Elias Petropoulos (Greek: Ηλίας Πετρόπουλος), who was born in Greece but spent much of his life in France, holds a unique place in the intellectual life of Europe. A self-described "urban anthropologist," he wrote widely and seriously on aspects of Greek life which were rarely considered objects of serious study: the design of the ubiquitous balconies, courtyards, ironwork, and windows of Greek buildings, the methods and vocabulary of preparing coffee and the art of telling fortunes from coffee-grounds, the traditional layout and functioning of brothels, the role of bean soup as an unheralded Greek national dish, the specialized slang of the Greek homosexual scene — it is claimed that his book Kaliarda (Καλιαρντά) was the first dictionary of gay slang in any language — the Greek drug users' underworld, and above all, the Greek musical form rebetiko, of which he was certainly the major historian. His major work, Rebetika Traghoudhia, extensively documents the lyrics and instrumentation of this music, as well as the lifestyle associated with it. The publication of the first edition of this book in Greece in 1968 so scandalized the ruling dictatorship that he was jailed for five months. Subsequent controversial books he authored resulted in several more jail sentences and fines, resulting ultimately in his decision to leave Greece to live permanently in France. He also published poetry, both original and in translation.
Πολύ φοβάμαι ότι θα αναγκαστείτε να διαβάσετε, επιμελώς, τα βιβλία του Ντοστογιέβσκι, του μαρκησίου Ντε Σαντ και του Μποντλέρ. Η ανάγνωση του Ποινικού Κώδικα δεν θα σας βοηθήσει πολύ στην γνώση της Ανθρώπινης ψυχής. Ο Ντοστογιέβσκι ετρέφετο με τα ψίχουλα του Ομήρου. Ο Freud καταβρόχθησε τον Ντοστογιέβσκι.
Απόψεις υπό μορφή τηλεγραφήματος, ένεκα του εκλεκτού, πλην αποστομωτικού, δημιουργήματος του Πετρόπουλου: Ένα λαϊκό και μακάβριο ευθυμογράφημα, όπως μας πληροφορεί η τελευταία σελίδα της έκδοσης, που διαβάζεται απνευστί. Κωμικοτραγικό, νατουραλιστικό, θελξικάρδιο· ευφυέστατος ο Πετρόπουλος, πρέπει να διαβάζεται περισσότερο.
"Οι πόρτες των θεάτρων και των σχολείων ανοίγουν προς τα έξω· αντιθέτως, οι πόρτες των φυλακών ανοίγουν προς τα μέσα. Η πύλη της φυλακής ανοίγει εύκολα για να μπεις και δύσκολα για να βγεις."
Πανέξυπνο βιβλίο. Φυλακές Αβέρωφ, Επταπύργιο, ονόματα και πράγματα αληθινά αλλά μεταμφιεσμένα. Κι εγώ αποκόμισα την αίσθηση ότι αλλού ξεκίνησε κι αλλού πήγε. Ξεκινάει με χιούμορ (που γίνεται μαύρο στα τελευταία κεφάλαια) να μας εξηγησει ποιοι κλέφτες υπάρχουν, πού ανήκουν ιδεολογικά, τι κάνουν για να ζήσουν κλπ. Ως φυσική συνεπεια των κλεφτών είναι η φυλακή οπότε περνάμε σε ένα αλλο μεγάλαο κεφαάλιο, το savoir-vivre των φυλακών. Είμαι σίγουρος ότι μιλά για πραγματικά γεγονότα, ότι όλοι αυτοί οι τρόποι επιβίωσης υφίστανται, όλα τα πρόσωπα είναι αληθινά, όντως υπάρχει γραφειοκρατία και ιεραρχία. Και ναι τα βασανιστήρια είναι αληθινά. Α ν α τ ρ ι χ ι α σ α....Αξίζει μια θέση στη συλλογή σας.
Το βιβλίο αυτό μου το είχε... δανείσει, χαρίσει, δε θυμάμαι (all's digital, now!) ο τότε-DM μου, με τον οποίο έπαιζα thief στο AD&D, επειδή... αυτό. Τώρα πια, δεν το θυμάμαι και τόσο (πάνε πολλά χρόνια!), κι ακόμα έχω κολληματάκι με τους thieves (αν και τώρα, με τον φρέσκο DM/fiance μου, έχω έναν assassin σε AD&D First (yes, first!) edition. Το βιβλίο, τώρα... το μόνο που θυμάμαι, τόσον καιρό μετά, είναι ότι "φάση είχε" και ότι "είχε τα φιλοσοφικοπολιτικά του θεματάκια, αλλά τότε δεν είχαμε ακόμη κρίση (μόνο κλέφτες)"¨.
Απολαυστικός και αληθινός Ηλίας Πετρόπουλος, αγγίζει θέματα που κανείς άλλος δεν τόλμησε να αγγίξει πριν απο αυτόν.Ωμή ειλικρίνεια και ένα βιβλίο που μιλάει ανοιχτά για την ζωή ενός κλέφτη, ειδικά στην φυλακή.Θα χρειαστεί τόλμη για να διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο.
Περιγράφει απλοϊκά ένα απομονωμένο τμήμα της κοινωνίας, σε άλλα σημεία με σκληρή γλώσσα και σε άλλα με διάθεση σαρκασμού. Έχει ενδιαφέρον αν και θα προτιμούσα να μπαίνει σε πιο βαθιά νερά.