What do you think?
Rate this book
Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά
Τα ουρλιαχτά που ακούς πέρα από τον ορίζοντα... Τα σιγανά γέλια κάτω από το πάτωμα... Οι διαβολικές αντανακλάσεις της φωτιάς στον τοίχο...
Υπάρχουν όντα και δυνάμεις που, αν είσαι τυχερός, ο δρόμος σου δεν θα διασταυρωθεί ποτέ μαζί τους. Διαφορετικά, ίσως γίνεις εσύ ο ήρωας μιας ιστορίας τρόμου...
Δέκα ιστορίες τρόμου και φαντασίας στη σύγχρονη, ελληνική πραγματικότητα. Δέκα ιστορίες για τους κόσμους κάτω από τον κόσμο μας.
Υπάρχουν όντα και δυνάμεις που, αν είσαι τυχερός, ο δρόμος σου δεν θα διασταυρωθεί ποτέ μαζί τους. Διαφορετικά, ίσως γίνεις εσύ ο ήρωας μιας ιστορίας τρόμου...
Δέκα ιστορίες τρόμου και φαντασίας στη σύγχρονη, ελληνική πραγματικότητα. Δέκα ιστορίες για τους κόσμους κάτω από τον κόσμο μας.
332 pages, Paperback
First published January 1, 2012
92 people want to read
About the author
Γιώργος Γιώτσας
21 books210 followersΓονιός. Σύζυγος. Νυχτερινός ρεσεψιονίστ. Επίσης πολυβραβευμένος συγγραφέας σε Ελλάδα και Αμερική. Απ' το σχολείο άρχισε να γράφει ιστορίες και παραμύθια. Όλα τα βιβλία του έχουν συλλέξει βραβεία και διακρίσεις, αλλά πάνω από όλα την αγάπη του αναγνωστικού κοινού, κάτι για το οποίο είναι ευγνώμων.
Τον Οκτώβριο του 2022 έλαβε το βραβείο EVERLY για το βιβλίο "Το μακρύ σοκάκι" ως "Καλύτερο βιβλίο τρόμου, Έλληνα συγγραφέα".
Τον Οκτώβριο του 2023 έλαβε το βραβείο EVERLY για το βιβλίο "H πολλή αγάπη σκοτώνει" ως "Καλύτερο βιβλίο τρόμου, Έλληνα συγγραφέα", μαζί με την Στέλλα Καραμπακάκη με την οποία το συνέγραψαν.
To 2021 η Athens Voice ανέδειξε "Το Κουτί" ως το "Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς" μετά από επιλογή στα 10 καλύτερα βιβλία, από την συντακτική της ομάδα, και ψηφοφορία αναγνωστών για την πρώτη θέση.
To 2025 η Athens Voice ανέδειξε "Το ξεχωριστό παιδί" ως το "Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς" μετά από επιλογή στα 10 καλύτερα βιβλία, από την συντακτική της ομάδα, και ψηφοφορία αναγνωστών για την πρώτη θέση.
Ο Γιώργος είναι ο μοναδικός Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού με τέσσερα βιβλία (τα 3 back to back) στα top-10 των βραβείων Public, όπως τα ψήφισαν χιλιάδες αναγνώστες
2019 : "Κάτω από το Κρεβάτι" - 230.000 αναγνώστες
2020 : "Εκείνοι που επιστρέφουν", μαζί με Αγνή Σιούλα -190.000 αναγνώστες
2021 : "Το Κουτί" -180.000 αναγνώστες
2025: "Tο ξεχωριστό παιδί" - 175.000 αναγνώστες
Ο συνάδελφος του, Γιάννης Μαργέτης, έγραψε ότι "Ο Γιώργος Γιώτσας αγαπάει αυτό που κάνει" ενώ ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος - Πιπερίαν τον χαρακτήρισε “Ανθρώπινο συγγραφέα”.
Esquire, Mystery, Tv Zapping, Τα Νέα, Το Βήμα, Athens Voice μερικά από τα μέσα που φιλοξένησαν συνεντεύξεις και αφιερώματα για το συγγραφέα και το έργο του. Ο Γιώργος συνεχίζει να γράφει με συνέπεια.
--------------------------------------------------------------
Παρακαλώ έχετε υπόψη: Οι σελίδες με τα βιβλία του Γιώργου Γιώτσα στο goodreads, επεξεργάζονται από συνεργάτες του. Ο Γιώργος δεν απαντάει σε προσωπικά μηνύματα λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας. Διατηρεί ενεργή σελίδα στο facebook με το όνομα: "Γιώργος Γιώτσας συγγραφέας".
Τον Οκτώβριο του 2022 έλαβε το βραβείο EVERLY για το βιβλίο "Το μακρύ σοκάκι" ως "Καλύτερο βιβλίο τρόμου, Έλληνα συγγραφέα".
Τον Οκτώβριο του 2023 έλαβε το βραβείο EVERLY για το βιβλίο "H πολλή αγάπη σκοτώνει" ως "Καλύτερο βιβλίο τρόμου, Έλληνα συγγραφέα", μαζί με την Στέλλα Καραμπακάκη με την οποία το συνέγραψαν.
To 2021 η Athens Voice ανέδειξε "Το Κουτί" ως το "Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς" μετά από επιλογή στα 10 καλύτερα βιβλία, από την συντακτική της ομάδα, και ψηφοφορία αναγνωστών για την πρώτη θέση.
To 2025 η Athens Voice ανέδειξε "Το ξεχωριστό παιδί" ως το "Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς" μετά από επιλογή στα 10 καλύτερα βιβλία, από την συντακτική της ομάδα, και ψηφοφορία αναγνωστών για την πρώτη θέση.
Ο Γιώργος είναι ο μοναδικός Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού με τέσσερα βιβλία (τα 3 back to back) στα top-10 των βραβείων Public, όπως τα ψήφισαν χιλιάδες αναγνώστες
2019 : "Κάτω από το Κρεβάτι" - 230.000 αναγνώστες
2020 : "Εκείνοι που επιστρέφουν", μαζί με Αγνή Σιούλα -190.000 αναγνώστες
2021 : "Το Κουτί" -180.000 αναγνώστες
2025: "Tο ξεχωριστό παιδί" - 175.000 αναγνώστες
Ο συνάδελφος του, Γιάννης Μαργέτης, έγραψε ότι "Ο Γιώργος Γιώτσας αγαπάει αυτό που κάνει" ενώ ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος - Πιπερίαν τον χαρακτήρισε “Ανθρώπινο συγγραφέα”.
Esquire, Mystery, Tv Zapping, Τα Νέα, Το Βήμα, Athens Voice μερικά από τα μέσα που φιλοξένησαν συνεντεύξεις και αφιερώματα για το συγγραφέα και το έργο του. Ο Γιώργος συνεχίζει να γράφει με συνέπεια.
--------------------------------------------------------------
Παρακαλώ έχετε υπόψη: Οι σελίδες με τα βιβλία του Γιώργου Γιώτσα στο goodreads, επεξεργάζονται από συνεργάτες του. Ο Γιώργος δεν απαντάει σε προσωπικά μηνύματα λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας. Διατηρεί ενεργή σελίδα στο facebook με το όνομα: "Γιώργος Γιώτσας συγγραφέας".
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 32 reviews
November 29, 2022
Βραβεία: -Diavasame.gr
-Συμπαντικές διαδρομές
-Ελευθερουδάκης
-Writers Digest USA
2012, 2013 και τρίτη έκδοση το 2021 από τις εκδόσεις Λυκόφως
"Γιώργος Γιώτσας... Νέο αίμα στα βιβλία" ~ATHENS VOICE~
"Ένα βιβλίο που θα στοιχειώσει τον αναγνώστη!" ~artistbook.gr~
"Αντίθετα με τους περισσότερους, ο Γιώργος Γιώτσας μας έστειλε, τέσσερα ενδιαφέροντα δείγματα γραφής! Κάθε ταξίδι ξεκινάει με ένα βήμα και ο νεαρός κύριος Γιώτσας πρόσφατα είδε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά"' να εκδίδεται" ~ESQUIRE~
" Η συλλογή διηγημάτων φαντασίας και τρόμου 'Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά' είναι ένα πραγματικά καλογραμμένο βιβλίο που δεν πρέπει να χάσετε!" ~MYSTERY~
-Συμπαντικές διαδρομές
-Ελευθερουδάκης
-Writers Digest USA
2012, 2013 και τρίτη έκδοση το 2021 από τις εκδόσεις Λυκόφως
"Γιώργος Γιώτσας... Νέο αίμα στα βιβλία" ~ATHENS VOICE~
"Ένα βιβλίο που θα στοιχειώσει τον αναγνώστη!" ~artistbook.gr~
"Αντίθετα με τους περισσότερους, ο Γιώργος Γιώτσας μας έστειλε, τέσσερα ενδιαφέροντα δείγματα γραφής! Κάθε ταξίδι ξεκινάει με ένα βήμα και ο νεαρός κύριος Γιώτσας πρόσφατα είδε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά"' να εκδίδεται" ~ESQUIRE~
" Η συλλογή διηγημάτων φαντασίας και τρόμου 'Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά' είναι ένα πραγματικά καλογραμμένο βιβλίο που δεν πρέπει να χάσετε!" ~MYSTERY~
September 18, 2014
Αν δεν υπήρχαν οι αναφορές στα ελληνικά δεδομένα, δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω τη δουλειά αυτή απο τις αντίστοιχες μεταφρασμένες του εξωτερικού!
**(Εύχομαι να έρθει η μέρα που η παραπάνω φράση δεν θα αποτελεί κοπλιμέντο για την Ελλάδα, η μέρα που οι Έλληνες συγγραφείς τρόμου και φαντασίας θα θεωρούνται απο τους συντοπίτες τους ισάξιοι των ξένων συγγραφέων..)**
Έως τότε όμως, αξίζουν συγχαρητήρια στον Γιώργο Γιώτσα για το ντεμπούτο του!! Για τις καλογραμμένες, εμπνευσμένες αυτές ιστορίες τρόμου που με κράτησαν σε αγωνία απο την αρχή ως το τέλος! Άλλωστε,πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούν να γράψουν διήγημα, η σκέψη τους είναι πολύ συγκροτημένη. Το αποτέλεσμα των ιστοριών στην συλλογή αυτή, είναι πολύ καλό!
Ξεχωρίζω ως αγαπημένο μου απο τα διηγήματα "Το Σκιάχτρο"....ήταν συγκλονιστικό!!
Ανυπομονώ για τις επόμενες δουλειές του συγγραφέα, καθως νιώθω ότι αυτό ήταν μόνο μια πρώτη γεύση απο το τι μας περιμένει!!
**(Εύχομαι να έρθει η μέρα που η παραπάνω φράση δεν θα αποτελεί κοπλιμέντο για την Ελλάδα, η μέρα που οι Έλληνες συγγραφείς τρόμου και φαντασίας θα θεωρούνται απο τους συντοπίτες τους ισάξιοι των ξένων συγγραφέων..)**
Έως τότε όμως, αξίζουν συγχαρητήρια στον Γιώργο Γιώτσα για το ντεμπούτο του!! Για τις καλογραμμένες, εμπνευσμένες αυτές ιστορίες τρόμου που με κράτησαν σε αγωνία απο την αρχή ως το τέλος! Άλλωστε,πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούν να γράψουν διήγημα, η σκέψη τους είναι πολύ συγκροτημένη. Το αποτέλεσμα των ιστοριών στην συλλογή αυτή, είναι πολύ καλό!
Ξεχωρίζω ως αγαπημένο μου απο τα διηγήματα "Το Σκιάχτρο"....ήταν συγκλονιστικό!!
Ανυπομονώ για τις επόμενες δουλειές του συγγραφέα, καθως νιώθω ότι αυτό ήταν μόνο μια πρώτη γεύση απο το τι μας περιμένει!!
