική. Όσο για τον ιδιόρρυθμο καθηγητή Ξενοφών Δαρείο, μάλλον κι αυτός θα ζούσε κάτω από καμιά πέτρα τα τελευταία εκατό χρόνια, αφού μοιάζει να έχει βγει από μια άλλη εποχή (της Άγκαθα Κρίστυ πιθανότατα). Προσθέστε επίσης και άφθονα κλισέ στην πλοκή, το μαύρο χιούμορ του συγγραφέα που (όλως παραδόξως) χρησιμοποιούν σχεδόν όλοι οι ήρωες του βιβλίου στους διαλόγους τους, και μια πλειάδα από υπανάπτυχτους χαρακτήρες που μπέρδευα συνεχώς μεταξύ τους.
Παρ’ ολ’ αυτά, οι «Καβαφικοί Φόνοι» κατάφεραν να με κουτσο-ψυγαγωγήσουν και να με κρατήσουν μέχρι το τέλος.
August 24, 2013
Δεν κατάφερα να βρω ενδιαφέρον στο βιβλίο. Μου έδωσε την εντύπωση ότι ο συγγραφέας τσαλαβουτούσε προσπαθώντας να μιμηθεί από δω κι από κει. Ο ήρωας του είναι ένας brutal πολλά βαρύς και όχι. Εντυπωσιακές ανατινάξεις γίνονται, ομοφυλοφιλικό σασπένς για να συμβαδίζει με τον ποιητή, ολίγη από αίσθημα, αλλά στο τέλος ο θησαυρός αποδεικνύεται άνθρακες.
Φόνοι χωρίς λόγο και φόνευση της αναγνωστικής όρεξης τελικά.
Φόνοι χωρίς λόγο και φόνευση της αναγνωστικής όρεξης τελικά.
July 18, 2014
Ο αγαπημένος μου συγγραφέας, μετά την αξεπέραστη τετραλογία για τον Εμφύλιο πόλεμο, αποφασίζει να διασχίσει καινούργια μονοπάτια και να γράψει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα! Με μια έξοχη κεντρική ιδέα και μια ενδελεχή έρευνα και μελέτη, ιδού: καβαφικοί φόνοι! Σε γενικές γραμμές αξίζει να το διαβάσετε, αν κι έχω κάποιες αντιρρήσεις που θα παρουσιάσω στη συνέχεια.
Νίκος Μάντης: κυνικός, ωμός, ματσό, αποτυχημένος ιδιωτικός ντετέκτιβ, σιχαίνεται την γκρίνια της απλήρωτης γραμματέως του και κυρίως τους ομοφυλόφιλους! Ο αδερφός του είναι κατάκοιτος στο νοσοκομείο μετά από απόπειρα αυτοκτονίας κι επικοινωνεί μόνο με το μικρό δάχτυλο του δεξιού του χεριού. Ο Νίκος ερωτοτροπεί με τη σουξεδιάρα και σκυλού τραγουδίστρια Ζωή η οποία τον αγαπά αληθινά αλλά εκείνος διστάζει να τη δεχτεί στη ζωή του πλήρως και άνευ όρων.
Ξενοφών Δαρείος: αρχαιολόγος, παθιασμένος καβαφιστής, πρώην καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ομοφυλόφιλος. Ζει αποκλεισμένος στο μικρό του διαμέρισμα, αναπολώντας τις στιγμές με τον Λόρενς και τις τύψεις του που τον απάτησε, οπότε ο Λόρενς αυτοκτόνησε.
Η σωρεία των φόνων ξεκινούν με τη δολοφονία της Πανδώρας Καλλέργη, η οποία βρέθηκε σφαγμένη στην έπαυλή της. Μετά την Πανδώρα Καλλέργη σιγά σιγά προκύπτουν κι άλλοι φόνοι. όλοι συνοδεύονται από ιδιόχειρα σημειώματα, πιστά αντίγραφα των μονόφυλλων του Καβάφη, και τα θύματα είναι σκηνοθετημένα έτσι ώστε να αναπαριστούν την ατμόσφαιρα και το θέμα των ποιημάτων.
Ένας μυστηριώδης πελάτης ρίχνει τον Μάντη στην υπόθεση, κουνώντας του το δόλωμα ενός μεγάλου χρηματικού ποσού. Στην πορεία των ερευνών ανακαλύπτει ότι ο Δαρείος είναι μια σημαντική πηγή πληροφοριών και συνεργάζονται. Έτσι ξεκινάει μια περιπέτεια γεμάτη ανατροπές, ανατολίτικο μυστήριο, καβαφική ποίηση, αιγυπτιακή κουλτούρα και άφθονο ανθρωποκυνηγητό.
