Ο γιος της Τζοκόντα

by Auguste Corteau, Αύγουστος Κορτώ

Δεν είμαι γυναίκα. Δεν είμαι μητέρα. Όμως είμαι η μαμά όλων σας. Μη με ρωτάτε γιατί - είναι πολύ μπερδεμένη ιστορία.
Εγώ, για να καταλάβετε, έχασα τη μαμά μου όταν ήμουν πολύ μικρός. Και δεν την ξαναείδα ποτέ. Θα μου πείτε, και ποιος βλέπει τους πεθαμένους; Ναι, αλλά εγώ δεν είχα ούτε μια φωτογραφία της. Και κάθε τόσο τη ζητούσα.
Μέχρι που διάβασα ένα βιβλίο. Καταραμένα βιβλία, μόνο κακό κάνουν, κάτι ξέρουν τα παιδιά και δεν θέλουν να τα δουν ούτε ζωγραφιστά.
Και τώρα; Είμαι, θα μπορούσα να πω, ο πιο διάσημος άνθρωπος στον κόσμο. Κι ωστόσο κανείς δεν ξέρει τ' όνομά μου. Εμείς, να, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, αν με δείτε να περνώ στο δρόμο, θα με σταματήσετε σαν να με γνωρίζετε από παλιά. Και θα μου πείτε για τα παιδικά σας χρόνια. Πως οι φίλες σας σας κορόιδευαν επειδή φορούσατε γυαλιά. Για τον πρώτο σας σύζυγο, για τη μεγάλη σας κόρη που σπουδάζει μακριά και δεν τηλεφωνεί παρά μόνο όταν χρειάζεται χρήματα. Και ξαφνικά θ' αρχίσετε να κλαίτε, και θα θέλετε να 'ρθείτε σπίτι μου και να σας φτιάξω κακάο, και αυγά μελάτα, και κοτόσουπα!
Κι αν αρνηθώ; Θ' ανοίξετε ένα τεράστιο στόμα και, σκουπίζοντας τις μύξες σας, θα με φωνάξετε μ' αυτή τη λέξη, την τόσο απλή κι όμως τόσο σπουδαία. Την ξέρετε, όλοι την ξέρουμε. Εϊναι η πρώτη λέξη που μαθαίνουμε κι αυτή που δεν ξεχνάμε ποτέ.

Genres: Fiction

84 pages, Paperback

First published January 1, 2003

About the author

Greek: Αύγουστος Κορτώ

Reviews

[Anastasia · Rating 2 out of 5]

Αλήθεια, τι είναι αυτό που μας κάνει να αγαπάμε τόσο τη μητέρα μας; Είναι η αγάπη που μας δίνει; Κι αν είναι αυτό, τότε γιατί κάποιος που δεν την έχει γνωρίσει ποτέ καταλήγει να την αναζητά επίμονα;...
Περισσότερα εδώ...

[Νίκος Vitoliotis) · Rating 3 out of 5]

Ένα καλό εύρημα γύρω από το οποίο στρέφεται τελικά η αφήγηση, μια συμπαθητική γραφή και τα γνωστά κολλήματα του συγγραφέα, μας δίνουν μια μικρή, ευχάριστη νουβέλα.

[Ευθυμία Δεσποτάκη · Rating 3 out of 5]

Στο τρίτο του βιβλίο που διαβάζω, ο Κορτώ εξακολουθεί να γράφει φανταστικό, αλλά με ντροπή κι ενοχές γι' αυτό. Ο ήρωάς του είναι ακόμη ένας πλούσιος αργόσχολος (βλ. λαβκράφτιοι ήρωες), με περίπου ψυχολογικά προβλήματα που καταλήγουν να μεταμορφωθούν σε μεταφυσικά προβλήματα. Στις ελάχιστες σελίδες του βιβλίου, κατάφερα να θυμηθώ διηγήματα του κύκλου Λάβκραφτ, καφκικές υποψίες -υποψίες γιατί δεν έχω ακόμη διαβάσει Κάφκα- και το Άρωμα του Ζύσκιντ, όλα αυτά προλογισμένα με τον "ελληνικό" τρόπο, δηλαδή είκοσι σελίδες σύνδεσης με τα προηγούμενα όπου περιγράφεται η ζωή του χαρακτήρα και πώς έφτασε ως εδώ. Είναι από τα λίγα βιβλία που ξέρω που σποϊλεριάζουν αναίσχυντα την κεντρική τους ιδέα με τον ίδιο τους τον τίτλο. Αυτό σε συνδυασμό με την απροσμέτρητη βαρεμάρα μιας επεξηγηματικής αφήγησης (ο ελληνικός τρόπος που λέγαμε) και μια πλοκή που ξεκινάει στη σελίδα 25 από 117, με κάνει να μην το προτείνω παρά μόνο σε όσους θέλουν να έχουν διαβάσει ΚΑΙ αυτό το ελληνικό φανταστικό ανάγνωσμα ή τους φαν του συγκεκριμένου συγγραφέα.

[Spyros Egkarchos · Rating 2 out of 5]

Ωραίο γράψιμο που έχει σαν αποτέλεσμα το βιβλίο να διαβάζεται γρήγορα, αλλά η ιστορία από τη μέση και μετά με χάλασε λίγο.

[Vaios · Rating 5 out of 5]

Πάρα πολύ ωραίο.

[EmiLy's BookLand · Rating 3 out of 5]

ένα έντονο διήγημα, που προκαλεί συνεχώς σκέψεις και συναισθήματα.

[Tania · Rating 3 out of 5]

Ένα ευφυές και μικρής έκτασης βιβλίο που διαβάζει κανείς με ευκολία. Ένας γοργός λόγος που άλλοτε σε συναρπάζει κι άλλοτε σε κουράζει, αποζητώντας μια παύση. Ένας παραλληλισμός που εσκεμμένα δίνει αφορμή στο συγγραφέα να αγκιστρωθεί επάνω του και αβίαστα να εκφράσει όλα όσα επιθυμεί. Μια νουβέλα ενδιαφέρουσα, ανάλαφρη και γιατί όχι και για προβληματισμό. Μια γραφή έντονη, ακατάπαυστη στην οποία δεν λείπουν οι βωμολοχίες και το ειρωνικό ύφος.

[Mk]

Edit 08/03/2025: Μετά τα γεγονότα της επετείου των 2 ετών για το έγκλημα των Τεμπών και βλέποντας την στρατηγική αδιαφορία του συγγραφέα επί του θέματος, επιδιώκοντας να διατηρήσει μια "ουδέτερη" φιλοκυβερνητική στάση, σταματάω πλέον την ανάγνωση βιβλίων του και την συγγραφή κριτικής για αυτά. Δεν θα προχωρήσω σε αγορές νέων βιβλίων του και δεν θα τα αναφέρω σε κανέναν λογαριασμό μου.

[Maria]

Αγαπω ουτως η αλλως τον Κορτω και δεν θα μουν δα και ο αντικειμενικοτερος κριτης των βιβλιων του, παρ ολα αυτα μου κρατησε το ενδιαφερον οταν αρχισαν οι παρανορμαλ δρατηριοτητες του ηρωα και μου αφησε μια γλυκια γευση στο τελος!