July 29, 2015
Η αλήθεια είναι πως ούτε οι Έλληνες συγγραφείς και τα διηγήματα είναι το φόρτε μου,ούτε το συγκεκριμένο είναι το είδος που προτιμώ περισσότερο(εκτόν αν μιλάμε για τον Βασιλιά King)..Το δικό μου μάτι θα πέσει κατευθείαν στους ξένους συγγραφείς του αστυνομικού μυθιστορήματος,κι εκεί θα παραμείνει.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση,πρώτα γνώρισα το συγγραφέα και μετά το βιβλίο του.Και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αυτά τα διηγήματα,μια απόδειξη πως το είδος αυτό έχει όχι μόνο φανατικούς αναγνώστες στην Ελλάδα,αλλά και καλούς γραφιάδες.Οι ιστορίες σε μπάζουν σχεδόν αμέσως στο θέμα τους,αναρωτιέσαι τι θα γίνει παρακάτω,ποια μοίρα περιμένει τους ήρωες και πώς,με ποιά μορφή θα παρουσιαστεί το 'κακό' που αναπόφευκτα θα συναντήσουν.Η όποια υπερβολή δικαιολογείται,μιας και μιλάμε για ιστορίες που έχουν να κάνουν με τον κόσμο του τρόμου και του φανταστικού,αλλά και γιατί ο Γιώργος Γιώτσας έχει καταφέρει να 'χτίσει' γερά την καθεμιά,με τέτοιον τρόπο που ο αναγνώστης θα αποδεχτεί ό,τι τον περιμένει στην επόμενη σκηνή/σελίδα,ως κομμάτι αναπόσπαστο της δράσης και δε θα το θεωρήσει καθόλου εξωπραγματικό.Αυτό νομίζω πως είναι και το πιο πετυχημένο κομμάτι του βιβλίου,η αποδοχή του αναγνώστη.
Μου άρεσε που η κάθε μία ιστορία διέφερε από την άλλη, δε μου άρεσε που όλες διαδραματίζονται στην ελληνική πραγματικότητα - προσωπική μου παραξενιά,μου αρέσει μαζί με το υπόλοιπο 'ταξίδι' που μου προσφέρει το βιβλίο να με ταξιδεύει και γεωγραφικά.
Αγαπημένα μου διηγήματα, το "Σκιάχτρο" και το "Η ζωή συνεχίζεται"
Στη συγκεκριμένη περίπτωση,πρώτα γνώρισα το συγγραφέα και μετά το βιβλίο του.Και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αυτά τα διηγήματα,μια απόδειξη πως το είδος αυτό έχει όχι μόνο φανατικούς αναγνώστες στην Ελλάδα,αλλά και καλούς γραφιάδες.Οι ιστορίες σε μπάζουν σχεδόν αμέσως στο θέμα τους,αναρωτιέσαι τι θα γίνει παρακάτω,ποια μοίρα περιμένει τους ήρωες και πώς,με ποιά μορφή θα παρουσιαστεί το 'κακό' που αναπόφευκτα θα συναντήσουν.Η όποια υπερβολή δικαιολογείται,μιας και μιλάμε για ιστορίες που έχουν να κάνουν με τον κόσμο του τρόμου και του φανταστικού,αλλά και γιατί ο Γιώργος Γιώτσας έχει καταφέρει να 'χτίσει' γερά την καθεμιά,με τέτοιον τρόπο που ο αναγνώστης θα αποδεχτεί ό,τι τον περιμένει στην επόμενη σκηνή/σελίδα,ως κομμάτι αναπόσπαστο της δράσης και δε θα το θεωρήσει καθόλου εξωπραγματικό.Αυτό νομίζω πως είναι και το πιο πετυχημένο κομμάτι του βιβλίου,η αποδοχή του αναγνώστη.
Μου άρεσε που η κάθε μία ιστορία διέφερε από την άλλη, δε μου άρεσε που όλες διαδραματίζονται στην ελληνική πραγματικότητα - προσωπική μου παραξενιά,μου αρέσει μαζί με το υπόλοιπο 'ταξίδι' που μου προσφέρει το βιβλίο να με ταξιδεύει και γεωγραφικά.
Αγαπημένα μου διηγήματα, το "Σκιάχτρο" και το "Η ζωή συνεχίζεται"
July 13, 2015
Πριν από λίγες ώρες τελείωσα στην παραλία την πρώτη συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Γιώτσα και το πρόσημο είναι δίχως αμφιβολία θετικό. Πρόκειται για δέκα ιστορίες τρόμου και σκοτεινής φαντασίας που όλες τους, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο, προσφέρουν αυτό που ήταν ο αρχικός τους σκοπός: Αγνό τρόμο. Το βιβλίο είναι γεμάτο καλές ιδέες, δυνατές σκηνές βίας και σκοτεινές εικόνες.
Δεν υπάρχει περίπτωση οι λάτρεις του είδους να μην μείνουν ικανοποιημένοι έστω και στο ελάχιστο από το βιβλίο αυτό. Σίγουρα έχει αρνητικά σημεία, όπως κάποια προβληματάκια στην πλοκή ορισμένων διηγημάτων ή κάποιες αδυναμίες σε ορισμένα σημεία όσον αφορά την γραφή, όμως δεν είναι τόσο σοβαρά για να χαλάσουν την αναγνωστική απόλαυση και, όσο να'ναι, δικαιολογούνται από την στιγμή που είναι το πρώτο έργο του συγγραφέα που εκδίδεται. Δεν θα κάτσω να αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά ή να μαρτυρήσω τις πλοκές τους, απλώς θα ξεχωρίσω τα τρία διηγήματα που μου έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση και τα δυο που δεν με ικανοποίησαν στον ίδιο βαθμό με τα υπόλοιπα. Ως τρία καλύτερα ξεχωρίζω τα εξής: "Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από Τα βουνά", "Η σερενάτα της μαύρης γάτας" και το "Το σκιάχτρο". Όσον αφορά τα δυο πιο αδύναμα, στα δικά μου μάτια, διηγήματα, είναι αυτά: "22 δευτερόλεπτα" και "Όταν κλαίει και ο Θεός".
Γενικά πάντως κάθε ιστορία είχε να προσφέρει το κατιτίς της και δεν ένιωσα σε κανένα σημείο βαρεμάρα ή κούραση. Σ'αυτό βοήθησε και η ευκολοδιάβαστη και απλή γραφή. Αν θέλετε μια καλογραμμένη συλλογή διηγημάτων που να προσφέρει απλόχερα τρόμο και αγωνία, η συγκεκριμένη είναι μια πάρα πολύ καλή επιλογή. Περιμένω πως και πως την έκδοση του μυθιστορήματος "Εκ Νεκρών".
Δεν υπάρχει περίπτωση οι λάτρεις του είδους να μην μείνουν ικανοποιημένοι έστω και στο ελάχιστο από το βιβλίο αυτό. Σίγουρα έχει αρνητικά σημεία, όπως κάποια προβληματάκια στην πλοκή ορισμένων διηγημάτων ή κάποιες αδυναμίες σε ορισμένα σημεία όσον αφορά την γραφή, όμως δεν είναι τόσο σοβαρά για να χαλάσουν την αναγνωστική απόλαυση και, όσο να'ναι, δικαιολογούνται από την στιγμή που είναι το πρώτο έργο του συγγραφέα που εκδίδεται. Δεν θα κάτσω να αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά ή να μαρτυρήσω τις πλοκές τους, απλώς θα ξεχωρίσω τα τρία διηγήματα που μου έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση και τα δυο που δεν με ικανοποίησαν στον ίδιο βαθμό με τα υπόλοιπα. Ως τρία καλύτερα ξεχωρίζω τα εξής: "Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από Τα βουνά", "Η σερενάτα της μαύρης γάτας" και το "Το σκιάχτρο". Όσον αφορά τα δυο πιο αδύναμα, στα δικά μου μάτια, διηγήματα, είναι αυτά: "22 δευτερόλεπτα" και "Όταν κλαίει και ο Θεός".
Γενικά πάντως κάθε ιστορία είχε να προσφέρει το κατιτίς της και δεν ένιωσα σε κανένα σημείο βαρεμάρα ή κούραση. Σ'αυτό βοήθησε και η ευκολοδιάβαστη και απλή γραφή. Αν θέλετε μια καλογραμμένη συλλογή διηγημάτων που να προσφέρει απλόχερα τρόμο και αγωνία, η συγκεκριμένη είναι μια πάρα πολύ καλή επιλογή. Περιμένω πως και πως την έκδοση του μυθιστορήματος "Εκ Νεκρών".
October 18, 2015
Το πρώτο εγχείρημα του Γιώργου Γιώτσα με κέρδισε με τις δυνατές ιστορίες του, που θα πετύχουν με τον τρόπο τους να σκορπίσουν τρόμο ακόμη και από εκεί που δεν το περιμένεις. Σκοτεινό, βίαιο, ακραίο μερικές φορές, μυστηριώδες...ότι χρειάζεται δηλαδή ένα βιβλίο τρόμου για να γίνει επιτυχία. Ευκολοδιάβαστο, ευχάριστο και κάθε ιστορία διαβαζόταν σφαίρα. Πάρα πολύ καλό! Σειρά τώρα το εκ νεκρών...
October 11, 2014
Μέτα από μια περίπου 30χρονη θητεία φανατικής ανάγνωσης βιβλίων τρόμου -και όλων των περιφερειακών συναισθημάτων, έχω καταλήξει ότι για να είναι ένα τέτοιο βιβλίο πετυχημένο πρέπει να καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να βλέπει μπροστά του το "θηρίο". Οι εικόνες που καταφέρνουν να δημιουργούν οι μεγάλοι συγγραφείς του είδους είναι τόσο ζωντανές που θες δε θες ζεις μέσα στο βιβλίο, βιώνεις τα ίδια συναισθήματα με τους ήρωές του, αγωνιάς, υποφέρεις, Τρομάζεις! Ηθελα καιρό να διαβάσω "Εκείνον που ψιθυρίζει", έχοντας μεγάλη περιέργεια για το περιεχόμενό του. Και, ναι, κ. Γιώτσα, τα καταφέρατε! Καταφέρατε να με τρομάξετε! Το βιβλίο είναι γραμμένο σε μια προσεγμένη αλλά ελεύθερη και μοντέρνα γλώσσα που τη χάρηκα πολύ, νοιώθοντας ότι διαβάζω το γραπτό ενός νέου ανθρώπου που ξέρει να χειρίζεται τις λέξεις. Οι περιγραφές του βιβλίου... αριστουργηματικές, από τις καλύτερες που έχω διαβάσει, ξεχωρίζοντας ιδιαίτερα 2-3 από τις μικρές ιστορίες που περιέχει το βιβλίο. Είδα μπροστά στα μάτια μου τέρατα, δαίμονες, νεκροζώντανους, που μπορούσα να νιώσω τη μυρωδιά τους, να καώ από το βλέμμα τους. Και ανάμεσα σ'αυτά είδα να ξεπηδούν κι άλλα στοιχεία, βιώματα ζωής, χαμένες πορείες & όνειρα, που αγκάλιαζαν τις εικόνες του φόβου δικαιολογώντας τες. Διάβασα ένα βιβλίο με τις σωστές αναλογίες στα συστατικά του, όχι τρόμος για τον τρόμο και μόνο... Αλλωστε αυτό που μας τρομάζει τις περισσότερες φορές περισσότερο δεν είναι το "θηρίο" μόνο αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετείται. Ενα παράπονο μόνο! Ηθελα περισσότερο, ήθελα να διαβάσω κι άλλο. Εύχομαι γρήγορα να μπορέσω να απολαύσω ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, να δω το ταλέντο του συγγραφέα του να ξετυλίγεται σ' όλο του το μεγαλείο.
July 18, 2014
Στο πρώτο του βιβλίο ο Γιώργος Γιώτσας μας παρουσιάζει μια συλλογή από δέκα διηγήματα σκληρού ελληνικού τρόμου.
