What do you think?
Rate this book
Lord of Darkness
Captive to the slave-trading colonists of Angola, young British seaman Andrew Battell longs for his home in the England of Elizabeth I, but increasingly finds himself enthralled by the occult arts of the Lord of Darkness
558 pages, Hardcover
First published March 1, 1983
21 people are currently reading
3925 people want to read
About the author
Robert Silverberg
2,342 books1,601 followersThere are many authors in the database with this name.
Robert Silverberg is a highly celebrated American science fiction author and editor known for his prolific output and literary range. Over a career spanning decades, he has won multiple Hugo and Nebula Awards and was named a Grand Master by the Science Fiction and Fantasy Writers of America in 2004. Inducted into the Science Fiction and Fantasy Hall of Fame in 1999, Silverberg is recognized for both his immense productivity and his contributions to the genre's evolution.
Born in Brooklyn, he began writing in his teens and won his first Hugo Award in 1956 as the best new writer. Throughout the 1950s, he produced vast amounts of fiction, often under pseudonyms, and was known for writing up to a million words a year. When the market declined, he diversified into other genres, including historical nonfiction and erotica.
Silverberg’s return to science fiction in the 1960s marked a shift toward deeper psychological and literary themes, contributing significantly to the New Wave movement. Acclaimed works from this period include Downward to the Earth, Dying Inside, Nightwings, and The World Inside. In the 1980s, he launched the Majipoor series with Lord Valentine’s Castle, creating one of the most imaginative planetary settings in science fiction.
Though he announced his retirement from writing in the mid-1970s, Silverberg returned with renewed vigor and continued to publish acclaimed fiction into the 1990s. He received further recognition with the Nebula-winning Sailing to Byzantium and the Hugo-winning Gilgamesh in the Outback.
Silverberg has also played a significant role as an editor and anthologist, shaping science fiction literature through both his own work and his influence on others. He lives in the San Francisco Bay Area with his wife, author Karen Haber.
Robert Silverberg is a highly celebrated American science fiction author and editor known for his prolific output and literary range. Over a career spanning decades, he has won multiple Hugo and Nebula Awards and was named a Grand Master by the Science Fiction and Fantasy Writers of America in 2004. Inducted into the Science Fiction and Fantasy Hall of Fame in 1999, Silverberg is recognized for both his immense productivity and his contributions to the genre's evolution.
Born in Brooklyn, he began writing in his teens and won his first Hugo Award in 1956 as the best new writer. Throughout the 1950s, he produced vast amounts of fiction, often under pseudonyms, and was known for writing up to a million words a year. When the market declined, he diversified into other genres, including historical nonfiction and erotica.
Silverberg’s return to science fiction in the 1960s marked a shift toward deeper psychological and literary themes, contributing significantly to the New Wave movement. Acclaimed works from this period include Downward to the Earth, Dying Inside, Nightwings, and The World Inside. In the 1980s, he launched the Majipoor series with Lord Valentine’s Castle, creating one of the most imaginative planetary settings in science fiction.
Though he announced his retirement from writing in the mid-1970s, Silverberg returned with renewed vigor and continued to publish acclaimed fiction into the 1990s. He received further recognition with the Nebula-winning Sailing to Byzantium and the Hugo-winning Gilgamesh in the Outback.
Silverberg has also played a significant role as an editor and anthologist, shaping science fiction literature through both his own work and his influence on others. He lives in the San Francisco Bay Area with his wife, author Karen Haber.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
March 28, 2013
Robert Silverberg is a prolific and award-winning science fiction author, of whom I've read only a handful of short stories. They didn't leave me much impressed, but when I found out he had written an historical fiction novel that was being reprinted for the first time in thirty years, I was intrigued, and I was fortunate enough to win a copy for review.
The new edition of Lord of Darkness by Nonstop Press contains a great introduction by Silverberg about how his book came to be. Long story short, it was inspired by the true story of 16th century English mariner Andrew Battell, who was captured by the Portuguese while pirating in South America and shipped to Africa as a prisoner, where he spent twenty years of his life—including some time living in the African interior with a cannibal tribe and their powerful, dangerous leader, Imbe Calandola, the titular "Lord of Darkness".
The book did not do well domestically, due to the fact that bookstores shelved it alongside his science fiction works; sci-fi fans weren't interested in a historical fiction novel, and historical fiction fans (who didn't know to look for an historical novel in the SF section) never discovered it.
That's a shame, because it's an absolutely amazing book.
Much of the appeal comes from Battell's story, which is fascinating in itself; though obviously by the time Silverberg had expanded it to novel-length, it had become more fiction than fact, but still true to the events detailed in Battell's original account. But perhaps more than even that, what kept me engaged from the first page to the last was the narrative voice employed by Silverberg. It's a first-person account, naturally, but Silverberg attempts to present it as if it might have come from the pen of a 16th century English Protestant man, while still keeping it comprehensible to the contemporary reader. It's done masterfully, with an old-fashioned biblical cadence that is just wonderful. Here's the opening paragraph:
A final word of warning: There is a lot of sex in this book, and it's fairly explicitly described, though couched in sixteenth century language as it is, it loses a little of it's, shall we say, vulgarity. If that's the kind of thing that'll turn you off a book entirely, you might want to give this one a pass.
That said, part of the triumph of the novel is bringing you, the reader, to places that make you uncomfortable (sometimes extremely uncomfortable) and then bringing you through them—not entirely unchanged, but perhaps now seeing the world around you in a different light. That's one of the marks of Great Literature, and Lord of Darkness is an absolute masterwork. Kudos to Nonstop for bringing it back into print. [5 out of 5 stars]
The new edition of Lord of Darkness by Nonstop Press contains a great introduction by Silverberg about how his book came to be. Long story short, it was inspired by the true story of 16th century English mariner Andrew Battell, who was captured by the Portuguese while pirating in South America and shipped to Africa as a prisoner, where he spent twenty years of his life—including some time living in the African interior with a cannibal tribe and their powerful, dangerous leader, Imbe Calandola, the titular "Lord of Darkness".
The book did not do well domestically, due to the fact that bookstores shelved it alongside his science fiction works; sci-fi fans weren't interested in a historical fiction novel, and historical fiction fans (who didn't know to look for an historical novel in the SF section) never discovered it.
That's a shame, because it's an absolutely amazing book.
