Kunst raakt je als je er iets in herkent. Iets wat te maken heeft met je karakter, je afkomst, je seksuele voorkeur, je vrienden, je opleiding, met de kunst die je tot nu toe hebt gezien en - het zal ook eens niet - met je jeugd. Al die persoonlijke zaken maken dat je je in een kunstwerk op je gemak kunt voelen. Andersom kan je persoonlijke leven plezieriger en rijker worden als je er via de kunst naar kijkt.
In 'Wijd open ogen' wordt duidelijk hoe goede kunst je blik op de werkelijkheid kan scherpen en hoe die werkelijkheid je soms weer de kunst in stuurt. 'Wijd open ogen' is een verzameling essays waarin kunstgeschiedenis, kunstkritiek, interviews met kunstenaars en persoonlijke belevenissen van de schrijver voortdurend door elkaar heen lopen. Wie zich laat meevoeren, leert bekende kunstwerken beter kennen en wordt bovendien geattendeerd op onbekende kunst die meer bekendheid verdient.
Gijsbert van der Wal (Neerijnen, 1977) studeerde kunstgeschiedenis aan de universiteit in Utrecht. Hij maakte zestien jaar kunstenaarsinterviews voor de VPRO-radioprogramma's De Avonden en Nooit Meer Slapen en schrijft sinds 2004 over beeldende kunst voor NRC Handelsblad. In de afgelopen jaren maakte hij onder meer vier tentoonstellingen (met catalogus) voor de Fondation Custodia in Parijs en werkte hij mee aan zes theatervoorstellingen van cabaretier Micha Wertheim.
Ondanks de vlotte schrijfstijl heb ik er toch lang over gedaan om dit boek uit te lezen. Negen maanden, om precies te zijn. Ik wilde namelijk alles in me opnemen, de vele foto's goed bekijken met de beschrijvingen erbij, en als er een werk niet stond afgebeeld, dan zocht ik het online op. Of ik zocht meer werk van een kunstenaar erbij.
Maar door er langzaam doorheen te gaan genoot ik extra van dit boek. De liefde voor kunst en het kijkplezier spatten ervan af. Ik leerde veel hedendaagse Nederlandse en Vlaamse kunstenaar (opnieuw) kennen door dit boek, en er soms ook anders naar kijken.
De enige klacht die ik heb is dat er nogal weinig flauwe grappen in staan.
Een hele vrije schrijfstijl, soms ietwat aan de flauwe kant, maar Van der Wal zorgt er wel voor dat je beter leert kijken naar prachtige stillevens, landschappen en portretten. Het boek leest heel vlot en je leert veel mooie kunstwerken van hedendaagse schilders kennen.