Τα διηγήματα διαδραματίζονται στην Ελλάδα και πρωταγωνιστές τους είναι καθημερινοί, απλοί, άνθρωποι οι οποίοι όμως μπλέκονται χωρίς τη θέλησή τους σε τρομακτικά μεταφυσικά γρανάζια.
Στο βιβλίο μπορείτε να διαβάσετε ιστορίες για σατανικά κόλπα, για μια γριά μάγισσα, για κοσμογονικές καταστροφές, για σκοτεινούς δαίμονες, τέρατ��, ανθρωποφαγίες, αλλόκοτα πλάσματα, μυστικές πύλες και άλλα τρομακτικά θέματα.
Ξεχώρισα τα διηγήματα «Ο συλλέκτης», «Το σκιάχτρο» και «Η σερενάτα της μαύρης γάτας».
Τα διηγήματα διαδραματίζονται στην Ελλάδα και πρωταγωνιστές τους είναι καθημερινοί, απλοί, άνθρωποι οι οποίοι όμως μπλέκονται χωρίς τη θέλησή τους σε τρομακτικά μεταφυσικά γρανάζια.
Στο βιβλίο μπορείτε να διαβάσετε ιστορίες για σατανικά κόλπα, για μια γριά μάγισσα, για κοσμογονικές καταστροφές, για σκοτεινούς δαίμονες, τέρατ��, ανθρωποφαγίες, αλλόκοτα πλάσματα, μυστικές πύλες και άλλα τρομακτικά θέματα.
Ξεχώρισα τα διηγήματα «Ο συλλέκτης», «Το σκιάχτρο» και «Η σερενάτα της μαύρης γάτας».
February 6, 2015
Η άποψή μου για την εξαιρετική αυτή πρώτη συλλογή διηγημάτων φαντασίας και τρόμου του συγγραφέα Γιώργου Γιώτσα, στο παρακάτω link και στο Spoileralert : http://spoileralert.gr/%CE%B5%CE%BA%C...
September 20, 2014
Είχα την τύχη να παρευρεθώ στην πιο πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά και να γνωρίσω από κοντά τον αγαπητό συγγραφέα Γιώργο Γιώτσα, ο οποίος μας διάβασε και ένα απόσπασμα από "Το Σκιάχτρο" (αγαπημένη ιστορία του αναγνωστικού κοινού αλλά και του ίδιου, όπως μας αποκάλυψε!)
Με συνεπήρε τόσο πολύ η ανάγνωση αυτή ώστε, μόλις βρέθηκα σπίτι μου, ξεκίνησα αμέσως το διάβασμα! Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο με παραστατικές περιγραφές και σκηνές γεμάτες ένταση και αγωνία.
Δεν μπορώ να φαναστώ τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα βιβλίο με ιστορίες τρόμου, όταν όλοι οι χαρακτήρες του, καλοί, κακοί και δαιμονικοί, ξεπηδούν από τις σελίδες και παίρνουν ξεκάθαρη μορφή μπροστά στα μάτια του αναγνώστη!
Να σημειώσω ότι μου άρεσαν εξίσου όλες οι ιστορίες, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μία αγαπημένη αυτή θα ήταν "Το Χρυσαφένιο Χωράφι".
Ανυπομονώ να διαβάσω και τα επόμενα έργα του συγγραφέα!
Με συνεπήρε τόσο πολύ η ανάγνωση αυτή ώστε, μόλις βρέθηκα σπίτι μου, ξεκίνησα αμέσως το διάβασμα! Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο με παραστατικές περιγραφές και σκηνές γεμάτες ένταση και αγωνία.
Δεν μπορώ να φαναστώ τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα βιβλίο με ιστορίες τρόμου, όταν όλοι οι χαρακτήρες του, καλοί, κακοί και δαιμονικοί, ξεπηδούν από τις σελίδες και παίρνουν ξεκάθαρη μορφή μπροστά στα μάτια του αναγνώστη!
Να σημειώσω ότι μου άρεσαν εξίσου όλες οι ιστορίες, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μία αγαπημένη αυτή θα ήταν "Το Χρυσαφένιο Χωράφι".
Ανυπομονώ να διαβάσω και τα επόμενα έργα του συγγραφέα!
November 5, 2014
Ο Γιώργος Γιώτσας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ο Έλληνας Άρχοντας του Τρόμου.
Αυτό φαίνεται, άλλωστε, μέσα από τα ερεβώδη παραμύθια του. Το πηγαίο ταλέντο του σε συνεργία με το μεράκι και την αγάπη του για τη γραφή γέννησαν ένα βιβλίο βγαλμένο από τα βάθη της Κολάσεως. Ο συγγραφέας είναι αναντίρρητα μετρ του είδους και αυτό επιβεβαιώνεται μέσα σε κάθε σελίδα τού βιβλίου του (διαβάστε το και θα με θυμηθείτε).
Προσωπικά, δηλώνω θαυμαστής του και ανυπομονώ για τις επόμενες δουλειές του.
Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα για βράδια που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη σας.
Οι ιστορίες που καρφώθηκαν σαν πρόκα στο μυαλό μου είναι: "Το σκιάχτρο", "Όταν κλαίει ο Θεός", "Εκείνος που ψιθυρίζει", "Η ζωή συνεχίζεται...", "Happy End", "Το τελευταίο ουρλιαχτό" και "Η σερενάτα της μαύρης γάτας".
Αυτό φαίνεται, άλλωστε, μέσα από τα ερεβώδη παραμύθια του. Το πηγαίο ταλέντο του σε συνεργία με το μεράκι και την αγάπη του για τη γραφή γέννησαν ένα βιβλίο βγαλμένο από τα βάθη της Κολάσεως. Ο συγγραφέας είναι αναντίρρητα μετρ του είδους και αυτό επιβεβαιώνεται μέσα σε κάθε σελίδα τού βιβλίου του (διαβάστε το και θα με θυμηθείτε).
Προσωπικά, δηλώνω θαυμαστής του και ανυπομονώ για τις επόμενες δουλειές του.
Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα για βράδια που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη σας.
Οι ιστορίες που καρφώθηκαν σαν πρόκα στο μυαλό μου είναι: "Το σκιάχτρο", "Όταν κλαίει ο Θεός", "Εκείνος που ψιθυρίζει", "Η ζωή συνεχίζεται...", "Happy End", "Το τελευταίο ουρλιαχτό" και "Η σερενάτα της μαύρης γάτας".
March 13, 2015
Το ''Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά'' είναι ένα πολύ δυνατό ανάγνωσμα τρόμου που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα αντίστοιχα ''ξένα''. Συγκεκριμένα, αν δεν υπήρχαν μέσα του τα ελληνικά στοιχεία/ονόματα, ενδεχομένως δε θα αντιλαμβανόμουν καν ότι είναι εγχώριο.
Δε θα σταθώ ιδιαίτερα σε κάποια ιστορία αφού όλες τους είναι καλοδουλεμένες και προσεγμένες. Αυτό όμως που θα μπορούσα να προσθέσω είναι ότι με τον τρόπο που δίνονται, και εξαιτίας του ότι ο λόγος του Γιώργου είναι μεστός και στρωτός, είναι στιγμές που ο αναγνώστης θα νιώσει σίγουρα ότι θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε κάποια από αυτές.Ή ίσως στην αμέσως επόμενη!
Θα ολοκληρώσω λέγοντας ότι το μόνο αρνητικό ενός πολύ καλού ντεμπούτου για έναν συγγραφέα είναι ότι έτσι δημιουργεί άθελα του υψηλές προσδοκίες και για τη συνέχεια! Αν και θεωρώ δεδομένο ότι ο Γιώργος θα τα καταφέρει.
Δε θα σταθώ ιδιαίτερα σε κάποια ιστορία αφού όλες τους είναι καλοδουλεμένες και προσεγμένες. Αυτό όμως που θα μπορούσα να προσθέσω είναι ότι με τον τρόπο που δίνονται, και εξαιτίας του ότι ο λόγος του Γιώργου είναι μεστός και στρωτός, είναι στιγμές που ο αναγνώστης θα νιώσει σίγουρα ότι θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε κάποια από αυτές.Ή ίσως στην αμέσως επόμενη!
Θα ολοκληρώσω λέγοντας ότι το μόνο αρνητικό ενός πολύ καλού ντεμπούτου για έναν συγγραφέα είναι ότι έτσι δημιουργεί άθελα του υψηλές προσδοκίες και για τη συνέχεια! Αν και θεωρώ δεδομένο ότι ο Γιώργος θα τα καταφέρει.
October 30, 2015
Ύστερα από τέσσερα χρόνια πειραματισμών πάνω στη γραφή, ο Γιώργος Γιώτσας κάνει επιτέλους το βήμα προς την έκδοση. Με λόγο άκρως περιγραφικό και έντονη πλοκή στις δέκα συν μία ιστορίες του, το βιβλίο “Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά και άλλες ιστορίες” είναι αναμφίβολα μια πολύ ενδιαφέρουσα πρώτη εικόνα από όσα μπορεί να μας επιφυλάσσει ακόμα ο νέος συγγραφέας.
Η φύση αποτελεί σταθερή πηγή έμπνευσης, ιδιαίτερα στο σκοτάδι. Ομοίως και οι εικόνες απομονωμένων κατοικιών, σε χωριουδάκια με τρομακτικές παραδοσιακές ιστορίες. Μα και τα ξενοδοχεία και τα γραφεία τελετών δεν παύουν να εξυπηρετούν περίφημα τον ρόλο του τρομακτικού αστικού περιβάλλοντος, όπου εκτυλίσσονται τα γεγονότα του ανεξήγητου μυστηρίου που παγώνει το αίμα. Σκληρές εικόνες από αιμοσταγείς σκοτεινές θεότητες, σατανικά μωρά, ζώα που εξυπηρετούν ρόλο μεσολαβητή-φύλακα και μαγικά τάλισμαν, συνθέτουν ένα σύνολο κινηματογραφικών διηγήσεων, των οποίων οι πρωταγωνιστές είναι ενεργοί μέσα στις σελίδες, φανερώνουν έκδηλα τον ενθουσιασμό, την περιέργεια και τον τρόμο τους και μεταδίδουν έτσι άμεσα το προσδοκώμενο κλίμα του βιβλίου.
Με εμφανείς τις επιρροές -ή μάλλον διδαχές- των μεγάλων συγγραφέων τρόμου, καθώς και με πινελιές από προσωπικές εμπειρίες εμπλουτισμένες με την φαντασία του, ο Γιώργος Γιώτσας έχει δημιουργήσει ένα έργο κατεξοχήν βίαιο, από το οποίο, ωστόσο, δεν απουσιάζει η ευαισθησία. Το στοιχείο του φανταστικού είναι επίσης έκδηλο, και μαζί με τις σκοτεινές – σπλάτερ περιγραφές του, “Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά” σίγουρα είναι ικανό να στοιχειώσει τον υποψήφιο αναγνώστη.
[Η παρούσα βιβλιοπαρουσίαση πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ: http://www.artistbook.gr/arthra/epika...]
Η φύση αποτελεί σταθερή πηγή έμπνευσης, ιδιαίτερα στο σκοτάδι. Ομοίως και οι εικόνες απομονωμένων κατοικιών, σε χωριουδάκια με τρομακτικές παραδοσιακές ιστορίες. Μα και τα ξενοδοχεία και τα γραφεία τελετών δεν παύουν να εξυπηρετούν περίφημα τον ρόλο του τρομακτικού αστικού περιβάλλοντος, όπου εκτυλίσσονται τα γεγονότα του ανεξήγητου μυστηρίου που παγώνει το αίμα. Σκληρές εικόνες από αιμοσταγείς σκοτεινές θεότητες, σατανικά μωρά, ζώα που εξυπηρετούν ρόλο μεσολαβητή-φύλακα και μαγικά τάλισμαν, συνθέτουν ένα σύνολο κινηματογραφικών διηγήσεων, των οποίων οι πρωταγωνιστές είναι ενεργοί μέσα στις σελίδες, φανερώνουν έκδηλα τον ενθουσιασμό, την περιέργεια και τον τρόμο τους και μεταδίδουν έτσι άμεσα το προσδοκώμενο κλίμα του βιβλίου.
