Η χορεύτρια του διαβόλου

by Στέφανος Δάνδολος

Λονδίνο, 1936. Ένας διάσημος Αμερικανός συγγραφέας αντικρίζει μέσα στο πλήθος τη μυθική χορεύτρια Σολάνζ Νταλμόν, τη γυναίκα που ερωτεύτηκε παράφορα και οδήγησε στο θάνατο πριν από πολλά χρόνια. Άραγε είναι πράγματι αυτή; Και αν ναι, επέστρεψε από τον κόσμο των νεκρών για να τον εκδικηθεί;
Καθώς έρχεται αντιμέτωπος με το σκοτεινό παρελθόν του, βυθίζεται σε μια αγωνιώδη περιπλάνηση από τα κοσμοπολίτικα σαλόνια του Παρισιού και της Νέας Υόρκης μέχρι την καρδιά του ναζιστικού σκότους. Για να φτάσει όμως στην αλήθεια, θα περάσει από ένα λαβύρινθο γεμάτο ένοχα μυστικά: αστέρες του κινηματογράφου που είναι κατάσκοποι, ραγισμένες ντίβες, κυνικούς διπλωμάτες και το Τάγμα των Σκιών, την απόκρυφη ελίτ της παγκόσμιας οικονομίας, που ρύθμισε την πτώχευση της Ελλάδας τη δεκαετία του 1890 και στηρίζει τώρα τα σχέδια του Χίτλερ.
Από την Κωνσταντινούπολη, το Αιγαίο και την Αθήνα των αρχών του αιώνα ως το συγκλονιστικό φινάλε στο Εδιμβούργο του 1945, ο δρόμος είναι μακρύς και φωτίζεται από το πεπρωμένο δύο ανθρώπων που, ενώ τα έχασαν όλα, δεν έπαψαν να αναζητούν τη δικαίωση του έρωτα.
Ένα θρίλερ κατασκοπείας που με φόντο τα μεγάλα γεγονότα του εικοστού αιώνα ξετυλίγει μια συνταρακτική ιστορία πάθους.

Genres: Romance, Historical Fiction

488 pages, Paperback

First published February 7, 2013

About the author

Ο Στέφανος Δάνδολος γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Εικοσιέξι χρόνια αργότερα εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα "Υπνοβάτες του Σεπτέμβρη" και ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Ο περίγελος των αγίων" (1997), "Και φόρεσαν χειροπέδες στα πουλιά" (2000) και η συλλογή διηγημάτων "Αγάπη σε δυο σταγόνες όνειρο" (1999) που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Πατάκη". Είναι διευθυντής της εφημερίδας "Βραδυνή".

Reviews

[Emily · Rating 4 out of 5]

Παρότι το βιβλίο, ως εξώφυλλο και ως τίτλος, παρέπεμπε σε νεοελληνική γυναικεία πεζογραφία, κατά προτίμηση, περι-εμμηνοπαυσιακών ή μετεμμηνοπαυσιακών κυριών του καλού κόσμου, τελικά αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα.
Σίγουρα, εάν το έβλεπα εκτεθειμένο σε βιβλιοπωλείο, βλέποντας τον τίτλο και το εξώφυλλο του, οι συνειρμοί μου θα με παρέπεμπαν αλλού και δεν θα το αγόραζα ποτέ. Βρέθηκε όμως τυχαία στα χέρια μου, χωρίς να έχω διαβάσει κριτικές και αγνοώντας μέχρι πρότινος τον συγγραφέα, οπότε αποφάσισα να ρίξω μια ματιά.

Το βιβλίο ήταν πολύ καλό. Από τα βιβλία που θέλουν το χρόνο τους, τη συγκέντρωση για την ανάγνωση τους, την προσοχή και την ησυχία για να μη χάσεις τη ροή του. Η ιστορία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, ατμοσφαιρική και γεμάτη συναισθήματα που ξεπρόβαλλαν από τις σελίδες και τις γραμμές αβίαστα. Οι χαρακτήρες ήταν ολοκληρωμένοι, η γλώσσα πλούσια και στρωτή. Το μεγάλο προσόν του βιβλίου ήταν το ιστορικό πλαίσιο του και αυτό από μόνο του, λειτούργησε για μένα δελεαστικά.

Σίγουρα ένα όχι εύκολο βιβλίο, με την έννοια του ότι θέλει τον χρόνο και τις ιδιαίτερες συνθήκες του, που κατά τη γνώμη μου, σχεδιάστηκε έτσι από τον εκδοτικό οίκο για να απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, ενώ το κοινό του είναι πολύ ευρύτερο και διαφορετικών αναζητήσεων.

[Πάνος Τουρλής · Rating 4 out of 5]

Είχα πολύ καιρό να διαβάσω ένα καλό κατασκοπευτικό μυθιστόρημα και μάλιστα από Έλληνα. Ο Στέφανος Δάνδολος επιστρέφει δριμύτερος μετά το Αγόρι στην αποβάθρα που έχω διαβάσει και μας μυεί στα μυστικά της σκοτεινής Ευρώπης σε δύο χρονικές στιγμές της πρόσφατης Ιστορίας: στις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και στις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Με αφορμή την ιστορία διάσημου Αμερικανού συγγραφέα που γνωρίζει μια χορεύτρια του Παρισιού, ξεδιπλώνονται τα αίτια και οι αφορμές των δύο αιματηρών πολέμων του 20ού αιώνα. Ό,τι και να γράψω είναι λίγο, γιατί το γράψιμο και η πλοκή είναι τόσο σφιχτοδεμένα και τόσο αριστοτεχνικά πλεγμένα που δε θα βοηθήσω ιδιαίτερα. Αντιθέτως, θα αποκαλύψω πράγματα που έτσι, σκέτα, θα απογοητεύσουν και δεν πρέπει.