Much of the appeal comes from Battell's story, which is fascinating in itself; though obviously by the time Silverberg had expanded it to novel-length, it had become more fiction than fact, but still true to the events detailed in Battell's original account. But perhaps more than even that, what kept me engaged from the first page to the last was the narrative voice employed by Silverberg. It's a first-person account, naturally, but Silverberg attempts to present it as if it might have come from the pen of a 16th century English Protestant man, while still keeping it comprehensible to the contemporary reader. It's done masterfully, with an old-fashioned biblical cadence that is just wonderful. Here's the opening paragraph:
ALMIGHTY GOD, I thank Thee for my deliverance from the dark land of Africa. Yet am I grateful for all that Thou hast shown me in that land, even for the pain Thou hast inflicted upon me for my deeper instruction. And I thank Thee also for sparing me from the wrath of the Portugals who enslaved me, and from the other foes, black of skin and blacker of soul, with whom I contended. And I give thanks too that Thou let me taste the delight of strange loves in a strange place, so that in these my latter years I may look back with pleasure upon pleasures few Englishmen have known. But most of all I thank Thee for showing me the face of evil and bringing me away whole, and joyous, and unshaken in my love of Thee.I don't know a thing about Silverberg's own beliefs, but Battell's come through clear as day; his dialogue is full of philosophical asides on almost every conceivable subject. This is a thoughtful book. It's also not an easy one. Battell makes choices of a questionable moral nature, from working in the employ of his captors and nation's enemies, to living as a member of a cannibal tribe. This is not a book for the squeamish: there are some disturbing scenes here. At one point Battell, determined to leave nothing out of his narrative, remarks that what he is about to reveal will make the reader hate and condemn him, and certainly that's an option. Battell's awareness of his choices and actions, and his analysis of them at the time as well as after fact, add depth both to said scenes and to his character.
A final word of warning: There is a lot of sex in this book, and it's fairly explicitly described, though couched in sixteenth century language as it is, it loses a little of it's, shall we say, vulgarity. If that's the kind of thing that'll turn you off a book entirely, you might want to give this one a pass.
That said, part of the triumph of the novel is bringing you, the reader, to places that make you uncomfortable (sometimes extremely uncomfortable) and then bringing you through them—not entirely unchanged, but perhaps now seeing the world around you in a different light. That's one of the marks of Great Literature, and Lord of Darkness is an absolute masterwork. Kudos to Nonstop for bringing it back into print. [5 out of 5 stars]
August 24, 2022
Nie będę wcale ukrywać, że powieść Roberta Silverberga – ta monumentalna, licząca sobie ponad 700 stron cegiełka – wzbudziła mój zachwyt od pierwszych akapitów; wręcz przeciwnie. Drobny druk, nieprzebite ściany tekstu, nieco archaiczny język, mnogość postaci, nazw własnych, pomniejszych wydarzeń oraz dat, wcale mnie nie zachęcała; powodowała raczej znużenie i zmęczenie materiału niż prawdziwe zainteresowanie swoją złożoną fabułą. Sama książka – co pewne Was nie zdziwi – zagościła więc w moich dłoniach na krótko i niestety, w dalszym ciągu pozostała pozycją niezdobytą.
Dopiero w jakiś czas później, gdy premiera ,,Pana Ciemności’’ zaczęła zbliżać się wielkimi krokami, a Internet zalewały raz po raz echa entuzjazmu, nawet gorączkowej ekscytacji - niby od niechcenia przerzuciłam kilka początkowych rozdziałów i nie wiedząc kiedy (przysięgam!) – wpadłam po uszy. I to tak, jak praktycznie nigdy dotąd; leniwe podczytywanie ‘do poduszki’ zupełnie nieoczekiwanie zmieniło się w szaleńczy pęd pochłaniania kolejnych rozdziałów traktujących o niezwykłych przygodach angielskiego korsarza Andrew Battella.
****
Trudno jasno sprecyzować czym w istocie jest historia Roberta Silverberga.
Stylizowana na coś w rodzaju pamiętnika młodego marynarza, który opuszcza kraj w celu odkrywania nowych lądów oraz zdobywania licznych bogactw, a wraca po ponad dwóch dekadach jako człowiek stary, doświadczony przez życie - ma w istocie wydźwięk autobiograficzny; kto bowiem nie słyszał o podobnych cudach i niesamowitych świadectwach, pozornie przypominających szalone fantasmagorie strudzonych podróżników, będące jednak rzeczywistymi sprawozdaniami z wędrówek po odległych krainach?
Postać Battella istniała naprawdę, ale – jak przyznaje sam autor – była jedynie przyczynkiem do stworzenia epickiej i pełnowymiarowej historii wzbogaconej o liczne aspekty mogące zapewnić satysfakcję potencjalnemu czytelnikowi. Ów Battell, choć faktycznie funkcjonował pod koniec szesnastego wieku, i bezsprzecznie został ujęty pod portugalską niewolę trwającą lat dwadzieścia z okładem, do dziś pozostał sylwetką zagadkową; jego dzieje bowiem, mimo że spisane i nawet dwukrotnie opublikowane, zostały sprowadzone do krótkiej, acz mało treściwej relacji w żaden sposób nieciekawej, na pewno już – nieszczególnie rozpalającej wyobraźnię.
Na szczęście dla Silverberga okazały się wystraczające, ponieważ na kanwie tych kilku szczątkowych informacji stworzył on dzieło pełne, wielowymiarowe i niejednoznaczne. Przeżycia Andrew Battella potraktował nie tylko jako moc fantastycznych przypadków przydarzających się białemu człowiekowi na ścieżkach afrykańskiej dziczy, ale także jako symboliczną pielgrzymkę w głąb siebie – w epicentrum prawdziwego ‘ja’, w pewien wymiar jestestwa, w sam środek, w którym będzie można dostrzec coś więcej niż światłość i szlachetność - tam, gdzie trzeba odsłonić kurtynę skrywającą mrok, zwierzęcy instynkt oraz prawdziwą wolę przetrwania. To historia o przewrotności losu, o niekończącej się tułaczce przez liczne światy, o poniewierce okupionej udręką tęsknoty, samotności, niezrozumienia; to opowieść o palącym pragnieniu przynależności, próby wniknięcia, dopasowania się; wreszcie – historia powrotu do korzeni, do ojczyzny, do łona pramatki; do krainy jawiącej się niczym biblijna Ziemia Obiecana, która u kresu ostateczności otworzy swe ramiona, by otoczyć nimi powracającego syna marnotrawnego.
W tym miejscu właśnie należałoby pokusić się o stwierdzenie jakoby ,,Pan Ciemności’’ był powieścią symboliczną. Silverberg w mistrzowski sposób kreśli charakterologiczną złożoność bohatera fatalisty i na przykładzie jego zachowań, osobistych refleksji, moralnych rozterek oraz dylematów, pokazuje jak wielki przypadek rządzi losami Battella i jak on sam – pełen sprzeczności, rosnącej niepewności, zagubienia – musi dostosować się wobec absolutnie nowej, dzikiej i niezbadanej rzeczywistości. Podobny zabieg wzbudza mnóstwo uczuć w czytelniku, który stara się rozstrzygnąć zasadność wyborów Andrew i wykazać się także zrozumieniem wobec jego różnych postaw; nie jest to jednak proste, bo te będą – im bardziej Andrew ucieknie w serce czarnego kontynentu – mocno postawione w kontrze wobec tego, co znane nam Europejczykom, jako kulturowy obyczaj sympatyzujący z kodeksem chrześcijańskiej moralności.