Με εμφανείς τις επιρροές -ή μάλλον διδαχές- των μεγάλων συγγραφέων τρόμου, καθώς και με πινελιές από προσωπικές εμπειρίες εμπλουτισμένες με την φαντασία του, ο Γιώργος Γιώτσας έχει δημιουργήσει ένα έργο κατεξοχήν βίαιο, από το οποίο, ωστόσο, δεν απουσιάζει η ευαισθησία. Το στοιχείο του φανταστικού είναι επίσης έκδηλο, και μαζί με τις σκοτεινές – σπλάτερ περιγραφές του, “Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά” σίγουρα είναι ικανό να στοιχειώσει τον υποψήφιο αναγνώστη.
[Η παρούσα βιβλιοπαρουσίαση πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ: http://www.artistbook.gr/arthra/epika...]
July 18, 2014
Το βιβλιο σιγουρα θα το εκτιμησουν οι φαν της φαντασιας και του τρομου, μπορει να ειναι η πρωτη ολοκληρωμενη συγγραφικη δουλεια του Γιωτσα, ομως ειναι ξεκαθαρο οτι ειναι γνωστης του ειδους και καταφερνει να δημιουργησει πολυ ατμοσφαιρικες ιστοριες. Η γραφη ειναι πολυ ρεαλιστικη και αμεση και μπλεκει το μεταφυσικο με την καθημερινοτητα που ολοι βιωνουμε κανοντας πολυ ευκολο το suspension of disbelief και ξαφνικα βρισκεις τον εαυτο σου να ανησυχει για τους ανυποψιαστους χαρακτηρες. Ελπιζω σε συνεχεια!
February 1, 2014
Πολύ δυνατό βιβλίο,με παραστατικότατες περιγραφές.Αξίζει να το διαβάσετε και όχι μόνο μια φορά!
(πάντα με γερό στομάχι όμως :D )
(πάντα με γερό στομάχι όμως :D )
September 28, 2017
Δεν απολαμβάνω συνήθως τα διηγήματα. Σπάνια πέφτει στα χέρια μου κάποια συλλογή, ακόμα πιο σπάνια θέλω να γράψω κάποιο και σχεδόν ποτέ δεν σκέφτομαι να το εκδώσω.
Αν και η λογοτεχνία τρόμου έχει τις ρίζες της στις σύντομες ιστορίες όπου ο βασικός χαρακτήρας, χωρίς να ξέρουμε πολλά για το παρελθόν του, ζει τον απόλυτο τρόμο στις λίγες χιλιάδες λέξεις που του αφιερώνονται και είτε βρίσκει την εξιλέωση, είτε ένα αέναο βασανιστήριο, εγώ μεγάλωσα με Stephen King και θέλω να ξέρω και τι φρουτόκρεμα έτρωγε ο πρωταγωνιστής.
Ίσως υπερβάλλω, αλλά μόνο έτσι θα μπορούσα να υπερτονίσω το πόσο καλά πέρασα διαβάζοντας τη συλλογή του Γιώργου Γιώτσα: Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά. Το πρώτο του έργο.
Ένα βιβλίο που με έπιασε από την εισαγωγή -καθώς κάπως έτσι ένιωθα κι εγώ πριν τολμήσω να επικοινωνήσω με το κοινό- και όπως εκμυστηρευτικά στον ίδιο τον συγγραφέα, αρχικά την πέρασα ως το πρώτο διήγημα.
Πολλές ιστορίες, για όλα τα γούστα. Σε κάποια σημεία η γραφή μαρτυρά την πρωτόλεια υφή της, σε άλλα σημεία, φαίνεται πιο δουλεμένη. Παντού όμως ο ασυγκράτητος -συγγραφικός τουλάχιστον- χαρακτήρας του Γιώργου, να σου χτυπάει φιλικά την πλάτη για να σε ξεγελάσει και μετά να σε ρίχνει στον λάκκο με τα φίδια.
Ασυγκράτητος. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που έχω αποφασίσει πως ταιριάζει στον Γιώτσα. Το ταλαντούχος συγγραφέας, δεν είναι χαρακτηριστικό, αλλά δεδομένο μιας και τόσος κόσμος ασχολείται με τα έργα του. Τα ��ιηγήματα του (αλλά και το μυθιστόρημα Εκ Νεκρών), παρά τις όποιες παρατηρήσεις μπορεί να έχει κάποιος, χαρακτηρίζονται στο κεφάλι μου μόνο με τον όρο ασυγκράτητος.
Όλες οι ιστορίες είχαν πράγματα που με κράτησαν, αλλά και πράγματα που ίσως με έκαναν να πηδήσω μερικές παραγράφους.
Όλες; Βασικά όχι… Υπήρξαν κάποιες που ρούφηξα και τα σημεία στίξης, διαβάζοντάς τες εις διπλούν.
Το Σκιάχτρο, Το Τελευταίο Ουρλιαχτό, Όταν κλαίει και ο Θεός, Η Σερενάτα της Μαύρης Γάτας, Το Χρυσαφένιο Χωράφι ήταν τα αγαπημένα μου.
Θα σταθώ όμως και κάπου που δεν μου άρεσε. Δεν μου άρεσε που… δεν μου άρεσε λοιπόν, το ομώνυμο διήγημα. Το «Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά», είχε ιντριγκαδόρικο τίτλο (γι’ αυτό και τιτλοφόρησε την έκδοση φαντάζομαι) και πολύ καλή γενική ιδέα που θα μπορούσε να γίνει βιβλίο από μόνη της.
Προς το τέλος που έπαιρνε μπρος για τα καλά (στα δικά μου δεδομένα) τελείωνε η ιστορία. Μου άρεσαν πολύ τα πλάσματα και η ιδιαίτερη μορφή τους ωστόσο.
Η συνέχεια του άρθρου στο Schoolofrock.gr
https://goo.gl/ibq1Ki
Αν και η λογοτεχνία τρόμου έχει τις ρίζες της στις σύντομες ιστορίες όπου ο βασικός χαρακτήρας, χωρίς να ξέρουμε πολλά για το παρελθόν του, ζει τον απόλυτο τρόμο στις λίγες χιλιάδες λέξεις που του αφιερώνονται και είτε βρίσκει την εξιλέωση, είτε ένα αέναο βασανιστήριο, εγώ μεγάλωσα με Stephen King και θέλω να ξέρω και τι φρουτόκρεμα έτρωγε ο πρωταγωνιστής.
Ίσως υπερβάλλω, αλλά μόνο έτσι θα μπορούσα να υπερτονίσω το πόσο καλά πέρασα διαβάζοντας τη συλλογή του Γιώργου Γιώτσα: Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά. Το πρώτο του έργο.
Ένα βιβλίο που με έπιασε από την εισαγωγή -καθώς κάπως έτσι ένιωθα κι εγώ πριν τολμήσω να επικοινωνήσω με το κοινό- και όπως εκμυστηρευτικά στον ίδιο τον συγγραφέα, αρχικά την πέρασα ως το πρώτο διήγημα.
Πολλές ιστορίες, για όλα τα γούστα. Σε κάποια σημεία η γραφή μαρτυρά την πρωτόλεια υφή της, σε άλλα σημεία, φαίνεται πιο δουλεμένη. Παντού όμως ο ασυγκράτητος -συγγραφικός τουλάχιστον- χαρακτήρας του Γιώργου, να σου χτυπάει φιλικά την πλάτη για να σε ξεγελάσει και μετά να σε ρίχνει στον λάκκο με τα φίδια.
Ασυγκράτητος. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που έχω αποφασίσει πως ταιριάζει στον Γιώτσα. Το ταλαντούχος συγγραφέας, δεν είναι χαρακτηριστικό, αλλά δεδομένο μιας και τόσος κόσμος ασχολείται με τα έργα του. Τα ��ιηγήματα του (αλλά και το μυθιστόρημα Εκ Νεκρών), παρά τις όποιες παρατηρήσεις μπορεί να έχει κάποιος, χαρακτηρίζονται στο κεφάλι μου μόνο με τον όρο ασυγκράτητος.
Όλες οι ιστορίες είχαν πράγματα που με κράτησαν, αλλά και πράγματα που ίσως με έκαναν να πηδήσω μερικές παραγράφους.
Όλες; Βασικά όχι… Υπήρξαν κάποιες που ρούφηξα και τα σημεία στίξης, διαβάζοντάς τες εις διπλούν.
Το Σκιάχτρο, Το Τελευταίο Ουρλιαχτό, Όταν κλαίει και ο Θεός, Η Σερενάτα της Μαύρης Γάτας, Το Χρυσαφένιο Χωράφι ήταν τα αγαπημένα μου.
Θα σταθώ όμως και κάπου που δεν μου άρεσε. Δεν μου άρεσε που… δεν μου άρεσε λοιπόν, το ομώνυμο διήγημα. Το «Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά», είχε ιντριγκαδόρικο τίτλο (γι’ αυτό και τιτλοφόρησε την έκδοση φαντάζομαι) και πολύ καλή γενική ιδέα που θα μπορούσε να γίνει βιβλίο από μόνη της.
Προς το τέλος που έπαιρνε μπρος για τα καλά (στα δικά μου δεδομένα) τελείωνε η ιστορία. Μου άρεσαν πολύ τα πλάσματα και η ιδιαίτερη μορφή τους ωστόσο.
Η συνέχεια του άρθρου στο Schoolofrock.gr
https://goo.gl/ibq1Ki
August 18, 2015
Το πρώτο βιβλίο του Γιώργου Γιώτσα μάς αποκαλύπτει τον ενθουσιασμό και την αγάπη του συγγραφέα για τις ιστορίες τρόμου.
Οι ιστορίες τρόμου δεν είναι εύκολο είδος. Αντιθέτως είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό είδος, διότι, όπως έχει πει και ο Κλάιβ Μπάρκερ, "Όλες οι ιστορίες τρόμου έχουν ειπωθεί", και τούτο σημαίνει ότι για να γράψεις μια καλή ιστορία τρόμου, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαφοροποιηθείς και να ξεχωρίσεις.
Αυτό το καταφέρνει σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό ο Γιώτσας. Οι ιστορίες του, ιστορίες, κυρίως ή αποκλειστικά, μεταφυσικού τρόμου, ξεχωρίζουν για το ιδιαίτερο, προσωπικό ύφος και στυλ γραφής. Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε να το περιγράψω με μερικές λέξεις, θα το χαρακτήριζα ως χειμαρρώδες, περιγραφικό, διεισδυτικό και αναλυτικό, αλλά και απαισιόδοξο. Ο Γιώτσας εκτός από το να μάς περιγράφει το αρχέγονο και προαιώνιο κακό, ξέρει να μάς περιγράφει και την ανθρώπινη ψυχή. Να μάς περιγράφει τις αντιδράσεις των καθημερινών ανθρώπων στην εισβολή του Κακού στην ζωή τους. Ενός κακού, που υπάρχει πριν από τους ανθρώπους και θα υπάρχει και μετά το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο Γιώργος φιλοτεχνεί αρκετά επιτυχημένα το σκηνικό του. Ένα σκηνικό όμως, που είναι χάρτινο. Χάρτινο διότι μπροστά στο αρχαίο Κακό που παραμονεύει πίσω από τις σκιές, τίποτε δεν μπορεί να αντέξει. Τίποτε δεν μπορεί να ανορθώσει το ανάστημα του. Και τελικά όλοι και όλα συντρίβονται ενώπιον της δύναμης του. Δεν θα συναντήσουμε στις ιστορίες του Γιώργου ευτυχισμένο τέλος. Δεν θα δούμε τους ήρωες του να περπατούν νικητές προς την ανατολή του ήλιου. Για εκείνους υπάρχει μονάχα η αιώνια νύχτα. Η νύχτα του αιώνιου Κακού.
