Бели мугри

by Кочо Рацин

Genres: Poetry, Classics

Paperback

First published November 25, 1939

Reviews

[Марија Андреева · Rating 5 out of 5]

Класик. Ремек дело.

[Iva · Rating 5 out of 5]

I love and adore these poems and come back to them every now and then because this is the starting point for every person who loves Macedonia and all things Macedonian!
Love it more and more every time I read it and recite it!
Longer review in Croatian: https://sisterdelightbookcaffe.blogsp...

[Никола Митовски · Rating 5 out of 5]

Безвременска. :D

[Kristian · Rating 5 out of 5]

No Macedonian has commanded this old language so masterfully; no Maco has moved and stirred the Macedonian spirit, quite like Kosta Apostolev Solev.

We know Kosta as Kočo (nickname of Kosta) and by the surname Racin (which he named himself after the woman he loved, Rahilka Firfova-Raca). Kosta's first collection, Antologija Bola (Anthology of Pain) was written while he was a Partisan for Jugoslavija during WWII. He was not allowed to write poems, especially in his native Macedonian. A true poet, Kosta stole 31 notecards from his Serbian commander, and penned 31 poems to his beloved Rahilka, in his own blood.

A committed Communist, Kosta observed the inhumane working conditions of the Macedonian peasantry, and sought to raise class consciousness amongst the agonized peoples. Thus, he penned Beli Mugri (White Dawns) 12 lyrical, intense, heartbreaking, but triumphant poems about the harsh conditions that ravaged the souls of many.

An accurate and poetically justified English rendering has yet to be published. However, I will be publishing my translations soon on Substack. If anyone wants to read Kosta in English, feel free to message me.

[Мила · Rating 5 out of 5]

Македонската литература пред појавата на Коста Солев Рацин била во едно затишје, но појавата на Рациновата стихозбирка "Бели Мугри" ја обнови неа. И токму поради ова, Кочо Рацин е основоположник на современата македонска поезија, пишувајќи за макотрпноста и експлоатираноста на македонскиот народ во периодот меѓу двете светски војни.
Неговата прерана смрт е вистинска трагедија и често пати размислувам- ако не го убиле, како ние, народот, би биле уште позбогатени од неговиот творечки дар. Еден и единствен, слава му!
__________________
Во прилог неколку извадоци од оваа прекрасна стихозбирка:

"Проштавање"
Ич не ме чекај, ич не ме пекај
Белград е ламња, во Белград ја роб
снага по туѓи палати оставам,
снага во усни несити клавам,
и дома — дома не ќе се вратам...
____
"Денови"
Роди се човек — роб биди
роди се човек — скот умри
скотски цел живот работи
за други, туѓи имоти.

За туѓи бели дворови,
копај си црни гробови!
____
"Тутуноберачите"
На кантар студен со туч го мерат
а можат ли да го измерат,
нашиов тутун — нашава мака
нашава солена пот!

[Stylianos · Rating 5 out of 5]

Simply haunting. The book that got me interesting in poetry. Macedonian Socialist Realism at its best. A genre that unfortuanately hasn't be developed as it should've due to the revisionist character of the Yugoslav Federation.

[rosica ♡ · Rating 3 out of 5]

for school

[Book Worm · Rating 5 out of 5]

Класа, ремек-дело