Η Μαριχουάνα της Μαμάς είναι η πιο γλυκιά

by Dario Fo, Βαγγέλης Φούφουλας (Translator)

Ο Λουίτζι, χρήστης χασίς, μαριχουάνας και LSD μετά από μεγάλη απουσία από το σπίτι λόγω ενός καυγά με τη μαμά του, επιστρέφει μια μέρα για να ανακαλύψει, προς μεγάλη του έκπληξη, πως η μαμά και ο παππούς του καπνίζουν χασίς και μαριχουάνα. Σαν να μη έφτανε αυτό μαθαίνει επίσης ότι καλλιεργούν παράνομα στον κήπο τους φυτά μαριχουάνας και ότι οι ίδιοι γίνονται λαθρέμποροι στη γειτονιά τους. Μπροστά μας παρελαύνουν η Καμέλια, πάντα σε αναζήτηση ενός γαμπρού, ο πρεζάκιας φίλος του Λουίτζι, πάντοτε σε αναζήτηση της δόσης του και ο Αντώνιο, ανιψιός της μαμάς που ανήκει στην ειδική ομάδα πάταξης των ναρκωτικών. Φυσικά από την παρέα δεν λείπει ο παπάς της ενορίας που μαζί με τους υπόλοιπους μας οδηγούν σ' ένα ξέφρενο παιχνίδι καταστάσεων με απώτερο στόχο την ψυχαγωγία, αλλά και τον προβληματισμό του θεατή.

Η Μαριχουάνα της Μαμάς είναι η πιο γλυκιά, δεν είναι μια απλή φαρσοκωμωδία, αλλά ένα πολυσύνθετο οικοδόμημα που εμπεριέχει στοιχεία ρεαλισμού και υπερβολής ταυτόχρονα. Είναι ένας ύμνος προς την τέχνη του θεάτρου με πικρές δόσεις αλήθειας και τραγικής πραγματικότητας. Στο έργο οι κραυγές πόνου είναι πιο δυνατές κι από το κωμικό στοιχείο. Κι όμως γελάς, γελάς με δάκρυα, με τις καρικατούρες των εξουσιών που δίνει με τόση δύναμη και χιούμορ ο συγγραφέας.

Genres: Theatre, Plays

124 pages, Paperback

First published January 1, 1976

About the author

Dario Fo was an Italian satirist, playwright, theatre director, actor, and composer. He received the Nobel Prize for Literature in 1997. In 2007 he was ranked Joint Seventh with Stephen Hawking in The Telegraph's list of 100 greatest living geniuses. His dramatic work employed comedic methods of the ancient Italian commedia dell'arte, a theatrical style popular with the proletarian classes. He owned and operated a theatre company with his wife, the leading actress Franca Rame. Dario Fo died in Milan on October 13th 2016, at the age of 90.

Reviews

[George · Rating 5 out of 5]

Τι βιβλίο! Καταφέρνει να ασχοληθεί με όλα τα ταμπού της κοινωνίας και όλα εκείνα τα θέματα που κανένας δεν θέλει να μιλάει, σε μία πραγματική κωμωδία.

Η είσοδος της ιστορίας είναι τα ναρκωτικά αλλά ανοίγει την πόρτα για να μιλήσει για την αστυνομία, για το κύκλωμα, το καθεστημένο, την εξουσία, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα πολιτικά συμφέροντα, την εκκλησία, την οικογένεια αλλά και την μοναξιά.

Κοιτάει και κριτικάρει τα ψηλά αλλά δεν παραλείπει να ασχοληθεί και με τα χαμηλά στρώματα. Μιλάει για τον καθησυχασμό, τις ταμπέλες που χρησιμοποιούν, πως έχουν αφήσει τον εαυτό τους στην αμάθεια και την απραξία.

Φοβερό βιβλίο!

