A Wolf Lying in Wait: Selected Poems

by Abbas Kiarostami

Celebrated Iranian filmmaker Abbas Kiarostami's haiku-sized poems translated from the Persian by Karim Emami & Michael Beard.

Genres: Poetry, Iran, Middle East

Hardcover

First published January 1, 2005

About the author

Abbas Kiarostami was born in Tehran, Iran, in 1940. He graduated from university with a degree in fine arts before starting work as a graphic designer. He then joined the Center for Intellectual Development of Children and Young Adults, where he started a film section, and this started his career as a filmmaker at the age of 30. Since then he has made many movies and has become one of the most important figures in contemporary film. He is also a major figure in the arts world, and has had numerous gallery exhibitions of his photography, short films and poetry. He is an iconic figure for what he has done, and he has achieved it all by believing in the arts and the creativity of his mind.

Reviews

[Mutasim Billah · Rating 4 out of 5]

Renowned Iranian film-maker Abbas Kiarostami's A Wolf Lying in Wait is a charming collection of poetry. The lyrics are stripped interpretations of the great Persian poet Hafez's ghazals (love songs) into short haiku-sized poems which are also translated to English. This contemporary retelling highlights the power of Hafez's imagery and invites readers to focus on the meaning of individual narratives.

[Paula Mota · Rating 3 out of 5]

3,5*

Se estou contigo sofro,
se estou comigo
temo
por onde vai a ausência do ser?

**************

Chove
há três dias
sem parar,
sol
não tem lugar no meu pensamento.

***************

Aos olhos dos pássaros
o ocidente
é onde o sol se põe
e o oriente
onde o sol nasce,
apenas isso.

*************

Pela metade
sou teu,
pela metade
sou meu.

[Homa Sharifmousavi · Rating 3 out of 5]

بهترین اسمی که میشه روی این شعرها گذاشت شاید شعرهای هایکوگونه باشه،با خوندنشون تصاویر واضح و ساده ای رو میشه دید،گرما و سرما و بوهای مختلفی رو میشه حس کرد و در کل برای من که هایکو دوست دارم لذت بخش بود.اما کاملا راضی‌ کننده نبود.
چندتا شعری که بیشتر دوست داشتم:

آخرین دونده دو ماراتون
به پشت سر خویش می‌نگرد.

-----------------

با طنابی پوسیده
به چاه میروم
برای آبی گندیده
که بکوبم در هاون.

----------------

سر انگشتم را
آلوده به جوهر
می‌فشارند بر کاغذ،
از حقارتم کاسته می‌شود
از این همه نقش
که بر سر انگشت دارم.

---------------

پرسیدم:کی بر می‌گردی؟
گفت هیج‌وقت،
ساعتم خوابید.

[Carmo · Rating 4 out of 5]

" Perdoai e esquecei
as minhas culpas
mas não em modo
que eu as esqueça completamente."

[پیمان عَلُو · Rating 5 out of 5]

(376)
‏To reach paradise
‏one must pass
‏by the road to hell .
`
`
`
`
`
`
(252)
‏In my life
‏the role of accident
‏has been more prominent
‏than that of decision;
‏the role of punishment
‏more than that of encouragement;
‏the role played by the enemy
‏more than the role of friends .
`
`
`
`
`
`
(243)
‏.When will you be back I asked.
‏Never she said
‏My watch stopped.
`
`
`
`
`
(176)
‏I feel free
‏to choose
‏my suffering.
`
`
`
`
`
`
(37)
‏Hesitant
‏I stand
‏at the juncture.
‏The only way I know
‏is the way back.
`
`
`
`
`
`
(231)
‏I am afraid of heights;
‏I have fallen from a high place.
‏I am afraid of fire ;
‏I have been burned many times.
‏I am afraid of separation ;
‏often have I been offended.
‏I am not afraid of death ;
‏I have never died before.
‏not even once.
`
`
`
`
`
`
(235)
‏In my identity card
‏there is a photo
‏that attest
‏on the passage of time.
`
`

`
`
```
(299)
‏My loneliness
‏is the result of
‏my unconditional agreements
‏with myself.
`
`
`
`
`
``
(300)
‏Here I stand
‏on top of a clipp ;
‏my shadow
‏beckoning to me
‏from the bottom of the valley .
`
`
`
`
`
````

(298)

I am being pursued
by a shadow
that was my playmate
in childhood;
it grew up with me
it grew old with me
it will continue
to pursue me
to the grave.

