Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι

by Νίκη Αναστασέα

Όταν ο Στέφανος συνάντησε την Πέρσα, ήταν ένας ρομαντικός ιδεολόγος. Εκείνη τον πίστεψε και τον αγάπησε. Και τον ακολούθησε. Έπειτα ήρθαν οι διαψεύσεις, οι ματαιώσεις, το παράπονο και ο θυμός. Όμως το ζευγάρι, δείγμα από το σώμα της νεοελληνικής μικροαστικής τάξης, συνεχίζει τη μικρή του ιστορία. Μέχρι να το χτυπήσει η πραγματικότητα με τη δύναμη του κεραυνού: η κόρη τους βρίσκεται προφυλακισμένη, γιατί το αγόρι που αγαπάει σκότωσε αστυνομικό, κι εκείνη δεν καταθέτει εναντίον του. Ανυποχώρητη, κι ας κινδυνεύει να καταδικαστεί: "Γιατί έτσι είναι η αγάπη".

Η συγγραφέας μοιράζει την αφήγηση στους ήρωές της, με μονολόγους που αλληλοσυμπληρώνονται. Πρόσωπα καθημερινά, αυθεντικά, με τη ζωή τους σε εκκρεμότητα, καταθέτουν την επώδυνη πορεία τους. Αναζητούν τα αίτια, πασχίζουν να ερμηνεύσουν τις προθέσεις και τις στάσεις, να ανιχνεύσουν τις τάσεις και τους συσχετισμούς. Και προσπαθούν με έργα και με λόγια, άλλοτε με σκληρές αλήθειες κι άλλοτε με αλληγορίες, να προστατέψουν αυτούς που αγαπούν.

Η Νίκη Αναστασέα καταγράφει τον κοινωνικό τους περίγυρο, εστιάζει στον συναισθηματικό τους κόσμο, στο πείσμα και την απελπισία τους, φιλοτεχνεί τις φωτοσκιάσεις των αντιδράσεών τους και τους οδηγεί με δεξιοτεχνία στο αναπάντεχο τέλος.

248 pages, Paperback

First published October 1, 2012

About the author

Η Νίκη Αναστασέα γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα αλλά έζησε τα μαθητικά και γυμνασιακά της χρόνια στην Ξάνθη. Σπούδασε δημοσιογραφία. Δούλεψε πολλά χρόνια στο χώρο του βιβλίου ως βιβλιοπώλης, βιβλιοπαρουσιάστρια σε περιοδικά και διορθώτρια. Το πρώτο της βιβλίο "Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε" (1997) βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου του περιοδικού "Διαβάζω".

Reviews

[Vasileios · Rating 5 out of 5]

https://www.vintagestories.gr/poly-ch...

Για κάτι που αγαπάς σκοτώνεις ή σκοτώνεσαι, θυσιάζεις ή θυσιάζεσαι;

Το βιβλίο Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι, της Νίκης Αναστασέα (Εκδόσεις Πόλις, 2012) ήταν με διαφορά ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει για το 2015. Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τη συγγραφέα και μπορώ να πω πως με εξέπληξε θετικά ο τρόπος που προσέγγισε το θέμα του βιβλίου.

Η πολύ καλή πορεία του Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι, δεν είναι τυχαία αφού έχει αποσπάσει ήδη τρία αξιόλογα βραβεία όπως αυτό του Κρατικού βραβείου μυθιστορήματος, του Λογοτεχνικού περιοδικού Κλεψύδρα/Λέσχη Πολιτισμού Έναστρον καθώς και το βραβείο μυθιστορήματος του Περιοδικού Αναγνώστης.

Ο Στέφανος και η Πέρσα είναι ένα ζευγάρι που θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει όλα αυτά που τους συμβαίνουν: Η κόρης τους, Ηλέκτρα, αρνείται να καταθέσει εναντίον του φίλου της που σκότωσε τυχαία έναν αστυνομικό. Δεν είναι ένοχη, όμως η άρνησή της να καταθέσει εναντίον του την οδηγεί στις φυλακές, ενώ κινδυνεύει και να καταδικαστεί.

Ο τίτλος του βιβλίου μας προδιαθέτει για το αίσθημα ασφυξίας που έχει κυριεύσει την οικογένεια, η οποία έχει εγκλωβιστεί σε αυτό και προσπαθεί να ισορροπήσει. Η συγγραφέας μάς περιγράφει με έναν πολύ φυσικό τρόπο την απόγνωση και τον ρατσισμό που μπορεί να νιώσουν σε ένα τέτοιο γεγονός.