Το βιβλίο του Γιώργου Γιώτσα, Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά, είναι ένα βιβλίο, που ξεχειλίζει από ενθουσιασμό και μεράκι, στοιχεία έμφυτα στον Γιώργο. Είναι ένα βιβλίο αντιπροσωπευτικό του είδους. Ένα βιβλίο που μπορεί να αφήσει ικανοποιημένους τόσο τους εξοικειωμένους με το είδος, όσο και αυτούς που κάνουν το πρώτο τους αναγνωστικό βήμα στα άγνωστα χωράφια των ιστοριών τρόμου.
Εγώ από την πλευρά μου το μόνο που έχω να συμβουλεύσω όσους θέλουν να διαβάσουν αυτό το βιβλίο είναι να το κάνουν με όλα τα φώτα αναμμένα!
Οι ιστορίες τρόμου δεν είναι εύκολο είδος. Αντιθέτως είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό είδος, διότι, όπως έχει πει και ο Κλάιβ Μπάρκερ, "Όλες οι ιστορίες τρόμου έχουν ειπωθεί", και τούτο σημαίνει ότι για να γράψεις μια καλή ιστορία τρόμου, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαφοροποιηθείς και να ξεχωρίσεις.
Αυτό το καταφέρνει σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό ο Γιώτσας. Οι ιστορίες του, ιστορίες, κυρίως ή αποκλειστικά, μεταφυσικού τρόμου, ξεχωρίζουν για το ιδιαίτερο, προσωπικό ύφος και στυλ γραφής. Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε να το περιγράψω με μερικές λέξεις, θα το χαρακτήριζα ως χειμαρρώδες, περιγραφικό, διεισδυτικό και αναλυτικό, αλλά και απαισιόδοξο. Ο Γιώτσας εκτός από το να μάς περιγράφει το αρχέγονο και προαιώνιο κακό, ξέρει να μάς περιγράφει και την ανθρώπινη ψυχή. Να μάς περιγράφει τις αντιδράσεις των καθημερινών ανθρώπων στην εισβολή του Κακού στην ζωή τους. Ενός κακού, που υπάρχει πριν από τους ανθρώπους και θα υπάρχει και μετά το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο Γιώργος φιλοτεχνεί αρκετά επιτυχημένα το σκηνικό του. Ένα σκηνικό όμως, που είναι χάρτινο. Χάρτινο διότι μπροστά στο αρχαίο Κακό που παραμονεύει πίσω από τις σκιές, τίποτε δεν μπορεί να αντέξει. Τίποτε δεν μπορεί να ανορθώσει το ανάστημα του. Και τελικά όλοι και όλα συντρίβονται ενώπιον της δύναμης του. Δεν θα συναντήσουμε στις ιστορίες του Γιώργου ευτυχισμένο τέλος. Δεν θα δούμε τους ήρωες του να περπατούν νικητές προς την ανατολή του ήλιου. Για εκείνους υπάρχει μονάχα η αιώνια νύχτα. Η νύχτα του αιώνιου Κακού.
Το βιβλίο του Γιώργου Γιώτσα, Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά, είναι ένα βιβλίο, που ξεχειλίζει από ενθουσιασμό και μεράκι, στοιχεία έμφυτα στον Γιώργο. Είναι ένα βιβλίο αντιπροσωπευτικό του είδους. Ένα βιβλίο που μπορεί να αφήσει ικανοποιημένους τόσο τους εξοικειωμένους με το είδος, όσο και αυτούς που κάνουν το πρώτο τους αναγνωστικό βήμα στα άγνωστα χωράφια των ιστοριών τρόμου.
Εγώ από την πλευρά μου το μόνο που έχω να συμβουλεύσω όσους θέλουν να διαβάσουν αυτό το βιβλίο είναι να το κάνουν με όλα τα φώτα αναμμένα!
February 15, 2016
Ένα χορταστικό βιβλίο με ένα πλήθος διηγημάτων που έχουν ως κοινό τους στοιχείο τον υπερφυσικό τρόμο. Όλα είναι διαφορετικά μεταξύ τους γεγονός που σε παρακινεί μόλις τελειώνεις ένα, να ξεκινάς αμέσως μετά το επόμενο αφού αναρωτιέσαι: Τι εκπλήξεις μου κρύβει τώρα; Ξεχώρισα κι εγώ “Το σκιάχτρο” γιατί σε εκείνο είναι πιο έκδηλες οι αρετές του συγγραφέα. Ανάγλυφες περιγραφές, υπαινικτικός τρόμος, σωστές δόσεις σπλάτερ που έρχονται την κατάλληλη στιγμή. Είναι δύσκολο το σπλάτερ διότι όταν είναι αυτοσκοπός δεν εντυπωσιάζει και τελικά κουράζει τον αναγνώστη. Αντίθετα, όταν δίνεται την κατάλληλη στιγμή προσδίδει στην αφήγηση και κορυφώνει τη δράση. Το πετυχαίνει σε αρκετά σημεία, όπως στη σκηνή του κυνηγητού στο ομώνυμο διήγημα. Στο σκιάχτρο όμως το πετυχαίνει απόλυτα.
Επιπλέον μου έκανε και κάτι άλλο εντύπωση, που το είχα διαισθανθεί από τα πρώtα διηγήματα αλλά το συνειδητοποίησα πλήρως στο τελευταίο, στη σερενάτα της μαύρης γάτας. Ο συγγραφέας έχει την ικανότητα να τοποθετήσει δύο (ή και παραπάνω) χαρακτήρες σε οποιοδήποτε χώρο (σε ένα μπαρ, στην παραλία, σε ένα γραφείο...οπουδήποτε) και να πλάσει έναν πειστικό διάλογο που εξυπηρετεί την πλοκή της ιστορίας. Με άλλα λόγια η ομορφιά του βιβλίου δεν περιορίζεται μόνο στις σκηνές που παραπέμπουν στον υπερφυσικό τρόμο, αλλά και σε εκείνες τις φαινομενικά αθώες που οδηγούν εκεί. Η ικανότητά του αυτή είναι ακόμη πιο εμφανής στο τελευταίο του βιβλίο (εκ νεκρών) που διαβάζω τώρα. Πιστεύω ότι αν η μυθοπλασία του ξεφύγει από το φανταστικό, θα μας δώσει εξίσου καλές ιστορίες (η και ακόμη καλύτερες). Αυτά τα σπέρματα ενυπάρχουν στα διηγήματα του παρόντος βιβλίου, γεγονός που δίνει άλλον ένα λόγο στον υποψήφιο αναγνώστη να διαβάσει το “Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά”.
Επιπλέον μου έκανε και κάτι άλλο εντύπωση, που το είχα διαισθανθεί από τα πρώtα διηγήματα αλλά το συνειδητοποίησα πλήρως στο τελευταίο, στη σερενάτα της μαύρης γάτας. Ο συγγραφέας έχει την ικανότητα να τοποθετήσει δύο (ή και παραπάνω) χαρακτήρες σε οποιοδήποτε χώρο (σε ένα μπαρ, στην παραλία, σε ένα γραφείο...οπουδήποτε) και να πλάσει έναν πειστικό διάλογο που εξυπηρετεί την πλοκή της ιστορίας. Με άλλα λόγια η ομορφιά του βιβλίου δεν περιορίζεται μόνο στις σκηνές που παραπέμπουν στον υπερφυσικό τρόμο, αλλά και σε εκείνες τις φαινομενικά αθώες που οδηγούν εκεί. Η ικανότητά του αυτή είναι ακόμη πιο εμφανής στο τελευταίο του βιβλίο (εκ νεκρών) που διαβάζω τώρα. Πιστεύω ότι αν η μυθοπλασία του ξεφύγει από το φανταστικό, θα μας δώσει εξίσου καλές ιστορίες (η και ακόμη καλύτερες). Αυτά τα σπέρματα ενυπάρχουν στα διηγήματα του παρόντος βιβλίου, γεγονός που δίνει άλλον ένα λόγο στον υποψήφιο αναγνώστη να διαβάσει το “Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά”.
October 22, 2013
Είναι μια συλλογή με ιστορίες καθαρά φαντασίας (όπως το "Ηappy End") και καθαρά τρόμου που μου αρέσουν περισσότερο (όπως τοn "Συλλέκτη") αλλά και πολλές φαντασίας/τρόμου. Η αγαπημένες μου είναι "Ο Συλλέκτης", "Όταν κλαίει και ο Θεός" και η "Σερενάτα της Μαύρης Γάτας". Δυνατές και κινηματογραφικές σκηνές! Κάποια λαθάκια και κάποιες ανομοιομορφίες τις προσπερνάω, λογικές σε μια μια πρώτη έκδοση, το πρόσημο γενικά είναι θετικό! Ένα βιβλίο φαντασίας και τρόμου που συστήνω σίγουρα, εμένα μου άρεσε πολύ στις νυχτερινές αναγνώσεις.
September 18, 2015
Πρώτο βιβλίο του συγγραφέα και το πρόσημο ειναι θετικό. Όταν το ξεκίνησα δεν περίμενα ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ. Στα συν του συγγραφέα ότι καταφέρνει να περάσει τον τρόμο και το μυστήριο που επιθυμεί, μερικές φορές με απόλυτη επιτυχία (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ατμόσφαιρα στο "Σκιάχτρο"). Στα πλην είναι κάποιοι προβληματικοί διάλογοι και η γραφή η οποία χωράει αρκετή δουλειά. Αξίζει να το δοκιμάσει κανείς πάντως, δεν θα απογοητεύσει. Σίγουρα θα διαβάσω και το "Εκ Νεκρών" κάποια στιγμή.
January 17, 2021
Το 2021 ξεκινάει καλά αναγνωστικά. Πρόκειται για το 2ο βιβλίο του Γιώτσα που διαβάζω. Το πρώτο ήταν το «Εκείνοι που επιστρέφουν» σε συνεργασία με την Αγνή Σιούλα, καταπληκτικό, δυναμίτης.
Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο ενός συγγραφέα όπου η λέξη ταλαντούχος είναι λίγη.
Επίσης να επισημάνω ότι το βιβλίο βγήκε πριν πολλά χρόνια, όταν ο συγγραφέας ήταν μικρός ηλικιακά.
Είναι όμως φτιαγμένο με αγάπη για το είδος.
Και το είδος δεν είναι άλλο από τον τρόμο και ιδιαίτερα τον υπερφυσικό, κοσμικό τρόμο. Κάθε διήγημα είναι μια έκπληξη. Είναι ωμό και βίαιο. Ένα εξαιρετικό ντεπούτο που άνετα θα φιγούραρε δίπλα στα βιβλία του αίματος του Clive Barker (Ελληνιστί ο Κλήβης που Γαυγίζει).
Ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους. Προσωπικά, σχεδόν σε κάθε διήγημα αισθανόμουν ρίγη και αγωνία.
Ο Γιώτσας έχει μαγική πέννα και αγάπη.
Στα αρνητικά τώρα, θα έθετα κάποια λάθη κυρίως επιμέλειας που ξέφυγαν, κάποιες ξεκρέμαστες προτάσεις. Αυτά είναι τα αντικειμενικά.
Υποκειμενικά θα σταθώ σε δύο πράγματα που με «φρέναραν». Πρώτον, σε κάποια διηγήματα το ασαφές τέλος, που τεχνικά είναι καταπληκτικό, με άφηναν με μια γλυκόπικρη γεύση. Σαν να έλειπε κατιτίς.