Τα θύματα σχετίζονται μεταξύ τους ως μέλη της Αδελφότητος της Ιθάκης, μια ομάδα ανθρώπων με σκοπό την προώθηση και την ανάδειξη του καβαφικού βίου και έργου, με σημαντική οικονομική περιουσία και κάποια πολύτιμα έγγραφα, που βρίσκονται κάπου στην Αίγυπτο. Ποιος σκοτώνει τα μέλη της αδελφότητας και γιατί; Τι έχει να κερδίσει; Τι κρύβει η πολυτάραχη ζωή της Πανδώρας Καλλέργη, πρώην πόρνης στην Αλεξάνδρεια και γειτόνισσας του Καβάφη; Τι υπάρχει στον μυστηριώδη φάκελο που βρίσκεται στην κατοχή της αδελφότητας και τι είδους αναστάτωση θα φέρει στον λογοτεχνικό και φιλολογικό κόσμο;
Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, σε μορφή αμερικανικού αστυνομικού βιβλίου νουάρ. Έχουμε τους καλούς, έχουμε τους κακούς, έχουμε τον χαμένο θησαυρό, έχουμε ένα αληθοφανέστατο υπόβαθρο, έχουμε πολλά πραγματολογικά στοιχεία, έχουμε τη μοναδική ατμοσφαιρική πένα του συγγραφέα και φυσικά έχουμε εικόνες από το Σινά, την Αλεξάνδρεια και τη νεκρόπολή της, το κόκκινο σαλόνι του Καβάφη, την προσωπικότητα και το έργο του μεγάλου αυτού λογοτέχνη κι εύκολα παρασύρεσαι. Ο πραγματικός ένοχος πίσω από όλα αυτά είναι μια έκπληξη και ομολογώ ότι δεν το περίμενα. Καλοστημένο λοιπόν, με νότες χιούμορ, έξυπνο, πρωτότυπο, αγωνιώδες, με πραγματολογικά και εγκυκλοπαιδικά στοιχεία όπου και όσο ακριβώς πρέπει.
Τα αποσπάσματα από το ημερολόγιο της Πανδώρας Καλλέργη είναι λυρικότατα (η γνωστή πένα του συγγραφέα!) αλλά πολύ λίγα! Η Αλεξάνδρεια και το Σινά μας καλούν κοντά τους, μας καλωσορίζουν, μας αποκαλύπτουν με νάζι τα κρυμμένα μυστικά τους κι ο αναγνώστης αφήνεται να μυρίσει ναργιλέ, να γευτεί χούμους, να τρίψει τα μάτια του από το μισίρι, να δροσιστεί στην αύρα της Κορνίς και να ακούσει τους ψιθύρους στον τοίχο του σπιτιού του Καβάφη στην πρώην οδό Λέψους.
Αυτό που με ξένισε είναι το υφάκι του Μάντη είτε στους διαλόγους είτε στην αφήγηση με το στόμα του συγγραφέα: πολύ μπρουτάλ, μάγκικο και δήθεν, πολύ φτιαχτό, πολύ ρηχό. ΟΚ δε διαβάζει στη ζωή του αλλά δεν έχει ακούσει τίποτε απολύτως για τον Καβάφη; ΟΚ δεν του αρέσουν οι ομοφυλόφιλοι αλλά πρέπει να το δείχνει τόσο έντονα και τόσο άσχημα, με μπηχτές και ειρωνείες που δε χρειάζονται ούτε τόσο πολύ ούτε τόσο έντονα, στο κάτω κάτω ζούμε στον 21ο αιώνα κι ο Μάντης πέρασε μεγάλο χρόνο στις ΗΠΑ, όπου η νοοτροπία και η αντίληψη είναι αλλιώς. Ακριβώς αυτό το άκαιρο και άκυρο κατά τόπους χιούμορ άλλαζε τελείως το ύφος του κειμένου. Ειλικρινά πιστεύω ότι ίσως ο συγγραφέας φοβήθηκε μη γελοιοποιηθεί το βιβλίο αν βγει πολύ σοβαροφανές κι ίσως γι' αυτό έριξε πινελιες χιούμορ (σε κάποια σημεία ομολογώ ότι είναι πετυχημένο), όμως τα σεξιστικά αστεία και η ωμή, κυνική εκφραστικότητα του πρωταγωνιστή είναι υπερβολική. Επίσης θα ήθελα η περιπέτεια της Ζωής, που κάοια στιγμή καταλήγει στα χέρια των εχθρών για εκφοβισμό, να τελειώσει αλλιώς κι όχι τόσο απότομα, να ξαναμπεί στη ζωή του Μάντη, να δούμε τις αντιδράσεις του τώρα που κόντεψε να τη χάσει: θα την αγαπήσει επιτέλους;
Ένα βιβλίο πρωτότυπο κι έξυπνο, συνωμοσιολογικό και ανατρεπτικό. Θα το ευχαριστηθείτε!
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
"Κοίταγε ανέκφραστος το όρος Χωρήβ στο βάθος και σκεφτόταν τον Μωϋσή να σκαρφαλώνει γεμάτος θείο σεβασμό και τσουρουφλισμένες πατούσες για να παραλάβει το Νόμο από τον ίδιο τον Θεό Αυτοπροσώπως. Σιγά το θαύμα. Οποιοσδήποτε κι αν αναγκαζόταν να ανεβεί με τα πόδια αυτό το βουνό με σαράντα οχτώ βαθμούς υπό σκιά, θα Τον συναντούσε Αυτοπροσώπως μέχρι να πεις κύμινο" (σελ. 33).
"...για τους σκεπτόμενους ανθρώπους που αισθάνονται φύσει ελεύθεροι και βιώνουν έτσι τις μέρες τους, το υπέρτατο ανθρώπινο δώρο είναι η ελευθερία, η υπέρτατη λειτουργία είναι η βούληση και το υπέρτατο αγαθό η αξιοπρέπεια...Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ' ελεύθερον το εύψυχον" (σελ. 239-240).