[Pouria · Rating 5 out of 5]

گرگی در کمین/ عباس کیارستمی/ ترجمه به انگلیسی توسط کریم امامی و مایکل بی یرد/ انتشارات سخن/ 192 صفحه/ تاریخ اتمام کتاب: یکشنبه 13 خرداد 1397/ امتیازم به کتاب از پنج: 4.5
نمی دانم چرا از شعرِ تو نوشتن سخت است، نمی دانم چرا نمی توانم بیان کنم که چقدر شعرهایت را دوست دارم و روح لطیف زندگی را در آن ها میبینم. نمی دانم چرا شعرهایت را که میخوانم گویی که وسط این شهر آهن و دود، طبیعت را لمس می کنم. شعرهای تو زندگی، شعرهای تو عشق است.
زندگیِ بدون شعر سخت است، مخصوصا شعرهای تو...

پوریا روشنی

[Parastoo · Rating 3 out of 5]

هایکو دوست دارید؟ من عاشق تصویرهای کوتاهی هستم که هایکوها در ذهنم می‌سازند. این کتاب هایکوهای عباس کیارستمی است. بعضی‌هاشان تصویرهای بی‌نظیری می‌سازند.

[Narjes Dorzade · Rating 5 out of 5]

در واقع شعرهای عباس کیارستمی شبیه به فیلم ها و جهان بینی اوست . مخصوصا فیلم باد ما را با خود خواهد برد . که کتاب همراه با باد شعرها بسیار شبیه به فضای فیلم هست ....در کل شعرهایی دوست داشتنی بودند .

[Eadweard · Rating 3 out of 5]

A red dotted line on the white snow
wounded game
limping away
-

When I think of the flowers
a wind blows so cold
I get up and close the windows
-

My shadow accompanies me
now in front
now by my side
now following.
What a relief
are these cloudy days!
-


In the wasteland of my solitude
single trees thrust up
by the thousand.
-


On my tongue
the bitter taste of patience.
Who's sweet enough to wipe it off?
-


Moonlight
shining on a narrow path
that I won't take.
-


Morning is white,
evening is black,
a grey sorrow
in between.
-


A stream flowing by,
a tree fenced in.
-


Where is a cloud
to soften a little
the intensity
of the merciless sun?
-


It is hard to watch
the full moon
all by oneself.
-


I dread
even a gentle breeze
when I have been through
a severe storm.
-


It was plucked;
it was thrown away,
a flower
not particularly sweet-smelling.
-


The notice reads:
"Please do not touch";
my fingertips tingle.
-


I feel free
to choose
my suffering.
-


A thorn in my eye
a thorn in my foot,
a thorn in my heart;
spring on the way.
-


I chronicle
my destiny
in a diary
in a darkened room.
-


Who knows
the rosebud's pain
as it opens to full bloom?
-


Out of my sorrow
I will weave
a never-ending tale
-


At long last!
I was left alone
with myself.
My self is angry with me.
There is no one
To act as a go-between.
-


The death of an eternal love
in a heart
that has stopped beating.

[Edita · Rating 5 out of 5]

I feel free
to choose
my suffering.
—Abbas Kiarostami

[Oziel Bispo · Rating 4 out of 5]

Uma antologia maravilhosa de Haikais de Abbas Kiarostami poeta, cineasta, roteirista, produtor e fotógrafo iraniano, falecido em 2016.
São pequenos versos melancólicos e doces. Outras vezes tristes e saudosos.
Livro leve, para ler ao acordar ou no finalzinho da noite.

"Uma nuvem escura vai ao encontro do disco da lua em uma noite de luar."

"Perdoai e esquecei as minhas culpas mas não em modo que eu as esqueça completamente.

[Adriana Scarpin · Rating 4 out of 5]

Se pensarmos o seu cinema, não poderíamos imaginar uma poesia para Kiarostami se inclinar que não fossem haikus. O mais visual dos estilos, de grande economia de estímulos, fica mais do que fácil associar os haikus ao seu cinema e seu cinema aos haikus.

