Αλλόκοτες ιστορίες

by Edgar Allan Poe, Κοσμάς Πολίτης (Translator)

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε (1809-1849) έζησε σαράντα χρόνια γεμάτα απώλειες. Παιδί ηθοποιών, που το 1809 έπαιζαν Βασιλιά Ληρ και τον βάφτισαν Έντγκαρ από ένα πρόσωπο του έργου, βρέθηκε πολύ σύντομα στο δρόμο: το 1810 ο πατέρας του έφυγε, και ένα χρόνο αργότερα η μητέρα του πέθανε από φθίση. Οι Άλαν, η ανάδοχη οικογένεια που τον μεγάλωσε στη Βιρτζίνια, του έδωσαν το όνομά τους αλλά δεν τον υιοθέτησαν ποτέ. Ο Τζων Άλαν, ένας δαιμόνιος σκωτσέζος που εμπορευόταν τα πάντα, από καπνό και υφάσματα, μέχρι ταφόπετρες και δούλους, μεγάλωσε το ξένο παιδί σχιζοφρενικά: πότε κακομαθαίνοντας και πότε τιμωρώντας αυστηρά. Το ποτό και η χαρτοπαιξία ολοκλήρωσαν την αποξένωσή του Πόε από τους Άλαν, όσο μεγάλωνε. Κατάφερε να σπουδάσει μόνο ένα εξάμηνο στο πανεπιστήμιο, αλλά τα παράτησε. Πίστεψε πως η λύση θα ήταν να καταταγεί στο στρατό, αλλά απέτυχε κι εκεί. Η ζωή του σημαδεύτηκε όμως και από τις απώλειες των γυναικών που αγάπησε. Άλλες τού τις πήρε ο θάνατος, όπως την ανήλικη εξαδέλφη του Βιρτζίνια Κλεμ, που την παντρεύτηκε κρυφά, κι άλλες άλλοι άντρες. Στις 3 Οκτωβρίου 1849 ο Πόε βρέθηκε να παραληρεί ακατάληπτα στους δρόμους της Βαλτιμόρης. Ένας περαστικός τον μάζεψε και τον πήγε στο νοσοκομείο, όπου πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα. Οι σύγχρονοί του απέδωσαν το θάνατό του σε μια σειρά από τρομαχτικές αιτίες: τρομώδες παραλήρημα, εγκεφαλική φλεγμονή, μηνιγγίτιδα, λύσσα, σύφιλη, επιληψία, χολέρα.

Genres: Horror, Classics, Short Stories, American

220 pages, Paperback

First published January 1, 1979

About the author

The name Poe brings to mind images of murderers and madmen, premature burials, and mysterious women who return from the dead. His works have been in print since 1827 and include such literary classics as The Tell-Tale Heart, The Raven, and The Fall of the House of Usher. This versatile writer’s oeuvre includes short stories, poetry, a novel, a textbook, a book of scientific theory, and hundreds of essays and book reviews. He is widely acknowledged as the inventor of the modern detective story and an innovator in the science fiction genre, but he made his living as America’s first great literary critic and theoretician. Poe’s reputation today rests primarily on his tales of terror as well as on his haunting lyric poetry.

Just as the bizarre characters in Poe’s stories have captured the public imagination so too has Poe himself. He is seen as a morbid, mysterious figure lurking in the shadows of moonlit cemeteries or crumbling castles. This is the Poe of legend. But much of what we know about Poe is wrong, the product of a biography written by one of his enemies in an attempt to defame the author’s name.

The real Poe was born to traveling actors in Boston on January 19, 1809. Edgar was the second of three children. His other brother William Henry Leonard Poe would also become a poet before his early death, and Poe’s sister Rosalie Poe would grow up to teach penmanship at a Richmond girls’ school. Within three years of Poe’s birth both of his parents had died, and he was taken in by the wealthy tobacco merchant John Allan and his wife Frances Valentine Allan in Richmond, Virginia while Poe’s siblings went to live with other families. Mr. Allan would rear Poe to be a businessman and a Virginia gentleman, but Poe had dreams of being a writer in emulation of his childhood hero the British poet Lord Byron. Early poetic verses found written in a young Poe’s handwriting on the backs of Allan’s ledger sheets reveal how little interest Poe had in the tobacco business.

For more information, please see http://en.wikipedia.org/wiki/Edgar_al...

Reviews

[Sofia Silverchild · Rating 5 out of 5]

Υπάρχει λόγος που κάποια βιβλία θεωρούνται κλασικά.