Κατασκοπεία και αντικατασκοπεία, καλοί και κακοί, Νεότουρκοι, διάσημοι συγγραφείς παγκοσμίως καταξιωμένοι, Χίτλερ και άνοδος του ναζισμού, έρωτας που δεν κατάφερε να ανθίσει λόγω των συγκυριών, μυστηριώδεις ταυτότητες, αδίστακτες δολοφονίες, σκοτεινά μυστικά από σκοτεινή κάστα μιας ομάδας εκλεκτών αντρών που παίζουν στα χέρια τους τη μοίρα της Ευρώπης, Τιτανικός, θάλαμοι αερίων και Εβραίοι, αποκαλύψεις, απάτες και αυταπάτες, διπλές ταυτότητες, Νύχτα των Κρυστάλλων, Βιρτζίνια Γουλφ, Στέφαν Τσβάιχ, Ερρίκος Σλήμαν, ανατροπές και κόντρα ανατροπές.

Όλα ξεκινούν το 1936, όταν ο συγγραφέας βλέπει τυχαία τη χορεύτρια που θεωρούσε νεκρή να περνά από μπροστά του. Και τη θεωρούσε νεκρή γιατί ήταν ο ίδιος ο ηθικός αυτουργός για τη δολοφονία της, κατ\' εντολήν των δυνάμεων του Άξονα, για τις οποίες δρούσε ως κατάσκοπος! Ο συγγραφέας ποτέ δεν ξεπέρασε τον έρωτά του γι\' αυτήν και τώρα οι τύψεις ξανάρχονται! Έτσι ξεδιπλώνεται το κουβάρι αυτής της περίπλοκης και ανατρεπτικής ιστορίας. Ποια είναι η χορεύτρια του διαβόλου; Τι κρύβει; Ποια είναι η αληθινή της ταυότητα και τα κίνητρα; Για λογαριασμό ποιων κατασκοπεύει; Τι ξέρει; Γιατί θέλουν να την εξαφανίσουν; Τον αγάπησε ποτέ; Και ο συγγραφέας; Έγραψε όντως το μοναδικό έργο που τον έκανε διάσημο ή απλώς έκλεψε έτοιμο υλικό αλλουνού; Γιατί μετάνιωσε που δούλεψε για τις δυνάμεις του Άξονα; Γιατί κρύφτηκε στην Αγγλία; Ποιες οι σχέσεις του με έναν μυστηριώδη άντρα, που τον πατρονάρει και τον καθοδηγεί; Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την ιστορία; Γιατί επελέγη ο Χίτλερ για αρχηγός του κόμματος; Ποιος καθιέρωσε τη σβάστικα; Τι πραγματικά συμβαίνει, αν κοιτάξει κανείς πίσω από το παραπέτασμα; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα προκύπτουν συνέχεια μέσα από τις σελίδες αυτού του συναρπαστικού βιβλίου, που δεν είναι τόσο μπερδεμένο όσο ίσως φαίνεται. Και προσοχή! τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται!

Άραγε υπήρξε ποτέ το Τάγμα των Σκιών; Έζησαν πραγματικά αυτοί οι πανίσχυροι άντρες που κυβερνούν παρασκηνιακά την Ιστορία; Ή είναι ένα έξυπνο τέχνασμα για να βαφτίσουμε την Τρόικα με άλλες λέξεις :) Σύμφωνα με τον συγγραφέα: \"...το Τάγμα των Σκιών συγκροτήθηκε τη δεκαετία του 1890 ώστε να υποδουλώσει τους λαούς της Ευρώπης μέσω του χρήματος. Οι πλέον ισχυροί επιχειρηματίες και τραπεζίτες της υφηλίου, μια χούφτα άνθρωποι στην ουσία, συνασπίστηκαν στα πρότυπα της πίστης και της μυστικότητας που διαπνέουν τον τεκτονισμό, εξυφαίνοντας τις διεθνείς συνωμοσίες τους με κριτήριο το οικονομικό συμφέρον. Το σχέδιό τους ήταν...να δεσμεύουν τις κυβερνήσεις μέσα από υπέρογκα δάνεια προκειμένου να τις έχουν υπό τον έλεγχό τους και να καθορίζουν την πολιτική τους. \" (σελ. 131).

\"Το Τάγμα δεν είχε συμφέροντα μόνο στην Ευρώπη εκείνη την εποχή [1902]. Είχε αποφασίσει να προωθήσει και τη στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ στο εσωτερικό της Κούβας, σε περίπτωση απειλής κατά της ανεξαρτησίας της. Το αμερικανικό κράτος είχε διαβεβαιώσει το Τάγμα ότι, από τη στιγμή που η κυβέρνηση Πάλμα θα αποδεχόταν την εκμίσθωση των βάσεων στο Γκουαντάναμο και στην Μπαχία Χόντα, οι αόρατοι φίλοι μας θα έδεναν μέσα από τις τράπεζές τους την Κούβα για τριάντα χρόνια. Δάνεια, κύριε Γκίμπονς, δάνεια\" (σελ. 159).

Αυτό που μου έκανε εντύπωση και θα σταθώ ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας κάνει εύστοχες κοινωνιολογικές και πολιτικές παρατηρήσεις που ισχύουν ειδικά σήμερα όσο ποτέ άλλοτε! Και αναρωτιέμαι: αυτά τα λόγια όντως τα είπαν οι μεγάλοι εκείνοι άντρες; Όντως οι καταστάσεις των εκάστοτε εποχών (1916 και 1937) θα οδηγούσαν κάποιον διορατικό παρατηρητή να σκεφτεί τέτοια πράγματα που βρίσκουν εφαρμογή και σήμερα; Ή ο συγγραφέας καταφέρνει να προσαρμόσει άριστα την εποχή και το κλίμα και να το ταυτοποιήσει με το σημερινό, γράφοντας παρατηρήσεις διαχρονικές και καίριες; Δείτε κάποια παραδείγματα κατωτέρω:

\"Δε συμπαθώ ιδιαίτερα τους Έλληνες, Τζον. Είναι επιρρεπείς στην κλεψιά και στη φαγωμάρα, ιδίως οι πολιτικοί τους. Βέβαια, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρέθηκα εδώ το 1893. Όταν πτώχευσε το κράτος ζήτησαν τη βοήθειά μας. Ο τραπεζικός κύκλος που εκπροσωπώ συνήψε μια συνεργασία μακράς διάρκειας μέσω δανείων κι αυτό κάναμε, τους παρείχαμε ρευστό για να πάρει πάλι μπροστά η μηχανή\" (σελ. 244).

