Ethico-Religious Concepts in the Qur'an

by Toshihiko Izutsu

In the Ethico-Religious Concepts in the Qur'án Toshihiko Izutsu analyzes the guiding spirit of the Islamic moral code, the basic ethical relationship of man to God. Izutsu asserts that, according to the Qur'anic conception, God is of an ethical nature and acts upon man in an ethical way. The resulting implications for man are enormous, requiring devotion not merely to God but to living one's life ethically. Izutsu shows that for the Qur'an our ethical response to God's actions is religion itself; it is at the same time both ethics and religion. Izutsu explores these themes by employing ethnolinguistics, a theory of the interrelations between linguistic cultural patterns, to analyse the semantic structure of major concepts in the Quar'an. Islam, which arose in the seventh century, represents one of the most sweeping religious reforms ever to appear in the East. The Quar'an shows in vividly concrete terms how time-honoured tribal norms came into bloody conflict with new ideals of life, and finally yielded to the rising power. This transitional epoch is of particular importance in the whole of Islamic thought, a time during which the key terms of a traditionally fixed system of values were transformed in their connotative structure, modified in their combinations, and finally integrated into an entirely different system. Originally published in 1959 as The Structure of the Ethical Terms in the Koran and revised under the current title in 1966, this 2002 reprint makes this classic work of Islamic studies once again available.

Genres: Islam, Religion, Nonfiction, Philosophy, Spirituality, Middle East

292 pages, Paperback

First published January 1, 1959

About the author

Toshihiko Izutsu was a university professor and author of many books on Islam and other religions. He taught at the Institute of Cultural and Linguistic studies at Keio University in Tokyo, the Imperial Iranian Academy of Philosophy in Tehran, and McGill University in Montreal, Canada.

Reviews

[Mojtaba · Rating 5 out of 5]

يا رب تو سخن را بده آن دوشيزگي روز نخستين،‌ آمين

ساده ترين راه براي دانستن معناي يك واژه رجوع به كتاب فرهنگ لغاته. البته اين ساده ترين راه، از نظر ايزوتسو غير قابل اعتمادترين راه هم هست. يك مثال خوب در اين زمينه كلمه جهله. شكل هاي مختلف اين كلمه مثل دوران جاهليت و يا رسوم جاهلي زياد در قرآن استفاده شده و همه اشاره به قوم عرب در پيش از اسلام اشاره داره. معني جا افتاده و فرهنگ لغاتي جهل هم نادانيست كه در مقابل علم و دانايي قرار گرفته. به همين ترتيب عصر جاهليت، عصر ناداني تصور مي شه. حتي فقه اللغه عرب نيز به همين نتيجه رسيده ولي بررسي ريشه اي كلمه جهل با مباني زبان شناسي مورد نظر ايزوتسو، نشون ميده اين برداشت از اساس نادرسته. جهل در معناي اصليش مقابل علم نيست، بلكه مخالف "حلم" است كه دلالت مي كنه بر "معقوليت اخلاقي يك انسان با فرهنگ". حلم هم با مفاهيم ديگري مثل صبر، بردباري و رهايي از هواي نفس همبسته است.

در واقع اينكه فكر كنيم اعراب دوران جاهليت،‌ نادان بودند و چون استاندارد درك ديني پاييني داشتند و همه اشعار زيباي آن دوران در مورد لذت جويي و شراب و زن و بوده، هيچگونه ارزش اخلاقي نداشتند، تصور درستي نيست. مفاهيم و ارزشهاي اخلاقي زيادي از قبيل مروت، شجاعت، سخاوت، صبر و استقامت داشتند. مساله اينجاست كه چون تمام اين ارزشهاي اخلاقي در دايره تنگ تعصبات قومي و قبيله اي قرار ي گرفته و در خارج از دايره قوم و قبيله نه تنها رنگي نداشت بلكه همراه با عصبيت و عصبانيت (در مقابل حلم) بوده به آن دوران جاهليت گفته شده. مطابق با مسيري كه ايزوتسو ترسيم كرده، با ظهور اسلام، ارزشهاي اخلاقي قوم عرب با زدودن جهل و تعصب قبيله اي، به دامنه كل جامعه تسري داده و فضاي جاهليت، عصبيت و قبيله اي از بين رفته.