Pasjonująca, hipnotyczna i magnetyczna; przepełniona dusznym klimatem afrykańskiej dżungli, zmysłowym erotyzmem, wieloraką sugestywnością oraz malowniczością kreowanych wizji. Intensywna, szalona, a jednocześnie tak mocno poruszająca i refleksyjna. Wielka, niezapomniana, absolutna. Taka właśnie była to powieść.
Dopiero w jakiś czas później, gdy premiera ,,Pana Ciemności’’ zaczęła zbliżać się wielkimi krokami, a Internet zalewały raz po raz echa entuzjazmu, nawet gorączkowej ekscytacji - niby od niechcenia przerzuciłam kilka początkowych rozdziałów i nie wiedząc kiedy (przysięgam!) – wpadłam po uszy. I to tak, jak praktycznie nigdy dotąd; leniwe podczytywanie ‘do poduszki’ zupełnie nieoczekiwanie zmieniło się w szaleńczy pęd pochłaniania kolejnych rozdziałów traktujących o niezwykłych przygodach angielskiego korsarza Andrew Battella.
****
Trudno jasno sprecyzować czym w istocie jest historia Roberta Silverberga.
Stylizowana na coś w rodzaju pamiętnika młodego marynarza, który opuszcza kraj w celu odkrywania nowych lądów oraz zdobywania licznych bogactw, a wraca po ponad dwóch dekadach jako człowiek stary, doświadczony przez życie - ma w istocie wydźwięk autobiograficzny; kto bowiem nie słyszał o podobnych cudach i niesamowitych świadectwach, pozornie przypominających szalone fantasmagorie strudzonych podróżników, będące jednak rzeczywistymi sprawozdaniami z wędrówek po odległych krainach?
Postać Battella istniała naprawdę, ale – jak przyznaje sam autor – była jedynie przyczynkiem do stworzenia epickiej i pełnowymiarowej historii wzbogaconej o liczne aspekty mogące zapewnić satysfakcję potencjalnemu czytelnikowi. Ów Battell, choć faktycznie funkcjonował pod koniec szesnastego wieku, i bezsprzecznie został ujęty pod portugalską niewolę trwającą lat dwadzieścia z okładem, do dziś pozostał sylwetką zagadkową; jego dzieje bowiem, mimo że spisane i nawet dwukrotnie opublikowane, zostały sprowadzone do krótkiej, acz mało treściwej relacji w żaden sposób nieciekawej, na pewno już – nieszczególnie rozpalającej wyobraźnię.
Na szczęście dla Silverberga okazały się wystraczające, ponieważ na kanwie tych kilku szczątkowych informacji stworzył on dzieło pełne, wielowymiarowe i niejednoznaczne. Przeżycia Andrew Battella potraktował nie tylko jako moc fantastycznych przypadków przydarzających się białemu człowiekowi na ścieżkach afrykańskiej dziczy, ale także jako symboliczną pielgrzymkę w głąb siebie – w epicentrum prawdziwego ‘ja’, w pewien wymiar jestestwa, w sam środek, w którym będzie można dostrzec coś więcej niż światłość i szlachetność - tam, gdzie trzeba odsłonić kurtynę skrywającą mrok, zwierzęcy instynkt oraz prawdziwą wolę przetrwania. To historia o przewrotności losu, o niekończącej się tułaczce przez liczne światy, o poniewierce okupionej udręką tęsknoty, samotności, niezrozumienia; to opowieść o palącym pragnieniu przynależności, próby wniknięcia, dopasowania się; wreszcie – historia powrotu do korzeni, do ojczyzny, do łona pramatki; do krainy jawiącej się niczym biblijna Ziemia Obiecana, która u kresu ostateczności otworzy swe ramiona, by otoczyć nimi powracającego syna marnotrawnego.
W tym miejscu właśnie należałoby pokusić się o stwierdzenie jakoby ,,Pan Ciemności’’ był powieścią symboliczną. Silverberg w mistrzowski sposób kreśli charakterologiczną złożoność bohatera fatalisty i na przykładzie jego zachowań, osobistych refleksji, moralnych rozterek oraz dylematów, pokazuje jak wielki przypadek rządzi losami Battella i jak on sam – pełen sprzeczności, rosnącej niepewności, zagubienia – musi dostosować się wobec absolutnie nowej, dzikiej i niezbadanej rzeczywistości. Podobny zabieg wzbudza mnóstwo uczuć w czytelniku, który stara się rozstrzygnąć zasadność wyborów Andrew i wykazać się także zrozumieniem wobec jego różnych postaw; nie jest to jednak proste, bo te będą – im bardziej Andrew ucieknie w serce czarnego kontynentu – mocno postawione w kontrze wobec tego, co znane nam Europejczykom, jako kulturowy obyczaj sympatyzujący z kodeksem chrześcijańskiej moralności.
Pasjonująca, hipnotyczna i magnetyczna; przepełniona dusznym klimatem afrykańskiej dżungli, zmysłowym erotyzmem, wieloraką sugestywnością oraz malowniczością kreowanych wizji. Intensywna, szalona, a jednocześnie tak mocno poruszająca i refleksyjna. Wielka, niezapomniana, absolutna. Taka właśnie była to powieść.
January 29, 2019
Par un tour du hasard (ou de la Providence), j'ai acheté le même jour mes deux meilleures lectures de 2018 : Terreur de Dans Simmons, et Le Seigneur des ténèbres de Robert Silverberg, deux épais pavés de 1056 pages chacun (en poche, XXL). Ces deux livres sont des récits romancés d'histoires vraies se déroulant dans des contrées lointaines, peu connues, et inhospitalières : l'expédition de sir John Franklin à la recherche du passage du Nord-Ouest entre les terres glacées de l'Arctique en 1845 pour Terreur, et la capture et la déportation par les Portugais du marin anglais Andrew Battell en Angola autour de 1600 pour le Seigneur. Les deux livres ont encore un point (peu) commun : on y parle de cannibalisme !
Ironiquement, mais c'était mon choix, j'ai lu Terreur qui se passe dans les glaces en été, et le Seigneur en hiver. Moins 50°C dans un cas, plus 50°C dans l'autre cas. Mais de plus grandes différences marquent ces deux textes remarquables. La plus importante étant sans doute que les membres de l'expédition du Nord-Ouest sont partis de leur plein gré conduits par des hommes mus par l'ambition. Ils sont tous morts. Andrew Battell, en revanche, n'a presque jamais été maître de son destin pendant les 21 années qu'a duré son exil. Il en est pourtant revenu pour raconter son histoire.
