Ölümün Ağzı

by İrfan Yalçın

Paperback. 12.00 / 19.00 cm. In Turkish. 176 p. Cover designed by Sevil Tarla Contributed Duru Su Prep. by Özcan Özen Kimse isçi olmayi istemez. Hele de kaderi ve tarihselligi isçilik olan köylüler… Topragindan sökülüp alinanlar için her türden toplayicilik, avcilik, aylaklik, bosta gezerlik hatta dilencilik isçi olmaya yegdir. Eger zor olmasaydi. Ama bu zor, salt açligin dayatmasi degildir. Irfan Yalçin bu gerçegi 400 yil öncesinin Ingiltere'sinden degil Ikinci Dünya Savasi yillarinda Zonguldak'tan yansitiyor bizlere. Bu dönemde Zonguldak köylülerinin sirtina bindirilen "mükellefiyet" yani madenlerde çalisma zorunlulugu; insanlik onurunun ayaklar altina alindigi, vahset ve dehset kosullari ancak ayni yillarin Nazi zorunlu çalisma kamplariyla kiyaslanabilir. Hiçbir güvenlik önlemi alinmadan, uykusuzluk ve yorgunluktan çökene dek çalistirma, pislik içinde bitlerle birlikte yasama, açlik, asagilama, dayak, iskence ve ölüm. Kahramanlarinin siradan insanlar oldugu ama kahramanlik madalyalarinin Pasalarin yildizli omuzlarindan sarkitildigi, devletin "teba"sina mutlakiyetini sartladigi bir dünyanin romani bu. Karl Marx'in Kapital'inde anlattigi Ilkel Birikim'in romani. Kimse ücretli köle olmayi istemez. Bunun için "zor" gerekir, bu da zorbalarin elindedir. * * * Ölümün Agzi, 1980 Türk Dil Kurumu Roman Ödülü'nü almistir.

176 pages, Paperback

First published November 1, 1979

About the author

İrfan Yalçın (doğum 1934; Zonguldak), Türk yazar. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi. Anadolu'nun çeşitli yerlerinde bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra 1972'te Beyoğlu'nda bir kitabevi açtı. 1985'te Köyceğiz'e yerleşti.

Şiir, hikâye, eleştiri alanlarında ürün verse de romanda yoğunlaştı. Milliyet Yayınları 1974 Roman Yarışması’nda Pansiyon Huzur’la ikincilik ödülüne değer görüldü. 1978’de Genelevde Yas, 1979’da Ölümün Ağzı, 1980’de Fareyi Öldürmek, 1983’te Büyük Soytarı, 1991’de Uzun Bir Yalnızlığın Tarihçesi, 1995’te Annem, Babam ve Ben adlı romanları yayınlandı. Ölümün Ağzı’yla 1980 TDK Roman Ödülü’nü, Yorgun Sevda ile 2009 Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü’nü kazandı. 2008’de yayımlanan “İçimdeki Zonguldak”, yazarın yaşam penceresinden bu kentin öyküsüdür. 1985 yılında yönetmenliğini Sinan Çetin'in yaptığı bol ödüllü film 14 Numara İrfan Yalçın'ın Genelevde Yas kitabından uyarlandı.

Vizyon tarihi 2015 yılı olan Aydın Sayman'ın yönetmenliğini yaptığı Vedat Erincin'in rol aldığı İçimdeki İnsan, İrfan Yalçın'ın Fareyi Öldürmek romanından yola çıkılarak senaryolaştırıldı.

Reviews

[Zeynep T. · Rating 5 out of 5]

Kitapta anlatılanlar beni o kadar üzdü ki 50. sayfada bırakmak zorunda kaldım ama bir gün bitireceğim. İrfan Yalçın İkinci Dünya Savaşı yıllarında Zonguldak köylülerinin omuzlarına bindirilen madenlerde çalışma zorunluluğunu bilinen adıyla mükellefiyeti hikayeleştirmiş. Köylülerin katlanmak zorunda kaldığı koşullar Nazi kamplarıyla ve kölelikle karşılaştırılıyor diyeyim de insanların nasıl kötü şartlara maruz kaldığını anlayın. Benim bu uygulamadan kitabı okuyana kadar haberim yoktu. Anlatım dili harika bu arada. Yorumlarda bir okur arkadaşımın dediği gibi yüreğinize taş gibi oturan eserlerden.

[Korcan Derinsu · Rating 5 out of 5]

Bazı romanlar üstüne ne söylense az kalır ya Ölümün Ağzı da öyle romanlardan. Zonguldak’ta, 1940’lı yıllarda, devlet eliyle berbat koşullarda çalıştırılan madenciler ve onların ailelerin hikayeleri anlatılıyor. Tahmin edileceği üzere acılarla dolu bir metin. Üstelik kurgu değil gerçeklere dayanıyor. Nereden bakarsak bakalım çok sarsıcı. Birçok yerinde yumruk yemiş gibi oldum, kitabı elimden bırakıp derin bir nefes aldım. Kim bilir yanı başımızda yaşanan fakat bilmediğimiz daha ne hikayeler var böyle diye düşündüm. Araya giren İsmet İnönü eleştirileri de -dilin de değişmesiyle- metne başka bir boyut katıyor. Yazarın diğer kitaplarına da bakacağım, yılın ilginç keşiflerinden.

[Sinemayla · Rating 5 out of 5]

Anşa seni unutmayacağım. Seninle birlikte bende yıprandım. Anşa nasıl yaptılar bunu sana, ailene. Biz aynı yolda yürümüyor muyduk?

Kitabı çok beğendim,insanlıktan utandıran; genelde ağlatan arada güldüren bir kitap. Yazar hisleri çok güzel yansıtmış. Benim gibi mükellefiyet kanununu bilmiyorsanız okuyun, okutun...

[Sirunmanug · Rating 5 out of 5]

Kitap tam anlamıyla yüreğime taş gibi oturdu.

[Adem · Rating 4 out of 5]

"Allahım, yok musun?" Kitabın bitiş yazısı. Maden ocaklarında yaşanan ızdırabın, acının, haksızlığın, emeğin ve sömürünün kaleme alındığı bu kitapta; baskıcı ve insan onurunu hiçe sayan güç ve güçsüz ilişkisini anlatan fevkalade güzel anlatımlı bir roman. Devlet ve devletin otoriter yapısının toplumun en alt tabakasında nasıl tezahür edebilirin ve etmiş olduğunun yansıması.