What do you think?
Rate this book


632 pages, Paperback
First published January 1, 1993
نخستین پرسش: برای تعیین شروط منصفانه همکاری اجتماعی میان شهروندانی که آزاد و برابر تلقی می شوند درخورترین برداشت از عدالت چیست؟ دومین پرسش: با توجه به واقعیت تکثرگرایی معقول چونان نتیجه گریزناپذیر توان های عقل انسان، که در درون نهادهای آزاد دیرپا عمل می کنند، دلایل رواداری به معنای عام کدامند؟ با در هم آمیختن این دو پرسش به این یک پرسش می رسیم: چگونه ممکن است که یک جامعه عادلانه و پایدار متشکل از شهروندان آزاد و برابری که بر پایه آموزه های معقول دینی، فلسفی و اخلاقی همچنان در گروه های بسیار متفاوت می مانند، در گذر زمان بپاید؟
اشخاص از یک جنبه اساسی معقول اند هر گاه آماده باشند اصول و استانده هایی را چونان شروط منصفانه همکاری پیشنهاد کنند و به دلخواه خویش بدان ها وفادار بمانند، با فرض اطمینان از این که دیگران نیز چنان خواهند کرد. آنان پذیرش آن هنجارها برای هر کس را معقول، و بدین سان توجیه پذیر می دانند؛ و آماده اند به بررسی شروط منصفانه پیشنهادی دیگران بپردازند.
در نخستین مرحله اجماع بر سر قانون اساسی، اصول لیبرال عدالت، که در آغاز با اکراه بسان یک «سازش موقت» پذیرفته شده و به درون قانون اساسی راه یافته اند، می خواهند آموزه های فراگیر شهروندان را دگرگون کنند به گونه ای که آنان دست کم اصول یک قانون اساسی لیبرال را بپذیرند. این اصول حقوق و آزادی های اساسی ویژه ای را تضمین می کنند، و روندهای دموکراتیکی را برای پدیدآوری تعدیل در رقابت سیاسی، و برای تعیین موضوعات سیاسی اجتماعی پدید می آورند. تا این اندازه نگرش های فراگیر شهروندان را در چنین گستره ای می توان معقول دانست؛ تکثرگرایی صرف به سوی تکثرگرایی معقول پیش می رود و اجماع بر سر قانون اساسی به دست می آید
a. The evidence—empirical and scientific—bearing on the case is conflicting and complex, and thus hard to assess and evaluate.
b. Even where we agree fully about the kinds of considerations that are relevant, we may disagree about their weight, and so arrive at different judgments.
c. To some extent all our concepts, and not only moral and political concepts, are vague and subject to hard cases; and this indeterminacy means that we must rely on judgment and interpretation (and on judgments about interpretations) within some range (not sharply specifiable) where reasonable persons may differ.
d. To some extent (how great we cannot tell) the way we assess evidence and weigh moral and political values is shaped by our total experience, our whole course of life up to now; and our total experiences must always differ. …
e. Often there are different kinds of normative considerations of different force on both sides of an issue and it is difficult to make an overall assessment.
...
Rawl's account of the possibility of a stable and just society in the presence of 'reasonable pluralism' -- the existence of mutually incompatible but reasonable compresensive doctrines.