Δεύτερον, η τάση του συγγραφέα να χρησιμοποιεί την τεχνική της αποκάλυψης της μοίρας του πρωταγωνιστή. Δηλαδή, πριν το τέλος, πετάει μια φράση του τύπου δεν του έμεναν παρά ώρες ζωής, δεν θα ζούσε και πολύ κλπ κλπ. Αυτό δεν θα με χαλούσε αν ήταν μεμονομένο, αλλά εντοπίζεται σε αρκετά διηγήματα. Από το σημείο εκείνο και μετά απλά περίμενα να διαβάσω με ποιον φρικτό τρόπο θα ερχόταν το τέλος αυτό. (Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται κατά κόρον από τον Stephen King, αλλά σε μεγάλα μυθιστορήματα και με φειδώ, μια δυο φορές το πολύ και συνήθως όχι για τον πρωταγωνιστή). Σε διήγημα λίγων σελίδων, προσωπικά μου φαινόταν κάπως.
Αφού λοιπόν στηλίτευσα τα αρνητικά, κρύβω το κεντρί και δηλώνω ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα βιβλία με διηγήματα τρόμου στη χώρα μας. Ναι, ορμήστε άφοβα. Οι ιδέες είναι άρρωστες και όσοι λατρεύετε Barker, King, Masterton απλά θα τρίβετε τα μάτια σας!
Βαθμολογία: 9/11 το πόσο μου άρεσε. Δυνατό. Πραγματικά. 0,5/3 η απήχηση στον μέσο αναγνώστη καθώς και η προσφορά στην ελληνική λογοτεχνία. Απευθύνεται σε λάτρεις του τρόμου. 3/3 σχέση αξίας έναντι τιμής. Πέρα από συλλεκτικό, προσφέρεται σε τιμή κάτω των 10 ευρώ. Το τσίμπησα από τον εκδοτικο σε Black Friday με πραγματική έκπτωση 50% επί της άνω τιμής.
Σύνολο: 12,5/17. Πολύ καλή βαθμολογία για ένα δυνατό βιβλίο.
ΥΓ1: Τονίζω ότι το βιβλίο είναι τρόμου...
ΥΓ2: Έχει και τσόντα. +1
Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο ενός συγγραφέα όπου η λέξη ταλαντούχος είναι λίγη.
Επίσης να επισημάνω ότι το βιβλίο βγήκε πριν πολλά χρόνια, όταν ο συγγραφέας ήταν μικρός ηλικιακά.
Είναι όμως φτιαγμένο με αγάπη για το είδος.
Και το είδος δεν είναι άλλο από τον τρόμο και ιδιαίτερα τον υπερφυσικό, κοσμικό τρόμο. Κάθε διήγημα είναι μια έκπληξη. Είναι ωμό και βίαιο. Ένα εξαιρετικό ντεπούτο που άνετα θα φιγούραρε δίπλα στα βιβλία του αίματος του Clive Barker (Ελληνιστί ο Κλήβης που Γαυγίζει).
Ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους. Προσωπικά, σχεδόν σε κάθε διήγημα αισθανόμουν ρίγη και αγωνία.
Ο Γιώτσας έχει μαγική πέννα και αγάπη.
Στα αρνητικά τώρα, θα έθετα κάποια λάθη κυρίως επιμέλειας που ξέφυγαν, κάποιες ξεκρέμαστες προτάσεις. Αυτά είναι τα αντικειμενικά.
Υποκειμενικά θα σταθώ σε δύο πράγματα που με «φρέναραν». Πρώτον, σε κάποια διηγήματα το ασαφές τέλος, που τεχνικά είναι καταπληκτικό, με άφηναν με μια γλυκόπικρη γεύση. Σαν να έλειπε κατιτίς.
Δεύτερον, η τάση του συγγραφέα να χρησιμοποιεί την τεχνική της αποκάλυψης της μοίρας του πρωταγωνιστή. Δηλαδή, πριν το τέλος, πετάει μια φράση του τύπου δεν του έμεναν παρά ώρες ζωής, δεν θα ζούσε και πολύ κλπ κλπ. Αυτό δεν θα με χαλούσε αν ήταν μεμονομένο, αλλά εντοπίζεται σε αρκετά διηγήματα. Από το σημείο εκείνο και μετά απλά περίμενα να διαβάσω με ποιον φρικτό τρόπο θα ερχόταν το τέλος αυτό. (Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται κατά κόρον από τον Stephen King, αλλά σε μεγάλα μυθιστορήματα και με φειδώ, μια δυο φορές το πολύ και συνήθως όχι για τον πρωταγωνιστή). Σε διήγημα λίγων σελίδων, προσωπικά μου φαινόταν κάπως.
Αφού λοιπόν στηλίτευσα τα αρνητικά, κρύβω το κεντρί και δηλώνω ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα βιβλία με διηγήματα τρόμου στη χώρα μας. Ναι, ορμήστε άφοβα. Οι ιδέες είναι άρρωστες και όσοι λατρεύετε Barker, King, Masterton απλά θα τρίβετε τα μάτια σας!
Βαθμολογία: 9/11 το πόσο μου άρεσε. Δυνατό. Πραγματικά. 0,5/3 η απήχηση στον μέσο αναγνώστη καθώς και η προσφορά στην ελληνική λογοτεχνία. Απευθύνεται σε λάτρεις του τρόμου. 3/3 σχέση αξίας έναντι τιμής. Πέρα από συλλεκτικό, προσφέρεται σε τιμή κάτω των 10 ευρώ. Το τσίμπησα από τον εκδοτικο σε Black Friday με πραγματική έκπτωση 50% επί της άνω τιμής.
Σύνολο: 12,5/17. Πολύ καλή βαθμολογία για ένα δυνατό βιβλίο.
ΥΓ1: Τονίζω ότι το βιβλίο είναι τρόμου...
ΥΓ2: Έχει και τσόντα. +1
October 7, 2021
Ο συγγραφέας με υποδέχτηκε με πρόσωπο νεανικό,
και χαμόγελο αινιγματικό.
Καθόταν στη ρεσεψιόν,
και είπα "δεν είναι δυνατόν".
Μα Γιώτσας είναι αυτός σκέφτηκα,
και στις κινήσεις του αφέθηκα.
Μήπως από το χαμόγελο κάτι με προϊδεάσει,
αλλά τα χαρτιά μπροστά του άρχισε να διαβάζει.
Οι Maiden έπαιζαν στο βάθος δυνατά,
και το κεφάλι μου άρχισα να κουνάω ρυθμικά.
Μετά "Το κουτί" που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις,
ήξερα ότι θα αποκτήσω όλες του τις εκδόσεις.
Θα ομολογήσω τώρα στην αρχή,
ότι ένα διήγημα άφησα αδιάβαστο η καψερή.
Όχι γιατί κάτι δεν μου άρεσε,
αλλά επειδή το "Εκ νεκρών" ακόμα δε διαβάστηκε.
Κι έτσι στο τέλος του εν λόγω βιβλίου,
έβαλα σημείωση για το διήγημα ετούτο.
Η διψασμένη αναγνώστρια μέσα μου ξύπνησε,
όταν από τις πρώτες σελίδες η γραφή με καθήλωσε.
Ο τρόμος σε αρκετά σημεία με ανατρίχιασε,
και το σκοτάδι του σαν κουβέρτα με τύλιξε.
Οι ήρωες του όλοι της διπλανής πόρτας,
και το Κακό εισβάλει μέσα τους, φυσικά όχι ρωτώντας.
Με φοβερές περιγραφές,
έχει κάποιες σκηνές απίστευτα δυνατές.
Οι ιστορίες μεταξύ τους δεν μοιάζουν,
και έτσι τον αναγνώστη περισσότερο ενθουσιάζουν.
Μέρος τους έγινα κι εγώ,
από την αγωνία άφηνα το στόμα ανοιχτό.
Το διάβασα με κεράκια αναμμένα,
και τα κεντρικά φώτα σβησμενα.
Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο,
θα πω με διαφορά "Το σκιάχτρο".
Μια σοκολάτα στα χέρια μου βρέθηκε κι έγινε θυσία,
αφού τόσο ωραία συνδυάστηκαν ο τρόμος και η φαντασία.
και χαμόγελο αινιγματικό.
Καθόταν στη ρεσεψιόν,
και είπα "δεν είναι δυνατόν".
Μα Γιώτσας είναι αυτός σκέφτηκα,
και στις κινήσεις του αφέθηκα.
Μήπως από το χαμόγελο κάτι με προϊδεάσει,
αλλά τα χαρτιά μπροστά του άρχισε να διαβάζει.
Οι Maiden έπαιζαν στο βάθος δυνατά,
και το κεφάλι μου άρχισα να κουνάω ρυθμικά.
Μετά "Το κουτί" που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις,
ήξερα ότι θα αποκτήσω όλες του τις εκδόσεις.
Θα ομολογήσω τώρα στην αρχή,
ότι ένα διήγημα άφησα αδιάβαστο η καψερή.
Όχι γιατί κάτι δεν μου άρεσε,
αλλά επειδή το "Εκ νεκρών" ακόμα δε διαβάστηκε.
Κι έτσι στο τέλος του εν λόγω βιβλίου,
έβαλα σημείωση για το διήγημα ετούτο.
Η διψασμένη αναγνώστρια μέσα μου ξύπνησε,
όταν από τις πρώτες σελίδες η γραφή με καθήλωσε.
Ο τρόμος σε αρκετά σημεία με ανατρίχιασε,
και το σκοτάδι του σαν κουβέρτα με τύλιξε.
Οι ήρωες του όλοι της διπλανής πόρτας,
και το Κακό εισβάλει μέσα τους, φυσικά όχι ρωτώντας.
Με φοβερές περιγραφές,
έχει κάποιες σκηνές απίστευτα δυνατές.
Οι ιστορίες μεταξύ τους δεν μοιάζουν,
και έτσι τον αναγνώστη περισσότερο ενθουσιάζουν.
Μέρος τους έγινα κι εγώ,
από την αγωνία άφηνα το στόμα ανοιχτό.
Το διάβασα με κεράκια αναμμένα,
και τα κεντρικά φώτα σβησμενα.
Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο,
θα πω με διαφορά "Το σκιάχτρο".
Μια σοκολάτα στα χέρια μου βρέθηκε κι έγινε θυσία,
αφού τόσο ωραία συνδυάστηκαν ο τρόμος και η φαντασία.
July 10, 2020
Στην νέα και συλλεκτική έκδοση του βιβλίου του Γιώργου Γιώτσα, με τίτλο «Εκείνος που ψιθυρίζει στα βουνά» θα συναντήσει κανείς έντεκα καλογραμμένες, πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες ιστορίες σκοτεινής φαντασίας, μυστηρίου και τρόμου, με πρωταγωνιστές ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που κατοικούν σε χωριά και πόλεις της Ελλάδας. Ιστορίες για άλλους κόσμους. Τους κόσμους κάτω από τον κόσμο μας.
August 9, 2024
Για αρχη να πω οτι διάβασα την επανεκδοση (με 11 ιστοριες)
Πλουσιο και για ολα σχεδόν τα γούστα. Παίζει με κοσμικό τρόμο, ασχολείται με κάθε μικρό ή μεγάλο φόβο μας και τα καταφέρνει μια χαρά. Ο συγγραφέας, που έκτοτε έχει κάνει αξιόλογη πορεία, εδώ παρόλο που πραγματοποιεί τα πρώτα του βήματα, μας δείχνει από τι είναι φτιαγμένος και δημιουργεί υπέροχες ιστοριες. Ιστοριες βγαλμένες απο την καθημερινότητα. Και όμως, ο τρόμος τους δε ξενίζει. Θα μπορούσαμε ολοι μας να τις πάθουμε, αλλα σταθήκαμε αρκετά τυχεροί...
Δε θα σταθώ σε μια μονο ιστορια, καθώς όλες είχαν κάτι να δώσουν και κράτησαν το ενδιαφέρον μου μέχρι τέλους. Ίσως να μου δημιουργησαν και περισσότερες προσδοκίες από όσες έπρεπε και στο τέλος κάπου απογοητεύτηκα για τις "χαμένες δυνατότητες", αλλα αυτό προφανώς και είναι καθαρά δικό μου σφάλμα!