[Fateme Beygi · Rating 3 out of 5]

نزدیک به بیست تای این شعرها اونایی که به هایکو نزدیک تر بودن برای من بسیار دوست داشتنی و حتی ملموس بود. همونا برام کافی بودن.

[ساره · Rating 3 out of 5]

خواندن این اشعار تجربه ی تصویری ذهنی زیبایی خواهد بود.

انعکاس سپیده ی صبح
در اندک آب
ته چاه

[Miss Ravi · Rating 3 out of 5]

خواب می‌بینم،
زیر برگ‌های پاییزی
مدفونم
جوانه می‌زند تنم.

*****
در برهوت تنهایی‌ام
روییده است
هزاران تک‌درخت.

*****
دیرگاهی است
ماه در بساط ما نیست.
ابرهای تیره‌ی متوالی

[Dee · Rating 4 out of 5]

I like painters who sculpt, photographers who are also singers in speakeasy bars, ballet dancers who solve sudoku in seconds…but filmmakers who read and write top the list.
I am biased towards Iranian directors. That does not diminish the fact that they know for sure to film the poetry of real lives; real lives of ordinary men and women amidst political and economic turmoil.

In the movie 'Where is the friend's home?', the child feels dejected, eyes full of innocence and fear of the forthcoming day in school, when his mother refuses to let him go out in the evening.

Nature is an inevitable part of Kiarostami's movies, the landscapes of Iran are portrayed as seen in real life, someone on Reddit commented. Kiarostami chooses to show the countryside as man and nature coexist in the majority of his stories. So it is not surprising he penned the following poems:


this road
has been abandoned
for many years;
though the wild flowers
do not seem to know.

it does not rain
enough
on rainy days.

it is hard to watch
the full moon
all by oneself.

when I returned to my birthplace
the mulberry trees
have been cut down
and by some people I know.

I don't know
whether to be grateful
or angry
towards the person who didn't teach me
how to lie back and relax.

bury my heart
separately.
it is fragile.


That being said a few poems like the one below are too cliched for my taste:

every night
I die
and I am reborn
at dawn


3.5 rounded up for the love of Kiarostami.

Man and nature reminds me of Nelson's work.


Attaching my favourite video of his work here.

[Melissa Quezado · Rating 5 out of 5]

Um dos livros mais fofíneos que já li. Lindo demais ❤️

[Mahshad · Rating 2 out of 5]