Les circonstances étaient certes très différentes, mais on ne peut qu'être frappé par la rigidité de la conduite des explorateurs polaires, trop fiers pour s'adjoindre l'aide de la population locale. Comment des hommes civilisés pourraient-ils recevoir la moindre aide des sauvages ? Evidemment, ceux-ci ne sauraient leur prodiguer de bons conseils sur la manière de se vêtir ou de s'alimenter pour résister au froid, ou quelles routes suivre et lesquelles éviter. Que pourraient-ils bien connaître de la glace, eux qui ont vingt mots différents pour la désigner ?
À l'inverse, Andrew Battell doit sa survie à sa grande humilité et sa capacité d'adaptation exceptionnelle : à Rome, vis à la romaine, dit-on; alors chez les Portugais, apprends la langue et vis à la portugaise, et mieux (ou pire) encore : chez les Jaqqas, les terribles guerriers cannibales... vis à la Jaqqa !
Vous l'aurez deviné, les aventures d'Andrew Battell ne sont pas très catholiques, ni très protestantes non plus d'ailleurs, et le roman de Silverberg ne manque ni de détails crus ni de réflexions choquantes. Tout comme Terreur, c'est un roman qui nous immerge dans une ambiance riche de détails qui font vrai. Comme un tour que lui aurait fait le Seigneur, Andrew Battell, jamais maître de son destin, vit cependant une aventure mémorable qui traverse les siècles, riches en péripéties, en joies et en douleurs, en trahisons et en combats. Si votre cœur est bien accroché, c'est un roman à ne pas manquer, peut-être le meilleur de Silverberg.
Ironiquement, mais c'était mon choix, j'ai lu Terreur qui se passe dans les glaces en été, et le Seigneur en hiver. Moins 50°C dans un cas, plus 50°C dans l'autre cas. Mais de plus grandes différences marquent ces deux textes remarquables. La plus importante étant sans doute que les membres de l'expédition du Nord-Ouest sont partis de leur plein gré conduits par des hommes mus par l'ambition. Ils sont tous morts. Andrew Battell, en revanche, n'a presque jamais été maître de son destin pendant les 21 années qu'a duré son exil. Il en est pourtant revenu pour raconter son histoire.
Les circonstances étaient certes très différentes, mais on ne peut qu'être frappé par la rigidité de la conduite des explorateurs polaires, trop fiers pour s'adjoindre l'aide de la population locale. Comment des hommes civilisés pourraient-ils recevoir la moindre aide des sauvages ? Evidemment, ceux-ci ne sauraient leur prodiguer de bons conseils sur la manière de se vêtir ou de s'alimenter pour résister au froid, ou quelles routes suivre et lesquelles éviter. Que pourraient-ils bien connaître de la glace, eux qui ont vingt mots différents pour la désigner ?
À l'inverse, Andrew Battell doit sa survie à sa grande humilité et sa capacité d'adaptation exceptionnelle : à Rome, vis à la romaine, dit-on; alors chez les Portugais, apprends la langue et vis à la portugaise, et mieux (ou pire) encore : chez les Jaqqas, les terribles guerriers cannibales... vis à la Jaqqa !
Vous l'aurez deviné, les aventures d'Andrew Battell ne sont pas très catholiques, ni très protestantes non plus d'ailleurs, et le roman de Silverberg ne manque ni de détails crus ni de réflexions choquantes. Tout comme Terreur, c'est un roman qui nous immerge dans une ambiance riche de détails qui font vrai. Comme un tour que lui aurait fait le Seigneur, Andrew Battell, jamais maître de son destin, vit cependant une aventure mémorable qui traverse les siècles, riches en péripéties, en joies et en douleurs, en trahisons et en combats. Si votre cœur est bien accroché, c'est un roman à ne pas manquer, peut-être le meilleur de Silverberg.
April 17, 2013
Silverberg was a very prolific writer early in his career, so much so that he wrote under many different pseudonyms. There is good reason for this, as much of what he wrote during his early period could reasonably be called hard core porn. This book is no exception. Written before his retreat and subsequent return to writing with a reputation as a serious SF author, this trash is a filthy and disquieting trek through darkness, most of it Silverberg's. What IS it with American male writers' fascination to represent black men as sophisticated cannibals and black women as magical Jezebel temptresses? And the White Savoir as the reluctant and noble lead, of course. Does it have a genre name? It's certainly common enough to have one. Set in Africa during the height of the slave trade, it's chock full of half naked 'savages', melancholy but obedient slaves, brutal slavers, senseless violence with human butchery for the BBQ, and virtuous Europeans just trying to do what they can to help stop a little of the suffering with small acts of kindness and questionable morality.
I can't even begin to highlight the racism enough. It swims in a soup of every possible stereotype. If you are unaffected by the rampant smut and gratuitous depictions of human suffering, the all-pervading evil of the deepest racialism will make you physically nauseous. Yes, torture porn has always been around. So has bigot porn, apparently...
Both my husband and I used to love Silverberg, esp. in his later, polished SF career, which is why we brought this title home. So we really tried hard to figure out what the message or joke was, but it never revealed itself. This offal really IS that awful. This book, and this book alone, has caused him to be effectively banned from our household. We can never again enjoy his great works without remembering how much of a terrible hack he was in his early years. Ruined it for both of us, really. If you like Silverberg, don't even read the back cover of this dreck of a book.
I can't even begin to highlight the racism enough. It swims in a soup of every possible stereotype. If you are unaffected by the rampant smut and gratuitous depictions of human suffering, the all-pervading evil of the deepest racialism will make you physically nauseous. Yes, torture porn has always been around. So has bigot porn, apparently...
Both my husband and I used to love Silverberg, esp. in his later, polished SF career, which is why we brought this title home. So we really tried hard to figure out what the message or joke was, but it never revealed itself. This offal really IS that awful. This book, and this book alone, has caused him to be effectively banned from our household. We can never again enjoy his great works without remembering how much of a terrible hack he was in his early years. Ruined it for both of us, really. If you like Silverberg, don't even read the back cover of this dreck of a book.
July 7, 2009
I love this book. It's a very entertaining read with lots of sex and cannibalism, and it's also in interesting look at how a person's moral code can change to help them survive.
August 24, 2019
Un éblouissement.
Voyage au coeur de l'Afrique, voyage au coeur de l'humain, voyage au coeur des ténèbres.
Esclave, prisonnier, marin, soldat, guerrier révéré d'une tribu de cannibales, Andrew Battell aura connu des sorts divers et difficiles dans ses vingt années en Afrique. Ce qui fait sa force, c'est certes sa facilité d'adaptation mais aussi et surtout sa capacité à voir l'humain dans tous les êtres qu'il côtoie, y compris les cannibales. Et c'est aussi pourquoi il peut se "perdre" dans l'expérience comme ça lui arrive chez les Jaqqas.