"Το ούζο, προελεύσεως και παραγωγής του ίδιου του Αυστραλού αυτοπροσώπως, ήταν ένα κι ένα για εντριβές ή αυτοπυρπολήσεις διαμαρτυρίας. Αν έπινες λίγο παραπάνω από μια γουλιά, έπρεπε να ανάψεις με προσοχή το τσιγάρο και χωρίς να εκπνέεις, αλλιώτικα θα έκανες καριέρα σε τσίρκο" (σελ. 271).
Νίκος Μάντης: κυνικός, ωμός, ματσό, αποτυχημένος ιδιωτικός ντετέκτιβ, σιχαίνεται την γκρίνια της απλήρωτης γραμματέως του και κυρίως τους ομοφυλόφιλους! Ο αδερφός του είναι κατάκοιτος στο νοσοκομείο μετά από απόπειρα αυτοκτονίας κι επικοινωνεί μόνο με το μικρό δάχτυλο του δεξιού του χεριού. Ο Νίκος ερωτοτροπεί με τη σουξεδιάρα και σκυλού τραγουδίστρια Ζωή η οποία τον αγαπά αληθινά αλλά εκείνος διστάζει να τη δεχτεί στη ζωή του πλήρως και άνευ όρων.
Ξενοφών Δαρείος: αρχαιολόγος, παθιασμένος καβαφιστής, πρώην καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ομοφυλόφιλος. Ζει αποκλεισμένος στο μικρό του διαμέρισμα, αναπολώντας τις στιγμές με τον Λόρενς και τις τύψεις του που τον απάτησε, οπότε ο Λόρενς αυτοκτόνησε.
Η σωρεία των φόνων ξεκινούν με τη δολοφονία της Πανδώρας Καλλέργη, η οποία βρέθηκε σφαγμένη στην έπαυλή της. Μετά την Πανδώρα Καλλέργη σιγά σιγά προκύπτουν κι άλλοι φόνοι. όλοι συνοδεύονται από ιδιόχειρα σημειώματα, πιστά αντίγραφα των μονόφυλλων του Καβάφη, και τα θύματα είναι σκηνοθετημένα έτσι ώστε να αναπαριστούν την ατμόσφαιρα και το θέμα των ποιημάτων.
Ένας μυστηριώδης πελάτης ρίχνει τον Μάντη στην υπόθεση, κουνώντας του το δόλωμα ενός μεγάλου χρηματικού ποσού. Στην πορεία των ερευνών ανακαλύπτει ότι ο Δαρείος είναι μια σημαντική πηγή πληροφοριών και συνεργάζονται. Έτσι ξεκινάει μια περιπέτεια γεμάτη ανατροπές, ανατολίτικο μυστήριο, καβαφική ποίηση, αιγυπτιακή κουλτούρα και άφθονο ανθρωποκυνηγητό.
Τα θύματα σχετίζονται μεταξύ τους ως μέλη της Αδελφότητος της Ιθάκης, μια ομάδα ανθρώπων με σκοπό την προώθηση και την ανάδειξη του καβαφικού βίου και έργου, με σημαντική οικονομική περιουσία και κάποια πολύτιμα έγγραφα, που βρίσκονται κάπου στην Αίγυπτο. Ποιος σκοτώνει τα μέλη της αδελφότητας και γιατί; Τι έχει να κερδίσει; Τι κρύβει η πολυτάραχη ζωή της Πανδώρας Καλλέργη, πρώην πόρνης στην Αλεξάνδρεια και γειτόνισσας του Καβάφη; Τι υπάρχει στον μυστηριώδη φάκελο που βρίσκεται στην κατοχή της αδελφότητας και τι είδους αναστάτωση θα φέρει στον λογοτεχνικό και φιλολογικό κόσμο;
Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, σε μορφή αμερικανικού αστυνομικού βιβλίου νουάρ. Έχουμε τους καλούς, έχουμε τους κακούς, έχουμε τον χαμένο θησαυρό, έχουμε ένα αληθοφανέστατο υπόβαθρο, έχουμε πολλά πραγματολογικά στοιχεία, έχουμε τη μοναδική ατμοσφαιρική πένα του συγγραφέα και φυσικά έχουμε εικόνες από το Σινά, την Αλεξάνδρεια και τη νεκρόπολή της, το κόκκινο σαλόνι του Καβάφη, την προσωπικότητα και το έργο του μεγάλου αυτού λογοτέχνη κι εύκολα παρασύρεσαι. Ο πραγματικός ένοχος πίσω από όλα αυτά είναι μια έκπληξη και ομολογώ ότι δεν το περίμενα. Καλοστημένο λοιπόν, με νότες χιούμορ, έξυπνο, πρωτότυπο, αγωνιώδες, με πραγματολογικά και εγκυκλοπαιδικά στοιχεία όπου και όσο ακριβώς πρέπει.