Αυτό που συνέβη στην Ηλέκτρα φέρνει στην επιφάνεια όμως όλα τα συσσωρευμένα προβλήματα της οικογένειας που φαίνεται να μην βρίσκουν λύση. H ρήξη τους θα έρθει σχεδόν αμέσως, ενώ η καθημερινότητά τους αλλάζει τελείως. Πώς είναι να έχεις όλη την κοινωνία απέναντί σου;

Συνέχεια >> https://www.vintagestories.gr/poly-ch...

[Panagiotis · Rating 4 out of 5]

Η βαθμολόγηση πέρασε από φουρτούνα. Μόλις το έκλεισα είπα: "Τριαρι. Δυστυχώς, γιατί πέρασα καλά μαζί σου. Αλλά τριάρι". Γιατί; Δηλαδή, γιατί η πρώτη αντίδρασή μου ήταν αυτή; Γιατί έκλεισε γρήγορα και ανέλπιστα καλά η ιστορία. Όμως συνέβησαν δύο τινά. Κατά πρώτον σε ένα τόσο καλογραμμένο βιβλίο δεν θα ήθελα να βάλω έναν αποτρεπτικό βαθμό. Εν συνεχεία, το τέλος ήρθε και έδεσε μέσα μου. Δε θα μπορούσε να είναι άλλο.

Τούτων λεχθέντων, το βιβλίο διαβάζεται απνευστί. Ρέει, που λένε. Έχει πανέμορφη γλώσσα, ζωντανή, με συγγραφικώς αριστοτεχνική προφορικότητα, οι χαρακτήρες δαρμένοι, κουρασμένοι με παρελθόν πίσω τους, άχθος κανονικό, άλλοι νέοι με όλη τη ζωή μπροστά τους - όλο και κάτι θυμίζουν στον αναγνώστη. Οικείοι με τον πόνο και τις χαρές τους, ζούνε ένα δράμα από αυτά που ολόγυρά μας συμβαίνουν. Μα δοσμένο με τέτοια δύναμη, διαρθρωμένο ώστε να προκαλεί την αγωνία, πλημμυρισμένο συναισθήματα. Όχι μπανάλ, αλλά αυθεντικά.

Πήρε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Το άξιζε; Δεν ξέρω, αν δεν διαβάσω πρώτα τι εκδόθηκε τον τελευταίο καιρό από τους συγγραφείς μας και να συγκρίνω. Αυτό που ξέρω είναι πως αποτελεί έναι πάρα πολύ καλό ελληνικό μυθιστόρημα.

Δεν θα απογοητεύσει εύκολα. Διαβάστε το!

[Tassos Doudoulakakis · Rating 3 out of 5]

Παιζει κ για 4 αστέρες, γραφει ωραια, η ιστορια ωραια με βαθος, η μονη μου ένσταση ειναι οτι εχει κατι το λούμπεν κατι σαν ΣΥΡΙΖΑ ενα πραγμα, δε σ αφηνει να ονειρευτεις ελευθερα, ο ιστορικός υλισμός παντου παρών, οι ηρωες δέσμιοι που δεν απελευθερώνονται απτη δογματικότητα τους (εδω κολλα ο ΣΥΡΙΖΑ, no offence )

[Fotini K · Rating 4 out of 5]

Εδώ και πολλά χρόνια, σίγουρα επτά, ίσως οχτώ, κάθε φορά που χιονίζει, αυτές τις λίγες ομολογουμένως φορές μέσα στον χειμώνα, είτε πλησιάζω στο παράθυρο για να χαζέψω το χιόνι που έχει καλύψει με το λευκό σεντόνι του όλο τον ορίζοντα, είτε βγαίνω μια βόλτα να περπατήσω πάνω στο αφράτο χαλί του, υπάρχει μόνο μια φράση που έρχεται στο μυαλό μου: «πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι».

Δεν αποτελεί διαπίστωση που έχει να κάνει με την ποσότητα του χιονιού, ούτε έμπνευση μου η οποία περιγράφει την εικόνα που αντικρίζουν τα μάτια μου.