\"Ήρθα ξανά για νέους διακανονισμούς το \'95. Ξαφνικά νόμιζαν ότι μπορούσαν να επιβάλλουν άλλους όρους. Βλέπεις, είχαν εκλέξει πάλι νέο πρωθυπουργό, το κλίμα έπρεπε να φαίνεται ρόδινο. Φυσικά δε μας λύγισαν. Είχαν ήδη δανειστεί τέτοια υπέρογκα ποσά που όταν κληθήκαμε το 1897 να εγκρίνουμε 170.000.000 φράγκα επιπλέον ώστε να πληρώσουν τις αποζημιώσεις στην Τουρκία για την ήττα τους στον πόλεμο, αποφασίσουμε να θέσουμε το ελληνικό σύστημα υπό εποπτεία. Έχεις ακουστά τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο;...Με λίγα λόγια η Ελλάδα είναι δική μας, φίλε. Μέσα από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο υιοθετήσαμε ένα σωρό μονοπώλια, άλας, σπίρτα, παιγνιόχαρτα, σμύριδα, σιγαρόχαρτα και φυσικά πετρέλαιο....Αυτή η χώρα είναι υποθηκευμένη για χρόνια\" (σελ. 244-245).

\"Εγώ νομίζω πως πρόκειται για οικονομικό ολοκαύτωμα! Με αιχμή του δόρατος τον Χίτλερ και με τη βοήθεια ηγετών από κάθε ήπειρο, οι τραπεζίτες πάνε να υποδουλώσουν οικονομικά τον πλανήτη. Το Τρίτο Ράιχ θα καταστρέψει τον κόσμο και οι τραπεζίτες θα τον ανοικοδομήσουν με τους δικούς τους όρους, όπως πριν από είκοσι χρόνια. Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα να μη χρειάεζεται καν η απειλή ενός πολέμου: κάθε αδύναμη χώρα θα έχει να επιλέξει ανάμεσα στον αργό θάνατο της οικονομικής εισβόλής και τον γρήγορο θάνατο της οικονομικής απομόνωσης. Και μην εκπλαγείς τότε αν δεις και τραπεζίτες να διορίζονται πρωθυπουργοί. Γιατί προς τα κει τσουλάει το πράγμα!\" (σελ. 274-275).

\"-Στην πράξη λοιπόν τι μορφή θα μπορούσε να έχει μια ευρωπαϊκή ένωση προς όφελος της Γερμανίας; -Ένα αναπτυγμένο κέντρο και μια περιφέρεια που θα λιμοκτονεί. Η Γερμανία θα έχει τον πλήρη έλεγχο επί των χωρών αυτού του μπλοκ, θα τιμωρεί τους απείθαρχους εταίρους και θα αποπέμπει τα περιττά κράτη. -Αφού προηγουμένως τα πτωχεύσει και τους πάρει ό,τι έχουν και δεν έχουν... -Άρα κάθε αδύναμη χώρα στην Ευρώπη θα καταντήσει απλώς μια μετοχή.... -Κι αν η Γερμανία κηρύξει τον πόλεμο στους πάντες και φάει πάλι τα μούτρα της;... -Ίσως το ζητούμενο δεν είναι καν ο Χίτλερ όσο τούτο ακριβώς το σχέδιο, μια πανίσχυρη ευρωπαϊκή ένωση, που για να ανατείλει πρέπει να σβήσουν όλα όσα ισχύουν σήμερα. Το σύνηθες μέσο για να σβήσει κάτι στην Ιστορία είναι ο πόλεμος. Οπότε σε ένα σενάριο τόσο δαιδαλώδες...ο Χίτλερ δεν είναι παρά ο δούρειος ίππος τους, το σύμβολο που κάποια σκοτεινά μυαλά αποφάσισαν να θυσιαστεί ώστε από τα ερείπια του πιο καταστροφικού πολέμου όλων των εποχών να αναδυθεί η πρ��γματική Γερμανία του μέλλοντος και μια νέα Ευρώπη\" (σελ. 301-302).

[Dora · Rating 3 out of 5]

οι πολλες αναφορες σε ολα τα προσωπα του παγκοσμιου στερεωματος του μεσοπολεμου με κουρασαν και το αντιπαθητικο τελος

[Elias Hintipas · Rating 5 out of 5]

Ο Στέφανος Δάνδολος με την «Χορεύτριά» του υφαίνει με συγγραφική μαεστρία μια ασυνήθιστη ερωτική ιστορία, με φόντο την ταραγμένη από δύο παγκόσμιους πολέμους Ευρώπη. Καταφέρνει και δίνει λόγο σε άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες, δημιουργώντας μια πλοκή που όσο ξετυλίγεται, τόσο σε συναρπάζει και σε παρασύρει στο αριστοτεχνικά δοσμένο σκηνικό της. Ένα βιβλίο γραμμένο με αφοσίωση, αγάπη και σεβασμό για τον αναγνώστη, περιεκτικό και περιγραφικό όσο χρειάζεται, με εμφανή την εκτεταμένη συγγραφική έρευνα, που συγκολλά την έμπνευση γύρω από έναν συμπαγή ιστορικό ιστό που ισχυροποιεί την αξία του, και του δίνει τα εχέγγυα να εξελιχθεί σε ένα από τα σημαντικά αναγνώσματα της γενιάς μας. Ένα βιβλίο με κινηματογραφική αφήγηση, που δύσκολα αφήνεις απ΄τα χέρια σου. Ένα βιβλίο για έμπειρους αναγνώστες.