[Arax Miltiadous · Rating 4 out of 5]

ωραία συλλογή από τα γράμματα παρότι δεν είμαι φαν των εκδόσεων. Χάνουν λίγο στις μεταφράσεις.
Το συγκεκριμένο βιβλιαράκι παραθέτει την αφρόκρεμα των τόσων διηγημάτων αυτού του μεγάλου σκοτεινού λογοτέχνη και σου χαρίζει την πεμπτουσία της γεύσης του.
Κάποιοι κολλάνε μαζί του ( εμου συμπεριλαμβανομένου) και συνεχίζουν την αναζήτηση κι άλλων λιγότερο γνωστών διηγημάτων του ενώ κάποιοι άλλοι επεκτείνουν τα όρια της αναζήτησης τους ακόμη παραπέρα. Το σίγουρο είναι πάντως ότι ο Πόε είναι ο θεμέλιος λίθος του οικοδομήματος της λογοτεχνίας του φανταστικού και του μυστηρίου.

[Δημήτρης Δελαρούδης · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο που με μύησε στον κόσμο του φανταστικού και του μακάβριου, πριν από 35 χρόνια και κάτι ψιλά. Για έναν ολόκληρο χρόνο βρισκόταν μονίμως δίπλα στο κρεβάτι μου και για μια δεκαετία ήταν απαραίτητη η ανάγνωση μια φορά το χρόνο (μαζί με το αδερφάκι του, την "Μάσκα του κόκκινου θανάτου" από τις ίδιες εκδόσεις). Τότε, η γλώσσα του Κοσμά Πολίτη με ξένιζε κάπως, αλλά τώρα τη βρίσκω απόλυτα αρμονική με το ύφος του Εδγάρδου Πόου.

[Katerina Koltsida · Rating 5 out of 5]

Μια από τις καλύτερες συλλογές έργων του Πόε, που καλύπτουν το έργο του.

[Aspasia Hrs · Rating 5 out of 5]

Με το κύριο Πόε είμαστε παλιοί γνώριμοι.
Του οφείλω τα πρώτα μου ξενύχτια, τα πρώτα μου καρδιοχτύπια και τους πρώτους μου εφιάλτες... ασφαλώς από τον φόβο, καθώς τον γνώρισα σε πολύ μικρή ηλικία, αδυνατώντας να έχω ξεκάθαρη άποψη για τα εύθραυστα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας κι αγνοώντας το είδος και το εύρος της θεματικής του.
Δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Έκτοτε φροντίζω, τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, να ανοίγω κάποιο βιβλίο του και να παίρνω μια "τζούρα" μεταφυσικού τρόμου κι αλλόκοτης οπτικής της πραγματικότητας...
Αλλόκοτες ιστορίες, λοιπόν...
Στα ψυχιατρεία οι λογικοί μπερδεύονται με τους τρελούς, κι εσύ μένεις ν' αναρωτιέσαι για το ποιος είναι ποιος τελικά...
Η νεκρή Λυγεία βρίσκει τρόπο να επιστρέψει στον σύζυγό της, αλλά τι είναι αυτό που εκείνος περίμενε και τι αυτό που τελικά επιστρέφει;
Ένα παράξενο μάτι ξυπνά δολοφονικά ένστικτα, και μένεις ν' αναρωτιέσαι τι τελικά συμβολίζει αυτό ή μήπως όλοι κρύβουμε ένα ανάλογο μάτι μέσα μας...
Ένας ζωντανός νεκρός σχεδιάζει την έξοδό του από τον τάφο του. Άλλωστε, και ποιος δεν το έχει φανταστεί αυτό;
Αυτά και πολλά ακόμη παράξενα και μακάβρια συμβαίνουν σε αυτή τη μικρή συλλογή διηγημάτων του Ε. Α.Πόε, του "καταραμένου" ποιητή.
Το "κοράκι", τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς να του προσφέρει τίποτε περισσότερο πάνω στο οικτρό βιοτικό του επίπεδο.
Κυκλοφόρησε το 1845, τέσσερα χρόνια πριν τον θάνατό του. Δύο χρόνια αργότερα, πεθαίνει η γυναίκα του. Την ακολούθησε κι αυτός (αλκοολικός κι οπιομανής), σε ανάλογο χρονικό διάστημα. Τάφηκε δίπλα στον τάφο της, συνεχίζοντας ν' αναζητά το όραμά της, αναζήτηση που μπορούμε να την εισπράξουμε σε κάθε περιγραφή τραγικής απώλειας κι επαναφοράς, μέσα στο έργο του.
Ο Πόε θεωρείται πατέρας της λογοτεχνίας του μυστηρίου και όχι άδικα.
Οι "Αλλόκοτες Ιστορίες" του θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό λάτρη του είδους, γιατί είναι αυτό ακριβώς που δηλώνει ο τίτλος: ΑΛΛΟΚΟΤΕΣ...