[Arax Miltiadous · Rating 4 out of 5]

" ΑΝΤΩΝΗΣ: μα..θεία... εσύ είσαι ειδική... μιλάς ακόμη και την αργκό.
ΡΟΖΕΤΑ: Μα τι ειδική και ειδική! Διάβασα ένα άρθρο στη "Χριστιανική Οικογένεια"! "Μητέρες σώστε τα παιδιά σας από την μάστιγα της μαριχουάνας.! Ξεκόψτε τα από τους δρόμους και τις συναυλίες της Ροκ".
Λοιπόν τι λέγαμε? Χόρτο ή ένεση?
ΑΝΤΩΝΗΣ: Εχμ, είτε για το ένα είτε για το άλλο, εμείς του ειδικού τμήματος έχουμε διαταγή να μην κάνουμε διαχωρισμό.
ΡΟΖΕΤΑ: Α! Όχι? Όμως διάβασα ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά.... Ακόμα και η " Χριστιανική Οικογένεια " το έγραφε.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Πράγματι. Αλλά, μεταξύ μας, στ' αλήθεια πιστεύεις ότι στους δικαστές, το κράτος, την αστυνομία τους ενδιαφέρει τόσο πολύ η υγεία των πολιτών?
ΡΟΖΕΤΑ: Α, όχι? Δεν τους ενδιαφέρει?
ΑΝΤΩΝΗΣ: Μα, όχι, αυτή η ιστορία με τα ναρκωτικά είναι μόνο μια πρόφαση για να τους τη φέρει και να μπορεί να τους μαντρώνει.! Κάθε πρόφαση είναι καλή. Χθες σε κυνηγούσαν γιατί είχες μακριά μαλλιά, προχθές γιατί ήσουν Εβραίος, την Πέμπτη γιατί ήσουν προτεστάντης και έλεγες ότι η γη είναι στρογγυλή, το Σάββατο γιατί έμενες στις κατακόμβες με τους Χριστιανούς και την Κυριακή γιατί έγινες αντικομουνιστής, καθότι βρίζεις το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και τους Χριστιανοδημοκράτες!
ΡΟΖΕΤΑ: Θεούλη μου, πόσο έξυπνος έγινες Αντωνάκη! Αλήθεια, όλα αυτά μόνος σου τα σκέφτηκες?
ΑΝΤΩΝΗΣ: Όχι, τα έμαθα απ' έξω... αυτά μας μαθαίνουν στην Δίωξη για το πως πρέπει να την πέφτουμε στους χίπις για να τους βάλουμε χέρι ύστερα. Τα είπα καλά? "

Υπέροχο θεατρικό.. Αποτυπωμένες αλήθειες που παρότι θεωρούμε αυτονόητες και δεδομένες, όλοι υποτιμούμε και εν καιρώ τις ξεχνάμε κάπως και ξαναγινόμαστε θύματα. Και θύτες ενίοτε.
Οι έξυπνοι - χαζοί, οι αλαζόνες, που έχουν όλες τις αλήθειες στο μυαλό τους μα πάραυτα αρνούνται να τις κατανοήσουν πραγματικά και να πράξουν ανάλογα.
Πραγματικά, υπέροχο ευθυμογράφημα, γραμμένο με δόσεις κυνισμού, σαρκασμού και ειρωνείας ανάλογες των περιστάσεων.
Και κατ εμέ... εμποτισμένο με το πιο υπέροχο χιούμορ.. αυτό που κρύβει πίσω του την πιο πικρή αλήθεια.

[Alexander Stamelos · Rating 4 out of 5]

Δεν το περίμενα ότι θα γέλουσα τόσο πολύ ! Ευκολοδιάβαστο και το ευχαριστιέσαι !

[Searchingthemeaningoflife Greece · Rating 5 out of 5]

[...]Έχεις δίκιο, τι γκάφα! Ε, πάντως το γέλιο με τους φίλους είναι καλύτερο από κάθε τρύπημα... Το ξέρεις ότι είναι η πρώτη φορά που περνώ όλο το απόγευμα χωρίς να κάνω ούτε ένα τσιγαρλίκι;[... ]

[Stella · Rating 3 out of 5]

Ο Ντάριο Φο σατιρίζει τα κυκλώματα των ναρκωτικών, την ανάμειξη των κυβερνήσεων και της CIA και τη διεφθαρμένη αστυνομία με πολύ μπριοζικο και κωμικό τρόπο. Ευχαρίστως θα το εβλεπα στο θέατρο!