[Sotiris Karaiskos · Rating 3 out of 5]

Ένα βιβλίο από έναν συγγραφέα που σίγουρα ξέρει να χειρίζεται τη γλώσσα και σε αυτή την περίπτωση παρουσιάζει κάτι πολύ περισσότερο πρωτότυπο. Πρόκειται για ένα κατασκοπευτικό δράμα θα μπορούσα να πω, που εκτυλίσσεται μέσα σε μία noir ατμόσφαιρα και έχει επίκεντρο φυσικά την μοιραία γυναίκα, το αντικείμενο του πόθου του πρωταγωνιστή της ιστορίας μας. Μπορώ να πω ότι είναι αρκετά καλό σε όλους τους τομείς που μας ενδιαφέρουν, με το μυστήριο που περιέχει συνεχείς ανατροπές, την γραφή που περιέχει αρκετό λυρισμός και μας μεταφέρει με τον ιδανικό τρόπο την επίδραση της μοιραίας γυναίκας στον ήρωα μας που ενισχύεται με την απουσία της στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, τη ματιά στις συνθήκες που επικρατούσαν στους διπλωματικούς κύκλους αλλά και σε διάφορους άλλους πριν από τα τραγικά γεγονότα των δύο παγκοσμίων πολέμων.

Κάπου εκεί, όμως, φτάνουμε στην πολύ σημαντική ένσταση που έχω για το περιεχόμενο του βιβλίου. Ο συγγραφέας ξεκινάει να μιλήσει για τις πολιτικές διεργασίες και τα οικονομικά συμφέροντα που περιστρέφονταν γύρω από τους πολέμους αλλά καταλήγει τελικά πολύ γρήγορα στη συνωμοσιολογία, σε μία προσέγγιση δηλαδή που την αντιπαθώ όσο λίγα πράγματα στον κόσμο καθώς θεωρώ ότι με την υπεραπλούστευση που κάνει μπαίνει εμπόδιο στην ολοκληρωμένη ανάλυση και στην εξεύρεση των πραγματικών αιτιών από οτιδήποτε συμβαίνει. Μέσα από το βιβλίο ο συγγραφέας προβάλλει την άποψη ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και όλα τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτούς ενορχηστρώθηκαν από μία σκοτεινή οργάνωση που με τα τεράστια χρηματικά αποθέματα που διέθετε προκάλεσε οικονομικές κρίσεις στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, μετά ξεκίνησε τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια δημιούργησε το ναζιστικό κόμμα για να προκαλέσει τον δεύτερο και έτσι να ανοίξει ο δρόμος για την παγκόσμια οικονομική ηγεμονία της σκοτεινής οργάνωσης πού θα καταλήξει στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση που ελέγχεται από τη Γερμανία. Το χειρότερο είναι φυσικά ότι η έκδοση αυτού του βιβλίου έγινε ακριβώς την εποχή της κρίσης όπου αυτές και άλλες πολλές συνωμοσιολογικές βλακείες είχαν ήδη γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς, ότι δηλαδή ο συγγραφέας αποφάσισε να προσφέρει στο κοινό αυτό ακριβώς που ήθελε να διαβάσει και για αυτό μπορώ να πω πολλά αλλά θα το αφήσω ασχολίαστο.

Οπότε αυτό που θέλω να πω είναι ότι το ίδιο έχει μία πολύ καλή κεντρική ιδέα και ο συγγραφέας είχε την πρόθεση να τολμήσει να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό, έναν συνδυασμό... δυτικού κατασκοπευτικού αναγνώσματος με τη ρομαντική οπτική της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας. Ίσως στο ρομαντικό μέρος τα καταφέρνει αλλά στο πεδίο της κατασκοπείας δεν μου φαίνεται ότι είχε κάτι να πει, για αυτό προσέφυγε στην εύκολη λύση της συνωμοσιολογίας, με το γενικό αποτέλεσμα να μειώνει αρκετά το ενδιαφέρον.

[Yanper · Rating 2 out of 5]

Τα προηγούμενα βιβλία του με είχαν ενθουσιάσει, δεν συνέβη τα ίδιο και με αυτό. Με κούρασαν τα πολλά ονόματα και η αργή εξέλιξη της υπόθεσης με αποτέλεσμα να χάνω το ενδιαφέρον μου. Η συνωμοσιολογία για την μεγάλη σκοτεινή οργάνωση που ελέγχει τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς και ουσιαστικά κυβερνάει τον κόσμο, τραβηγμένη αλλά και πολυχρησιμοποιημένη. Όχι αυτήν την φορά το βιβλίο του δεν μου άρεσε και δεν με ικανοποίησε.

[Lilly · Rating 5 out of 5]

Το πιο δύσκολο στις περιπτώσεις που δένεσαι με ένα βιβλίο είναι να το αναλύσεις αντικειμενικά. Έπειτα, συνειδητοποιείς ότι γράφεις για να το αξιολογήσεις σύμφωνα με την προσωπική σου άποψη, οπότε η αντικειμενικότητα, όπως και σε όλα άλλωστε, είναι υποκειμενική. Παρ’ όλ’ αυτά, όταν έχεις
μπρος σου ένα κείμενο με τη γλώσσα, τη δομή και τα υποστρώματα που έχει η «Χορεύτρια του Διαβόλου» η αντικειμενικότητα δουλεύει με το μέρος σου.

