Yangın Merdiveni Kaçış Hikayeleri

by A. Ali Ural

Yangından arta kalanlara
korkmadan bakabilenler için...
(Arka Kapak)

Yirmi bin çift göz aynı kapıya bakıyor. Kapı kıpırdarsa her şey kıpırdayacak.

Kapı kıpırdadı, yirmi bin çift göz kıpırdadı. Kapı kıpırdadı, yirmi bin ağız kıpırdadı. Kapı kıpırdadı, yirmibin kalp kıpırdadı.


Borular, borular çalışyor! Matadorun takımı arenaya çıkıyor! Pelerinleri ve süslü mızraklarıyla Banderillero'lar bunlar... Bunlar ölümü korkutan... Alkış, alkış... İşte önlerinden geçiyorlar...
(Kitap İçinden)

133 pages, Paperback

First published September 1, 2002

About the author

1959'da Samsun Ladik'te doğdu. İlk ve ortaöğrenimini Ankara'da tamamladı. İlk şiiri Mavera Dergisi'nde çıktı (1982). Yükseköğreniminin ardından bir süre editörlük yaptıktan sonra Şûle Yayınları'nı kurdu. 1989'da Merdiven Sanat isimli aylık bir sanat dergisi çıkardı. 24 sayı çıkan bu derginin yanı sıra Kitaphaber isimli iki aylık bir kitap-kültür dergisi yayınladı. Yayın yönetmenliğini de yaptığı bu dergilerde şiir, öykü ve makalelerini yayınladı. Ural'ın yayınlayıp yönettiği dergiler arasında bir şiir ve poetika dergisi olan Merdivenşiir de bulunuyor (2005–2007).
2006-2012 yılları arasında Türkiye Yazarlar Birliği (TYB) İstanbul şube başkanlığını yapmış olan A. Ali Ural, bir dönem de Şehir Tiyatroları Repertuar Kurulu üyeliğinde bulundu. İstanbul Uluslararası Şiir Festivali Yürütme Kurulu üyesi olan Ural, “Ejderha ve Kelebek” adlı eseriyle, Türkiye Yazarlar Birliği'nin 2010 Deneme Ödülü'nü aldı. 2011 yılından itibaren FSMVÜ'de “Özgün Yazarlık” ve “Yazılı ve Sözlü Anlatım” dersleri veren A. Ali Ural, 2012 yılının Şubat ayında birinci sayısı çıkan ve edebiyat ağırlıklı bir sanat dergisi olan Karabatak' ın yayın yönetmenliğini yapıyor. Ural, “Gizli Buzlanma” adlı şiir kitabıyla 2013’te Türkiye Yazarlar Birliği’nin “Yılın Şiir Kitabı” ödülünü aldı.

Reviews

[Perihan · Rating 4 out of 5]

" hangi ressam, bir pencereden daha güzel bir tablo yapabilir?"

Ali Ural'a ait Yangın Merdiveni adındaki kısa öykülerden oluşan bu kitabı yaklaşık bir yıl önce okudum.
Okudum diyorum ama sindirmem , özümsemem hala devam ediyor.
'Posta Kutusundaki Mızıka' ile çoğu okurun kalemini tanıdığı bu yazar, kolay bir yazar değil.

Ural beni bu kitabında zorladı , yordu... hikayeleri su gibi aktı ama, sonunda "ne demek istedi acaba ?"sorusuna cevap arattı.
Okurken adeta içimdeki buzları kırdı , parçaladı, her iğnelemesinde, her ironisininde...
Kitaptan Alıntılar:

”hayır başını öne eğmeyeceksin artık. Her gün şehrin meydanında toplanıp ŞEMSİYELERİNİ açarak yağmur duasına çıkanların arasından ayrıldım. Düğmesine basıldığında gökyüzünü karartan şemsiyelerin saltanatına son veriyorum. Bugün iskeledeki satıca yağmurluğumu göstereceğim.”

”suyun donacağını, ince buz tabakasından, kaynayacağı, küçük kabarcıklardan taşacağı yükselen köpüklerden anlaşılır. Mektubun ne zaman geleceği anlaşılmaz. POSTACILAR hala YÜRÜYORLARSA mektup hayattadır; ayaklar sızlıyorsa yağmur yağacak, postacılar yürüyorsa mektup gelecektir”

[Shakhla · Rating 4 out of 5]

Sıradışı bir kitap. Zihinleri zorlayan öyküler içerir.
"Dünyanın en korkunç şeyi, istediğin zaman açamayacağın bir kapının arkasında kalmaktır".

[Ömer · Rating 1 out of 5]

Beceriksizce bir iş.