C'est conté sous forme de mémoires d'un homme du XVIe siècle, dans une langue recrée par Silverberg, qui nous rend ainsi accessible ce que peut ressentir et penser un homme de cette époque. Que ce soit le rythme de l'intrigue ou la forme, tout est maîtrisé. Chapeau bas
Voyage au coeur de l'Afrique, voyage au coeur de l'humain, voyage au coeur des ténèbres.
Esclave, prisonnier, marin, soldat, guerrier révéré d'une tribu de cannibales, Andrew Battell aura connu des sorts divers et difficiles dans ses vingt années en Afrique. Ce qui fait sa force, c'est certes sa facilité d'adaptation mais aussi et surtout sa capacité à voir l'humain dans tous les êtres qu'il côtoie, y compris les cannibales. Et c'est aussi pourquoi il peut se "perdre" dans l'expérience comme ça lui arrive chez les Jaqqas.
C'est conté sous forme de mémoires d'un homme du XVIe siècle, dans une langue recrée par Silverberg, qui nous rend ainsi accessible ce que peut ressentir et penser un homme de cette époque. Que ce soit le rythme de l'intrigue ou la forme, tout est maîtrisé. Chapeau bas
January 3, 2019
A VERY different novel by Silverberg
I went into this one not really knowing what to expect. It is a non-science fiction novel by grandmaster science fiction writer, and it is quite lengthy. It is loosely based on the real-life adventures of an Elizabethan English sailor and privateer who was captured and enslaved by the Portuguese, shipped to Africa and eventually forced to work for them. He was very badly treated, and he finally escaped for a time by joining a tribe of cannibals. He finally made it back to England, but it took him over twenty years to do so. It reminds me of the tale of Ulysses, and like that ancient story, explores the power of the will to survive.
I went into this one not really knowing what to expect. It is a non-science fiction novel by grandmaster science fiction writer, and it is quite lengthy. It is loosely based on the real-life adventures of an Elizabethan English sailor and privateer who was captured and enslaved by the Portuguese, shipped to Africa and eventually forced to work for them. He was very badly treated, and he finally escaped for a time by joining a tribe of cannibals. He finally made it back to England, but it took him over twenty years to do so. It reminds me of the tale of Ulysses, and like that ancient story, explores the power of the will to survive.
March 12, 2025
Prawdziwie obcym krajem jest ten, który sprawia, że rozpaczliwie tęsknisz za domem. ~ Lionel Shriver
Książka opowiada o angielskim korsarzu, Andrewie Battellu, który na przełomie XVI i XVII wieku został zniewolony przez Portugalczyków, przez co trafił do Angoli, znajdującej się w południowo-zachodniej części Afryki.
Pan Ciemności to nie tylko historia o przygodach Andrewa Battella, który próbował przetrwać jako więzień na zupełnie obcym dla niego terenie. To przede wszystkim człowiek, który prawie każdego dnia przez 20 lat musiał mierzyć się z konfliktem wewnątrz siebie, spowodowanym różnicą w kulturze, moralności i postrzeganiem świata obcej ludności, a także nieustannie adaptować się do zmieniającego się otoczenia (Portugalczycy ⮕ Jaqqa). Autor starał się przybliżyć czytelnikowi przemyślenia i kłótnie, jakie budziły się w myślach głównego bohatera, który niejednokrotnie musiał zmagać się z nagłym obrotem sytuacji. Robert Silverberg stworzył własną historię Andrewa Battella, zaczynającego swoją historię jako młody, lecz silny mężczyzna, żądny przygód, niedoświadczony w ludziach i idealizujący koncepcję życia. W Afryce doświadcza wiele ogromnych zawodów na ludziach jako jednostce i zbiorowości, ale także wielkie miłości i przyjaźnie. Jego moralność nieraz była wystawiana na próbę, a w każdej z nich starał się pozostać w zgodzie ze sobą, kierując się dobrym sercem, który został mu wpojony za młodu. I w głównej mierze to właśnie dobre serce, otwartość na odmienność, umiejętność adaptacji, zaradność i inteligencja pozwoliły mu tam przetrwać. Jak sam podkreślał, jego odmienność – jako mężczyzny o złotych włosach, który nie był Portugalczykiem – często wzbudzała zachwyt wśród mieszkańców Angoli, którzy nigdy wcześniej nie widzieli osoby o jasnej cerze i włosach.
Jednak to, co szczególnie podobało mi się w książce, oprócz samych refleksji głównego bohatera, to fakt, że Robertowi Silverbergowi udało się zainteresować mnie mitologią afrykańską, z którą bardzo chętnie bliżej się zapoznam. Dodatkowo, pokazuje nam, że odmienność wcale nie musi oznaczać, że ktoś jest zły, że to ma swoje dwie strony medalu, co mogliśmy zauważyć chociażby w reakcji Dony Teresy na Jaqqa. Autor zwraca uwagę, jak ważnym dla człowieka jest miejsce, z którego pochodzi. Dla współczesnego człowieka wyjazd za granicę wiąże się z tym, że wsiądzie w samolot i prawdopodobnie za parę godzin znajdzie się w miejscu docelowym, jednak dla osoby z XVI i XVII wieku to wyjazd na wiele dni, nawet miesięcy, i to wszystko jeszcze przy dobrych wiatrach, a w innym przypadku, śmierć lub tułaczka przez długie lata. Dlatego właśnie tak ważne jest w dzisiejszych czasach, abyśmy nauczyli się tolerować naszą odmienność i szanować inne kultury. Po tej książce pozostała mi myśl, jak piękne jest to, że na świecie jest tyle różnych kultur, że istnieje jeszcze coś, co może nas tak zafascynować, zszokować i dać do myślenia.
November 3, 2021
J'ai souvent jugé les romans de silverberg peu réussis, écrits à la hâte et j'ai bien cru que celui-ci suivrait cette règle. Mais après un début décevant, plat, poussif, le récit décolle enfin et m'a embarqué dans sa folie. Reste les scènes de sexe nombreuses et ratées qui donnent l'impression d'avoir été écrites par un adolescent pour sa propre excitation. Un roman réussi en définitive.
March 24, 2024
Shogun meets March of the 10,000 but set in Africa. It felt a little long in the tooth, but the last 150 pages brought it up to a 4 star rating. Would recommend for someone interested in historical fiction set in 1600s colonial Africa.
June 2, 2021
Very nice story about Andrew Battel and his Adventures in America, Afrika, ...
It took a lot of time to read for me, because the Plot wasn't that interesting at about 15-25% into the Book. Thats why it took me so long to finish the book.
But i started to read again about 3 days ago, and i finished the book in a short time.
But the story is really intersting and sometimes even thrilling.
And the ending is really satisfying.
Some scenes/chapters are a bit too long and too much in detail.
But all in all a very good book.
