2005 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi'ne girmiş, 2007 yılında Fermuar dergisinde çizmeye başlamıştır. 2008 yılından itibaren Uykusuz dergisinde Ama Arkadaşlar İyidir adlı köşeyi çizmiştir. Halen aynı dergide Ve Sinem adlı köşeyi çizmektedir.
bitirdim ama kitaplıkta her gördüğümde tekrar tekrar okumaktan kendimi alamıyorum.
11 yıl sonra gelen update: kitabın yeni basımını yorumlamak istiyorum. bi kere herhangi bir kitabın önsözünde ismimin geçmesi bile benim için paha biçilemez bir şeyken, yıllar önce hayranlıkla okuduğum bir kitapta artık ismimin geçiyor olması kelimelere dökemeyeceğim kadar muhteşem bir şey. 11 yıl önceki meryem'e böyle bişeyin olacağını söyleseydiniz kıçıyla gülerdi herhalde.
yeni basımda en çok dikkatimi çeken şey siyah sayfalara basılıp aralara serpiştirilmiş yeni öykülerdi. bende pek dergi alma alışkanlığı yok, çizerlerin öykülerini derledikleri kitapları almayı daha çok seviyorum bu yüzden çok fazla öykü ve karikatür kaçırıyorum maalesef. bu nedenle bunlar benim için hazine gibiydi.
düşünün yıllardır bildiğiniz bir karakterin hiç bilmediğiniz öykülerini okuyor ve çocukluğuna yolculuk yapmış oluyorsunuz. çocukluktaki masumiyet, etrafında olan biteni kontrol edememenin verdiği çaresizlik, büyüyünce adeta bunların intikamının alınması falan. özellikle gen y iseniz çok iyi anlarsınız, bencil boomerların müthiş ebeveynliklerini birinci elden deneyimlediyseniz yani. sonlara doğru da mesleğe dair haklı kaygılarını okuyoruz. kendimize bile itiraf edemediğimiz madara olma korkusunu çizdiği öykü çok yaratıcı ve güzeldi.
değeri bilinmeyen bir çizer olduğunu düşünüyorum ve hayır artık arkadaşım olduğu için kayırdığımdan söylemiyorum :D okurken o kadar ortak nokta buluyorsunuz ki gerçekten de arkadaşmışsınız gibi hissediyorsunuz. "ama arkadaşlar iyidir" başlığındaki arkadaşlardan biri gibi oluyorsunuz. ben 10 yıl sonra da rastgele kitaplığımda görüp elime aldığımda tekrar tekrar içini karıştırıp okuyacağımdan eminim çünkü benim konfor kitaplarımdan biri.
Ve Sinem serisi ile tutulduğum Cihan Kılıç'ın Uykusuz'daki bir başka köşesi 'ama arkadaşlar iyidir'. Bu şekilde toplu basılmış halini alıp okumak çok daha iyi oluyor, benim için tek olumsuz tarafı yarın finalim olmasına rağmen sabahtan akşama okuyup bitirmem oldu. Umut Sarıkaya ile birlikte gelmiş geçmiş en iyi karikatüristlerden, Patreon'dan kendisini destekleyebilir, işlerini fonlayabilir ve kaliteli mizaha katkı sağlayabilirsiniz. https://www.patreon.com/cihankilic/posts
Cihan Kilic, tanidigim, okudugum en yetenekli cizerlerden. Hangi analojiyi yapayim, bilemedim. Kendisi gercekten cok ust seviye bir cizer. Bana sorarsaniz, rahatlikla Ersin Karabulut ve Umut Sarikaya seviyesinin uzerine cikti, Kemal Aratan, Bahadir Baruter,Mehmet Cagcag gibi efsaneleri zorluyor. Uykusuz'un kapanmasi, kendini ifade edebilecek bir platform kalmamasi cok uzucu. Zamanlama cok kotu oldu. Boyle bir yetenegin surekli uretmesi lazim. Ve Sinem serisi, Ama Arkadaslar Iyidir kitaplari cok iyi. Okumadiysaniz cok sey kacirdiniz demektir.