Μία ιστορία που ξεκινά το 1908 και διατρέχει όλον τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορία ενός κατασκόπου, ή δύο. Ο Τζον Γκίμπονς δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ένας επίδοξος συγγραφέας με εμμονή με τον Νέλσον. Ο Γκίμπονς εργάζεται στην Αμερικάνικη Πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης και διαχειρίζεται τον προγραμματισμό των φιλολογικών εκδηλώσεων. Γνωρίζει τυχαία στο Μαριμπάρ την Νταλμόν Σολάνζ, την επονομαζόμενη «χορεύτρια του διαβόλου». Η κοινωνία τη θεωρεί μία έκφυλη που χορεύει γυμνή και κουβαλά την αρρώστια [μία και μοναδική τότε, φυματίωση]. Ο θρύλος της Σολάνζ είναι παντού, ακούγεται ότι έχει εραστές που κινούν γη και ουρανό, η ομορφιά της είναι κόσμου αλλουνού κι ο Γκίμπονς ερωτεύεται. Όχι τόσο την αύρα της τρανής αυτής γυναίκας, όσο τον άνθρωπο πίσω απ’ το περίβλημα της φήμης: τον άνθρωπο που του συστήνει με απλότητα τον
«Μόμπι Ντικ» και τον θαυμάζει αρκετά για να πιστεύει ότι θα γίνει ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της εποχής τους. Η Σολάνζ όμως, είναι ο θάνατός του. Εξαιτίας της θα πέσει στη φωτιά και θα καεί για να τη σώσει. Παραδόξως όμως, με τη σειρά του, σώζεται από ένα παιδί, τον Χέρμαν Αουφμαν. Έτσι, ο Γκίμπονς γνωρίζει τον Φρίντριχ Άουφμαν, τον άνθρωπο που θα του αποκαλύψει την αλήθεια για την Νταλμόν Σολάνζ και θα τον οδηγήσει σε μία νέα, καλύτερη ζωή.

Η Σολάνζ Νταλμόν είναι κατάσκοπος. Κατάσκοπος που άφησε πίσω της το Τάγμα των Σκιών και τον Μέγα Μάγιστρο παίρνει θέση με την άλλη μεριά. Άρα πρέπει να εξολοθρευτεί. Εξαιτίας της θα κινδυνεύσει η ζωή του Γκίμπονς. Η αχαριστία της θα τον τυφλώσει, η αδιαφορία της θα σμιλεύσει την πανοπλία του και θα δεχτεί κι εκείνος να γίνει κατάσκοπος, να γίνει ο μεσάζων του θανάτου της. Έτσι ο Τζόζεφ Φρήμαν στην πραγματικότητα, αποκτά νέα ταυτότητα, γίνεται ο Τζον Γκίμπονς και θα φροντίσει το σχέδιο δολοφονίας της Σολάνζ και του εραστή της και διάσημου συγγραφέα Τσαρλς Γουίλμπορν. Ποτέ δεν υπήρξε άλλος λύκος τόσο κομψά μεταμφιεσμένος σε πρόβατο… Κάμποσα χρόνια μετά, θα την δει τυχαία
στο δρόμο, και οι ερινύες θα γίνουν μόνιμοι σύντροφοί του.

Ο Στέφανος Δάνδολος δε γράφει απλώς ένα μυθιστόρημα με ιστορικό φόντο. Ο Στέφανος Δάνδολος γράφει ένα επικό μυθιστόρημα εποχής με πρόσωπα της πολιτικής και πολιτιστικής σκηνής να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι ήρωές του εμπλέκονται ενεργά στις καταστάσεις, έχουν ξεκάθαρες στάσεις απέναντι στα πολιτικά φρονήματα που κυριαρχούν στον κόσμο εκείνο το διάστημα στον κόσμο και μας παραδίδει μία ολόκληρη εποχή από μία πολιτική σκοπιά που –τι άλλο;- παραλληλίζεται με το σήμερα. Η Ευρώπη και οι πολιτικές δυνάμεις της εποχής αντικατοπτρίζουν το ακριβές σήμερα, του 2013, επιβεβαιώνοντάς μας μέσα από
το μυθιστόρημα ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος που να κυριαρχεί στον κόσμο πέρα από τους ολίγους, τους εκλεκτούς και το σχέδιο που εξυπηρετείται είναι πάντα ένα. Στο διάβα τους παίρνουν και τιμή, και έρωτα, και εθνικότητα και τα πάντα. Οι χώρες δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά πιόνια, οι εθνικότητες δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ταμπέλες που προσδιορίζουν την πολιτική σου παράταξη και τέλος, τα έθνη, τα κράτη, δεν έχουν καμία απολύτως αξία μπροστά στο ένα και μοναδικό, το χρήμα. Η Ελλάδα του 1936 έχει ενεργό ρόλο στο μυθιστόρημα κι ας μην είναι η κύρια χώρα στην οποία εξελίσσεται η πλοκή. Περαστική απλώς, κάνει την ιστορία της σημείο αναφοράς ανά περιόδους. Είναι το παράδειγμα προς αποφυγή, το παράδειγμα και το θύμα μιας κάστας ανθρώπων, ελάχιστων στον αριθμό που
διοικούν τις τράπεζες. Άρα τον κόσμο.

