We zijn te bang. Ban van alles wat ons droombeeld stuk kan maken. Bang van grote emoties, bang van veranderingen, bang van de eenzaamheid. En het ergst van al: we zijn bang om in alle openheid met elkaar te praten. Bang om eerlijk te antwoorden op de vraag: 'Hoe gaat het met je?' En vaak ook bang om die vraag te stellen als we vermoeden dat het antwoord anders dan het routineuze 'goed' zal uitvallen.
In 'Ik wil niet meer' biedt Anna Van der Cruyssen een inkijk in haar therapeutische praktijk. Zij gaat uit van de kracht in elk van ons, niet van de angst. Want alleen als we onze emoties met open vizier tegemoet treden, kunnen we echt leven.
heel mooi en aangrijpend boek dat aanzet tot nadenken over onze maatschappij, over hoe we omgaan met elkaar, hoe we omspringen met elkaar hoe we soms vergeten tijd te nemen, voor onszelf hoe we vergeten om onszelf te koesteren aanrader om even bij stil te staan en over na te denken
De verhalen in dit boek zijn best aangrijpend, soms nam het mij echt bij de keel.
Het is echt de moeite waard om te lezen. Het confronteerde me met mijn eigen angsten en met de dingen die ik belangrijk vind in mijn leven. Het is goed om hier af en toe bij stil te staan.
Zij: 'Ik wil met niemand praten.' Ik: 'Met niemand?' Zij: 'En ik wil niet voelen.' Ik: 'Is dat zo?' Zij: 'En ik wil ook niet denken.' Ik: 'O nee?' Zij: 'Ik wil alleen maar gelukkig zijn!'