Kinderen? Stop met ze op te voeden. Het is vastdenken: kijken naar wat er niet is en wel zou-moeten-zijn. Van een probleem een ramp maken. Een van de grootste tragedies in het leven is om dé perfecte ouder te willen zijn. Denk het dus om en maak van een probleem een mogelijkheid.
Hoe je dit doet? Het is simpel. Door te kijken naar wat er is en wat er zou kunnen zijn, en van een gebrek een talent te maken.
Dit boek is voor alle ouders, onderwijzers, jeugdleiders, trainers, verzorgers, ooms, oma’s, peuterleiders, docenten, oppassers, opa’s, badmeesters, hopmannen, kinderartsen, mentoren, gezinsvoogden, peetooms en -tantes, akela’s, gidsen, kinderrechters, huisartsen, orthopedagogen, gezinsbegeleiders, tantes, jeugdzorgmedewerkers, pleegouders en alle anderen die kinderen en pubers een warm hart toedragen.
Berthold Gunster is de grondlegger van het Omdenken. Hij volgde het Gymnasium in Apeldoorn en de Akademie voor Expressie Utrecht. Daarna werkte hij als regisseur en schrijver bij diverse theatergezelschappen. Naast projecten in Nederland creëerde hij Not Your Mama`s Bustour met daklozen in Chicago en Why Is Stas Addicted in de Oekraine.
De insteek vind ik zeer goed: kinderen zijn autonome wezens, behandel ze ook als zodanig. Alleen is het altijd jammer dat de goeroe-auteur zoveel pagina's nodig heeft om zijn inzicht te delen. Wacht even, ik denk me vast. 1: Wat is het probleem? Steeds hetzelfde lezen gaat vermoeien. 2: Is het een echt probleem? Toch wel, want de neiging om met lezen te stoppen werd steeds groter, terwijl het geschetste verschijnsel zeer wezenlijk is. 3: Ben ik zelf het probleem? Deels wel, want ik kan me ook puur op de inhoud richten en het teveel aan woorden voor lief nemen. Aan de andere kant kan de auteur ook meer tot de kern komen om zo zijn boodschap nog krachtiger naar voren te brengen. Maar uiteindelijk ben ik het die zich verveelt. 4: Is het probleem de bedoeling? Ik realiseer mij dat ik door de verveling en de herhaling ook ben gaan nadenken en toen ik in het laatste hoofdstuk de vier voorbeelden redelijk kon oplossen, besefte ik dat ik kon 'omdenken'. Conclusie: de verveling die aan goeroes eigen is leidt tot internalisering van hun boodschap. Veel bladzijdes zijn dus een vereiste om tot inzicht te komen. En zo gaf Marijn drie sterren.
Er is een vrouw aan de school van mijn dochter die steevast half roepend en mopperend over de speelplaats achter haar kinderen loopt. Een vrouw die je uit de weg gaat. De vrouw die je niet wil zijn. Eigenlijk zou je haar moeten omarmen en vragen "vertel is? Jij hebt het precies zwaar..." En haar vervolgens dit boek geven, waaruit blijkt dat zij het probleem is en niet de kinderen. Ik zag mezelf door de bril van haar kinderen, van mijn dochter, van mezelf als kind. En als vanzelf ging het anders. Hoera voor autonomie, competentie en erkenning van de terrible tree die mijn dochter is. Al de rest was te veel opsomming en ben ik vergeten. De houding is het belangrijkste. Overigens, zelfs Carl Rogers werd vernoemd. Dat maakt me altijd blij.
Inspirerend! Het geeft je inzicht hoe je uit je vaste (rigide) opvoedingspatronen kan stappen en op een heel andere manier naar opvoeding kan kijken. "De werkelijke vraag is dan ook niet hoe we hen kunnen helpen iemand te worden, de werkelijke vraag is hoe we hen kunnen helpen zichzelf te zijn. In dat proces zullen niet zij, maar wij veranderen."
Topboek, ik mis het toch echt dat je niet even concreet kan oefenen met de stellingen in dit boek. Ik heb zelf geen kinderen, maar begeleid gezinnen en ik hoop ze iets mee te kunnen geven uit dit boek. Al is het maar iets kleins. Zo vaak zie je gefrustreerde ouders. Hoe fijn als je dan even de vier vragen af kan gaan die Berthold ons hier voorspiegelt. Zo veel inzichten. Daarbij past het bij hoe ik als hulpverlener in mijn werk wil staan. Ik kan me voorstellen dat mensen hier een aversie tegen hebben en het een laissez-faire opvoedstijl vinden, maar ik dat dit boek een goed beginpunt kan zijn om eens kritisch te kijken naar ons huidige systeem. Een aanrader voor ouders of mensen die met ouders en/of kinderen werken.
Kan me goed vinden in het gedachtegoed van omdenken, ook zeker op het gebied van opvoeden. Dit boek had echter naar mijn mening een iets te hoog feelgoodbaggergehalte. Liever realistisch dan overoptimistisch.
Boek leest als een trein. Ik vind het heel verhelderend en zal bij lastig gedrag mezelf de volgende 4 vragen proberen te stellen. 1. Wat is het probleem? 2. Is het een echt probleem? 3. Ben jij het probleem? 4. Is het probleem de bedoeling Het boek dwingt je op een andere manier te kijken en vind het zeer verfrissend. Zeker een aanrader.
Heel interessant boek om eens kritisch te kijken naar 'wat je eigenlijk doet en denkt' en welke reactie je daarmee uit kan lokken. Het is fijn dat hij veel voorbeelden gebruikt, zo blijft het praktisch en luchtig, want af en toe verdrink je in zijn mening en goed bedoelde uitleg.. Zeker een aanrader voor iedereen die met kinderen in aanraking komt!