Geen makkelijk boek, maar o zo interessant. Breeur bundelde een tiental essays die hij in de afgelopen jaren schreef over o.a. de tijd, vrijheid, domheid, passies en emoties. Niet alleen laat hij filosofen aan het woord (zoals Kant, Malebranche, Nietzsche of Deleuze), maar hij geeft ook tal van voorbeelden uit de wereldliteratuur bij zijn toch moeilijke theorieën. Heel vaak komen die uit A la recherche du temps perdu van Marcel Proust, maar ook Thomas Mann, Gustave Flaubert, Ivo Michiels en Robert Musil leveren een bijdrage. Ik heb vrij lang over dit boek gedaan, maar wat geeft dat tenslotte als de tijd toch niet bestaat...