در برهوت تنهايي ام
روييده است
هزاران تک درخت

بر زبانم
طعم تلخ صبر
کدام شيرين
آن را خواهد زدود؟

در غياب تو
با خويشتنم
گفتگو ميکنيم و به توافق مي رسيم
بر سر هر چيز
به سادگي

در غيبت تو
آفتاب، آفتاب است
روز، روز
شب ، شب
حضورت ملقمه اي است مهتابي

در غياب تو
گفتگو دارم
باتو
در حضورت
گفتگو با خويش

از تنهايي ام
سهم بيشتري ميخواهم
از تو

از بودن با تو
در رنجم
از بودن با خود
در هراس
کجاست بی خودی؟

گم کردم
چیزی که یافته بودم
چیزی یافتم گم شده

در هر گذر
چندین رهگذر
به آرامی
با شتاب
از سویی به سویی

پلی شکسته
عابری با گام های استوار
در راه

نور فانوس دستی
سایه های بلند میراب
بر شکوفه های گیلاس

نجوای شالیکاران
در بی وفایی یار
یا دردکمر

پرچم آزادی است
پیراهن من
بر بند رخت
سبک و رها
از اسارت تن

چه حیف
میزبان خوبی نبودم
برای اولین دانه برفی
که بر پلکم نشست

درخت به
شکوفه کرده است
در خانه ای متروک

داوودیهای سپید
به تماشا ایستاده اند
قرص ماه را

کره اسبی سفید
سرخ تا زانو
از گشت و گذاری
در دشت شقایق

صبح سپید است
شام سیاه
اندوهی خاکستری
در میان

چه دشوار است
در گرماگرم تابستان
باور برف

گردباد
درهم پیچید
کتری جوشان چوپان را
بر فراز تپه

به سختی بالا می رود
مورچه
از تنه درختی کهن سال
به چه مقصد؟

تخته پاره ای
بر امواج
از کدام زورق
از کدام رود
به کدام مقصد؟


در نماز جماعت
نماز کسی دیده شد
که با جمع
همراه نبود

یک سنگریزه
فرو غلتید از دامنه کوه
و قرار گرفت
درست روی لانه مورچه

از ملایمت باد
می ترسم
وقتی توفان را
تجربه کرده ام به سختی

روستایی خسته
به خواب رفته است
زیر سایه مترسک

شکوفه های بهار نارنج
روی نهر آب
بعد از باران

دراز می کشم
بر زمین سخت
ابرهای پنبه ای

قرص ماه
در آب
آب
در کاسه
تشنه درخواب

ماه نو
شرابی کهنه
دوستی تازه

دل
کندم از مراد
بریدم
از مرید
می روم
سبک

چه مفهومی دارد
ساحل
در کنار بیم موج؟

شمارش معکوس
روز مرگ من
آغاز شد
درست لحظه تولدم

سیب از درخت افتاد
من
به جاذبه سیب اندیشیدم

زندگی
تهمت ناروایی است
بر بینوایان

بیزارم از زبان
زبان تلخ
زبان تند
از زبان دستور
از زبان کنایه
با من
به زبان اشاره
سخن بگو

[Matteo Fumagalli · Rating 5 out of 5]

Videorecensione:
https://www.youtube.com/watch?v=Mq6Z1...

[حسن · Rating 3 out of 5]

"الصباح أبيض
المساء أسود
و ما بينهما كآبة رمادية"

"في غيابك اتحدث اليك
في حضورك
أتحدث الى نفسي"

"ورود الصحراء
لم يشمّها أحد لم يقتطفها أحد
لم يبعها أحد
لم يبتعها أحد"

"تحت ضوء القمر
كانت الكأس فارغة
والقلب خاوياً"
****

مراجعة سريعة بعد إنهائي لمجموعتين من قصائد المخرج السينمائي الإيراني العظيم (عباس كيارستمي) هما "على حواف الهايكو" و "ذئب متربّص".

رغم ان قصيدة الهايكو لا تناسب ذائقتي شخصياً و لا تشكّل مادة شعرية استهوي قراءتها ، كما فنّدت ذلك في مراجعات سابقة لي*** ، الاّ أن تجربتي مع قصيدة الهايكو التي ابتدعها (كيارستامي) أتت مغايرة.

أغلبنا شاهد سينما (كيارستمي) لكن قلّة تعرفه كشاعر.
لم يكن (كيارستمي) يتعامل مع السينما كوسيلة شعرية فقط، انما كان شاعراً بواسطة الكلمات أيضاً، حيث ان عشقه لكتابة الشعر كان يضاهي عشقه للسينما، فكتب قصائد هايكو تؤمن لرؤيته الذاتية و نزعته بالتأمل مساحة تعبيرية رحبة.
تجربته الشعرية خلاسيّة، تخالط تجربته السينمائية.
حيث تتميز لغته الشعرية بتوثيق لقطات و مشاهد بواسطة الكلمات، يحلو لبعض النقاد توصيفها ب"هايكو بصري"
[التعبير للكاتب ميشيل فرودون] .

عباراته البسيطة و الشفافة تتكشّف من خلالها لحظات مزاجية، و أحياناً تسبر في عمق الذات لتعبر عن انكسارات و قلق و أمنيات مسلوبة .
تسخير العناصر البصرية يأتي أيضاً من خبرة اكتسبها في مراقبة للحياة اليومية، حيث تشي قصائده بالانطوائيّة، و نستشفّ من خلالها قلق يكمن في العزلة و في الترقّب. القلق عند (كيارستمي) حيوي لأنه يعتبره "الشعور الجوهري للحالة الفنية. القلق هو جذر الإبداع".

في قصيدة الهايكو التجربة الحسّية الآنيّة و المباشرة في تلقّف و إدراك المحيط و العالم تنأى بنفسها عن التأمل الفكري و التجريدية الطاغية في القصيدة الشعرية الحديثة. نوع و وظيفة الهايكو يناسبان اذاً مزاج (كيارستمي) الشعري.
تتميّز قصائد (كيارستمي) بالتقاط ومضة عابرة و انطباعات لحظوية و خواطر تسرح بين الواقع و الخيال، و يستنطق في صور كثيفة عناصر الطبيعة التي تحتضن الانسان و تحيط به.
يطوعها كأداة يخلق بها ادراكات حسية تحاكي العالم الخارجي..