Τα αποσπάσματα από το ημερολόγιο της Πανδώρας Καλλέργη είναι λυρικότατα (η γνωστή πένα του συγγραφέα!) αλλά πολύ λίγα! Η Αλεξάνδρεια και το Σινά μας καλούν κοντά τους, μας καλωσορίζουν, μας αποκαλύπτουν με νάζι τα κρυμμένα μυστικά τους κι ο αναγνώστης αφήνεται να μυρίσει ναργιλέ, να γευτεί χούμους, να τρίψει τα μάτια του από το μισίρι, να δροσιστεί στην αύρα της Κορνίς και να ακούσει τους ψιθύρους στον τοίχο του σπιτιού του Καβάφη στην πρώην οδό Λέψους.
Αυτό που με ξένισε είναι το υφάκι του Μάντη είτε στους διαλόγους είτε στην αφήγηση με το στόμα του συγγραφέα: πολύ μπρουτάλ, μάγκικο και δήθεν, πολύ φτιαχτό, πολύ ρηχό. ΟΚ δε διαβάζει στη ζωή του αλλά δεν έχει ακούσει τίποτε απολύτως για τον Καβάφη; ΟΚ δεν του αρέσουν οι ομοφυλόφιλοι αλλά πρέπει να το δείχνει τόσο έντονα και τόσο άσχημα, με μπηχτές και ειρωνείες που δε χρειάζονται ούτε τόσο πολύ ούτε τόσο έντονα, στο κάτω κάτω ζούμε στον 21ο αιώνα κι ο Μάντης πέρασε μεγάλο χρόνο στις ΗΠΑ, όπου η νοοτροπία και η αντίληψη είναι αλλιώς. Ακριβώς αυτό το άκαιρο και άκυρο κατά τόπους χιούμορ άλλαζε τελείως το ύφος του κειμένου. Ειλικρινά πιστεύω ότι ίσως ο συγγραφέας φοβήθηκε μη γελοιοποιηθεί το βιβλίο αν βγει πολύ σοβαροφανές κι ίσως γι' αυτό έριξε πινελιες χιούμορ (σε κάποια σημεία ομολογώ ότι είναι πετυχημένο), όμως τα σεξιστικά αστεία και η ωμή, κυνική εκφραστικότητα του πρωταγωνιστή είναι υπερβολική. Επίσης θα ήθελα η περιπέτεια της Ζωής, που κάοια στιγμή καταλήγει στα χέρια των εχθρών για εκφοβισμό, να τελειώσει αλλιώς κι όχι τόσο απότομα, να ξαναμπεί στη ζωή του Μάντη, να δούμε τις αντιδράσεις του τώρα που κόντεψε να τη χάσει: θα την αγαπήσει επιτέλους;
Ένα βιβλίο πρωτότυπο κι έξυπνο, συνωμοσιολογικό και ανατρεπτικό. Θα το ευχαριστηθείτε!
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
"Κοίταγε ανέκφραστος το όρος Χωρήβ στο βάθος και σκεφτόταν τον Μωϋσή να σκαρφαλώνει γεμάτος θείο σεβασμό και τσουρουφλισμένες πατούσες για να παραλάβει το Νόμο από τον ίδιο τον Θεό Αυτοπροσώπως. Σιγά το θαύμα. Οποιοσδήποτε κι αν αναγκαζόταν να ανεβεί με τα πόδια αυτό το βουνό με σαράντα οχτώ βαθμούς υπό σκιά, θα Τον συναντούσε Αυτοπροσώπως μέχρι να πεις κύμινο" (σελ. 33).
"...για τους σκεπτόμενους ανθρώπους που αισθάνονται φύσει ελεύθεροι και βιώνουν έτσι τις μέρες τους, το υπέρτατο ανθρώπινο δώρο είναι η ελευθερία, η υπέρτατη λειτουργία είναι η βούληση και το υπέρτατο αγαθό η αξιοπρέπεια...Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ' ελεύθερον το εύψυχον" (σελ. 239-240).
"Το ούζο, προελεύσεως και παραγωγής του ίδιου του Αυστραλού αυτοπροσώπως, ήταν ένα κι ένα για εντριβές ή αυτοπυρπολήσεις διαμαρτυρίας. Αν έπινες λίγο παραπάνω από μια γουλιά, έπρεπε να ανάψεις με προσοχή το τσιγάρο και χωρίς να εκπνέεις, αλλιώτικα θα έκανες καριέρα σε τσίρκο" (σελ. 271).
November 5, 2020
Πολύ ωραίος ο τύπος δεν χαλάστηκα καθόλου και το διάβασα και λιγο πωρωμένη. Από τους λίγους Έλληνες που με μεθυσαν έτσι.
September 11, 2014
Ένα ενδιαφέρον λογοτεχνικό αστυνομικό μυθιστόρημα μυστηρίου από έναν εξαίρετο συγγραφέα.Δυνατή πλοκή με ένταση συνδέοντας γεγονότα με φυσικό τρόπο χωρίς υπερβολή και πάντα με φόντο Ο ΚΑΒΑΦΗΣ και η ποίηση του.