Στο μυθιστόρημα, ο συγγραφέας εμφανίζει τον Αδόλφο Χίτλερ εξίσου θυματοποιημένο, ένα πιόνι που έχει τον κατάλληλο χαρακτήρα για να παίξει τον ρόλο που θα παίξει ιστορικά. Ο Γκίμπονς γίνεται εν αγνοία του ενεργό μέλος της
οργάνωσης αυτής, εν αγνοία του γίνεται η δίοδος που επιτρέπει στον ναζισμό όχι μόνο να κυριαρχήσει αλλά και να αποκτήσει πρόσωπο, φιλοσοφία, εικόνα, ενώ η φράση της μητέρας του παίζει συνέχεια μέσα στο κεφάλι του: Κάθε άνθρωπος είναι οι αμαρτίες του. Προσπαθήστε να τον συγχωρήσετε. Φαινομενικά, νομίζεις όσο διαβάζεις ότι όλο το θέμα είναι ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Γκίμπονς προς την Σολάνζ, η εκδίκησή του για τις περιπέτειες στις οποίες τον υπέβαλε. Δεν
είναι έτσι όμως. Ο συγγραφέας διαλέγει την κατάλληλη χρονική περίοδο που αναλύει την ιστορία της Ευρώπης [κι όχι μόνο], τον πόλεμο που σημάδεψε τον κόσμο και εγκιβωτίζει την ιστορία της Ελλάδας χωρίς να εντοπίζεις κάποια θέση. Αυτό είναι που κάνει και την δική του άποψη να αποκτά φωνή. Δε διαβάζεις ενδιάμεσα από τις γραμμές, δεν ψάχνεις «πού μπορεί να το πηγαίνει», ακούς απλώς τη σιωπή του, μια σιωπή που η αλήθεια μέσα σε όλους μας μας κάνει να βλέπουμε αυτά που ξέρουμε και δεν μπορούμε ποτέ να αποδείξουμε. Μόνο που ο
Στ. Δάνδολος καταφέρνει να σκιαγραφήσει κι έναν ολόκληρο πολιτισμό. Από το
μυθιστόρημά του παρελαύνουν όλα τα ονόματα της εποχής, άλλα με ενεργό ρόλο, άλλα μέσα από αναφορές και άλλα μέσα από το πλαίσιο της εποχής. Στήνει τη σκακιέρα του και αναπαριστά τα πολιτικά παρασκήνια δίνοντας το ρόλο του καθένα στο κατάλληλο πιόνι. Με εγκέφαλο έναν και μοναδικό. Τον προφανή. Αυτό που αντιλαμβάνεσαι από το μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου είναι ότι έχει πολλά υποστρώματα και το καθένα τους διαθλούνται σε πολλαπλές πτυχές της ανθρώπινης ψυχολογίας, όχι μεμονωμένα μόνο αλλά και συλλογικά.

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τα υλικά του έτσι που όχι μόνο το αποτέλεσμα είναι
ισορροπημένο αλλά προδίδει πολλά περισσότερα από τον εαυτό του απ’ ό,τι θα μπορούσε κανείς να πιστέψει. Χρησιμοποιεί έναν καθρέφτη προς τα πρόσωπα και την πολιτική κατάσταση που το είδωλό του ανακλάται στο σήμερα και βλέπεις πώς αυτή η Ιστορία δεν παύει ποτέ να επαναλαμβάνεται.

Το σημαντικότερο όμως είναι ένα. Δεν είναι ούτε οι ερμηνείες, ούτε οι
πολλαπλέςαναγνώσεις, ούτε τα νοήματα πίσω από τις λέξεις. Το σημαντικότερο είναι το ίδιο το μυθιστόρημα. Με άρτια γλώσσα και ειδικευμένη προσέγγιση, σε κάνει να αναρωτιέσαι αν αυτό που διαβάζεις είναι μετάφραση. Όχι, δεν είναι. Υπενθυμίζεις συνεχώς στον εαυτό σου ότι είναι Έλληνας ο συγγραφέας. Τεχνική δουλεμένη για να έχει το πιο κρυστάλλινο και διάφανο αποτέλεσμα που είναι πιθανό και χαρακτήρες που δεν αποκλίνουν από την αρτιότητά τους στο παραμικρό. Δύσκολα συναντά κανείς τέτοια συγγραφική δεινότητα. Δύσκολα διαβάζεται ένα τέτοιο μυθιστόρημα χωρίς προκατάληψη, γιατί άλλωστε, πώς ένας Έλληνας είναι ικανός να γράφει σαν Βρετανός του προηγούμενου αιώνα. Κι όμως, είναι. Με
αναγνώσματα που προδίδονται μέσα από την πλοκή, εκφράσεις που καταλαβαίνεις πόσες ώρες μελέτης έχουν πέσει πίσω από την κάθε αράδα, πριν από την κάθε πιθανή έκφραση των ηρώων του.

Τελειώνοντας δεν έχεις αντιληφθεί πλήρως σε τι κόσμο, σε ποια εποχή σε έχει φέρει μέσα από την ιστορία του. Ζεις στο μεταίχμιο ακόμα. Κι όσο περνά ο χρόνος, το μυθιστόρημα γιγαντώνεται μέσα σου, αποκτά την αληθινή του διάσταση και καταλαβαίνεις πως κάθε πιθανός χαρακτηρισμός, δεν είναι αρκετός για να το πλαισιώσει.

Η κριτική δημοσιεύτηκε στο: culturenow.gr

[Maritina Mela · Rating 1 out of 5]

Με γοήτευσε το εξώφυλλο, που να 'ξερα πως με το ζόρι θα διάβαζα τις πρώτες 100 σελίδες...

[Stelios]

Είχα ακούσει πολλά για αυτό το βιβλίο και με μεγάλη περιέργεια και ενδιαφέρον το πήρα. Βέβαια, δεν με ενθουσιάζουν ιδιαίτερα τα θρίλερ κατασκοπείας, αλλά δε νομίζω ότι μπορώ να το κατατάξω τελικά σε αυτή την κατηγορία. Περισσότερο είναι μια σάγκα εποχής, με επίκεντρο την Ευρώπη του μεσοπολέμου και πολλά φλας-μπακ στο παρελθόν. Κάπου-κάπου νομίζεις ότι διαβάζεις περιπέτεια, κάπου-κάπου θαρρείς πως έχεις να κάνεις με ατόφιο πολιτικό μυθιστόρημα, καθώς όμως βυθίζεσαι στο σύμπαν του Δάνδολου συνειδητοποιείς ότι το νήμα της πλοκής είναι πολύ βαθύ και δεν μπορείς να το αποχωριστείς ούτε στιγμή. Μέσα από την μυθοπλαστική ύπαρξη του Τάγματος των Σκιών, αντιλαμβάνεσαι πολλά για την Ιστορία του εικοστού αιώνα, για το πώς χώρες σαν την Ελλάδα έφτασαν στο σημείο που βρίσκονται, για την άνθηση του Ναζισμού και για την "χρησιμότητα" των δύο μεγάλων πολέμων. Και παράλληλα ξετυλίγεις το κουβάρι μιας παράξενης ερωτικής ιστορίας, το μυστήριο της οποίας σε εθίζει και στο τέλος σε φέρνει ενώπιον συγκλονιστικών ανατροπών. Γενικά είναι ένα βιβλίο πολλών αναγνώσεων, γραμμένο με φροντίδα, που στην αρχή σε πάει κάπως αργά, αλλά στη συνέχεια γίνεται καταιγιστικό. Και πάνω από όλα είναι ένα έργο σπάνιας κομψότητας για σύγχρονο Έλληνα συγγραφέα, καθώς σε παραπέμπει σε γραψίματα άλλων εποχών. Κυρίως όμως είναι ένα μυθιστόρημα που σου εξηγεί πολλά για την Ευρώπη του σήμερα, για τον άνθρωπο του εικοστού αιώνα και για το πώς η τοκογλυφική οικονομία νίκησε τις ιδέες περί πατρίδων. Εξαιρετικό ανάγνωσμα!