قصائده عموماً هي مزيج هجين و مبتكر يجمع بين الخصائص الشكليّة و الجمالية للهايكو الياباني و الشعر الفارسي الكلاسيكي.
لم يلتزم (كيارستمي) بقواعد فن الهايكو حصراً الذي يعرف ببساطته و بالاختزال الكلامي، حيث يبتعد في الأسلوب عن البهلوانيات الاستعارية و المحسّنات الابداعية و الانزياحات و الصور المجازية في رصد الحياة و محاكاة الطبيعة. بالاضافة الى ذلك، يخضع الهايكو لقواعد شكلية محددة، حيث أن القصائد تنقسم الى أجزاء و مقاطع معادلة للأوزان و البحور في القصيدة العربية الكلاسيكية.
في حين تنحصر قصيدة الهايكو التقليدية بثلاثة أسطر، يفرد (كيارستمي) معظم قصائد الهايكو في أربعة [أحياناً أقل و أحياناً أكثر] ، متأثراً برباعيات (عمر الخيّام)، كأنه في منهجيته الخاصة يحتذي حذو الشاعر (رامبو) العظيم في دعوته الشعراء الى التحديث ..

أوافق توصيف (بندر عبد الحميد) الرائع :
"يثري كيارستمي أفكاره بالمراقبة النحتية و الحذف السلس المستمر و التقشير الصارم، حتى أنه لا يترك من المراقبة و التربص و الحنين الشبيه بالحكمة سوى خلاصة هي في رقة و كثافة العطر".



‏ *** https://www.goodreads.com/review/show...

[Addy · Rating 4 out of 5]

Abbas Kiarostami is a celebrated filmmaker whose fascination with prose and observation finds perfect expression in A WOLF LYING IN WAIT: SELECTED POEMS. In it he strips the melody and musicality of Hafez's "ghazals", restructuring them into haiku-sized poems and introducing the great Persian poet to a new generation of readers. Kiarostami's special rendering of the material eliminates the rhyme, placing the poetry very close to human speech. Thus the readers encounter not the decorative elements of verse, but rather observation and simplicity…which lies at the heart of the Japanese haiku. The author's cinematic sensibility only helps: "Orange blossoms / floating on a stream / after rain."

[Mohammad Ali Shamekhi · Rating 2 out of 5]

به نظرم مجموعه ی متوسطی بود هم از نظر ظاهر اشعار و هم از نظر مضامینشان

اشعاری که بیشتر دوست داشتم - 70 شعر از مجموع 300 شعر

شماره های 1، 5، 9، 13، 15، 18، 21، 22، 28، 31، 33، 37، 42، 47، 51، 54، 66، 67، 69، 70، 73، 84، 85، 93، 97، 98، 99، 100، 111، 118، 120، 121، 122، 128، 129، 132، 139، 145، 147، 148، 150، 154، 156، 164، 175، 183، 193، 194، 202، 204، 209، 213، 219، 220، 231، 240، 241، 243، 246، 248، 250، 254، 256، 257، 268، 273، 288، 291، 297 و 300

[Hind · Rating 5 out of 5]

"Hesitant
I stand
at the juncture.
The only way I know
is the way back."

[Tamaru Gorgodze · Rating 5 out of 5]

მინდა, რო ხელები დავუკოცნო

[Laura Cunha · Rating 4 out of 5]

https://leiturasdelaura.blogspot.com/...

Esse foi um livro que encontrei por acaso numa livraria de um cinema enquanto esperava o filme começar. Pra variar saí da livraria com uma sacola nova.

Abbas Kiarostami é um cineasta iraniano, falecido em 2016, e eu confesso que nunca havia ouvido falar dele. Mas aparentemente ele é um bambambam do cinema iraniano. Independentemente disso, cruzei com esse livro de haikus bilíngue, português/farsi, e como acho que devemos aproveitar a parte boa de vivermos num mundo globalizado, levei comigo.

Infelizmente como minha língua de escolha para estudos é o árabe e não o farsi, não tenho a menor ideia se a tradução está boa ou não. Mas posso afirmar que as poesias de Abbas Kiarostami valem a pena a leitura. Muito focado na parte mais simples da vida, e com muitas poesias dedicadas a natureza e ao campo, Nuvens de Algodão é uma leitura deliciosa. E digo isso apenas como leitora, pois também não entendo de haikus.