September 4, 2013
Βρήκα το βιβλίο αρκετά ευκολοδιάβαστο και στο είδος του (ελαφρύ αστυνομικό θα το έλεγα) δεν ήταν καθόλου άσχημο, ίσα ίσα αρκετά ενδιαφέρον και με αρκετή δόση μυστηρίου - ανατροπών για να κρατά το ενδιαφέρον. Μπορεί σε κάποιον να μην αρέσουν τα εκ πρώτης όψεως «άγαρμπα» κλισέ του αστυνομικού είδους. Όμως, σε συνδυασμό με κάποια διακριτικά καυστικά - αυτοσαρκαστικά σχόλια που βρίσκουν το δρόμο τους στα λόγια των ηρώων, με έπεισαν πως ο συγγραφέας απλά κλείνει πονηρά το μάτι στον υποψιασμένο αναγνώστη, σα να λέει «χαλάρωσε κι απόλαυσέ το, δεν είναι βιβλίο για φιλοσοφικό προβληματισμό» - όχι πως δεν υπάρχουν αφορμές να κινηθεί και προς τα εκεί η σκέψη του αναγνώστη. Τέλος, όπως πάντα εκτιμώ ιδιαίτερα τις ιστορικές πληροφορίες σε ένα βιβλίο και εδώ τα καταφέρνει αρκετά καλά ο συγγραφέας.
August 3, 2019
Ένα καλογραμμένο ταξίδι στην Αλεξάνδρεια και στην ιστορία του σπουδαίο και αγαπημένου μου ποιητή Κ. Π. Καβάφη. Δυστυχώς όμως ένα ανούσιο ταξίδι! Η ιστορία σώζεται από την εξαιρετική πένα του κύριου Παπαθεοδώρου δεν είναι όμως τίποτα σπουδαίο ή ευφάνταστο. Ανιαρό και ανούσιο θα το έλεγα. Προσωπικά θεωρώ πως η ιστορία ήταν εμπνευσμένη από κάποια αμερικάνικη ταινία με θεωρίες συνωμοσίας χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγω ύπαρξης! Μια σειρά φόνων στην οποία ο δολοφόνος αφήνει ποιήματα του καβάφη. Μια μυστική λέσχη κ ένα wannabe μυστικό που προστατεύει! Ενα ανύπαρκτο ουσιαστικά μυστικό! Ένας τζογαδόρος ντέτεκτιβ, μια αστυνομία decor και ανύπαρκτη. Η ταυτότητα του δολοφόνου βγάζει μάτι από την πρώτη στιγμή που θα κάνει εμφάνιση στο βιβλίο. Απο μένα πέρνει 3 αστεράκια γιατί όλα είναι θέμα γούστου! Όσο και να μην μου άρεσε η ιστορια καθε αυτή δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω και να αγνοήσω το πόσο σπουδαία γράφει ο κύριος Παπαθεοδώρου. Κρίμα γιατί με μια πιο ωραία ιστορία θα μπορούσε να ήταν ένα απίστευτα υπέροχο βιβλίο!
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 19, 2023
Δηλώνω ενθουσιασμένη με την πλοκή αυτού του βιβλίου και είναι ευχάριστο να το λέω αυτό για ένα ελληνικό μυθιστόρημα μυστηρίου καθώς μου συμβαίνει σπάνια. Παρόλα αυτά η πρόζα και η δόμηση των χαρακτήρων ήταν κάπως προβληματικές από μόνη τους η κάθε μια αλλά ειδικά σε συνδυασμό.
Οι χαρακτήρες -με τον πρωταγωνιστή ως βασικό θύμα αυτού- παρουσιάζονται άκρως ανώριμοι για την ηλικία τους και το ιστορικό τους. Ο πρωταγωνιστής δήθεν μαθημένος στο πανεπιστήμιο της ζωής και του δρόμου δεν έχει βασικές γνώσεις σε πολλούς τομείς, κάτι που δεν δικαιολογείται επ' ουδενί. Από μόνο του αυτό μας αφήνει με μια έντονη αίσθηση <<ψέματος>> κατά την ανάγνωση. Αυτό όμως που το κάνει χειρότερο είναι η αντίθεσή του με ασύνηθες λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας καθ' όλο το μυθιστόρημα, το οποίο κιόλας είναι σχεδόν πανομοιότυπο μεταξύ των διαφορετικών χαρακτήρων.
Δεν μετανιώνω που επέλεξα να το διαβάσω, αλλά δεν θα το σύστηνα και σε φίλους.
Οι χαρακτήρες -με τον πρωταγωνιστή ως βασικό θύμα αυτού- παρουσιάζονται άκρως ανώριμοι για την ηλικία τους και το ιστορικό τους. Ο πρωταγωνιστής δήθεν μαθημένος στο πανεπιστήμιο της ζωής και του δρόμου δεν έχει βασικές γνώσεις σε πολλούς τομείς, κάτι που δεν δικαιολογείται επ' ουδενί. Από μόνο του αυτό μας αφήνει με μια έντονη αίσθηση <<ψέματος>> κατά την ανάγνωση. Αυτό όμως που το κάνει χειρότερο είναι η αντίθεσή του με ασύνηθες λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας καθ' όλο το μυθιστόρημα, το οποίο κιόλας είναι σχεδόν πανομοιότυπο μεταξύ των διαφορετικών χαρακτήρων.
Δεν μετανιώνω που επέλεξα να το διαβάσω, αλλά δεν θα το σύστηνα και σε φίλους.