Μια πολύ κατατοπιστική κριτική, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και γι αυτό την αναρτώ εδώ, είναι η ακόλουθη: http://www.jumpingfish.gr/culture/art...

[Lucilla Vamvinioti · Rating 1 out of 5]

ο συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν πιασάρικο τίτλο για ένα βιβλίο στο οποιο προσπαθεί να εξηγήσει συμβάντα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας ως αποτελέσματα πολιτικών σκοπιμοτήτων και πλεκτανών κρυφών οργανώσεων. αν δε βαρεθείτε από την αέναη αναφορά και κριτική υπαρκτών προσωπων και επίδειξη γνώσεων αντιγραμμένων από τη wikipedia, θα γελάσετε πολύ με τη δήθενια και το cringe. μακριά.

[Vasilis Manias · Rating 5 out of 5]

Προσωπικά μου χάρισε ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες και γεμάτες αγωνία ώρες ανάγνωσης των τελευταίων χρόνων. Αναλυτικό ρήβιου στο http://www.vasilakos.org/?p=6100

[Katia Bou · Rating 5 out of 5]

Πρώτη επαφή με τον συγγραφέα.. οι πρώτες σελίδες με κούρασαν λόγω πολλών ονομάτων και μέχρι να μπω στο κλίμα.. Όσο εκτυλίσσονταν η πλοκή με τράβαγε περισσότερο.. ενα βιβλίο για τον ΒΠΠ διαφορετικό από τα άλλα.. Δεν κουράζει με μια κοινότυπη ιστορία.. εξαιρετικα καλογραμμένο.. ωραίο λεξιλόγιο, ενδιαφέρουσα πλοκή.. το συστήνω..

[Μάρω Στεργίου · Rating 5 out of 5]

Μα τι έρευνα εκανε ο ανθρωπος για να γραψει αυτο το βιβλιο????? Ακρως διδακτικό ..ποσο χύμα και αληθινά παραθέτει τα γεγονότα?? Να ποιοι μας έφαγαν..και ποσα χρονια πριν τα σχεδιασαν..οπου ακούω πολιτική συζήτηση τους μιλαω για αυτο το βιβλιο..ευγε

[Spyridoula · Rating 4 out of 5]

Μια ιστορία με φόντο τον κόσμο ανάμεσα στους δυο παγκόσμιους πολέμους, με κατασκόπους, μυστικές σέκτες , παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και σκοτεινές δυνάμεις, που κατευθύνουν τις αποφάσεις των ηγετών , με γνώμονα πάντα τα οικονομικά συμφέροντα. Κάπου εκεί μέσα στη σκακιέρα των διεθνών εξελίξεων κινείται ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, τον οποίο ο συγγραφέας κατορθώνει και κρατά σταθερά στο προσκήνιο και κάνει τον αναγνώστη να αποζητά την εξέλιξη και συνέχειά του!
Φτάνοντας στο τέλος αυτού του βιβλίου, εκείνο που μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά είναι πως εντέλει με κέρδισε με τον προσεγμένο λόγο, την ακέραιη λογοτεχνική γραφή και έκφραση, την αριστοτεχνική και σφιχτοδεμένη πλοκή του! Πλοκή, που θα χαρακτήριζα αργή στο σύνολό της, εντούτοις λειτουργεί σαν μαγνήτης, ώστε να δεις που το πάει!
Το βιβλίο είναι μεν πολύ καλό, αλλά άκρως απαιτητικό με πληθώρα ονομάτων και λεπτομερειών, με αποτέλεσμα σε κάποια σημεία να στερεί το ενδιαφέρον από τον αναγνώστη και να κουράζει!! Στα μείον του θα προσθέσω τα χρονικά πήγαινε- έλα, τα οποία προσωπικά με αποπροσανατόλιζαν και έχανα κάπως την συγκέντρωση μου και κάτι από τον ρυθμό της ιστορίας.
Το απρόοπτο τέλος σε αποζημιώνει, ο συγγραφέας σε προετοιμάζει για την "ανατροπή", καθώς την φέρνει έντεχν�� μπροστά στα μάτια σου, χωρίς όμως να καταφέρεις να την ξεκλειδώσεις, κάτι που σε κάνει να χαμογελάς ανακαλύπτοντάς την πια στα τελευταία κεφάλαια, όσο η ιστορία βαδίζει προς το τέλος!!