Το άλλο θέμα που με ξένισε είναι τα, ελάχιστα είναι η αλήθεια ,τυπογραφικά που για επανέκδοση μου χτύπησαν κάπως. Αλλα μη γίνομαι γκρινιάρης. Μια χαρά πέρασα διαβάζοντας το βιβλίο και σίγουρα θα το προτείνω και σε άλλους.
Πλουσιο και για ολα σχεδόν τα γούστα. Παίζει με κοσμικό τρόμο, ασχολείται με κάθε μικρό ή μεγάλο φόβο μας και τα καταφέρνει μια χαρά. Ο συγγραφέας, που έκτοτε έχει κάνει αξιόλογη πορεία, εδώ παρόλο που πραγματοποιεί τα πρώτα του βήματα, μας δείχνει από τι είναι φτιαγμένος και δημιουργεί υπέροχες ιστοριες. Ιστοριες βγαλμένες απο την καθημερινότητα. Και όμως, ο τρόμος τους δε ξενίζει. Θα μπορούσαμε ολοι μας να τις πάθουμε, αλλα σταθήκαμε αρκετά τυχεροί...
Δε θα σταθώ σε μια μονο ιστορια, καθώς όλες είχαν κάτι να δώσουν και κράτησαν το ενδιαφέρον μου μέχρι τέλους. Ίσως να μου δημιουργησαν και περισσότερες προσδοκίες από όσες έπρεπε και στο τέλος κάπου απογοητεύτηκα για τις "χαμένες δυνατότητες", αλλα αυτό προφανώς και είναι καθαρά δικό μου σφάλμα!
Το άλλο θέμα που με ξένισε είναι τα, ελάχιστα είναι η αλήθεια ,τυπογραφικά που για επανέκδοση μου χτύπησαν κάπως. Αλλα μη γίνομαι γκρινιάρης. Μια χαρά πέρασα διαβάζοντας το βιβλίο και σίγουρα θα το προτείνω και σε άλλους.
November 6, 2015
Ένα ενδιαφέρον πρώτο βιβλίο. Θα προτιμούσα να μην είχαν όλα τα διηγήματα το ίδιο θέμα, αλλά κι έτσι, διασκεδαστικό ήταν. Το διήγημα που ξεχωρίζω είναι το "Όταν κλαίει κι ο Θεός", αν και είναι εξοργιστικά ασαφές και χωρίς εξηγήσεις. Εκείνο που μου άρεσε λιγότερο ήταν το "22 Δευτερόλεπτα".
February 27, 2021
https://dominicamat.blogspot.com/2021...
Ο φόβος μπορεί να φυλά τα έρμα αλλά δεν παύει να είναι κι ένα αφροδισιακό για την ανθρώπινη φαντασία. Όσο περιέργο κι αν μοιάζει,οι περισσότεροι/ες αναγνώστες/στριες που επιλέγουμε να διαβάσουμε βιβλία θρίλερ,αν καί στην ζωή μας μπορεί να έχουμε ποικίλους φόβους,όταν τους ''συναντάμε'' μέσα σε μία ιστορία ενός βιβλίου,ξαφνικά δείχνουμε ένα θάρρος καί τους κοιτάμε με μία ''υπεροπτική'' ματιά ξέροντας ότι είμαστε ασφαλείς καί δεν μπορούν να μας πειράξουν προκαλώντας μας ψυχικό,ή,σωματικό πόνο. Ίσως να είναι καί μία ιδανική λύση για να μπορέσουμε εντέλει να τους ξεπεράσουμε καί να τους αποβάλλουμε από την ζωή καί τη σκέψη μας. Ίσως πάλι όλα να είναι σχετικά καί να επαφίονται πάνω σε καθέναν καί καθεμία από εμάς με ξεχωριστό τρόπο.
Ο κύριος Γιώργος Γιώτσας είναι ένας εκ των πιο αγαπημένων -κι όχι μόνο δικός μου- νεότερων συγγραφέων στη χώρα μας. Πέρα από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του στην συγγραφή,τον χαρακτηρίζει το ήθος καί η ευγένεια. Κάθε του βιβλίο αποδεικνύει πως με πολλή δουλειά,αφοσίωση,αγάπη και σεβασμό σε αυτό που κάνει μα καί προς το αναγνωστικό κοινό η εξέλιξη είναι δεδομένη καί έχει καλπάζουσα μορφή. Θα μου πείτε,εύλογα,πως είμαι τόσο βέβαιη για όλα αυτά ενώ δεν τον έχω συναντήσει ποτέ από κοντά. Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα έργα του -μόνο ένα δεν έχω διαβάσει ακόμα αλλά θα το κάνω μελλοντικά- μπορώ να διακρίνω όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Γιατί κακά τα ψέματα,όσο κι αν θέλει κάποιος/α να ''παραπλανήσει'' το αναγνωστικό κοινό,στο τέλος θα αναδυθούν όχι οι φελλοί μα όσοι/ες πραγματικά το αξίζουν.
Επανακυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λυκόφως η πρώτη συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα με τίτλο ''Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά''. Μία συλλογή δέκα συν ενός νέου διηγημάτων που ως κοινό τους χαρακτηριστικό έχουν αυτό το προσωπικό στυλ γραφής του συγγραφέα που καταφέρνει να εναρμονίζει καί να φέρνει την ίδια στιγμή σε αντιπαραβολή την ανθρώπινη ψυχολογία με την φαντασία καί το θρίλερ. Γιατί όλοι κι όλες γνωρίζουμε,πολύ καλά,πως τα τέρατα μπορούν να πάρουν κι ανθρώπινη μορφή καί να γίνουν τα χείριστα θηρία. Θηρία που δεν κατασπαράζουν μόνο σάρκες αλλά καί ψυχές...
''Πρωταγωνιστές, άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που κάποια στιγμή έκαναν τη λάθος επιλογή ή βρέθηκαν στον λάθος τόπο τη λάθος στιγμή, και έρχονται αντιμέτωποι με το υπερφυσικό, το απόκοσμο, το αλλόκοτο, το τρομακτικό. Άνθρωποι καθημερινοί, με όνειρα και ελπίδες για τη ζωή τους, που τώρα είναι υποχρεωμένοι να αναμετρηθούν με το Κακό για να επιβιώσουν.'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Άν καί πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που εκδόθηκε,δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής μας ότι εκείνος βασίστηκε πάνω σε γερά θέμελια που προμηνύανε ένα πολύ εξελίξιμο καί ικανοποιητικό μέλλον όσον αφορά την πένα του συγγραφέα. Δεν δύναται να περάσει απαρατήρητο,αφού από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας πλέκει σαν άλλη αράχνη ένα ιστό,σωστό υφαντό,που σαγηνεύει το αναγνωστικό κοινό καί το δελεάζει να ''χαθεί'' εκουσίως μέσα στις σελίδες του. Άν καί όπως προείπα οι ιστορίες κινούνται στο ίδιο είδος,η καθεμία εξ αυτών είναι διαφορετική από την άλλη. Μας γεννάται η αίσθηση ότι διαβάζουμε πολλά βιβλία μέσα σε ένα. Αυτή η ποικιλία είναι που την καθιστά τόσο θελκτική. Προσθέστε σε αυτό καί τις ανατριχιαστικές περιγραφές,τα έντονα συναισθήματα,την γρήγορη ροή καί την γενικότερη αμεσότητα του λόγου του συγγραφέα.
Το βιβλίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω με λίγες λέξεις ως καλογραμμένο,προσεγμένο στις λεπτομέρειες,περιγραφικότατο,ευκολοδιάβαστο κι εθιστικό. Σε περίπτωση που ήταν η πρώτη μου επαφή με την γραφή του συγγραφέα,θα έλεγα πως -χωρίς ούτε κι εκείνος να το έχει αντιληφθεί- έβαζε τον πήχη ψηλά από την αρχή καί θα περίμενα να δώ το αν θα επρόκειτο για ένα μόνο καλό βιβλίο χωρίς καμία προοπτική στο μέλλον,ή,αν θα βελτιωνόταν κι άλλο. Έχοντας,όμως,διαβάσει τα επόμενα έργα του,πρίν από αυτό,τολμώ να πώ με περισσή ειλικρίνεια ότι απέδειξε πως δεν επρόκειτο για ένα πυρότεχνημα αλλά για ένα συγγραφέα που ήρθε για να μείνει καί πως όσοι/ες τον πίστεψαν την πρώτη φορά τώρα δικαιώθηκαν με αυτήν τους την επιλογή.
Γιατί κάποιος/α να επιλέξει να διαβάσει την παρούσα συλλογή; Θα μπορούσα να σας αναφέρω πολλούς λ��γους αλλά θα περιοριστώ σε δύο που τους θεωρώ πιο σημαντικούς,τουλάχιστον βάσει των δικών μου αναγνωστικών κριτηρίων. 1)Ακόμη κι αν έχετε ξαναδιαβάσει τη συλλογή,στην παρούσα έκδοση υπάρχει bonus ένα νέο διήγημα καί 2)Όσοι κι όσες δεν έχετε γνωρίσει ακόμη τον συγγραφέα είναι η καλύτερη λύση να αναζητήσετε όλα του τα έργα καί να τα διαβάσετε με την σειρά που έχουν εκδοθεί ξεκινώντας από αυτό.
Εν κατακλείδι,ο συγγραφέας κύριος Γιώργος Γιώτσας μέσα από τις υποθέσεις των ιστοριών του μας απέδειξε για πολλοστή φορά το πως η άβυσσος δεν υπάρχει μόνο γύρω μας αλλά καί μέσα στις ψυχές μας. Το σκοτάδι που τόσο μας φοβίζει ''κατοικεί'' μέσα μας κι αν τυχόν του επιτρέψουμε ηθελημένα,ή καί όχι,να βγεί προς τα έξω θα έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο για εμάς,όσο καί για τους γύρω μας. Εσείς θα επιλέξετε να μάθετε ποιος είναι εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά;
Καλά σας αναγνώσματα!
Ο φόβος μπορεί να φυλά τα έρμα αλλά δεν παύει να είναι κι ένα αφροδισιακό για την ανθρώπινη φαντασία. Όσο περιέργο κι αν μοιάζει,οι περισσότεροι/ες αναγνώστες/στριες που επιλέγουμε να διαβάσουμε βιβλία θρίλερ,αν καί στην ζωή μας μπορεί να έχουμε ποικίλους φόβους,όταν τους ''συναντάμε'' μέσα σε μία ιστορία ενός βιβλίου,ξαφνικά δείχνουμε ένα θάρρος καί τους κοιτάμε με μία ''υπεροπτική'' ματιά ξέροντας ότι είμαστε ασφαλείς καί δεν μπορούν να μας πειράξουν προκαλώντας μας ψυχικό,ή,σωματικό πόνο. Ίσως να είναι καί μία ιδανική λύση για να μπορέσουμε εντέλει να τους ξεπεράσουμε καί να τους αποβάλλουμε από την ζωή καί τη σκέψη μας. Ίσως πάλι όλα να είναι σχετικά καί να επαφίονται πάνω σε καθέναν καί καθεμία από εμάς με ξεχωριστό τρόπο.