May 30, 2023
Η κεντρική ιδέα καλή. Το βιβλίο περιστρέφεται γύρω από τον Καβάφη, αναφέρεται στη ζωή του και διανθίζεται με τα ποιήματά του. Έχει ιστορικές πληροφορίες,ζωντανές περιγραφές τοπίων, αλλά σαν αστυνομικό δεν το χαρακτηρίζεις. Δεν κρατάει κανένα μυστήριο, και καταλαβαίνεις το δολοφόνο από τις πρώτες σελίδες.
Όσον αφορά στον ιδιωτικό ντετέκτιβ που αναλαμβάνει να λύσει τους φόνους, είναι ένα κακέκτυπο Αμερικανών ντετέκτιβς, τζογαδάρος, μέθυσος, αδαής και εξυπνάκιας.ίσως κάποιος άλλος χαρακτήρας να ταιριαζε περισσότερο στην κεντρική ιδέα.
Όσον αφορά στον ιδιωτικό ντετέκτιβ που αναλαμβάνει να λύσει τους φόνους, είναι ένα κακέκτυπο Αμερικανών ντετέκτιβς, τζογαδάρος, μέθυσος, αδαής και εξυπνάκιας.ίσως κάποιος άλλος χαρακτήρας να ταιριαζε περισσότερο στην κεντρική ιδέα.
September 4, 2019
Ένα αρκετά ωραίο βιβλίο με πολύ δράση και υπέροχη πλοκή αν και στην αρχή μου φάνηκε λίγο βαρετό. Στην συνέχεια η δράση ήταν πολύ γρήγορη και οι εξελίξεις διαδεχόταν η μια την άλλη σε σημείο να μην θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου. Είχε αρκετές δόσεις χιούμορ, έξυπνους διαλόγους και πολύ καλογραμμένους χαρακτήρες. Εκτός από το πρώτο μέρος, που ελπίζω να μην αποθαρρύνει κανέναν, το βιβλίο είναι αρκετά καλό και αξίζει να το διαβάσει κάποιος.
Read
September 26, 2015ΚΑΒΑΦΙΚΟΙ ΦΟΝΟΙ, ένας τίτλος σε συνδυασμό με ένα εξώφυλλο που μαγνητίζει και ένα οπισθόφυλλο που δημιουργεί κατ'ευθείαν ερωτήματα στον αναγνώστη. Το πρώτο βιβλίο του Θοδωρή Παπαθεοδώρου που διαβάζω είναι ένα άρτιο και πολυδιάστατο αστυνομικό μυθιστόρημα που καθηλώνει από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία.
Ο ευφυέστατος μύθος είναι γραμμένος με κυνισμό, χιούμορ και ρεαλισμό. Η τριτοπρόσωπη αφήγηση δημιουργεί ερωτήματα στον αναγνώστη και η καταιγιστική ροή του από τη μέση και μετά συνθέτει ένα σκοτεινό θρίλερ ανθρωποκυνηγητού. Οι αποκαλύψεις δίνονται σταδιακά στον αναγνώστη με μια σαδιστική διάθεση, αναγκάζοντας τον να ρουφάει κυριολεκτικά τις σελίδες του μυθιστορήματος.
Οι ΚΑΒΑΦΙΚΟΙ ΦΟΝΟΙ του Θοδωρή Παπαθεοδώρου προσφέρουν στον αναγνώστη την μαγεία του άρτιου αστυνομικού μυθιστορήματος με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο. Οι πολλές ανατροπές καθώς και η αναφορά σε ιστορικά στοιχεία πόλεων, δρώμενων και κτιρίων αλλά και οι σαφείς αναφορές στη ζωή του Κωνσταντίνου Καβάφη, τηρούμενων των αναλογιών μεταξύ αξιοπρέπειας και θαυμασμού απέναντι στον ποιητή, κατατάσσουν το μυθιστόρημα στα αριστουργήματα της νέας γενιάς συγγραφέων.
Οι χαρακτήρες, άριστα ψυχογραφημένοι, μπλέκονται σε ένα κυνήγι δολοφόνου αναλύοντας σκηνοθετημένους φόνους που με μαεστρία περιγράφονται από το συγγραφέα. Ήρωες με προσωπικά πάθη συμβάλλουν στην αριστουργηματική γραφή του Θοδωρή Παπαθεοδώρου μια και μέσω αυτών θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.
Ένα αριστούργημα το οποίο θα λατρέψει μέχρι και ο πιο απαιτητικός αναγνώστης και λάτρης αστυνομικών υποθέσεων.
Ο ευφυέστατος μύθος είναι γραμμένος με κυνισμό, χιούμορ και ρεαλισμό. Η τριτοπρόσωπη αφήγηση δημιουργεί ερωτήματα στον αναγνώστη και η καταιγιστική ροή του από τη μέση και μετά συνθέτει ένα σκοτεινό θρίλερ ανθρωποκυνηγητού. Οι αποκαλύψεις δίνονται σταδιακά στον αναγνώστη με μια σαδιστική διάθεση, αναγκάζοντας τον να ρουφάει κυριολεκτικά τις σελίδες του μυθιστορήματος.