[Κώστας Δαννάς · Rating 5 out of 5]

Γιατί ένα βιβλίο μπορεί να είναι στ' αλήθεια ξεχωριστό; Επειδή η πλοκή του είναι πραγματικά πρωτότυπη. Επειδή δεν μαστίζεται από τα κλισέ που έχουμε συνηθίσει από τα τόσα και τόσα έργα. Επειδή προδίδει ιδιαίτερη φροντίδα από πλευράς δημιουργού. Όταν όλα αυτά συνδυάζονται, και ταυτόχρονα έχεις περάσει μέρες όπου συνειδητοποιείς ότι έκανες ένα απίστευτο ταξίδι στα βάθη της ιστορίας του εικοστού αιώνα, τότε η εμπειρία είναι μοναδική. Η Χορεύτρια του Διαβόλου είναι ένα λεπτοδουλεμένο, σαγηνευτικό μυθιστόρημα, που θυμίζει παλιά δαντέλα, με κατασκόπους, μοιραίες γυναίκες, διπλοπροσωπείες, και μια ερωτική ιστορία που αγγίζει τα όρια του πανανθρώπινου. Είναι σαν παλιά ταινία, φτιαγμένη όχι στο κομπιούτερ αλλά στο χέρι, με χρώματα, ανθρώπους, μέρη, μυρωδιές. Και είναι ένα βιβλίο με απρόσμενο φινάλε, με ανατροπές που δεν θα μπορούσες να φανταστείς. Πέρασα υπέροχα διαβάζοντάς το, έμαθα πολλά που δεν γνώριζα για την πολιτική των Ευρωπαίων στα χρόνια του μεσοπολέμου, είδα αρκετές ομοιότητες με τη σημερινή εποχή (που μάλλον ήταν στόχος του συγγραφέα) και έζησα ώρες αγωνίας, συγκίνησης και λύτρωσης που είχα καιρό να ζήσω μέσα από ένα βιβλίο. Από τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει!!

[Savvas · Rating 5 out of 5]

Ενα επικό μυθιστόρημα. Η πλοκή ξετυλίγεται αβίαστα, αναπάντεχα και απρόβλεπτα. Η δραση δομει τους χαρακτήρες. Λέξεις ψηφίδες υποτασσονται στον μίτο μιας αόρατης αλλα ενδημούσας νομοτέλειας. Η εξουσία, ο έρωτας, ο θάνατος, η προδοσία. Η προδοσία; Και πάλι απο την αρχή, ενα ερωτηματικό σε κάθε λέξη. Οπως ειναι η ζωή μας. Του πιο ισχυρού, του πιο ταπεινού. Χωρις βεβαιότητα για το χθες και το σήμερα. Μυστικα, μικρα ψεμματα, αληθειες αποσιωπημενες, αληθειες μισές - χειροτερες και απο μεγαλα ψεματα. Και το μέλλον; Α!, το μέλλον... Ενας Λαβύρινθος μονοδρόμων. Ειναι ενα εξαιρετικό βιβλίο η «χορεύτρια του διαβολου».

[Mairi Givetsi · Rating 2 out of 5]

(Γιά την ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου) - Πολλά προβλήματα παρουσιάζονται στην ηλεκτορνική έκδοση του βιβλίου. Γιά παράδειγμα υπάρχουν φράσεις που αρχίζουν σε πρώτο πρόσωπο και καταλήγουν σε δεύτερο (σελ, 27 "συνειδητοποιώ ....τα λιγα λεπτα που αφιέρωσε(α) στον Τσαρλς Λιντμπεργκ".
Το βιβλίο κατακλύζεται από τεραστίου μήκους προτάσεις π.χ. 70 λέξεων π.χ. σελ. 27-28 η φράση "Μπορώ να μνημονεύσω.....και το φόνο του βρέφους"
Ισως στην πορεία ανακαλύψω την μαγεία που περιγράφουν οι άλλοι αναγνώστες αλλά προς το παρόν το βιβλίο κουράζει τον αναγνώστη.

[Eleni Kontou · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο που ξεκινάει μέσα από το ιστορικό φόντο για να σου εκθέσει σημαντικά γεγονότα που καθόρισαν τον εικοστό αιώνα, για να καταλήξει στο τέλος μια σπαραχτική ερωτική ιστορία, όπου η λύτρωση έχει πολλές αναγνώσεις. Αν στην αρχή είναι παραφορτωμένο από ονόματα και πληροφορίες, στη συνέχεια, χωρίς να το καταλαβαίνεις, έχεις βυθιστεί στην εποχή και ακολουθείς τους ήρωες μέχρι το αναπάντεχο φινάλε, που κρύβει μεγάλη συγκίνηση.

[Calliopi · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα ωραιότερα ελληνικά μυθιστορήματα των τελευταίων χρόνων. Ατμοσφαιρικό, πρωτότυπο, με συνεχή δράση, αγωνία, αλλά και ιστορικές παραβολές, που μέσα από το παρελθόν φωτίζουν το παρόν. Ο Δάνδολος ξεφεύγει από τα ελληνικά πλάισια και υπογράφει ένα βιβλίο για την ιστορία όλου του εικοστού αιώνα.

[Michael Pappas · Rating 5 out of 5]

Ενα απο τα βιβλια που πραγματικα δεν σε αφηνει να το αφησεις, γιατι θες να δεις τι θα γινει παρακατω! καθαροτατη γραφη, νομιζεις πως ολα αυτα που διαδραματιζονται, τα βιωνεις απο το διπλανο τραπεζακι, ειτε στην Κων/πολη, ειτε στο Παρισι ή σε καθε πολη που βρισκεται ο ηρωας.
το συστηνω ανεπιφυλακτα!θα σας μαγεψει και θα σας ταξιδεψει ευχαριστα!

[Stella Karagiannidou · Rating 5 out of 5]

Καθηλωτικό θρίλερ κατασκοπείας που σε ταξιδεύει σε μέρη, εποχές & καταστάσεις με την ιδιαίτερη, αγαπημένη γραφή του Στέφανου Δάνδολου. Θα σας συνεπάρει!

[Stratos Theodosiou · Rating 5 out of 5]

ενα απο τα βιβλια που απλα σε πανε μακρια ,μεσα απο δρομους και αρωματα που δεν περιμενεις να βρεις

[Roula M · Rating 3 out of 5]

Αν και το αδίκησα στην αρχή τελειώνει εξαιρετικά.

[Katerina Papoulia · Rating 5 out of 5]

Με συγκίνησε αυτό το βιβλίο!