Ο κύριος Γιώργος Γιώτσας είναι ένας εκ των πιο αγαπημένων -κι όχι μόνο δικός μου- νεότερων συγγραφέων στη χώρα μας. Πέρα από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του στην συγγραφή,τον χαρακτηρίζει το ήθος καί η ευγένεια. Κάθε του βιβλίο αποδεικνύει πως με πολλή δουλειά,αφοσίωση,αγάπη και σεβασμό σε αυτό που κάνει μα καί προς το αναγνωστικό κοινό η εξέλιξη είναι δεδομένη καί έχει καλπάζουσα μορφή. Θα μου πείτε,εύλογα,πως είμαι τόσο βέβαιη για όλα αυτά ενώ δεν τον έχω συναντήσει ποτέ από κοντά. Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα έργα του -μόνο ένα δεν έχω διαβάσει ακόμα αλλά θα το κάνω μελλοντικά- μπορώ να διακρίνω όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Γιατί κακά τα ψέματα,όσο κι αν θέλει κάποιος/α να ''παραπλανήσει'' το αναγνωστικό κοινό,στο τέλος θα αναδυθούν όχι οι φελλοί μα όσοι/ες πραγματικά το αξίζουν.
Επανακυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λυκόφως η πρώτη συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα με τίτλο ''Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά''. Μία συλλογή δέκα συν ενός νέου διηγημάτων που ως κοινό τους χαρακτηριστικό έχουν αυτό το προσωπικό στυλ γραφής του συγγραφέα που καταφέρνει να εναρμονίζει καί να φέρνει την ίδια στιγμή σε αντιπαραβολή την ανθρώπινη ψυχολογία με την φαντασία καί το θρίλερ. Γιατί όλοι κι όλες γνωρίζουμε,πολύ καλά,πως τα τέρατα μπορούν να πάρουν κι ανθρώπινη μορφή καί να γίνουν τα χείριστα θηρία. Θηρία που δεν κατασπαράζουν μόνο σάρκες αλλά καί ψυχές...
''Πρωταγωνιστές, άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που κάποια στιγμή έκαναν τη λάθος επιλογή ή βρέθηκαν στον λάθος τόπο τη λάθος στιγμή, και έρχονται αντιμέτωποι με το υπερφυσικό, το απόκοσμο, το αλλόκοτο, το τρομακτικό. Άνθρωποι καθημερινοί, με όνειρα και ελπίδες για τη ζωή τους, που τώρα είναι υποχρεωμένοι να αναμετρηθούν με το Κακό για να επιβιώσουν.'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Άν καί πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που εκδόθηκε,δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής μας ότι εκείνος βασίστηκε πάνω σε γερά θέμελια που προμηνύανε ένα πολύ εξελίξιμο καί ικανοποιητικό μέλλον όσον αφορά την πένα του συγγραφέα. Δεν δύναται να περάσει απαρατήρητο,αφού από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας πλέκει σαν άλλη αράχνη ένα ιστό,σωστό υφαντό,που σαγηνεύει το αναγνωστικό κοινό καί το δελεάζει να ''χαθεί'' εκουσίως μέσα στις σελίδες του. Άν καί όπως προείπα οι ιστορίες κινούνται στο ίδιο είδος,η καθεμία εξ αυτών είναι διαφορετική από την άλλη. Μας γεννάται η αίσθηση ότι διαβάζουμε πολλά βιβλία μέσα σε ένα. Αυτή η ποικιλία είναι που την καθιστά τόσο θελκτική. Προσθέστε σε αυτό καί τις ανατριχιαστικές περιγραφές,τα έντονα συναισθήματα,την γρήγορη ροή καί την γενικότερη αμεσότητα του λόγου του συγγραφέα.
Το βιβλίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω με λίγες λέξεις ως καλογραμμένο,προσεγμένο στις λεπτομέρειες,περιγραφικότατο,ευκολοδιάβαστο κι εθιστικό. Σε περίπτωση που ήταν η πρώτη μου επαφή με την γραφή του συγγραφέα,θα έλεγα πως -χωρίς ούτε κι εκείνος να το έχει αντιληφθεί- έβαζε τον πήχη ψηλά από την αρχή καί θα περίμενα να δώ το αν θα επρόκειτο για ένα μόνο καλό βιβλίο χωρίς καμία προοπτική στο μέλλον,ή,αν θα βελτιωνόταν κι άλλο. Έχοντας,όμως,διαβάσει τα επόμενα έργα του,πρίν από αυτό,τολμώ να πώ με περισσή ειλικρίνεια ότι απέδειξε πως δεν επρόκειτο για ένα πυρότεχνημα αλλά για ένα συγγραφέα που ήρθε για να μείνει καί πως όσοι/ες τον πίστεψαν την πρώτη φορά τώρα δικαιώθηκαν με αυτήν τους την επιλογή.
Γιατί κάποιος/α να επιλέξει να διαβάσει την παρούσα συλλογή; Θα μπορούσα να σας αναφέρω πολλούς λ��γους αλλά θα περιοριστώ σε δύο που τους θεωρώ πιο σημαντικούς,τουλάχιστον βάσει των δικών μου αναγνωστικών κριτηρίων. 1)Ακόμη κι αν έχετε ξαναδιαβάσει τη συλλογή,στην παρούσα έκδοση υπάρχει bonus ένα νέο διήγημα καί 2)Όσοι κι όσες δεν έχετε γνωρίσει ακόμη τον συγγραφέα είναι η καλύτερη λύση να αναζητήσετε όλα του τα έργα καί να τα διαβάσετε με την σειρά που έχουν εκδοθεί ξεκινώντας από αυτό.
Εν κατακλείδι,ο συγγραφέας κύριος Γιώργος Γιώτσας μέσα από τις υποθέσεις των ιστοριών του μας απέδειξε για πολλοστή φορά το πως η άβυσσος δεν υπάρχει μόνο γύρω μας αλλά καί μέσα στις ψυχές μας. Το σκοτάδι που τόσο μας φοβίζει ''κατοικεί'' μέσα μας κι αν τυχόν του επιτρέψουμε ηθελημένα,ή καί όχι,να βγεί προς τα έξω θα έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο για εμάς,όσο καί για τους γύρω μας. Εσείς θα επιλέξετε να μάθετε ποιος είναι εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά;
Καλά σας αναγνώσματα!
October 18, 2020
Ο Γιώργος Γιώτσας είναι ο άνθρωπος που με μύησε στα διηγήματα. Αγαπώ τις ιστορίες τρόμου και αυτές οι ιστορίες είναι στο απόγειο του τρόμου. Το πάντρεμα της φαντασίας με την πραγματικότητα είναι εξαιρετικό και για μία ακόμα φορά το σκοτάδι πρωταγωνιστής και σύντροφος στην ανάγνωση του βιβλίου. Υπέροχο, δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τους ξένους συγγραφείς αυτού του είδους.
October 31, 2020
Θέλετε παραστατικούς halloween εφιάλτες το βράδυ;
Διαβάστε μαύρη γάτα <3
I say no more ;)
Διαβάστε μαύρη γάτα <3
I say no more ;)
February 12, 2014
Του βιβλίου του χρωστάω μία κριτική από τον Ιούλιο που το διάβασα. Και έχω και άσχημα και καλά νέα:
Ξεκινώντας από τα άσχημα, μου έδωσε την εντύπωση ενός συγγραφέα που πήρε τις πρώιμες ιστορίες του, διάλεξε τις πιο καλές, τις δούλεψε και τις έκανε συλλογή. Το αποτέλεσμα είναι να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο με ιστορίες που είναι άγουρες, άλλες φορές υφολογικά, άλλες σε επίπεδο γραφής ή και ιδεών. Ο συγγραφέας φαίνεται να μην εχει χωνέψει τις επηροές του (κυρίως King και λίγο Barker) με αποτέλσμα σε σημεία να τους θυμίζει υπερβολικά πολύ, ενώ σε άλλα σημεία ένιωσα ότι θα μπορούσε να είχε εκτοξεύσει στη στρατόσφαιρα τις ιστορίες του αν είχε βάλει ένα-δυο πραγματάκια ακόμα.
Τα καλά όμως είναι ότι οι ιστορίες έχουν ψωμί και αφήνουν υποσχέσεις για κάτι καλύτερο. Υπάρχουν στιγμές που χτίζει πολύ δυνατές σκηνές (θυμάμαι πχ το πώς περιγράφει τον πηγαιμό στο χωριό στο Σκιάχτρο), ο τρόμος έρχεται με πολλούς τρόπους και κάποιες από τις ιδέες είναι εξαιρετικές. Με άλλα λόγια υπάρχει ένα όραμα πίσω από τις όποιες αστοχίες και ένα ταλέντο που περιμένει να ξεδιπλωθεί με το χρόνο.
Συνολικά, πρόκειται για ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο και αφήνει πολλές υποσχέσεις για το επόμενο έργο του συγγραφέα.
Ξεκινώντας από τα άσχημα, μου έδωσε την εντύπωση ενός συγγραφέα που πήρε τις πρώιμες ιστορίες του, διάλεξε τις πιο καλές, τις δούλεψε και τις έκανε συλλογή. Το αποτέλεσμα είναι να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο με ιστορίες που είναι άγουρες, άλλες φορές υφολογικά, άλλες σε επίπεδο γραφής ή και ιδεών. Ο συγγραφέας φαίνεται να μην εχει χωνέψει τις επηροές του (κυρίως King και λίγο Barker) με αποτέλσμα σε σημεία να τους θυμίζει υπερβολικά πολύ, ενώ σε άλλα σημεία ένιωσα ότι θα μπορούσε να είχε εκτοξεύσει στη στρατόσφαιρα τις ιστορίες του αν είχε βάλει ένα-δυο πραγματάκια ακόμα.
Τα καλά όμως είναι ότι οι ιστορίες έχουν ψωμί και αφήνουν υποσχέσεις για κάτι καλύτερο. Υπάρχουν στιγμές που χτίζει πολύ δυνατές σκηνές (θυμάμαι πχ το πώς περιγράφει τον πηγαιμό στο χωριό στο Σκιάχτρο), ο τρόμος έρχεται με πολλούς τρόπους και κάποιες από τις ιδέες είναι εξαιρετικές. Με άλλα λόγια υπάρχει ένα όραμα πίσω από τις όποιες αστοχίες και ένα ταλέντο που περιμένει να ξεδιπλωθεί με το χρόνο.
Συνολικά, πρόκειται για ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο και αφήνει πολλές υποσχέσεις για το επόμενο έργο του συγγραφέα.
November 17, 2020
Καμία φορά το να γυρίζεις στις ρίζες ενός συγγραφέα βρίσκεις την αλήθεια του. Έχοντας ξεκινήσει ανάποδα και διαβάζοντας πιο πρόσφατες δουλειές του Γιώργου ήθελα να δω αυτές τις πρώτες ιστορίες που είχε δημοσιεύσει και δεν απογοητεύτηκα. Νομίζω είναι μια συλλογή από αυτές που αν τη διαβάζαμε όταν ψάχναμε τι είδος θέλουμε να διαβάζουμε, θα μας έκανε να αγαπήσουμε τον τρόμο και το μεταφυσικό! Είναι αυτό το μυστήριο που υπάρχει εκεί έξω, ξέρεις ότι σε κοιτάζει και ενώ φοβάσαι γοητεύεσαι κιόλας! Αγαπημένα μου διηγήματα το σκιάχτρο και το τελευταίο ουρλιαχτό ενώ πιστεύω πως το ομότιτλο με τη συλλογή διηγημα μπορούσε να είναι και πιο μεγάλο! Συγχαρητήρια για ακόμα μια φορά!
March 4, 2021
Ο τρόμος φοβίζει όταν είναι άγνωστος και ακατανόητος. Όταν τον γνωρίσουμε και τον κατανοήσουμε, παύει να είναι τρόμος και γίνεται ταξίδι σε έναν άλλο κόσμο διαφορετικό, ικανό να σου προσφέρει δυνατές συγκινήσεις. Και ο Γιώργος Γιώτσας με την καθηλωτική γραφή του, γνωρίζει καλά σε ποια μέρη να μας ξεναγήσει για να μας μείνει αξέχαστη η εμπειρία, κερδίζοντας έτσι επάξια μια δυνατή θέση στη λογοτεχνία τρόμου.
Displaying 1 - 30 of 32 reviews