It took a lot of time to read for me, because the Plot wasn't that interesting at about 15-25% into the Book. Thats why it took me so long to finish the book.
But i started to read again about 3 days ago, and i finished the book in a short time.
But the story is really intersting and sometimes even thrilling.
And the ending is really satisfying.
Some scenes/chapters are a bit too long and too much in detail.
But all in all a very good book.
October 25, 2022
Bardzo, bardzo długa podróż
Mam wrażenie, że lektura "Pana Ciemności" zajęła mi co najmniej tyle samo czasu, co podróż głównego bohatera. Nie znaczy to jednak, że jest to zła książka, nawet jeśli niektóre jej elementy (w moim odczuciu) nadają się do poprawki. Zacznijmy od tego, że "Pan Ciemności" to znakomita powieść dla wszystkich tych, którzy uwielbiają książki podróżnicze. Autor wplótł w fabułę mnóstwo opisów zawierających tajniki szesnastowiecznej żeglugi i odkrywania nowych lądów. Codzienne życie marynarzy jest naprawdę wdzięcznym tematem, podobnie jak zderzenie różnych kultur, które czytelnik może śledzić na kartach powieści. Ta niemała część historii napisanej przez Silverberga wypada zdecydowanie najlepiej. Losy Andrew Battella śledzi się z zainteresowaniem – wszak jest to bohater który z Europy płynie do Ameryki, by tam trafić do niewoli i przez długie lata przemierzać Afrykę, poznawać jej przyrodę, obyczaje i mroki życia na tym kontynencie.
Zdaję sobie sprawę z tego, że wiele fragmentów "Pana Ciemności" jest kontrowersyjnych, ale trzeba pamiętać, że Robert Silverberg starał się stworzyć wiarygodnego przedstawiciela swoich czasów – a warto zaznaczyć, że Battell i tak wydaje się człowiekiem o dość szerokich horyzontach, jak na szesnastowiecznego Europejczyka. Występując nieco naprzeciw zarzutom na jakie natrafiłam w związku z tą powieścią – nie ma sensu nakładać moralności i światopoglądu współczesnych ludzi na postaci historyczne, istnieje bowiem duże ryzyko, że otrzymamy treści poprawne ideologicznie, ale całkowicie pozbawione wiarygodności historycznej.
Jest jedna kwestia, co do której mam ogromne zastrzeżenia, ponieważ od pewnego momentu skutecznie chłodziła ona mój zapał do lektury – sceny łóżkowe. Na początku nie rażą one jakoś szczególnie, choć nie są napisane z wybitnym wyczuciem literackim. Nadchodzi jednak taki moment, gdy nie mogłam pozbyć się wrażenia, że fabuła zmierza od jednej sceny łóżkowej do następnej. I nawet to dałoby się przełknąć, gdyby nie sposób w jaki autor postanowił przedstawić w swojej powieści kobiety. Czy naprawdę ktokolwiek jeszcze wierzy, że jedyne o czym marzy kobieta chwilę po uniknięciu śmierci, jest pójście do łóżka ze swoim “wybawcą”? Czy naprawdę Andrew Battell jest aż tak atrakcyjnym bohaterem, że żadna z kobiet nie może przejść obok niego obojętnie – nawet taka, która została wcześniej wielokrotnie zgwałcona? Dreszcz zażenowania wraca do mnie na samą myśl o tych wątkach i skoro wcześniej była mowa o wiarygodności, to – już nawet pomijając zachowanie kobiet – nie sądzę, żeby szesnastowieczny anglikanin z takim oddaniem i szczegółowością opisywał swoje łóżkowe podboje.
Ale dość już tego marudzenia. Wyłączając tę jedną nieszczęsną kwestię "Pan Ciemności" jest powieścią, w której aspekt przygodowy utrzymuje uwagę czytającego (w innym przypadku trudno byłoby dotrwać do końca książki, która ma ponad siedemset stron). Im dalej, tym mroczniejsza jest fabuła, a niektóre opisy naprawdę mogą znokautować niejednego czytelnika o słabszych nerwach. Całość polecam, ale z zastrzeżeniami.
Mam wrażenie, że lektura "Pana Ciemności" zajęła mi co najmniej tyle samo czasu, co podróż głównego bohatera. Nie znaczy to jednak, że jest to zła książka, nawet jeśli niektóre jej elementy (w moim odczuciu) nadają się do poprawki. Zacznijmy od tego, że "Pan Ciemności" to znakomita powieść dla wszystkich tych, którzy uwielbiają książki podróżnicze. Autor wplótł w fabułę mnóstwo opisów zawierających tajniki szesnastowiecznej żeglugi i odkrywania nowych lądów. Codzienne życie marynarzy jest naprawdę wdzięcznym tematem, podobnie jak zderzenie różnych kultur, które czytelnik może śledzić na kartach powieści. Ta niemała część historii napisanej przez Silverberga wypada zdecydowanie najlepiej. Losy Andrew Battella śledzi się z zainteresowaniem – wszak jest to bohater który z Europy płynie do Ameryki, by tam trafić do niewoli i przez długie lata przemierzać Afrykę, poznawać jej przyrodę, obyczaje i mroki życia na tym kontynencie.
Zdaję sobie sprawę z tego, że wiele fragmentów "Pana Ciemności" jest kontrowersyjnych, ale trzeba pamiętać, że Robert Silverberg starał się stworzyć wiarygodnego przedstawiciela swoich czasów – a warto zaznaczyć, że Battell i tak wydaje się człowiekiem o dość szerokich horyzontach, jak na szesnastowiecznego Europejczyka. Występując nieco naprzeciw zarzutom na jakie natrafiłam w związku z tą powieścią – nie ma sensu nakładać moralności i światopoglądu współczesnych ludzi na postaci historyczne, istnieje bowiem duże ryzyko, że otrzymamy treści poprawne ideologicznie, ale całkowicie pozbawione wiarygodności historycznej.
Jest jedna kwestia, co do której mam ogromne zastrzeżenia, ponieważ od pewnego momentu skutecznie chłodziła ona mój zapał do lektury – sceny łóżkowe. Na początku nie rażą one jakoś szczególnie, choć nie są napisane z wybitnym wyczuciem literackim. Nadchodzi jednak taki moment, gdy nie mogłam pozbyć się wrażenia, że fabuła zmierza od jednej sceny łóżkowej do następnej. I nawet to dałoby się przełknąć, gdyby nie sposób w jaki autor postanowił przedstawić w swojej powieści kobiety. Czy naprawdę ktokolwiek jeszcze wierzy, że jedyne o czym marzy kobieta chwilę po uniknięciu śmierci, jest pójście do łóżka ze swoim “wybawcą”? Czy naprawdę Andrew Battell jest aż tak atrakcyjnym bohaterem, że żadna z kobiet nie może przejść obok niego obojętnie – nawet taka, która została wcześniej wielokrotnie zgwałcona? Dreszcz zażenowania wraca do mnie na samą myśl o tych wątkach i skoro wcześniej była mowa o wiarygodności, to – już nawet pomijając zachowanie kobiet – nie sądzę, żeby szesnastowieczny anglikanin z takim oddaniem i szczegółowością opisywał swoje łóżkowe podboje.