A única tristeza é que como os poemas são muito curtinhos, afinal são haikus, e o livro é bilíngue, o que significa que você só vai ler metade das páginas, ele termina muito rápido. Quero mais de Abbas Kiarostami!

[Livewithbooks · Rating 4 out of 5]

خواندن کوتاه ترین شعر جهان از زبان کسی که عاشقانه به طبیعت می اندیشید و چشم هایش به جستجوی حقیقتی پنهان در لابه لای شاخه های درخت پرسه می زد بی شک دل انگیز است. هایکو باشد آن هم از زبان مردی که بی شیله پیله ترین احساس را در شعرهایش می‌ریزد و تو میخوانی اش و با همان اندک حروف سیراب خواهی شد آن هم در لحظاتی از زندگی که دلت طول و تفصیل نمی خواهد و تنها میتوانی شعر را هضم کنی. شعر می شود در حکم طنابی  که نجاتت میدهد از مرداب راکد روزها.
تو می شوی پرنده، می شوی درخت، می شوی باد، می شوی ماه...
کلمات اند که نجات می دهند دوباره مرا...
آن هم از زبان مردی به نام کیارستمی که جهانش را به شدت دوست می دارم.

*****
در برهوت تنهایی ام
روییده است
هزاران تک درخت
*****
از بودن با تو در رنجم
از بودن با خود در هراس
کجاست بیخودی؟
*****
به حال هیچ کس غبطه نمیخورم
وقتی باد را در سپیدار
به تماشا ایستاده ام
*****
احساس آزادی میکنم
در انتخاب رنج
*****
از تلخی روز
هیچ نشانی نیست
در رویاهای شبانه ام



 

[Zohreh Samiei · Rating 5 out of 5]

ايستاده ام
بر بلندي
در قعر دره
سايه ام
مرا فرا مي خواند.

[Alireza · Rating 5 out of 5]

" ایستاده‌ام
بر بلندی
در قعر دره
سایه‌ام
مرا فرا می‌خواند."

[mery · Rating 5 out of 5]

Who knows how i love this man and his poetry of life.

[Jibran · Rating 4 out of 5]

A red dotted line on the white snow
wounded game
limping away.
---

I dream
that I am buried
under the autumn leaves.
My body germinates.
---

With the first gust of autumn wind
into my room came a small leaf
that I didn't recognize.
---

A flowing stream
in a scorched desert
seeking the thirsty.
---

My shadow accompanies
now in front
now by my side
now following.
What a relief
are these cloudy days!
---

I am returning from a funeral
my shows feel tight.
I feel like making love
to someone I don't know.
---

Today's opportunity was lost
just like yesterday's;
what remains is
a record of the days.
---

In the wasteland of my solitude
single trees thrust up
by the thousand.
---

On my tongue
the bitter taste of patience:
Who's sweet enough to wipe it off?
---

In your absence
I debate with myself.
We come to agreement
on everything
so easily.
---

In your absence
I converse with you,
when you are there
I converse with myself.
---

I want a larger share
of my solitude
from you.
---

Hesitant
I stand
at the juncture.
The only way I know
is the way back.
---

My shirt is a flag of freedom
fluttering on the clothesline;
light and liberated
from the body's bondage.
---

The water
that goes to waste
irrigates the weeds.
---

It is hard to believe
the reality of snow
in the height of summer.
---

A hundred dried springs,
a hundred sheep dying of thirst;
an old shepherd.
---

It is hard to watch
the full moon
all by oneself.
---

A rusted padlock
guards
the weather-beaten door
of a roofless enclosure.
---

The common feeling
of lady and maid
on the day of census.
---

A drunkard
in silence,
a theologian
in turmoil.
---

Tens of keys
left over from faraway days;
I do not dare to throw them away
even when there is no lock for them
to open.
---

Who knows
the rosebud's pain
as it opens to full bloom?
---

In my identity card
there is a photo
that attests
to the passage of time.
---

I divine
the duration of love
from the intensity of passion.
---

'When will you be back,' I asked
'Never,' she said
My watch stopped.
---

Beyond good and evil
the sky
is blue
---

Life
is an unfair slander
against the poor.