Tip...Ήταν μόλις σαράντα ετών όταν πέθανε. Γεγονός που σε κάνει ν' αναρωτιέσαι τι άλλο θα μπορούσε να μας δώσει αν ζούσε μερικά χρόνια ακόμη ή αν θα το έκανε με τον ίδιο σκοτεινό κι επιβλητικό τρόπο. Άλλωστε, ποτέ δεν κατάφερε να απομακρυνθεί από κοντά μας. Ο τάφος του αποτελεί ακόμη και σήμερα σημείο προσέλευσης και απόδοσης φόρου τιμής από εκατοντάδες θαυμαστές του καθημερινά, καθώς και πηγή τροφοδοσίας του μυστηρίου και της τραγικότητας που τον περιέβαλλε.
(Αυστηρά και πάντα, η εντελώς προσωπική μου άποψη). 😊

[Katerina · Rating 2 out of 5]

Μπορεί ο Πόε να είναι κλασσικός, και ο Πολίτης να έχει κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα μετάφραση, αλλά αυτό το βιβλίο δεν ήταν για εμένα. Αρχικώς δεν μου αρέσουν τα βιβλία με διηγήματα που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Με κουράζουν απίστευτα. Κατά δεύτερον οι περισσότερες ιστορίες αφορούν τις συζύγους του, οι οποίες αργά ή γρήγορα πεθαίνουν. Σε μια ιστορία είναι παντρεμένος με την Βερενίκη στην δεύτερη με την Λιγεία, στην τρίτη με την Ελεονώρα και στην επομένη με την Μορέλα. Και οι υπόλοιπες που δεν αφορούν τις συζύγους του αφηγητή σίγουρα περιέχουν έναν θάνατο. Βέβαια θα μου πείτε πρόκειται για Πόε, οπότε τί περίμενες, χαρές και πανηγύρια; Συμφωνώ και ξαναλέω πως αυτό το βιβλίο δεν ήταν για εμένα και τα αστεράκια που του έδωσαν αφορουν την προσωπική μου άποψη.

[poulcheria · Rating 3 out of 5]

Htan diaskedastiko kai orismenes fores arketa anatrixiastiko. Gegonos apisteyto poy o poe mesa stis dyo teleutaies grammes tis istorias t mporei akoma na se kanei na anatrixiaseis s ena kosmonpou to cinema k ta media xrhsimopoioun apeira texnasmata gia to idio apotelesma. Akoma k ena synithismeno ws pros ayta myalo pithanotata na anatrixiaze me tis istories tou.

[Helen Gourgouleti · Rating 3 out of 5]

Ίσως ήμασταν απλώς άτυχοι να εκτεθουμε από νωρίς ως γενιά, στην αγωνία και Τομ τρόμο της σύγχρονής μας τέχνης - τόσο που πάθαμε ανοσία στο σοκ που (θα μπορούσε να) προκαλεί ο Πόε. Στο δικό του πλαίσιο, θα πρέπει να ήταν μοναδική περίπτωση.

[Βαγγέλης Ιωσηφίδης]

Το τελευταίο διήγημα, "Το Χιλιοστό Δεύτερο Παραμύθι της Σεχεραζάντ", είχε πολύ κωμικό τόνο και πάρα πολλά αξιοπερίεργα, τα οποία, μαζί με το σύνολο της άποψής μου, θα τα δημοσιεύσω εν καιρώ σε ένα άρθρο στη Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας.

[Χρήστος Αζαριάδης · Rating 3 out of 5]

Ενδιαφέρουσες ιστορίες. Υπέροχη γραφή. Δεν το εκτίμησα ιδιαίτερα γιατί δεν ειμαι φαν των διηγημάτων, αλλά ο άτιμος είχε ταλέντο. Κρίμα που έφυγε μόλις στα σαράντα του. Πόσα ειχε ακόμα να προσφέρει..

[Georgette Nanou · Rating 3 out of 5]

Ιστορίες αλλόκοτες όπως ακριβώς είναι ο τίτλος,διαστροφικές,καταθλιπτικές,απαισιόδοξες,παράξενες,αλληγορικές από ένα ποιητή-συγγραφέα που ζούσε μέσω των διηγημάτων του στον δικό του πραγματικό κόσμο που περιέχουν τρόμο ,θάνατο και άλλα παρόμοια που πιθανόν τα έζησε στην παιδική του ηλικία.Αυθόρμητο στυλ και μέσω των λογικών του εξηγήσεων φθάνει στο συμπέρασμα και στην λύση.