Οι ΚΑΒΑΦΙΚΟΙ ΦΟΝΟΙ του Θοδωρή Παπαθεοδώρου προσφέρουν στον αναγνώστη την μαγεία του άρτιου αστυνομικού μυθιστορήματος με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο. Οι πολλές ανατροπές καθώς και η αναφορά σε ιστορικά στοιχεία πόλεων, δρώμενων και κτιρίων αλλά και οι σαφείς αναφορές στη ζωή του Κωνσταντίνου Καβάφη, τηρούμενων των αναλογιών μεταξύ αξιοπρέπειας και θαυμασμού απέναντι στον ποιητή, κατατάσσουν το μυθιστόρημα στα αριστουργήματα της νέας γενιάς συγγραφέων.
Οι χαρακτήρες, άριστα ψυχογραφημένοι, μπλέκονται σε ένα κυνήγι δολοφόνου αναλύοντας σκηνοθετημένους φόνους που με μαεστρία περιγράφονται από το συγγραφέα. Ήρωες με προσωπικά πάθη συμβάλλουν στην αριστουργηματική γραφή του Θοδωρή Παπαθεοδώρου μια και μέσω αυτών θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.
Ένα αριστούργημα το οποίο θα λατρέψει μέχρι και ο πιο απαιτητικός αναγνώστης και λάτρης αστυνομικών υποθέσεων.
September 29, 2013
Πιο μπουνταλά ντετέκτιβ δύσκολα θα βρεις. Πάει από τη μία γκάφα στην άλλη, παρά τη μακροχρόνια εμπειρία του. Χώρια το πόσο αστοιχείωτος είναι... (Σοβαρά, τώρα, τελείωσε το ελληνικό σχολείο και δεν γνωρίζει τον Καβάφη ούτε σαν όνομα;)... και ομοφοβικός. Ευτυχώς που είναι και ο καθηγητής Δαρείος και σώζει την κατάσταση. Πάντως το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα, ειδικά στην αρχή που στήνεται το μυστήριο και σκιαγραφούνται οι χαρακτήρες. Σε αυτό το μέρος ρέει και πιο αβίαστα το χιούμορ, που στη συνέχεια επισκιάζεται από τους πολλούς φόνους.
July 18, 2020
Οι Καβαφικοί φόνοι είναι ένα αρκετά διασκεδαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα με μεγαλύτερό του ατού την μύηση στην ποίηση του θεϊκού Καβάφη. Οι στίχοι του ποιητή μαζί με στοιχεία της βιογραφίας του είναι εκείνα που πραγματικά κάνουν τον αναγνώστη να εκτιμήσει μία, κατά τα άλλα, αρκετά συνηθισμένη αστυνομική ιστορία. Στα αρνητικά ο στερεοτυπικός και στα όρια του μισογυνισμού τρόπος αντιμετώπισης των γυναικείων χαρακτήρων (χαζούλα, ερωτευμένη με το αφεντικό γραμματέας που ανέχεται τις προσβολές και τις βρισιές του χωρίς να πληρώνεται, με μόνη ευχαρίστηση να τον εξυπηρετεί. Στωική πρώην ερωμένη που επιθυμεί τον γάμο με τον ήρωα ντεντεκτιβ και εκείνος την βλέπει μόνο ως αποκούμπι στη ρημαγμένη του ζωή χωρίς όμως να της δίνει περισσότερες ελπίδες.), στα θετικά ο υπέροχος χαρακτήρας του καθηγητή Δαρείου που προσεγγίζεται με τρυφερότητα αν και κάπως επιφανειακά.
December 9, 2020
Αγαπώ τη γραφή του Παπαθεοδώρου! Είναι αυθεντική και χιουμοριστική! Είναι το τρίτο του αστυνομικό που διαβάζω και είναι εξαιρετικό! Έχει πλέξει τόσο περίτεχνα την ιστορία, κάνοντας το αγωνιώδες και σκοτεινό! Οι χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν είναι όπως πάντα ενδιαφέροντες και εντελώς διαφορετικοί, ενώ συνυπάρχουν σε ένα τρελό κυνηγητό ανάμεσα στην Αθήνα και στη μαγική Αλεξάνδρεια για την ανακάλυψη της αλήθειας γύρω από τα εγκλήματα, αλλά για όσα αφορούν στο παρελθόν του ποιητή και των θυμάτων που αποτέλεσαν τα κίνητρα των φόνων! Φυσικά οι παράλληλες ιστορίες που σχετίζονται με τις ζωές των πρωταγωνιστών μετατρέπουν το μυστήριο αυτό σε ένα συναισθηματικό γαϊτανάκι μεταξύ έρωτα, αγάπης, θυμού και θλίψης! Το λάτρεψα!!
July 15, 2019
Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον συγκεκριμένο συγγραφέα και μου άρεσε αρκετά αν και δεν φημίζεται για το αστυνομικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο αναφέρετε στον μεγάλο Έλληνα ποιητή όπως φαίνεται και στον τίτλο και περιέχει μέσα πολλά από τα ποιήματα του, κάτι που με ενθουσίασε σαν ιδέα. Σαν ιστορία αργεί να ξεκινήσει και αντιλαμβάνεσαι γρήγορα ποιος είναι ο δολοφόνος. Επίσης δεν έχει επαναλήψεις και έτσι διαβάζετε ευχάριστα. Η ιστορία μιλάει για τον θάνατο μιας υπέργηρης κυρίας και την υπόθεση αναλαμβάνει ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Νίκος Μαντής, ο οποίος έχει έρθει από την Αμερική. Το τέλος του βιβλίου έχει μία υπόνοια ότι μπορεί να υπάρξει και δεύτερο κάτι το οποίο ελπίζω.
