Αποσπάσματα από το τέλος ενός προσώπου

by Stella Fitzsimons, Στέλλα Σαμιώτου Φιτσάιμονς

Έκανε τη συνηθισμένη διαδρομή για το γραφείο του, όταν την είδε να πατά το πόδι της στο οδόστρωμα για να διασχίσει το δρόμο, ενώ τα αυτοκίνητα έτρεχαν σαν δαιμονισμένα. Κοίταξε το φανάρι και είδε πως ήταν κόκκινο για τους πεζούς. Αντέδρασε αστραπιαία. Σαν να έπαιζε σε κινηματογραφική ταινία. Την άρπαξε από το μανίκι με δύναμη και την τράβηξε προς το μέρος του. Έπεσαν και οι δύο κάτω, αυτή σχεδόν πάνω του, η τσάντα της γλίστρησε από το χέρι της, κυλίστηκε μερικά μέτρα πιο πέρα, άνοιξε και από μέσα πετάχτηκαν διάφορα πράγματα...

150 pages, Paperback

First published January 1, 1999

About the author

Stella Fitzsimons is an author, translator and kitchen alchemist constantly dreaming about real oceans and imaginary forests. She enjoys dancing with headphones on while no one’s watching and long weekends traveling to new places with her husband and sons.

In the kitchen or at the keyboard she likes to step over the edge in order to create well-crafted and tantalizing offerings to bewitch her readers and family alike.

Stella is best known for her Urban Fantasy Mist Riders series and for her YA Dystopian series, We the Mutants.

Sign up for her Newsletter to receive bonus content and notices about new releases and giveaways! ➜ http://eepurl.com/w9Rcv

Follow Stella on Facebook ➜ https://www.facebook.com/StellaSFitzs...

Join the Facebook reader group ➜ https://www.facebook.com/groups/stell...

Reviews

[Stella Pekiaridi · Rating 4 out of 5]

Επτά αλλόκοτες ιστορίες που περιέχουν στοιχεία μεταφυσικά και σουρεαλιστικά και καταπιάνονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με την έννοια της ταυτότητας και της υπόστασης. Οι πρώτες 6, κατά τη γνώμη μου, υπερτερούν της τελευταίας, η οποία επιμερίζεται σε 4 κεφάλαια και φαίνεται περισσότερο σαν μια άσκηση γραφής νουβέλας εμπνευσμένης από το Paradise Lost του J. Milton. Ξεχώρισα λίγο παραπάνω το "Μια ζωή" και το "Μάλος". Μια συλλογή διηγημάτων που θα καλύψει σίγουρα όσους γοητεύονται από τη weird ατμόσφαιρα σε μια αφήγηση, γιατί ακόμα και στην περίπτωση της πιο αναμενόμενης εξέλιξης, το τέλος αποδίδεται αφηγηματικά με πολύ σασπένς.