Ale dość już tego marudzenia. Wyłączając tę jedną nieszczęsną kwestię "Pan Ciemności" jest powieścią, w której aspekt przygodowy utrzymuje uwagę czytającego (w innym przypadku trudno byłoby dotrwać do końca książki, która ma ponad siedemset stron). Im dalej, tym mroczniejsza jest fabuła, a niektóre opisy naprawdę mogą znokautować niejednego czytelnika o słabszych nerwach. Całość polecam, ale z zastrzeżeniami.
January 29, 2024
Hello bookfriends! I’m here to share with you a hidden gem that I came across some time ago: “Lord Of Darkness”. This remarkable historical fantasy fiction novel, written by the acclaimed author Robert Silverberg, was published in 1983. Silverberg, who is primarily known for his science fiction works and has received numerous Hugo and Nebula awards, took a genre deviation with this book. Unfortunately, due to this deviation, “Lord Of Darkness” didn’t receive the recognition it truly deserved and remains relatively unknown. However, let me assure you, this novel is a masterpiece. Highly recommended to me, it promised an engrossing tale of a sailor (and being a lover of sea-themed stories, I was intrigued), but with the twist that most of the story would unfold on solid ground. Needless to say, it exceeded my expectations entirely. In fact, I was so blown away that instead of writing a review, I immediately searched for a means to contact the author and personally thank him for creating such a remarkable novel. I was able to successfully reach out to him through email as he does not use social media, and we had a brief and delightful exchange of emails. Now, without further ado, let’s delve into it, and believe me, there is a lot to unpack here, so be patient and read along.
First, it should be noted that this is not entirely a work of fiction. “Lord Of Darkness” is the masterfully fictionalized story of the brief travel accounts of 16th century English sailor Andrew Battel as he narrated them to geographer Samuel Purchas. Battel recounts how his life was forever altered when on 20 April 1589 he set sail with Captain Abraham Cocke’s crew for Rio de la Plata, a voyage that did not go as planned and one that landed him as a prisoner in Brazil, and afterwards, in the enigmatic jungles of west Africa where he spent twenty years of his life, and where much happened. As Silverberg puts it in his afterword:
“I have used that brief narrative as the foundation for Lord of Darkness; but I think it is best to regard this book not as a volume of history, but rather as a historical fantasy.”
"Lord Of Darkness" is narrated in the first person, as though Battel himself is recounting the story, and Silverberg's skill as a writer is so exceptional that you completely overlook the fact that it is Silverberg writing as Battel. The writing captures the authentic tone and style of a 16th-century English man. The narration has a serious and philosophical tone, and Silverberg does an incredible job at staying true to what Battel’s personality could have been like, which naturally is old-fashioned in his beliefs and view of the world. “Lord Of Darkness” is a story that straddles the line between fiction and reality. But let me say this clearly: this is absolutely not a book for the faint of heart. There are explicit sexual scenes, graphic violence, even instances of cannibalism... and much more. Bearing this important information in mind, the readers must consciously accept the fact that fictional Andrew Battel (and likely the real one as well) is a man of questionable morals. He is neither entirely bad nor entirely good. His beliefs and attitudes towards religion, gender, sexuality etc.. are reflective of the time he lives in. Nevertheless, despite his limitations, Andrew Battel’s life takes unforeseen detours and paths, shaping his perception of life and the world in a way that differs from his peers. Battel’s character development is undeniably impressive, leaving a lasting impact on readers. Throughout the book, there were numerous instances where I genuinely resented him and others when I simply wanted to offer words of comfort, assuring him that everything would be alright, and that one day he would see England again. In the end, when Battel journeys back to England (this is not a spoiler as at his based on real-life events and clearly Battel lived to tell his story) after a span of twenty years, I found myself weeping alongside him.
So once more, let me emphasize that “Lord Of Darkness” is a challenging story to read. If you are not ready to confront the unsettling themes present in this extraordinary novel, it would be wise to avoid it. However, it is precisely these elements and the author’s skillful portrayal of them that make it stand out as an exceptional piece of writing. “Lord Of Darkness” goes beyond just depicting Battel’s struggles in Africa. It also captures the essence of an adventurer’s journey, although not one that any of us would willingly undertake. Before reading this novel, I had never encountered literature set in Africa. This aspect added to its allure, particularly because it portrays an older and enigmatic era of the continent rather than modern-day Africa, and it is an experience that feels detached from reality. As I previously stated, the writing is superb. It feels like reading the words of a 16th-century English man but adapted in a manner that is perfectly approachable for contemporary readers. Here is an example of the narrator’s voice:
“I look back forty years at that boy and I confess I like what I see. Green, yes, and foolish and silly, but why not, at such an age? Quiet and diligent, and tolerant of hardship, such little hardship had I known. I had stubbornness and devotion and the will to work, and I had some intelligence, and I had steadfastness. From my father, I had inherited something else, too, the wit to know when it is time to change one’s course. There are those who sail blindly ahead and there are those who tack and veer when they must tack and veer, and I am of that latter sort, and I think it has been the saving of my life many at times.”
Lastly, it is important to note that this book is a lengthy 611 pages. There are moments when the narrative's pace slows down significantly due to the events taking place. However, I can confidently say that investing your time in this book will be completely worthwhile.
What else should I say? Oh yes, I hope you will love this book as much as I have.
First, it should be noted that this is not entirely a work of fiction. “Lord Of Darkness” is the masterfully fictionalized story of the brief travel accounts of 16th century English sailor Andrew Battel as he narrated them to geographer Samuel Purchas. Battel recounts how his life was forever altered when on 20 April 1589 he set sail with Captain Abraham Cocke’s crew for Rio de la Plata, a voyage that did not go as planned and one that landed him as a prisoner in Brazil, and afterwards, in the enigmatic jungles of west Africa where he spent twenty years of his life, and where much happened. As Silverberg puts it in his afterword:
“I have used that brief narrative as the foundation for Lord of Darkness; but I think it is best to regard this book not as a volume of history, but rather as a historical fantasy.”