[huzeyfe · Rating 5 out of 5]

Yeni dönem Türk Edebiyatı'nın en özgün öykü kitaplarından birisi. Kitabın alt başlığı "kaçış hikayeleri". Gerçekten de bu tema tüm hikayelerde o akdar güzel işlenmiş ki. Konuların çarpıcılına ek olarak hikaye sonlarından insanı donduran birkaç saniye hiçbir şey hissetirmeyen hikayelerde kullanılan üslüp çok özgün. Yapılan benzetmeler, kullanılan ifadelerin orjinalliği, hikayelerin akıcılığı, yer yer acı bir tebessüm uyandıran ironiler kitabı elinizden düşürmeden bir solukta okumanız için yeterlidir kanaatindeyim.

[Yarub Khayat · Rating 3 out of 5]

صدر هذا الكتاب باللغة التركية عام 2002 لمؤلفه المولود عام 1959/ علي أورال، (كاتب تركي شهير ومحرر وروائي وشاعر)، ثم صدرت ترجمة الكتاب باللغة العربية بعنوان "سلم النجاة"، وذلك في عام 2020، للمترجم/ نصرالله محمود عبده، عن/ دار جامعة حمد بن خليفة للنشر، ضمن 165 صفحة بها 26 قصة تحكي بشكل غارق في الخيال وبنظرة ذات ملامح فلسفية، مشاهد الحياة اليومية في مدينة مزدحمة لتكشف عن ازدواجية الإحساس بالوحدة رغم وجود الكثير من الناس، وأن العيش في مدينة من المدن ( أو ضمن مجتمع بعينه ) - لا يعني الانتماء إليهما.

القصص جميلة، ويُشكر الناشر على التكلّف بترجمتها ونشرها، وإن كان يعيب ذلك بعض الأمور، أولها: عدم توضيح تاريخ نشر الكتاب باللغة التركية، وثانيها: افتقاد الكتاب للتعريف الوافي بالمؤلف رغم ما شعرت به من خلال حكاياته بأهمية معرفة خلفية مؤلفها (اتضح لي أنه ينتسب للأقليات)، وثالثها: أن المدة الطويلة التي مضت بين تأليف الكتاب وترجمته قد أدت إلى اختفاء بعض التقنيات أو تحولها جذريا - مثل الجيل الأول من المذياع "الراديو"، والجيل الأول من هوائيات استقبال البث التلفزيوني "الإريال أو الأنتينا"، ومثل أسلوب التدقيق على حمل ركاب القطارات لتذاكر صالحة للسفر - كل ذلك يجعل رسالة الكتاب، رغم روعتها، لا تصل بسهولة للأجيال الجديدة.

[Gülçe. · Rating 4 out of 5]

A. Ali Ural'ın kaleminden okuduğum ilk kitap oldu. Tanışma kitabı için doğru bir kitap mıydı bilemiyorum. Ama diğer kitaplarını okur muyum? Evet okurum. Merak da ediyorum. Bu kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursam, ilk olarak dili, anlatım şekli farklı geldi başlarda. Ama alışmanız zaman almıyor. Ve bence akıp gidiyor kitap, kısa kısa zaten hikayeler. Sürüklüyor ve bitiveriyor hemen. Sıkılmadan okudum.
Hikayeleri böyle beklemiyordum ama sevdim, her hikayenin ters köşe yapması tuhaf ama güzeldi. Tek sorun ya ben tam olarak anlayamadım bazı hikayeleri ya da anlamak gerçekten zordu. Bazı hikayelerden sonra "Ne?" diyerek kaldım. "Acaba bir mesajı var mıydı?" diye düşündüm. Belki de derin bir anlamı yoktu ama ben içinde yine de aradım. Kimisinde ise çokça şaşırdım sonlarına. Belki benden kaynaklı olan bu anlayamama durumu ve anlatım şekli sebebiyle puanım düştü. Ama Posta Kutusundaki Mızıkı'yı hala çok merak ediyorum. Zaten bu kitap hakkındaki çok iyi olan yorumlar belki de Yangın Merdiveni için de yüksek bir beklenti içine girmeme neden oldu.

[Münevver]

Ali Ural'ı severim ama bu kitabı ve fener bekçisinin rüyalarını okur için değil kendi için yazmış gibi geliyor...
Gerçi bundan güzel tartışma konusu çıkar ama konumuz bu değil.
Birinin rüyalarını okumak karmaşık sadece...

not: gerçekten rüyalarını anlatmıyor, sadece bir rüyayı okuyormuşum gibi hissettiriyor öyküler