March 7, 2021
Ένα αξιόλογο αστυνομικό μυθιστόρημα καλογραμμένο και με ενδιαφέρουσα πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον.Τα μικρά κεφάλαια με γρήγορες εναλλαγές σκηνικού και πρωταγωνιστών βοηθάνε στην γρήγορη εξέλιξη της ιστορίας και δεν κουράζουν τον αναγνώστη. Πέρα όμως από το αστυνομικό ενδιαφέρον της ιστορίας το μυθιστόρημα αποτελεί ένα αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη και την ποίηση του...
July 19, 2017
Συναρπαστικό, οι αρχικές υποψίες επιβεβαιώνονται αλλά ο Καβάφης, η αρχαιολογία, η Αλεξάνδρεια, η ποίηση, οι χαρακτήρες, ετερόκλητοι αλλά έτοιμοι για περιπέτεια και νέες σχέσεις, σε κρατάν ως την τελευταία σελίδα.
January 25, 2017
Να λοιπόν και ένα πολύ καλό αστυνομικό βιβλίο από έναν αγαπημένο συγγραφέα.
Εισχωρώντας μέσα στο κλίμα της εποχής και της ψυχοσύνθεσης του Καβάφη, με αναφορά σε ποιήματα και έννοιες καβαφικά ανεπανάληπτες και διαχρονικές, μέσα από ρομαντικούς και ευφάνταστους διαλόγους η ιστορία σε κατακτά ολοκληρωτικά.
Ήρωες αρμονικά ταιριασμένοι, αν και διαμέτρου αντίθετοι μεταξύ τους ως χαρακτήρες, αναζητούν την αλήθεια του μυστηρίου, με παράλληλη αναζήτηση του αληθινού εαυτού τους, μαζί με χιούμορ και συγκίνηση.
Το απήλαυσα πραγματικά, και σκέφτηκα πως έχω καιρό να διαβάσω τον ποιητή του έρωτα και της ομορφιάς, του ανθρώπου που μετέτρεψε τον πόνο και το "ελάττωμα" του σε "τραγούδι", ικανό να αντηχεί στους αιώνες.
http://vivliakaioneira.blogspot.gr/
Εισχωρώντας μέσα στο κλίμα της εποχής και της ψυχοσύνθεσης του Καβάφη, με αναφορά σε ποιήματα και έννοιες καβαφικά ανεπανάληπτες και διαχρονικές, μέσα από ρομαντικούς και ευφάνταστους διαλόγους η ιστορία σε κατακτά ολοκληρωτικά.
Ήρωες αρμονικά ταιριασμένοι, αν και διαμέτρου αντίθετοι μεταξύ τους ως χαρακτήρες, αναζητούν την αλήθεια του μυστηρίου, με παράλληλη αναζήτηση του αληθινού εαυτού τους, μαζί με χιούμορ και συγκίνηση.
Το απήλαυσα πραγματικά, και σκέφτηκα πως έχω καιρό να διαβάσω τον ποιητή του έρωτα και της ομορφιάς, του ανθρώπου που μετέτρεψε τον πόνο και το "ελάττωμα" του σε "τραγούδι", ικανό να αντηχεί στους αιώνες.
http://vivliakaioneira.blogspot.gr/
September 1, 2015
Λοιπόν, ο Παπαθεοδώρου δείχνει να το ‘χει όλο. Χτίζει μυστήριο και έγκλημα γύρω από τον τόσο διάσημο Αλεξανδρινό ποιητή, για τον οποίο έχουν γραφτεί τα πάντα, εκτός από αστυνομική ιστορία! Δυνατοί χαρακτήρες, δεμένη πλοκή, διαβάζεις εμβόλιμα και ποιήματα του Καβάφη, μιας και όλα τα μυστικά κρύβονται σε αυτά. Αν δηλαδή σου αρέσει το αστυνομικό, αλλά νιώθεις και λίγο ιντελεκτουέλ, αυτό το βιβλίο είναι για σένα.
May 24, 2020
Αρκετά καλό.
Ίσως όχι τόσο όσο το περίμενα, όμως πολύ καλύτερο απ' όσο τολμούσα να πιστεύω.
Πάντως το θετικότερο όλων ήταν πως δε βαρέθηκα, ούτε πέρασε καθόλου από το μυαλό μου η σκέψη να το αφήσω πριν το τελειώσω. Κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον.
Ίσως όχι τόσο όσο το περίμενα, όμως πολύ καλύτερο απ' όσο τολμούσα να πιστεύω.
Πάντως το θετικότερο όλων ήταν πως δε βαρέθηκα, ούτε πέρασε καθόλου από το μυαλό μου η σκέψη να το αφήσω πριν το τελειώσω. Κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον.
September 9, 2015
Χάνει απ'όπου κι αν το πιάσω.Το αφήνω λοιπόν ασχολίαστο.Ο Καβάφης πάντως θα μπορούσε να τύχει καλύτερης αντιμετώπισης.Και οι ομοφυλόφιλοι το ίδιο.
Displaying 1 - 27 of 27 reviews