"Lord Of Darkness" is narrated in the first person, as though Battel himself is recounting the story, and Silverberg's skill as a writer is so exceptional that you completely overlook the fact that it is Silverberg writing as Battel. The writing captures the authentic tone and style of a 16th-century English man. The narration has a serious and philosophical tone, and Silverberg does an incredible job at staying true to what Battel’s personality could have been like, which naturally is old-fashioned in his beliefs and view of the world. “Lord Of Darkness” is a story that straddles the line between fiction and reality. But let me say this clearly: this is absolutely not a book for the faint of heart. There are explicit sexual scenes, graphic violence, even instances of cannibalism... and much more. Bearing this important information in mind, the readers must consciously accept the fact that fictional Andrew Battel (and likely the real one as well) is a man of questionable morals. He is neither entirely bad nor entirely good. His beliefs and attitudes towards religion, gender, sexuality etc.. are reflective of the time he lives in. Nevertheless, despite his limitations, Andrew Battel’s life takes unforeseen detours and paths, shaping his perception of life and the world in a way that differs from his peers. Battel’s character development is undeniably impressive, leaving a lasting impact on readers. Throughout the book, there were numerous instances where I genuinely resented him and others when I simply wanted to offer words of comfort, assuring him that everything would be alright, and that one day he would see England again. In the end, when Battel journeys back to England (this is not a spoiler as at his based on real-life events and clearly Battel lived to tell his story) after a span of twenty years, I found myself weeping alongside him.
So once more, let me emphasize that “Lord Of Darkness” is a challenging story to read. If you are not ready to confront the unsettling themes present in this extraordinary novel, it would be wise to avoid it. However, it is precisely these elements and the author’s skillful portrayal of them that make it stand out as an exceptional piece of writing. “Lord Of Darkness” goes beyond just depicting Battel’s struggles in Africa. It also captures the essence of an adventurer’s journey, although not one that any of us would willingly undertake. Before reading this novel, I had never encountered literature set in Africa. This aspect added to its allure, particularly because it portrays an older and enigmatic era of the continent rather than modern-day Africa, and it is an experience that feels detached from reality. As I previously stated, the writing is superb. It feels like reading the words of a 16th-century English man but adapted in a manner that is perfectly approachable for contemporary readers. Here is an example of the narrator’s voice:
“I look back forty years at that boy and I confess I like what I see. Green, yes, and foolish and silly, but why not, at such an age? Quiet and diligent, and tolerant of hardship, such little hardship had I known. I had stubbornness and devotion and the will to work, and I had some intelligence, and I had steadfastness. From my father, I had inherited something else, too, the wit to know when it is time to change one’s course. There are those who sail blindly ahead and there are those who tack and veer when they must tack and veer, and I am of that latter sort, and I think it has been the saving of my life many at times.”
Lastly, it is important to note that this book is a lengthy 611 pages. There are moments when the narrative's pace slows down significantly due to the events taking place. However, I can confidently say that investing your time in this book will be completely worthwhile.
What else should I say? Oh yes, I hope you will love this book as much as I have.
March 18, 2025
3.5 stars.
Feels very much like you are reading an old memoir or a 100+ year old novel. This is neat in places but also has a few drawbacks (the main one being the ending. There is no big climax and it kind of just peters out).
Another problem is that it is waaaaaay too long for what it is. The main character is taken captive by some people, then he goes somewhere else and is taken captive by different people. Then he is recaptured by the first people. Then he is captured by someone else and on and on and on. This is literally the entirety of the 800+ page novel. Him wanting to get back to England so badly is something you start out rooting for but by the halfway point you probably won't even care anymore.
Despite these criticisms this is still a book that I didn't want to put down. The plot is kind of monotonous but also contains cannibals, witches, dark rituals, pirates, orgies (both the blood and the sex varieties) and bloody battles. It never quite lives up to what I wanted from it but it is also never really boring.
Feels very much like you are reading an old memoir or a 100+ year old novel. This is neat in places but also has a few drawbacks (the main one being the ending. There is no big climax and it kind of just peters out).
Another problem is that it is waaaaaay too long for what it is. The main character is taken captive by some people, then he goes somewhere else and is taken captive by different people. Then he is recaptured by the first people. Then he is captured by someone else and on and on and on. This is literally the entirety of the 800+ page novel. Him wanting to get back to England so badly is something you start out rooting for but by the halfway point you probably won't even care anymore.
Despite these criticisms this is still a book that I didn't want to put down. The plot is kind of monotonous but also contains cannibals, witches, dark rituals, pirates, orgies (both the blood and the sex varieties) and bloody battles. It never quite lives up to what I wanted from it but it is also never really boring.
September 8, 2025
It is hard to review books like this. On one side the quality of the prose, pacing, voice, and plotting is excellent. This book succeeds at what it set out to do with mastery. On the other side, it is full of tired tropes, and crass racial and cultural stereotypes, which are hard to read. However, the book is written in first person present tense (or alternately as memoir) based in the 1590's. Those tropes, thoughts, and characterizations can be explained as the views of the POV character, and FPPT POV is known as the most unreliable narrator. There is a great deal of evidence that this is intentional because the character speaks of all things; geography, biology, religion, medicine, politics, and warfare with the same 1590's worldview and experience. So in the end I think it is a good example of historical fiction that feels aligned with some of the non-fiction travel journals of the same era.
April 21, 2025
This is a historical fiction based on a real person. It's a very long book, but I found it well worth the time it took me to read it. The main character is an English sailor who is captured by the Portuguese in Brazil in the 17th century. He is then transported to Angola in Africa, where he spends the next 20 years of his life going through hardships and adventures that make up the narrative of this novel. This book is interesting in the descriptions of Africa and the people of the time. It touches on the horrors of the slave trade and the greed of Europeans eager to exploit the resources of the continent. I can recommend this book since I enjoyed reading it.
May 28, 2021
I first read this book years and years ago-maybe decades? I reread it off and on because it’s a great read! The author paints a tantalizing picture of dark Africa. The wonderful and amazing adventures his main character-a true historical figure- goes through are written with great intelligence and detail. I highly recommend this book to anyone who loves something different.
Be aware though this book may take you to dark dark places but then that’s part of the fun!!
Be aware though this book may take you to dark dark places but then that’s part of the fun!!
April 3, 2019
A strange book - indulges in sensationalism like a cheap Grand Guignol, but Silverberg went to great lengths to compose this story to mimic the style of an early 17th century author, which most authors would not even bother to attempt. The style feels very authentic; the content is mostly debauchery.
September 5, 2023
the sheep and Imbe Calandola scene was just peak literature
February 18, 2025
I found this paperback in a "free" bin at my rec center.
And. Holy Shit.
Cannibalism. Sex. (a lot of sex). Historical (based on true events).
This is a WILD RIDE to say the least.
And. Holy Shit.
Cannibalism. Sex. (a lot of sex). Historical (based on true events).
This is a WILD RIDE to say the least.
April 14, 2025
Lots of world building, really really imaginative language and amazing setting and visual language but the plot was hard to follow.
April 28, 2025
the time with the jaqqa made the rest of the book well worth it
August 30, 2015
Interesting historical novel - a reminder that bad governance in Angola is not new.
Displaying 1 - 23 of 23 reviews