لغات حرفهاي زيادي دارند كه در مورد جهان بيني و تاريخ يك قوم بگن. به شرطي كه لغات رو در يك حوزه معنايي مرتبط با شيوه زندگي و فلسفه فكري قومي كه اين لغت رو استفاده مي كردند بررسي شود.به همين دليل ايزوتسو بر اساس مباني زبان شناسي مشخص معتقده كه كلمات يكسان در دوره هاي متفاوت معناي متفاوتي داشتند يا به عبارت دقيقتر حوزه هاي معنايي متفاوتي داشتند و در زمينه هاي متني و كلامي متفاوتي و در كنار كلمات متفاوتي قرار مي گرفتند. در ادامه همين مسير و به همين دليل به ترجمه ناپذيري زبان اشاره داره. نكته اي كه هايدگر هم به قبلا تاكيد كرده بود.

كتاب بسيار آگاهي بخش و حاوي اطلاعات جالبيه. در فصول اوليه منسجمتر و چون حاوي اطلاعات تاريخيه، شيرينتره كه از انسجام و گيرايي در اواخر كتاب كه بحثش فني تره كمي كم ميشه، در عين حال اگر علاقمنديد كه با مباني مدرن زبان شناسي (و خارج از مباني فقهي يا كلامي و فارغ از زنده باد و مرده باد) با زبان و جهان بيني اخلاقي قرآن بيشتر آشنا بشيد، اين كتاب عاليه. در مورد ايزوتسو و مباني زبان شناسيش اينجا بيشتر گفته ام. هم دونستن اين نكته جالبه، كه اين شخصيت ژاپني، جزو فرهنگستان زبان عرب مصر بوده با اين تاكيد كه در آن زمان، مصر مهمترين كشور عرب زبان از نظر فرهنگ عربي بوده.

پي نوشت :
در دوران جاهليت، شعرا جزو بالاترين رتبه هاي اجتماع بودند. جايي خواندم (فكر كنم از قول شفيعي كدكني) زباني به بلاغت و زيبايي اعراب دوران جاهليت نيامده و نخواهد آمد ..

[نورة · Rating 5 out of 5]

إن كثيرا من المفهومات المفتاحية في القرآن التي ترتبط بالعلاقات الأساسية بين الله والإنسان كان مجرد تتمة مغيرة على نحو بارع للتصور العربي الحقيقي الجاهلي. وسنكون مخطئين جدا وسنرتكب ظلما عظيما بحق عرب الجاهلية إذا ما تخيلنا، بسبب المعيار المتدني لتصورهم الديني وطابع اللذة والشهوات الحسية الغالب على شعرهم، أنهم كانوا محرومين من القيم الأخلاقية العالية. على النقيض من ذلك، كانت حياتهم على الحقيقة منظمة بالدستور الأخلاقي الصارم لـ”المروءة”، المؤلف من عدد من المفهومات المهمة، كالشجاعة والصبر والكرم والعقل المتزن. وهذه المفهومات الأخلاقية ذات طبيعة تجعل قيمها الخالدة والشاملة معترفا بها في أي عصر ولدى أي شعب. لكن لأن الدستور الأخلاقي المتمثل في “المروءة”، كان مبنيا تماما على القبلية الضيقة، احتفظ بطابع متميز منعه من أن يكون مشروعا على نحو شامل. بعض القيم الجاهلية رفضها القرآن رفضا مطلقا. لكن معظمها قبل وعدل وطور وفقا لمطالب الدين الجديد.
لا يقيم الفكر الإسلامي في مرحلته القرآنية تمييزا جوهريا بين الديني والأخلاقي. وأيا كانت الحال، فإن اللغة الأخلاقية القرآنية، لها حقل مهم آخر، مؤلف من مفهومات مفتاحية مرتبطة بالأخلاق الاجتماعية. وهذا الحقل أيضا في جوهره ذو طبيعة دينية، لأن جملة قواعد السلوك معتمدة تماما على الأوامر والنواهي الدينية. لكن مفهوماته تهتم بالعلاقات الأفقية بين البشر الذين يعيشون في الجماعة الدينية نفسها، بينما تهتم المفهومات الأخلاقية - الدينية بالعلاقات العمودية بين البشر وخالق البشر.