Πρόκειται για έναν συνειρμό, που πραγματικά προσπαθώ να αποσύνδεσω από την σκέψη μου, χρόνια τώρα, αλλά είναι αδύνατον.

Το «πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» είναι ο τίτλος του τελευταίου από τα μυθιστορήματα της πρόωρα εκλιπούσας δεξιοτέχνη συγγραφέως Νίκης Αναστασέα, βραβευμένο το 2013 με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μυθιστορήματος.

Η ανάγνωση αυτού του εξαιρετικά καλογραμμένου βιβλίου μου είχε προκαλέσει έναν ιδιαίτερο επώδυνο προβληματισμό, μια βαθιά θλίψη που χρόνια μετά την νιώθω να αναδύεται επαναληπτικά, όποτε ο συνειρμός χιονιού-βιβλίου επανέρχεται, προκαλώντας μου ακόμα και σήμερα ένα είδος εσωτερικού εγκλωβισμού, μιας ιδιότυπης ασφυξίας που η τόσο ειδυλλιακή, κατά τα αλλά, εικόνα του χιονιού έξω από το σπίτι μου επαναφέρει.

Το αφήγημα του βιβλίου διαπραγματεύεται το πως ένα γεγονός, ίσως τυχαίο, ίσως αναμενόμενο, κάνει μια οικογένεια να συγκρουστεί συθέμελα και να βρεθεί αντιμέτωπη με τα προβλήματα που επί χρόνια συσσωρεύονταν, δεν έβρισκαν λύση, αλλά έβρισκαν κάλυψη.

Μια κάλυψη πρόσκαιρη κι εφήμερη, σαν την κάλυψη που παρέχει το χιόνι, το οποίο σκεπάζει τα πάντα τόσο όμορφα, αλλά που όταν λιώνει τα προβλήματα επανεμφανίζονται και μάλιστα είναι πλέον πιο βρώμικα και το να απαλλαγείς από αυτά επιλύοντας τα, είναι ακόμα πιο δύσκολο, πολύ πιο επίπονο.

Η λύτρωση, η κάθαρση έρχεται κάποτε. Για τους ήρωες στο βιβλίο, ίσως και για όλους μας στη ζωή. Μέχρι όμως να έρθει, έχει καταφέρει να μας κάνει να εμπεδώσουμε ότι η αγάπη που μοιράζεται ανάμεσα στα ζευγάρια, ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένεια, δεν μπορεί να είναι μόνο ή πάντα κόκκινες καρδιές και ροζ σύννεφα...

[Ismini Tornivouka · Rating 5 out of 5]

Άπο τα καλύτερα ελληνικά βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια, και ένα απο αυτά που σε κάνουν να κλαις ακόμα και αν δεν κλαις εύκολα. Πιασάρικη ιστορία αλλά αληθινή, εξαιρετικοί χαρακτήρες, λεπτές αποχρώσεις και αριστοτεχνικό γράψιμο

[Thanos Grapsas · Rating 5 out of 5]

Απνευστί σε 2,5 ώρες.
Καταπληκτικό, με εξαιρετική γραφή και ζωντανούς χαρακτήρες.

[NIKOS · Rating 3 out of 5]

Μία ταινία με μέτριο σενάριο, πολύ καλούς ηθοποιούς και άριστη σκηνοθεσία.
3,4

[Γιώτα · Rating 3 out of 5]

Η εναλλαγή των προσώπων που εξομολογούνται τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους, ενώ παράλληλα αφηγούνται τα γεγονότα μέσα από τη δική τους οπτική, είναι το ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου. Ωστόσο, θεωρώ πολύ κουραστική για τον αναγνωστη αυτή την απαισιόδοξη οπτική του βιβλίου καθώς και την ανατομία των συναισθημάτων των ηρώων.

[Victoria Daskalou · Rating 5 out of 5]

Η αφήγηση σε πρώτο ενικό πρόσωπο σε έκανε να βιώνεις έναν έναν τους χαρακτήρες των ηρώων, τα συναισθήματα και ο ψυχικός κόσμος τους γινόταν ένας με τον δικό σου. Ενδιαφέρουσα ιστορία, δουλεμένοι χαρακτήρες, ένα δυνατό βιβλίο!

[Alexandra · Rating 1 out of 5]

Ένα τελείως αδιάφορο μυθιστόρημα που απορώ γιατί πήρε το βραβείο του "Αναγνώστη"...