تقريبا هذه هي خلاصة فلسفة الكتاب، وملخص أفكاره.

[حسن صنوبری · Rating 4 out of 5]

. آغاز کتاب فوق العاده است. یک مواجهه صددرصد فلسفی با یک متن صددرصد دینی
میانه کتاب اما جذابیت و کشش آغازش را ندارد و اشکالاتی هم دارد
که البته از یک فیلسوف نومسلمان طبیعی است
چه بسا اگر استاد ایزوتسو عمر بیشتری داشتند و کتاب از سوی منتقدان نقد و بررسی میشد آن اشکالات (که با اندکی دقت در متون اسلامی قابل توضیح بودند) نیز حل میشد

[Ali Zarezade · Rating 5 out of 5]

ایزوتسو زبان شناس و اسلام شناس برجسته ژاپنی در این کتاب نیز که به نوعی دومین کتاب از سه گانه وی در مورد تفسیر مفاهیم قرآن است به روش خاص خود به تحلیل معنایی مفاهیم اخلاقی قرآن می‌پردازد. وی در این کتاب با انسجام (و ترجمه) بهتری نسبت به کتاب قبل (خدا و انسان در قرآن که به مفاهیم کلیدی قرآن در ارتباط بین انسان و خدا می‌پردازد) ابتدا اصول روش خود در تجزیه و تحلیل واژگان را شرح می‌دهد. در واقع به گفته خود ایزوتسو هدف این است که واژگان قرآن خود معنای خویش را تعیین کنند که خیلی بی شباهت به روش تفسیری علامه طباطبایی (که آیات قرآن را به دو دسته محکمات و متشابهات تقسیم می‌کنند و محکات در واقع کلید گشودن معنای متشابهات هستند، بر گرفته از آیه ۷ آل عمران) نیست.
در بخش دوم کتاب به ارتباط بین نظام اخلاقی اعراب پیش از اسلام با نظام تازه تاسیس اسلامی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه بعضی از مفاهیم پیش از اسلام از حوزه معنایی خود فاصله گرفته و در بستر نظام جدید با معنایی الاهی تجدید حیات پیدا می‌کنند و بعضی دیگر از مفاهیم نیز جدید و مختص دین اسلام به وجود می‌آیند.
در بخش سوم به صورت عملی روشی که در فصل اول شرح داده شده برای بررسی مفاهیم اخلاقی در خود قرآن به کار گرفته می‌شود و مفاهیم و واژگان اخلاقی مختلف قرآن در تقسیم بندی کلی ایمان و کفر به طور مبسوط بررسی می‌شوند.

[ص مصطفی · Rating 3 out of 5]

شروعی جذاب، مواجهه‌ای نوین اما پایان‌بندی‌ای نه چندان دل‌چسب.

[Mohammad Aboomar · Rating 4 out of 5]

Quite deep on the semantic analysis level.

[Feroz Hameed · Rating 5 out of 5]

This book is deep. It brings out the best relationship between various ethico religious concepts by analyzing Quranic world view on ethics and morality from pre-Islamic time to the advent of Islam. Every Value word in Quran related to ethics and morality (and its opposite) has been elaborated in such way that , many a times I couldn’t believe myself that these analysis was work of a Japanese author. The author concludes that Quran is not only a sacred book for religion, but it is also a guiding principle for social ethics in all culture and civilization that helps govern daily life of people for a just society .

[Saiful Hassan · Rating 5 out of 5]

Excellent book that provides a deeper insight into the semantics of some of the words and terms of Islam, using references from the Qu'ran, Some of the chapters focus on immediate post-Islamic Arabia and deep-rooted tribalism and ignorance-0. This book gives an context and analysis around the major concepts and nuances, which in turn provides a greater understanding of The Qu'ran. Easy to read and accessible to both Muslims and non-Muslims.

[Hoda · Rating 4 out of 5]

Izutsu's breakdown of characteristics of an ideal behavior from p.186:
1. hilm
2. constant devotional exercises
3. fear of the Last Judgment
4. almsgiving
5. keeping away from Jahili acts
6. delicate sensitiveness to the deep import of the revealed words
7. serene and restful happiness in the life of this present world in expectation of the Hereafter

[Graham · Rating 5 out of 5]

Thought more about it. Upgraded from 4 to 5.